答案
-
-
-#### 答案: A
-
-在 JavaScript 中，当设置两个对象彼此相等时，它们会通过*引用*进行交互。
-
-首先，变量 `c` 的值是一个对象。接下来，我们给 `d` 分配了一个和 `c` 对象相同的引用。
-
-
-
-因此当我们改变其中一个对象时，其实是改变了所有的对象。
-
-
- -#### 答案: D - -在函数内部，我们首先通过 `var` 关键字声明了 `name` 变量。这意味着变量被提升了（内存空间在创建阶段就被设置好了），直到程序运行到定义变量位置之前默认值都是 `undefined`。因为当我们打印 `name` 变量时还没有执行到定义变量的位置，因此变量的值保持为 `undefined`。 - -通过 `let` 和 `const` 关键字声明的变量也会提升，但是和 `var` 不同，它们不会被初始化。在我们声明（初始化）之前是不能访问它们的。这个行为被称之为暂时性死区。当我们试图在声明之前访问它们时，JavaScript 将会抛出一个 `ReferenceError` 错误。 - -
-- -#### 答案: C - -由于 JavaScript 的事件循环，`setTimeout` 回调会在*遍历结束后*才执行。因为在第一个遍历中遍历 `i` 是通过 `var` 关键字声明的，所以这个值是全局作用域下的。在遍历过程中，我们通过一元操作符 `++` 来每次递增 `i` 的值。当 `setTimeout` 回调执行的时候，`i` 的值等于 3。 - -在第二个遍历中，遍历 `i` 是通过 `let` 关键字声明的：通过 `let` 和 `const` 关键字声明的变量是拥有块级作用域（指的是任何在 {} 中的内容）。在每次的遍历过程中，`i` 都有一个新值，并且每个值都在循环内的作用域中。 - -
-- -#### 答案: B - -注意 `diameter` 的值是一个常规函数，但是 `perimeter` 的值是一个箭头函数。 - -对于箭头函数，`this` 关键字指向的是它当前周围作用域（简单来说是包含箭头函数的常规函数，如果没有常规函数的话就是全局对象），这个行为和常规函数不同。这意味着当我们调用 `perimeter` 时，`this` 不是指向 `shape` 对象，而是它的周围作用域（在例子中是 `window`）。 - -在 `window` 中没有 `radius` 这个属性，因此返回 `undefined`。 - -
-- -#### 答案: A - -一元操作符加号尝试将 bool 转为 number。`true` 转换为 number 的话为 `1`，`false` 为 `0`。 - -字符串 `'Lydia'` 是一个真值，真值取反那么就返回 `false`。 - -
-- -#### 答案: A - -在 JavaScript 中，所有对象的 keys 都是字符串（除非对象是 Symbol）。尽管我们可能不会定义它们为字符串，但它们在底层总会被转换为字符串。 - -当我们使用括号语法时（[]），JavaScript 会解释（或者 unboxes）语句。它首先看到第一个开始括号 `[` 并继续前进直到找到结束括号 `]`。只有这样，它才会计算语句的值。 - -`mouse[bird.size]`：首先计算 `bird.size`，这会得到 `small`。`mouse["small"]` 返回 `true`。 - -然后使用点语法的话，上面这一切都不会发生。`mouse` 没有 `bird` 这个 key，这也就意味着 `mouse.bird` 是 `undefined`。然后当我们使用点语法 `mouse.bird.size` 时，因为 `mouse.bird` 是 `undefined`，这也就变成了 `undefined.size`。这个行为是无效的，并且会抛出一个错误类似 `Cannot read property "size" of undefined`。 - -
-
-
-#### 答案: A
-
-在 JavaScript 中，当设置两个对象彼此相等时，它们会通过*引用*进行交互。
-
-首先，变量 `c` 的值是一个对象。接下来，我们给 `d` 分配了一个和 `c` 对象相同的引用。
-
-
-
-因此当我们改变其中一个对象时，其实是改变了所有的对象。
-
-
- -#### 答案: C - -`new Number()` 是一个内建的函数构造器。虽然它看着像是一个 number，但它实际上并不是一个真实的 number：它有一堆额外的功能并且它是一个对象。 - -当我们使用 `==` 操作符时，它只会检查两者是否拥有相同的*值*。因为它们的值都是 `3`，因此返回 `true`。 - -然后，当我们使用 `===` 操作符时，两者的值以及*类型*都应该是相同的。`new Number()` 是一个对象而不是 number，因此返回 `false`。 - -
-- -#### 答案: D - -`colorChange` 是一个静态方法。静态方法被设计为只能被创建它们的构造器使用（也就是 `Chameleon`），并且不能传递给实例。因为 `freddie` 是一个实例，静态方法不能被实例使用，因此抛出了 `TypeError` 错误。 - -
-- -#### 答案: A - -代码打印出了一个对象，这是因为我们在全局对象上创建了一个空对象！当我们将 `greeting` 写错成 `greetign` 时，JS 解释器实际在上浏览器中将它视为 `global.greetign = {}` （或者 `window.greetign = {}`）。 - -为了避免这个为题，我们可以使用 `"use strict"。这能确保当你声明变量时必须赋值。 - -
-- -#### 答案: A - -这在 JavaScript 中是可以的，因为函数是对象！（除了基本类型之外其他都是对象） - -函数是一个特殊的对象。你写的这个代码其实不是一个实际的函数。函数是一个拥有属性的对象，并且属性也可被调用。 - -
-- -#### 答案: A - -你不能像常规对象那样，给构造函数添加属性。如果你想一次性给所有实例添加特性，你应该使用原型。因此本例中，使用如下方式： - -```js -Person.prototype.getFullName = function () { - return `${this.firstName} ${this.lastName}`; -} -``` - -这才会使 `member.getFullName()` 起作用。为什么这么做有益的？假设我们将这个方法添加到构造函数本身里。也许不是每个 `Person` 实例都需要这个方法。这将浪费大量内存空间，因为它们仍然具有该属性，这将占用每个实例的内存空间。相反，如果我们只将它添加到原型中，那么它只存在于内存中的一个位置，但是所有实例都可以访问它！ - -
-- -#### 答案: A - -对于 `sarah`，我们没有使用 `new` 关键字。当使用 `new` 时，`this` 引用我们创建的空对象。当未使用 `new` 时，`this` 引用的是**全局对象**（global object）。 - -我们说 `this.firstName` 等于 `"Sarah"`，并且 `this.lastName` 等于 `"Smith"`。实际上我们做的是，定义了 `global.firstName = 'Sarah'` 和 `global.lastName = 'Smith'`。而 `sarah` 本身是 `undefined`。 - -
-
-
-#### 答案: D
-
-在**捕获**（capturing）阶段中，事件从祖先元素向下传播到目标元素。当事件达到**目标**（target）元素后，**冒泡**（bubbling）才开始。
-
-
-
-
- -#### 答案: B - -除了**基本对象**（base object），所有对象都有原型。基本对象可以访问一些方法和属性，比如 `.tostring`。这就是为什么你可以使用内置的 JavaScript 方法！所有这些方法在原型上都是可用的。虽然 JavaScript 不能直接在对象上找到这些方法，但 JavaScript 会沿着原型链找到它们，以便于你使用。 - -
-- -#### 答案: C - -JavaScript 是一种**动态类型语言**：我们不指定某些变量的类型。值可以在你不知道的情况下自动转换成另一种类型，这种类型称为**隐式类型转换**（implicit type coercion）。**Coercion** 是指将一种类型转换为另一种类型。 - -在本例中，JavaScript 将数字 `1` 转换为字符串，以便函数有意义并返回一个值。在数字类型（`1`）和字符串类型（`'2'`）相加时，该数字被视为字符串。我们可以连接字符串，比如 `"Hello" + "World"`，这里发生的是 `"1" + "2"`，它返回 `"12"`。 - -
-- -#### 答案: C - -一元**后自增**运算符 `++`： - -1. 返回值（返回 `0`） -2. 值自增（number 现在是 `1`） - -一元**前自增**运算符 `++`： - -1. 值自增（number 现在是 `2`） -2. 返回值（返回 `2`） - -结果是 `0 2 2`. - -
-- -#### 答案: B - -如果使用标记模板字面量，第一个参数的值总是字符串值的数组。其余的参数获取的是传递的表达式的值！ - -
-- -#### 答案: C - -在测试相等性时，基本类型通过它们的值（value）进行比较，而对象通过它们的引用（reference）进行比较。JavaScript 检查对象是否具有对内存中相同位置的引用。 - -题目中我们正在比较的两个对象不是同一个引用：作为参数传递的对象引用的内存位置，与用于判断相等的对象所引用的内存位置并不同。 - -这也是 `{ age: 18 } === { age: 18 }` 和 `{ age: 18 } == { age: 18 }` 都返回 `false` 的原因。 - -
-- -#### 答案: C - -扩展运算符（`...args`）会返回实参组成的数组。而数组是对象，因此 `typeof args` 返回 `"object"`。 - -
-- -#### 答案: C - -使用 `"use strict"`，你可以确保不会意外地声明全局变量。我们从来没有声明变量 `age`，因为我们使用 `"use strict"`，它将抛出一个引用错误。如果我们不使用 `"use strict"`，它就会工作，因为属性 `age` 会被添加到全局对象中了。 - -
-- -#### 答案: A - -代码以字符串形式传递进来，`eval` 对其求值。如果它是一个表达式，就像本例中那样，它对表达式求值。表达式是 `10 * 10 + 5`。这将返回数字 `105`。 - -
-- -#### 答案: B - -关闭 **tab 标签页** 后，`sessionStorage` 存储的数据才会删除。 - -如果使用 `localStorage`，那么数据将永远在那里，除非调用了 `localStorage.clear()`。 - -
-- -#### 答案: B - -使用 `var` 关键字，你可以用相同的名称声明多个变量。然后变量将保存最新的值。 - -你不能使用 `let` 或 `const` 来实现这一点，因为它们是块作用域的。 - -
-- -#### 答案: C - -所有对象的键（不包括 Symbol）在底层都是字符串，即使你自己没有将其作为字符串输入。这就是为什么 `obj.hasOwnProperty('1')` 也返回 `true`。 - -对于集合，它不是这样工作的。在我们的集合中没有 `'1'`：`set.has('1')` 返回 `false`。它有数字类型为 `1`，`set.has(1)` 返回 `true`。 - -
-- -#### 答案: C - -如果你有两个名称相同的键，则键会被替换掉。它仍然位于第一个键出现的位置，但是值是最后出现那个键的值。 - -
-- -#### 答案: A - -基本执行上下文是全局执行上下文：它是代码中随处可访问的内容。 - -
-- -#### 答案: C - -如果某个条件返回 `true`，则 `continue` 语句跳过本次迭代。 - -
-- -#### 答案: A - -`String` 是内置的构造函数，我们可以向它添加属性。我只是在它的原型中添加了一个方法。基本类型字符串被自动转换为字符串对象，由字符串原型函数生成。因此，所有 string(string 对象)都可以访问该方法！ - -
-- -#### 答案: B - -对象的键被自动转换为字符串。我们试图将一个对象 `b` 设置为对象 `a` 的键，且相应的值为 `123`。 - -然而，当字符串化一个对象时，它会变成 `"[Object object]"`。因此这里说的是，`a["Object object"] = 123`。然后，我们再一次做了同样的事情，`c` 是另外一个对象，这里也有隐式字符串化，于是，`a["Object object"] = 456`。 - -然后，我们打印 `a[b]`，也就是 `a["Object object"]`。之前刚设置为 `456`，因此返回的是 `456`。 - -
-
-
-#### 答案: B
-
-我们有一个 `setTimeout` 函数，并首先调用它。然而，它是最后打印日志的。
-
-这是因为在浏览器中，我们不仅有运行时引擎，还有一个叫做 `WebAPI` 的东西。`WebAPI` 提供了 `setTimeout` 函数，也包含其他的，例如 DOM。
-
-将 _callback_ 推送到 WebAPI 后，`setTimeout` 函数本身(但不是回调！)将从栈中弹出。
-
-
-
-现在，`foo` 被调用，打印 `"First"`。
-
-
-
-`foo` 从栈中弹出，`baz` 被调用. 打印 `"Third"`。
-
-
-
-WebAPI 不能随时向栈内添加内容。相反，它将回调函数推到名为 _queue_ 的地方。
-
-
-
-这就是事件循环开始工作的地方。一个**事件循环**查看栈和任务队列。如果栈是空的，它接受队列上的第一个元素并将其推入栈。
-
-
-
-`bar` 被调用，打印 `"Second"`，然后它被栈弹出。
-
-
- -#### 答案: C - -导致事件的最深嵌套的元素是事件的 target。你可以通过 `event.stopPropagation` 来停止冒泡。 - -
-- Click here! -
-- -#### 答案: A - -如果我们点击 `p`，我们会看到两个日志：`p` 和 `div`。在事件传播期间，有三个阶段：捕获、目标和冒泡。默认情况下，事件处理程序在冒泡阶段执行（除非将 `useCapture` 设置为 `true`）。它从嵌套最深的元素向外传播。 - -
-- -#### 答案: D - -使用这两种方法，我们都可以传递我们希望 `this` 关键字引用的对象。但是，`.call` 是**立即执行**的。 - -`.bind` 返回函数的**副本**，但带有绑定上下文！它不是立即执行的。 - -
-- -#### 答案: B - -`sayHi` 方法返回的是立即执行函数(IIFE)的返回值.此立即执行函数的返回值是 `0`， 类型是 `number` - -参考：只有7种内置类型：`null`，`undefined`，`boolean`，`number`，`string`，`object` 和 `symbol`。 ``function`` 不是一种类型，函数是对象，它的类型是``object``。 - -
-- -#### 答案: A - -只有 6 种 [falsy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Falsy) 值: - - - -- `undefined` -- `null` -- `NaN` -- `0` -- `''` (empty string) -- `false` - -`Function` 构造函数, 比如 `new Number` 和 `new Boolean`，是 [truthy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Truthy)。 - -
-- -#### 答案: B - -`typeof 1` 返回 `"number"`。 -`typeof "number"` 返回 `"string"`。 - -
-- -#### 答案: C - -当你为数组设置超过数组长度的值的时候， JavaScript 会创建名为 "empty slots" 的东西。它们的值实际上是 `undefined`。你会看到以下场景： - -`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` - -这取决于你的运行环境（每个浏览器，以及 node 环境，都有可能不同） - -
-- -#### 答案: A - -`catch` 代码块接收参数 `x`。当我们传递参数时，这与之前定义的变量 `x` 不同 。这个 `x` 是属于 `catch` 块级作用域的。 - -然后，我们将块级作用域中的变量赋值为 `1`，同时也设置了变量 `y` 的值。现在，我们打印块级作用域中的变量 `x`，值为 `1`。 - -`catch` 块之外的变量 `x` 的值仍为 `undefined`， `y` 的值为 `2`。当我们在 `catch` 块之外执行 `console.log(x)` 时，返回 `undefined`，`y` 返回 `2`。 - -
-- -#### 答案: A - -JavaScript 只有原始类型和对象。 - -原始类型包括 `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, `symbol`。 - -
-- -#### 答案: C - -`[1, 2]`是初始值。初始值将会作为首次调用时第一个参数 `acc` 的值。在第一次执行时， `acc` 的值是 `[1, 2]`， `cur` 的值是 `[0, 1]`。合并它们，结果为 `[1, 2, 0, 1]`。 -第二次执行， `acc` 的值是 `[1, 2, 0, 1]`， `cur` 的值是 `[2, 3]`。合并它们，最终结果为 `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` - -
-- -#### 答案: B - -`null` 是 [falsy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Falsy)。 `!null` 的值是 `true`。 `!true` 的值是 `false`。 - -`""` 是 [falsy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Falsy)。 `!""` 的值是 `true`。 `!true` 的值是 `false`。 - -`1` 是 [truthy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Truthy)。 `!1` 的值是 `false`。 `!false` 的值是 `true`。 - -
-- -#### 答案: A - -`setInterval` 返回一个唯一的 id。此 id 可被用于 `clearInterval` 函数来取消定时。 - -
-- -#### 答案: A - -string 类型是可迭代的。扩展运算符将迭代的每个字符映射成一个元素。 - -
-
+ +From basic to advanced: test how well you know JavaScript, refresh your knowledge a bit or prepare for your coding interview! :muscle: :rocket: I update this repo regularly with new questions. I added the answers in the **collapsed sections** below the questions, simply click on them to expand it. It's just for fun, good luck! :heart:
+ +Feel free to reach out to me! 😊
+ ++ Instagram || Twitter || LinkedIn || Blog +
-I post daily multiple choice JavaScript questions on my [Instagram](https://www.instagram.com/theavocoder), which I'll also post here! +| Feel free to use them in a project! 😃 I would _really_ appreciate a reference to this repo, I create the questions and explanations (yes I'm sad lol) and the community helps me so much to maintain and improve it! 💪🏼 Thank you and have fun! | +| ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ | -From basic to advanced: test how well you know JavaScript, refresh your knowledge a bit, or prepare for your coding interview! :muscle: :rocket: I update this repo weekly with new questions. +-The answers are in the collapsed sections below the questions, simply click on them to expand it. Good luck :heart: +- [🇸🇦 العربية](./ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](./ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](./bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇩🇪 Deutsch](./de-DE/README.md) +- [🇪🇸 Español](./es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](./fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇩 Indonesia](./id-ID/README.md) +- [🇮🇹 Italiano](./it-IT/README.md) +- [🇯🇵 日本語](./ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇰🇷 한국어](./ko-KR/README-ko_KR.md) +- [🇳🇱 Nederlands](./nl-NL/README.md) +- [🇵🇱 Polski](./pl-PL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](./pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷o Română](./ro-RO/README.ro.md) +- [🇷🇺 Русский](./ru-RU/README.md) +- [🇽🇰 Shqip](./sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](./th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](./tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](./uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](./vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](./zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](./zh-TW/README_zh-TW.md) -[中文版本](./README-zh_CN.md) +
+@@ -229,9 +269,9 @@ console.log(b === c); `new Number()` is a built-in function constructor. Although it looks like a number, it's not really a number: it has a bunch of extra features and is an object. -When we use the `==` operator, it only checks whether it has the same _value_. They both have the value of `3`, so it returns `true`. +When we use the `==` operator (Equality operator), it only checks whether it has the same _value_. They both have the value of `3`, so it returns `true`. -However, when we use the `===` operator, both value _and_ type should be the same. It's not: `new Number()` is not a number, it's an **object**. Both return `false.` +However, when we use the `===` operator (Strict equality operator), both value _and_ type should be the same. It's not: `new Number()` is not a number, it's an **object**. Both return `false.`
#### Answer: A -For `sarah`, we didn't use the `new` keyword. When using `new`, it refers to the new empty object we create. However, if you don't add `new` it refers to the **global object**! +For `sarah`, we didn't use the `new` keyword. When using `new`, `this` refers to the new empty object we create. However, if you don't add `new`, `this` refers to the **global object**! -We said that `this.firstName` equals `"Sarah"` and `this.lastName` equals `"Smith"`. What we actually did, is defining `global.firstName = 'Sarah'` and `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` itself is left `undefined`. +We said that `this.firstName` equals `"Sarah"` and `this.lastName` equals `"Smith"`. What we actually did, is defining `global.firstName = 'Sarah'` and `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` itself is left `undefined`, since we don't return a value from the `Person` function.
+ +#### Answer: C + +Regular functions cannot be stopped mid-way after invocation. However, a generator function can be "stopped" midway, and later continue from where it stopped. Every time a generator function encounters a `yield` keyword, the function yields the value specified after it. Note that the generator function in that case doesn’t _return_ the value, it _yields_ the value. + +First, we initialize the generator function with `i` equal to `10`. We invoke the generator function using the `next()` method. The first time we invoke the generator function, `i` is equal to `10`. It encounters the first `yield` keyword: it yields the value of `i`. The generator is now "paused", and `10` gets logged. + +Then, we invoke the function again with the `next()` method. It starts to continue where it stopped previously, still with `i` equal to `10`. Now, it encounters the next `yield` keyword, and yields `i * 2`. `i` is equal to `10`, so it returns `10 * 2`, which is `20`. This results in `10, 20`. + +
++ +#### Answer: B + +When we pass multiple promises to the `Promise.race` method, it resolves/rejects the _first_ promise that resolves/rejects. To the `setTimeout` method, we pass a timer: 500ms for the first promise (`firstPromise`), and 100ms for the second promise (`secondPromise`). This means that the `secondPromise` resolves first with the value of `'two'`. `res` now holds the value of `'two'`, which gets logged. + +
+
+
+#### Answer: D
+
+First, we declare a variable `person` with the value of an object that has a `name` property.
+
+
+
+Then, we declare a variable called `members`. We set the first element of that array equal to the value of the `person` variable. Objects interact by _reference_ when setting them equal to each other. When you assign a reference from one variable to another, you make a _copy_ of that reference. (note that they don't have the _same_ reference!)
+
+
+
+Then, we set the variable `person` equal to `null`.
+
+
+
+We are only modifying the value of the `person` variable, and not the first element in the array, since that element has a different (copied) reference to the object. The first element in `members` still holds its reference to the original object. When we log the `members` array, the first element still holds the value of the object, which gets logged.
+
+
+ +#### Answer: B + +With a `for-in` loop, we can iterate through object keys, in this case `name` and `age`. Under the hood, object keys are strings (if they're not a Symbol). On every loop, we set the value of `item` equal to the current key it’s iterating over. First, `item` is equal to `name`, and gets logged. Then, `item` is equal to `age`, which gets logged. + +
++ +#### Answer: B + +Operator associativity is the order in which the compiler evaluates the expressions, either left-to-right or right-to-left. This only happens if all operators have the _same_ precedence. We only have one type of operator: `+`. For addition, the associativity is left-to-right. + +`3 + 4` gets evaluated first. This results in the number `7`. + +`7 + '5'` results in `"75"` because of coercion. JavaScript converts the number `7` into a string, see question 15. We can concatenate two strings using the `+`operator. `"7" + "5"` results in `"75"`. + +
++ +#### Answer: C + +Only the first number in the string is returned. Based on the _radix_ (the second argument in order to specify what type of number we want to parse it to: base 10, hexadecimal, octal, binary, etc.), the `parseInt` checks whether the characters in the string are valid. Once it encounters a character that isn't a valid number in the radix, it stops parsing and ignores the following characters. + +`*` is not a valid number. It only parses `"7"` into the decimal `7`. `num` now holds the value of `7`. + +
++ +#### Answer: C + +When mapping over the array, the value of `num` is equal to the element it’s currently looping over. In this case, the elements are numbers, so the condition of the if statement `typeof num === "number"` returns `true`. The map function creates a new array and inserts the values returned from the function. + +However, we don’t return a value. When we don’t return a value from the function, the function returns `undefined`. For every element in the array, the function block gets called, so for each element we return `undefined`. + +
++ +#### Answer: A + +Arguments are passed by _value_, unless their value is an object, then they're passed by _reference_. `birthYear` is passed by value, since it's a string, not an object. When we pass arguments by value, a _copy_ of that value is created (see question 46). + +The variable `birthYear` has a reference to the value `"1997"`. The argument `year` also has a reference to the value `"1997"`, but it's not the same value as `birthYear` has a reference to. When we update the value of `year` by setting `year` equal to `"1998"`, we are only updating the value of `year`. `birthYear` is still equal to `"1997"`. + +The value of `person` is an object. The argument `member` has a (copied) reference to the _same_ object. When we modify a property of the object `member` has a reference to, the value of `person` will also be modified, since they both have a reference to the same object. `person`'s `name` property is now equal to the value `"Lydia"` + +
++ +#### Answer: D + +With the `throw` statement, we can create custom errors. With this statement, you can throw exceptions. An exception can be a string, a number, a boolean or an object. In this case, our exception is the string `'Hello world!'`. + +With the `catch` statement, we can specify what to do if an exception is thrown in the `try` block. An exception is thrown: the string `'Hello world!'`. `e` is now equal to that string, which we log. This results in `'Oh an error: Hello world!'`. + +
++ +#### Answer: B + +When a constructor function is called with the `new` keyword, it creates an object and sets the `this` keyword to refer to that object. By default, if the constructor function doesn't explicitly return anything, it will return the newly created object. + +In this case, the constructor function `Car` explicitly returns a new object with `make` set to `"Maserati"`, which overrides the default behavior. Therefore, when `new Car()` is called, the _returned_ object is assigned to `myCar`, resulting in the output being `"Maserati"` when `myCar.make` is accessed. + +
++ +#### Answer: A + +`let x = (y = 10);` is actually shorthand for: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +When we set `y` equal to `10`, we actually add a property `y` to the global object (`window` in the browser, `global` in Node). In a browser, `window.y` is now equal to `10`. + +Then, we declare a variable `x` with the value of `y`, which is `10`. Variables declared with the `let` keyword are _block scoped_, they are only defined within the block they're declared in; the immediately invoked function expression (IIFE) in this case. When we use the `typeof` operator, the operand `x` is not defined: we are trying to access `x` outside of the block it's declared in. This means that `x` is not defined. Values who haven't been assigned a value or declared are of type `"undefined"`. `console.log(typeof x)` returns `"undefined"`. + +However, we created a global variable `y` when setting `y` equal to `10`. This value is accessible anywhere in our code. `y` is defined, and holds a value of type `"number"`. `console.log(typeof y)` returns `"number"`. + +
++ +#### Answer: A + +We can delete properties from objects using the `delete` keyword, also on the prototype. By deleting a property on the prototype, it is not available anymore in the prototype chain. In this case, the `bark` function is not available anymore on the prototype after `delete Dog.prototype.bark`, yet we still try to access it. + +When we try to invoke something that is not a function, a `TypeError` is thrown. In this case `TypeError: pet.bark is not a function`, since `pet.bark` is `undefined`. + +
++ +#### Answer: D + +The `Set` object is a collection of _unique_ values: a value can only occur once in a set. + +We passed the iterable `[1, 1, 2, 3, 4]` with a duplicate value `1`. Since we cannot have two of the same values in a set, one of them is removed. This results in `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Answer: C + +An imported module is _read-only_: you cannot modify the imported module. Only the module that exports them can change its value. + +When we try to increment the value of `myCounter`, it throws an error: `myCounter` is read-only and cannot be modified. + +
++ +#### Answer: A + +The `delete` operator returns a boolean value: `true` on a successful deletion, else it'll return `false`. However, variables declared with the `var`, `const`, or `let` keywords cannot be deleted using the `delete` operator. + +The `name` variable was declared with a `const` keyword, so its deletion is not successful: `false` is returned. When we set `age` equal to `21`, we actually added a property called `age` to the global object. You can successfully delete properties from objects this way, also the global object, so `delete age` returns `true`. + +
+
+
+#### Answer: C
+
+We can unpack values from arrays or properties from objects through destructuring. For example:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+The value of `a` is now `1`, and the value of `b` is now `2`. What we actually did in the question, is:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+This means that the value of `y` is equal to the first value in the array, which is the number `1`. When we log `y`, `1` is returned.
+
+
+ +#### Answer: B + +It's possible to combine objects using the spread operator `...`. It lets you create copies of the key/value pairs of one object, and add them to another object. In this case, we create copies of the `user` object, and add them to the `admin` object. The `admin` object now contains the copied key/value pairs, which results in `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### Answer: B + +With the `defineProperty` method, we can add new properties to an object, or modify existing ones. When we add a property to an object using the `defineProperty` method, they are by default _not enumerable_. The `Object.keys` method returns all _enumerable_ property names from an object, in this case only `"name"`. + +Properties added using the `defineProperty` method are immutable by default. You can override this behavior using the `writable`, `configurable` and `enumerable` properties. This way, the `defineProperty` method gives you a lot more control over the properties you're adding to an object. + +
++ +#### Answer: A + +The second argument of `JSON.stringify` is the _replacer_. The replacer can either be a function or an array, and lets you control what and how the values should be stringified. + +If the replacer is an _array_, only the property names included in the array will be added to the JSON string. In this case, only the properties with the names `"level"` and `"health"` are included, `"username"` is excluded. `data` is now equal to `"{"level":19, "health":90}"`. + +If the replacer is a _function_, this function gets called on every property in the object you're stringifying. The value returned from this function will be the value of the property when it's added to the JSON string. If the value is `undefined`, this property is excluded from the JSON string. + +
++ +#### Answer: A + +The unary operator `++` _first returns_ the value of the operand, _then increments_ the value of the operand. The value of `num1` is `10`, since the `increaseNumber` function first returns the value of `num`, which is `10`, and only increments the value of `num` afterward. + +`num2` is `10`, since we passed `num1` to the `increasePassedNumber`. `number` is equal to `10`(the value of `num1`). Again, the unary operator `++` _first returns_ the value of the operand, _then increments_ the value of the operand. The value of `number` is `10`, so `num2` is equal to `10`. + +
++ +#### Answer: C + +In ES6, we can initialize parameters with a default value. The value of the parameter will be the default value, if no other value has been passed to the function, or if the value of the parameter is `"undefined"`. In this case, we spread the properties of the `value` object into a new object, so `x` has the default value of `{ number: 10 }`. + +The default argument is evaluated at _call time_! Every time we call the function, a _new_ object is created. We invoke the `multiply` function the first two times without passing a value: `x` has the default value of `{ number: 10 }`. We then log the multiplied value of that number, which is `20`. + +The third time we invoke multiply, we do pass an argument: the object called `value`. The `*=` operator is actually shorthand for `x.number = x.number * 2`: we modify the value of `x.number`, and log the multiplied value `20`. + +The fourth time, we pass the `value` object again. `x.number` was previously modified to `20`, so `x.number *= 2` logs `40`. + +
++ +#### Answer: D + +The first argument that the `reduce` method receives is the _accumulator_, `x` in this case. The second argument is the _current value_, `y`. With the reduce method, we execute a callback function on every element in the array, which could ultimately result in one single value. + +In this example, we are not returning any values, we are simply logging the values of the accumulator and the current value. + +The value of the accumulator is equal to the previously returned value of the callback function. If you don't pass the optional `initialValue` argument to the `reduce` method, the accumulator is equal to the first element on the first call. + +On the first call, the accumulator (`x`) is `1`, and the current value (`y`) is `2`. We don't return from the callback function, we log the accumulator, and the current values: `1` and `2` get logged. + +If you don't return a value from a function, it returns `undefined`. On the next call, the accumulator is `undefined`, and the current value is `3`. `undefined` and `3` get logged. + +On the fourth call, we again don't return from the callback function. The accumulator is again `undefined`, and the current value is `4`. `undefined` and `4` get logged. + +
++ +#### Answer: B + +In a derived class, you cannot access the `this` keyword before calling `super`. If you try to do that, it will throw a ReferenceError: 1 and 4 would throw a reference error. + +With the `super` keyword, we call that parent class's constructor with the given arguments. The parent's constructor receives the `name` argument, so we need to pass `name` to `super`. + +The `Labrador` class receives two arguments, `name` since it extends `Dog`, and `size` as an extra property on the `Labrador` class. They both need to be passed to the constructor function on `Labrador`, which is done correctly using constructor 2. + +
++ +#### Answer: B + +With the `import` keyword, all imported modules are _pre-parsed_. This means that the imported modules get run _first_, and the code in the file that imports the module gets executed _after_. + +This is a difference between `require()` in CommonJS and `import`! With `require()`, you can load dependencies on demand while the code is being run. If we had used `require` instead of `import`, `running index.js`, `running sum.js`, `3` would have been logged to the console. + +
++ +#### Answer: A + +Every Symbol is entirely unique. The purpose of the argument passed to the Symbol is to give the Symbol a description. The value of the Symbol is not dependent on the passed argument. As we test equality, we are creating two entirely new symbols: the first `Symbol('foo')`, and the second `Symbol('foo')`. These two values are unique and not equal to each other, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` returns `false`. + +
++ +#### Answer: C + +With the `padStart` method, we can add padding to the beginning of a string. The value passed to this method is the _total_ length of the string together with the padding. The string `"Lydia Hallie"` has a length of `12`. `name.padStart(13)` inserts 1 space at the start of the string, because 12 + 1 is 13. + +If the argument passed to the `padStart` method is smaller than the length of the array, no padding will be added. + +
++ +#### Answer: A + +With the `+` operator, you can concatenate strings. In this case, we are concatenating the string `"🥑"` with the string `"💻"`, resulting in `"🥑💻"`. + +
++ +#### Answer: C + +A generator function "pauses" its execution when it sees the `yield` keyword. First, we have to let the function yield the string "Do you love JavaScript?", which can be done by calling `game.next().value`. + +Every line is executed, until it finds the first `yield` keyword. There is a `yield` keyword on the first line within the function: the execution stops with the first yield! _This means that the variable `answer` is not defined yet!_ + +When we call `game.next("Yes").value`, the previous `yield` is replaced with the value of the parameters passed to the `next()` function, `"Yes"` in this case. The value of the variable `answer` is now equal to `"Yes"`. The condition of the if-statement returns `false`, and `JavaScript loves you back ❤️` gets logged. + +
++ +#### Answer: C + +`String.raw` returns a string where the escapes (`\n`, `\v`, `\t` etc.) are ignored! Backslashes can be an issue since you could end up with something like: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Which would result in: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +With `String.raw`, it would simply ignore the escape and print: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +In this case, the string is `Hello\nworld`, which gets logged. + +
++ +#### Answer: C + +An async function always returns a promise. The `await` still has to wait for the promise to resolve: a pending promise gets returned when we call `getData()` in order to set `data` equal to it. + +If we wanted to get access to the resolved value `"I made it"`, we could have used the `.then()` method on `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +This would've logged `"I made it!"` + +
++ +#### Answer: B + +The `.push()` method returns the _length_ of the new array! Previously, the array contained one element (the string `"banana"`) and had a length of `1`. After adding the string `"apple"` to the array, the array contains two elements, and has a length of `2`. This gets returned from the `addToList` function. + +The `push` method modifies the original array. If you wanted to return the _array_ from the function rather than the _length of the array_, you should have returned `list` after pushing `item` to it. + +
++ +#### Answer: B + +`Object.freeze` makes it impossible to add, remove, or modify properties of an object (unless the property's value is another object). + +When we create the variable `shape` and set it equal to the frozen object `box`, `shape` also refers to a frozen object. You can check whether an object is frozen by using `Object.isFrozen`. In this case, `Object.isFrozen(shape)` would return true, since the variable `shape` has a reference to a frozen object. + +Since `shape` is frozen, and since the value of `x` is not an object, we cannot modify the property `x`. `x` is still equal to `10`, and `{ x: 10, y: 20 }` gets logged. + +
++ +#### Answer: D + +By using [destructuring assignment](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/Reference/Operators/Destructuring_assignment) syntax we can unpack values from arrays, or properties from objects, into distinct variables: + +```javascript +const { firstName } = { firstName: 'Lydia' }; +// ES5 version: +// var firstName = { firstName: 'Lydia' }.firstName; + +console.log(firstName); // "Lydia" +``` + +Also, a property can be unpacked from an object and assigned to a variable with a different name than the object property: + +```javascript +const { firstName: myName } = { firstName: 'Lydia' }; +// ES5 version: +// var myName = { firstName: 'Lydia' }.firstName; + +console.log(myName); // "Lydia" +console.log(firstName); // Uncaught ReferenceError: firstName is not defined +``` + +Therefore, `firstName` does not exist as a variable, thus attempting to access its value will raise a `ReferenceError`. + +**Note:** Be aware of the `global scope` properties: + +```javascript +const { name: myName } = { name: 'Lydia' }; + +console.log(myName); // "lydia" +console.log(name); // "" ----- Browser e.g. Chrome +console.log(name); // ReferenceError: name is not defined ----- NodeJS + +``` + +Whenever Javascript is unable to find a variable within the _current scope_, it climbs up the [Scope chain](https://github.com/getify/You-Dont-Know-JS/blob/2nd-ed/scope-closures/ch3.md) and searches for it and if it reaches the top-level scope, aka **Global scope**, and still doesn't find it, it will throw a `ReferenceError`. + +- In **Browsers** such as _Chrome_, `name` is a _deprecated global scope property_. In this example, the code is running inside _global scope_ and there is no user-defined local variable for `name`, therefore it searches the predefined _variables/properties_ in the global scope which is in the case of browsers, it searches through `window` object and it will extract the [window.name](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/name) value which is equal to an **empty string**. + +- In **NodeJS**, there is no such property on the `global` object, thus attempting to access a non-existent variable will raise a [ReferenceError](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/Reference/Errors/Not_defined). + +
++ +#### Answer: A + +A pure function is a function that _always_ returns the same result, if the same arguments are passed. + +The `sum` function always returns the same result. If we pass `1` and `2`, it will _always_ return `3` without side effects. If we pass `5` and `10`, it will _always_ return `15`, and so on. This is the definition of a pure function. + +
++ +#### Answer: C + +The `add` function is a _memoized_ function. With memoization, we can cache the results of a function in order to speed up its execution. In this case, we create a `cache` object that stores the previously returned values. + +If we call the `addFunction` function again with the same argument, it first checks whether it has already gotten that value in its cache. If that's the case, the cache value will be returned, which saves execution time. Otherwise, if it's not cached, it will calculate the value and store it afterward. + +We call the `addFunction` function three times with the same value: on the first invocation, the value of the function when `num` is equal to `10` isn't cached yet. The condition of the if-statement `num in cache` returns `false`, and the else block gets executed: `Calculated! 20` gets logged, and the value of the result gets added to the cache object. `cache` now looks like `{ 10: 20 }`. + +The second time, the `cache` object contains the value that gets returned for `10`. The condition of the if-statement `num in cache` returns `true`, and `'From cache! 20'` gets logged. + +The third time, we pass `5 * 2` to the function which gets evaluated to `10`. The `cache` object contains the value that gets returned for `10`. The condition of the if-statement `num in cache` returns `true`, and `'From cache! 20'` gets logged. + +
++ +#### Answer: A + +With a _for-in_ loop, we can iterate over **enumerable** properties. In an array, the enumerable properties are the "keys" of array elements, which are actually their indexes. You could see an array as: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Where the keys are the enumerable properties. `0` `1` `2` `3` get logged. + +With a _for-of_ loop, we can iterate over **iterables**. An array is an iterable. When we iterate over the array, the variable "item" is equal to the element it's currently iterating over, `"☕"` `"💻"` `"🍷"` `"🍫"` get logged. + +
++ +#### Answer: C + +Array elements can hold any value. Numbers, strings, objects, other arrays, null, boolean values, undefined, and other expressions such as dates, functions, and calculations. + +The element will be equal to the returned value. `1 + 2` returns `3`, `1 * 2` returns `2`, and `1 / 2` returns `0.5`. + +
++ +#### Answer: B + +By default, arguments have the value of `undefined`, unless a value has been passed to the function. In this case, we didn't pass a value for the `name` argument. `name` is equal to `undefined` which gets logged. + +In ES6, we can overwrite this default `undefined` value with default parameters. For example: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +In this case, if we didn't pass a value or if we passed `undefined`, `name` would always be equal to the string `Lydia` + +
++ +#### Answer: B + +The value of the `this` keyword is dependent on where you use it. In a **method**, like the `getStatus` method, the `this` keyword refers to _the object that the method belongs to_. The method belongs to the `data` object, so `this` refers to the `data` object. When we log `this.status`, the `status` property on the `data` object gets logged, which is `"🥑"`. + +With the `call` method, we can change the object to which the `this` keyword refers. In **functions**, the `this` keyword refers to the _the object that the function belongs to_. We declared the `setTimeout` function on the _global object_, so within the `setTimeout` function, the `this` keyword refers to the _global object_. On the global object, there is a variable called _status_ with the value of `"😎"`. When logging `this.status`, `"😎"` gets logged. + +
++ +#### Answer: A + +We set the variable `city` equal to the value of the property called `city` on the `person` object. There is no property on this object called `city`, so the variable `city` has the value of `undefined`. + +Note that we are _not_ referencing the `person` object itself! We simply set the variable `city` equal to the current value of the `city` property on the `person` object. + +Then, we set `city` equal to the string `"Amsterdam"`. This doesn't change the person object: there is no reference to that object. + +When logging the `person` object, the unmodified object gets returned. + +
++ +#### Answer: C + +Variables with the `const` and `let` keywords are _block-scoped_. A block is anything between curly brackets (`{ }`). In this case, the curly brackets of the if/else statements. You cannot reference a variable outside of the block it's declared in, a ReferenceError gets thrown. + +
++ +#### Answer: C + +The value of `res` in the second `.then` is equal to the returned value of the previous `.then`. You can keep chaining `.then`s like this, where the value is passed to the next handler. + +
++ +#### Answer: A + +With `!!name`, we determine whether the value of `name` is truthy or falsy. If the name is truthy, which we want to test for, `!name` returns `false`. `!false` (which is what `!!name` practically is) returns `true`. + +By setting `hasName` equal to `name`, you set `hasName` equal to whatever value you passed to the `getName` function, not the boolean value `true`. + +`new Boolean(true)` returns an object wrapper, not the boolean value itself. + +`name.length` returns the length of the passed argument, not whether it's `true`. + +
++ +#### Answer: B + +In order to get a character at a specific index of a string, you can use bracket notation. The first character in the string has index 0, and so on. In this case, we want to get the element with index 0, the character `"I'`, which gets logged. + +Note that this method is not supported in IE7 and below. In that case, use `.charAt()`. + +
++ +#### Answer: B + +You can set a default parameter's value equal to another parameter of the function, as long as they've been defined _before_ the default parameter. We pass the value `10` to the `sum` function. If the `sum` function only receives 1 argument, it means that the value for `num2` is not passed, and the value of `num1` is equal to the passed value `10` in this case. The default value of `num2` is the value of `num1`, which is `10`. `num1 + num2` returns `20`. + +If you're trying to set a default parameter's value equal to a parameter that is defined _after_ (to the right), the parameter's value hasn't been initialized yet, which will throw an error. + +
++ +#### Answer: A + +With the `import * as name` syntax, we import _all exports_ from the `module.js` file into the `index.js` file as a new object called `data` is created. In the `module.js` file, there are two exports: the default export, and a named export. The default export is a function that returns the string `"Hello World"`, and the named export is a variable called `name` which has the value of the string `"Lydia"`. + +The `data` object has a `default` property for the default export, other properties have the names of the named exports and their corresponding values. + +
++ +#### Answer: C + +Classes are syntactical sugar for function constructors. The equivalent of the `Person` class as a function constructor would be: + +```javascript +function Person(name) { + this.name = name; +} +``` + +Calling a function constructor with `new` results in the creation of an instance of `Person`, `typeof` keyword returns `"object"` for an instance. `typeof member` returns `"object"`. + +
++ +#### Answer: D + +The `.push` method returns the _new length_ of the array, not the array itself! By setting `newList` equal to `[1, 2, 3].push(4)`, we set `newList` equal to the new length of the array: `4`. + +Then, we try to use the `.push` method on `newList`. Since `newList` is the numerical value `4`, we cannot use the `.push` method: a TypeError is thrown. + +
++ +#### Answer: D + +Regular functions, such as the `giveLydiaPizza` function, have a `prototype` property, which is an object (prototype object) with a `constructor` property. Arrow functions however, such as the `giveLydiaChocolate` function, do not have this `prototype` property. `undefined` gets returned when trying to access the `prototype` property using `giveLydiaChocolate.prototype`. + +
++ +#### Answer: A + +`Object.entries(person)` returns an array of nested arrays, containing the keys and objects: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Using the `for-of` loop, we can iterate over each element in the array, the subarrays in this case. We can destructure the subarrays instantly in the for-of loop, using `const [x, y]`. `x` is equal to the first element in the subarray, `y` is equal to the second element in the subarray. + +The first subarray is `[ "name", "Lydia" ]`, with `x` equal to `"name"`, and `y` equal to `"Lydia"`, which get logged. +The second subarray is `[ "age", 21 ]`, with `x` equal to `"age"`, and `y` equal to `21`, which get logged. + +
++ +#### Answer: D + +`...args` is a rest parameter. The rest parameter's value is an array containing all remaining arguments, **and can only be the last parameter**! In this example, the rest parameter was the second parameter. This is not possible, and will throw a syntax error. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit]; +} + +getItems(['banana', 'apple'], 'pear', 'orange'); +``` + +The above example works. This returns the array `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` + +
++ +#### Answer: B + +In JavaScript, we don't _have_ to write the semicolon (`;`) explicitly, however the JavaScript engine still adds them after statements. This is called **Automatic Semicolon Insertion**. A statement can for example be variables, or keywords like `throw`, `return`, `break`, etc. + +Here, we wrote a `return` statement, and another value `a + b` on a _new line_. However, since it's a new line, the engine doesn't know that it's actually the value that we wanted to return. Instead, it automatically added a semicolon after `return`. You could see this as: + +```javascript +return; +a + b; +``` + +This means that `a + b` is never reached, since a function stops running after the `return` keyword. If no value gets returned, like here, the function returns `undefined`. Note that there is no automatic insertion after `if/else` statements! + +
++ +#### Answer: B + +We can set classes equal to other classes/function constructors. In this case, we set `Person` equal to `AnotherPerson`. The name on this constructor is `Sarah`, so the name property on the new `Person` instance `member` is `"Sarah"`. + +
++ +#### Answer: D + +A Symbol is not _enumerable_. The Object.keys method returns all _enumerable_ key properties on an object. The Symbol won't be visible, and an empty array is returned. When logging the entire object, all properties will be visible, even non-enumerable ones. + +This is one of the many qualities of a symbol: besides representing an entirely unique value (which prevents accidental name collision on objects, for example when working with 2 libraries that want to add properties to the same object), you can also "hide" properties on objects this way (although not entirely. You can still access symbols using the `Object.getOwnPropertySymbols()` method). + +
++ +#### Answer: A + +The `getList` function receives an array as its argument. Between the parentheses of the `getList` function, we destructure this array right away. You could see this as: + +`[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +With the rest parameter `...y`, we put all "remaining" arguments in an array. The remaining arguments are `2`, `3` and `4` in this case. The value of `y` is an array, containing all the rest parameters. The value of `x` is equal to `1` in this case, so when we log `[x, y]`, `[1, [2, 3, 4]]` gets logged. + +The `getUser` function receives an object. With arrow functions, we don't _have_ to write curly brackets if we just return one value. However, if you want to instantly return an _object_ from an arrow function, you have to write it between parentheses, otherwise everything between the two braces will be interpreted as a block statement. In this case the code between the braces is not a valid JavaScript code, so a `SyntaxError` gets thrown. + +The following function would have returned an object: + +`const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })` + +
++ +#### Answer: C + +The variable `name` holds the value of a string, which is not a function, and thus cannot be invoked. + +TypeErrors get thrown when a value is not of the expected type. JavaScript expected `name` to be a function since we're trying to invoke it. It was a string however, so a TypeError gets thrown: name is not a function! + +SyntaxErrors get thrown when you've written something that isn't valid JavaScript, for example when you've written the word `return` as `retrun`. +ReferenceErrors get thrown when JavaScript isn't able to find a reference to a value that you're trying to access. + +
++ +#### Answer: B + +`[]` is a truthy value. With the `&&` operator, the right-hand value will be returned if the left-hand value is a truthy value. In this case, the left-hand value `[]` is a truthy value, so `"Im'` gets returned. + +`""` is a falsy value. If the left-hand value is falsy, nothing gets returned. `n't` doesn't get returned. + +
++ +#### Answer: C + +With the `||` operator, we can return the first truthy operand. If all values are falsy, the last operand gets returned. + +`(false || {} || null)`: the empty object `{}` is a truthy value. This is the first (and only) truthy value, which gets returned. `one` is equal to `{}`. + +`(null || false || "")`: all operands are falsy values. This means that the last operand, `""` gets returned. `two` is equal to `""`. + +`([] || 0 || "")`: the empty array`[]` is a truthy value. This is the first truthy value, which gets returned. `three` is equal to `[]`. + +
++ +#### Answer: D + +With a promise, we basically say _I want to execute this function, but I'll put it aside for now while it's running since this might take a while. Only when a certain value is resolved (or rejected), and when the call stack is empty, I want to use this value._ + +We can get this value with both `.then` and the `await` keywords in an `async` function. Although we can get a promise's value with both `.then` and `await`, they work a bit differently. + +In the `firstFunction`, we (sort of) put the myPromise function aside while it was running, but continued running the other code, which is `console.log('second')` in this case. Then, the function resolved with the string `I have resolved`, which then got logged after it saw that the callstack was empty. + +With the await keyword in `secondFunction`, we literally pause the execution of an async function until the value has been resolved before moving to the next line. + +This means that it waited for the `myPromise` to resolve with the value `I have resolved`, and only once that happened, we moved to the next line: `second` got logged. + +
++ +#### Answer: C + +The `+` operator is not only used for adding numerical values, but we can also use it to concatenate strings. Whenever the JavaScript engine sees that one or more values are not a number, it coerces the number into a string. + +The first one is `1`, which is a numerical value. `1 + 2` returns the number 3. + +However, the second one is a string `"Lydia"`. `"Lydia"` is a string and `2` is a number: `2` gets coerced into a string. `"Lydia"` and `"2"` get concatenated, which results in the string `"Lydia2"`. + +`{ name: "Lydia" }` is an object. Neither a number nor an object is a string, so it stringifies both. Whenever we stringify a regular object, it becomes `"[object Object]"`. `"[object Object]"` concatenated with `"2"` becomes `"[object Object]2"`. + +
+
+
+#### Answer: C
+
+We can pass any type of value we want to `Promise.resolve`, either a promise or a non-promise. The method itself returns a promise with the resolved value (`
+ +#### Answer: B + +Objects are passed by reference. When we check objects for strict equality (`===`), we're comparing their references. + +We set the default value for `person2` equal to the `person` object, and passed the `person` object as the value for `person1`. + +This means that both values have a reference to the same spot in memory, thus they are equal. + +The code block in the `else` statement gets run, and `They are the same!` gets logged. + +
++ +#### Answer: D + +In JavaScript, we have two ways to access properties on an object: bracket notation, or dot notation. In this example, we use dot notation (`colorConfig.colors`) instead of bracket notation (`colorConfig["colors"]`). + +With dot notation, JavaScript tries to find the property on the object with that exact name. In this example, JavaScript tries to find a property called `colors` on the `colorConfig` object. There is no property called `colors`, so this returns `undefined`. Then, we try to access the value of the first element by using `[1]`. We cannot do this on a value that's `undefined`, so it throws a `TypeError`: `Cannot read property '1' of undefined`. + +JavaScript interprets (or unboxes) statements. When we use bracket notation, it sees the first opening bracket `[` and keeps going until it finds the closing bracket `]`. Only then, it will evaluate the statement. If we would've used `colorConfig[colors[1]]`, it would have returned the value of the `red` property on the `colorConfig` object. + +
++ +#### Answer: A + +Under the hood, emojis are unicodes. The unicodes for the heart emoji is `"U+2764 U+FE0F"`. These are always the same for the same emojis, so we're comparing two equal strings to each other, which returns true. + +
++ +#### Answer: D + +With `splice` method, we modify the original array by deleting, replacing or adding elements. In this case, we removed 2 items from index 1 (we removed `'🥑'` and `'😍'`) and added the ✨ emoji instead. + +`map`, `filter` and `slice` return a new array, `find` returns an element, and `reduce` returns a reduced value. + +
++ +#### Answer: A + +We set the value of the `favoriteFood` property on the `info` object equal to the string with the pizza emoji, `'🍕'`. A string is a primitive data type. In JavaScript, primitive data types don't interact by reference. + +In JavaScript, primitive data types (everything that's not an object) interact by _value_. In this case, we set the value of the `favoriteFood` property on the `info` object equal to the value of the first element in the `food` array, the string with the pizza emoji in this case (`'🍕'`). A string is a primitive data type, and interact by value (see my [blogpost](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference) if you're interested in learning more) + +Then, we change the value of the `favoriteFood` property on the `info` object. The `food` array hasn't changed, since the value of `favoriteFood` was merely a _copy_ of the value of the first element in the array, and doesn't have a reference to the same spot in memory as the element on `food[0]`. When we log food, it's still the original array, `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']`. + +
++ +#### Answer: A + +With the `JSON.parse()` method, we can parse JSON string to a JavaScript value. + +```javascript +// Stringifying a number into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonNumber = JSON.stringify(4); // '4' +JSON.parse(jsonNumber); // 4 + +// Stringifying an array value into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]); // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray); // [1, 2, 3] + +// Stringifying an object into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: 'Lydia' }); // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray); // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Answer: D + +Each function has its own _execution context_ (or _scope_). The `getName` function first looks within its own context (scope) to see if it contains the variable `name` we're trying to access. In this case, the `getName` function contains its own `name` variable: we declare the variable `name` with the `let` keyword, and with the value of `'Sarah'`. + +Variables with the `let` keyword (and `const`) are hoisted, but unlike `var`, don't get initialized. They are not accessible before the line we declare (initialize) them. This is called the "temporal dead zone". When we try to access the variables before they are declared, JavaScript throws a `ReferenceError`. + +If we wouldn't have declared the `name` variable within the `getName` function, the javascript engine would've looked down the _scope chain_. The outer scope has a variable called `name` with the value of `Lydia`. In that case, it would've logged `Lydia`. + +```javascript +let name = 'Lydia'; + +function getName() { + console.log(name); +} + +getName(); // Lydia +``` + +
++ +#### Answer: C + +With the `yield` keyword, we `yield` values in a generator function. With the `yield*` keyword, we can yield values from another generator function, or iterable object (for example an array). + +In `generatorOne`, we yield the entire array `['a', 'b', 'c']` using the `yield` keyword. The value of `value` property on the object returned by the `next` method on `one` (`one.next().value`) is equal to the entire array `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value); // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value); // undefined +``` + +In `generatorTwo`, we use the `yield*` keyword. This means that the first yielded value of `two`, is equal to the first yielded value in the iterator. The iterator is the array `['a', 'b', 'c']`. The first yielded value is `a`, so the first time we call `two.next().value`, `a` is returned. + +```javascript +console.log(two.next().value); // 'a' +console.log(two.next().value); // 'b' +console.log(two.next().value); // 'c' +console.log(two.next().value); // undefined +``` + +
++ +#### Answer: A + +Expressions within template literals are evaluated first. This means that the string will contain the returned value of the expression, the immediately invoked function `(x => x)('I love')` in this case. We pass the value `'I love'` as an argument to the `x => x` arrow function. `x` is equal to `'I love'`, which gets returned. This results in `I love to program`. + +
++ +#### Answer: C + +Normally when we set objects equal to `null`, those objects get _garbage collected_ as there is no reference anymore to that object. However, since the callback function within `setInterval` is an arrow function (thus bound to the `config` object), the callback function still holds a reference to the `config` object. +As long as there is a reference, the object won't get garbage collected. +Since this is an interval, setting `config` to `null` or `delete`-ing `config.alert` won't garbage-collect the interval, so the interval will still be called. +It should be cleared with `clearInterval(config.alert)` to remove it from memory. +Since it was not cleared, the `setInterval` callback function will still get invoked every 1000ms (1s). + +
++ +#### Answer: B + +When adding a key/value pair using the `set` method, the key will be the value of the first argument passed to the `set` function, and the value will be the second argument passed to the `set` function. The key is the _function_ `() => 'greeting'` in this case, and the value `'Hello world'`. `myMap` is now `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 is wrong, since the key is not `'greeting'` but `() => 'greeting'`. +3 is wrong, since we're creating a new function by passing it as a parameter to the `get` method. Object interacts by _reference_. Functions are objects, which is why two functions are never strictly equal, even if they are identical: they have a reference to a different spot in memory. + +
++ +#### Answer: C + +Both the `changeAge` and `changeAgeAndName` functions have a default parameter, namely a _newly_ created object `{ ...person }`. This object has copies of all the key/values in the `person` object. + +First, we invoke the `changeAge` function and pass the `person` object as its argument. This function increases the value of the `age` property by 1. `person` is now `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +Then, we invoke the `changeAgeAndName` function, however we don't pass a parameter. Instead, the value of `x` is equal to a _new_ object: `{ ...person }`. Since it's a new object, it doesn't affect the values of the properties on the `person` object. `person` is still equal to `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +
++ +#### Answer: C + +With the spread operator `...`, we can _spread_ iterables to individual elements. The `sumValues` function receives three arguments: `x`, `y` and `z`. `...[1, 2, 3]` will result in `1, 2, 3`, which we pass to the `sumValues` function. + +
++ +#### Answer: B + +With the `+=` operator, we're incrementing the value of `num` by `1`. `num` had the initial value `1`, so `1 + 1` is `2`. The item on the second index in the `list` array is 🥰, `console.log(list[2])` prints 🥰. + +
++ +#### Answer: B + +With the optional chaining operator `?.`, we no longer have to explicitly check whether the deeper nested values are valid or not. If we're trying to access a property on an `undefined` or `null` value (_nullish_), the expression short-circuits and returns `undefined`. + +`person.pet?.name`: `person` has a property named `pet`: `person.pet` is not nullish. It has a property called `name`, and returns `Mara`. +`person.pet?.family?.name`: `person` has a property named `pet`: `person.pet` is not nullish. `pet` does _not_ have a property called `family`, `person.pet.family` is nullish. The expression returns `undefined`. +`person.getFullName?.()`: `person` has a property named `getFullName`: `person.getFullName()` is not nullish and can get invoked, which returns `Lydia Hallie`. +`member.getLastName?.()`: variable `member` is non-existent therefore a `ReferenceError` gets thrown! + +
++ +#### Answer: B + +We passed the condition `groceries.indexOf("banana")` to the if-statement. `groceries.indexOf("banana")` returns `0`, which is a falsy value. Since the condition in the if-statement is falsy, the code in the `else` block runs, and `We don't have to buy bananas!` gets logged. + +
++ +#### Answer: D + +The `language` method is a `setter`. Setters don't hold an actual value, their purpose is to _modify_ properties. When calling a `setter` method, `undefined` gets returned. + +
++ +#### Answer: C + +`typeof name` returns `"string"`. The string `"string"` is a truthy value, so `!typeof name` returns the boolean value `false`. `false === "object"` and `false === "string"` both return`false`. + +(If we wanted to check whether the type was (un)equal to a certain type, we should've written `!==` instead of `!typeof`) + +
++ +#### Answer: A + +The `add` function returns an arrow function, which returns an arrow function, which returns an arrow function (still with me?). The first function receives an argument `x` with the value of `4`. We invoke the second function, which receives an argument `y` with the value `5`. Then we invoke the third function, which receives an argument `z` with the value `6`. When we're trying to access the value `x`, `y` and `z` within the last arrow function, the JS engine goes up the scope chain in order to find the values for `x` and `y` accordingly. This returns `4` `5` `6`. + +
++ +#### Answer: C + +The generator function `range` returns an async object with promises for each item in the range we pass: `Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`. We set the variable `gen` equal to the async object, after which we loop over it using a `for await ... of` loop. We set the variable `item` equal to the returned Promise values: first `Promise{1}`, then `Promise{2}`, then `Promise{3}`. Since we're _awaiting_ the value of `item`, the resolved promise, the resolved _values_ of the promises get returned: `1`, `2`, then `3`. + +
++ +#### Answer: D + +`myFunc` expects an object with properties `x`, `y` and `z` as its argument. Since we're only passing three separate numeric values (1, 2, 3) instead of one object with properties `x`, `y` and `z` ({x: 1, y: 2, z: 3}), `x`, `y` and `z` have their default value of `undefined`. + +
++ +#### Answer: B + +With the `Intl.NumberFormat` method, we can format numeric values to any locale. We format the numeric value `130` to the `en-US` locale as a `unit` in `mile-per-hour`, which results in `130 mph`. The numeric value `300` to the `en-US` locale as a `currency` in `USD` results in `$300.00`. + +
++ +#### Answer: B + +By destructuring objects, we can unpack values from the right-hand object, and assign the unpacked value to the value of the same property name on the left-hand object. In this case, we're assigning the value "💀" to `spookyItems[3]`. This means that we're modifying the `spookyItems` array, we're adding the "💀" to it. When logging `spookyItems`, `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]` gets logged. + +
++ +#### Answer: C + +With the `Number.isNaN` method, you can check if the value you pass is a _numeric value_ and equal to `NaN`. `name` is not a numeric value, so `Number.isNaN(name)` returns `false`. `age` is a numeric value, but is not equal to `NaN`, so `Number.isNaN(age)` returns `false`. + +With the `isNaN` method, you can check if the value you pass is not a number. `name` is not a number, so `isNaN(name)` returns true. `age` is a number, so `isNaN(age)` returns `false`. + +
++ +#### Answer: D + +Variables declared with the `const` keyword are not referenceable before their initialization: this is called the _temporal dead zone_. In the `getInfo` function, the variable `randomValue` is scoped in the functional scope of `getInfo`. On the line where we want to log the value of `typeof randomValue`, the variable `randomValue` isn't initialized yet: a `ReferenceError` gets thrown! The engine didn't go down the scope chain since we declared the variable `randomValue` in the `getInfo` function. + +
++ +#### Answer: C + +In the `try` block, we're logging the awaited value of the `myPromise` variable: `"Woah some cool data"`. Since no errors were thrown in the `try` block, the code in the `catch` block doesn't run. The code in the `finally` block _always_ runs, `"Oh finally!"` gets logged. + +
++ +#### Answer: B + +With the `flat` method, we can create a new, flattened array. The depth of the flattened array depends on the value that we pass. In this case, we passed the value `1` (which we didn't have to, that's the default value), meaning that only the arrays on the first depth will be concatenated. `['🥑']` and `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]` in this case. Concatenating these two arrays results in `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. + +
+
+
+#### Answer: D
+
+`counterOne` is an instance of the `Counter` class. The counter class contains a `count` property on its constructor, and an `increment` method. First, we invoked the `increment` method twice by calling `counterOne.increment()`. Currently, `counterOne.count` is `2`.
+
+
+
+Then, we create a new variable `counterTwo`, and set it equal to `counterOne`. Since objects interact by reference, we're just creating a new reference to the same spot in memory that `counterOne` points to. Since it has the same spot in memory, any changes made to the object that `counterTwo` has a reference to, also apply to `counterOne`. Currently, `counterTwo.count` is `2`.
+
+We invoke `counterTwo.increment()`, which sets `count` to `3`. Then, we log the count on `counterOne`, which logs `3`.
+
+
+
+
+ +#### Answer: C + +First, we invoke `funcOne`. On the first line of `funcOne`, we call the _asynchronous_ `setTimeout` function, from which the callback is sent to the Web API. (see my article on the event loop here.) + +Then we call the `myPromise` promise, which is an _asynchronous_ operation. Pay attention, that now only the first then clause was added to the microtask queue. + +Both the promise and the timeout are asynchronous operations, the function keeps on running while it's busy completing the promise and handling the `setTimeout` callback. This means that `Last line 1!` gets logged first, since this is not an asynchonous operation. + +Since the callstack is not empty yet, the `setTimeout` function and promise in `funcOne` cannot get added to the callstack yet. + +In `funcTwo`, the variable `res` gets `Promise` because `Promise.resolve(Promise.resolve('Promise'))` is equivalent to `Promise.resolve('Promise')` since resolving a promise just resolves it's value. The `await` in this line stops the execution of the function until it receives the resolution of the promise and then keeps on running synchronously until completion, so `Promise 2!` and then `Last line 2!` are logged and the `setTimeout` is sent to the Web API. If the first then clause in `funcOne` had its own log statement, it would be printed before `Promise 2!`. Howewer, it executed silently and put the second then clause in microtask queue. So, the second clause will be printed after `Promise 2!`. + +Then the call stack is empty. Promises are _microtasks_ so they are resolved first when the call stack is empty so `Promise 1!` gets to be logged. + +Now, since `funcTwo` popped off the call stack, the call stack is empty. The callbacks waiting in the queue (`() => console.log("Timeout 1!")` from `funcOne`, and `() => console.log("Timeout 2!")` from `funcTwo`) get added to the call stack one by one. The first callback logs `Timeout 1!`, and gets popped off the stack. Then, the second callback logs `Timeout 2!`, and gets popped off the stack. + +
++ +#### Answer: C + +With the asterisk `*`, we import all exported values from that file, both default and named. If we had the following file: + +```javascript +// info.js +export const name = 'Lydia'; +export const age = 21; +export default 'I love JavaScript'; + +// index.js +import * as info from './info'; +console.log(info); +``` + +The following would get logged: + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +For the `sum` example, it means that the imported value `sum` looks like this: + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +We can invoke this function, by calling `sum.default` + +
++ +#### Answer: C + +With a Proxy object, we can add custom behavior to an object that we pass to it as the second argument. In this case, we pass the `handler` object which contains two properties: `set` and `get`. `set` gets invoked whenever we _set_ property values, and `get` gets invoked whenever we _get_ (access) property values. + +The first argument is an empty object `{}`, which is the value of `person`. To this object, the custom behavior specified in the `handler` object gets added. If we add a property to the `person` object, `set` will get invoked. If we access a property on the `person` object, `get` gets invoked. + +First, we added a new property `name` to the proxy object (`person.name = "Lydia"`). `set` gets invoked, and logs `"Added a new property!"`. + +Then, we access a property value on the proxy object, and the `get` property on the handler object is invoked. `"Accessed a property!"` gets logged. + +
++ +#### Answer: A + +With `Object.seal` we can prevent new properties from being _added_, or existing properties to be _removed_. + +However, you can still modify the value of existing properties. + +
++ +#### Answer: C + +The `Object.freeze` method _freezes_ an object. No properties can be added, modified, or removed. + +However, it only _shallowly_ freezes the object, meaning that only _direct_ properties on the object are frozen. If the property is another object, like `address` in this case, the properties on that object aren't frozen, and can be modified. + +
++ +#### Answer: A + +First, we invoked `myFunc()` without passing any arguments. Since we didn't pass arguments, `num` and `value` got their default values: num is `2`, and `value` is the returned value of the function `add`. To the `add` function, we pass `num` as an argument, which had the value of `2`. `add` returns `4`, which is the value of `value`. + +Then, we invoked `myFunc(3)` and passed the value `3` as the value for the argument `num`. We didn't pass an argument for `value`. Since we didn't pass a value for the `value` argument, it got the default value: the returned value of the `add` function. To `add`, we pass `num`, which has the value of `3`. `add` returns `6`, which is the value of `value`. + +
++ +#### Answer: D + +In ES2020, we can add private variables in classes by using the `#`. We cannot access these variables outside of the class. When we try to log `counter.#number`, a SyntaxError gets thrown: we cannot access it outside the `Counter` class! + +
++ +#### Answer: B + +In order to iterate over the `members` in each element in the `teams` array, we need to pass `teams[i].members` to the `getMembers` generator function. The generator function returns a generator object. In order to iterate over each element in this generator object, we need to use `yield*`. + +If we would've written `yield`, `return yield`, or `return`, the entire generator function would've gotten returned the first time we called the `next` method. + +
++ +#### Answer: C + +The `addHobby` function receives two arguments, `hobby` and `hobbies` with the default value of the `hobbies` array on the `person` object. + +First, we invoke the `addHobby` function, and pass `"running"` as the value for `hobby` and an empty array as the value for `hobbies`. Since we pass an empty array as the value for `hobbies`, `"running"` gets added to this empty array. + +Then, we invoke the `addHobby` function, and pass `"dancing"` as the value for `hobby`. We didn't pass a value for `hobbies`, so it gets the default value, the `hobbies` property on the `person` object. We push the hobby `dancing` to the `person.hobbies` array. + +Last, we invoke the `addHobby` function, and pass `"baking"` as the value for `hobby`, and the `person.hobbies` array as the value for `hobbies`. We push the hobby `baking` to the `person.hobbies` array. + +After pushing `dancing` and `baking`, the value of `person.hobbies` is `["coding", "dancing", "baking"]` + +
++ +#### Answer: B + +We create the variable `pet` which is an instance of the `Flamingo` class. When we instantiate this instance, the `constructor` on `Flamingo` gets called. First, `"I'm pink. 🌸"` gets logged, after which we call `super()`. `super()` calls the constructor of the parent class, `Bird`. The constructor in `Bird` gets called, and logs `"I'm a bird. 🦢"`. + +
++ +#### Answer: D + +The `const` keyword simply means we cannot _redeclare_ the value of that variable, it's _read-only_. However, the value itself isn't immutable. The properties on the `emojis` array can be modified, for example by pushing new values, splicing them, or setting the length of the array to 0. + +
++ +#### Answer: C + +Objects aren't iterable by default. An iterable is an iterable if the iterator protocol is present. We can add this manually by adding the iterator symbol `[Symbol.iterator]`, which has to return a generator object, for example by making it a generator function `*[Symbol.iterator]() {}`. This generator function has to yield the `Object.values` of the `person` object if we want it to return the array `["Lydia Hallie", 21]`: `yield* Object.values(this)`. + +
++ +#### Answer: C + +The `if` condition within the `forEach` loop checks whether the value of `num` is truthy or falsy. Since the first number in the `nums` array is `0`, a falsy value, the `if` statement's code block won't be executed. `count` only gets incremented for the other 3 numbers in the `nums` array, `1`, `2` and `3`. Since `count` gets incremented by `1` 3 times, the value of `count` is `3`. + +
++ +#### Answer: D + +The `?` allows us to optionally access deeper nested properties within objects. We're trying to log the item on index `1` within the subarray that's on index `1` of the `fruits` array. If the subarray on index `1` in the `fruits` array doesn't exist, it'll simply return `undefined`. If the subarray on index `1` in the `fruits` array exists, but this subarray doesn't have an item on its `1` index, it'll also return `undefined`. + +First, we're trying to log the second item in the `['🍍']` subarray of `[['🍊', '🍌'], ['🍍']]`. This subarray only contains one item, which means there is no item on index `1`, and returns `undefined`. + +Then, we're invoking the `getFruits` function without passing a value as an argument, which means that `fruits` has a value of `undefined` by default. Since we're conditionally chaining the item on index `1` of`fruits`, it returns `undefined` since this item on index `1` does not exist. + +Lastly, we're trying to log the second item in the `['🍊', '🍌']` subarray of `['🍍'], ['🍊', '🍌']`. The item on index `1` within this subarray is `🍌`, which gets logged. + +
++ +#### Answer: A + +We set the variable `calc` equal to a new instance of the `Calc` class. Then, we instantiate a new instance of `Calc`, and invoke the `increase` method on this instance. Since the count property is within the constructor of the `Calc` class, the count property is not shared on the prototype of `Calc`. This means that the value of count has not been updated for the instance calc points to, count is still `0`. + +
++ +#### Answer: B + +The `updateUser` function updates the values of the `email` and `password` properties on user, if their values are passed to the function, after which the function returns the `user` object. The returned value of the `updateUser` function is the `user` object, which means that the value of updatedUser is a reference to the same `user` object that `user` points to. `updatedUser === user` equals `true`. + +
++ +#### Answer: C + +First, we invoke the `slice` method on the fruit array. The slice method does not modify the original array, but returns the value that it sliced off the array: the banana emoji. +Then, we invoke the `splice` method on the fruit array. The splice method does modify the original array, which means that the fruit array now consists of `['🍊', '🍎']`. +At last, we invoke the `unshift` method on the `fruit` array, which modifies the original array by adding the provided value, ‘🍇’ in this case, as the first element in the array. The fruit array now consists of `['🍇', '🍊', '🍎']`. + +
++ +#### Answer: B + +Object keys are converted to strings. + +Since the value of `dog` is an object, `animals[dog]` actually means that we’re creating a new property called `"[object Object]"` equal to the new object. `animals["[object Object]"]` is now equal to `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`. + +`cat` is also an object, which means that `animals[cat]` actually means that we’re overwriting the value of `animals["[object Object]"]` with the new cat properties. + +Logging `animals[dog]`, or actually `animals["[object Object]"]` since converting the `dog` object to a string results `"[object Object]"`, returns the `{ emoji: "🐈", name: "Sara" }`. + +
++ +#### Answer: A + +The `updateEmail` function is an arrow function, and is not bound to the `user` object. This means that the `this` keyword is not referring to the `user` object, but refers to the global scope in this case. The value of `email` within the `user` object does not get updated. When logging the value of `user.email`, the original value of `my@email.com` gets returned. + +
++ +#### Answer: D + +The `Promise.all` method runs the passed promises in parallel. If one promise fails, the `Promise.all` method _rejects_ with the value of the rejected promise. In this case, `promise3` is rejected with the value `"Third"`. We’re catching the rejected value in the chained `catch` method on the `runPromises` invocation to catch any errors within the `runPromises` function. Only `"Third"` gets logged, since `promise3` is rejected with this value. + +
++ +#### Answer: C + +The `fromEntries` method turns a 2d array into an object. The first element in each subarray will be the key, and the second element in each subarray will be the value. In this case, we’re mapping over the `keys` array, which returns an array that the first element is the item on the key array on the current index, and the second element is the item of the values array on the current index. + +This creates an array of subarrays containing the correct keys and values, which results in `{ name: "Lydia", age: 22 }` + +
++ +#### Answer: C + +The default value of `address` is an empty object `{}`. When we set the variable `member` equal to the object returned by the `createMember` function, we didn't pass a value for the address, which means that the value of the address is the default empty object `{}`. An empty object is a truthy value, which means that the condition of the `address ? address : null` conditional returns `true`. The value of the address is the empty object `{}`. + +
++ +#### Answer: B + +The condition within the `if` statement checks whether the value of `!typeof randomValue` is equal to `"string"`. The `!` operator converts the value to a boolean value. If the value is truthy, the returned value will be `false`, if the value is falsy, the returned value will be `true`. In this case, the returned value of `typeof randomValue` is the truthy value `"number"`, meaning that the value of `!typeof randomValue` is the boolean value `false`. + +`!typeof randomValue === "string"` always returns false, since we're actually checking `false === "string"`. Since the condition returned `false`, the code block of the `else` statement gets run, and `Yay it's a string!` gets logged. + +
++ +
+ +
+
+
+
+
+
+لذا, عندما تقوم بتغيير object واحد , انت فعليا تقوم بتغيير جميع الobjects.
+
+
+
++
+
+
+
+
+
+
+
+
+
++
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+الآن, `foo` يتم إدخالها و البدء بتنفيذها, بينما `"First"` يتم تسجيل دخولها.
+
+
+
+`foo` يتم إخراجها من ال stack, بينما `baz` يتم إدخالها و البدأ بتنفيذها. `"Third"` يتم تسجيل دخولها.
+
+
+
+ال WebAPI ليس بإمكانها إضافة أشياء الى ال stack عندما تكون جاهزة. في المقابل, هي تقوم بإدخال دالة الcallback الى شيء يسمى بال _queue_.
+
+
+
+هنا تحديدا المكان الذي تبدأ فيه الloop بالعمل.
+ال **event loop** تنظر الى الstack و ال task queue, إذا كانت الstack خاوية, فهي تقوم بأخذ أول شيء في الqueue. و تقوم بإدخاله الى stack.
+
+
+
+`bar` يتم إدخالها و البدأ بتنفيذها, `"Second"` يتم تسجيل دخولها, و من ثم إخراجها من الstack.
+
+
++
+ Click here! +
++
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+ثم ,نقوم بتعريف المتغير الذي يسمى ب `members`. نقوم بضيط قيمة أول عنصر في ال array بالقيمة التي يحملها المتغير `person`.
+الobjects تتفاعل عن طريق الrefrence عندما نقوم بضبطها مساويةً لبعضها البعض, عندما تقوم بتعريف أو إنشاء refrence معين من متغير الى متغير آخر, أنت فعليا تقوم بعمل نسخة من ذلك الrefrence. (مع ملاحظة أنهم ليس لديهم نفس الrefrence)
+
+
+
+ثم , نقوم بضبط قمية المتغير `person` بقيمة تساوي `null`.
+
+
+
+نحن فقط نقوم بتعديل قيمة المتغير `person`, وليس أول عنصر في ال array, بما أن ذلك العنصر لديه refrence منسوخ من ال object. أول عنصر في `members` لا يزال لديه refrence للobject الأصلي. و عندما نقوم بطباع الarray `members` عن طريق الlog, فإن العنصر الأول لايزال يحمل قيمة الobject, و التي سيتم طباعتها عن طريق log.
+
+
++
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+قيمة `a` الآن تساوي `1`, و قيمة `b` الآن تساوي `2`. ماقمنا بفعله حقاً في هذا السؤال هو:
+
+
+هذا يعني أن قيمة `y` هي مساوية للقيمة الأولى في الarray, والتي هي عبارة عن نوع رقم يساوي `1`, عندما نقوم بطباعة `y` عن طريق الlog, فإن القيمة `1` هي التي يتم إرجاعها.
+
+
++
+
+
+
+ +#### الاجابة الصحيحة: د + +جوا الدالة احنا الاول عملنا متغير `name` بالكلمة الدالة `var`. ده معناه ان المتغير ده هيكون موجود في الذاكرة في مرحلة التكوين بالقيمة `undefined` قبل ما الكود يشتغل لحد ما نوصل تحديداً للسطر اللي فيه بنحط قيمة للمتغير ده. احنا بقى لحد السطر اللي بنبطع فيه المتغير ده مكانش لسه اتعمل وبالتالي كان لسه فيه قيمة `undefined`. + +المتغيرات اللي بتتعمل بكلمة `let` و `const` بيعملوا نفس الموضوع, بس الفرق ان مبنقدرش ناخد قيم منهم الا لحد ما نضيفلهم قيم من الأساس. دي اسمها `temporal dead zone` او بالعربي "منطقة الموت المؤقتة". لما بنحاول ناخد قيمة متغير قبل ما نعمله جافاسكربت بترجع خطأ من نوع `ReferenceError` + +
++ +#### الاجابة: ج + +الفنكشن اللي`setTimeout` بتشغلها بيتم تشغليها _بعد_ ما اللووب تخلص بسبب قائمة الاحداث `event queue` في جافاسكربت. بما ان اول لووب اتعملت كان المتغير بتاعها معمول بكلمة `var` اذا كان `global` وبالتالي في اللوب احنا كل شوية كنا بنزود `i` لحد ما وصل ل 3 و _بعد_ كده قامت الفنكشن اللي جوا `setTimeout` اشتغلت. ده كده اول لووب. + +اما بقى في تاني لووب المتغير `i` كان معمول بكلمة `let` و بالتالي المنظور بتاعه `scope` محدد بالاقواس المحيطة بيه `block` وبالتالي في كل مره اللوب هتزيد هيكون في قيمة جديدة تماماً للمتغير `i` و كل قيمة من دول موجوده جوا ال`block scope` اللي هي حصلت فيه, و بالتالي هيبقى كأن البرنامج شايف 3 قيم للمتغير `i` في 3 اماكن مختلفه! + +
++ +#### الاجابة: ب + +خلي بالك من نوعية الفنكشن `diameter` و هي `regular`و نوعية الفنكشن `perimeter` واللي هي `arrow function`. + +في النوع الاخير, الكلمة الدالة `this` بتشاور الى المحيط بالدالة دي. وده معناه اننا لما بنشغل `perimeter` احنا مش بنشاور ب`this` على `shape` بل بنشاور على المحيط و هو `window` مثلاً! + +وبالتالي مفيش قيمة `radius` في النطاق ده, و بالتالي البرنامج بيدينا `undefined`. +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +علامة الجمع تحاول دائما ان تغير قيم من قيم مدخلاتها الى رقم باعتبار ان اي قيمة حقيقية ايجابية `true` يتم تحويلها لرقم `1` و القيم السالبية `false` تتحول الى `0`. +The unary plus tries to convert an operand to a number. `true` is `1`, and `false` is `0`. + +و في الحالة دي القيمة الكتابية `'Lydia'` تعتبر ايجابية. هنا بقى السؤال: "هل القيمه الايجابيه دي سالبيه؟ و بالتالي الاجابة لا اللي هي `false`. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +في جافاسكربت كل مفاتيح العناصر `object keys` من النوع `string` الا في حالة الـ `symbol`. وعلى الرغم من اننا ممكن منكتبهمش في شكل `string` فهما دايماً بيتحولوا ل`string` +بص المثال: +
+
+#### الاجابة الصحيحة: أ
+
+في جافاسكربت كل العناصر `objects` بيتعاملوا بالـ`reference` لما بنساويهم ببعض. ده معناه ان الاوبجكت مش بيتعمل منه نسخه جديدة و انما بيتم الاشارة اليه بأسم جديد مش اكتر.
+
+في الاول المتغير `c` جواه قيمة اوبجكت و بعد كده بنقوم عاملين اشارة للاوبجكت ده عن طريق المتغير `d`
+.
+
+
+
+وبالتالي لما بتغير متغير واحد منهم انت بتغير الاتنين لان الاتنين بيشيروا لنفس العنصر في الميموري.
+
+
+ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +`new Number()` ده `constructor` مبني في اللغه و على الرغم من ان شكل القيمه اللي هتطلع منه مجرد رقم `primitive` لكن الحقيقه ان القيمة اللي هتيجي `object` وهيكون فيه زيادات زي ال`methods` وهكذا. + +لما بنستعمل علامة المساواه `==` احنا بنشوف بس لو القيمتين اللي بنقارنهم ليهم نفس **القيمة** فقط ولا لا. الاتنين ليهم قيمة `3` وبالتالي هترجع `true` + +اما بقى لما بنستعمل المساواة `===` احنا بنشوف **القيمة** و **النوع** و بالتالي بما ان الاتنين `object` بس موجودين في اماكن مختلفه في الميموري اذاً احنا مش عاملين اشارة لنفس العنصر و بالتالي هترجع `false`. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: د + +الدالة `colorChange` من نوع `static` و بالتالي هي مموجوده فقط في ال`constructor` اللي بتتعمل فيه و مش بتروح لأي عنصر بيتعمل من ال`class` ده و بما ان `freddie` ده عنصر معمول من الكلاس ده فا الدالة `colorChange` مش بتروحله و بالتالي مش موجوده معاه و عشان كده هتدينا `TypeError`. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +بتطبع العنصر الفاضي لأننا عملنا الاوبجكت ده من نوع `global` لما كتبنا `greetign` بدل `greeting` و بالتالي البرنامج شاف `greetign` على انها `window.greetign={}` لو في المتصفح. + +عشان نبعد عن المشكلة دي نقدر نستعمل `"use strict"` و اللي بدورها بتتأكد ان انت عملت المتغير قبل ما تحاول تتعامل معاه. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +كل حاجه في جافاسكربت عبارة عن `object` حتى الدوال و بالتالي نقدر بكل سهولة اننا نعمل اللي احنا عملناه في الكود و نضيف مفاتيح و قيم للداله على انها عنصر اوبجكت عادي جداً. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +مينفعش تضيف قيم لـ `constructor`بالشكل ده. لو عايز تضيف قيمة لكل الاوبجكتس اللي معمولين من الـ`constructor` ده لازم تستعمل الـ `prototype` + +بص المثال ده: +
+ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +كلمة `new` بتشير الى الاوبجكت الفاضي الجديد اللي احنا بنعمله قبل ما يتم اضافة اي قيم ليه. لكن لما مش بتستعمل `new` بيتم الاشارة الى الـ`global` او `window` على حسب انت بتشغل الكود فين و بالتالي لما عملنا `this.firstName = "Sarah"` احنا كده كأننا قولنا `window.firstName = "Sarah"` وبالتالي الاوبجكت `sarah نفسه فضل `undefined` + +
+
+
+#### الاجابة الصحيحة: د
+
+في مرحلة الـ`capturing` الحدث بيمر الاول خلال العناصر الكبيره المحتوية على العنصر اللي حصلت فيه الحدث اصلاً لحد ما توصل للعنصر ده. بعد كده بتوصل لـ `target` واللي هو العنصر اللي عمل الحدث و بعد كده بترد تاني لفوق في مرحلة الـ`bubbling`
+
+
+
+
+
+ +#### الاجابة الصحيحة: ب + +كل العناصر في جافاسكربت ليها `prototype` ما عدا الـ**base object** و اللي كل العناصر بتاخد منه الدوال بتاعته. ده السبب اللي بيخليك تقدر تستعمل الدوال دي في اي عنصر تعمله. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +جافاسكربت `dynamic` و بالتالي احنا مش بنحدد نوع المتغير لما بنعمله و المتغير نوعه بيتغير عادي جداً و ممكن ده يحصل من غير ما تعرف حتى و ده اسمه `implicit coercion`. + +في المثال ده بقى جافاسكربت هتحول رقم `1` الى `string` عشان الدالة تقدر تتعامل معاه و ترجع قيمة. و في عملية الجمع مابين القيمة العددية `1` و السترنج `"2"` الرقم هيتحول الى سترنج و بعد كده هيقوم متضاف الى السترنج التانية عشان يعمل سترنج `"12"`. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +العامل البعدي `x++` بيرجع القيمة الاصلية الاول بعد كده يزود واحد على المتغير + +اما العامل القبلي `++x` بيعدل القيمة الاول و يرجع القيمة المعدلة + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ب + + +لو بتستعمل `tagged template literals` اول قيمة داخله للدالة دايماً هتكون `array` مليانه بالسترنج اللي داخله فقط من غير اي متغيرات و الباقي هياخدوا القيم اللي داخله بالترتيب. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +لما بنقارن في جافاسكربت, القيم الـ`primitive` زي الارقام و السترنج البسيطة بيتم مقارنة قيمتها فقط بينما الاوبجكتس بيتم مقارنة الاشارة ليهم `reference`. يعني لما بنقارن اوبجكتس ببعض جافاسكربت بتشوف هل الاتنين بيشاوروا لنفس المكان في الرام ولا لا. + +و بما ان الاوبجكتس اللي بنقارنهم احنا هنا داخلين على انهم قيمتين مختلفتين للداله وبالتالي مش بيشيروا لنفس المكان ف الرام يبقى مش متساويين و ده السبب اللي بيخلي الاجابة بالشكل ده. المقارنه عشان تتم بشكل صحيح بقى ممكن تحولهم ل سترنج او تشوف القيم اللي جوا كل اوبجكت. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +معامل التفكيك `spread operator ...args` بيرجع `array` فيها الـقيم اللي داخله للدالة. و بما ان كل حاجه في جافاسكربت عبارة عن اوبجكت بما فيها الـ`array` يبقى القيمه اللي هترجع `"object"` + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +لما بنستعمل `"use strict"` تقدر تتأكد ان انت مش بتعمل متغيرات `global` عن طريق الخطأ. احنا هنا عمرنا ما عملنا `declare` للمتغير `age` اصلاً و بما اننا بنستعمل `"use strict"` البرنامج هيدينا خطأ من نوع `ReferenceError`. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +الدالة `eval` بتشغل الكود اللي داخلها على هيئة `string`. لو السترنج دي بتعبر عن عملية حسابية مثلاً هتقوم مشغله العملية دي و بالتالي `10 * 10 + 5` هيرجع القيمة العددية `105`. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ب + +اي معلومات بيتم تخزينها في الـ`sessionStorage` بتتمسح مجرد ما المستخدم يقفل التبويب. + +لو استخدمت `localStorage` المعلومات هتفضل موجوده للأبد او لحد ما تمسحها انت بنفسك في الكود. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ب + +مع كلمة `var` احنا بنعمل المتغير من اول و جديد بنفس الاسم و بقيم مختلفه و بالتالي اخر قيمه بس هي اللي هتكون موجودة. مش بيحصل كده مع `let` و `const`. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +كل مفاتيح العناصر `object keys` ما عدا اللي من نوع `Symbol` عبارة عن قيم `string` حتى لو انت مش كاتبها كسترنج. و ده السبب ان `obj.hasOwnProperty('1')` برضه بترجع `true` + +اما بالنسبه لنوع `set` فا اللي معانا حالياً جواها قيم عددية فقط و بالتالي الـ`string` `'1'` مش موجوده. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +لو عندك في العنصر اكتر من قيمة `object key` بنفس الاسم, هيتم استبدال القيم اللي موجوده بآخر قيمة تم تسجيلها. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +و دي حاجه اسمها `global execution context` واللي يمكن اعتباره عن محيط او البيئة اللي الكوود بيشتغل فيه و بيكون فيه المتغيرات الـ`global` كلها. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +كلمة `continue` بتخلي اللووب تكمل لو الشرط اللي هي جواه اتحقق. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +`String` هو فنكشن `constructor` واللي بنقدر نضيف خواص و قيم ليه. انا هنا ضيفت دالة للـ`prototype` بتاعه. المتغيرات البدائية `primitive` بيتم تحويلها بطريقة تلقائياً الى عنصر `object` وبالتالي بيكون ليها القدره انها تشغل الدوال الخاصه بالنوع ده. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ب + +مفاتيح العناصر `Object keys` بيتم تحويلهم تلقائياً الى string. احنا هنا بنحاول نحط اوبجكت على انه مفتاح لأوبجكت تاني. بس المشكلة ان لما نعمل كده مش بيترجم لأسمه او لمحتوياته بل بيتحول الى `[object Object] و بالتالي احنا كنا كأننا بالظبط عاملين `a["object Object"]=123` و بنكرر كده مع `c` و بعد كده بنقوم طابعين `a[b]` اللي احنا لسه مخليين مفتاحها من شوية `a["object Object"]` و خلينا القيمة بتاعته 456 و بالتالي دي اللي بتطبع. + + +
+
+
+#### الاجابة الصحيحة: ب
+
+عندنا دالة `setTimeout` و المفروض تشتغل الاول و لكن اللي جواها اتشغل اخر حاجه. ايه اللي حصل؟
+
+في المتصفحات محرك الجافاسكربت مش لوحده اللي موجود, بل موجود كمان معاه حاجه اسمها `Web Application APIs` واختصارها `WebAPIs` ودي بتديلك شوية دوال و حاجات زيادة عن اللغه الاساسية زي `setTimeout` اللي مش في اللغه اصلاً.
+
+اللي بيحصل بقى ان الدالة اللي جوا `setTimeout` اللي هي الـ `callback` بتتجهز عشان تشتغل, و `setTimeout` نفسها بتخلص, و بعد كده البرنامج بينط على طول على الدالة اللي بعدها و بتشغلها و اللي بعدها و بتشغلها لحد ما ميتبقاش حاجه شاغله المتصفح بعد كده يقوم البرنامج مشغل الـ`callback` اللي كانت متجهزه.
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +هدف الحدث بيكون اخر عنصر في سلسلة الابناء و تقدر تمنع ده عن طريق `event.stopPropagation`. + +
++ Click here! +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +لما تدوس على البرجراف هتلاقي حاجتين ظهروا: `p` و `div`. و اثناء ما الحدث بيتم التعامل معاه بيحصل 3 مراحل زي ما قولنا في سؤال قبل كده. الاساسي ان الدوال اللي انت بتحددها عشان تتعامل مع الاحداث بتشتغل في اخر مرحله و هي الـ`Bubbling` و بالتالي هيتشغل من اعمق عنصر الى اكبر عنصر. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: د + +في الحالتين بنقدر نحدد احنا عايزين كلمة `this` تشير لأيه بالظبط. بس الفرق ان `call` بتشتغل على طول اما `bind` بترجع نسخة جديدة من الدالة اللي دخلتلها قيمة `this` بتاعتها اللي احنا محددينها بس مش بتشتغل على طول. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ب + +الدالة `sayHi` بترجع القيمة اللي بتيجي من الدالة ذاتية التشغيل (IIFE) و اللي بدورها بترجع قيمة نوعها `"number"`. + +ولمعلومات القارئ: في 3 انواع فقط في الجافاسكربت: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object` و `symbol`. الدوال ليست نوع و انما هما عناصر من نوع `object`. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +موجود في اللغه 6 قيم سالبية `false` فقط: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (empty string) +- `false` + +اي `constructor` بيكون ايجابي `truthy` علشان بيرجع قيمة مش واحدة من اللي 6 دول. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ب + +`typeof 1` هترجع `"number"` و لاحظ ان دي مابين `""` يعني سترنج و بالتالي لما تدخل في الـ `typeof "number"` هترجع `"string"` + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +لما بتحط قيمة في مكان في `array` و المكان ده بيتعدى عدد المساحات الموجوده في الاراي (طولها) بتقوم جافاسكربت بعمل حاجه اسمها "مساحات فارغه" "empty slots" واللي بيكونوا قيمهم `undefined` ولكن لما تبص في الكونسول بتاعت المتصفح مثلاً هتلاقي الشكل طالعلك كده: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +و الشكل بيعتمد على حسب انت بتشغل الكود فين. كل متصفح بيطلعها بشكل مختلف, و تقدر تجربها بنفسك. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +جزء الـ`catch` بيستلم متغير `x` بس الفرق ان الاكس في الحاله دي مش بتاعت الداله و انما ده متغير موجود فقط لجزء الـ `catch`. بعد كده احنا قومنا مغيرين القيمة بتاعته الى `1` و غيرنا قيمة المتغير `y` الى `2`. بعد كده قومنا طابعين القيم اللي موجودة جوا جزء الـ`catch` فقط. + +برا الجزء بتاع الـ`catch` اكس هيفضل برضه `undefined` و `y` بما ان مفيش الا واحدة بس و هي بتاعت الدالة الاساسية واحنا غيرنا قيمتها بالتالي هتفضل على القيمة المتغيره اللي هي `2`. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +جافاسكربت فيها انواع بدائية\بسيطة `primitives` و عناصر `object` فقط. الانواع البسيطة هما: `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, و `symbol` + +الفرق بين البسيطة و العناصر ان البسيطة مفيهاش اي دوال `methods` ولكن بنلاحظ ان لما مثلاُ بنحاول نشغل دالة على نوع بسيط زي `'foo'.toUpperCase()` الداله بتشتغل عادي جداً من غير ما تدينا خطأ `TypeError` و ده لأن زي ما قولنا في اجابة سابقه ان لما بنحاول نستغل الدوال دول جافاسكربت بتقوم تلقائياً بتحويل القيم البدائية اللي بنحاول نشغل عليها الدوال دي الى قيم من نوع `object` عشان تقدر تشغل الدوال دول و بعد كده ترجعها زي ما كانت. كل الانواع البسيطة بينطبق عليها الكلام ده ما عدا `undefined` و `null`. + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ج + +الاراي `[1,2]` هي القيمه الاساسية اللي معانا و اللي هنبدأ بيها و هي برضه اول قيمة للمتغير `acc`. في الدورة الاولى المتغير `acc` قيمته `[1,2]` و المتغير `cur` قيمته `[0,1]` و لما نجمعهم سوا بيكون الناتج `[1,2,0,1]` و بعد كده المتغير `acc` بياخد القيمة دي و يقوم دامجها مع `[2,3]` اللي هي قيمة `cur` في الدورة التانية و اللي بدوره بيدي الناتج النهائي `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: ب + +`null` قيمة سالبية `falsy` و بالتالي `!null` هترجع قيمة ايجابية `true` و بعد كده بتخش `!true` فا تتحول `false` + +وزي ما قولنا `""` دي قيمة سالبية لما نجيب عكسها هتتحول هي لـ`false` و بعد كده السالب بتاعها هيكون `true` و بعد كده تدخل في سالب تاني فتبقى `false` + +بعد كده عندنا رقم `1` اللي هو قيمة ايجابية و بدوره بيتحول مره يبقى سالبية و بعد كده يبقى ايجابية `true`. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +دالة `setInterval` بترجع اسم تعريفي فريد تقدر تستعمله في `clearInterval` عشان توقف بيه التكرار. + + +
++ +#### الاجابة الصحيحة: أ + +القيم اللي من نوع `string` بنقدر نعدي عليها عادي و بالتالي بنقدر نستعمل الـ Spread operator `...x` عشان نحول كل حرف الى عنصر في اراي. + + +
++ +#### Odgovor: D + +Unutar funkcije, najprije deklarišemo varijablu `name` s` var` +ključne riječi. To znači da se varijabla podiže (memorijski prostor je postavljen +tijekom faze izrade) sa zadanom vrijednošću `undefined`, +dok zapravo ne dođemo do linije gdje definiramo varijablu. Mi +još nismo definirali varijablu na liniji gdje pokušavamo prijaviti +varijabla `name`, tako da još uvijek sadrži vrijednost` undefined`. + +Varijable s ključnom riječi `let` (i` const`) su podignute, ali za razliku od njih +`var`, ne bivaju inicijalizirane . Nisu dostupne prije +linije na kojoj ih proglašavamo (inicijaliziramo). To se naziva "temporal dead zone". +Kada pokušamo pristupiti varijablama prije nego što budu deklarirane, +JavaScript izbacuje `ReferenceError`. + +
++ +#### Odgovor: C + +Zbog reda događaja u JavaScriptu, povratni poziv `setTimeout` +function se zove * nakon što je izvršena petlja. Od +varijabla `i` u prvoj petlji je deklarirana pomoću ključne riječi` var`, +ta je vrijednost bila globalna. Tijekom petlje povećavamo vrijednost `i` +svaki put '1', koristeći unarni operator `++`. Do vremena +Pozvana je function povratnog poziva `setTimeout`,` i` je bila jednaka `3` u +u prvom primjeru. + +U drugoj petlji, varijabla `i` je deklarirana pomoću` let` +ključna riječ: varijable deklarirane s ključnom riječi `let` (i` const`) su +block-scoped (blok je sve između `{}`). Tijekom svake iteracije, +`i` će imati novu vrijednost, a svaka vrijednost će biti obuhvaćena unutar petlje. + +
+
+
+Kada promijenite jedan objekt, mijenjate ih sve.
+
+
+
+
+
+
+
+Sada se `foo` poziva i` `Prvo`` se bilježi.
+
+
+
+`foo` je iskačen iz stog, i` baz` se poziva. "Treći" dobiva
+prijavljeni.
+
+
+
+WebAPI ne može jednostavno dodati stvari u stog kad god je spreman.
+Umjesto toga, on povlači funkciju povratnog poziva u nešto što se zove
+*red*.
+
+
+
+Ovo je mjesto gdje petlja događaja počinje raditi. ** ** krug događaja ** gleda
+red i red za zadatke. Ako je stog prazan, uzima prvi
+stvar u redu i gura je u stog.
+
+
+
+`bar` se priziva,` `Second`` se bilježi, i on se pojavio
+stog.
+
+
++ Click here! +
+
+ + +- [🇸🇦 العربية](../ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](../ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](../bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇬🇧 English](../README.md) +- [🇪🇸 Español](../es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](../fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇩 Indonesia](../id-ID/README.md) +- [🇮🇹 Italiano](../it-IT/README.md) +- [🇯🇵 日本語](../ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇰🇷 한국어](../ko-KR/README-ko_KR.md) +- [🇳🇱 Nederlands](../nl-NL/README.md) +- [🇵🇱 Polski](../pl-PL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](../pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷o Română](../ro-RO/README.ro.md) +- [🇷🇺 Русский](../ru-RU/README.md) +- [🇽🇰 Shqip](../sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](../th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](../tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](../uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](../vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](../zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](../zh-TW/README_zh-TW.md) + +
++ +#### Antwort: D + +Innerhalb der Funktion wird zuerst der `name` mit dem `var` Keyword gesetzt. Das bedeuted, dass die Variable mit dem Standardwert `undefined` gehoisted wird (Speicher wird während der Erstellung bereitgestellt), bis zu der Zeile, wo wir die Variable definieren. Da wir die Variable auf der Zeile, wo wir den `name` loggen noch nicht gesetzt haben, ist dieser noch `undefined`. + +Variablen mit dem `let` (oder `const`) Keyword werden ebenfalls gehoisted, aber im Gegensatz zu `var` werden diese nicht initialisiert. Auf sie können wir daher nicht zugreifen, bevor sie definiert wurden. JavaScript wirft einen `ReferenceError` aus. + +
++ +#### Antwort: C + +Aufgrund der Event Queue in JavaScript, wird die Callback Funktion in `setTimeout` _nach_ der Schleife ausgeführt. Da die Variable `i` in der ersten Schleife mit dem `var` Keyword definiert wurde, ist dieser Wert global verfügbar. Während der Schleife wird der Wert von `i` jedesmal mithilfe des `++` Operators um `1` erhöht. Zu dem Zeitpunkt, wenn die Callback Funktion in `setTimeout` aufgerufen wird, ist `i` gleich `3` im ersten Beispiel. + +In der zweiten Schleife wurde die Variable `i` mit dem `let` Keyword definiert: Variablen, die mit `let` (oder `const`) deklariert werden sind block-scoped (Ein Block ist alles zwischen `{ }`). Während jedem Durchlauf bekommt `i` einen neuen Wert zugewiesen, der jeweils innerhalb des Scopes der Schleife liegt. + +
++ +#### Antwort: B + +Merke, dass der Wert von `diameter` eine reguläre Funktion ist, während der Wert von `perimeter` eine Arrow Function ist. + +In Arrow Functions bezieht sich das `this` Keyword auf den aktuellen Scope, was bei regulären Funktionen nicht der Fall ist. Das bedeutet, wenn wir `perimeter` aufrufen, bezieht es sich nicht auf das shape Object, sondern auf den umliegenden Scope (zum Beispiel `window`). + +Es gibt keinen Wert `radius` in dem Object, daher wird `undefined` zurückgegeben. + +
++ +#### Antwort: A + +Das unäre Plus versucht einen Operand zu einer Nummer umzuwandeln. `true` ist `1` und `false` ist `0`. + +Der String `'Lydia'` ist truthy. Was wir eigentlich fragen ist: "ist dieser truthy Wert falsy?". Die Antwort ist `false`. + +
++ +#### Antwort: A + +In JavaScript sind alle Object Keys strings (außer bei Symbols). Selbst wenn diese nicht als strings _getyped_ sind, werden sie im Endeffekt zu Strings konvertiert. + +JavaScript interpretiert lediglich Aussagen. Wenn wir Bracket Notation verwenden, sieht JavaScript so zuerst eine öffnende eckige Klammer `[` und geht weiter, bis es eine schließende eckige Klammer `]` findet. Erst dann wird die Aussage evaluiert. + +`mouse[bird.size]`: Erst wird `bird.size` evaluiert, was `"small"` zurück gibt. `mouse["small"]` gibt `true` zurück. + +Mit der Dot Notation ist das nicht der Fall. `mouse` hat keinen Key namens `bird`, was bedeutet, dass `mouse.bird` `undefined` ist. Dann fragen wir nach der `size` mit Dot Notation: `mouse.bird.size`. Da `mouse.bird` `undefined` ist, fragen wir eigentlich nach `undefined.size`. Das ist fehlerhaft und wirft daher einen Fehler, wie zum Beispiel `Cannot read property "size" of undefined` zurück. + +
+
+
+#### Antwort: A
+
+In JavaScript interagieren alle Objekte durch _Referenz_, wenn diese gleich sind.
+
+Zuerst hält die Variable `c` ein Object. Später wird `d` die selbe Referenz zugewiesen wie `c`.
+
+
+
+Wenn ein Object geändert wird, werden alle Referenzen zu diesem Object ebenfalls aktualisiert.
+
+
+ +#### Antwort: C + +`new Number()` ist ein eingebauter Function Constructor. Auch wenn der Wert wie eine Nummer aussieht, ist es in Wirklichkeit keine Nummer, sondern beinhaltet eine Menge zusätzlicher Werte und ist daher ein Object. + +Wenn wir `==` nutzen wird nur geprüft, ob der _Wert_ gleich ist. Da beide den Wert `3` haben, wird `true` zurückgegeben. + +Wenn wir aber `===` nutzen müssen sowohl der Wert _als auch_ der Typ übereinstimmen. Das ist `false`, da `new Number()` keine Nummer, sondern ein **Object** ist. + +
++ +#### Antwort: D + +Die `colorChange` Funktion ist statisch (`static`). Statische Methoden existieren nur am Constructor wo sie erstellt wurden und können nicht an ihre Kinder weitergegeben werden. Da `freddie` ein Kind ist, wird die Funktion nicht runter gereicht und ist daher auch nicht in der `freddie` Instanz verfügbar. Ein `TypeError` wird zurückgeworfen. + +
++ +#### Antwort: A + +Das Object wird geloggt, da wir ein leeres Object am globalen Object erstellt haben. Als wir uns bei `greeting` verschrieben haben (als `greetign`) hat JavaScript das als neues Objekt `global.greetign = {}` (oder `window.greetign = {}` im Browser) angesehen. + +Um das zu verhindern, können wir `"use strict"` verwenden. Das stellt sicher, dass eine Variable erst definiert sein muss, bevor dieser ein Wert zugewiesen werden kann. + +
++ +#### Antwort: A + +In JavaScript ist das ohne Weiteres möglich, da Funktionen Objekte sind. (Alle Typen außer primitiven Typen sind Objekte) + +Eine Funktion ist ein spezieller Typ eines Objekts. Der Code, den wir schreiben ist keine eigentliche Funktion, sondern ein Object mit Properties. Die Property ist aufrufbar. + +
++ +#### Antwort: A + +Man kann keine Properties einem Constructor zuweisen, wie es bei normalen Objects der Fall ist. Wenn man ein Feature allen Objects zugleich zuweisen möchte, muss man den Prototype verwenden. In diesem Fall also: + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +So hätte `member.getFullName()` funktioniert. Warum ist das von Vorteil? Sagen wir, wir hätten diese Methode dem Constructor selbst zugewiesen, aber vielleicht benötigt nicht jede Instanz von `Person` diese Methode. So hätte das eine Menge Arbeitsspeicher verschwendet, weil jede Instanz die Property zugewiesen bekommt, auch wenn sie diese gar nicht benötigt. +Stattdessen haben wir sie nur dem Prototype zugewiesen, sodass sie nur an einer Stelle im Arbeitsspeicher hinterlegt ist, aber dennoch haben alle Instanzen Zugriff darauf. + +
++ +#### Antwort: A + +Für `sarah` haben wir nicht das `new` Keyword verwendet. Wenn wir `new` verwenden, bezieht sich das auf das neue, leere Object, welches wir erstellen. Wenn wir allerdings das `new` Keyword nicht verwenden, bezieht es sich auf das **globale Objekt**. + +Wir haben `this.firstName` den Wert `"Sarah"` zugewiesen und `this.lastName` den Wert `"Smith"`. Was wir damit eigentlich zugewiesen haben, ist `global.firstName = 'Sarah'` und `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` selbst ist daher `undefined`. + +
+
+
+#### Antwort: D
+
+Während der **capturing** Phase geht das Event durch die Elternelemente bis hin zum Zielelement. Wenn dann das Ziel (**target**) erreicht ist, beginnt die **bubbling** Phase.
+
+
+
+
+ +#### Antwort: B + +Alle Objekte haben Prototypes, außer dem **Basis Objekt**. Das Basis Objekt hat Zugriff auf einige Methoden und Properties, wie zum Beispiel `.toString`. Das ist der Grund, warum wir eingebaute JavaScript Methoden nutzen können. All diese Methoden sind am Prototype verfügbar. Obwohl JavaScript diese nicht direkt am Objekt finden kann, folgt es der Prototype Chain, bis es die Property findet und damit verfügbar macht. + +
++ +#### Antwort: C + +JavaScript ist eine **Sprache mit dynamischen Typen**, was bedeutet, dass wir Variablen keine spezifischen Typen zuweisen. Werte können automatisch in einen anderen Typ umgewandelt werden, was _implicit type coercion_ genannt wird. **Coercion** (dt. "Zwang") ist die Umwandlung von einem Typ zu einem anderen. + +In diesem Beispiel wandelt JavaScript die Nummer `1` in einem String um, sodass die Funktion Sinn ergibt und einen Wert zurückgeben kann. Während der Addition eines numerischen Types (`1`) mit einem String (`'2'`) wird die Nummer wie ein String behandelt. Wir können Strings mit einem Plus Symbol zusammensetzen, zum Beispiel: `"Hello" + "World"`. Genau das passiert hier, sodass `"1" + "2"` einen Wert von `"12"` zurückgibt. + +
++ +#### Antwort: C + +Der **Postfix** Unary Operator `++`: + +1. gibt den Wert zurück (hier: `0`) +2. erhöht den Wert (`number` ist jetzt `1`) + +Der **Prefix** Unary Operator `++`: + +1. erhöht den Wert (`number` ist jetzt `2`) +2. gibt den Wert zurück (hier: `2`) + +Der Output ist daher `0 2 2`. + +
++ +#### Antwort: B + +Wenn man Template Literals verwendet ist das erste Argument immer ein Array der String Werte. Die restlichen Argumente bekommen die Werte der übergebenen Expressions zugewiesen. + +
++ +#### Antwort: C + +Wenn man prüft, ob Werte gleich sind werden Primitives immer anhand ihrer _Value_ verglichen, während Objects anhand der _Referenz_ verglichen werden. JavaScript prüft, ob die Objekte eine Referenz zur gleichen Stelle im Speicher haben. + +Die beiden Objekte, die wir hier vergleichen haben das nicht. Das Objekt, welches wir als Parameter übergeben haben bezieht sich auf eine andere Stelle im Speicher, als das Objekt, welches wir verwendet haben um die Werte zu vergleichen. + +Deshalb werfen sowohl `{ age: 18 } === { age: 18 }` als auch `{ age: 18 } == { age: 18 }` den Wert `false` zurück. + +
++ +#### Antwort: C + +Der Spread Operator (`...args`) gibt ein Array mit Argumenten zurück. Ein Array ist ein Objekt, sodass `typeof args` `"object"` ausgibt. + +
++ +#### Antwort: C + +Durch `"use strict"` kann man sicher stellen, dass man nicht versehentlich globale Variablen definiert. Da wir die Variable `age` nie definiert haben und `"use strict"` verwenden wirft JavaScript einen reference error aus. Hätten wir `"use strict"` nicht verwendet, so hätte es funktioniert, da die property `age` dem globalen Objekt zugewiesen worden wäre. + +
++ +#### Antwort: A + +`eval` evaluiert Code, der als String übergeben wurde. Falls es, wie in diesem Fall, eine Expression ist, so wird diese Expression auch evaluiert. Die Expression `10 * 10 + 5` gibt damit die nummer `105` aus. + +
++ +#### Antwort: B + +Der Wert in `sessionStorage` geht verloren, wenn der _Tab_ geschlossen wird. + +Wenn man stattdessen `localStorage` verwendet, bleibt der Wert für immer bestehend, es sei denn `localStorage.clear()` wird ausgeführt. + +
++ +#### Antwort: B + +Mit dem `var` Keyword kann man mehrere Variablen mit dem selben Namen definieren. Die Variable hält dann den letzt gesetzten Wert. + +Das ist nicht möglich mit `let` oder `const`, da diese dem Block Scope unterliegen. + +
++ +#### Antwort: C + +Alle Object Keys (außgenommen Symbols) sind im Endeffekt Strings, selbst, wenn man diese nicht explizit als String definiert. Deshalb gibt `obj.hasOwnProperty('1')` auch `true` zurück. + +Das funktioniert nicht für Set. Da wir keine `'1'` in unserem Set haben wirft `set.has('1')` den Wert `false` zurück. Der Typ von `1` ist numerisch und `set.has(1)` gibt daher `true` zurück. + +
++ +#### Antwort: C + +Wenn man zwei Keys mit dem selben Namen hat, wird der erste Key ersetzt. Er wird immernoch an erster Stelle sein, allerdings mit dem zuletzt gesetzten Wert. + +
++ +#### Antwort: A + +Der Base Execution Context entspricht dem Global Execution Context und ist überall in unserem Code verfügbar. + +
++ +#### Antwort: C + +`continue` überspringt einen Durchlauf, wenn eine gewisse Bedingung erfüllt ist und `true` zurück gibt. + +
++ +#### Antwort: A + +`String` ist ein eingebauter Constructor, dem wir Properties zuweisen können. Wir haben hier seinem Prototype eine Methode hinzugefügt. Primitive strings werden automatisch durch die String Prototype Function in ein String Objekt umgewandelt. Daher haben alle Strings (String Objects) Zugriff auf diese Methode. + +
++ +#### Antwort: B + +Objekt Keys werden automatisch in Strings umgewandelt. Wir versuchen ein Objekt mit dem Wert `123` als Key dem Objekt `a` zuzuweisen. + +Allerdings wird ein Object, wenn es in einen String umgewandelt wird als `"[object Object]"` ausgegeben. Was wir hier also sagen ist, dass `a["object Object"] = 123` ist. Wir versuchen das gleiche erneut - `c` ist ein anderes Objekt, welches wir implizit zu einem String umwandeln, sodass `a["object Object"] = 456` ist. + +Dann loggen wir `a[b]`, was eigentlich `a["object Object"]` ist und gerade von uns zu `456` gesetzt wurde, sodass `456` ausgegeben wird. + +
+
+
+#### Antwort: B
+
+Wir haben eine `setTimeout` Funktion, die zuerst ausgeführt wird und dennoch als letztes ausgegeben wird.
+
+Der Grund dafür ist, dass Browser nicht nur die Runtime Engine, sondern auch eine `WebAPI` haben. Die `WebAPI` stellt uns `setTimeout` bereit.
+
+Nachdem die _Callback Function_ an die WebAPI übergeben wurde wird `setTimeout` (aber nicht die Callback Function) ausgeführt und aus dem Stack entfernt.
+
+
+
+Jetzt wird `foo` ausgeführt und `"First"` geloggt.
+
+
+
+`foo` wird aus dem Stack entfernt und `baz` wird ausgeführt. `"Third"` wird geloggt.
+
+
+
+Die WebAPI kann nicht einfach Dinge zum Stack hinzufügen, wenn sie bereit ist, stattdessen wird die Callback Function zur _queue_ hinzugefügt.
+
+
+
+Das ist, wo die Event Loop ins Spiel kommt. Die **Event Loop** betrachtet den Stack und die Task Queue. Wenn der Stack leer ist wird das erste Element in der Queue zum Stack übertragen.
+
+
+
+`bar` wird ausgeführt, `"Second"` wird geloggt und aus dem Stack entfernt.
+
+
+ +#### Antwort: C + +Das am tiefsten genestete Element, welches das Event auslöst ist das Event Target. Man kann den Bubbling Prozess mit `event.stopPropagation` anhalten. + +
++ Click here! +
++ +#### Antwort: A + +Wenn wir auf den Paragraph klicken, sehen wir zwei logs: `p` und `div`. Während der Event Propagation werden drei Phasen ausgeführt: capturing, target und bubbling. Standardmäßig werden Event Handler in der Bubbling Phase ausgeführt (es sei denn man setzt `useCapture` auf `true`). Die Ausführung beginnt vom tiefsten Element nach Außen. + +
++ +#### Antwort: D + +In beiden Fällen können wir das Objekt weiter reichen, auf welches sich das `this` Keyword beziehen soll. Allerdings wird `.call` _sofort ausgeführt_. + +`.bind.` gibt eine _Kopie_ der Funktion mit gebundenem Context zurück und wird daher nicht sofort ausgeführt. + +
++ +#### Antwort: B + +Die `sayHi` Funktion gibt den Wert der sofort ausgeführten Funktion (IIFE) zurück. Die Funktion gibt `0` zurück, was vom Typ `"number"` ist. + +Es gibt nur 7 eingebaute Typen in JavaScript: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol`, und `bigint`. `"function"` ist kein Typ, weil Funktionen Objekte sind und daher dem Typ `"object"` entsprechen. + +
++ +#### Antwort: A + +Es gibt nur 6 falsy typen: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (leerer String) +- `false` + +Funktions-Constructor, wie `new Number` und `new Boolean` sind truthy. + +
++ +#### Antwort: B + +`typeof 1` gibt `"number"` zurück. +`typeof "number"` gibt `"string"` zurück. + +
++ +#### Antwort: C + +Wenn Werte einem Element in einem Array zugewiesen werden, die die Länge des Arrays übersteigen, so erstellt JavaScript "empty slots" (leere Stellen). Diese haben den Wert `undefined`, aber das Array sieht dann in etwa so aus: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +abhängig davon wo das Array ausgeführt wird (die Ausgabe ist unterschiedlich für verschiedene Browser, Node, etc.) + +
++ +#### Antwort: A + +Der `catch` Block erhält ein Argument `x`. Das ist nicht das selbe `x` wie die Variable, der wir Argumente zuweisen. Die Variable `x` ist block-scoped. + +Später setzen wir die block-scoped Variable gleich `1`, und setzen ebenfalls den Wert der Variable `y`. Jetzt loggen wir die block-scoped Variable `x` mit dem Wert `1`. + +Außerhalb des `catch` Blocks ist `x` noch immer `undefined` und `y` ist `2`. Wenn wir `console.log(x)` außerhalb des `catch` Block ausführen, wird für `x` der Wert `undefined` und für `y` der Wert `2` geloggt. + +
++ +#### Antwort: A + +JavaScript hat nur primitive Typen und Objekte. + +Primitive Typen sind `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, und `symbol`. + +Was einen primitiven Typ von einem Objekt unterscheidet ist, dass Primitive keine Properties oder Methoden haben, obwohl zum Beispiel `'foo'.toUpperCase()` zu `'FOO'` wird und keinen `TypeError` auswirft. Der Grund dafür ist, wenn man eine Property oder Method an einem primitiven Typ wie einem String ausführt, legt JavaScript eine Wrapper Class um das String Objekt, die danach sofort wieder entfernt wird, wenn die Expression ausgeführt wurde. Alle primitiven Typen außer `null` und `undefined` weisen dieses Verhalten auf. + +
++ +#### Antwort: C + +`[1, 2]` ist unser ursprünglicher Wert. Zusammen mit dem ersten `acc` ist das der Wert, mit dem wir beginnen. Während dem ersten Durchlauf ist `acc` gleich `[1, 2]`, und `cur` ist `[0, 1]`. Wir verbinden diese, was `[1, 2, 0, 1]` ergibt. + +Dann entspricht `acc` gleich `[1, 2, 0, 1]` und `cur` ist gleich `[2, 3]`. Wir verbinden diese und bekommen `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`. + +
++ +#### Antwort: B + +`null` ist falsy. `!null` gibt `true` zurück. `!true` gibt `false` zurück. + +`""` ist falsy. `!""` gibt `true` zurück. `!true` gibt `false` zurück. + +`1` ist truthy. `!1` gibt `false` zurück. `!false` gibt `true` zurück. + +
++ +#### Antwort: A + +Es gibt eine unique id zurück. Diese id kann zum Beispiel verwendet werden um das Interval mit der `clearInterval()` Funktion zu leeren. + +
++ +#### Antwort: A + +Ein String ist ein Iterable. Der Spread Operator mappt jedes Zeichen eines Iterables zu einem eigenen Element. + +
++ +#### Antwort: C + +Reguläre Funktionen können nicht angehalten werden, wenn sie bereits aufgerufen wurden. Eine Generator Funktion kann dagegen auch angehalten werden, nachdem sie aufgerufen wurde und später fortgesetzt werden, wo sie angehalten wurde. Jedes Mal, wenn eine Generator Funktion ein `yield` Keyword findet, wirft die Funktion den danach ermittelten Wert aus. Wichtig: _yield_ ist nichtdas selbe wie _return_. + +Zuerst initialisieren wir die Generator Funktion mit `i` gleich `10`. Wir rufen die Generator Funktion mit der `next()` Methode auf. Beim ersten Aufruf der Generator Funktion is `i` gleich `10`. Wenn wir bei `yield` ankommen wird der Wert von `i` ausgegeben. Der Generator wird angehalten und `10` wird geloggt. + +Dann wird die Funktion erneut mit der `next()` Methode aufgerufen und beginnt von dort, wo sie zuletzt angehalten wurde, nach wie vor mit `i` gleich `10`. Jetzt erreichen wir das nächste `yield` Keyword bei `i * 2`. `i` ist gleich `10`, sodass das Ergebnis von `10 * 2` ausgegeben wird, was `20` ist. Das Ergebnis ist `10, 20`. + +
++ +#### Antwort: B + +Wenn wir mehrere Promises in die `Promice.race` Methode eingegeben, wird das Promise, welches _zuerst_ gelöst/abgelehnt wird auch hier gelöst/abgelehnt. Die `setTimeout` Methode bekommt einen Timer von 500ms für das erste Promise (`firstPromise`) übergeben, und 100ms für das zweite Promise (`secondPromise`). Das bedeutet, dass `secondPromise` mit dem Wert `'two'` zuerst gelöst wird und an `res` übergeben wird. Der Wert wird geloggt. + +
+
+
+#### Antwort: D
+
+Zuerst definieren wir die Variable `person` mit dem Wert eines Objekts, welches eine `name` Property hat.
+
+
+
+Dann definieren wir eine Variable namens `members`. Wir setzen das erste Element des Arrays gleich dem Wert der `person` Variable. Objekte interagieren durch eine _Referenz_, wenn diese gleichgesetzt werden. Wenn eine Referenz von einer Variable zur anderen gleichgesetzt wird, so wird eine _Kopie_ der Referenz erstellt (Wichtig: nicht die _selbe_ Referenz!)
+
+
+
+Dann setzen wir die Variable `person` gleich `null`.
+
+
+
+Wir ändern nur den Wert der Variable `person` und nicht das erste Element im Array, da das Element eine andere Referenz als das Objekt hat (Kopie). Das erste Element in `members` beinhaltet immernoch die Referenz zum original Objekt. Wenn wir das `members` Array loggen ist dieses immernoch der Wert des Objekts, welches dann geloggt wird.
+
+
+ +#### Antwort: B + +Mit einer `for-in` Schleife können wir über Objekt Keys iterieren - in diesem Fall `name` und `age`. Im Endeffekt sind Objekt Keys Strings (oder Symbols). Bei jedem Durchlauf setzen wir den Wert von `item` gleich zum aktuellen Key. Zuerst ist `item` gleich `name` und wird geloggt. Dann wird `item` gleich `age` gesetzt und wird geloggt. + +
++ +#### Antwort: B + +Operator Assoziativität ist die Reihenfolge, in der der Compiler die Expression evaluiert, entweder links-nach-rechts oder rechts-nach-links. Das funktioniert nur, wenn alle Operatoren die _gleiche_ Priorität haben. Hier haben wir nur einen Operator: `+`. Für Addition ist die Assoziativität links-nach-rechts. + +`3 + 4` wird zuerst errechnet, das Ergebnis ist `7`. + +`7 + '5'` ergibt `"75"` (aufgrund von Coercion). JavaScript wandelt `7` in einen String um (Siehe Frage 15). Zwei Strings werden durch den `+` Operator zusammengesetzt.`"7" + "5"` ergibt `"75"`. + +
++ +#### Antwort: C + +Nur die erste Zahl im String wird ausgegeben. Aufgrund des _radix_ (das zweite Argument definiert, welchen Typ einer Zahl wir parsen wollen: Basis 10, hexadezimal, Octal, Binary, etc.) prüft `parseInt` ob die Zeichen im String gültig sind. Wenn ein Zeichen erkannt wird, welches nicht gültig ist, wird der Parse Vorgang beendet und die nachfolgenden Zeichen werden ignoriert. + +`*` ist keine gültige Nummer, sodass nur `"7"` als Dezimal geparsed wird: `7`. `num` ist jetzt gleich `7`. + +
++ +#### Antwort: C + +Wenn man über das Array mappt, ist `num` gleich dem Element, welches gerade durchlaufen wird. In diesem Fall sind die Elemente Nummern, sodass die Kondition der If-Schleife `typeof num === "number"` erfüllt ist und `true` zurück gibt. Die map Funktion erstellt ein neues Array und beinhaltet die Werte der Funktion. + +Allerdings geben wir keinen Wert aus. Wenn unsere Funktion keinen Wert ausgibt, ist der Standard "return" `undefined`. Für jedes Element im Array wird die Funktion aufgerufen, sodass für jedes Element `undefined` ausgegeben wird. + +
++ +#### Antwort: A + +Argumente werden als _Wert_ übergeben, es sei denn ihr Wert ist ein Objekt, dann werden sie als _Referenz_ übergeben. `birthYear` wird als Wert übergeben, da es ein String ist und kein Objekt. Wenn Argumente als Wert übergeben werden, wird eine _Kopie_ des Wertes erstellt (Siehe Frage 46). + +Die Variable `birthYear` beinhaltet eine Referenz zum Wert `"1997"`. Das Argument `year` beinhaltet ebenso eine Referenz zum Wert `"1997"`, aber die Werte sind nicht identisch! Wenn wir den Wert von `year` ändern, indem wir ihn gleich `"1998"` setzen, ändern wir nur den Wert von `year`. `birthYear` ist immernoch `"1997"`. + +Der Wert von `person` ist ein Objekt, sodass das Argument `member` eine Kopie der Referenz des _gleichen_ Objekts hat. Wenn wir also eine Property dessen Objekt `member` eine Referenz enthält, wird der Wert von `person` ebenso geändert, da beide die gleiche Referenz zum selben Objekt beinhalten. Die Property `name` von `person` ist jetzt gleich `"Lydia"`. + +
++ +#### Antwort: D + +Mit dem `throw` Statement können wir individuelle Fehlermeldungen erstellen und Exceptions erstellen. Eine Exception kann ein String, eine Nummer, ein Boolean oder ein Objekt sein. In diesem Fall ist unsere Exception der String `'Hello world'`. + +Mit dem `catch` Statement können wir definieren, was passiert, wenn die Exception im `try` Block eintritt. Wenn die Exception eintritt wird der String `'Hello world'` ausgegeben. Nun loggen wir `e`, was gleich dem String ist. Das Ergebnis ist `'Oh an error: Hello world'`. + +
++ +#### Antwort: B + +Wenn man eine Property ausgibt ist der Wert der Property gleich dem ausgegeben Wert und nicht dem Wert, der im Constructor definiert wurde. Wir geben den String `"Maserati"` aus, sodass `myCar.make` gleich `"Maserati"` ist. + +
++ +#### Antwort: A + +`let x = y = 10;` ist kurz für: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Wenn wir `y` gleich `10` setzen, erstellen wir eigentlich eine Property `y` im globalen Objekt (`window` im Browser oder `global` in Node). Im Browser ist jetzt `window.y` gleich `10`. + +Dann erstellen wir eine Variable `x` mit dem Wert von `y` (`10`). Variablen, die mit `let` erstellt werden sind _Block-Scoped_, was bedeutet, dass sie nur in dem Block existieren, wo sie erstellt wurden – der hier erstellte Funktion (IIFE) in diesem Fall. Wenn wir den `typeof` Operator nutzen ist `x` nicht definiert. Wir versuchen auf `x` außerhalb des Scopes zuzugreifen, was bedeutet, dass `x` `"undefined"` ist. `console.log(typeof x)` gibt daher `"undefined"` aus. + +Da wir die Variable `y` aber global erstellt haben ist ihr Wert `10` auch hier verfügbar und überall in userem Code aufrufbar. `y` ist definiert und beinhaltet einen Wert vom Typ `"number"`. `console.log(typeof y)` gibt daher `"number"` aus. + +
++ +#### Antwort: A + +Properties von Objekten können mit dem `delete` Keyword entfernt werden, selbst am Prototype. Beim entfernen von Properties am Prototype ist zu beachten, dass diese dann aus der Prototypen-Kette verschwinden. In unserem Fall existiert die `bark` Funktion nicht mehr am Prototype nachdem `delete Dog.prototype.bark` ausgeführt wurde. + +Wenn wir versuchen etwas auszuführen, was keine Funktion ist, wird ein `TypeError` ausgeworfen. In diesem Fall `TypeError: pet.bark is not a function`, da `pet.bark` `undefined` ist. + +
++ +#### Antwort: D + +Das `Set` Objekt ist eine Sammlung von _eindeutigen_ Werten: jeder Wert kann nur ein Mal in einem Set vorkommen. + +Wir übergeben `[1, 1, 2, 3, 4]` mit einer doppelten `1`. Da wir keine doppelten Werte in einem Set haben können wird eine `1` entfernt. Das Ergebnis ist `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Antwort: C + +Ein importiertes Modul ist _read-only_, was bedeutet, dass importierte Module nicht geändert werden können. Nur das Modul, welches diese exportiert kann deren Wert ändern. + +Wenn wir also den Wert von `myCounter` erhöhen bekommen wir den Fehler `myCounter is read-only and cannot be modified`. + +
++ +#### Antwort: A + +Der `delete` Operator gibt einen Boolean Wert zurück: `true` bei erfolgreichem entfernen, oder andernfalls `false`. Variablen, die mit `var`, `let` oder `const` deklariert werden, können andererseits nicht mit `delete` entfernt werden. + +Der Wert von `name` wurde mit `const` deklariert, weshalb `delete` nicht möglich ist und `false` zurückgegeben wird. Als wir `age` den Wert `21` zugewiesen haben, haben wir eine Property `age` zum globalen Objekt hinzugefügt. Diese Properties kann man mit `delete` entfernen, sodass `delete age` `true` zurückgibt. + +
+
+
+#### Antwort: C
+
+Wir können durch Destructuring Werte aus Arrays oder Properties aus Objekten entpacken. Zum Beispiel:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+Der Wert von `a` ist jetzt `1` und der Wert von `b` ist jetzt `2`. Was wir in der Frage eigentlich getan haben ist:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Das bedeutet, dass der Wert von `y` gleich des ersten Wertes im Array ist, sprich der Zahl `1` entspricht. Wenn wir `y` loggen bekommen wir `1` ausgegeben.
+
+
+ +#### Antwort: B + +Es ist möglich Objekte mit dem Spread Operator `...` zu verbinden. Dieser erstellt Kopien der Key/Value Paare eines Objektes und fügt diese dem anderen Objekt hinzu. In diesem Fall wird eine Kopie des `user` Objekts erstellt und dem `admin` Objekt zugewiesen. Das `admin` Objekt beinhaltet nun die kopierten Key/Value Paare, sodass das Ergebnis `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }` ist. + +
++ +#### Antwort: B + +Mit der `defineProperty` Methode können wir neue Properties zu einem Objekt hinzufügen oder bestehende modifizieren. Wenn wir mit der `defineProperty` Methode Properties einem Objekt hinzufügen, sind diese standardmäßig _nicht zählbar_. Die `Object.keys` Methode gibt alle _zählbaren_ Property Namen eines Objektes zurück, in diesem Fall nur `"name"`. + +Properties, die mit `defineProperty` erstellt wurden sind standardmäßig unveränderbar. Man kann dieses Verhalten mit den `writable`, `configurable` und `enumerable` Properties verändern. Auf diese Art gibt die `defineProperty` Methode mehr Kontrolle über die Properties, die einem Objekt hinzugefügt werden. + +
++ +#### Antwort: A + +Das zweite Argument von `JSON.stringify` ist ein _Replacer_. Der Replacer kann entweder eine Funktion oder ein Array sein und gibt uns Kontrolle darüber, wie die Werte in Strings umgewandelt werden sollen. + +Wenn der Replacer ein _Array_ ist, werden nur die Properties dem JSON String hinzugefügt, die in dem Array aufgeführt sind. In diesem Fall sind das nur `"level"` und `"health"`. `"username"` ist ausgeschlossen. `data` ist jetzt gleich `"{"level":19, "health":90}"`. + +Wenn der Replacer eine _Funktion_ ist, so wird diese Funktion für jede Property im Objekt aufgerufen, die in Strings umgewandelt wird. Der Wert, den die Funktion zurückgibt, ist der Wert der Property, die dem JSON String hinzugefügt wird. Ist der Wert `undefined`, so wird die Property ausgeschlossen. + +
++ +#### Antwort: A + +Der unäre Operator `++` _gibt zuerst_ den Wert des Operanden aus und _erhöht danach_ den Wert des Operanden. Der Wert `num1` ist `10`, da `increaseNumber` zuerst den Wert von `num1` (`10`) ausgibt und ihn danach erhöht. + +`num2` ist gleich `10`, da wir `num1` `increasePassedNumber` zugewiesen haben. `number` ist gleich `10` (der Wert von `num1`). Der unäre Operator `++` gibt erneut _zuerst_ den Wert des Operanden aus und _erhöht danach_ den Wert. Der Wert von `number` ist `10`, sodass `num2` ebenfalls `10` ist. + +
++ +#### Antwort: C + +In ES6 können wir Parameter mit einem Standardwert initialisieren. Der Wert des Parameters wird als Standard gesetzt, wenn kein anderer Wert übergeben wird oder der Wert des Parameters `"undefined"` ist. In diesem Fall verteilen wir die Properties von `value` in einem neuen Objekt, sodass `x` den Standardwert `{ number: 10 }` bekommt. + +Das Standard Argument wird beim _Aufruf_ evaluiert. Jedes Mal, wenn wir die Funktion aufrufen, wird ein _neues_ Objekt erstellt. Wir rufen die `multiply` Funktion die ersten beiden Male auf ohne einen Wert zu übergeben: `x` hat daher den Standardwert `{ number: 10 }`. Wir loggen dann den multiplizierten Wert davon, sodass wir `20` bekommen. + +Beim dritten Mal wird die `multiply` Funktion mit einem Argument für `value` aufgerufen. Der `*=` Operator ist kurz für `x.number = x.number * 2`: wir ändern den Wert von `x.number` und loggen den multiplizierten Wert `20`. + +Beim vierten Mal übergeben wir wieder eine `value`. `x.number` wurde zuvor in `20` geändert, sodass `x.number *= 2` jetzt `40` loggt. + +
++ +#### Antwort: D + +Das erste Argument, welches die `reduce` Methode erhält ist der _Akkumulator_ `x`. Das zweite Argument ist der _aktuelle Wert_, `y`. Durch die `reduce` Methode führen wir eine Callback Funktion an jedem Element des Arrays aus, was im Endeffekt einen einzelnen Wert ausgibt. + +In diesem Beispiel geben wir nicht irgendwelche Werte aus, sondern loggen einfach nur den Akkumulator und den momentanen Wert. + +Der Wert des Akkumulators ist gleich dem vorhergehenden Wert der Callback Funktion. Wenn wir `initialValue` nicht an die `reduce` Methode übergeben bleibt der Akkumulator gleich dem ersten Element des ersten Calls. + +Beim ersten Call ist der Akkumulator (`x`) gleich `1` und der aktuelle Wert (`y`) ist `2`. Da wir in der Callback Funktion bleiben loggen wir den Akkumulator und den aktuellen Wert: `1` und `2`. + +Wenn wir keinen Wert einer Funktion ausgeben wird `undefined` ausgegeben. Beim nächsten Call ist der Akkumulator daher `undefined` und der aktuelle Wert ist `3`. `undefined` und `3` werden geloggt. + +Beim vierten Call geben wir wieder nichts aus, sodass der Akkumulator wieder `undefined` ist und der aktuelle Wert `4`. `undefined` und `4` werden geloggt. +
++ +#### Antwort: B + +In einer abgeleiteten Klasse kann das `this` Keyword nicht aufgerufen werden, bevor `super` aufgerufen wurde. Wenn man das versucht wird ein ReferenceError ausgeworfen: 1 und 4 würden daher einen Referenz-Fehler ausgeben. + +Mit dem `super` Keyword können wir den Constructor der Elternklasse mit gegebenen Argumenten aufrufen. Der Constructor der Elternklasse erhält das `name` Argument, sodass wir `name` an `super` übergeben müssen. + +Die `Dog` Klasse erhält zwei Argumente, `name` da es `Animal` erweitert und `size` als extra Property der `Dog` Klasse. Beide müssen an die Constructor Funktion von `Dog` übergeben werden, was nur bei Constructor 2 richtig ist. +
++ +#### Antwort: B + +Mit dem `import` Keyword werden alle importierten Module _vorgeparsed_. Das bedeutet, dass importierte Module _zuerst_ ausgeführt werden, der Code in der eigentlichen Datei wird _danach_ ausgeführt. + +Das ist der große Unterschied zwischen `require()` in CommonJS und `import`. Mit `require()` können Dependencies bei Bedarf geladen werden, während der Code ausgeführt wird. Hätten wir `require()` anstelle von `import` verwendet, wäre `running index.js`, `running sum.js`, `3` in der Konsole geloggt worden. + +
++ +#### Antwort: A + +Jedes Symbol ist eindeutig. Der Sinn des Argumentes, welches an das Symbol weitergegeben wird, ist dem Symbol eine Beschreibung zu geben. Der Wert des Symbols hängt nicht von diesem Argument ab. Beim vergleichen der Symbole werden zwei komplett neue Symbole erstellt: das erste `Symbol('foo')` und das zweite `Symbol('foo')`. Diese beiden Werte sind eindeutig und nicht identisch, weshalb `Symbol('foo') === Symbol('foo')` `false` ausgibt. + +
++ +#### Antwort: C + +Mit der `padStart` Methode können wir Padding am Anfang des Strings hinzufügen. Der Wert, der an die Methode übergeben wird ist die _absolute_ Länge des Strings mit dem Padding. Der String `"Lydia Hallie"` hat eine Länge von `12`. `name.padStart(13)` fügt ein Leerzeichen am Anfang des Strings ein, weil 12 + 1 = 13 ist. + +Falls der Wert, der an `padStart` übergeben wurde kleiner ist, als die Länge des Arrays, so wird kein Padding hinzugefügt. + +
++ +#### Antwort: A + +Mit dem `+` Operator können Strings zusammengesetzt werden. In diesem Fall werden die Strings `"🥑"` und `"💻"` zusammengesetzt, was `"🥑💻"` ergibt. + +
++ +#### Antwort: C + +Eine Generator Funktion pausiert die Ausführung, wenn das `yield` Keyword vorliegt. Zuerst müssen wir den String "Do you love JavaScript?" abwarten, was mit `game.next().value` möglich ist. + +Jede Zeile wird ausgeführt, bis das erste `yield` Keyword auftritt. Da auf der ersten Zeile ein `yield` in der Funktion vorliegt wird die Ausführung damit angehalten. Das bedeutet, dass die Variable `Antwort` _noch nicht definiert_ wurde. + +Wenn wir `game.next("Yes").value` aufrufen wird das vorhergehende `yield` durch den Wert des Parameters ersetzt, der an `next()` übergeben wird - `"Yes"` in diesem Fall. Der Wert der Variable `Antwort` ist jetzt gleich `"Yes"`. Das if-Statement gibt `false` aus und `JavaScript loves you back ❤️` wird geloggt. + +
++ +#### Antwort: C + +`String.raw` gibt einen String aus, in dem die Escapes (`\n`, `\v`, `\t` etc.) ignoriert werden! Backslashes sind problematisch, weil man mit sowas in der Art rechnen muss: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Das würde dann wiefolgt gerendert werden: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +Mit `String.raw` werden diese ignoriert und das Ergebnis ist: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +In unserem Fall ist das Ergebnis `Hello\nworld`, was geloggt wird. + +
++ +#### Antwort: C + +Eine `async` Funktion gibt immer ein Promise zurück. Mit `await` wird das Ergebnis des Promises abgewartet und ein ausstehendes Promise wird ausgegeben, wenn wir `getData()` aufrufen um `data` gleich zu setzen. + +Wenn wir auf den finalen Wert `"I made it"` zugreifen wollen, nutzen wir die `.then()` Methode an `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Das hätte `"I made it!"` ausgegeben. + +
++ +#### Antwort: B + +Die `.push()` Methode gibt die _Länge_ des Arrays aus! Das Array beinhaltete zuerst ein einziges Element (`"banana"`) und hatte eine Länge von `1`. Nachdem wir `"apple"` hinzugefügt haben beinhaltet das Array zwei Elemente und hat eine Länge von `2`. Das wird letztlich von der `addToList` Funktion ausgegeben. + +Die `push` Methode verändert das ursprüngliche Array. Wenn wir das _Array_ der Funktion anstelle der _Länge des Arrays_ ausgeben möchten, hätten wir `list` ausgeben müssen. + +
++ +#### Antwort: B + +`Object.freeze` macht es unmöglich das Objekt zu verändern (hinzufügen, entfernen, verändern), es sei denn der Wert ist ein weiteres Objekt. + +Wenn wir die Variable `shape` erstellen und gleich dem eingefrorenen Objekt `box` setzen, ist `shape` ebenso eingefroren. Man kann mit `Object.isFrozen` prüfen, ob ein Objekt eingefroren ist. +In unserem Fall gibt `Object.isFrozen(shape)` `true` zurück, da die Variable `shape` eine Referenz zu einem eingefrorenen Objekt ist. + +Da `shape` eingefroren ist und der Wert von `x` kein Objekt ist, können wir den Wert von `x` nicht verändern. `x` ist immernoch gleich `10` und `{ x: 10, y: 20 }` wird geloggt. + +
++ +#### Antwort: D + +Wenn wir die Property `name` aus dem Objekt auf der rechten Seite destructuren, weisen wir den Wert einer neuen Variable `myName` zu. + +Mit `{ name: myName }` sagen wir JavaScript, dass wir eine neue Variable mit dem Namen `myName` erstellen möchten und den Wert von `name` zuweisen. + +Da `name` nicht definiert ist, wird ein ReferenceError ausgeworfen. + +
++ +#### Antwort: A + +Eine pure Funktion ist eine Funktion, die _immer_ das gleiche Ergebnis zurück gibt, wenn die gleichen Argumente eingegeben werden. + +Die `sum` Funktion gibt daher immer das gleiche Ergebnis aus. Wenn wir `1` und `2` eingeben wird _immer_ `3` ausgegeben. Wenn wir `5` und `10` eingeben wird _immer_ `15` ausgegeben usw. Das ist die Definition einer puren Funktion. + +
++ +#### Antwort: C + +Die `add` Funktion ist _memoized_. Mit Memoization können wir Ergebnisse einer Funktion cachen, um die Performance zu beschleunigen. In diesem Fall erstellen wir ein `cache` Objekt, welches die zuvor ausgegebenen Werte speichert. + +Wenn wir die `addFunction` Funktion erneut mit den gleichen Argumenten aufrufen wird zuerst geprüft, ob der Wert bereits im Cache vorhanden sind. Ist das der Fall, so wird der Cache diesen Wert ausgeben und damit Ausführzeit sparen. Wenn der Wert nicht gecached ist wird der neue Wert berechnet und danach im Cache gespeichert. + +Wir rufen die `addFunction` Funktion drei mal mit dem gleichen Wert auf: bei der ersten Ausführung. ist der Wert der Funktion `10` nicht im Cache. Die Kondition des if-Statements `num in cache` gibt `false` aus und der else Block wird ausgeführt: `Calculated! 20` wird geloggt und der Wert des Ergebnisses wird dem Cache Objekt hinzugefügt. `cache` sieht jetzt wiefolgt aus: `{ 10: 20 }`. + +Bei der zweiten Ausführung beinhaltet das `cache` Objekt den Wert `10`. Die Kondition des if-Statements `num in cache` gibt `true` aus und `'From cache! 20'` wird geloggt. + +Beim dritten Mal geben wir `5 * 2` als Argument in die Funktion ein, was `10` ergibt. Das `cache` Objekt beinhaltet den Wert `10` und das if-Statement `num in cache` gibt wieder `true` aus und `'From cache! 20'` wird geloggt. + +
++ +#### Antwort: A + +Mit einer _for-in_ Schleife können wir über **zählbare** Properties iterieren. In einem Array sind die zählbaren Properties die "Keys" des Array Elements, sprich deren Indexe. Ein Array könnte man also wiefolgt sehen: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Daher werden die zählbaren Properties `0` `1` `2` `3` geloggt. + +Mit einer _for-of_ Schleife können wir über **wiederholbare** Elemente iterieren. Ein Array ist wiederholbar. Wenn wir also über das Array iterieren, ist die Variable "item" gleich dem Element, welches momentan iteriert wird: `"☕"` ` "💻"` `"🍷"` `"🍫"` wird geloggt. + +
++ +#### Antwort: C + +Array Elemente können jeden Wert halten: Nummern, Strings, Objekte, andere Arrays, null, Booleans, undefined und andere Expressions wie Funktionen, Berechnungen oder ein Datum. + +Das Element ist gleich dem ausgegebenen Wert. `1 + 2` ergibt `3`, `1 * 2` ergibt `2`, und `1 / 2` ergibt `0.5`. + +
++ +#### Antwort: B + +Standardmäßig haben Argumente den Wert `undefined`, es sei denn der Funktion wurde ein Wert zugewiesen. In diesem Fall haben wir dem `name` Argument keinen Wert zugewiesen, weshalb `name` `undefined` ist. + +In ES6 können wir diesen Standardwert `undefined` mit Standard Parametern überschreiben, zum Beispiel: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +In diesem Fall, falls wir kein Argument oder `undefined` eingeben ist `name` immer `Lydia`. + +
++ +#### Antwort: B + +Der Wert des `this` Keywords hängt davon ab, wo es verwendet wird. In einer **Methode**, wie `getStatus` bezieht sich das `this` Keyword auf das _Objekt, zu dem die Methode gehört_. Die Methode gehört zum `data` Objekt, sodass `this` sich auf das `data` Objekt bezieht. Wenn wir `this.status` loggen wird die `status` Property des `data` Objekts geloggt, was `"🥑"` ist. + +Mit der `call` Methode können wir das Objekt, auf welches sich das `this` Keyword bezieht ändern. In **Funktionen** bezieht sich `this` auf das _Objekt, zu dem die Funktion gehört_. Wir erklären die `setTimeout` Funktion im _globalen Objekt_, sodass sich `this` in `setTimeout` auf das _globale Objekt_ bezieht. Im globalen Objekt gibt es _status_ mit dem Wert `"😎"`, was geloggt wird. + + +
++ +#### Antwort: A + +Wir setzen die Variable `city` gleich dem Wert der Property `city` am `person` Objekt. Da am `person` Objekt keine Property namens `city` existiert wird der Wert gleich `undefined` gesetzt. + +Da wir _nicht_ das `person` Objekt selbst referenzieren, sondern einfach die Variable `city` gleich dem aktuellen Wert von `city` am `person` Objekt setzen bleibt dieses `undefined`. + +Dann setzen wir `city` gleich dem String `"Amsterdam"`. Das verändert aber nicht das `person` Objekt, da es keine Referenz dazu am Objekt gibt. + +Wenn wir `person` loggen bekommen wir daher das unveränderte Objekt angezeigt. + +
++ +#### Antwort: C + +Variablen mit dem `const` und `let` Keyword sind _block-scoped_. Ein Block ist alles zwischen geschweiften Klammern (`{ }`), in diesem Fall die geschweiften Klammern des if/else Statements. Es ist nicht möglich eine solche Variable außerhalb des Blocks in dem sie erklärt wurde aufzurufen, daher wird ein ReferenceError ausgegeben. + +
++ +#### Antwort: C + +Der Wert von `res` im zweiten `.then` ist gleich dem ausgegebenen Wert des vorhergehenden `.then`. Man kann soviele `.then`s aneinander reihen, wie man möchte und der Wert wird immer an den nächsten Handler übergeben. + +
++ +#### Antwort: A + +Mit `!!name` können wir feststellen, ob `name` truthy oder falsey ist. Ist `name` truthy, so würde `!name` `false` ausgeben. `!false` (das Gleiche wie `!!name`) ergibt `true`. + +Wenn wir `hasName` gleich `name` setzen, so beinhaltet `hasName` den Wert von `name`, nicht den Boolean Wert `true`. + +`new Boolean(true)` gibt einen Objekt Wrapper aus, nicht ein Boolean ansich. + +`name.length` gibt die Länge des Arguments aus, nicht den Boolean Wert. +
++ +#### Antwort: B + +Um ein Zeichen an einer bestimmten Stelle eines Strings zu bekommen kann man Bracket Notation verwenden. Das erste Zeichen in einem String hat den Index 0, usw. In diesem Fall möchten wir das Zeichen mit dem Index 0, was das Zeichen `"I"` loggt. + +Diese Methode funktioniert nicht in IE7 und davor. Hier muss `.charAt()` verwendet werden. + +
++ +#### Antwort: B + +Man kann den Wert eines Standard Parameters gleich einem anderen Parameter in der Funktion setzen, sofern diese _vor_ dem Standard Parameter definiert wurden. Wir übergeben den Wert `10` an die `sum` Funktion. Wenn die `sum` Funktion nur ein Argument übergeben bekommt bedeutet das, dass der Wert für `num2` nicht gesetzt wurde und der Wert von `num1` ist gleich dem Wert `10`. Der Standardwert von `num2` ist gleich dem Wert von `num1`, sprich `10`. `num1 + num2` gibt `20` aus. + +Wenn man den Wert des Standard Paramenters gleich dem Parameter setztm der _danach_ definiert wurde, bekommen wir einen Fehler ausgegeben, da der Wert noch nicht initialisiert wurde. + +
++ +#### Antwort: A + +Mit `import * as name` importieren wir _alle Exporte_ der `module.js` in `index.js` als `data`. In der Datei `module.js` haben wir zwei Exporte: den Standard Export und einen benannten Export. Der Standard Export ist eine Funktion, die `"Hello World"` ausgibt und der benannte Export ist eine Variable namens `name` mit dem Wert `"Lydia"`. + +Das `data` Objekt hat eine Standard Property für alle Standard Exporte, andere Properties haben die Namen des benannten Exports und der entsprechenden Werte. + +
++ +#### Antwort: C + +Klassen sind syntaktischer Zucker für Funktionskontruktoren. Das Equivalent der `Person` Klasse als Funktionskonstruktor wäre: + +```javascript +function Person() { + this.name = name +} +``` + +Das Aufrufen eines Funktionskonstruktors mit `new` hat zur Folge, dass eine Instanz von `Person` erstellt wird. `typeof` gibt `"object"` für die instanz aus. `typeof member` gibt `"object"` aus. + +
++ +#### Antwort: D + +Die `.push` Methode gibt die _neue Länge_ des Arrays aus, nicht die Länge des Arrays selbst. Wenn wir `newList` gleich `[1, 2, 3].push(4)` setzen, setzen wir `newList` auch gleich der Länge des Arrays: `4`. + +Dann versuchen wir die `.push` Methode auf `newList` anzuwenden. Da `newList` den numerischen Wert `4` beinhaltet können wir die `.push` Methode nicht anwenden: ein TypeError wird ausgegeben. + +
++ +#### Antwort: D + +Reguläre Funktionen wie `giveLydiaPizza` haben eine `prototype` Property, die ein Objekt (Prototype Object) mit einem `constructor` ist. Arrow Funktionen dagegen (wie `giveLydiaChocolate`) haben keinen `prototype`. `undefined` wird ausgegeben, wenn wir versuchen den `prototype` mit `giveLydiaChocolate.prototype` aufzurufen. + +
++ +#### Antwort: A + +`Object.entries(person)` gibt ein Array mit verschachtelten Arrays der Keys aus: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Mit der `for-of` Schleife iterieren wir über jedes Element in dem Array, in diesem Fall die verschachtelten Arrays. Wir können die verschachtelten Arrays mit `const [x, y]` in der for-of Schleife destrukturieren. `x` ist gleich dem ersten Element, `y` ist gleich dem zweiten Element in dem verschachtelten Array. + +Das erste verschachtelte Array ist `[ "name", "Lydia" ]`. `x` ist gleich `"name"` und `y` gleich `"Lydia"`, was geloggt wird. +Das zweite verschachtelte Array ist `[ "age", 21 ]`. `x` ist gleich `"age"` und `y` ist gleich `21`, was geloggt wird. + +
++ +#### Antwort: D + +`...args` ist ein Rest-Parameter. Der Wert des Rest-Parameters ist ein Array mit allen weiteren Argumenten **und kann nur der letzte Parameter sein**! In diesem Beispiel war der Rest-Parameter das zweite Argument, was nicht möglich ist und daher einen Syntax Error ausgibt. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit] +} + +getItems(["banana", "apple"], "pear", "orange") +``` + +Dieses Beispiel würde funktionieren und `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` ausgeben. +
++ +#### Antwort: B + +In JavaScript muss das Semikolon _nicht_ explizit gesetzt werden, allerdings setzt die JavaScript Engine Semikolons nach Statements. Diesen Vorgang nennt man **automatische Semikolonsetzung**. Ein Statement ist zum Beispiel eine Variable oder ein Keyword wie `throw`, `return`, `break`, usw. + +In unserem Beispiel haben wir ein `return` Statement gefolgt von einem anderen Wert `a + b` auf der _nächsten Zeile_. Da es eine neue Zeile ist, weiß JavaScript nicht, dass das der Wert ist, den wir eigentlich ausgeben wollten. Stattdessen wird automatisch ein Semikolon nach `return` gesetzt, was man wiefolgt lesen kann: + +```javascript + return; + a + b +``` + +Das bedeutet, dass `a + b` nie erreicht wird, da die Funktion auf der Zeile davor mit dem `return` Keyword endet. Wenn wie hier kein Wert ausgegeben wird, gibt die Funktion `undefined` aus. +Bedenke: Semikolons werden **nicht** automatisch nach `if/else` Statements gesetzt! + +
++ +#### Antwort: B + +Wir können Klassen gleich anderen Klassen oder Funktions Konstruktoren setzen. In diesem Beispiel setzen wir `Person` gleich `AnotherPerson`. Der Name in diesem Konstruktor ist `Sarah`, sodass die name-Property der neuen `Person` Instanz `member` gleich `"Sarah"` ist. + +
++ +#### Antwort: D + +Ein Symbol ist nicht _zählbar_. Die `Object.keys` Methode gibt alle zählbaren Key Properties eines Objekts aus. Das Symbol ist nicht sichtbar, sodass ein leeres Array ausgegeben wird. Wenn wir das gesamte Objekt loggen sind alle Properties sichtbar, auch nicht zählbare. + +Das ist einer der vielen Vorteile eines Symbols: nebem einem einzigartigen Wert (welcher verhindert, dass versehentlich zwei Objekte gleiche Namen haben, zum Beispiel wenn wir mit verschiedenen Libraries arbeiten) können Properties von Objekten auf diese Art versteckt werden. +Bedenke: Man kann die Symbole dennoch mit der `Object.getOwnPropertySymbols()` Methode einsehen. + +
++ +#### Antwort: A + +Die `getList` Funktion bekommt ein Array als Argument zugewiesen. Zwischen den Klammern der `getList` Funktion wird das Array direkt destrukturiert. Man könnte das auch wiefolgt sehen: + + `[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +Mit dem Rest Parameter `...y` packen wir alle übrigen Argumente in ein Array. Die übrigen Argumente sind in dem Fall `2`, `3` und `4`. Der Wert von `y` ist ein Array mit den restlichen Parametern. Der Wert von `x` ist gleich `1` sodass `[1, [2, 3, 4]]` geloggt wird. + +Die `getUser` Funktion bekommt ein Objekt zugewiesen. Bei Arrow Funktionen müssen wir keine geschweiften Klammern verwenden, wenn wir nur einen Wert ausgeben. Wenn wir aber ein _Objekt_ von einer Arrow Funktion ausgeben lassen möchten, so muss dieses zwischen Klammern stehen, ansonsten wird nichts ausgegeben. Die folgende Funktion hätte ein Objekt ausgegeben: + +```const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })``` + +Da kein Wert ausgegeben wird, gibt die Funktion `undefined` aus. + +
++ +#### Antwort: C + +Die Variable `name` beinhaltet einen String, welcher logischer Weise keine Funktion ist und daher nicht ausgeführt werden kann. + +TypeErrors werden ausgeworfen, wenn ein Wert einen falschen Typ aufweist. JavaScript hat eine Funktion erwartet, da wir `name` ausführen. Da es aber ein String war bekommen wir den TypeError: name is not a function! + +SyntaxErrors werden ausgeworfen, wenn wir etwas schreiben, was kein gültiger JavaScript Code ist, zum Beispiel wenn wir uns vertippen und anstatt `return` `retrun` schreiben. + +ReferenceErrors werden ausgeworfen, wenn JavaScript eine Referenz zu einem Wert nicht finden kann. + +
++ +#### Antwort: B + +`[]` ist ein "truthy" Wert. Mit dem `&&` Operator geben wir den rechten Wert aus, wenn der linke truthy ist. In diesem Fall ist `[]` truthy, wodurch `"Im'` ausgegeben wird. + +`""` ein ein "falsy" Wert. Wenn der linke Wert falsy ist wird nichts ausgegeben. In diesem Fall wird `n't` _nicht_ ausgegeben. + +
++ +#### Antwort: C + +Mit dem `||` Operator geben wir den ersten truthy Operand aus. Wenn alle Werte falsy sind wird der letzte Operand ausgegeben. + +`(false || {} || null)`: das leere Objekt `{}` ist truthy. Das ist der erste und einzige truthy Wert und wird daher ausgegeben. `one` ist gleich `{}`. + +`(null || false || "")`: alle Operanden sind falsy. Das bedeutet, dass der letzte Wert `""` ausgegeben wird. `two` ist gleich `""`. + +`([] || 0 || "")`: das leere Array `[]` ist truthy. Das ist der erste truthy Wert, und wird daher ausgegeben. `three` ist gleich `[]`. + +
++ +#### Antwort: D + +Mit einem Promise sagen wir _Ich möchte diese Funktion ausführen, aber ich lege sie erstmal beiseite, weil sie eine Weile braucht. Erst wenn ein bestimmter Wert ausgegeben (oder rejected) wird und der Call Stack leer ist möchte ich den Wert nutzen._ + +Wir können auf den Wert mit `.then()` oder `await` in einer `async` Funktion zugreifen, aber `.then()` und `await` unterscheiden sich in einem bestimmten Punkt. + +In `firstFunction` legen wir `myPromise` beiseite, während die Funktion durchläuft, aber wir arbeiten anderen Code ab, hier `console.log('second')`. +Dann wird die Funktion abgeschlossen und der String `I have resolved` wird ausgegeben, nachdem sich der Call Stack geleert hat. + +Mit dem `await` Keyword in `secondFunction` wird die Funktion gestoppt bis der Wert ausgegeben wurde, erst dann wird die nächste Zeile ausgeführt. + +Das bedeutet, dass auf `myPromise` gewartet und dann der Wert `I have resolved` ausgegeben wird und erst dann wird die nächste Zeile ausgeführt und `second` wird geloggt. + +
++ +#### Antwort: C + +Der `+` Operator wird nicht nur für numerische Werte verwendet, wir können mit ihm ebenso Strings zusammenfügen. Immer, wenn JavaScript merkt, dass mindestens ein Wert keine Nummer ist, wird ein String erstellt. + +Der erste Wert ist `1`, was ein numerischer Wert ist. `1 + 2` ergibt die Zahl `3`. + +Der zweite Wert hingegen ist der String `"Lydia"`. `"Lydia"` ist ein String und `2` ist eine Nummer: `2` wird in einem String umgewandelt. `"Lydia"` und `"2"` werden zusammengesetzt, was den String `"Lydia2"` ausgibt. + +`{ name: "Lydia" }` ist ein Objekt. Weder eine Nummer, noch ein Objekt sind ein String, aber beide werden zu Strings konvertiert und `"[object Object]"` wird ausgegeben. `"[object Object]"` zusammengesetzt mit `"2"` wird `"[object Object]2"`. + +
+
+
+#### Antwort: C
+
+Wir können jeden Wert an `Promise.resolve` übergeben, es muss nicht unbedingt ein Promise sein. Die Methode selbst gibt ein Promise zurück, was einen Wert ausgibt (`
+ +#### Antwort: B + +Objekte werden durch eine Referenz übergeben. Wenn wir Objekte auf strikte Gleichheit (`===`) prüfen, vergleichen wir nur deren Referenz. + +Wir setzen den Standardwert für `person2` gleich dem `person` Objekt und übergeben dem `person` Objekt den Wert von `person1`. + +Das bedeutet, dass beide Werte eine Referenz zum gleichen Ort im Speicher aufweisen und daher gleich sind. + +Der Code im `else` Statement wird aufgerufen und `They are the same!` wird geloggt. + +
++ +#### Antwort: D + +In JavaScript gibt es zwei Wege auf Properties an Objekten zuzugreifen: Punkt-Notation oder Klammern-Notation. In diesem Beispiel nutzen wir Punkt-Notation (`colorConfig.colors`) anstelle von Klammern-Notation (`colorConfig["colors"]`). + +Mit Punkt-Notation versucht JavaScript die Property am Objekt mit diesem exakten Namen zu finden. In unserem Beispiel `colors` im `colorConfig` Objekt. Da es keine Property `colorConfig` gibt wird `undefined` ausgegeben. Dann versuchen wir den Wert des ersten Elements mit `[1]` aufzurufen, was an `undefined` nicht möglich ist, wodurch wir `TypeError: Cannot read property '1' of undefined` ausgegeben bekommen. + +JavaScript interpretiert Statements. Wenn wir Klammern-Notation verwenden wird die erste Klammer `[` gefunden und JavaScript sucht solange, bis eine schließende Klammer `]` gefunden wird. Erst dann wird das Statement interpretiert. Hätten wir `colorConfig[colors[1]]` verwendet, wäre der Wert `red` ausgegeben worden. + +
++ +#### Antwort: A + +Emojis sind im Endeffekt nur Unicodes. Der Unicode für das Herz Emoji ist `"U+2764 U+FE0F"`. Dieser ist immer gleich, für das selbe Emoji und daher wird `true` ausgegeben. + +
++ +#### Antwort: D + +Mit der `splice` Methode ändern wir das ursprüngliche Array durch löschen, ersetzen oder ergänzen von Elementen. In diesem Fall haben wir 2 Elemente vom Index 1 (`'🥑'` und `'😍'`) entfernt und ✨ stattdessen eingefügt. + +`map`, `filter` und `slice` geben ein neues Array aus, `find` gibt ein Element aus und `reduce` gibt einen neuen Wert aus. + +
++ +#### Antwort: A + +In JavaScript interagieren primitive Datentypen (alles außer Objekte) anhand des _Wertes_. In diesem Beispiel setzen wir den Wert von `favoriteFood` am `info` Objekt gleich dem Wert des ersten Elements im `food` Array, in dem Fall ein String mit dem Pizza Emoji (`'🍕'`). Ein String ist ein primitiver Datentyp und agiert daher in JavaScript nach Referenz. (Siehe mein [Blogpost](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference) für mehr Informationen) + +Dann ändern wir den Wert von `favoriteFood` am `info` Objekt. Das `food` Array hat sich nicht verändert, da der Wert von `favoriteFood` nur eine _Kopie_ des Wertes des ersten Elements im Array war und keine Referenz zum Element `food[0]` im Speicher finden kann. Wenn wir also das Essen loggen ist es immernoch das ursprüngliche Array `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']`. + +
++ +#### Antwort: A + +Mit der `JSON.parse()` Methode können wir einen JSON String zu einem JavaScript Wert umwandeln. + +```javascript +// Stringifying a number into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonNumber = JSON.stringify(4) // '4' +JSON.parse(jsonNumber) // 4 + +// Stringifying an array value into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]) // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray) // [1, 2, 3] + +// Stringifying an object into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: "Lydia" }) // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray) // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Antwort: D + +Jede Funktion hat ihren eigenen _Ausführungskontext_ (oder _scope_). Die `getName` Funktion sucht zuerst in ihrem eigenen Kontext (scope) um zu sehen, ob sie den Wert `name` finden kann. In diesem Fall beinhaltet die `getName` Funktion ihre eigene Variable `name`: wir setzen die Variable `name` mit dem `let` Keyword und dem Wert `'Sarah'`. + +Variablen mit dem `let` und `const` Keyword werden gehoisted, aber entgegen `var` werden diese nicht _initialisiert_. Sie sind nicht aufrufbar, bevor wir sie deklarieren (initialisieren). Das ist eine "vorübergehende tote Zone" (temporal dead zone). Wir bekommen einen `ReferenceError` ausgegeben. + +Hätten wir die `name` Variable nicht innerhalb `getName` deklariert, so hätte JavaScript außerhalb der Funktion in der _Scope-Kette_ weitergesucht. Der äußere Scope beinhaltet ebenfalls eine Variable `name` mit dem Wert `'Lydia'`. In diesem Fall wäre `Lydia` geloggt worden. + +```javascript +let name = 'Lydia' + +function getName() { + console.log(name) +} + +getName() // Lydia +``` + +
++ +#### Antwort: C + +Mit dem `yield` Keyword, halten wir Werte in einer Generator-Funktion. Mit dem `yield*` Keyword können wir Werte einer anderen Generator-Funktion oder Objekte und Arrays halten. + +In `generatorOne` halten wir das gesamte Array `['a', 'b', 'c']` mit dem `yield` Keyword. Der Wert von `value` am Objekt gibt die `next` Methode an `one` (`one.next().value`) aus, was dem gesamten Array entspricht: `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value) // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value) // undefined +``` + +In `generatorTwo` verwenden wir das `yield*` Keyword. Das bedeutet, dass der erste gehaltene Wert von `two` gleich dem ersten gehaltenen Wert ist. Das ist das Array `['a', 'b', 'c']`. Der erste gehaltene Wert ist `a`, was ausgegeben wird. + +```javascript +console.log(two.next().value) // 'a' +console.log(two.next().value) // 'b' +console.log(two.next().value) // 'c' +console.log(two.next().value) // undefined +``` + +
++ +#### Antwort: A + +Expressions innerhalb von Template Literals werden zuerst berechnet. Das bedeutet, dass der String den ausgegebenen Wert der Expression beinhaltet, hier die IIFE (immediately invoked Function) `(x => x)('I love')`. Wir geben den Wert `'I love'` als Argument an die `x => x` Arrow Funktion. `x` ist gleich `'I love'` und wird ausgegeben. Das Ergebnis ist `I love to program`. + +
++ +#### Antwort: C + +Wenn wir normalerweise Objekte gleich `null` setzen, werden diese _verworfen_, weil keine Referenz mehr zu ihnen existiert. Da die Callback Funktion in `setInterval` eine Arrow Funktion (und daher an `config` gebunden) ist, hält die Callback Funktion immernoch eine Referenz zum `config` Objekt. Solange eine Referenz besteht, wird das Objekt nicht verworfen und die `setInterval` Funktion wird weiterhin alle 1000ms (1 Sekunde) aufgerufen. + +
++ +#### Antwort: B + +Beim Setzen eines Key/Wert Paars mit der `set` Methode wird der Key als erstes Argument an die `set` Funktion übergeben und der Wert wird als zweites Argument eingegeben. Der Key ist die _Funktion_ `() => 'greeting'` und der Wert ist `'Hello world'`. `myMap` ist jetzt `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 ist falsch, weil der Key nicht `'greeting'`, sondern `() => 'greeting'` ist. +3 ist falsch, weil wir eine neue Funktion erstellen, indem wir sie als Argument übergeben. Objekte interagieren anhand von _Referenzen_. Funktionen sind Objekte, weshalb zwei Funktionen streng gesehen nie gleich sind, selbst wenn sie sich nicht unterscheiden. + +
++ +#### Antwort: C + +Beide Funktionen, `changeAge` und `changeAgeAndName`, haben Standard Parameter, nämlich ein neu erstelltes Objekt `{ ...person }`. Dieses Objekt hat Kopien aller Key/Werte Paare im `person` Objekt. + +Zuerst führen wir die `changeAge` Funktion aus und übergeben ihr das `person` Objekt als Argument. Daher wird `age` um 1 erhöht. `person` ist jetzt `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +Dann führen wir `changeAgeAndName` aus, allerdings ohne Parameter. Stattdessen ist der Wert von `x` gleich dem neuen Objekt `{ ...person }`. Da dies ein neues Objekt ist hat es keinen Einfluss auf die Werte des `person` Objekts. `person` ist immernoch gleich `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +
++ +#### Antwort: C + +Mit dem Spread-Operator `...` können wir Werte _spreaden_ ("verstreichen"). Die `sumValues` Funktion erhält drei Argumente: `x`, `y` und `z`. `...[1, 2, 3]` ergibt `1, 2, 3`, was wir an `sumValues` übergeben. + +
++ +#### Antwort: B + +Mit dem`+=` Operanden erhöhen wir den Wert von `num` um `1`. `num` hatte den ursprünglichen Wert `1` und `1 + 1` ergibt `2`. Der Wert an zweiter Stelle im `list` Array ist 🥰. `console.log(list[2])` gibt 🥰 aus. + +
++ +#### Antwort: B + +Mit den optionalen Kettenoperator `?.` müssen wir nicht mehr prüfen, ob die tiefer genesteten Werte gültig sind oder nicht. Wenn wir die Property von `undefined` oder `null` aufrufen (_nullish_) gibt die Expression direkt `undefined` aus. + +`person.pet?.name`: `person` hat eine Property `pet`: `person.pet` ist nicht nullish. Diese hat eine Property `name` und gibt `Mara` aus. +`person.pet?.family?.name`: `person` hat eine Property `pet`: `person.pet` ist nicht nullish. `pet` hat _keine_ Property `family`, `person.pet.family` ist nullish. Die Expression gibt `undefined` aus. +`person.getFullName?.()`: `person` hat eine Property `getFullName`: `person.getFullName()` ist nicht nullish und wird ausgeführt: `Lydia Hallie` wird ausgegeben. +`member.getLastName?.()`: `member` ist undefined: `member.getLastName()` ist nullish. Die Expression gibt `undefined` aus. + +
++ +#### Antwort: B + +Wir haben die Kondition `groceries.indexOf("banana")` an das if-Statement übergeben. `groceries.indexOf("banana")` gibt `0` aus, was ein _falsy_ Wert ist. Da die Kondition nicht erfüllt ist wird der `else` Block ausgeführt und `We don't have to buy bananas!` wird geloggt. + +
++ +#### Antwort: D + +Die Methode `language` ist ein `setter`. Setter halten keinen Wert, sondern ändern Properties. Wenn eine `setter` Methode aufgerufen wird, wird `undefined` zurückgegeben. + +
++ +#### Antwort: C + +`typeof name` gibt `"string"` aus. Der String `"string"` ist _truthy_, sodass `!typeof name` den Boolean-Wert `false` ergibt. `false === "object"` und `false === "string"` geben beide `false` aus. + +(Würden wir prüfen wollen, oob der Typ (un)gleich zu einem bestimmten anderen Typen ist hätten wir `!==` anstelle von `!typeof` schreiben müssen) + +
++ +#### Antwort: A + +Die `add` Funktion gibt eine Arrow Funktion zurück, welche eine Arrow Funktion zurückgibt, welche eine Arrow Funktion zurückgibt. Die erste Funktion erhält ein Argument `x` mit dem Wert `4`. Wir führen die zweite Funktion aus, welche ein Argument `y` mit dem Wert `5` erhält. Dann führen wir die dritte Funktion aus, die ein Argument `z` mit dem Wert `6` erhält. Wenn wir versuchen die Werte von `x`, `y` und `z` der jeweils letzten Arrow Funktion aufzurufen geht die JavaScript Engine in der Scope-Kette nach oben um die jeweiligen Werte zu finden. Das gibt `4` `5` `6` aus. + +
++ +#### Antwort: C + +Die Generator-Funktion `range` gibt ein asynchrones Objekt mit Promisen für jeden Wert zurück: `Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`. Wir setzen die Variable `gen` gleich dem asynchronen Objekt. Danach loopen wir mit einer `for await ... of` Schleife darüber. Wir setzen die Variable `item` gleich dem ausgegebenen Promise: zuerst `Promise{1}`, dann `Promise{2}`, und dann `Promise{3}`. Da wir das Ergebnis von `item` _await_-en (erwarten), werden die gelösten Ergebnisse der Promises ausgegeben: `1`, `2` und `3`. + +
++ +#### Antwort: D + +`myFunc` erwartet ein Objekt mit den Properties `x`, `y` und `z` als Argumente. Da wir nur drei separate Werte anstelle eines Objektes mit den Properties `x`, `y` und `z` ({x: 1, y: 2, z: 3}) eingeben, bekommen `x`, `y` und `z` den Standardwert `undefined` zugewiesen. + +
++ +#### Antwort: B + +Mit der Methode `Intl.NumberFormat` können wir einen numerischen Wert in einen sprachabhängigen Wert formatieren. Wir formatieren den Zahlenwert `130` zu einem Wert der Sprache `en-US` mit der Einheit (`unit`) in `mile-per-hour`, was `130 mph` ergibt. Analog formatieren wir `300` als eine Währung (`currency`) der Sprache `en-US` in `USD`, was `$300.00` ergibt. + +
++ +#### Antwort: B + +Durch die destrukturierende Zuweisung können wir Werte des Ojekts von der rechten Seite der Zuweisung extrahieren und diese Werte einem Property mit dem selben Namen dem Objekt auf der linken Seite zuweisen. In diesem Fall wird der Wert "💀" an `spookyItems[3]` zugewiesen. Das bedeutet, dass wir das Array `spookyItems` modifizieren, in dem wir "💀" hinzufügen. Beim Loggen von `spookyItems` wird darum `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]` ausgegeben. + +
++ +#### Antwort: C + +Mit der Methode `Number.isNaN` kann geprüft werden, ob der übergebene Parameter vom Typ _Number_ mit Wert `NaN` ist. `name` ist kein numerischer Wert, deswegen ist der Rückgabewert von `Number.isNaN(name)` in diesem Fall `false`. `age` ist zwar ein numerischer Wert, aber nicht gleich `NaN`, weswegen `Number.isNaN(age)` `false` ausgibt. + +Die Methode `isNaN` prüft, ob der Eingabeparameter nicht vom Typ _Number_ ist. `name` ist ein String, darum gibt `isNaN(name)` `true` zurück. `age` ist ein numerischer Wert, weswegen `isNaN(age)` `false` ausgibt. + +
++ +#### Antwort: D + +Variablen die mit `const` deklariert werden, können nicht vor ihrer Initialisierung referenziert werden, das ist die so genannte "zeitweilige tote Zone" (_temporal dead zone_). In der Funktion `getInfo` befindet sich die Variable `randomValue` im Geltungsbereich der Funktion. In der Zeile, in welcher der Wert von `typeof randomValue` geloggt werden soll, ist die Variable noch nicht initialisiert. Entsprechend wird ein `ReferenceError` geworfen! Die Engine versucht nicht in der Kette der Geltungsbereiche hinab zu steigen, da die Variable `randomValue` im Geltungsbereich von `getInfo` deklariert und damit gefunden wurde. + +
++ +#### Antwort: C + +Im `try`-Block loggen wir den mit dem `await`-Operator den Wert der Variable `myPromise`: `"Woah some cool data"`. Da in diesem Block kein Fehler geworfen wird, wird der Code im `catch`-Block nicht ausgeführt. Der Code im `finally`-Block wird _immer_ ausgeführt, `"Oh finally!"` wird geloggt. + +
++ +#### Antwort: B + +Mit der Methode `flat` erzeugen wir ein neues, "flacheres" Array. Die Tiefe des neuen Arrays hängt vom Parameter ab, den wir an `flat` übergeben. In diesem Fall wird der Wert `1` übergeben (welcher der Standardwert der Funktion ist, wir hätten ihn in diesem Fall also nicht explizit übergeben müssen). Das bedeutet, das alle Arrays bis zur ersten Tiefe zusammengefügt werden: `['🥑']` und `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]` in diesem Fall. Das Zusammenfügen dieser beiden Arrays resultiert in: `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. + +
+
+
+#### Antwort: D
+
+`counterOne` ist eine Instanz der Klasse `Counter`. Diese Klasse enthält ein Property `count` in seinem Konstruktor, sowie eine Methode `increment`. Zuerst wird die Methode `increment` zweimal durch `counterOne.increment()` aufgerufen. Der Wert von `counterOne.count` ist danach `2`.
+
+
+
+Danach erzeugen wir eine neue Variable `counterTwo` und setzen sie gleich `counterOne`. Da Objekte via Referenz übergeben werden, erzeugen wir somit lediglich eine neue Referenz auf den selben Bereich im Speicher, auf den auch `counterOne` zeigt. Da der gleiche Speicherbereich verwendet wird, haben alle Änderungen, die am Objekt vorgenommen werden, auf das `counterTwo` zeigt, auch Auswirkungen auf `counterOne`. Aktuell ist `counterTwo.count` somit `2`.
+
+Wir rufen nun `counterTwo.increment()` auf, wodurch der Wert von `count` auf `3` gesetzt wird. Danach loggen wir den Zustand von `counterOne`, wodurch `3` ausgegeben wird.
+
+
+
+
+ +#### Antwort: D + +Zuerst rufen wir die Funktion `funcOne()` auf. In der ersten Zeile in `funcOne` wird das Promise `myPromise` aufgerufen, was eine _asynchrone_ Operation ist. Während die Engine damit beschäftigt ist dieses Promise zu erfüllen, wird die Funktion `funcOne` weiter ausgeführt. Die nächste Zeile ist die _asynchrone_ Funktion `setTimeout`, von welcher der Callback an die Web API geschickt wird (siehe mein Artikel zu Event Loops). + +Sowohl Promise als auch Timeout sind asynchrone Operationen. Die Funktion läuft also weiter, während sie parallel damit beschäfigt ist diese beiden Operationen zu bearbeiten. Das bedeutet, dass `Last line!` zuerst geloggt wird, da dies keine asynchrone Operation ist. Es ist die letzte Zeile von `funcOne`, das Promise wird erfüllt und `Promise!` geloggt. Da wir jedoch auch `funcTwo()` aufrufen, ist der Call Stack nicht leer und der Callback der Funktion `setTimeout` kann noch nicht zum Call Stack hinzugefügt werden. + +In `funcTwo` warten wir zuerst auf das Promise von `myPromise`. Mit dem `await`-Operator pausieren wir die Ausführung der Funktion bis das Promise erfüllt (oder zurück gewiesen) wurde. Anschließend loggen wir (wieder mit dem `await-Operator`, da das Promise selbst ein Promise zurückgibt) den Wert von `res`. Dadurch wird `Promise!` geloggt. + +Die nächste Zeile ist die _asynchrone_ Funktion `setTimeout`, deren Callback an die Web API gesendet wird. + +Wir kommen zur letzten Zeile in `funcTwo`, die `Last line!` in der Console ausgibt. Da `funcTwo` abgearbeitet und aus dem Call Stack entfernt wurde, ist der Call Stack leer. Die wartenden Callbacks (`() => console.log("Timeout!")` aus `funcOne` und `() => console.log("Timeout!")` aus `funcTwo`) werden dem Call Stack nacheinander hinzugefügt. Der erste Callback loggt `Timeout!` und wird aus dem Stack entfernt. Anschließend loggt der zweite Callback `Timeout!` und wird aus dem Stack entfernt. Somit ist das Ergebnis `Last line! Promise! Promise! Last line! Timeout! Timeout!` + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +Dentro de la función, primero declaramos la variable `name` con la palabra reservada ` var`. Esto significa que la variable se _eleva_ (el espacio de memoria se configura durante la fase de creación. Hace referencia al termino [hoisting](https://developer.mozilla.org/es/docs/Glossary/Hoisting)) con el valor predeterminado de `indefinido`, hasta que realmente llegamos a la línea donde definimos la variable. Aún no hemos definido la variable en la línea donde intentamos registrar la variable `name`, por lo que aún mantiene el valor de` undefined`. + +Las variables con la palabra clave `let` (y` const`) se _elevan_, pero a diferencia de `var`, no se inicializa . No son accesibles antes de la línea que los declaramos (inicializamos). Esto se llama la ["zona muerta temporal"](https://wesbos.com/temporal-dead-zone/). Cuando intentamos acceder a las variables antes de que se declaren, JavaScript lanza un `ReferenceError` +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Debido a la cola de eventos en JavaScript, la función `setTimeout` se llama una vez el ciclo se ha ejecutado. Dado que la variable `i` en el primer bucle se declaró utilizando la palabra reservada ` var`, este valor es global. Durante el bucle, incrementamos el valor de `i` en` 1` cada vez, utilizando el operador unario `++`. Cuando se invocó la función `setTimeout`,` i` era igual a `3` en el primer ejemplo. + +En el segundo bucle, la variable `i` se declaró utilizando la palabra reservada` let`: las variables declaradas con la palabra reservada `let` (y` const`) tienen un ámbito de bloque (un bloque es lo que se encuentra entre `{}`). Durante cada iteración, `i` tendrá un nuevo valor, y cada valor se encuentra dentro del bucle. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Hay que tener en cuenta aqui que el valor de `diámetro` es una función regular o _normal_, mientras que el valor de `perímetro` es una función de flecha. + +Con las funciones de flecha, la palabra clave `this` se refiere a su ámbito actual, a diferencia de las funciones regulares. Esto significa que cuando llamamos "perímetro", no se refiere al objeto en sí mismo, sino a su ámbito circundante (ventana por ejemplo). + +No hay valor `radius` en ese objeto, que devuelve` undefined`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +En el primera caso se intenta convertir un operando en un número. `true` es` 1`, y `false` es` 0`. + +En el segundo caso la cadena `'Lydia'` es un valor verdadero. Lo que realmente estamos preguntando es "¿es este verdadero valor falso?". Esto devuelve `false`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +En JavaScript, todas las _keys_ son cadenas (a menos que sea un símbolo). A pesar de que no podríamos escribirlos como cadenas, siempre funcionan como cadenas de manera interna. + +JavaScript interpreta declaraciones. Cuando usamos la notación de corchetes, ve el corchete de apertura `[` y continúa hasta que encuentra el corchete de cierre `]`. Solo de esta manera se evaluará la afirmación. + +`mouse [bird.size]`: Primero evalúa `bird.size`, que es` "small" `. `mouse ["small"]` devuelve `true` + +Sin embargo, con la notación de puntos, esto no sucede. `mouse` no tiene una clave llamada` bird`, lo que significa que `mouse.bird` es` undefined`. Luego, pedimos el `tamaño` usando la notación de puntos:` mouse.bird.size`. Como `mouse.bird` es` undefined`, en realidad estamos preguntando `undefined.size`. Esto no es válido y generará un error similar `al Cannot read property "size" of undefined` + +
+
+
+#### Respuesta correcta: A
+
+En JavaScript, TODOS los objetos interactúan por referencia, de modo que cuando se establecen iguales o pasan a una función, todos apuntan a la misma ubicación. De esta manera cuando cambia un objeto, los cambia a todos.
+
+Primero, la variable `c` tiene un valor para un objeto. Más tarde, asignamos `d` con la misma referencia que` c` tiene al objeto.
+
+
+
+Cuando cambias un objeto, cambias todos ellos.
+
+
+ +#### Respuesta correcta: C + +`new Number ()` es un constructor de funciones incorporado. Aunque parece un número, no es realmente un número: tiene muchas características adicionales y es un objeto. + +Cuando usamos el operador `==`, solo verifica si tiene el mismo _valor_. Ambos tienen el valor de `3`, por lo que devuelve` true`. + +Sin embargo, cuando usamos el operador `===`, tanto el **valor** como el **tipo** deben ser iguales. Entonces: `new Number ()` no es un número, es un **objeto**. Ambos devuelven "false". + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +La función `colorChange` es estática. Los métodos estáticos están diseñados para _vivir_ solo en el constructor en el que se crean y no se pueden transmitir a ningún elemento secundario. Como `freddie` es un niño, la función no se transmite y no está disponible en la instancia de `freddie`: por lo tanto se lanza un `TypeError`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Lo que hace JS aquí es registrar el objeto debido a que acabamos de crear un objeto vacío en el objeto global. Cuando escribimos erróneamente `greeting` como `greetign`, el intérprete de JS ve esto como `global.greetign = {}` (o `window.greetign = {}` en un navegador). + +Para evitar esto, podemos usar el ["uso estricto"](https://developer.mozilla.org/es/docs/Web/JavaScript/Referencia/Modo_estricto). Esto asegura que se haya declarado una variable antes de establecerla igual a cualquier cosa. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Esto es perfectamente posible en JavaScript, porque las funciones son objetos (Recuerda: **todo** aparte de los tipos primitivos son objetos en JS) + +Una función es un tipo especial de objeto. El código que escribes tú mismo no es la función real. La función es un objeto con propiedades. Esta propiedad es invocable. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +En JS no se pueden añadir propiedades a un constructor como se puede hacer con los objetos. Si se desea añadir una característica a todos los objetos a la vez, se debe utilizar [prototype](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Learn/JavaScript/Objects/Object_prototypes) en su lugar. Así que en este caso, + +```js +Person.prototype.getFullName = function () {) + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +} +``` + +habría hecho que `member.getFullName()` funcionara. ¿Por qué es bueno? Imaginemos que añadimos este método al constructor. Quizás no todas las "personas" necesitaban este método. Esto desperdiciaría mucho espacio de memoria, ya que todavía tendrían esa propiedad, que ocupa espacio de memoria para cada caso. En cambio, si sólo lo añadimos al prototipo, sólo lo tenemos en un lugar en la memoria, ¡pero todos ellos tienen acceso a él! + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Para `sarah`, no usamos la palabra reservada `new`. Cuando se usa `new`, se refiere al nuevo objeto vacío que creamos. Sin embargo, si no se agrega `new', se refiere al **objeto global**! + +En el ejemplo `this.firstName` equivale a `"Sarah"` y `this.lastName` equivale a `"Smith"`. Lo que realmente hicimos fue definir `global.firstName = `Sarah'` y `global.lastName = `Smith'`. La misma `sarah` se deja `indefinida`. + +
+
+
+#### Respuesta correcta: D
+
+Durante la fase de **Capturing**, el evento pasa a través de los elementos ancestrales hasta el elemento objetivo. A continuación, alcanza el elemento **Target** y comienza el **bubbling**. Más información [aquí](https://www.sitepoint.com/event-bubbling-javascript/).
+
+
+
+
+ +#### Respuesta correcta: B + +Todos los objetos tienen prototipos, excepto el **objeto base** (Más info [aquí](https://stackoverflow.com/questions/56659303/what-is-base-object-in-javascript)). El componente tiene acceso a algunos métodos y propiedades, como `.toString`. Esta es la razón principal por la que se puede utilizar los métodos JavaScript incorporados. Todos estos métodos están disponibles en el prototipo. Aunque JavaScript no puede encontrar de manera directa en su objeto, baja por la cadena de prototipos y lo encuentra allí, lo que lo hace accesible para poder usarse posteriormente. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +JavaScript es un **lenguaje dinámicamente tipado** o de tipado débil, esto significa que no es necesario declarar el tipo de variable antes de usarla pues será determinado automáticamente cuando el programa comience a ser procesado. Los valores se pueden convertir automáticamente en otro tipo sin que se sepa, esto se llama denomina _implicit type coercion_ (Más info [aquí](https://medium.com/@ManuCastrillonM/entendiendo-la-coerci%C3%B3n-en-javascript-bc202d22d23f)). **La coerción es la conversión de un tipo a otro.** + +En este ejemplo, JavaScript convierte el número `1` en una cadena, para que la función tenga sentido y devuelva un valor. Durante la suma de un tipo numérico (`1`) y un tipo de cadena (`'2'`), el número se trata como una cadena. Podemos concatenar cadenas como `"Hello" + "World"``, así que lo que está pasando aquí es `"1" + "2"` que devuelve `"12"` + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +El operador **postfix** unario `++`: + +1. Devuelve el valor (esto devuelve `0`) +2. Incrementa el valor (el número es ahora `1`) + +El operador unario **prefix** `++`: + +1. Incrementa el valor (el número es ahora `2`) +2. Devuelve el valor (esto devuelve `2`) + +Por lo tanto, devuelve `0 2 2 2`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + + +_Tagged templates_ es un caso de uso de [template literals](https://codeburst.io/javascript-template-literals-tag-functions-for-beginners-758a041160e1). Una _plantilla etiquetada_ es una llamada de función que utiliza una plantilla literal de la que obtener sus argumentos. Si se usan literales de plantillas etiquetadas, el valor del primer argumento es siempre una matriz de los valores de las cadenas. El resto de los argumentos obtienen los valores de las expresiones pasadas. +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Al probar la igualdad, las primitivas se comparan por su _valor_, mientras que los objetos se comparan por su _referencia_. JavaScript comprueba si los objetos tienen una referencia a la misma ubicación en la memoria. + +Los dos objetos que estamos comparando no tienen eso: el objeto que pasamos como parámetro se refiere a una ubicación diferente en la memoria que el objeto que usamos para comprobar la igualdad. + +Esta es la razón por la que ambos `{ edad: 18 } === { edad: 18 }` y `{ edad: 18 }} == { edad: 18 }` devuelven `false` + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +El operador spread (`...args`.) devuelve un array con argumentos. Una matriz es un objeto, así que `typeof args` devuelve `"object"` + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Con `"use strict"`, es posible asegurarse de que no se declara accidentalmente variables globales. Nunca declaramos la variable `age`, y como usamos `"use strict"`, nos dará un error de referencia. Si no hubiéramos usado `"use strict"`, habría funcionado, ya que la propiedad `age` se habría añadido al objeto global. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +`eval` evalúa los códigos que se pasan como una cadena. Si es una expresión, como en este caso, evalúa la expresión. La expresión es `10 * 10 + 5`. Esto devuelve el número `105`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Los datos almacenados en `sessionStorage` se eliminan después de cerrar la pestaña. + +Si se usó `localStorage`, los datos habrían estado allí siempre, a menos que por ejemplo `localStorage.clear()` sea invocado. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Con la palabra reservada `var`, se pueden declarar múltiples variables con el mismo nombre. La variable tendrá entonces el último valor. + +No es posible hacer esto con `let` o `const` ya que tienen un alcance de bloque. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Todas las claves de un objeto (excepto los símbolos) actúan como cadenas, incluso si no son escritas como una cadena. Es por eso que `obj.hasOwnProperty('1')` también devuelve verdadero. + +No funciona así para un conjunto. No hay un "1" en nuestro set: `set.has('1')` devuelve `falso`. Tiene el tipo numérico `1`, `set.has(1)` devuelve `true`. + + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Si tiene dos claves con el mismo nombre, la clave será reemplazada. Seguirá estando en su primera posición, pero con el último valor especificado + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +El contexto de ejecución base es el contexto de ejecución global: es accesible en todo el código. + +
++ +#### Respuesta correcta: C +La sentencia `continue` omite una iteración si una cierta condición, en este caso `(i === 3)`, devuelve `true`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +`String` es un constructor incorporado, al que podemos añadir propiedades. En este caso concreto, añadimos un método a su prototipo. Las cadenas primitivas se convierten automáticamente en un objeto de cadena, generado por la función de prototipo de cadena. Por lo tanto, todas las cadenas (objetos de cadena) tienen acceso a ese método. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Las claves se convierten automáticamente en strings. Estamos tratando en este pregunta de establecer un objeto como clave para el objeto `a`, con el valor de `123`. + +Sin embargo, cuando se _stringfy_ (compleja traducción) un objeto, se convierte en `"[object Object]"`. Así que lo que estamos diciendo aquí, es que `a["object Object"] = 123`. Entonces, podemos intentar hacer lo mismo de nuevo. `c` es otro objeto que estamos implícitamente encadenando. Entonces, `a["object Object"] = 456`. + +Para finalizar, registramos `a[b]`, que en realidad es `a["Object"]`. Acabamos de ponerlo en `456`, así que devuelve `456`. + +
+
+
+#### Respuesta correcta: B
+
+Tenemos una función `setTimeout` y la invocamos primero. Sin embargo, fue el último en ser registrado.
+
+Esto se debe a que en los navegadores, no sólo tenemos el motor de tiempo de ejecución, también tenemos algo llamado `WebAPI`. El `WebAPI` nos da la función `setTimeout` para empezar, y por ejemplo el DOM.
+
+Después de que la _callback_ es empujada a la WebAPI, la función `setTimeout` en sí misma (¡pero no la callback!) es removida de la pila.
+
+
+
+Ahora, `foo` es invocado, y ``"First"`` está siendo registrado.
+
+
+
+`Foo` se quita de la pila, y `Baz` es invocado. `Third` se registra.
+
+
+
+La WebAPI no puede simplemente añadir cosas a la pila cuando está lista. En su lugar, empuja la función de devolución de llamada a algo llamado la _queue_ (cola en español).
+
+
+
+Aquí es donde un bucle de eventos comienza a funcionar. Un **lazo de evento** mira la pila y la cola de tareas. Si la pila está vacía, toma lo primero que encuentra en la cola y la empuja sobre la pila.
+
+
+
+Se invoca el `bar`, se registra el `"Second"` y se quita de la pila.
+
+
+ +#### Respuesta correcta: C + +El elemento anidado más profundo que causa el evento es el destino de ese evento. + +
++ Click here! +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Si hacemos clic en `p`, vemos dos _outputs_: `p` y `div`. Durante la propagación del evento, hay 3 [fases](https://www.sitepoint.com/event-bubbling-javascript/): _capturing_, _target_ y _bubbling_. De forma predeterminada, los controladores de eventos se ejecutan en la fase uno (a menos que se establezca `useCapture` en `true`). Va desde el elemento anidado más profundo hacia el exterior. + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +En ambos podemos pasar el objeto al que queremos que se refiera la palabra reservada `this`. Sin embargo, la diferencia es que `.call` es *ejecutado inmediatamente*! + +`.bind` devuelve una copia de la función, pero con un contexto enlazado. Es decir, no se ejecuta de inmediato. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +La función `sayHi` devuelve el valor devuelto de la función invocada inmediatamente ([IIFE](https://developer.mozilla.org/es/docs/Glossary/IIFE)). Esta función devuelve `0`, que es el tipo `"number"`. + +En JS solo hay 7 tipos incorporados (En inglés se llaman _built-in types_, y pueden identificarse con el operador `typeof`. Más información [aquí](https://www.oreilly.com/library/view/you-dont-know/9781491905159/ch01.html)): `null`,` undefined`, `boolean`,` number`, `string`,` object`, `symbol` y `bigint`. `"function"` no es un tipo, ya que las funciones son objetos, es de tipo `"object"`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Solo hay seis valores falsos: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (cadena vacía) +- `false` + + +Los constructores de funciones, como `new Number` y `new Boolean` son correctos. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +`typeof 1` devuelve `"number" `. +`typeof "number"` devuelve `"string"` + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Cuando se establece un valor en un elemento de una matriz que excede la longitud de la matriz, JS crea algo llamado "ranuras vacías". Estos realmente tienen el valor de `undefined`, pero se podrá ver algo como: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +dependiendo de dónde lo ejecute (es diferente para cada navegador, nodo, etc.) + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +El bloque `catch` recibe el argumento` x`. Este no es el mismo `x` que la variable cuando pasamos los argumentos. Esta variable `x` tiene un ámbito de bloque. + +Más adelante, establecemos esta variable de ámbito de bloque igual a `1`, y establecemos el valor de la variable `y`. Ahora, registramos la variable de ámbito de bloque `x`, que es igual a `1`. + +Fuera del bloque `catch`,` x` sigue siendo `undefined`, e `y` es `2`. Cuando queremos `console.log (x)` fuera del bloque `catch`, devuelve `undefined`, y `y` devuelve` 2`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +JavaScript solo tiene tipos y objetos primitivos. + +Los tipos primitivos son `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string` y `symbol`. + +Lo que diferencia a un tipo primitivo de un objeto es que los primeros no tienen propiedades o métodos; sin embargo, se puede ver que `'foo'.toUpperCase ()` se evalúa como `'FOO'` y no da como resultado un `TypeError`. Esto se debe a que cuando se intenta acceder a una propiedad o método en un tipo primitivo, como una cadena, JavaScript envolverá implícitamente el objeto utilizando una de las clases de envoltura, por ejemplo `string`, y luego descartará la envoltura inmediatamente después de evaluar la expresión. Todas los tipos primitivos excepto `null` y `undefined` poseen este comportamiento. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +`[1, 2]` es nuestro valor inicial. Este es el valor con el que empezamos y el valor del primer `acc`. Durante la primera ronda, `acc` es` [1,2] `, y `cur` es `[0, 1]`. Los concatenamos, lo que resulta en `[1, 2, 0, 1]`. + +Entonces, `[1, 2, 0, 1]` es `acc` y` [2, 3]` es `cur`. Los concatenamos, y obtenemos `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +`null` es falso. `! null` devuelve `true`. `! true` devuelve `false`. + +`" "` es falso. `!" "` devuelve `true`. `! true` devuelve `false`. + +'1' es verdadero. `! 1` devuelve `false`. `! false` devuelve `true`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Devuelve una identificación única, un id único. Este id se puede usar para borrar ese intervalo con la función `clearInterval ()`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Una cadena es un iterable. El [operador de propagación](https://developer.mozilla.org/es/docs/Web/JavaScript/Referencia/Operadores/Spread_operator) asigna todos los caracteres de un iterable a un elemento. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Las funciones regulares no pueden pararse a mitad de ejecución después de invocarse. Sin embargo, una función generadora sí puede ser parada, y más adelante continuar desde donde fue detenida. Cada vez que una función generadora encuentra un `yield`, la función cede el valor especificado después de él. Observa que la función generadora en este caso no _devuelve_ el valor, _cede_ el valor. + +Primero, iniciamos la función generadora con `i` igual a `10`. Invocamos la función generadora usando el método `next()`. La primera vez que invocamos la función generadora, `i` es igual a `10`. Encuentra el primer `yield`: cede el valor de `i`. El generador está ahora "pausado", y `10` es mostrado por consola. + +Después, invocamos la función otra vez con el método `next()`. Continúa donde fue detenida previamente, todavía con `i` igual a `10`. Ahora, encuentra el siguiente `yield`, y cede `i * 2`. `i` es igual a `10`, así que devuelve `10 * 2`, que es `20`. Esto da como resultado `10, 20`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Cuando pasamos múltiples promesas al método `Promise.race`, resuelve/rechaza la _primera_ promesa que sea resuelta/rechazada. Para el método `setTimeout`, pasamos un cronómetro: 500ms para la primera promesa (`firstPromise`), y 100ms para la segunda promesa (`secondPromise`). Esto significa que `secondPromise` se resuelve primero con el valor de `'two'`. `res` ahora guarda el valor `'two'`, el cual se muestra por consola. + +
+
+
+#### Respuesta correcta: D
+
+Primero, declaramos la variable `person` con el valor de un objeto que tiene una propiedad `name`.
+
+
+
+Después, declaramos una variable llamada `members`. Asignamos el primer elemento de ese array igual al valor de la variable `person`. Un objeto interactúa por _referencia_ cuando es asignado igual a otro objeto. Cuando asignas una referencia de una variable a otra, haces una _copia_ de esa referencia. (¡observa que no tienen la _misma_ referencia!)
+
+
+
+Después, asignamos que la variable `person` es igual a `null`.
+
+
+
+Solo estamos modificando el valor de la variable `person`, y no el primer elemento del array, ya que este elemento tiene una referencia diferente (copiada) al objeto. El primer elemento en `members` todavía mantiene su referencia hacia el objeto original. Cuando mostramos por consola el array `members`, el primer elemento todavía mantiene el valor del objeto, el cual se muestra por consola.
+
+
+ +#### Respuesta correcta: B + +Con un bucle `for-in`, podemos iterar sobre claves de objetos, en este caso `name` y `age`. Internamente, las claves de objetos son strings (si no son Symbol). En cada bucle, asignamos `item` igual a la clave actual que se está iterando. Primero, `item` es igual a `name`, y se muestra por consola. Después, `item` es igual a `age`, que se muestra por consola. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +La asociatividad de operadores es el orden en el que el compilador evalúa las expresiones, ya sea de izquierda a derecha o de derecha a izquierda. Esto solo pasa si todos los operadores tienen la _misma_ precedencia. Solo tenemos un tipo de operador: `+`. Para la suma, la asociatividad es de izquierda a derecha. + +`3 + 4` se evalúa primero. Esto da como resultado el número `7`. + +`7 + '5'` da `"75"` por la coerción. JavaScript convierte el número `7` a string, mira la pregunta 15. Podemos concatenar dos strings usando el operador `+`. `7 + '5'` da como resultado `"75"`. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Solo el primer número en el string es devuelto. Según en la _base_ seleccionada (el segundo argumento para especificar a qué tipo de número queremos transformarlo: base 10, hexadecimal, octal, binario, etc.), el `parseInt` comprueba si los caracteres del string son válidos. Una vez encuentra un caracter que no es un número válido en la base seleccionada, deja de recorrer el string e ignora los siguientes caracteres. + +`*` no es un número válido. Solo convierte `"7"` al decimal `7`. `num` tiene el valor `7`. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Cuando se mapea sobre un array, el valor de `num` es igual al elemento que se está iterando. En este caso, los elementos son números, por lo que la condición del if `typeof num === "number"` devuelve `true`. La función de mapeo crea un nuevo array e inserta los valores devueltos por la función. + +Sin embargo, no devolvemos un valor. Cuando no devolvemos un valor desde la función, la función devuelve `undefined`. Para cada elemento en el array, la función de bloque es llamada, así que por cada elemento devolvemos `undefined`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Los argumentos son pasados por _valor_, a no ser que su valor sea un objeto, en cuyo caso con pasados por _referencia_. `birthYear` es pasado por valor, ya que es un string, no un objeto. Cuando pasamos argumentos por valor, una _copia_ de ese valor es creada (ver pregunta 46). + +La variable `birthYear` tiene una referencia al valor `"1997"`. El argumento `year` también tiene una referencia al valor `"1997"`, pero no es el mismo valor al que `birthYear` referencia. Cuando actualizamos el valor de `year` igualándolo a `"1998"`, solo estamos actualizando el valor de `year`. `birthYear` todavía es igual a `"1997"`. + +El valor de `person` es un objeto. El argumento `member` tiene una referencia (copiada) al _mismo_ objeto. Cuando modificamos la propiedad a la que el objeto `member` referencia, el valor de `person` también será modificado, ya que ambos tienen una referencia al mismo objeto. La propiedad `name` de `person` es ahora igual al valor `"Lydia"`. + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +Con la sentencia `throw`, podemos crear errores personalizados. Con esta sentencia, puedes lanzar excepciones. Una excepción puede ser un string, un número, un boolean o un objeto. En este caso, nuestra excepción es el string `'Hello world'`. + +Con la sentencia `catch`, podemos especificar qué queremos hacer si una excepción es lanzada en el bloque `try`. Se lanza una excepción: el string `'Hello world'`. `e` es ahora igual a ese string, el cual se muestra por consola. Esto da como resultado `'Oh an error: Hello world'`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Cuando devuelves una propiedad, el valor de la propiedad es igual al valor _retornado_, no el valor indicado en el constructor de la función. Devolvemos el string `"Maserati"`, por lo que `myCar.make` es igual a `"Maserati"`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +`let x = y = 10;` es en realidad una forma más corta de escribir: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Cuando asignamos `y` igual a `10`, en realidad añadimos una propiedad `y` al objeto global (`window` en navegador, `global` en Node). En un navegador, `window.y` es ahora igual a `10`. + +Después, declaramos una variable `x` con el valor de `y`, el cual es `10`. Las variables declaradas con `let` tienen _alcance de bloque_, solo son definidas dentro del bloque en el que son declaradas; las expresiones de función ejecutadas inmediatamente (IIFE por sus siglas en inglés) en este caso. Cuando usamos el operador `typeof`, el operando `x` no está definido: estamos intentando acceder a `x` fuera del bloque en el que es declarado. Esto significa que `x` no está definido. Los valores a los que no se les ha asignado un valor o que no han sido declarados son de tipo `"undefined"`. `console.log(typeof x)` devuelve `"undefined"`. + +Sin embargo, hemos creado una variable global `y` cuando la hemos igualado a `10`. Este valor es accesible desde cualquier parte en nuestro código. `y` es definida, y tiene un valor de tipo `"number"`. `console.log(typeof y)` devuelve `"number"`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Podemos borrar propiedades de objetos usando `delete`, también en el prototipo (prototype). Borrando una propiedad en el prototipo, hace que no vuelva a estar disponible en la cadena de prototipo. En este caso, la función `bark` deja de estar disponible en el prototipo después de `delete Dog.prototype.bark`, pero aún intentamos acceder a ella. + +Cuando intentamos invocar algo que no es una función, un `TypeError` es lanzado. En este caso `TypeError: pet.bark is not a function`, ya que `pet.bark` es `undefined`. + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +El objeto `Set` es una colección de valores _únicos_: un valor solo puede aparecer una vez en un set. + +Pasamos el iterable `[1, 1, 2, 3, 4]` con el valor `1` duplicado. Como no podemos tener dos valores iguales en el set, uno de ellos es eliminado. Esto da como resultado `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Un módulo importado es de _solo lectura_: no puedes modificar el módulo importado. Solo el módulo que los exporta puede cambiar su valor. + +Cuando intentamos incrementar el valor de `myCounter`, lanza un error: `myCounter` es de solo lectura y no puede ser modificado. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +El operador `delete` devuelve un valor booleano: `true` en una eliminación exitosa, sino devolverá `false`. Sin embargo, las variables declaradas con `var`, `const` o `let` no pueden ser borradas usando el operador `delete`. + +La variable `name` se declara con `const`, por lo que su eliminación no es exitosa: se devuelve `false`. Cuando asignamos `age` igual a `21`, en realidad hemos añadido una propiedad llamada `age` al objeto global. Puedes borrar exitosamente propiedades de objetos de esta forma, también del objeto global, así que `delete age` devuelve `true`. + +
+
+
+#### Respuesta correcta: C
+
+Podemos desempaquetar valores de arrays o propiedades de objetos con desestructuración. Por ejemplo:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+El valor de `a` es ahora `1`, y el valor de `b` es ahora `2`. Lo que realmente se hizo en la pregunta es:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Esto significa que el valor de `y` es igual al primer valor del array, el cual es el número `1`. Cuando mostramos por consola `y`, `1` es devuelto.
+
+
+ +#### Respuesta correcta: B + +Se pueden combinar objetos usando el operador de propagación `...`. Te permite crear copias de los pares clave/valor de un objeto, y añadirlos a otro objeto. En este caso, creamos copias del objeto `user`, y las añadimos al objeto `admin`. El objeto `admin` ahora contiene los pares clave/valor copiados, lo cual da como resultado `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Con el método `defineProperty`, podemos añadir nuevas propiedades a un objeto, o modificar las existentes. Cuando añadimos una propiedad a un objeto usando el método `defineProperty`, es por defecto _no enumerable_. El método `Object.keys` devuelve todos los nombres de propiedades _enumerables_ de un objeto, en este caso solo `"name"`. + +Las propiedades añadidas usando el método `defineProperty` son inmutables por defecto. Puedes sobrescribir este comportamiento usando las propiedades `writable`, `configurable` y `enumerable`. De esta forma, el método `defineProperty` te da mucho más control sobre las propiedades que estás añadiendo a un objeto. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +El segundo argumento de `JSON.stringify` es el _replacer_ (reemplazador). El reemplazador puede ser una función o un array, y te permite controlar qué y cómo deberían convertirse los valores a string. + +Si el reemplazador es un _array_, solo los nombres de las propiedades incluidos en el array serán agregados al string JSON. En este caso, solo las propiedades con nombres `"level"` y `"health"` son incluidas, `"username"` es excluido. `data` es ahora igual a `"{"level":19, "health":90}"`. + +Si el reemplazador es una _función_, esta función es llamada en cada propiedad en el objeto que estás convirtiendo a string. El valor retornado por esta función será el valor de la propiedad cuando es añadida al string JSON. Si el valor es `undefined`, esta propiedad es excluida del string JSON. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +El operador unario `++` _devuelve primero_ el valor del operando, _y después incrementa_ el valor del operando. El valor de `num1` es `10`, ya que la función `increaseNumber` primero devuelve el valor de `num`, que es `10`, y solo incrementa el valor de `num` después. + +`num2` es `10`, ya que pasamos `num1` a `increasePassedNumber`. `number` es igual a `10` (el valor de `num1`. Una vez más, el operador unario `++` _primero devuelve_ el valor del operando, _y después incrementa_ el valor del operando. El valor de `number` es `10`, así que `num2` es igual a `10`. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +En ES6, podemos inicializar parámetros con un valor por defecto. El valor del parámetro será el valor por defecto si no se pasa otro valor a la función, o si el valor del parámetro es `"undefined"`. En este caso, propagamos las propiedades del objeto `value` en un nuevo objeto, por lo que `x` tiene el valor por defecto de `{ number: 10 }`. + +¡El argumento por defecto es evaluado _cuando es llamado_! Cada vez que llamamos a la función, un _nuevo_ objeto es creado. Invocamos la función `multiply` las dos primeras veces sin pasar un valor: `x` tiene el valor por defecto de `{ number: 10 }`. Después mostramos por consola el valor multiplicado de ese número, que es `20`. + +La tercera vez que invocamos `multiply`, pasamos un argumento: el objeto llamado `value`. El operador `*=` es en realidad una forma corta de escribir `x.number = x.number * 2`: modificamos el valor de `x.number` y mostramos por consola el valor multiplicado de `20`. + +La cuarta vez, pasamos el objeto `value` otra vez. `x.number` fue previamente modificado a `20`, por lo que `x.number *= 2` devuelve `40`. + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +El primer argumento que el método `reduce` recibe es el _acumulador_, `x` en este caso. El segundo argumento es el _valor actual_, `y`. Con el método `reduce`, podemos ejecutar una función de callback en cada elemento en el array, lo cual puede resultar en un único valor al final. + +En este ejemplo, no estamos devolviendo ningún valor, simplemente estamos mostrando por consola los valores del acumulador y del valor actual. + +El valor del acumulador es igual al valor previamente devuelto por la función de callback. Si no pasas el argumento opcional `initialValue` al método `reduce`, el acumulador es igual al primer elemento de la primera llamada. + +En la primera llamada, el acumulador (`x`) es `1`, y el valor actual (`y`) es `2`. No devolvemos desde la función de callback, mostramos por consola el acumulador y el valor actual: se muestra `1` y `2`. + +Si no devuelves un valor de una función, se devuelve `undefined`. En la siguiente llamada, el acumulador es `undefined`, y el valor actual es `3`. Se muestra por consola `undefined` y `3`. + +En la cuarta llamada, otra vez no devolvemos desde la función de callback. El acumulador es una vez más `undefined`, y el valor actual es `4`. Se muestra por consola `undefined` y `4`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +En una clase derivada, no puedes acceder a `this` antes de llamar a `super`. Si intentas hacerlo, se lanzará un `ReferenceError`: 1 y 4 lanzarían este error. + +Con `super`, llamamos al constructor del padre con unos argumentos. El constructor del padre recibe el argumento `name`, por lo que necesitamos pasar `name` a `super`. + +La clase `Labrador` recibe dos argumentos, `name` porque extiende de `Dog`, y `size` como una propiedad adicional en la clase `Labrador`. Ambos necesitan ser pasados al constructor de `Labrador`, lo cual se realiza correctamente usando el constructor 2. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Con `import`, todos los módulos importados son _pre-convertidos_. Esto significa que los módulos importados son ejecutados _primero_, y el código en el fichero que importa el módulo se ejecuta _después_. + +¡Esto es una diferencia existente entre `require()` en CommonJS e `import`! Con `require()`, puedes cargar dependencias bajo demanda mientras el código está siendo ejecutado. Si hubiéramos usado `require` en lugar de `import`, se habría mostrado por consola `running index.js`, `running sum.js`, `3`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Cada Symbol es completamente único. El propósito del argumento pasado a Symbol es para darle una descripción. El valor de Symbol no depende del argumento pasado. Como se comprueba igualdad, estamos creando dos Symbol completamente nuevos: el primer `Symbol('foo')`, y el segundo `Symbol('foo')`. Estos dos valores son únicos y no iguales, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` devuelve `false`. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Con el método `padStart`, podemos añadir relleno al principio de un string. El valor pasado a este método es la longitud _total_ del string incluyendo el relleno. El string `"Lydia Hallie"` tiene una longitud de `12`. `name.padStart(13)` inserta 1 espacio al principio del string, porque 12 + 1 es 13. + +Si el argumento pasado al método `padStart` es más pequeño que la longitud del string, no se añade relleno. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Con el operador `+` puedes concatenar strings. En este caso, estamos concatenando el string `"🥑"` con el string `"💻"`, lo que da como resultado `"🥑💻"`. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Una función generadora "pausa" su ejecución cuando ve un `yield`. Primero, tenemos que dejar a la función ceder el string "Do you love JavaScript?", lo cual se puede hacer llamando a `game.next().value`. + +Todas las líneas son ejecutadas, hasta que encuentra el primer `yield`. Hay un `yield` en la primera línea dentro de la función: ¡la ejecución se para en el primer yield! _¡Esto significa que la variable `answer` todavía no está definida!_ + +Cuando llamamos a `game.next("Yes").value`, el `yield` anterior se reemplaza con el valor de los parámetros pasados en la función `next()`, `"Yes"` en este caso. El valor de la variable `answer` es ahora igual a `"Yes"`. La condición del if devuelve `false`, y `JavaScript loves you back ❤️` se muestra por consola. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +`String.raw` devuelve un string donde las secuencias de escape (`\n`, `\v`, `\t` etc.) son ignoradas. Las contrabarras pueden ser un problema ya que puedes acabar con algo como: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Que resultaría en: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +Con `String.raw`, simplemente ignoraría las secuencias de escape e imprimiría: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +En este caso, el string es `Hello\nworld`, que es lo que se muestra por consola. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Una función asíncrona siempre devuelve una promesa. El `await` todavía tiene que esperar a que la promesa se resuelva: cuando llamamos a `getData()` para asignarle que es igual a `data`, se devuelve una promesa pendiente. + +Si quisiéramos tener acceso al valor resuelto `"I made it"`, tendríamos que haber usado el método `.then()` en `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Esto habría mostrado por consola `"I made it!"` + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +¡El método `.push()` devuelve la _longitud_ del nuevo array! Al principio, el array contenía un elemento (el string `"banana"`) y tenía una longitud de `1`. Después de añadir el string `"apple"` al array, el array contiene dos elementos, y tiene una longitud de `2`. Esto es lo que devuelve la función `addToList`. + +El método `push` modifica el array original. Si quisieras devolver el _array_ de la función en lugar de la _longitud del array_ deberías haber devuelto `list` después de introducir `item` en él. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +`Object.freeze` congela e imposibilita la adición, eliminación o modificación de las propiedades de un objeto (a no ser que el valor de la propiedad sea otro objeto). + +Cuando creamos la variable `shape` y la igualamos al objeto congelado `box`, `shape` también referencia al objeto congelado. Puedes comprobar si un objeto está congelado usando `Object.isFrozen`. En este caso, `Object.isFrozen(shape)` devuelve `true`, ya que la variable `shape` tiene una referencia a un objeto congelado. + +Como `shape` está congelado, y como el valor de `x` no es un objeto, no podemos modificar la propiedad `x`. `x` es todavía igual a `10`, y `{ x: 10, y: 20 }` se muestra por consola. + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +Cuando desempaquetamos la propiedad `name` del objeto de la parte derecha, asignamos su valor `"Lydia"` a una variable con el nombre `myName`. + +Con `{ name: myName }`, le decimos a JavaScript que queremos crear una nueva variable llamada `myName` con el valor de la propiedad `name` de la parte derecha. + +Como intentamos mostrar por consola `name`, una variable que no está definida, se lanza un `ReferenceError`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Una función pura es una función que _siempre_ devuelve el mismo resultado, si se le pasan los mismos argumentos. + +La función `sum` siempre devuelve el mismo resultado. Si pasamos `1` y `2`, _siempre_ devuelve `3` sin efectos secundarios. Si pasamos `5` y `10`, _siempre_ devuelve `15`, etcétera. Esta es la definición de una función pura. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +La función `add` es una función _memoizada_. Con la memoización, podemos guardar en caché los resultados de una función para acelerar su ejecución. En este caso, creamos el objeto `cache` que guarda los valores previamente retornados. + +Si llamamos a la función `addFunction` otra vez con el mismo argumento, primero comprueba si ya tiene ese valor en su caché. Si es el caso, se devuelve el valor de la caché. Si no está en la caché, calculará el valor y lo almacenará justo después. + +Llamamos a la función `addFunction` tres veces con el mismo valor: en la primera invocación, el valor de la función cuando `num` es igual a `10` no está en caché todavía. La condición del if `num in cache` devuelve `false`, y se ejecuta el bloque `else`: `Calculated! 20` se muestra por consola, y el valor del resultado se añade al objeto `cache`. `cache` ahora contiene `{ 10: 20 }`. + +La segunda vez, el objeto `cache` contiene el valor que se devuelve para `10`. La condición del if `num in cache` devuelve `true`, y se muestra por consola `'From cache! 20'`. + +La tercera vez, pasamos `5 * 2` a la función, que se evalúa como `10`. El objeto `cache` contiene el valor que se devuelve para `10`. La condición del if `num in cache` devuelve `true`, y se muestra por consola `'From cache! 20'`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Con el bucle _for-in_, podemos iterar sobre propiedades **enumerables**. En un array, las propiedades enumerables son las "claves" de los elementos del array, las cuales son sus índices. Puedes ver el array como: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Donde las claves son las propiedades enumerables. `0` `1` `2` `3` se muestran por consola. + +Con un bucle _for-of_, podemos iterar sobre **iterables**. Un array es un iterable. Cuando iteramos sobre un array, la variable "item" es igual al elemento sobre el que se está iterando en ese momento, `"☕"` ` "💻"` `"🍷"` `"🍫"` se muestra por consola. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Los elementos de un array pueden contener cualquier valor. Números, strings,objetos, otros arrays, null, valores booleanos, undefined, y otras expresiones como fechas, funciones o cálculos. + +El elemento será igual al valor retornado. `1 + 2` devuelve `3`, `1 * 2` devuelve `2`, y `1 / 2` devuelve `0.5`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Por defecto, los argumentos tienen el valor `undefined`, a no ser que un valor haya sido pasado a la función. En este caso, no pasamos ningún valor para el argumento `name`. `name` es igual a `undefined`, que es mostrado por consola. + +En ES6, podemos sobrescribir este valor `undefined` por defecto con parámetros por defecto. Por ejemplo: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +En ese caso, si no pasáramos un valor o si pasáramos `undefined`, `name` siempre sería igual al string `Lydia`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +El valor de `this` depende de dónde lo uses. En un método, como el método `getStatus`, `this` referencia al _objeto al que el método pertenece_. El método pertenece al objeto `data`, por lo que `this` referencia al objeto `data`. Cuando mostramos por consola `this.status`, la propiedad `status` en el objeto `data` es mostrada por consola, la cual es `"🥑"`. + +Con el método `call`, podemos cambiar el objeto al cual `this` referencia. En **funciones**, el `this` referencia al _objeto al que la función pertenece_, por lo que dentro de la función `setTimeout`, el `this` referencia al _objeto global_. En el objeto global, hay una variable llamada _status_ con el valor `"😎"`. Cuando se muestra `this.status` por consola, `"😎"` aparece por pantalla. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Asignamos a la variable `city` el valor de la propiedad `city` del objeto `person`. No existe ninguna propiedad en este objeto llamada `city`, por lo que la variable `city` tiene el valor `undefined`. + +¡Observa que _no_ estamos referenciando al objeto `person` en sí mismo! Solo asignamos a la variable `city` el valor actual de la propiedad `city` del objeto `person`. + +Después, asignamos a la variable `city` el string `"Amsterdam"`. Esto no cambia el objeto `person`: no hay ninguna referencia a ese objeto. + +Cuando se muestra por consola el objeto `person`, se devuelve el objeto sin modificar. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Las variables con `const` y `let` tienen _alcance de bloque_. Un bloque es cualquier cosa entre llaves (`{ }`). En este caso, las llaves del if/else. No puedes referenciar a una variable fuera del bloque en el que es declarada, se lanza un `ReferenceError`. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +El valor de `res` en el segundo `.then` es igual al valor retornado por el `.then` anterior. Puedes seguir encadenando `.then` como este, pasando el valor al siguiente manejador. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Con `!!name`, determinamos si el valor de `name` es convertible a verdadero o convertible a falso. Si `name` es convertible a verdadero, `!name` devuelve `false`. `!false` (el cual es prácticamente lo mismo que `!!name`) devuelve `true`. + +Asignándole a `hasName` el valor de `name`, asignas a `hasName` cualquier valor que se haya pasado a la función `getName`, no el valor booleano `true`. + +`new Boolean(true)` devuelve un envoltorio (wrapper), no el valor booleano en sí. + +`name.length` devuelve la longitud del argumento pasado, no si es `true`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Para obtener un caracter en un índice específico en un string, puedes usar corchetes. El primer caracter en el string tiene índice 0, y así sucesivamente. En este caso queremos obtener el elemento cuyo índice es 0, el caracter `"I"`, el cual se muestra por consola. + +Observa que este método no está soportado en IE7 y versiones anteriores. En ese caso, usamos `.charAt()`. + +
++ +#### Respuesta correcta: B + +Puedes asignar un valor por defecto para un parámetro que sea igual a otro parámetro de la función, siempre y cuando haya sido definido _antes_ del parámetro por defecto. Pasamos el valor `10` a la función `sum`. Si la función `sum` solamente recibe 1 argumento, significa que el valor para `num2` no ha sido pasado, y el valor de `num1` es igual al valor `10` que hemos pasado en este caso. El valor por defecto de `num2` es el valor de `num1`, el cual es `10`. `num1 + num2` devuelve `20`. + +Si estuvieras intentando asignar un valor por defecto a un parámetro igual a otro parámetro que es definido _después_ (a la derecha), el valor del parámetro no habría sido inicializado todavía, lo cual lanzaría un error. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +Con la sintaxis `import * as name`, importamos _todas las exportaciones_ del fichero `module.js` al fichero `index.js` creando un nuevo objeto llamado `data`. En el fichero `module.js` hay dos exportaciones: la exportación por defecto y una exportación con nombre. La exportación por defecto es una función que devuelve el string `"Hello World"`, y la exportación con nombre es una variable llamada `name` que tiene el valor del string `"Lydia"`. + +El objeto `data` tiene una propiedad `default` para la exportación por defecto, el resto de propiedades tienen los nombres de las exportaciones con nombre y sus respectivos valores. + +
++ +#### Respuesta correcta: C + +Las clases son azúcar sintáctico para los constructores de funciones. El equivalente a la clase `Person` como constructor de función sería: + +```javascript +function Person() { + this.name = name +} +``` + +Llamar a un constructor de funciones con `new` crea una instancia de `Person`, `typeof` devuelve `"object"` con una instancia. `typeof member` devuelve `"object"`. + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +El método `.push` devuelve la _nueva longitud_ del array, ¡no el array en sí mismo! Asignando `newList` igual a `[1, 2, 3].push(4)`, estamos asignando `newList` igual a la nueva longitud del array: `4`. + +Después, intentamos usar el método `.push` en `newList`. Como `newList` es el valor numérico `4`, no podemos usar el método `.push`: se lanza un `TypeError`. + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +Las funciones regulares, como la función `giveLydiaPizza`, tienen la propiedad `prototype`, la cual es un objeto (objeto de prototipo) con una propiedad `constructor`. Sin embargo las funciones flecha, como la función `giveLydiaChocolate`, no tienen esta propiedad `prototype`. Se devuelve `undefined` cuando se intenta acceder a la propiedad `prototype` usando `giveLydiaChocolate.prototype`. + +
++ +#### Respuesta correcta: A + +`Object.entries(person)` devuelve un array de arrays anidados, conteniendo claves y objetos: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Usando el bucle `for-of`, podemos iterar sobre cada elemento en el array, los subarrays en este caso. Podemos desestructurar los subarrays instantáneamente en el bucle for-of, usando `const [x, y]`. `x` es igual al primer elemento del subarray, `y` es igual al segundo elemento en el subarray. + +El primer subarray es `[ "name", "Lydia" ]`, con `x` igual a `"name"` e `y` igual a `"Lydia"`, lo cual es mostrado por consola. + +El segundo subarray es `[ "age", 21 ]`, con `x` igual a `"age"` e `y` igual a `21`, lo cual es mostrado por consola. + +
++ +#### Respuesta correcta: D + +`...args` es un parámetro rest. El valor del parámetro rest es un array que contiene el resto de argumentos, ¡**y solo puede ser el último parámetro**! En este ejemplo, el parámetro rest es el segundo parámetro. Esto no es correcto y lanzará un error de sintaxis. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit] +} + +getItems(["banana", "apple"], "pear", "orange") +``` + +El ejemplo de arriba sí que funciona. Devuelve el array `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` +
++ +#### Answer: B + +En JavaScript, no _tenemos_ que escribir el punto y coma (`;`) de forma explicita, sin embargo el motor de JavaScript todavía las añade al final de cada sentencia. Esto se denomina **Insercción automática de punto y coma**. Una sentencia puede ser, por ejemplo, variables, o palabras clave como `throw`, `return`, `break`, etc. + +Aqui, escribimos una sentencia `return`, y otra sentencia de valor `a + b` en una _nueva línea_. Sin embargo, como es una línea nueva, el motor no sabe que en realidad es el valor que queríamos devolver. En cambio, añadió automáticamente un punto y coma después de `return`. Puedes ver esto como: + +```javascript + return; + a + b +``` + +Esto significa que nunca se alcanza `a + b`, ya que una función deja de ejecutarse después de la palabra clave` return`. Si no se devuelve ningún valor, como aquí, la función devuelve `undefined`. ¡Ten en cuenta que no hay inserción automática después de las sentencias `if/else`! + +
++ +#### Answer: B + +Podemos establecer clases iguales a otros constructures de clases/funciones. En este caso, establecemos `Person` igual a `AnotherPerson`. El nombre en este constructor es `Sarah`, por lo que la propiedad nombre en la nueva instancia de `Person` de `member` es `"Sarah"`. + +
++ +#### Answer: D + +Un símbolo no es _enumerable_. El método Object.keys devuelve todas las propiedades _enumerables_ de un objeto. El símbolo no será visible, y un array vacío será devuelto. Cuando se imprime el objeto completo, se mostrarán todas las propiedades, incluidas las no-enumerables. + +Esta es una de las muchas cualidades de un símbolo: además de representar un valor completamente único (que evita la colisión accidental de nombres en los objetos, por ejemplo, cuando se utilizan 2 bibliotecas que desean agregar propiedades al mismo objeto), también puedes "ocultar" propiedades en los objetos de esta manera (aunque no del todo. Todavía puedes acceder a los símbolos utilizando el método `Object.getOwnPropertySymbols()`). + +
++ +#### Answer: A + +La función `getList` recibe un array argumento. Entre los paréntesis de la función `getList`, desestructuramos este array de inmediato. Podrías ver esto como: + + `[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +Con el parámetro rest `...y`, ponemos todos los argumentos "restantes" en un array. Los argumentos restantes son `2`, `3` and `4` en este caso. El valor de `y` es un array, conteniendo todos los parámetros restantes. El valor de `x` es igual a `1` en este caso, por la tanto cuando registramos `[x, y]`, se imprime `[1, [2, 3, 4]]`. + + La función `getUser` recibe un objeto. Con las funciones flecha, no _tenemos_ que escribir llaves cuando simplemente devolvemos un valor. Sin embargo, si quieres devolver un _objeto_ desde una función llave, tienes que escribir el objeto entre paréntesis, ¡de otra manera no se devuelve ningún valor! La siguiente función habría devuelto un objeto: + +```const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })``` + +Como no se devuelve ningún valor en este caso, la función devuelve `undefined`. + +
++ +#### Answer: C + +La variable `name` contiene el valor de una cadena, que no es una función, por lo tanto no puede invocar. + +Se genera una excepción de tipo TypeError cuando un valor no es del tipo esperado. JavaScript esperaba que `name` fuera una función ya que estamos intentando invocarla. Era una cadena sin embargo, por lo tanto se lanza una excepción del tipo TypeError: name is not a function! + +Se lanzan errores del tipo SyntaxError cuando has escrito algo que no es válido JavaScript, pro ejemplo cuando has escrito `return` como `retrun`. +Se lanzan errores del tipo ReferenceError cuando JavaScript no puede encontrar una referencia a un valor al que estás intentando acceder. + +
++ +#### Answer: B + +`[]` es un valor verdadero (se convierte a un valor verdadero en un contexto booleano). Con el operador `&&`, se devolverá el valor de la derecha si el valor de la izquierda es un valor verdadero. En este caso, el valor de la izquierda `[]` es un valor verdadero, por lo tanto se devuelve `"Im'`. + +`""` es un valor falso (se convierte a un valor falso en un contexto booleano). Si el valor de la izquierda es falso, no se devuelve nada. `n't` no se devuelve. + +
++ +#### Answer: C + +Con el operador `||`, podemos devolver el primer operando verdadero. Si todos los valores son falsos, se devuelve el último operando. + +`(false || {} || null)`: el objecto vacío `{}` es un valor verdadero. Este es el primero (y único) valor verdadero, que se devuelve. `one` es igual a `{}`. + +`(null || false || "")`: todos los operandos son valores falsos. Esto significa que el último operando, `""` es devuelto. `two` es igual a `""`. + +`([] || 0 || "")`: el array vacío `[]` es un valor verdadero. Este es el primer valor verdadero, que se devuelve. `three` es igual a `[]`. + +
++ +#### Answer: D + +Con una promesa, básicamente decimos _Quiero ejecutar esta función, pero la dejaré a un lado por ahora mientras se está ejecutando, ya que esto puede llevar un tiempo. Solo cuando se resuelve (o se rechaza) un cierto valor, y cuando la pila de llamadas está vacía, quiero usar este valor._ + +Podemos obtener este valor con las palabras clave `.then` y `await` en una función `async`. Aunque podemos obtener el valor de una promesa tanto con `.then` como con` wait ', funcionan de manera un poco diferente. + +En la función `firstFunction`, dejamos (de algún modo) a un lado la función myPromise mientras se estaba ejecutando, y seguimos ejecutando el otro código, que es `console.log('second')` en este caso. Luego, la función se resolvió con la cadena `I have resolved`, que luego se imprimió una vez que pila de llamadas quedó vacía. + +Con la palabra clave await en `secondFunction`, literalmente hacemos una pausa en la ejecución de una función asíncrona hasta que el valor se haya resuelto antes de pasar a la siguiente línea de código. + +Esto significa que se esperó a que `myPromise` resolviera con el valor `I have resolved`, y solo una vez que eso sucedió, pasamos a la siguiente línea: `second` que se imprime. + +
++ +#### Answer: C + +El operador `+` no solo se usa para sumar valores numéricos, sino que también podemos usarlo para concatenar cadenas. Cada vez que el motor de JavaScript ve que uno o más valores no son un número, coerce el número en una cadena. + +El primero es `1`, que es un valor numérico. `1 + 2` devuelve el número 3. + +Sin embargo, el segundo es la cadena `"Lydia"`. `"Lydia"` es una cadena y `2` es un número: `2` coerce a una cadena. `"Lydia"` y `"2"` son concatenados, cuyo resultado es la cadena `"Lydia2"`. + +`{ name: "Lydia" }` es un objeto. Ni un número ni un objeto son una cadena, así que se convierten a cadena ambos. Cada vez que convertimos un objeto estandar, se convierte en `"[Object object]"`. `"[Object object]"` concatenado con `"2"` resulta en `"[Object object]2"`. + +
+
+
+#### Answer: C
+
+Podemos pasar cualquier tipo de valor que queramos a `Promise.resolve`, ya sea una promesa o no promesa. El método en sí mismo devuelve una promesa con el valor resuelto (`
+ +#### Answer: B + +Los objetos se pasan por referencia. Cuando verificamos la igualdad estricta de los objetos (`===`), estamos comparando sus referencias. + +Establecemos el valor por defecto para `person2` igual al objeto `person`, y pasamos el objeto `person` como el valor de `person1`. + +Esto significa que ambos valores tienen una referencia al mismo punto en la memoria, por lo tanto, son iguales. + +El bloque de código en la instrucción `else` se ejecuta, y se imprime `They are the same!`. + +
++ +#### Answer: D + +En JavaScript, tenemos dos formas de acceder a las propiedades de un objeto: notación por corchetes o notación por punto. En este ejemplo, usamos la notación por punto (`colorConfig.colors`) en lugar de la notación por corchetes (`colorConfig["colors"]`). + +Con la notación por punto, JavaScript intenta encontrar la propiedad en el objeto con ese nombre exacto. En este ejemplo, JavaScript intenta encontrar una propiedad llamada `colors` en el objeto `colorConfig`. No hay propiedad llamada `colors`, por lo que devuelve `undefined`. Luego, intentamos acceder al valor del primer elemento usando `[1]`. No podemos hacer esto en un valor que sea `undefined`, por lo que lanza una expeción `TypeError`: `Cannot read property '1' of undefined`. + +JavaScript interpreta (o descompone) las sentencias. Cuando usamos la notación por corchetes, ve el primer corchete de apertura `[` y continúa hasta que encuentra el corchete de cierre `]`. Solo entonces, evaluará la declaración. Si hubiéramos utilizado `colorConfig[colors[1]]`, habría devuelto el valor de la propiedad `red` del objeto `colorConfig`. + +
++ +#### Answer: A + +Bajo el capó, los emojis son caracteres unicode. Los valores unicode para el emoji del corazón son `"U+2764 U+FE0F"`. Estos son siempre los mismos para los mismos emojis, por lo que estamos comparando dos cadenas iguales entre sí, lo que devuelve verdadero. + +
++ +#### Answer: D + +Con el método `splice`, modificamos el array original eliminando, reemplazando o agregando elementos. En este caso, eliminamos 2 elementos desde el índice 1 (eliminamos `'🥑'` y `'😍'`) y agregamos el emoji ✨ en su lugar. + +`map`, `filter` y `slice` devuelven un nuevo array, `find` devuelve un elemento, y `reduce` devuelve un valor reducido. + +
++ +#### Answer: A + +Establecemos el valor de la propiedad `favoriteFood` en el objeto` info` igual a la cadena con el emoji de la pizza, `'🍕'`. Una cadena es un tipo de dato primitivo. En JavaScript, los tipos de datos primitivos actúan por referencia + +En JavaScript, los tipos de datos primitivos (todo aquello que no es un objeto) interactúan por _valor_. En este caso, establecemos el valor de la propiedad `favoriteFood` en el objeto` info` igual al valor del primer elemento en el array `food`, la cadena del emoji de la pizza en este caso (`'🍕'`). Una cadena es un tipo de datos primitivo e interactúa por valor (consulte mi [artículo](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference) si estás interesado en aprender más) + +Luego, cambiamos el valor de la propiedad `favoriteFood` en el objeto` info`. El array `food` no cambia, ya que el valor de `favoriteFood` era simplemente una _copia_ del valor del primer elemento del array, y no tiene una referencia al mismo punto en la memoria que el elemento en `food[0]`. Cuando imprimimos food, éste sigue siendo el array original, `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']`. + +
++ +#### Answer: A + +Con el método `JSON.parse()`, podemos convertir la cadena de texto en formato JSON a un valor en JavaScript. + +```javascript +// Stringifying a number into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonNumber = JSON.stringify(4) // '4' +JSON.parse(jsonNumber) // 4 + +// Stringifying an array value into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]) // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray) // [1, 2, 3] + +// Stringifying an object into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: "Lydia" }) // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray) // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Answer: D + +Cada función tiene su propio _contexto de ejecución_ (o _ámbito_). La función `getName` primero mira dentro de su propio contexto (ámbito) para ver si contiene la variable `name` a la que estamos intentando acceder. En este caso, la función `getName` contiene su propia variable `name`: declaramos la variable `name` con la palabra clave` let`, y con el valor de `'Sarah'`. + +Las variables con la palabra clave `let` (y `const`) se mueven al comienzo (hoisting), pero a diferencia de `var`, no se inicializan. No son accesibles antes de la línea en la que las declaramos (inicializamos). Esto se llama la "zona muerta temporal". Cuando intentamos acceder a las variables antes de que se declaren, JavaScript genera una excepción del tipo `ReferenceError`. + +Si no hubiéramos declarado la variable `name` dentro de la función `getName`, el motor de JavaScript habría mirado hacia abajo _ámbito encadenado_. El alcance externo tiene una variable llamada `name` con el valor de `Lydia`. En ese caso, habría imprimido `Lydia`. + +```javascript +let name = 'Lydia' + +function getName() { + console.log(name) +} + +getName() // Lydia +``` + +
++ +#### Answer: C + +Con la palabra clave `yield`, cedemos valores en una función generadora. Con la palabra clave `yield*`, podemos obtener valores de otra función generadora u objeto iterable (por ejemplo, un array). + +En la función `generatorOne`, cedemos todo el array `['a', 'b', 'c']` usando la palabra clave `yield`. El valor de la propiedad `value` en el objeto devuelto por el método `next` en `one` (`one.next().value`) es igual a todo el array `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value) // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value) // undefined +``` + +En la función `generatorTwo`, usamos la palabra clave `yield*`. Esto significa que el primer valor cedido de `two` es igual al primer valor cedido en el iterador. El iterador es el array `['a', 'b', 'c']`. El primer valor producido es `a`, por lo que la primera vez que llamamos a `two.next().value`, se devuelve `a`. + +```javascript +console.log(two.next().value) // 'a' +console.log(two.next().value) // 'b' +console.log(two.next().value) // 'c' +console.log(two.next().value) // undefined +``` + +
++ +#### Answer: A + +Las expresiones dentro de las plantillas de cadena de texto se evalúan primero. Esto significa que la cadena contendrá el valor devuelto de la expresión, la función invocada inmediatamente `(x => x)('I love')` en este caso. Pasamos el valor `'I love'` como argumento para la función de flecha `x => x`. `x` es igual a `'I love'`, que se devuelve tal cual. Esto da como resultado `I love to program`. + +
++ +#### Answer: C + +Normalmente, cuando establecemos objetos iguales a `null`, esos objetos se recogen por el _recolector de basura_ ya que ya no hay ninguna referencia a ese objeto. Sin embargo, dado que la función de devolución de llamada dentro de `setInterval` es una función flecha (por lo tanto vinculada al objeto` config`), la función de devolución de llamada todavía tiene una referencia al objeto `config`. Mientras haya una referencia, el objeto no será recolectado. Como no es recolectado, la función de devolución de llamada `setInterval` aún se invocará cada 1000ms (1s). + +
++ +#### Answer: B + +Al agregar un par clave/valor utilizando el método `set`, la clave será el valor del primer argumento pasado a la función `set`, y el valor será el segundo argumento pasado a la función `set`. La clave es la _función_ `() => 'greeting'` en este caso, y el valor `'Hello world'`. `myMap` ahora es `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 es incorrecto, ya que la clave no es `'greeting'` sino `() => 'greeting'`. +3 es incorrecto, ya que estamos creando una nueva función pasándola como parámetro al método `get`. El objeto interactúa por _referencia_. Las funciones son objetos, por eso dos funciones nunca son estrictamente iguales, aunque sean idénticas: tienen una referencia a un punto diferente en la memoria. + +
++ +#### Answer: C + +Tanto las funciones `changeAge` como `changeAgeAndName` tienen un parámetro por defecto, a saber, un objeto _nuevo_ creado `{ ...person }`. Este objeto tiene copias de todos los pares clave/valor en el objeto `person`. + +Primero, invocamos la función `changeAge` y le pasamos el objeto `person` como argumento. Esta función aumenta el valor de la propiedad `age` en 1. `person` ahora es `{name: "Lydia", age: 22}`. + +Luego, invocamos la función `changeAgeAndName`, sin embargo, no pasamos un parámetro. En cambio, el valor de `x` es igual a un _nuevo_ objeto: `{ ...person }`. Dado que es un objeto nuevo, no afecta los valores de las propiedades en el objeto `person`. `person` sigue siendo igual a `{ name: "Lydia",age: 22 }`. + +
++ +#### Réponse : D + +Dans la fonction, nous déclarons en premier la variable `name` grâce au mot clé `var`. Cela signifie que la variable est "levée" _(hoisted)_ (l'espace mémoire est définie à la phase de création) avec pour valeur par défaut `undefined`, jusqu'à ce que le script atteigne la ligne de définition de la variable. Nous n'avons pas encore défini la variable lorsque nous essayons d'afficher la variable `name`, donc elle a toujours la valeur `undefined`. + +Les variables avec le mot clé `let` (et `const`) sont "levées" _(hoisted)_, mais contrairement à `var`, elle n'est pas initialisée. Elles ne sont pas accessible avant la ligne qui les déclare (initialise). C'est appelé la "zone morte temporaire". Lorsque nous essayons d'accéder aux variables avant leur déclaration, JavaScript renvoie une `ReferenceError`. + +
++ +#### Réponse : C + +À cause du système de queue dans JavaScript, la fonction de rappel _(callback)_ du `setTimeout` est appelée _après_ que la boucle soit exécutée. Comme la variable `i` dans la première boucle est déclarée avec le mot-clé `var`, c'est une variable globale. Pendant la boucle, nous incrémentons la valeur de `i` de `1` à chaque fois, en utilisant l'opérateur arithmétique `++`. Lorsque la fonction de rappel _(callback)_ du `setTimeout` est invoquée, `i` est égal à `3` dans le premier exemple. + +Dans la seconde boucle, la variable `i` est déclarée avec le mot clé `let` : les variables déclarées avec `let` (et `const`) ont une portée de bloc (tout ce qui est entre `{ }` est considéré comme un bloc). Pendant chaque itération, `i` aura une nouvelle valeur, et chaque valeur sera définie dans la boucle. + +
++ +#### Réponse : B + +Notez que la valeur de `diameter` est une fonction régulière, alors que celle de `perimeter` est une fonction fléchée. + +Avec les fonctions fléchée, le mot clé `this` réfère à son périmètre actuel, contrairement aux fonctions régulières ! Cela signifie que lorsque nous appelons `perimeter`, elle ne réfère pas à l'objet `shape`, mais à son périmètre actuel (`window` par exemple). + +Il n'y a pas de valeur `radius` dans cet objet, on retournera `undefined`. + +
++ +#### Réponse : A + +L'opérateur arithmétique `+` essait de convertir un opérande en une valeur numérique. `true` devient `1`, et `false` devient `0`. + +La chaîne de caractère `'Lydia'` est une valeur considérée comme vraie _(truthy)_. Ce que nous sommes actuellement en train de demander, c'est "est-ce que cette valeur considérée comme vraie est fausse ?". Ce qui retournera `false`. + +
++ +#### Réponse : A + +En JavaScript, toutes les clés d'objet sont des chaînes de caractères (sauf si c'est un Symbol). Bien que nous ne puissions pas les _typer_ comme des chaînes de caractères, elles sont converties en chaînes de caractères sous le capot. + +JavaScript interprète (ou décompresse) les instructions. Lorsque nous utilisons la notation par crochet, il voit le premier crochet `[` et continue jusqu'à ce qu'il trouve le crochet fermant `]`. Seulement après, il évalue l'instruction. + +`mouse[bird.size]` : Premièrement, il évalue `bird.size`, qui est `"small"`. `mouse["small"]` retourne `true`. + +Cependant, avec la notation par points, cela n'arrive pas. `mouse` n'a pas de clé appelée `bird`, ce qui signifie que `mouse.bird` est `undefined`. Puis, on demande `size` en utilisant la notation par point : `mouse.bird.size`. Comme `mouse.bird` est `undefined`, on demande `undefined.size`. Cela n'est pas valide, et nous aurons une erreur similaire à `Impossible de lire la propriété "size" de undefined`. + +
+
+
+#### Réponse : A
+
+En JavaScript, tous les objets interagissent par _référence_ lorsqu'on les définit égaux les uns aux autres.
+
+Premièrement, la variable `c` contaient une valeur d'objet. Plus tard, nous assignons `d` avec la même référence que `c` à l'objet.
+
+
+
+Quand on modifie un objet, on les modifie donc tous.
+
+
+ +#### Réponse : C + +`new Number()` est une fonction globale. Bien qu'il ressemble à un nombre, ce n'en est pas vraiment un : il a une poignée de fonctionnalités supplémentaire et est un objet. + +Quand nous utilisons l'opérateur `==`, il vérifie seulement qu'il s'agisse de la même _valeur_. Les deux ont pour valeur `3`, donc il retourne `true`. + +Cependant, quand on utilise l'opérateur `===`, les 2 valeurs _et_ types doivent être les mêmes. `new Number()` n'est pas un nombre, c'est un **objet**, il retourne `false`. + +
++ +#### Réponse : D + +La fonction `colorChange` est statique. Les méthodes statiques sont désignées pour vivre seulement dans le constructeur qui les a créé et ne peuvent pas être transférer aux enfants. Comme `freddie` est un enfant, la fonction n'est pas transférée et n'est pas disponible dans l'instance de `freddie` : une erreur `TypeError` est renvoyée. + +
++ +#### Réponse : A + +Il affiche l'objet, car on a juste créé un objet vide dans l'objet global ! Quand on écrit mal `greeting` en `greetign`, JavaScript l'interprète comme il le voit `global.greetign = {}` (ou `window.greetign = {}` dans le navigateur). + +Pour éviter cela, on peut utiliser `"use strict"`. Cela nous assure de devoir déclarer la variable avant de lui assigner une valeur. + +
++ +#### Réponse : A + +C'est possible en JavaScript, car les fonctions sont des objets ! (Tout ce qui n'est pas de type primitif est un objet) + +Une fonction est un type spécial d'objet. Le code que vous écrivez vous-même n'est pas la fonction. La fonction est un objet avec des propriétés. Cette propriété est invocable. + +
++ +#### Réponse : A + +Vous ne pouvez pas ajouter de propriétés à un constructeur comme pour des objets normaux. Si vous voulez ajouter une fonctionnalité pour tous les objets en une fois, vous devez utiliser le prototype. Donc dans ce cas, + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +rendra fonctionnel `member.getFullName`. Pourquoi est-ce bénéfique ? Disons que nous ajoutons cette méthode au constructeur directement. Peut-être que toutes les instances de `Person` n'ont pas besoin de cette méthode. Cela fera perdre de l'espace mémoire, car elles auront tous cette propriété, ce qui prendra de l'espace mémoire pour chaque instance. Alors que, si nous ajoutons la méthode au prototype uniquement, nous n'utilisons qu'un seul slot mémoire, et ils y auront tous accès ! + +
++ +#### Réponse : A + +Pour `sarah`, nous n'avons pas utilisé le mot clé `new`. Quand nous utilisons `new`, il fait référence à un nouvel objet vide que nous créons. Cependant, nous n'ajoutons pas `new`. Il réfère à **l'objet global** ! + +Nous disons que `this.firstName` est égal à `"Sarah"` et que `this.lastName` est égal à `Smith`. Ce que nous faisons c'est définir `global.firstName = 'Sarah'` et `global.lastName = 'Smith'`. La variable `sarah` elle-même reste à `undefined`. + +
+
+
+#### Réponse : D
+
+Durant la phase de **capture** _(capturing)_, l'événement passe par les éléments parents jusqu'à l'élément ciblé. Il atteint ensuite l'élément **ciblé** _(target)_, et commence à **bouillonner** _(bubbling)_.
+
+
+
+
+ +#### Réponse : B + +Tous les objets ont des prototypes, excepté pour les **objets standards**. Les objets standards ont accès à certaines méthodes et propriétés, comme `.toString`. C'est pour cette raison que vous pouvez utiliser les méthodes natives de JavaScript ! Toutes ces méthodes sont disponibles dans le prototype. Bien que JavaScript ne trouve pas la fonction dans l'objet, il parcourt le prototype et la méthode afin de la rendre accessible. + +
++ +#### Réponse : C + +JavaScript est un **langage à types dynamiques** : nous n'avons pas besoin de spécifier le types des variables. Les valeurs peuvent être automatiquement converties vers les autres types sans que vous le sachiez, c'est ce que l'on appelle _la conversion de types implicites_ _(implicit type coercion)_. + +Dans cette exemple, JavaScript convertit le nombre `1` en une chaîne de caractère, afin que la fonction ait du sens et puisse renvoyer une valeur. Durant l'addition d'un type numérique (`1`) et d'un type chaîne de caractère (`'2'`), le nombre est traité comme une chaîne de caractère. Nous pouvons concaténer les chaînes de caractères comme `"Hello" + "World"`, c'est donc ce qui arrive ici avec `"1" + "2"` qui retourne `"12"`. + +
++ +#### Réponse : C + +L'opérateur arithmétique **postfix** `++` : + +1. Retourne la valeur (ici il retourne `0`) +2. Incrémente la valeur (le nombre est maintenant égal à `1`) + +L'opérateur arithmétique **préfix** `++` : + +1. Incrémente la valeur (le nombre est maintenant égal à `2`) +2. Retourne la valeur (ici il retourne `2`) + +Cela retourne donc `0 2 2`. + +
++ +#### Réponse : B + +Si vous utilisez les littéraux de gabarits, la valeur du premier argument sera toujours un tableau de valeurs des chaînes de caractère. Le reste des arguments seront les valeurs des expressions utilisées ! + +
++ +#### Réponse : C + +Lorsque l'on teste une égalité, les primitifs sont comparés par leur valeur, alors que les objets sont comparés par leur _référence_. JavaScript vérifie si les objets ont une référence à la même zone de la mémoire.= + +Les 2 objets que nous comparons n'ont pas ça : l'objet passé en paramètre fait référence à une zone mémoire différente que l'objet que nous utilisons pour faire la comparaison. + +C'est pourquoi les 2 conditions `{ age: 18 } === { age: 18 }` et `{ age: 18 } == { age: 18 }` retournent `false`. + +
++ +#### Réponse : C + +La syntaxe des paramètres du reste _(rest parameters)_ (`...args`) retourne un tableau avec les arguments. Un tableau est un objet, donc `typeof args` retournera `"object"`. + +
++ +#### Réponse : C + +Avec `"use strict"`, vous pouvez êtes sûr de ne pas déclarer accidentellement des variables gloables. Nous ne déclarerons jamais la variable `age`, et temps que nous utiliserons `"use strict"`, cela créera une erreur de référence. Si nous n'utilisons pas `"use strict"`, cela fonctionnera et la variable `age` sera attribué à l'objet global. + +
++ +#### Réponse : A + +`eval` évalue les codes que nous passons en paramètre de type chaîne de caractères. Si c'est une expression, comme dans notre cas, il évaluera l'expression. L'expression est `10 * 10 + 5`, ce qui retourne le nombre `105`. + +
++ +#### Réponse : B + +La donnée stockée dans le `sessionStorage` est supprimée après la fermeture de l'onglet. + +Si vous utilisez le `localStorage`, la donnée sera là pour toujours, jusqu'à ce que, par exemple, `localStorage.clear()` soit invoquée. + +
++ +#### Réponse : B + +Avec le mot clé `var`, vous pouvez déclarer plusieurs variables avec le même nom. La variable aura pour valeur la dernière assignée. + +Vous ne pouvez pas faire cela avec `let` ou `const` puisqu'ils ont une portée de bloc. + +
++ +#### Réponse : C + +Toutes les clés d'objet (à l'exception des symboles) sont des chaînes de caractères sous le capot, même si vous ne les tapez pas vous-même en tant que chaîne. C'est pourquoi `obj.hasOwnProperty("1")` renvoie également la valeur `true`. + +Ça ne marche pas comme ça pour un set. Il n'y a pas de `'1'` dans notre ensemble : `set.has('1')` renvoie `false`. Il a le type numérique `1`, `set.has(1)` renvoie `true`. + +
++ +#### Réponse : C + +Si vous avez deux clés portant le même nom, la clé sera remplacée. Elle sera toujours dans sa première position, mais avec la dernière valeur spécifiée. + +
++ +#### Réponse : A + +Le contexte d'exécution de base est le contexte d'exécution global : c'est ce qui est accessible partout dans votre code. + +
++ +#### Réponse : C + +L'instruction `continue` ignore une itération si une condition donnée renvoie `true`. + +
++ +#### Réponse : A + +`String` est un constructeur intégré, auquel nous pouvons ajouter des propriétés. Je viens d'ajouter une méthode à son prototype. Les chaînes de caractère primitives sont automatiquement converties en un objet chaîne, généré par la fonction prototype de chaîne. Ainsi, toutes les chaînes (objets de chaîne) ont accès à cette méthode ! + +
++ +#### Réponse : B + +Les clés d'objet sont automatiquement converties en chaînes de caractères. Nous essayons de définir un objet en tant que clé de l'objet `a`, avec la valeur `123`. + +Cependant, lorsque nous transformons un objet en chaîne de caractère, il devient `"[Objet objet]"`. Donc, ce que nous disons ici, c'est que un `a["Objet objet"] = 123`. Ensuite, nous pouvons essayer de refaire la même chose. `c` est un autre objet que nous sommes implicitement en train de transformer en chaîne de caractère. Donc, `a["Objet objet"] = 456`. + +Ensuite, nous affichons `a[b]`, qui est en fait `a["Objet objet"]`. Que nous venons de définir à `456`, nous renvoyons donc `456`. + +
+
+
+#### Réponse : B
+
+Nous avons une fonction `setTimeout` et nous l'avons d'abord appelée. Pourtant, il a été affiché en dernier.
+
+En effet, dans les navigateurs, nous n’avons pas seulement le moteur d’exécution, nous avons aussi quelque chose appelé `WebAPI`. `WebAPI` nous donne la fonction` setTimeout` pour commencer, et par exemple le DOM.
+
+Une fois que la fonction de rappel _(callback)_ est poussée via la WebAPI, la fonction `setTimeout` elle-même (mais pas la fonction de rappel !) est extraite de la pile.
+
+
+
+Maintenant, `foo` est invoqué et `"Premier"` est affiché.
+
+
+
+`foo` est extrait de la pile et `baz` est invoqué. `"Troisième"` est affiché.
+
+
+
+WebAPI ne peut simplement pas ajouter des éléments à la pile dès qu’elle est prête. Au lieu de cela, elle pousse la fonction de rappel vers quelque chose appelé la _file d'attente_.
+
+
+
+C'est ici qu'une boucle d'événement commence à fonctionner. La **boucle d'événement** examine la pile et la file d'attente des tâches. Si la pile est vide, il prend la première chose dans la file d'attente et la pousse sur la pile.
+
+
+
+`bar` est invoqué, `"Second"` est affiché et il est sorti de la pile.
+
+
+ +#### Réponse : C + +L'élément imbriqué le plus profond qui a provoqué l'événement est la cible de l'événement. Vous pouvez arrêter le bouillonnement _(bubbling)_ en utilisant `event.stopPropagation`. + +
++ Click here! +
++ +#### Réponse : A + +Si nous cliquons sur `p`, nous verrons deux lignes : `p` et `div`. Lors de la propagation d'un événement, il y a 3 phases: capture, cible et bouillonnement _(bubbling)_. Par défaut, les gestionnaires d'événements sont exécutés dans la phase de bouillonnement (sauf si vous définissez `useCapture` sur` true`). Il va de l'élément imbriqué le plus profond vers l'extérieur. + +
++ +#### Réponse : D + +Avec les deux, nous pouvons transmettre l'objet auquel nous voulons que le mot clé `this` fasse référence. Cependant, `.call` est aussi _exécuté immédiatement_ ! + +`.bind.` renvoie une copie de la fonction, mais avec un contexte lié ! Elle n'est pas exécutée immédiatement. + +
++ +#### Réponse : B + +La fonction `sayHi` renvoie la valeur renvoyée par la fonction immédiatement appelée (IIFE). Cette fonction a renvoyé `0`, qui est du type `"nombre"`. + +Pour info : il n'y a que 7 types natifs : `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol` et `bigint`. `"function"` n'est pas un type, puisque les fonctions sont des objets, il est de type `"object"`. + +
++ +#### Réponse : A + +Il n'y a que six valeurs de fausses : + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (chaîne de caractère vide) +- `false` + +Les constructeurs de fonctions, comme `new Number` et `new Boolean` sont la vraies. + +
++ +#### Réponse : B + +`typeof 1` retourne `"number"`. +`typeof "number"` retourne `"string"` + +
++ +#### Réponse : C + +Lorsque vous définissez une valeur sur un élément d'un tableau qui dépasse la longueur du tableau, JavaScript crée un quelque chose appelé "emplacements vides". Ceux-ci ont en fait la valeur `undefined`, mais vous verrez quelque chose comme : + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +en fonction de l'endroit où vous l'exécutez (différent pour chaque navigateur, nœud, etc.). + +
++ +#### Réponse : A + +Le bloc `catch` reçoit l'argument `x`. Ce n'est pas le même `x` que la variable que nous passons en arguments. Cette variable `x` a une portée de bloc. + +Plus tard, nous définissons cette variable de bloc égale à `1` et définissons la valeur de la variable `y`. Maintenant, nous affichons la variable `x` de portée de bloc, dont la valeur est égale à `1`. + +En dehors du bloc `catch`, `x` est toujours `undefined` et `y` est égal à `2`. Lorsque nous voulons `console.log(x)` en dehors du bloc `catch`, il renvoie `undefined`, et `y` renvoie `2`. + +
++ +#### Réponse : A + +JavaScript n'a que des types et des objets primitifs. + +Les types primitifs sont `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string` et `symbol`. + +Ce qui différencie une primitive d'un objet, c'est que les primitives n'ont aucune propriété ou méthode. Cependant, vous remarquerez que `'foo'.toUpperCase()` est évalué à `'FOO'` et n'entraîne pas de `TypeError`. En effet, lorsque vous essayez d'accéder à une propriété ou à une méthode sur une primitive telle qu'une chaîne, JavaScript encapsule implicitement l'objet à l'aide de l'une des classes d'encapsulation, à savoir `String`, puis supprime immédiatement l'encapsulation après l'évaluation de l'expression. Toutes les primitives à l'exception de `null` et` undefined` présentent ce comportement. + +
++ +#### Réponse : C + +`[1, 2]` est notre valeur initiale. C'est la valeur avec laquelle nous commençons et la valeur du tout premier `acc`. Au premier tour, `acc` est `[1,2]` et `cur` est `[0, 1]`. Nous les concaténons, ce qui donne `[1, 2, 0, 1]`. + +Ensuite, `acc` est `[1, 2, 0, 1]` et `cur` est `[2, 3]`. Nous les concaténons et obtenons `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` + +
++ +#### Réponse : B + +`null` est faux. `!null` retourne `true`. `!true` retourne `false`. + +`""` est faux. `!""` retourne `true`. `!true` retourne `false`. + +`1` est vrai. `!1` retourne `false`. `!false` retourne `true`. + +
++ +#### Réponse : A + +Il retourne un identifiant unique. Cet identifiant peut être utilisé pour effacer cet interval avec la fonction `clearInterval()`. + +
++ +#### Réponse : A + +Une chaîne de caractère est itérable. L'opérateur de déconstruction transforme chaque caractère d'un itérable en un élément. + +
++ +#### Réponse : C + +Les fonctions régulières ne peuvent pas être arrêtées à mi-parcours après l'invocation. Cependant, une fonction de générateur peut être "arrêtée" à mi-chemin et continuer plus tard à partir de son point d'arrêt. Chaque fois qu'une fonction génératrice rencontre un mot-clé `yield`, elle renvoie la valeur spécifiée après celui-ci. Notez que la fonction du générateur dans ce cas ne _return_ pas la valeur, il _yields_ la valeur. + +Premièrement, nous initialisons la fonction du générateur avec `i` égal à` 10`. Nous appelons la fonction génératrice en utilisant la méthode `next()`. La première fois que nous appelons la fonction de générateur, `i` est égal à `10`. Il rencontre le premier mot-clé `yield` : il donne la valeur de `i`. Le générateur est maintenant "en pause" et `10` est affiché. + +Ensuite, nous appelons à nouveau la fonction avec la méthode `next()`. Il commence à continuer là où il s’était arrêté précédemment, toujours avec `i` égal à `10`. Maintenant, il rencontre le prochain mot-clé `yield` et donne `i * 2`. `i` est égal à `10`, donc il renvoie `10 * 2`, ce qui correspond à `20`. Cela donne `10, 20`. + +
++ +#### Réponse : B + +Lorsque nous passons plusieurs promesses à la méthode `Promise.race`, elle résout/rejette la promesse _first_ qui résout/rejette. Nous passons, à la méthode `setTimeout`, un timer: 500 ms pour la première promesse (`firstPromise`), et 100 ms pour la deuxième promesse (`secondPromise`). Cela signifie que le `secondPromise` se résout en premier avec la valeur de `'two'`. `res` contient maintenant la valeur de `'deux'`, qui est affiché. + +
+
+
+#### Réponse : D
+
+Tout d'abord, nous déclarons une variable `person` avec la valeur d'un objet possédant une propriété `name`.
+
+
+
+Ensuite, nous déclarons une variable appelée `membres`. Nous définissons le premier élément de ce tableau égal à la valeur de la variable `person`. Les objets interagissent par référence quand ils sont égaux. Lorsque vous affectez une référence d'une variable à une autre, vous créez une copie de cette référence. (notez qu'ils n'ont pas la même référence !)
+
+
+
+Ensuite, nous définissons la variable `person` égale à `null`.
+
+
+
+Nous modifions seulement la valeur de la variable `person`, et non le premier élément du tableau, car cet élément a une référence (copiée) différente de l'objet. Le premier élément de `members` conserve sa référence à l'objet d'origine. Lorsque nous affichons le tableau `members`, le premier élément contient toujours la valeur de l'objet, qui est affiché.
+
+
+ +#### Réponse : B + +Avec une boucle `for-in`, nous pouvons parcourir les clés d'objet, dans ce cas `name` et `age`. Sous le capot, les clés d'objet sont des chaînes (si elles ne sont pas un symbole). A chaque boucle, nous définissons la valeur de `item` égal à la clé courante sur laquelle elle est entrain d'itéré. Premièrement, `item` est égal à `name` et est affiché. Ensuite, `item` est égal à `age`, qui est affiché. + +
++ +#### Réponse : B + +L'associativité des opérateurs correspond à l'ordre dans lequel le compilateur évalue les expressions, de gauche à droite ou de droite à gauche. Cela se produit uniquement si tous les opérateurs ont la même priorité. Nous n'avons qu'un type d'opérateur : `+`. De plus, l'associativité est de gauche à droite. + +`3 + 4` est évalué en premier. Cela donne le nombre `7`. + +`7 + '5'` donne `'75'` à cause de la conversion. JavaScript convertit le nombre `7` en une chaîne, voir question 15. Nous pouvons concaténer deux chaînes en utilisant l'opérateur `+`. `"7" + "5"` a pour résultat `"75"`. + +
++ +#### Réponse : C + +Seuls les premiers nombres de la chaîne sont renvoyés. Basé sur la base dix (le deuxième argument permettant de spécifier le type de nombre que nous voulons analyser: base 10, hexadécimal, octal, binaire, etc.), `parseInt` vérifie si les caractères de la chaîne sont valides. Une fois qu'il rencontre un caractère qui n'est pas un nombre valide dans la base, il arrête l'analyse et ignore les caractères suivants. + +`*` n'est pas un nombre valide. Il analyse seulement `7` dans la décimale `7`. `num` contient maintenant la valeur de` 7`. + +
++ +#### Réponse : C + +Lors du l'utilisation de `map` sur le tableau, la valeur de `num` est égale à l’élément sur lequel elle est en train de boucler. Dans ce cas, les éléments sont des nombres. La condition de l'instruction si `typeof num === "numéro"` renvoie `true`. La fonction map crée un nouveau tableau et insère les valeurs renvoyées par la fonction. + +Cependant, nous ne renvoyons pas de valeur. Lorsque nous ne renvoyons pas de valeur à partir de la fonction, la fonction renvoie `undefined`. Le bloc de fonction est appelé pour chaque élément du tableau. Ainsi, pour chaque élément, nous renvoyons `undefined`. + +
++ +#### Réponse : A + +Les arguments sont passés par _valeur_, à moins que leur valeur ne soit un objet, ils sont passés par _référence_. `birthYear` est passée par valeur, car c'est une chaîne, pas un objet. Lorsque nous passons des arguments par valeur, une copie de cette valeur est créée (voir question 46). + +La variable `birthYear` a une référence à la valeur `"1997"`. L'argument `year` fait également référence à la valeur `"1997"`, mais il ne s'agit pas de la même valeur que celle de `birthYear`. Lorsque nous mettons à jour la valeur de `year` en plaçant `year` égal à `"1998"`, nous ne mettons à jour que la valeur de `year`. `birthYear` est toujours égal à `"1997"`. + +La valeur de `person` est un objet. L'argument `membre` a une référence (copiée) au même objet. Lorsque nous modifions une propriété de l'objet, `membre` a une référence à la valeur de` person` sera également modifiée, puisqu'elles ont toutes les deux une référence au même objet. La propriété `name` de `person` est maintenant égale à la valeur `"Lydia"`. + +
++ +#### Réponse : D + +Avec l'instruction `throw`, nous pouvons créer des erreurs personnalisées. Avec cette déclaration, vous pouvez lancer des exceptions. Une exception peut être une chaîne, un numéro, un booléen ou un objet. Dans ce cas, notre exception est la chaîne `'Hello world'`. + +Avec l'instruction `catch`, nous pouvons spécifier quoi faire si une exception est levée dans le bloc `try`. Une exception est levée : la chaîne `'Hello world'`. `e` est maintenant égal à cette chaîne, que nous affichons. Il en résulte `'Oh an error: Hello world'`. + +
++ +#### Réponse : B + +Lorsque vous retournez une propriété, la valeur de la propriété est égale à la valeur _retournée_ et non à la valeur définie dans la fonction constructeur. Nous renvoyons la chaîne `"Maserati"`, donc `myCar.make` est égal à `"Maserati"`. + +
++ +#### Réponse : A + +`let x = y = 10;` est en réalité un raccourci pour : + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Lorsque nous définissons `y` égal à `10`, nous ajoutons en fait une propriété `y` à l'objet global (`window` dans le navigateur,` global` dans NodeJS). Dans un navigateur, `window.y` est égal à `10`. + +Ensuite, nous déclarons une variable `x` avec la valeur de `y`, qui est `10`. Les variables déclarées avec le mot-clé `let` ont une portée de bloc, elles ne sont définies que dans le bloc dans lequel elles sont déclarées; la fonction immédiatement invoquée (IIFE) dans ce cas. Lorsque nous utilisons l'opérateur `typeof`, l'opérande `x` n'est pas défini: nous essayons d'accéder à `x` en dehors du bloc dans lequel il est déclaré. Cela signifie que `x` n'est pas défini. Les valeurs auxquelles aucune valeur n'a été attribuée ni déclarée sont du type `"undefined"`. `console.log (typeof x)` renvoie `"undefined"`. + +Cependant, nous avons créé une variable globale `y` lorsque `y` est égal à `10`. Cette valeur est accessible n'importe où dans notre code. `y` est défini et contient une valeur de type `"number"`. `console.log (typeof y)` renvoie `"number"`. + +
++ +#### Réponse : A + +Nous pouvons supprimer des propriétés d'objets en utilisant le mot-clé `delete`, également dans le prototype. En supprimant une propriété dans le prototype, elle n’est plus disponible dans la chaîne de prototypes. Dans ce cas, la fonction `bark` n'est plus disponible dans le prototype après `delete Dog.prototype.bark`, mais nous essayons toujours d'y accéder. + +Lorsque nous essayons d'appeler quelque chose qui n'est pas une fonction, un `TypeError` est levé. Dans ce cas, `TypeError: pet.bark n'est pas une fonction`, puisque` pet.bark` est `undefined`. + +
++ +#### Réponse : D + +L'objet `Set` est une collection de valeurs _uniques_ : une valeur ne peut apparaître qu'une seule fois dans un ensemble. + +Nous avons passé l'itérable `[1, 1, 2, 3, 4]` avec une valeur dupliquée `1`. Puisque nous ne pouvons pas avoir deux valeurs identiques dans un ensemble, l'une d'entre elles est supprimée. Cela donne `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Réponse : C + +Un module importé est _en lecture seule_ : vous ne pouvez pas modifier le module importé. Seul le module qui les exporte peut en changer la valeur. + +Lorsque nous essayons d'incrémenter la valeur de `myCounter`, une erreur est générée : `myCounter` est en lecture seule et ne peut pas être modifié. + +
++ +#### Réponse : A + +L'opérateur `delete` renvoie une valeur booléenne : `true` en cas de suppression réussie, sinon il renvoie `false`. Toutefois, les variables déclarées avec les mots clés `var`,` const` ou `let` ne peuvent pas être supprimées à l'aide de l'opérateur` delete`. + +La variable `name` a été déclarée avec un mot-clé `const`. Par conséquent, sa suppression a échoué : `false` est renvoyé. Lorsque nous définissons `age` égal à `21`, nous avons en fait ajouté une propriété appelée `age` à l'objet global. De cette façon, vous pouvez supprimer des propriétés d’objets, ainsi que de l’objet global, pour que `delete age` renvoie` true`. + +
+
+
+#### Réponse : C
+
+Nous pouvons décompresser les valeurs des tableaux ou les propriétés des objets en les détruisant. Par exemple :
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+La valeur de `a` est maintenant `1` et la valeur de `b` est maintenant `2`. Ce que nous avons réellement fait dans la question, c'est :
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Cela signifie que la valeur de `y` est égale à la première valeur du tableau, qui correspond au nombre `1`. Lorsque nous affichons `y`,` 1` est renvoyé.
+
+
+ +#### Réponse : B + +Il est possible de combiner des objets en utilisant l'opérateur de déconstruction `...`. Il vous permet de créer des copies des paires clé / valeur d'un objet et de les ajouter à un autre objet. Dans ce cas, nous créons des copies de l'objet `user` et nous les ajoutons à l'objet` admin`. L'objet `admin` contient maintenant les paires clé / valeur copiées, ce qui donne `{admin: true, nom: "Lydia", age: 21}`. + +
++ +#### Réponse : B + +Avec la méthode `defineProperty`, nous pouvons ajouter de nouvelles propriétés à un objet ou modifier celles existantes. Lorsque nous ajoutons une propriété à un objet en utilisant la méthode `defineProperty`, il s’agit par défaut d'une propriété _non énumérable_. La méthode `Object.keys` renvoie tous les noms de propriétés _énumérable_ à partir d'un objet, dans ce cas uniquement `"name"`. + +Les propriétés ajoutées à l'aide de la méthode `defineProperty` sont immuables par défaut. Vous pouvez remplacer ce comportement en utilisant les propriétés `writeable`, `configurable` et `enumerable`. De cette façon, la méthode `defineProperty` vous donne beaucoup plus de contrôle sur les propriétés que vous ajoutez à un objet. + +
++ +#### Réponse : A + +Le second argument de `JSON.stringify` est le _replaçant_. Le remplaçant peut être une fonction ou un tableau, et vous permet de contrôler quoi et comment les valeurs doivent être stringifiées. + +Si le remplaçant est un _tableau_, seules les propriétés dont les noms sont inclus dans le tableau seront ajoutées à la chaîne JSON. Dans ce cas, seules les propriétés avec les noms `"level"` et `"health"` sont incluses, `"username"` est exclu. `data` est maintenant égal à `"{"level":19, "health":90}"`. + +Si le remplaçant est une _fonction_, cette fonction est appelée sur chaque propriété de l'objet que vous personnalisez. La valeur renvoyée par cette fonction sera la valeur de la propriété lorsqu'elle sera ajoutée à la chaîne JSON. Si la valeur est `undefined`, cette propriété est exclue de la chaîne JSON. + +
++ +#### Réponse : A + +L'opérateur arithmétique `++` _renvoie en premier_ la valeur de l'opérande, _puis incrémente_ la valeur de l'opérande. La valeur de `num1` est égale à `10`, puisque la fonction `increaseNumber` renvoie d'abord la valeur de `num`, qui correspond à `10`, et augmente la valeur de `num` par la suite. + +`num2` est égal à `10`, puisque nous avons passé `num1` à la commande `increasePassedNumber`. `number` est égal à `10` (la valeur de `num1`). Encore une fois, l'opérateur arithmétique `++` _renvoie d'abord_ la valeur de l'opérande, puis incrémente_ la valeur de l'opérande. La valeur de `nombre` est `10`, donc `num2` est égal à `10`. + +
++ +#### Répondre: C + +Dans ES6, nous pouvons initialiser les paramètres avec une valeur par défaut. La valeur du paramètre sera la valeur par défaut, si aucune autre valeur n'a été passée à la fonction, ou si la valeur du paramètre est `"undefined"`. Dans ce cas, nous répartissons les propriétés de l'objet `value` dans un nouvel objet, donc `x` a la valeur par défaut `{number: 10}`. + +L'argument par défaut est évalué at _call time_! Chaque fois que nous appelons la fonction, un a _new_ object créé. Nous invoquons la fonction `multiply` les deux premières fois sans passer de valeur: `x` a la valeur par défaut `{number: 10}`. Nous enregistrons ensuite la valeur multipliée de ce nombre, qui est `20`. + +La troisième fois que nous invoquons multiplier, nous passons un argument: l'objet appelé `value`. L'opérateur `* =` est en fait un raccourci pour `x.number = x.number * 2`: nous modifions la valeur de `x.number`, et enregistrons la valeur multipliée `20`. + +La quatrième fois, nous passons à nouveau l'objet `value`. `x.number` a été précédemment modifié en `20`, donc `x.number * = 2` enregistre «40». + +
++ +- [🇸🇦 العربية](../ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](../ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](../bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇩🇪 Deutsch](../de-DE/README.md) +- [🇬🇧 English](../README.md) +- [🇪🇸 Español](../es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](../fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇹 Italiano](../it-IT/README.md) +- [🇯🇵 日本語](../ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇰🇷 한국어](../ko-KR/README-ko_KR.md) +- [🇳🇱 Nederlands](../nl-NL/README.md) +- [🇵🇱 Polski](../pl-PL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](../pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷o Română](../ro-RO/README.ro.md) +- [🇷🇺 Русский](../ru-RU/README.md) +- [🇽🇰 Shqip](../sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](../th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](../tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](../uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](../vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](../zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](../zh-TW/README_zh-TW.md) + +
++ +#### Jawaban: D + +Di dalam function, kita membuat sebuah variabel `name` dan variabel tersebut di deklarasikan menggunakan `var`. Artinya variable tersebut di hoisting (dalam fase pembuatan ini menggunakan memory penyimpanan) dengan isi standar-nya `undefined`, saat javascript mengeksekusi baris code pembuatan variabel-nya. variabel `name` isinya masih undefined, jadi isi dari variabel tersebut `undefined` + +Mendeklarasikan varibel menggunakan `let` (dan `const`) juga terkena hoisting, tidak seperti `var`, variabel declaration `let` dan `const` tidak ditentukan isi standar-nya. `let` dan `const` tidak bisa diakses sebelum di tentukan dulu isi-nya. Kejadian ini disebut "temporal dead zone". Saat kita mencoba memanggil variabel yang belum ditentukan isi-nya, Javascript mengeluarkan error `ReferenceError`. +
++ +#### Jawaban: C + +Karena antrean peristiwa di JavaScript, fungsi callback `setTimeout` disebut _after_ loop telah dijalankan. Karena variabel `i` di loop pertama dideklarasikan menggunakan kata kunci` var`, nilai ini adalah global. Selama perulangan, kita menambah nilai `i` sebesar `1` setiap kali, menggunakan operator unary` ++ `. Pada saat fungsi callback `setTimeout` dipanggil,` i` sama dengan `3` di contoh pertama. + +Pada perulangan kedua, variabel `i` dideklarasikan menggunakan kata kunci` let`: variabel yang dideklarasikan dengan kata kunci `let` (dan` const`) memiliki cakupan blok (blok adalah apa saja di antara `{}`). Selama setiap iterasi, `i` akan memiliki nilai baru, dan setiap nilai dicakup di dalam loop. +
++ +#### Jawaban: B + +Perhatikan pada nilai 'diameter' adalah fungsi biasa, sedangkan nilai 'perimeter' yaitu fungsi panah. + +Dengan fungsi panah, kata kunci 'this' merujuk ke cakupan sekitarnya saat ini, tidak seperti fungsi biasa. Ini berarti bahwa ketika kita memanggil 'perimeter' itu tidak mengacu pada objek bentuk, tetapi pada lingkup sekitarnya. + +Tidak ada nilai 'radius' pada objek itu, yang mengembalikan 'tidak ditentukan'. + +
++ +#### Jawaban: A + +Tia unary plus mencoba mengonversi operan menjadi angka. `true` adalah` 1`, dan `false` adalah` 0`. + +String "'Lydia'` adalah nilai yang benar. Apa yang sebenarnya kami tanyakan adalah "apakah nilai kebenaran ini salah?". Ini mengembalikan `salah`. + + +
++ +#### Jawaban: A +Pada JavaScript, semua kunci objek adalah string (kecuali jika itu berupa Simbol). Meskipun kita mungkin tidak mengetiknya sebagai string, tetap saja mereka selalu berubah menjadi string didalamnya. + +JavaScript menginterpretasikan (atau membuka) pernyataan-pernyataan. Saat kita menggunakan notasi kurung siku, ia melihat kurung buka pertama `[` dan terus berjalan sampai menemukan kurung tutup `]`. Baru setelah itu akan mengevaluasi pernyataannya. `mouse[bird.size]`: Pertama, ini mengevaluasi `bird.size`, yang mana `"small"`. `mouse["small"]` mengembalikan nilai `true`. + +Namun, dengan notasi dot (.), hal ini tidak terjadi. `mouse` tidak memiliki kunci dengan nama `bird`, yang menyebabkan `mouse.bird` bernilai `undefined`. Kemudian, kita meminta `size` untuk menggunakan notasi dot (.): `mouse.bird.size`. Kita mengetahui bahwa `mouse.bird` bernilai `undefined`, yang sebenarnya kita minta adalah `undefined.size`. Yang mana hal ini tidak valid, dan akan memunculkan kesalahan yang mirip dengan `Cannot read property "size" of undefined`. + +
+
+
+#### Jawaban: A
+
+Dalam JavaScript, semua objek berinteraksi dengan _reference_ saat menyetelnya agar sama satu sama lain.
+
+Pertama, variabel `c` menyimpan nilai ke sebuah objek. Nanti, kita menetapkan `d` dengan referensi yang sama yang dimiliki` c` ke objek.
+
+
+
+Saat Anda mengubah satu objek, Anda mengubah semuanya.
+
+
+ +#### Jawaban: C + +`new Number()` adalah konstruktor fungsi bawaan pada JavaScript. Meskipun hasilnya terlihat seperti integer, namun sebenarnya itu bukan integer: aslinya memiliki banyak fitur tambahan dan merupakan sebuah objek. + +Saat kita menggunakan operator `==`, hal ini hanya akan memeriksa bahwa keduanya memiliki nilai yang sama. Pada kasus ini kedua variabel tersebut memiliki nilai yang sama, yaitu `3`, maka akan mengembalikan nilai `true`. + +Namun, saat kita menggunakan operator `===`, operator ini memeriksa bahwa kedua variabel memiliki nilai dan tipe yang sama. Bagaimanapun: `new Number()` bukanlah sebuah integer, ini adalah sebuah **object**. Keduanya akan mengembalikan nilai `false.` + +
++ +#### Jawaban: D + +Fungsi `colorChange` adalah statis. Metode statis dirancang hanya dapat aktif pada kontruktor dimana fungsi itu dibuat, dan tidak bisa dibawa ke-turunannya. Kita tahu bahwa `freddie` adalah sebuah turunan, maka fungsi itu tidak bisa turun, dan tidak tersedia pada instance `freddie`: sebuah pesan `TypeError` akan dikembalikan + +
++ +#### Jawaban: A + +Ini mencatat objek, karena kita baru saja membuat objek kosong di objek global! Saat kita salah mengetik `greeting` sebagai` greetign`, interpreter JS sebenarnya melihat ini sebagai `global.greetign = {}` (atau `window.greetign = {}` di browser). + +Untuk menghindari hal ini, kita bisa menggunakan `" use strict "`. Ini memastikan bahwa Anda telah mendeklarasikan variabel sebelum menetapkannya dengan apa pun. + +
++ +#### Jawaban: A + +Ini dimungkinkan dalam JavaScript, karena fungsi adalah objek! (Segala sesuatu selain tipe primitif adalah objek) + +Fungsi adalah jenis objek khusus. Kode yang Anda tulis sendiri bukanlah fungsi sebenarnya. Fungsinya adalah objek dengan properti. Properti ini tidak dapat dipanggil. + +
++ +#### Jawaban: A + +Anda tidak dapat menambahkan properti ke constructor seperti yang Anda lakukan dengan objek biasa. Jika Anda ingin menambahkan fitur ke semua objek sekaligus, Anda harus menggunakan prototipe sebagai gantinya. Jadi dalam kasus ini: + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +Akan membuat `member.getFullName()` berfungsi. Mengapa ini bermanfaat? Katakanlah kita menambahkan metode ini ke konstruktor itu sendiri. Mungkin tidak setiap instance `Person` membutuhkan metode ini. Ini akan membuang banyak ruang memori, karena mereka masih memiliki properti itu, yang mengambil ruang memori untuk setiap instance. Sebaliknya, jika kita hanya menambahkannya ke prototipe, kita hanya memilikinya di satu tempat di memori, namun mereka semua memiliki akses ke sana! + +
++ +#### Jawaban: A + +Pada `sarah`, kita tidak menggunakan kata kunci `new`. Saat menggunakan `new`, Ini mengacu pada object kosong yang kita buat. Namun, jika Anda tidak menambahkan `new` ini merujuk pada **global object**! + +Kita tahu bahwa `this.firstName` setara dengan `"Sarah"` dan `this.lastName` sama dengan `"Smith"`. Apa yang sebenarnya kami lakukan adalah mendefinisikan `global.firstName = 'Sarah'` dan `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` sendiri dibiarkan `undefined`, karena kita tidak mengembalikan nilai dari fungsi `Person`. + +
+
+
+#### Jawaban: D
+
+Selama fase **capturing**, event melewati elemen ancestor hingga ke elemen target. Kemudian mencapai element **target**, dan **bubbling** dimulai.
+
+
+
+
+ +#### Jawaban: B + +Semua objek memiliki prototypes, kecuali **objek dasar**. Objek dasar adalah objek yang dibuat oleh pengguna, atau objek yang dibuat dengan menggunakan kata kunci `baru`. Objek dasar memiliki akses ke beberapa metode dan properti, seperti `.toString`. Inilah alasan mengapa Anda dapat menggunakan metode JavaScript bawaan! Semua metode tersebut tersedia di prototipe. Meskipun JavaScript tidak dapat menemukannya secara langsung di objek Anda, JavaScript berada di rantai prototipe dan menemukannya di sana, yang membuatnya dapat diakses untuk Anda. + +
++ +#### Jawaban: C + +JavaScript adalah **Bahasa yang bersifat dinamis**: yang tidak menentukan jenis variabel tertentu. Values dapat secara otomatis diubah menjadi jenis lain tanpa Anda sadari, yang disebut _implicit type coercion_. **Coercion** adalah mengubah dari satu jenis ke jenis lainnya. + +Pada contoh ini, JavaScript mengubah number `1` menjadi sebuah string, agar fungsi tersebut masuk akal dan mengembalikan nilai. Selama penambahan tipe numerik (`1`) dan tipe string (`'2'`), angka tersebut diperlakukan sebagai string. Kita bisa menggabungkan string seperti `"Hello" + "World"`, jadi yang terjadi di sini adalah `"1" + "2"` yang mengembalikan `"12"`. + +
++ +#### Jawaban: C + +**Akhiran** operator unary `++`: + +1. Mengembalikan nilai (ini mengembalikan `0`) +2. Menambahkan nilai (angkanya sekarang `1`) + +**Awalan** operator unary `++`: + +1. Menambah nilai (angkanya sekarang `2`) +2. Mengembalikan nilai (ini mengembalikan `2`) + +Ini mengembalikan `0 2 2`. + +
++ +#### Jawaban: B + +Jika Anda menggunakan literal template yang diberi tag, nilai argumen pertama selalu berupa array bernilai string. Argumen yang tersisa mendapatkan nilai dari ekspresi yang diteruskan! + +
++ +#### Jawaban: C + +Saat menguji persamaan, primitif dibandingkan dengan nilainya, sedangkan objek dibandingkan dengan referensinya. JavaScript memeriksa apakah objek memiliki referensi ke lokasi yang sama di memori. + +Dua objek yang kita bandingkan tidak memiliki itu: objek yang kita lewati sebagai parameter merujuk ke lokasi yang berbeda dalam memori dari objek yang kita gunakan untuk memeriksa persamaan. + +Inilah mengapa `{age: 18} === {age: 18}` dan `{age: 18} == {age: 18}` mengembalikan nilai `false`. + +
++ +#### Jawaban: C + +Parameter sisanya (`... args`.) Memungkinkan kita "mengumpulkan" semua argumen yang tersisa ke dalam sebuah array. Array adalah sebuah objek, jadi `typeof args` mengembalikan "objek" + +
++ +#### Jawaban: C + +Dengan `" use strict "`, Anda dapat memastikan bahwa Anda tidak mendeklarasikan variabel global secara tidak sengaja. Kita tidak pernah mendeklarasikan variabel `age`, dan karena kita menggunakan `" use strict "`, ini akan memunculkan kesalahan referensi. Jika kita tidak menggunakan `" use strict "`, ini akan berhasil, karena properti `age` akan ditambahkan ke objek global. + +
++ +#### Jawaban: A + +`eval` mengevaluasi kode yang berlalu sebagai string. Jika itu adalah ekspresi, seperti dalam kasus ini, itu mengevaluasi ekspresi. Ungkapannya adalah `10 * 10 + 5`. Ini kembali nomor `105`. + +
++ +#### Jawaban: B + +Data yang disimpan di `sessionStorage` akan dihapus setelah menutup _tab_. + +Jika anda menggunakan `localStorage`, data tersebut akan tersimpan selamanya, kecuali misalnya _method_ `localStorage.clear()` dipanggil. + +
++ +#### Jawaban: B + +Dengan kata kunci `var`, anda dapat menyatakan beberapa variabel dengan nama yang sama. Variabelnya akan memegang nilai terakhir. + +Anda tidak dapat melakukan ini dengan `let` atau `const` karena mereka block-scoped. + +
++ +#### Jawaban: C + +All object keys (excluding Symbols) are strings under the hood, even if you don't type it yourself as a string. This is why `obj.hasOwnProperty('1')` also returns true. + +It doesn't work that way for a set. There is no `'1'` in our set: `set.has('1')` returns `false`. It has the numeric type `1`, `set.has(1)` returns `true`. + +
++ +#### Jawaban: C + +Jika anda memiliki dua kunci dengan nama yang sama, kunci akan diganti. Ini masih dalam posisi pertama, tetapi dengan nilai terakhir yang ditentukan. + +
++ +#### Jawaban: A + +The base execution context is the global execution context: it's what's accessible everywhere in your code. + +
++ +#### Jawaban: C + +Pernyataan `continue` melewatkan iterasi jika kondisi tertentu mengembalikan `true`. + +
++ +#### Jawaban: A + +`String` adalah konstruksi dibangun, yang dapat kita tambahkan properti ke. Aku hanya menambahkan metode ke prototipe. String primitif string secara otomatis dikonversi menjadi objek string, dihasilkan oleh fungsi prototipe string. Jadi, semua string (objek string) memiliki akses ke metode itu! + +
++ +#### Jawaban: B + +Object keys are automatically converted into strings. We are trying to set an object as a key to object `a`, with the value of `123`. + +However, when we stringify an object, it becomes `"[object Object]"`. So what we are saying here, is that `a["object Object"] = 123`. Then, we can try to do the same again. `c` is another object that we are implicitly stringifying. So then, `a["object Object"] = 456`. + +Then, we log `a[b]`, which is actually `a["object Object"]`. We just set that to `456`, so it returns `456`. + +
+
+
+#### Jawaban: B
+
+Kami memiliki fungsi `setTimeout` dan dimohonkan terlebih dahulu. Namun, itu login terakhir.
+
+Hal ini karena di browsers, kita tidak hanya memiliki mesin waktu runtime, kita juga memiliki sesuatu yang disebut `WebAPI`. `WebAPI` memberi kita fungsi `setTimeout`, dan misalnya DOM.
+
+Setelah _callback_ (panggilan balik) didorong ke WebAPI, fungsi `setTimeout` itu sendiri (tetapi tidak panggilan balik) muncul dari tumpukan.
+
+
+
+Sekarang, `foo` mendapat hambatan, dan `"First"` yang login.
+
+
+
+`foo` yang muncul dari tumpukan, dan `baz` mendapat perantara. `"Third"` akan login.
+
+
+
+WebAPI tidak bisa hanya menambahkan barang-barang ke tumpukan setiap kali siap. Sebaliknya, ia mendorong fungsi panggilan balik ke sesuatu yang disebut _queue_ (antrian).
+
+
+
+Di sinilah serangkaian acara mulai bekerja. Sebuah **event loop** (putaran kejadian/peristiwa) melihat tumpukan dan antrian tugas. Jika tumpukan kosong, itu mengambil hal pertama pada antrian dan mendorong ke tumpukan.
+
+
+
+`bar` bisa dipanggil, `"Second"` akan login, dan itu muncul dari tumpukan.
+
+
+ +#### Jawaban: C + +The deepest nested element that caused the event is the target of the event. You can stop bubbling by `event.stopPropagation` + +
++ Click here! +
++ +#### Jawaban: A + +If we click `p`, we see two logs: `p` and `div`. During event propagation, there are 3 phases: capturing, target, and bubbling. By default, event handlers are executed in the bubbling phase (unless you set `useCapture` to `true`). It goes from the deepest nested element outwards. + +
++ +#### Jawaban: D + +With both, we can pass the object to which we want the `this` keyword to refer to. However, `.call` is also _executed immediately_! + +`.bind.` returns a _copy_ of the function, but with a bound context! It is not executed immediately. + +
++ +#### Jawaban: B + +The `sayHi` function returns the returned value of the immediately invoked function (IIFE). This function returned `0`, which is type `"number"`. + +FYI: there are only 7 built-in types: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol`, and `bigint`. `"function"` is not a type, since functions are objects, it's of type `"object"`. + +
++ +#### Jawaban: A + +Hanya ada enam nilai yang salah: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (string kosong) +- `false` + +Konstruktor fungsi, seperti Number baru dan Boolean baru, benar. + +
++ +#### Jawaban: B + +`typeof 1` returns `"number"`. +`typeof "number"` returns `"string"` + +
++ +#### Jawaban: C + +Saat Anda menyetel nilai ke elemen dalam larik yang melebihi panjang larik, JavaScript membuat sesuatu yang disebut "slot kosong". Ini sebenarnya memiliki nilai `tidak terdefinisi`, tetapi Anda akan melihat sesuatu seperti: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +tergantung di mana Anda menjalankannya (berbeda untuk setiap browser, node, dll.) + +
++ +#### Jawaban: A + +The `catch` block receives the argument `x`. This is not the same `x` as the variable when we pass arguments. This variable `x` is block-scoped. + +Later, we set this block-scoped variable equal to `1`, and set the value of the variable `y`. Now, we log the block-scoped variable `x`, which is equal to `1`. + +Outside of the `catch` block, `x` is still `undefined`, and `y` is `2`. When we want to `console.log(x)` outside of the `catch` block, it returns `undefined`, and `y` returns `2`. + +
++ +#### Jawaban: A + +JavaScript only has primitive types and objects. + +Primitive types are `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, and `symbol`. + +What differentiates a primitive from an object is that primitives do not have any properties or methods; however, you'll note that `'foo'.toUpperCase()` evaluates to `'FOO'` and does not result in a `TypeError`. This is because when you try to access a property or method on a primitive like a string, JavaScript will implicitly wrap the object using one of the wrapper classes, i.e. `String`, and then immediately discard the wrapper after the expression evaluates. All primitives except for `null` and `undefined` exhibit this behaviour. + +
++ +#### Jawaban: C + +`[1, 2]` is our initial value. This is the value we start with, and the value of the very first `acc`. During the first round, `acc` is `[1,2]`, and `cur` is `[0, 1]`. We concatenate them, which results in `[1, 2, 0, 1]`. + +Then, `[1, 2, 0, 1]` is `acc` and `[2, 3]` is `cur`. We concatenate them, and get `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` + +
++ +#### Jawaban: B + +`null` is falsy. `!null` returns `true`. `!true` returns `false`. + +`""` is falsy. `!""` returns `true`. `!true` returns `false`. + +`1` is truthy. `!1` returns `false`. `!false` returns `true`. + +
++ +#### Jawaban: A + +Itu adalah mengembalikan sebuah id unik. id unik dapat digunakan untuk menghapus interval dengan menggunakan fungsi clearInterval() + +
++ +#### Jawaban: A + +Sebuah string adalah iterable. Operator memetakan setiap karakter dari sebuah iterable ke dalam satu elemen. + +
++ +#### Jawaban: C + +Regular functions cannot be stopped mid-way after invocation. However, a generator function can be "stopped" midway, and later continue from where it stopped. Every time a generator function encounters a `yield` keyword, the function yields the value specified after it. Note that the generator function in that case doesn’t _return_ the value, it _yields_ the value. + +First, we initialize the generator function with `i` equal to `10`. We invoke the generator function using the `next()` method. The first time we invoke the generator function, `i` is equal to `10`. It encounters the first `yield` keyword: it yields the value of `i`. The generator is now "paused", and `10` gets logged. + +Then, we invoke the function again with the `next()` method. It starts to continue where it stopped previously, still with `i` equal to `10`. Now, it encounters the next `yield` keyword, and yields `i * 2`. `i` is equal to `10`, so it returns `10 * 2`, which is `20`. This results in `10, 20`. + +
++ +#### Jawaban: B + +When we pass multiple promises to the `Promise.race` method, it resolves/rejects the _first_ promise that resolves/rejects. To the `setTimeout` method, we pass a timer: 500ms for the first promise (`firstPromise`), and 100ms for the second promise (`secondPromise`). This means that the `secondPromise` resolves first with the value of `'two'`. `res` now holds the value of `'two'`, which gets logged. + +
+
+
+#### Jawaban: D
+
+First, we declare a variable `person` with the value of an object that has a `name` property.
+
+
+
+Then, we declare a variable called `members`. We set the first element of that array equal to the value of the `person` variable. Objects interact by _reference_ when setting them equal to each other. When you assign a reference from one variable to another, you make a _copy_ of that reference. (note that they don't have the _same_ reference!)
+
+
+
+Then, we set the variable `person` equal to `null`.
+
+
+
+We are only modifying the value of the `person` variable, and not the first element in the array, since that element has a different (copied) reference to the object. The first element in `members` still holds its reference to the original object. When we log the `members` array, the first element still holds the value of the object, which gets logged.
+
+
+ +#### Jawaban: B + +With a `for-in` loop, we can iterate through object keys, in this case `name` and `age`. Under the hood, object keys are strings (if they're not a Symbol). On every loop, we set the value of `item` equal to the current key it’s iterating over. First, `item` is equal to `name`, and gets logged. Then, `item` is equal to `age`, which gets logged. + +
++ +#### Jawaban: B + +Operator associativity is the order in which the compiler evaluates the expressions, either left-to-right or right-to-left. This only happens if all operators have the _same_ precedence. We only have one type of operator: `+`. For addition, the associativity is left-to-right. + +`3 + 4` gets evaluated first. This results in the number `7`. + +`7 + '5'` results in `"75"` because of coercion. JavaScript converts the number `7` into a string, see question 15. We can concatenate two strings using the `+`operator. `"7" + "5"` results in `"75"`. + +
++ +#### Jawaban: C + +Only the first numbers in the string is returned. Based on the _radix_ (the second argument in order to specify what type of number we want to parse it to: base 10, hexadecimal, octal, binary, etc.), the `parseInt` checks whether the characters in the string are valid. Once it encounters a character that isn't a valid number in the radix, it stops parsing and ignores the following characters. + +`*` is not a valid number. It only parses `"7"` into the decimal `7`. `num` now holds the value of `7`. + +
++ +#### Jawaban: C + +When mapping over the array, the value of `num` is equal to the element it’s currently looping over. In this case, the elements are numbers, so the condition of the if statement `typeof num === "number"` returns `true`. The map function creates a new array and inserts the values returned from the function. + +However, we don’t return a value. When we don’t return a value from the function, the function returns `undefined`. For every element in the array, the function block gets called, so for each element we return `undefined`. + +
++ +#### Jawaban: A + +Arguments are passed by _value_, unless their value is an object, then they're passed by _reference_. `birthYear` is passed by value, since it's a string, not an object. When we pass arguments by value, a _copy_ of that value is created (see question 46). + +The variable `birthYear` has a reference to the value `"1997"`. The argument `year` also has a reference to the value `"1997"`, but it's not the same value as `birthYear` has a reference to. When we update the value of `year` by setting `year` equal to `"1998"`, we are only updating the value of `year`. `birthYear` is still equal to `"1997"`. + +The value of `person` is an object. The argument `member` has a (copied) reference to the _same_ object. When we modify a property of the object `member` has a reference to, the value of `person` will also be modified, since they both have a reference to the same object. `person`'s `name` property is now equal to the value `"Lydia"` + +
++ +#### Jawaban: D + +With the `throw` statement, we can create custom errors. With this statement, you can throw exceptions. An exception can be a string, a number, a boolean or an object. In this case, our exception is the string `'Hello world'`. + +With the `catch` statement, we can specify what to do if an exception is thrown in the `try` block. An exception is thrown: the string `'Hello world'`. `e` is now equal to that string, which we log. This results in `'Oh an error: Hello world'`. + +
++ +#### Jawaban: B + +When you return a property, the value of the property is equal to the _returned_ value, not the value set in the constructor function. We return the string `"Maserati"`, so `myCar.make` is equal to `"Maserati"`. + +
++ +#### Jawaban: A + +`let x = y = 10;` is actually shorthand for: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +When we set `y` equal to `10`, we actually add a property `y` to the global object (`window` in browser, `global` in Node). In a browser, `window.y` is now equal to `10`. + +Then, we declare a variable `x` with the value of `y`, which is `10`. Variables declared with the `let` keyword are _block scoped_, they are only defined within the block they're declared in; the immediately-invoked function (IIFE) in this case. When we use the `typeof` operator, the operand `x` is not defined: we are trying to access `x` outside of the block it's declared in. This means that `x` is not defined. Values who haven't been assigned a value or declared are of type `"undefined"`. `console.log(typeof x)` returns `"undefined"`. + +However, we created a global variable `y` when setting `y` equal to `10`. This value is accessible anywhere in our code. `y` is defined, and holds a value of type `"number"`. `console.log(typeof y)` returns `"number"`. + +
++ +#### Jawaban: A + +We can delete properties from objects using the `delete` keyword, also on the prototype. By deleting a property on the prototype, it is not available anymore in the prototype chain. In this case, the `bark` function is not available anymore on the prototype after `delete Dog.prototype.bark`, yet we still try to access it. + +When we try to invoke something that is not a function, a `TypeError` is thrown. In this case `TypeError: pet.bark is not a function`, since `pet.bark` is `undefined`. + +
++ +#### Jawaban: D + +The `Set` object is a collection of _unique_ values: a value can only occur once in a set. + +We passed the iterable `[1, 1, 2, 3, 4]` with a duplicate value `1`. Since we cannot have two of the same values in a set, one of them is removed. This results in `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Jawaban: C + +Modul yang diimpor adalah _read-only_: Anda tidak dapat mengubah modul yang diimpor. Hanya modul yang mengekspornya yang dapat mengubah nilainya. + +Ketika kita mencoba untuk menambah nilai `myCounter`, itu melemparkan kesalahan: `myCounter` adalah baca-saja dan tidak dapat dimodifikasi. + + +
++ +#### Jawaban: A + +The `delete` operator returns a boolean value: `true` on a successful deletion, else it'll return `false`. However, variables declared with the `var`, `const` or `let` keyword cannot be deleted using the `delete` operator. + +The `name` variable was declared with a `const` keyword, so its deletion is not successful: `false` is returned. When we set `age` equal to `21`, we actually added a property called `age` to the global object. You can successfully delete properties from objects this way, also the global object, so `delete age` returns `true`. + +
+
+
+#### Jawaban: C
+
+We can unpack values from arrays or properties from objects through destructuring. For example:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+The value of `a` is now `1`, and the value of `b` is now `2`. What we actually did in the question, is:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+This means that the value of `y` is equal to the first value in the array, which is the number `1`. When we log `y`, `1` is returned.
+
+
+ +#### Jawaban: B + +It's possible to combine objects using the spread operator `...`. It lets you create copies of the key/value pairs of one object, and add them to another object. In this case, we create copies of the `user` object, and add them to the `admin` object. The `admin` object now contains the copied key/value pairs, which results in `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### Jawaban: B + +With the `defineProperty` method, we can add new properties to an object, or modify existing ones. When we add a property to an object using the `defineProperty` method, they are by default _not enumerable_. The `Object.keys` method returns all _enumerable_ property names from an object, in this case only `"name"`. + +Properties added using the `defineProperty` method are immutable by default. You can override this behavior using the `writable`, `configurable` and `enumerable` properties. This way, the `defineProperty` method gives you a lot more control over the properties you're adding to an object. + +
++ +#### Jawaban: A + +The second argument of `JSON.stringify` is the _replacer_. The replacer can either be a function or an array, and lets you control what and how the values should be stringified. + +If the replacer is an _array_, only the property names included in the array will be added to the JSON string. In this case, only the properties with the names `"level"` and `"health"` are included, `"username"` is excluded. `data` is now equal to `"{"level":19, "health":90}"`. + +If the replacer is a _function_, this function gets called on every property in the object you're stringifying. The value returned from this function will be the value of the property when it's added to the JSON string. If the value is `undefined`, this property is excluded from the JSON string. + +
++ +#### Jawaban: A + +The unary operator `++` _first returns_ the value of the operand, _then increments_ the value of the operand. The value of `num1` is `10`, since the `increaseNumber` function first returns the value of `num`, which is `10`, and only increments the value of `num` afterwards. + +`num2` is `10`, since we passed `num1` to the `increasePassedNumber`. `number` is equal to `10`(the value of `num1`. Again, the unary operator `++` _first returns_ the value of the operand, _then increments_ the value of the operand. The value of `number` is `10`, so `num2` is equal to `10`. + +
++ +#### Jawaban: C + +In ES6, we can initialize parameters with a default value. The value of the parameter will be the default value, if no other value has been passed to the function, or if the value of the parameter is `"undefined"`. In this case, we spread the properties of the `value` object into a new object, so `x` has the default value of `{ number: 10 }`. + +The default argument is evaluated at _call time_! Every time we call the function, a _new_ object is created. We invoke the `multiply` function the first two times without passing a value: `x` has the default value of `{ number: 10 }`. We then log the multiplied value of that number, which is `20`. + +The third time we invoke multiply, we do pass an argument: the object called `value`. The `*=` operator is actually shorthand for `x.number = x.number * 2`: we modify the value of `x.number`, and log the multiplied value `20`. + +The fourth time, we pass the `value` object again. `x.number` was previously modified to `20`, so `x.number *= 2` logs `40`. + +
++ +#### Jawaban: D + +The first argument that the `reduce` method receives is the _accumulator_, `x` in this case. The second argument is the _current value_, `y`. With the reduce method, we execute a callback function on every element in the array, which could ultimately result in one single value. + +In this example, we are not returning any values, we are simply logging the values of the accumulator and the current value. + +The value of the accumulator is equal to the previously returned value of the callback function. If you don't pass the optional `initialValue` argument to the `reduce` method, the accumulator is equal to the first element on the first call. + +On the first call, the accumulator (`x`) is `1`, and the current value (`y`) is `2`. We don't return from the callback function, we log the accumulator and current value: `1` and `2` get logged. + +If you don't return a value from a function, it returns `undefined`. On the next call, the accumulator is `undefined`, and the current value is `3`. `undefined` and `3` get logged. + +On the fourth call, we again don't return from the callback function. The accumulator is again `undefined`, and the current value is `4`. `undefined` and `4` get logged. + +
++ +#### Jawaban: B + +In a derived class, you cannot access the `this` keyword before calling `super`. If you try to do that, it will throw a ReferenceError: 1 and 4 would throw a reference error. + +With the `super` keyword, we call that parent class's constructor with the given arguments. The parent's constructor receives the `name` argument, so we need to pass `name` to `super`. + +The `Labrador` class receives two arguments, `name` since it extends `Dog`, and `size` as an extra property on the `Labrador` class. They both need to be passed to the constructor function on `Labrador`, which is done correctly using constructor 2. + +
++ +#### Jawaban: B + +With the `import` keyword, all imported modules are _pre-parsed_. This means that the imported modules get run _first_, the code in the file which imports the module gets executed _after_. + +This is a difference between `require()` in CommonJS and `import`! With `require()`, you can load dependencies on demand while the code is being run. If we would have used `require` instead of `import`, `running index.js`, `running sum.js`, `3` would have been logged to the console. + +
++ +#### Jawaban: A + +Every Symbol is entirely unique. The purpose of the argument passed to the Symbol is to give the Symbol a description. The value of the Symbol is not dependent on the passed argument. As we test equality, we are creating two entirely new symbols: the first `Symbol('foo')`, and the second `Symbol('foo')`. These two values are unique and not equal to each other, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` returns `false`. + +
++ +#### Jawaban: C + +With the `padStart` method, we can add padding to the beginning of a string. The value passed to this method is the _total_ length of the string together with the padding. The string `"Lydia Hallie"` has a length of `12`. `name.padStart(13)` inserts 1 space at the start of the string, because 12 + 1 is 13. + +If the argument passed to the `padStart` method is smaller than the length of the array, no padding will be added. + +
++ +#### Jawaban: A + +With the `+` operator, you can concatenate strings. In this case, we are concatenating the string `"🥑"` with the string `"💻"`, resulting in `"🥑💻"`. + +
++ +#### Jawaban: C + +A generator function "pauses" its execution when it sees the `yield` keyword. First, we have to let the function yield the string "Do you love JavaScript?", which can be done by calling `game.next().value`. + +Every line is executed, until it finds the first `yield` keyword. There is a `yield` keyword on the first line within the function: the execution stops with the first yield! _This means that the variable `answer` is not defined yet!_ + +When we call `game.next("Yes").value`, the previous `yield` is replaced with the value of the parameters passed to the `next()` function, `"Yes"` in this case. The value of the variable `answer` is now equal to `"Yes"`. The condition of the if-statement returns `false`, and `JavaScript loves you back ❤️` gets logged. + +
++ +#### Jawaban: C + +`String.raw` returns a string where the escapes (`\n`, `\v`, `\t` etc.) are ignored! Backslashes can be an issue since you could end up with something like: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Which would result in: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +With `String.raw`, it would simply ignore the escape and print: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +In this case, the string is `Hello\nworld`, which gets logged. + +
++ +#### Jawaban: C + +An async function always returns a promise. The `await` still has to wait for the promise to resolve: a pending promise gets returned when we call `getData()` in order to set `data` equal to it. + +If we wanted to get access to the resolved value `"I made it"`, we could have used the `.then()` method on `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +This would've logged `"I made it!"` + +
++ +#### Jawaban: B + +The `.push()` method returns the _length_ of the new array! Previously, the array contained one element (the string `"banana"`) and had a length of `1`. After adding the string `"apple"` to the array, the array contains two elements, and has a length of `2`. This gets returned from the `addToList` function. + +The `push` method modifies the original array. If you wanted to return the _array_ from the function rather than the _length of the array_, you should have returned `list` after pushing `item` to it. + +
++ +#### Jawaban: B + +`Object.freeze` makes it impossible to add, remove, or modify properties of an object (unless the property's value is another object). + +When we create the variable `shape` and set it equal to the frozen object `box`, `shape` also refers to a frozen object. You can check whether an object is frozen by using `Object.isFrozen`. In this case, `Object.isFrozen(shape)` returns true, since the variable `shape` has a reference to a frozen object. + +Since `shape` is frozen, and since the value of `x` is not an object, we cannot modify the property `x`. `x` is still equal to `10`, and `{ x: 10, y: 20 }` gets logged. + +
++ +#### Jawaban: D + +When we unpack the property `name` from the object on the right-hand side, we assign its value `"Lydia"` to a variable with the name `myName`. + +With `{ name: myName }`, we tell JavaScript that we want to create a new variable called `myName` with the value of the `name` property on the right-hand side. + +Since we try to log `name`, a variable that is not defined, a ReferenceError gets thrown. + +
++ +#### Jawaban: A + +A pure function is a function that _always_ returns the same result, if the same arguments are passed. + +The `sum` function always returns the same result. If we pass `1` and `2`, it will _always_ return `3` without side effects. If we pass `5` and `10`, it will _always_ return `15`, and so on. This is the definition of a pure function. + +
++ +#### Jawaban: C + +The `add` function is a _memoized_ function. With memoization, we can cache the results of a function in order to speed up its execution. In this case, we create a `cache` object that stores the previously returned values. + +If we call the `addFunction` function again with the same argument, it first checks whether it has already gotten that value in its cache. If that's the case, the caches value will be returned, which saves on execution time. Else, if it's not cached, it will calculate the value and store it afterwards. + +We call the `addFunction` function three times with the same value: on the first invocation, the value of the function when `num` is equal to `10` isn't cached yet. The condition of the if-statement `num in cache` returns `false`, and the else block gets executed: `Calculated! 20` gets logged, and the value of the result gets added to the cache object. `cache` now looks like `{ 10: 20 }`. + +The second time, the `cache` object contains the value that gets returned for `10`. The condition of the if-statement `num in cache` returns `true`, and `'From cache! 20'` gets logged. + +The third time, we pass `5 * 2` to the function which gets evaluated to `10`. The `cache` object contains the value that gets returned for `10`. The condition of the if-statement `num in cache` returns `true`, and `'From cache! 20'` gets logged. + +
++ +#### Jawaban: A + +With a _for-in_ loop, we can iterate over **enumerable** properties. In an array, the enumerable properties are the "keys" of array elements, which are actually their indexes. You could see an array as: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Where the keys are the enumerable properties. `0` `1` `2` `3` get logged. + +With a _for-of_ loop, we can iterate over **iterables**. An array is an iterable. When we iterate over the array, the variable "item" is equal to the element it's currently iterating over, `"☕"` `"💻"` `"🍷"` `"🍫"` get logged. + +
++ +#### Jawaban: C + +Elemen array dapat berisi beberapa nilai. angka, string, objek, array lain, null, nilai boolean, undefined, dan lainnya seperti tanggal, fungsi, dan kalkulasi. + +elemen akan sama dengan nilai hasilnya. `1 + 2` menghasilkan `3`, `1 * 2` menghasilkan `2`, dan `1 / 2` menghasilkan `0.5`. + +
++ +#### Jawaban: B + +Secara default, arguments memiliki nilai `undefined`, kecuali nilai telah diisi ke fungsi. Pada kasus ini, kita tidak mengisi nilai untuk argument `name`. `name` sama dengan `undefined` yang mana mendapat catatan. + +Di ES6, kita dapat menulis ulang nilai default `undefined` dengan parameter default. Sebagai contoh: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +Pada kasus ini, juka kita tidak mengisi nilai atau mengisi `undefined`, `name` akan selalu sama dengan string `Lydia` + +
++ +#### Jawaban: B + +The value of the `this` keyword is dependent on where you use it. In a **method**, like the `getStatus` method, the `this` keyword refers to _the object that the method belongs to_. The method belongs to the `data` object, so `this` refers to the `data` object. When we log `this.status`, the `status` property on the `data` object gets logged, which is `"🥑"`. + +With the `call` method, we can change the object to which the `this` keyword refers. In **functions**, the `this` keyword refers to the _the object that the function belongs to_. We declared the `setTimeout` function on the _global object_, so within the `setTimeout` function, the `this` keyword refers to the _global object_. On the global object, there is a variable called _status_ with the value of `"😎"`. When logging `this.status`, `"😎"` gets logged. + +
++ +#### Jawaban: A + +We set the variable `city` equal to the value of the property called `city` on the `person` object. There is no property on this object called `city`, so the variable `city` has the value of `undefined`. + +Note that we are _not_ referencing the `person` object itself! We simply set the variable `city` equal to the current value of the `city` property on the `person` object. + +Then, we set `city` equal to the string `"Amsterdam"`. This doesn't change the person object: there is no reference to that object. + +When logging the `person` object, the unmodified object gets returned. + +
++ +#### Jawaban: C + +Variables with the `const` and `let` keyword are _block-scoped_. A block is anything between curly brackets (`{ }`). In this case, the curly brackets of the if/else statements. You cannot reference a variable outside of the block it's declared in, a ReferenceError gets thrown. + +
++ +#### Jawaban: C + +The value of `res` in the second `.then` is equal to the returned value of the previous `.then`. You can keep chaining `.then`s like this, where the value is passed to the next handler. + +
++ +#### Jawaban: A + +With `!!name`, we determine whether the value of `name` is truthy or falsy. If name is truthy, which we want to test for, `!name` returns `false`. `!false` (which is what `!!name` practically is) returns `true`. + +By setting `hasName` equal to `name`, you set `hasName` equal to whatever value you passed to the `getName` function, not the boolean value `true`. + +`new Boolean(true)` returns an object wrapper, not the boolean value itself. + +`name.length` returns the length of the passed argument, not whether it's `true`. + +
++ +#### Jawaban: B + +In order to get an character on a specific index in a string, you can use bracket notation. The first character in the string has index 0, and so on. In this case we want to get the element which index is 0, the character `"I'`, which gets logged. + +Note that this method is not supported in IE7 and below. In that case, use `.charAt()` + +
++ +#### Jawaban: B + +You can set a default parameter's value equal to another parameter of the function, as long as they've been defined _before_ the default parameter. We pass the value `10` to the `sum` function. If the `sum` function only receives 1 argument, it means that the value for `num2` is not passed, and the value of `num1` is equal to the passed value `10` in this case. The default value of `num2` is the value of `num1`, which is `10`. `num1 + num2` returns `20`. + +If you're trying to set a default parameter's value equal to a parameter which is defined _after_ (to the right), the parameter's value hasn't been initialized yet, which will throw an error. + +
++ +#### Jawaban: A + +With the `import * as name` syntax, we import _all exports_ from the `module.js` file into the `index.js` file as a new object called `data` is created. In the `module.js` file, there are two exports: the default export, and a named export. The default export is a function which returns the string `"Hello World"`, and the named export is a variable called `name` which has the value of the string `"Lydia"`. + +The `data` object has a `default` property for the default export, other properties have the names of the named exports and their corresponding values. + +
++ +#### Jawaban: C + +Classes are syntactical sugar for function constructors. The equivalent of the `Person` class as a function constructor would be: + +```javascript +function Person() { + this.name = name; +} +``` + +Calling a function constructor with `new` results in the creation of an instance of `Person`, `typeof` keyword returns `"object"` for an instance. `typeof member` returns `"object"`. + +
++ +#### Jawaban: D + +The `.push` method returns the _new length_ of the array, not the array itself! By setting `newList` equal to `[1, 2, 3].push(4)`, we set `newList` equal to the new length of the array: `4`. + +Then, we try to use the `.push` method on `newList`. Since `newList` is the numerical value `4`, we cannot use the `.push` method: a TypeError is thrown. + +
++ +#### Jawaban: D + +Regular functions, such as the `giveLydiaPizza` function, have a `prototype` property, which is an object (prototype object) with a `constructor` property. Arrow functions however, such as the `giveLydiaChocolate` function, do not have this `prototype` property. `undefined` gets returned when trying to access the `prototype` property using `giveLydiaChocolate.prototype`. + +
++ +#### Jawaban: A + +`Object.entries(person)` returns an array of nested arrays, containing the keys and objects: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Using the `for-of` loop, we can iterate over each element in the array, the subarrays in this case. We can destructure the subarrays instantly in the for-of loop, using `const [x, y]`. `x` is equal to the first element in the subarray, `y` is equal to the second element in the subarray. + +The first subarray is `[ "name", "Lydia" ]`, with `x` equal to `"name"`, and `y` equal to `"Lydia"`, which get logged. +The second subarray is `[ "age", 21 ]`, with `x` equal to `"age"`, and `y` equal to `21`, which get logged. + +
++ +#### Jawaban: D + +`...args` is a rest parameter. The rest parameter's value is an array containing all remaining arguments, **and can only be the last parameter**! In this example, the rest parameter was the second parameter. This is not possible, and will throw a syntax error. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit]; +} + +getItems(['banana', 'apple'], 'pear', 'orange'); +``` + +The above example works. This returns the array `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` + +
++ +#### Jawaban: B + +In JavaScript, we don't _have_ to write the semicolon (`;`) explicitly, however the JavaScript engine still adds them after statements. This is called **Automatic Semicolon Insertion**. A statement can for example be variables, or keywords like `throw`, `return`, `break`, etc. + +Here, we wrote a `return` statement, and another value `a + b` on a _new line_. However, since it's a new line, the engine doesn't know that it's actually the value that we wanted to return. Instead, it automatically added a semicolon after `return`. You could see this as: + +```javascript +return; +a + b; +``` + +This means that `a + b` is never reached, since a function stops running after the `return` keyword. If no value gets returned, like here, the function returns `undefined`. Note that there is no automatic insertion after `if/else` statements! + +
++ +#### Jawaban: B + +Kita dapat mengatur kelas yang sama dengan kelas / fungsi konstruktor lainnya. Dalam kasus ini, kita mengatur `Person` sama dengan `AnotherPerson`. Nama pada konstruktor ini adalah `Sarah`, jadi nama properti yang baru pada `Person` instance `member` adalah `"Sarah"`. + +
++ +#### Jawaban: D + +Simbol bukanlah merupakan suatu _enumerable_. Metode Object.keys akan mengembalikan semua properti kunci _enumerable_ pada sebuah objek. Simbol tidak akan terlihat, dan array kosong dikembalikan. Saat mencatat seluruh objek, semua properti akan terlihat, bahkan yang bukan non-enumerable. + +Ini adalah salah satu dari banyak kualitas simbol: Disamping selain mewakili nilai yang sepenuhnya unik (yang mencegah terjadinya benturan nama yang tidak disengaja pada objek, misalnya saat bekerja dengan 2 library yang ingin menambahkan properti ke objek yang sama), anda juga dapat "menyembunyikan" properti pada objek dengan cara ini (meskipun tidak seluruhnya. Anda masih dapat mengakses simbol menggunakan metode `Object.getOwnPropertySymbols()`). + +
++ +#### Jawaban: A + +Fungsi `getList` menerima array sebagai argumennya. Di antara tanda kurung pada fungsi `getList`, Kita akan menstruktur ulang. Anda dapat melihat ini sebagai: + +`[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +Dengan parameter sisa `...y`, kita akan meletakkan semua argumen "yang tersisa" dalam array. Dalam kasus ini argumen yang tersisa adalah `2`, `3` dan `4`. Nilai dari `y` merupakan suatu array, yang berisi semua parameter lainnya. Pada kasus ini nilai dari `x` sama dengan `1`, jadi saat kita mencatat `[x, y]`, maka catatannya `[1, [2, 3, 4]]`. + +Fungsi `getUser` menerima sebuah objek. Dengan fungsi tanda panah, kita tidak _perlu_ menulis tanda kurung kurawal jika hanya mengembalikan satu nilai. Namun, jika anda mengembalikan nilai _object_ dari fungsi tanda panah, Anda harus menuliskannya di antara tanda kurung, jika tidak maka tidak ada nilai yang dikembalikan! Fungsi berikut akan mengembalikan sebuah objek: + +`const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })` + +Karena tidak ada nilai yang dikembalikan dalam kasus ini, maka fungsi akan mengembalikan `undefined`. + +
++ +#### Jawaban: C + +Variabel `name` menyimpan nilai string, yang bukan merupakan suatu fungsi, sehingga tidak dapat dipanggil. + +TypeErrors dilemparkan ketika nilai yang didapatkan bukan dari jenis yang kita harapkan. JavaScript mengharapkan `name` menjadi sebuah fungsi karena kita mencoba untuk memanggilnya. Namun itu adalah sebuah string, sehingga akan muncul TypeError gets thrown: name is not a function! + +SyntaxErrors muncul ketika anda salah menulis suatu Javascript, seperti `return` menjadi `retrun`. +ReferenceErrors muncul ketika JavaScript tidak dapat menemukan nilai referensi ke nilai yang anda coba akses. + +
++ +#### Jawaban: B + +`[]` is a truthy value. With the `&&` operator, the right-hand value will be returned if the left-hand value is a truthy value. In this case, the left-hand value `[]` is a truthy value, so `"Im'` gets returned. + +`""` is a falsy value. If the left-hand value is falsy, nothing gets returned. `n't` doesn't get returned. + +
++ +#### Jawaban: C + +With the `||` operator, we can return the first truthy operand. If all values are falsy, the last operand gets returned. + +`(false || {} || null)`: the empty object `{}` is a truthy value. This is the first (and only) truthy value, which gets returned. `one` is equal to `{}`. + +`(null || false || "")`: all operands are falsy values. This means that the past operand, `""` gets returned. `two` is equal to `""`. + +`([] || 0 || "")`: the empty array`[]` is a truthy value. This is the first truthy value, which gets returned. `three` is equal to `[]`. + +
++ +#### Jawaban: D + +With a promise, we basically say _I want to execute this function, but I'll put it aside for now while it's running since this might take a while. Only when a certain value is resolved (or rejected), and when the call stack is empty, I want to use this value._ + +We can get this value with both `.then` and the `await` keyword in an `async` function. Although we can get a promise's value with both `.then` and `await`, they work a bit differently. + +In the `firstFunction`, we (sort of) put the myPromise function aside while it was running, but continued running the other code, which is `console.log('second')` in this case. Then, the function resolved with the string `I have resolved`, which then got logged after it saw that the callstack was empty. + +With the await keyword in `secondFunction`, we literally pause the execution of an async function until the value has been resolved befoer moving to the next line. + +This means that it waited for the `myPromise` to resolve with the value `I have resolved`, and only once that happened, we moved to the next line: `second` got logged. + +
++ +#### Jawaban: C + +The `+` operator is not only used for adding numerical values, but we can also use it to concatenate strings. Whenever the JavaScript engine sees that one or more values are not a number, it coerces the number into a string. + +The first one is `1`, which is a numerical value. `1 + 2` returns the number 3. + +However, the second one is a string `"Lydia"`. `"Lydia"` is a string and `2` is a number: `2` gets coerced into a string. `"Lydia"` and `"2"` get concatenated, which results in the string `"Lydia2"`. + +`{ name: "Lydia" }` is an object. Neither a number nor an object is a string, so it stringifies both. Whenever we stringify a regular object, it becomes `"[object Object]"`. `"[object Object]"` concatenated with `"2"` becomes `"[object Object]2"`. + +
+
+
+#### Jawaban: C
+
+We can pass any type of value we want to `Promise.resolve`, either a promise or a non-promise. The method itself returns a promise with the resolved value (`
+ +#### Jawaban: B + +Objects are passed by reference. When we check objects for strict equality (`===`), we're comparing their references. + +We set the default value for `person2` equal to the `person` object, and passed the `person` object as the value for `person1`. + +This means that both values have a reference to the same spot in memory, thus they are equal. + +The code block in the `else` statement gets run, and `They are the same!` gets logged. + +
++ +#### Jawaban: D + +In JavaScript, we have two ways to access properties on an object: bracket notation, or dot notation. In this example, we use dot notation (`colorConfig.colors`) instead of bracket notation (`colorConfig["colors"]`). + +With dot notation, JavaScript tries to find the property on the object with that exact name. In this example, JavaScript tries to find a property called `colors` on the `colorConfig` object. There is no proprety called `colors`, so this returns `undefined`. Then, we try to access the value of the first element by using `[1]`. We cannot do this on a value that's `undefined`, so it throws a `TypeError`: `Cannot read property '1' of undefined`. + +JavaScript interprets (or unboxes) statements. When we use bracket notation, it sees the first opening bracket `[` and keeps going until it finds the closing bracket `]`. Only then, it will evaluate the statement. If we would've used `colorConfig[colors[1]]`, it would have returned the value of the `red` property on the `colorConfig` object. + +
++ +#### Jawaban: A + +Di belakang layar, emoji adalah sebuah unicode. Unicode untuk emoji hati adalah `"U+2764 U+FE0F"`. Keduanya akan selalu sama untuk emoji yang sama, jadi sebetulnya kita telah membandingkan dua string yang sama satu sama lain, yang mana akan menghasilkan true. + +
++ +#### Jawaban: D + +Metode `splice`, akan memodifikasi array aslinya dengan cara menghapus, mengganti atau menambahkan elemen. Dalam kasus ini, kami menghapus 2 item dari indeks 1 (kami menghapus `'🥑'` dan`' 😍'`) dan menambahkan emoji ✨ sebagai penggantinya. + +`map`,` filter` dan `slice` akan mengembalikan array baru,` find` akan mengembalikan elemen yang dicari, dan `reduce` akan mengembalikan nilai yang telah dikurangi. + +
++ +#### Jawaban: A + +We set the value of the `favoriteFood` property on the `info` object equal to the string with the pizza emoji, `'🍕'`. A string is a primitive data type. In JavaScript, primitive data types act by reference + +In JavaScript, primitive data types (everything that's not an object) interact by _value_. In this case, we set the value of the `favoriteFood` property on the `info` object equal to the value of the first element in the `food` array, the string with the pizza emoji in this case (`'🍕'`). A string is a primitive data type, and interact by value (see my [blogpost](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference) if you're interested in learning more) + +Then, we change the value of the `favoriteFood` property on the `info` object. The `food` array hasn't changed, since the value of `favoriteFood` was merely a _copy_ of the value of the first element in the array, and doesn't have a reference to the same spot in memory as the element on `food[0]`. When we log food, it's still the original array, `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']`. + +
++ +#### Jawaban: A + +With the `JSON.parse()` method, we can parse JSON string to a JavaScript value. + +```javascript +// Stringifying a number into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonNumber = JSON.stringify(4); // '4' +JSON.parse(jsonNumber); // 4 + +// Stringifying an array value into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]); // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray); // [1, 2, 3] + +// Stringifying an object into valid JSON, then parsing the JSON string to a JavaScript value: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: 'Lydia' }); // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray); // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Jawaban: D + +Each function has its own _execution context_ (or _scope_). The `getName` function first looks within its own context (scope) to see if it contains the variable `name` we're trying to access. In this case, the `getName` function contains its own `name` variable: we declare the variable `name` with the `let` keyword, and with the value of `'Sarah'`. + +Variables with the `let` keyword (and `const`) are hoisted, but unlike `var`, don't get initialized. They are not accessible before the line we declare (initialize) them. This is called the "temporal dead zone". When we try to access the variables before they are declared, JavaScript throws a `ReferenceError`. + +If we wouldn't have declared the `name` variable within the `getName` function, the javascript engine would've looked down the _scope chain_. The outer scope has a variable called `name` with the value of `Lydia`. In that case, it would've logged `Lydia`. + +```javascript +let name = 'Lydia'; + +function getName() { + console.log(name); +} + +getName(); // Lydia +``` + +
++ +#### Jawaban: C + +With the `yield` keyword, we `yield` values in a generator function. With the `yield*` keyword, we can yield values from another generator function, or iterable object (for example an array). + +In `generatorOne`, we yield the entire array `['a', 'b', 'c']` using the `yield` keyword. The value of `value` property on the object returned by the `next` method on `one` (`one.next().value`) is equal to the entire array `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value); // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value); // undefined +``` + +In `generatorTwo`, we use the `yield*` keyword. This means that the first yielded value of `two`, is equal to the first yielded value in the iterator. The iterator is the array `['a', 'b', 'c']`. The first yielded value is `a`, so the first time we call `two.next().value`, `a` is returned. + +```javascript +console.log(two.next().value); // 'a' +console.log(two.next().value); // 'b' +console.log(two.next().value); // 'c' +console.log(two.next().value); // undefined +``` + +
++ +#### Jawaban: A + +Expressions within template literals are evaluated first. This means that the string will contain the returned value of the expression, the immediately invoked function `(x => x)('I love')` in this case. We pass the value `'I love'` as an argument to the `x => x` arrow function. `x` is equal to `'I love'`, which gets returned. This results in `I love to program`. + +
++ +#### Jawaban: C + +Normally when we set objects equal to `null`, those objects get _garbage collected_ as there is no reference anymore to that object. However, since the callback function within `setInterval` is an arrow function (thus bound to the `config` object), the callback function still holds a reference to the `config` object. As long as there is a reference, the object won't get garbage collected. Since it's not garbage collected, the `setInterval` callback function will still get invoked every 1000ms (1s). + +
++ +#### Jawaban: B + +When adding a key/value pair using the `set` method, the key will be the value of the first argument passed to the `set` function, and the value will be the second argument passed to the `set` function. The key is the _function_ `() => 'greeting'` in this case, and the value `'Hello world'`. `myMap` is now `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 is wrong, since the key is not `'greeting'` but `() => 'greeting'`. +3 is wrong, since we're creating a new function by passing it as a parameter to the `get` method. Object interact by _reference_. Functions are objects, which is why two functions are never strictly equal, even if they are identical: they have a reference to a different spot in memory. + +
++ +#### Jawaban: C + +Both the `changeAge` and `changeAgeAndName` functions have a default parameter, namely a _newly_ created object `{ ...person }`. This object has copies of all the key/values in the `person` object. + +First, we invoke the `changeAge` function and pass the `person` object as its argument. This function increases the value of the `age` property by 1. `person` is now `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +Then, we invoke the `changeAgeAndName` function, however we don't pass a parameter. Instead, the value of `x` is equal to a _new_ object: `{ ...person }`. Since it's a new object, it doesn't affect the values of the properties on the `person` object. `person` is still equal to `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +
++ +#### Jawaban: C + +With the spread operator `...`, we can _spread_ iterables to individual elements. The `sumValues` function receives three arguments: `x`, `y` and `z`. `...[1, 2, 3]` will result in `1, 2, 3`, which we pass to the `sumValues` function. + +
++ +#### Jawaban: B + +With the `+=` operand, we're incrementing the value of `num` by `1`. `num` had the initial value `1`, so `1 + 1` is `2`. The item on the second index in the `list` array is 🥰, `console.log(list[2])` prints 🥰. + +
++ +#### Jawaban: B + +With the optional chaining operator `?.`, we no longer have to explicitly check whether the deeper nested values are valid or not. If we're trying to access a property on an `undefined` or `null` value (_nullish_), the expression short-circuits and returns `undefined`. + +`person.pet?.name`: `person` has a property named `pet`: `person.pet` is not nullish. It has a property called `name`, and returns `Mara`. +`person.pet?.family?.name`: `person` has a property named `pet`: `person.pet` is not nullish. `pet` does _not_ have a property called `family`, `person.pet.family` is nullish. The expression returns `undefined`. +`person.getFullName?.()`: `person` has a property named `getFullName`: `person.getFullName()` is not nullish and can get invoked, which returns `Lydia Hallie`. +`member.getLastName?.()`: `member` is not defined: `member.getLastName()` is nullish. The expression returns `undefined`. + +
++ +#### Jawaban: B + +We passed the condition `groceries.indexOf("banana")` to the if-statement. `groceries.indexOf("banana")` returns `0`, which is a falsy value. Since the condition in the if-statement is falsy, the code in the `else` block runs, and `We don't have to buy bananas!` gets logged. + +
++ +#### Jawaban: D + +The `language` method is a `setter`. Setters don't hold an actual value, their purpose is to _modify_ properties. When calling a `setter` method, `undefined` gets returned. + +
++ +#### Jawaban: C + +`typeof name` returns `"string"`. The string `"string"` is a truthy value, so `!typeof name` returns the boolean value `false`. `false === "object"` and `false === "string"` both return`false`. + +(If we wanted to check whether the type was (un)equal to a certain type, we should've written `!==` instead of `!typeof`) + +
++ +#### Jawaban: A + +The `add` function returns an arrow function, which returns an arrow function, which returns an arrow function (still with me?). The first function receives an argument `x` with the value of `4`. We invoke the second function, which receives an argument `y` with the value `5`. Then we invoke the third function, which receives an argument `z` with the value `6`. When we're trying to access the value `x`, `y` and `z` within the last arrow function, the JS engine goes up the scope chain in order to find the values for `x` and `y` accordingly. This returns `4` `5` `6`. + +
++ +#### Jawaban: C + +The generator function `range` returns an async object with promises for each item in the range we pass: `Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`. We set the variable `gen` equal to the async object, after which we loop over it using a `for await ... of` loop. We set the variable `item` equal to the returned Promise values: first `Promise{1}`, then `Promise{2}`, then `Promise{3}`. Since we're _awaiting_ the value of `item`, the resolved promsie, the resolved _values_ of the promises get returned: `1`, `2`, then `3`. + +
++ +#### Jawaban: D + +`myFunc` expects an object with properties `x`, `y` and `z` as its argument. Since we're only passing three separate numeric values (1, 2, 3) instead of one object with properties `x`, `y` and `z` ({x: 1, y: 2, z: 3}), `x`, `y` and `z` have their default value of `undefined`. + +
++ +#### Jawaban: B + +With the `Intl.NumberFormat` method, we can format numeric values to any locale. We format the numeric value `130` to the `en-US` locale as a `unit` in `mile-per-hour`, which results in `130 mph`. The numeric value `300` to the `en-US` locale as a `currentcy` in `USD` results in `$300.00`. + +
++ +#### Jawaban: B + +By destructuring objects, we can unpack values from the right-hand object, and assign the unpacked value to the value of the same property name on the left-hand object. In this case, we're assigning the value "💀" to `spookyItems[3]`. This means that we're modifying the `spookyItems` array, we're adding the "💀" to it. When logging `spookyItems`, `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]` gets logged. + +
++ +#### Jawaban: C + +With the `Number.isNaN` method, you can check if the value you pass is a _numeric value_ and equal to `NaN`. `name` is not a numeric value, so `Number.isNaN(name)` returns `false`. `age` is a numeric value, but is not equal to `NaN`, so `Number.isNaN(age)` returns `false`. + +With the `isNaN` method, you can check if the value you pass is not a number. `name` is not a number, so `isNaN(name)` returns true. `age` is a number, so `isNaN(age)` returns `false`. + +
++ +#### Jawaban: D + +Variables declared with the `const` keyword are not referencable before their initialization: this is called the _temporal dead zone_. In the `getInfo` function, the variable `randomValue` is scoped in the functional scope of `getInfo`. On the line where we want to log the value of `typeof randomValue`, the variable `randomValue` isn't initialized yet: a `ReferenceError` gets thrown! The engine didn't go down the scope chain since we declared the variable `randomValue` in the `getInfo` function. + +
++ +#### Jawaban: C + +In the `try` block, we're logging the awaited value of the `myPromise` variable: `"Woah some cool data"`. Since no errors were thrown in the `try` block, the code in the `catch` block doesn't run. The code in the `finally` block _always_ runs, `"Oh finally!"` gets logged. + +
++ +#### Jawaban: B + +With the `flat` method, we can create a new, flattened array. The depth of the flattened array depends on the value that we pass. In this case, we passed the value `1` (which we didn't have to, that's the default value), meaning that only the arrays on the first depth will be concatenated. `['🥑']` and `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]` in this case. Concatenating these two arrays results in `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. + +
+
+
+#### Jawaban: D
+
+`counterOne` is an instance of the `Counter` class. The counter class contains a `count` property on its constructor, and an `increment` method. First, we invoked the `increment` method twice by calling `counterOne.increment()`. Currently, `counterOne.count` is `2`.
+
+
+
+Then, we create a new variable `counterTwo`, and set it equal to `counterOne`. Since objects interact by reference, we're just creating a new reference to the same spot in memory that `counterOne` points to. Since it has the same spot in memory, any changes made to the object that `counterTwo` has a reference to, also apply to `counterOne`. Currently, `counterTwo.count` is `2`.
+
+We invoke the `counterTwo.increment()`, which sets the `count` to `3`. Then, we log the count on `counterOne`, which logs `3`.
+
+
+
+
+ +#### Jawaban: D + +First, we invoke `funcOne`. On the first line of `funcOne`, we call the `myPromise` promise, which is an _asynchronous_ operation. While the engine is busy completing the promise, it keeps on running the function `funcOne`. The next line is the _asynchronous_ `setTimeout` function, from which the callback is sent to the Web API. (see my article on the event loop here.) + +Both the promise and the timeout are asynchronous operations, the function keeps on running while it's busy completing the promise and handling the `setTimeout` callback. This means that `Last line!` gets logged first, since this is not an asynchonous operation. This is the last line of `funcOne`, the promise resolved, and `Promise!` gets logged. However, since we're invoking `funcTwo()`, the call stack isn't empty, and the callback of the `setTimeout` function cannot get added to the callstack yet. + +In `funcTwo` we're, first _awaiting_ the myPromise promise. With the `await` keyword, we pause the execution of the function until the promise has resolved (or rejected). Then, we log the awaited value of `res` (since the promise itself returns a promise). This logs `Promise!`. + +The next line is the _asynchronous_ `setTimeout` function, from which the callback is sent to the Web API. + +We get to the last line of `funcTwo`, which logs `Last line!` to the console. Now, since `funcTwo` popped off the call stack, the call stack is empty. The callbacks waiting in the queue (`() => console.log("Timeout!")` from `funcOne`, and `() => console.log("Timeout!")` from `funcTwo`) get added to the call stack one by one. The first callback logs `Timeout!`, and gets popped off the stack. Then, the second callback logs `Timeout!`, and gets popped off the stack. This logs `Last line! Promise! Promise! Last line! Timeout! Timeout!` + +
++ +#### Jawaban: C + +With the asterisk `*`, we import all exported values from that file, both default and named. If we had the following file: + +```javascript +// info.js +export const name = 'Lydia'; +export const age = 21; +export default 'I love JavaScript'; + +// index.js +import * as info from './info'; +console.log(info); +``` + +The following would get logged: + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +For the `sum` example, it means that the imported value `sum` looks like this: + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +We can invoke this function, by calling `sum.default` + +
++ +#### Jawaban: C + +With a Proxy object, we can add custom behavior to an object that we pass to it as the second argument. In tis case, we pass the `handler` object which contained to properties: `set` and `get`. `set` gets invoked whenever we _set_ property values, `get` gets invoked whenever we _get_ (access) property values. + +The first argument is an empty object `{}`, which is the value of `person`. To this object, the custom behavior specified in the `handler` object gets added. If we add a property to the `person` object, `set` will get invoked. If we access a property on the `person` object, `get` gets invoked. + +First, we added a new property `name` to the proxy object (`person.name = "Lydia"`). `set` gets invoked, and logs `"Added a new property!"`. + +Then, we access a property value on the proxy object, the `get` property on the handler object got invoked. `"Accessed a property!"` gets logged. + +
++ +#### Jawaban: A + +With `Object.seal` we can prevent new properies from being _added_, or existing properties to be _removed_. + +However, you can still modify the value of existing properties. + +
++ +#### Jawaban: C + +The `Object.freeze` method _freezes_ an object. No properties can be added, modified, or removed. + +However, it only _shallowly_ freezes the object, meaning that only _direct_ properties on the object are frozen. If the property is another object, like `address` in this case, the properties on that object aren't frozen, and can be modified. + +
++ +#### Jawaban: C + +The `Object.freeze` method _freezes_ an object. No properties can be added, modified, or removed. + +However, it only _shallowly_ freezes the object, meaning that only _direct_ properties on the object are frozen. If the property is another object, like `address` in this case, the properties on that object aren't frozen, and can be modified. + +
++ +#### Jawaban: A + +First, we invoked `myFunc()` without passing any arguments. Since we didn't pass arguments, `num` and `value` got their default values: num is `2`, and `value` the returned value of the function `add`. To the `add` function, we pass `num` as an argument, which had the value of `2`. `add` returns `4`, which is the value of `value`. + +Then, we invoked `myFunc(3)` and passed the value `3` as the value for the argument `num`. We didn't pass an argument for `value`. Since we didn't pass a value for the `value` argument, it got the default value: the returned value of the `add` function. To `add`, we pass `num`, which has the value of `3`. `add` returns `6`, which is the value of `value`. + +
++ +#### Jawaban: D + +In ES2020, we can add private variables in classes by using the `#`. We cannot access these variables outside of the class. When we try to log `counter.#number`, a SyntaxError gets thrown: we cannot acccess it outside the `Counter` class! + +
++ +#### Jawaban: B + +Untuk melakukan pengulangan pada `members` dalam setiap elemen array `tim`, kita perlu melemparkan `tim[i].members` ke fungsi generator `getMembers`. Fungsi generator akan mengembalikan objek hasil generator. Untuk mengulang setiap elemen dalam objek generator ini, kita perlu menggunakan `yield*`. + +Jika kita telah menulis `yield`, `return yield`, atau `return`, maka seluruh fungsi generator akan dikembalikan saat pertama kali kita memanggil metode `next`. + +
++ +#### Jawaban: C + +The `addHobby` function receives two arguments, `hobby` and `hobbies` with the default value of the `hobbies` array on the `person` object. + +First, we invoke the `addHobby` function, and pass `"running"` as the value for `hobby` and an empty array as the value for `hobbies`. Since we pass an empty array as the value for `hobbies`, `"running"` gets added to this empty array. + +Then, we invoke the `addHobby` function, and pass `"dancing"` as the value for `hobby`. We didn't pass a value for `hobbies`, so it gets the default value, the `hobbies` property on the `person` object. We push the hobby `dancing` to the `person.hobbies` array. + +Last, we invoke the `addHobby` function, and pass `"bdaking"` as the value for `hobby`, and the `person.hobbies` array as the value for `hobbies`. We push the hobby `baking` to the `person.hobbies` array. + +After pushing `dancing` and `baking`, the value of `person.hobbies` is `["coding", "dancing", "baking"]` + +
++ +#### Jawaban: B + +Kita membuat variabel `pet` yang merupakan turunan dari class `Flamingo`. Saat kita membuat turunan, `constructor` pada `Flamingo` dipanggil. Pertama, `"I'm pink. 🌸"` ditampilkan, setelah itu kita memanggil `super()`. `super()` memanggil konstruktor class induk, `Bird`. Constructor pada `Bird` dipanggil, dan menampilkan `"I'm a bird. 🦢"`. + +
++ +#### Jawaban: D + +Deklarasi `const` pada dasarnya berarti tidak dapat _mengubah_ nilai dari variable tersebut, karena bersifat _read-only (tidak dapat diubah)_. Bagaimanapun, nilainya tidak mutlak. Seperti array pada variable `emojis` dimana nilainya bisa diubah, contohnya untuk menambah nilai array baru, menghilangkan, atau mengubah properti `length` dari array menjadi 0. + +
++ +#### Jawaban: C + +Objek tidak dapat diulang secara default. Sebuah iterable adalah sebuah iterable jika protokol iterator ada. Kita dapat menambahkan ini secara manual dengan menambahkan simbol iterator + `[Symbol.iterator]`, dimana harus mengembalikan objek generator, sebagai contoh dengan membuat fungsi generator `*[Symbol.iterator]() {}`. Fungsi generator ini harus menghasilkan `Object.values` dari objek `person` jika kita mau mengembalikan array `["Lydia Hallie", 21]`: `yield* Object.values(this)`. + +
++ +#### Jawaban: C + +Pernyataan `if` didalam perulangan `forEach` akan mengecek apakah nilai dari `num` benar atau salah. Sejak nilai pertama dari array `nums` adalah `0`, yang merupakan nilai salah, pernyataan `if` tidak akan dieksekusi. maka `count` yang mendapat increment hanya untuk 3 nomor yang lain di array `nums`, `1`, `2` dan `3`. sejak `count` mendapat increment `1` 3 kali, maka nilai dari `count` adalah `3`. + +
++ +#### Jawaban: A + +Kami mengatur variabel `calc` sama dengan instance baru dari class `Calc`. Kemudian, kami membuat instance baru dari `Calc`, dan memanggil metode `increase` pada contoh ini. Karena properti count berada dalam konstruktor dari class `Calc`, properti count tidak dibagikan pada prototipe `Calc`. Ini berarti bahwa nilai hitungan belum diperbarui untuk contoh yang ditunjukkan kalk, hitung masih `0`. + +
++ +#### Jawaban: B + +Fungsi `updateUser` memperbarui nilai properti `email` dan `password` pada pengguna, jika nilainya diteruskan ke fungsi, setelah itu fungsi mengembalikan objek `user`. Nilai yang dikembalikan dari fungsi `updateUser` adalah objek `user`, yang berarti bahwa nilai updatedUser adalah referensi ke objek `user` yang sama dengan yang ditunjuk oleh `user`. `updatedUser === user` sama dengan `true`. + +
++ +#### Jawaban: C + +Pertama, kita memanggil metode `slice` pada array fruit. Metode slice tidak mengubah array asli, tetapi mengembalikan nilai yang dipotongnya dari array: banana emoji. +Kemudian, kita memanggil metode `splice` pada array fruit. Metode splice memang mengubah array asli, yang berarti array fruit sekarang terdiri dari `['🍊', '🍎']`. +Akhirnya, kita memanggil metode `unshift` pada array `fruit`, yang memodifikasi array asli dengan menambahkan nilai yang diberikan, ‘🍇’ dalam hal ini, sebagai elemen pertama dalam array. Susunan fruit sekarang terdiri dari `['🍇', '🍊', '🍎']`. + +
++ +#### Jawaban: B + +Kunci objek diubah menjadi string. + +Karena nilai `dog` adalah sebuah objek, `animals[dog]`sebenarnya berarti kita membuat properti baru bernama `"object Object"`yang sama dengan objek baru. `animals["object Object"]` sekarang sama dengan `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`. + +`cat` juga merupakan objek, yang berarti bahwa `animals[cat]` sebenarnya berarti bahwa kami menimpa nilai `animals[``"``object Object``"``]` dengan properti cat yang baru. + +Mencatat `animals[dog]`, atau sebenarnya `animals["object Object"]` karena mengonversi objek `dog` menjadi string menghasilkan `"object Object"`, mengembalikan `{emoji: "🐈", nama: "Sara"}`. + +
++ +#### Jawaban: A + +Fungsi `updateEmail` adalah fungsi panah, dan tidak terikat ke objek `user`. Artinya, kata kunci `this` tidak merujuk ke objek `user`, tetapi merujuk pada cakupan global dalam kasus ini. Nilai `email` dalam objek `user` tidak diperbarui. Saat memasukkan nilai `user.email`, nilai asli `my@email.com` akan dikembalikan. + +
++ +#### Jawaban: D + +Metode `Promise.all` menjalankan promise yang diberikan secara paralel. Jika satu promise gagal, metode `Promise.all` dengan nilai promise yang ditolak. Dalam kasus ini, `promise3` ditolak dengan nilai `"Third"`. Kami menangkap nilai yang ditolak dalam metode `catch` yang dirantai pada pemanggilan `runPromises` untuk menangkap setiap kesalahan dalam fungsi `runPromises`. Hanya `"Third"` yang dicatat, karena `promise3` ditolak dengan nilai ini. + +
++ +#### Jawaban: C + +Metode `fromEntries` mengubah array 2d menjadi objek. Elemen pertama di setiap subarray akan menjadi kuncinya, dan elemen kedua di setiap subarray akan menjadi nilainya. Dalam hal ini, kami memetakan di atas array `keys`, yang mengembalikan array yang elemen pertamanya adalah item pada array kunci pada indeks saat ini, dan elemen kedua adalah item dari array nilai pada indeks saat ini. + +Ini membuat array subarray yang berisi kunci dan nilai yang benar, yang menghasilkan `{name:" Lydia ", age: 22}` + +
++ +#### Jawaban: C + +Nilai default dari `address` adalah objek kosong `{}`. Saat kita menyetel variabel `member` sama dengan objek yang dikembalikan oleh fungsi `createMember`, kita tidak meneruskan nilai untuk address, yang berarti bahwa nilai address adalah objek kosong default `{}`.Objek kosong adalah nilai sebenarnya, yang berarti kondisi `address ? address: null` mengembalikan `true`. Nilai address adalah objek kosong `{}`. + +
++ +#### Jawaban: B + +Kondisi dalam pernyataan `if` memeriksa apakah nilai dari `!typeof randomValue` sama dengan `"string"`. Operator `!` Mengonversi nilai menjadi nilai boolean. Jika nilainya benar, nilai yang dikembalikan akan menjadi `false`, jika nilainya salah, nilai yang dikembalikan akan menjadi `true`. Dalam kasus ini, nilai yang dikembalikan dari `typeof randomValue` adalah nilai sebenarnya `"string"`, artinya nilai `!typeof randomValue` adalah nilai boolean `false`. + +`!typeof randomValue === "string"` selalu mengembalikan false, karena kita sebenarnya memeriksa `false === "string "`. Karena kondisi mengembalikan `false`, blok kode dari pernyataan `else` dijalankan, dan `Yay it's a string!` Akan dicatat. + +
+
+ + +- [🇸🇦 العربية](../ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](../ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](../bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇩🇪 Deutsch](../de-DE/README.md) +- [🇬🇧 English](../README.md) +- [🇪🇸 Español](../es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](../fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇩 Indonesia](../id-ID/README.md) +- [🇯🇵 日本語](../ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇰🇷 한국어](../ko-KR/README-ko_KR.md) +- [🇳🇱 Nederlands](../nl-NL/README.md) +- [🇵🇱 Polski](../pl-PL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](../pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷o Română](../ro-RO/README.ro.md) +- [🇷🇺 Русский](../ru-RU/README.md) +- [🇽🇰 Shqip](../sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](../th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](../tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](../uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](../vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](../zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](../zh-TW/README_zh-TW.md) + +
++ +#### Risposta: D + +All'interno della funzione, dichiariamo prima la variabile `name` con la parola chiave `var`. Ciò significa che la variabile viene sollevata all'interno del codice (ovvero lo spazio di memoria viene impostato durante la fase di creazione) e viene inizializzata con il valore predefinito di `undefined`, finché non arriviamo effettivamente alla riga in cui la definiamo. +Al momento in cui proviamo ad eseguire il log della variabile `name` non l'abbiamo ancora dichiarata, quindi mantiene il valore di `undefined`. + +Le variabili dichiarate con la chiave `let` (o `const`) vengono sollevate, ma a differenza delle variabili dichiarate con `var`, non vengono inizializzate. Per questo motivo non sono accessibili prima della loro dichiarazione (dove le inizializzaimo). Questa è chiamata "temporal dead zone". Quando proviamo ad accedere alle variabili prima che vengano dichiarate, JavaScript genera un `ReferenceError`. + +
++ +#### Risposta: C + +A causa della coda degli eventi in JavaScript la funzione di callback `setTimeout` viene chiamata _dopo_ che il loop è stato eseguito. Poiché la variabile `i` nel primo loop è stata dichiarata usando la chiave `var`, questo valore è globale. Durante il loop abbiamo incrementato ogni volta il valore di `i` di `1` usando l'operatore unario `++`. Quando è stata invocata la funzione di callback `setTimeout`, `i` nel primo esempio risultava sin dal principio uguale a `3`. + +Nel secondo loop, la variabile `i` è stata dichiarata usando la chiave `let`: le variabili dichiarate con la chiave `let` (e `const`) hanno lo scope del blocco (un blocco è qualsiasi cosa tra `{ }`). Durante ogni iterazione, `i` avrà un nuovo valore e ogni valore avrà lo scope all'interno del loop. + +
++ +#### Risposta: B + +Il valore di `diameter` è una funzione regolare, mentre il valore di `perimeter` è generato con una arrow function. + +Nelle arrow functions, la chiave `this` fa riferimento al suo scope interno a differenza delle funzioni regolari. Questo vuol dire che quando richiamiamo `perimeter` non stiamo facendo riferimento all'oggetto shape, ma al suo ambito circostante (ad esempio window). + +Non troviamo quindi alcun valore `radius` in quell'oggetto e quindi viene restituito `NaN`. + +
++ +#### Risposta: A + +Il + unario tenta di convertire un operando in un numero. `true` equivale ad `1` e `false` equivale a `0`. + +La stringa `'Lydia'` è un valore veritiero. Quello che in realtà ci stiamo chiedendo con `!'Lydia'` è "questo valore veritiero è falso?". Per cui la risposta è `false`. + +
++ +#### Risposta: A + +In JavaScript, tutte le chiavi degli oggetti sono stringhe (a meno che non sia un simbolo). Anche se potremmo non scriverle come stringhe, vengono sempre convertite come tali. + +JavaScript interpreta le istruzioni, quindi quando usiamo la bracket notation, vede la prima parentesi aperta `[` e continua finché non trova la parentesi chiusa `]`. Solo allora valuterà la dichiarazione. + +Quando in JavaScript richiamiamo `mouse[bird.size]`: per prima cosa viene valorizzato `bird.size`, che è `"small"`, per JS viene tradotto quindi come `mouse["small"]` che restituisce `true`. + +Con l'utilizzo del punto questo non accade perché `mouse` non ha una chiave chiamata `bird`, e questo significa che `mouse.bird` è `undefined`. Per JavaScript quindi l'istruzione `mouse.bird.size` viene tradotta con `mouse.undefined.size` che è un valore non valido e che quindi genererà un errore simile a `Cannot read property "size" of undefined`. + +
+
+
+#### Risposta: A
+
+In JavaScript, tutti gli oggetti interagiscono per _referenza_.
+
+La variabile `c` contiene come valore un oggetto. Alla variabile `d` assegniamo come valore il riferimento di `c` che quindi contiene l'oggetto (e non un suo clone).
+
+
+
+Quando modifichi il valore di questo oggetto, lo stai modificando sia per `c`che per `d`, che contiene il suo riferimento.
+
+
+ +#### Risposta: C + +`new Number()` è una funzione costruttore integrata. Nonostante sembri un numero, in realtà non lo è, si tratta infatti di un oggetto con un sacco di funzioni extra. + +Quando utilizziamo l'operatore `==`, stiamo verificando solo se il suo _valore_ è uguale. Entrambe le variabili hanno il valore di `3`, quindi il primo log restituisce `true`. + +Quando invece utilizziamo l'operatore `===`, stiamo verificando che sia il valore che il tipo di valore siano uguali. `new Number()` non è un numero, è un **oggetto** quindi entrambi i log restituiscono `false`. + +
++ +#### Risposta: D + +La funzione `colorChange` è statica. I metodi statici sono progettati per vivere solo nel costruttore in cui vengono creati e non possono essere passati a nessun figlio o richiamati su istanze di classe. Poiché `freddie` è un'istanza della classe `Chameleon`, la funzione non può essere chiamata su di essa. Viene restituito quindi un errore di tipo `TypeError`. + +
++ +#### Risposta: A + +Il nostro log restituisce un oggetto perché abbiamo appena creato un oggetto vuoto come oggetto globale nel momento in cui per errore abbiamo digitato `greetign` al posto di `greeting`. + +Il nostro interprete a quel punto ha letto `global.greetign = {}` (o `window.greetign = {}` se parliamo di un browser). + +Per evitare ciò, possiamo usare `"use strict"`. Questo assicura di aver dichiarato una variabile prima di impostarla uguale a qualsiasi cosa. + +
++ +#### Risposta: A + +In JavaScript non succede nulla, perché le funzioni sono oggetti! (Tutto tranne i tipi primitivi sono oggetti). + +Una funzione è un tipo speciale di oggetto. Il codice che scrivi non è la funzione effettiva. La funzione è un oggetto con delle proprietà e quindi questa proprietà è invocabile. + +
++ +#### Risposta: A + +In JavaScript, le funzioni sono oggetti e quindi il metodo `getFullName` viene aggiunto al costruttore della funzione stessa. Per questo motivo possiamo chiamare `Person.getFullName()`, mentre `member.getFullName` genera un `TypeError`. + +Se vuoi che un metodo sia disponibile per tutte le istanze dell'oggetto, devi aggiungerlo alla proprietà del prototipo: + + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +
++ +#### Risposta: A + +Per la const `sarah`, non abbiamo usato la chiave `new`. Quando si usa `new`, `this` si riferisce al nuovo oggetto vuoto che creiamo. Tuttavia, se non aggiungiamo `new`, `this` si riferisce all'**oggetto globale**! + +Abbiamo quindi scritto che `this.firstName` equivale a `"Sarah"` e `this.lastName` equivale a `"Smith"`. Quello che abbiamo effettivamente fatto è definire `global.firstName = 'Sarah'` e `global.lastName = 'Smith'`. La `const` `sarah` viene lasciata come `non definita`, perché non restituiamo un valore dalla funzione `Persona`. + +
+
+
+#### Risposta: D
+
+Durante la fase di **capturing**, l'evento passa attraverso gli elementi predecessori fino all'elemento target. Quindi raggiunge l'elemento **target** e inizia il **bubbling**.
+
+
+
+
+ +#### Risposta: B + +Tutti gli oggetti hanno prototipi, ad eccezione dell'**oggetto base**. L'oggetto base è l'oggetto creato dall'utente, o un oggetto creato usando la parola chiave `new`. L'oggetto base ha accesso ad alcuni metodi e proprietà, come `.toString`. Questo è il motivo per cui puoi utilizzare i metodi JavaScript built-in! Tutti questi metodi sono disponibili sul prototype. Quindi, anche se JavaScript non riesce a trovarlo direttamente sul tuo oggetto, scende lungo la chain del prototype e lo trova lì, il che lo rende accessibile anche per l'oggetto creato da te. + +
++ +#### Risposta: C + +JavaScript è un **linguaggio tipizzato dinamicamente**: non specifichiamo quali tipi siano determinate variabili. I valori possono essere automaticamente convertiti in un altro tipo, questa azione è chiamata _coercizione implicita del tipo_. **Coercizione** è la conversione da un tipo all'altro. + +In questo esempio, JavaScript converte il numero `1` in una stringa, in modo che la funzione abbia un senso e restituisca un valore. Durante l'aggiunta di un tipo numerico (`1`) e di un tipo stringa (`'2'`), il numero viene trattato come una stringa. Possiamo concatenare stringhe come `"Hello" + "World"`, quindi quello che sta succedendo qui è `"1" + "2"` che restituisce `"12"`. + +
++ +#### Risposta: C + +Utilizzando l'operatore unario come **postfisso** `number++` succede che: + +1. Restituisce prima il suo valore (`0`) +2. Subito dopo incrementa il valore di 1 (quindi è ora `1`) + +Utilizzando l'operatore unario come **prefisso** `++number` succede che: + +1. Incrementa prima il valore (il numero è ora `2`) +2. Restituisce subito dopo il valore già incrementato (`2`) + +Quindi il nostro log sarà `0 2 2`. + +
++ +#### Risposta: B + +Utilizzando i template literals, il valore del primo argomento sarà un array di valori della stringa. Gli altri argomenti prenderanno i valori dell'espressione passata. + +
++ +#### Risposta: C + +Quando si verifica l'uguaglianza, i primitivi vengono confrontati in base al loro _valore_, mentre gli oggetti vengono confrontati in base al loro _riferimento_. JavaScript controlla se gli oggetti hanno un riferimento alla stessa posizione in memoria. + +I due oggetti che stiamo confrontando non lo hanno: l'oggetto che abbiamo passato come parametro si riferisce a una posizione di memoria diversa rispetto all'oggetto che abbiamo usato per verificare l'uguaglianza. + +Questo è il motivo per cui sia `{ age: 18 } === { age: 18 }` e `{ age: 18 } == { age: 18 }` restituiscono `false`. + +
++ +#### Risposta: C + +Il parametro rest (`...args`) ci permette di "collettare" tutti gli argomenti in un array. L'array è un oggetto, quindi `typeof args` restituisce `"oggetto"` + +
++ +#### Risposta: C + +Con `"use strict"`, puoi assicurarti di non dichiarare variabili globali per sbaglio. In questo caso la variabile `age` non è mai stata dichiarata, e siccome usiamo `"use strict"`, genererà un `ReferenceError`. Se non avessimo usato `"use strict"`, avrebbe funzionato perché la proprietà `age` sarebbe stata aggiunta all'oggetto globale. + +
++ +#### Risposta: A + +`eval` "valuta" i codici passati come stringa. Se è un'espressione, come in questo caso, valuta l'espressione. L'espressione è `10 * 10 + 5`. Quindi il valore restituito è il numero `105`. + +
++ +#### Risposta: B + +I dati memorizzati in `sessionStorage` vengono rimossi dopo aver chiuso la _tab_. + +Se avessi usato `localStorage`, i dati sarebbero rimasti lì per sempre, a meno che, ad esempio, non fosse stato invocato `localStorage.clear()`. + +
++ +#### Risposta: B + +Con la chiave `var` puoi dichiarare più variabili con lo stesso nome. La variabile conterrà quindi l'ultimo valore. + +Non puoi farlo con `let` o `const` poiché sono block-scoped. + +
++ +#### Risposta: C + +Tutte le chiavi degli oggetti (esclusi i simboli) sono stringhe, anche se non vengono scritte come tali. Questo è il motivo per cui anche `obj.hasOwnProperty('1')` restituisce true. + +Per i set non funziona allo stesso modo degli oggetti. Non c'è alcun `'1'` nel nostro set, per cui `set.has('1')` restituisce `false`, è però presente il tipo numerico `1` per cui `set.has(1)` restituisce `true`. + +
++ +#### Risposta: C + +Se hai due chiavi con lo stesso nome, questa verrà sostituita. Sarà quindi ancora nella sua prima posizione, ma con l'ultimo valore specificato. + +
++ +#### Risposta: A + +Il contesto di esecuzione di base è il contesto di esecuzione globale: è ciò che è accessibile ovunque nel codice. + +
++ +#### Risposta: C + +L'istruzione `continue` salta un'iterazione se una certa condizione restituisce `true`. + +
++ +#### Risposta: A + +`String` è un costruttore built-in, a cui possiamo aggiungere proprietà. In questo caso è stato appena aggiunto un metodo al suo prototipo. +Le stringhe primitive vengono automaticamente convertite in un oggetto stringa, generato dalla string prototype function. Quindi, tutte le stringhe hanno accesso a quel metodo! + +
++ +#### Risposta: B + +Le chiavi degli oggetti vengono automaticamente convertite in stringhe. Stiamo cercando di impostare un oggetto come chiave per l'oggetto `a` con il valore di `123`. + +Tuttavia, quando convertiamo in stringa un oggetto, diventa `"[object Object]"`. Quindi quello che stiamo dicendo qui è che `a["[object Object]"] = 123`. `c` è un altro oggetto che stiamo implicitamente stringendo. Quindi, `a["[object Object]"] = 456`. + +Quindi, quando facciamo console.log di `a[b]`, che in realtà è `a["[object Object]"]` che abbiamo appena valorizzato con `456`, restituisce `456`. + +
+
+
+#### Risposta: B
+
+Abbiamo una funzione `setTimeout` e l'abbiamo invocata per prima. Eppure, viene loggata per ultima.
+
+Questo succede perché nei browser non abbiamo solo il runtime engine, ma anche qualcosa chiamata `WebAPI`. La `WebAPI` ci fornisce la funzione `setTimeout` con cui iniziare, e per esempio il DOM.
+
+Dopo che la _callback_ è stata inviata alla `WebAPI`, la stessa funzione `setTimeout` (ma non la sua callback) viene eliminata dallo stack.
+
+
+
+Ora, `foo` viene invocato e `"First"` viene loggato.
+
+
+
+`foo` viene quindi tolto dallo stack e `baz` viene invocato. `"Third"` viene loggato.
+
+
+
+La WebAPI non può semplicemente aggiungere elementi allo stack ogni volta che è pronta, spinge quindi la funzione di callback in quella che chiamiamo _queue_.
+
+
+
+È qui che un ciclo di eventi inizia a funzionare. Un **event loop** esamina lo stack e la coda delle attività. Se lo stack è vuoto, prende la prima cosa in coda e la inserisce nello stack.
+
+
+
+`bar` viene invocato, `"Second"` viene registrato e viene tolto dallo stack.
+
+
+ +#### Risposta: C + +L'elemento annidato più in profondità è quello che ha causato l'evento ed è quindi l'event.target. Puoi stoppare la propagazione con `event.stopPropagation` + +
++ Click here! +
++ +#### Risposta: A + +Se clicchiamo su `p`, vediamo due log: `p` e `div`. Durante la propagazione dell'evento, ci sono 3 fasi: capturing, target, e bubbling. Di default, i gestori di eventi vengono eseguiti nella fase di bubbling (a meno che non si imposti `useCapture` su `true`) e va quindi dall'elemento annidato più profondo verso l'esterno. + +
++ +#### Risposta: D + +Con entrambi possiamo passare l'oggetto a cui vogliamo che la chiave `this` faccia riferimento. Tuttavia, anche `.call` viene _eseguito immediatamente_! + +`.bind.` restituisce una _copia_ della funzione, ma con un contesto vincolato! Non viene eseguito immediatamente. + +
++ +#### Risposta: B + +La funzione `sayHi` restituisce il valore dato dell'espressione della immediately invoked function expression (IIFE). Questa funzione ha restituito `0`, che è di tipo `"numero"`. + +Ci sono solo 7 tipi built-in: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object` e `symbol`. `"function"` non è un tipo, poiché le funzioni sono oggetti, è quindi di tipo "oggetto"`. + +
++ +#### Risposta: A + +Ci sono 8 valori falsi: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `false` +- `''` (empty string) +- `0` +- `-0` +- `0n` (BigInt(0)) + +I costruttori di funzioni, come `new Number` e `new Boolean` sono veritieri. + +
++ +#### Risposta: B + +`typeof 1` ritorna `"number"`. +`typeof "number"` ritorna `"string"` + +
++ +#### Risposta: C + +Quando imposti un valore su un elemento in un array che supera la lunghezza dell'array JavaScript crea degli "slot vuoti". Questi in realtà hanno il valore di `undefined`, ma vedrai qualcosa come: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +a seconda di dove lo esegui (è diverso per ogni browser, node, ecc.) + +
++ +#### Risposta: A + +Il blocco `catch` riceve l'argomento `x` ma non è la stessa `x` della variabile, bensì passiamo un argomento della funzione. Questa "variabile" `x` è block-scoped quindi ha un ambito di blocco. + +Subito dopo impostiamo il valore di variabile block-scoped a `1` e impostiamo il valore della variabile `y`. Ora facciamo un console.log della variabile block-scoped `x`, che è uguale a `1`. + +Fuori dal blocco `catch`, `x` è ancora `undefined` e `y` è `2` quindi quando facciamo `console.log(x)` al di fuori del blocco `catch`, otterremo `undefined` e `y` restituirà `2`. + +
++ +#### Risposta: A + +JavaScript ha solo tipi primitivi e oggetti. + +I tipi primitivi sono `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string` e `symbol`. + +Ciò che differenzia un tipo primitivo da un oggetto è che i primitivi non hanno proprietà o metodi. Tuttavia, noterai che `'foo'.toUpperCase()` restituisce `'FOO'` e non genera un `TypeError`. Questo perché quando si tenta di accedere a una proprietà o a un metodo su di un tipo primitivo come lo è una stringa, JavaScript racchiuderà implicitamente il tipo primitivo utilizzando una delle classi wrapper, ovvero "String", valuterà l'espressione ed eliminerà il wrapper una volta terminato. Tutti i primitivi tranne `null` e `undefined` subiscono questo comportamento. + +
++ +#### Risposta: C + +`[1, 2]` rappresenta il nostro valore interno. Ovvero il valore con cui iniziamo e il valore del primo `acc`. Durante il primo round, `acc` è `[1,2]` e `cur` è `[0, 1]`. Li concateniamo ottenendo `[1, 2, 0, 1]`. + +A questo punto `acc` corrisponderà a `[1, 2, 0, 1]` e `cur` sarà ancora `[2, 3]`. Li concateniamo e otteniamo `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` +
++ +#### Risposta: B + +`null` è falso. `!null` restituisce `true`. `!true` restituisce `false`. + +`""` è falso. `!""` restituisce `true`. `!true` restituisce `false`. + +`1` è vero. `!1` restituisce `falso`. `!false` restituisce `true`. + +
++ +#### Risposta: A + +Restituisce un ID univoco. Questo id può essere usato per cancellare quell'intervallo con la funzione `clearInterval()`. + +
++ +#### Risposta: A + +Una stringa è un iterabile. L'operatore spread mappa ogni carattere di una stringa rendendola parte di array. + +
++ +#### Risposta: C + +Le funzioni regolari non possono essere interrotte a metà dopo l'invocazione. Tuttavia, una funzione "generator" può essere stoppata a metà e in seguito continuare da dove si era interrotta. Ogni volta che una funzione generator incontra una parola chiave `yield`, la funzione restituisce il valore specificato dopo di essa. Nota che la funzione del generator in quel caso non _restituisce (return)_ il valore, _rende (yeld)_ il valore. + +Come prima cosa inizializziamo la funzione del generator con `i` uguale a `10`. Invochiamo la funzione usando il metodo `next()`. La prima volta che invochiamo la funzione generator, `i` è uguale a `10`, incontra la prima parola chiave `yield` quindi restituisce il valore di `i`. Il generatore è ora "in pausa" e `10` viene loggato. + +Invochiamo di nuovo la funzione con il metodo `next()`. Inizia a continuare da dove si era fermata in precedenza, sempre con `i` uguale a `10`. Ora incontra il secondo `yield` e restituisce `i * 2`, quindi restituisce `10 * 2`, che è `20`. Ciò risulta in `10, 20`. + +
++ +#### Risposta: B + +Quando passiamo più promises al metodo `Promise.race`, questo risolve/rifiuta la _prima_ promise. Al metodo `setTimeout` passiamo un timer: 500ms per la prima promise (`firstPromise`) e 100ms per la seconda promise (`secondPromise`). Ciò significa che `secondPromise` si risolve prima con il valore di `'due'`. `res` ora contiene il valore di `'two'`, che viene loggato. + +
+
+
+#### Risposta: D
+
+Per prima cosa, dichiariamo una variabile `person` con un oggetto che ha una proprietà `name`.
+
+
+
+Quindi, dichiariamo una variabile chiamata `members`. Impostiamo il primo elemento di quell'array uguale al valore della variabile `person`. Gli oggetti interagiscono per _riferimento_ quando vengono impostati uguali tra loro. Quando assegni un riferimento da una variabile all'altra, esegui una _copia_ di quel riferimento. (nota che non hanno lo _stesso_ riferimento!)
+
+
+
+Quindi, impostiamo la variabile `person` uguale a `null`.
+
+
+
+Stiamo modificando solo il valore della variabile `person`, e non il primo elemento nell'array, poiché quell'elemento ha un riferimento diverso (copiato) dall'oggetto. Il primo elemento in `members` mantiene ancora il suo riferimento all'oggetto originale. Quando logghiamo l'array `members`, il primo elemento contiene ancora il valore dell'oggetto, che viene loggato.
+
+
+ +#### Risposta: B + +Con il ciclo `for-in`, possiamo iterare le chiavi degli oggetti, in questo caso `name` e `age`. Le chiavi degli oggetti sono stringhe (se non sono un simbolo). In ogni ciclo, impostiamo il valore di `item` uguale alla chiave corrente su cui sta iterando. Il primo `item` è uguale a `name` e viene loggato, `item` sarà poi uguale a `age`, che viene loggato. + +
++ +#### Risposta: B + +L'associazione è l'ordine in cui il compilatore valuta le espressioni, da sinistra a destra o da destra a sinistra. Questo accade solo se tutti gli operatori hanno la _stessa_ precedenza. Abbiamo solo un tipo di operatore: `+`. Inoltre, l'associazione è da sinistra a destra. + +`3 + 4` viene valutato per primo. E risulta nell'addizione dei due valori che restituiscono quindi `7`. + +`7 + '5'` risulta in `"75"` per via della coercizione. JavaScript converte il numero `7` in una stringa, (vedi la domanda 15). Possiamo concatenare due stringhe usando l'operatore `+`. `"7" + "5"` risulta quindi in "75"`. + +
++ +#### Risposta: C + +Viene restituito solo il primo valore della stringa. In base alla _radice_ (ovvero il secondo argomento per specificare sulla base di quale tipo di numero vogliamo analizzarlo: base 10, esadecimale, ottale, binario, ecc.), `parseInt` controlla se i caratteri nella stringa sono validi. Una volta che incontra un carattere che non è un numero valido nella radice, interrompe l'analisi e ignora i seguenti caratteri. + +`*` non è un numero valido. Analizza solo `"7"` nel decimale `7`. `num` ora contiene il valore di `7`. + +
++ +#### Risposta: C + +Quando si esegue il mapping sull'array, il valore di `num` è uguale all'elemento su cui sta attualmente scorrendo. In questo caso, gli elementi sono numeri, quindi la condizione dell'istruzione if `typeof num === "number"` restituisce `true`. La funzione map crea un nuovo array e inserisce i valori restituiti dalla funzione. + +Tuttavia, non ritorniamo un valore. Quando non ritorniamo un valore dalla funzione, la funzione restituisce `undefined`. Per ogni elemento nell'array, viene chiamato il blocco funzione, quindi per ogni elemento restituiamo `undefined`. + +
++ +#### Risposta: A + +Gli argomenti vengono passati come _valori_, a meno che il loro valore non sia un oggetto, quindi vengono passati come _reference_. `birthYear` viene passato per valore, poiché è una stringa, non un oggetto. Quando passiamo argomenti per valore, viene creata una _copia_ di quel valore (vedi domanda 46). + +La variabile `birthYear` ha un riferimento al valore `"1997"`. Anche l'argomento `year` fa riferimento al valore `"1997"`, ma non è lo stesso valore a cui fa riferimento `birthYear`. Quando aggiorniamo il valore di `year` impostando `year` uguale a `"1998"`, stiamo solo aggiornando il valore di `year`. `birthYear` è ancora uguale a `"1997"`. + +Il valore di `person` è un oggetto. L'argomento `member` ha un riferimento (copiato) dello stesso oggetto. Quando modifichiamo una proprietà dell'oggetto a cui `member` fa riferimento, verrà modificato anche il valore di `person`, poiché entrambi hanno un riferimento allo stesso oggetto. La proprietà `name` di `person` è ora uguale al valore `"Lydia"` +
++ +#### Risposta: D + +Con l'istruzione `throw`, possiamo creare errori personalizzati. Con questa istruzione, puoi generare eccezioni. Un'eccezione può essere una stringa, un numero, un booleano o un oggetto. In questo caso, la nostra eccezione è la stringa `'Hello world!'`. + +Con l'istruzione `catch`, possiamo specificare cosa fare se viene generata un'eccezione nel blocco `try`. Viene generata un'eccezione: la stringa `'Hello world!'`. `e` è ora uguale a quella stringa, che logghiamo. Ciò si traduce in `'Oh an error: Hello world!'`. + +
++ +#### Risposta: B + +Quando si restituisce una proprietà, il valore della proprietà è uguale al valore _restituito_, non al valore impostato nella funzione di costruzione. Restituiamo la stringa `"Maserati"`, quindi `myCar.make` è uguale a `"Maserati"`. + +
++ +#### Risposta: A + +`let x = (y = 10);` in realtà è un'abbreviazione per: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Quando impostiamo `y` uguale a `10`, in realtà aggiungiamo una proprietà `y` all'oggetto globale (`window` nel browser, `global` in Node). In un browser, `window.y` ora è uguale a `10`. + +Quindi, dichiariamo una variabile `x` con il valore di `y`, che è `10`. Le variabili dichiarate con la parola chiave `let` sono _block scoped_, ovvero sono definite solo all'interno del blocco in cui sono dichiarate, l'espressione di funzione immediatamente invocata (IIFE) in questo caso. Quando utilizziamo l'operatore `typeof`, l'operando `x` non è definito: stiamo cercando di accedere a `x` al di fuori del blocco in cui è dichiarato. Ciò significa che `x` non è definito. I valori a cui non è stato assegnato un valore o dichiarati sono di tipo `"undefined"`. `console.log(typeof x)` restituisce `"undefined"`. + +Tuttavia, abbiamo creato una variabile globale `y` quando abbiamo impostato `y` uguale a `10`. Questo valore è accessibile ovunque nel nostro codice. `y` è definito e contiene un valore di tipo `"number"`. `console.log(typeof y)` restituisce `"number"`. + +
++ +#### Risposta: A + +Possiamo eliminare le proprietà dagli oggetti usando la parola chiave `delete`, anche sul prototype. Eliminando una proprietà sul prototipo, questa non è più disponibile nella catena di prototype. In questo caso, la funzione `bark` non è più disponibile sul prototipo dopo `delete Dog.prototype.bark`, ma proviamo comunque ad accedervi. + +Quando proviamo a invocare qualcosa che non è una funzione, viene lanciato un `TypeError`. In questo caso `TypeError: pet.bark is not a function`, poiché `pet.bark` è `undefined`. + +
++ +#### Risposta: D + +L'oggetto `Set` è una collezione di valori _unici_: un valore può verificarsi solo una volta in un set. + +Abbiamo passato l'array `[1, 1, 2, 3, 4]` con il valore duplicato `1`. Poiché non possiamo avere due valori uguali in un set, uno di essi viene rimosso. Ciò risulta in `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Risposta: C + +Un modulo importato è di _sola lettura_: non è quindi possibile modificare il modulo importato. Solo il modulo che li esporta può cambiarne il valore. + +Quando proviamo ad incrementare il valore di `myCounter`, viene generato un errore: perché `myCounter` è di sola lettura e non può essere modificato. + +
++ +#### Risposta: A + +L'operatore `delete` restituisce un valore booleano: `true` su una cancellazione riuscita, altrimenti restituirà `false`. Tuttavia, le variabili dichiarate con la parola chiave `var`, `const` o `let` non possono essere cancellate usando l'operatore `delete`. + +La variabile `name` è stata dichiarata con la chiave `const`, quindi la sua cancellazione non va a buon fine e viene restituito `false`. Quando impostiamo `age` uguale a `21`, abbiamo effettivamente aggiunto una proprietà chiamata `age` all'oggetto globale. Puoi eliminare con successo le proprietà dagli oggetti in questo modo, anche l'oggetto globale, quindi `delete age` restituisce `true`. + +
+
+
+#### Risposta: C
+
+Possiamo spacchettare i valori da un array o proprietà dagli oggetti attraverso la destrutturazione. Per esempio:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+Il valore di `a` ora è `1`, e il valore di `b` è ora `2`. Quello che abbiamo effettivamente fatto nella domanda è:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Questo significa che il valore di `y` è uguale al primo valore nell'array, che è il numero `1`. Quando registriamo `y`, viene restituito `1`.
+
+
+ +#### Risposta: B + +È possibile combinare oggetti utilizzando l'operatore spread `...`. Questo ti consente di creare copie delle coppie chiave/valore di un oggetto e aggiungerle a un altro oggetto. In questo caso, creiamo copie dell'oggetto `user` e le aggiungiamo all'oggetto `admin`. L'oggetto `admin` ora contiene le coppie chiave/valore copiate, che risultano in `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### Risposta: B + +Con il metodo `defineProperty`, possiamo aggiungere nuove proprietà a un oggetto o modificare quelle esistenti. Quando aggiungiamo delle proprietà a un oggetto usando il metodo `defineProperty`, queste per impostazione predefinita sono _non enumerabili_. Il metodo `Object.keys` restituisce tutti i nomi di proprietà _enumerabili_ da un oggetto, in questo caso solo `"name"`. + +Le proprietà aggiunte usando il metodo `defineProperty` sono immutabili per impostazione predefinita. Puoi ignorare questo comportamento usando le proprietà `writable`, `configurable` ed `enumerable`. In questo modo, il metodo `defineProperty` ti dà molto più controllo sulle proprietà che stai aggiungendo a un oggetto. + +
++ +#### Risposta: A + +Il secondo argomento di `JSON.stringify` è _replacer_. Il replacer può essere una funzione o un array e consente di controllare cosa e come i valori devono essere stringati. + +Se il replacer è un _array_, solo i nomi delle proprietà inclusi nell'array verranno aggiunti alla stringa JSON. In questo caso, sono incluse solo le proprietà con i nomi `"level"` e `"health"`, `"username"` è esclusa. `data` quindi ora è uguale a `"{"level":19, "health":90}"`. + +Se il replacer è una _funzione_, questa funzione viene chiamata su ogni proprietà nell'oggetto che stai stringendo. Il valore restituito da questa funzione sarà il valore della proprietà quando viene aggiunto alla stringa JSON. Se il valore è `undefined`, questa proprietà viene esclusa dalla stringa JSON. + +
++ +#### Risposta: A + +L'operatore unario `++` _prima_ restituisce il valore dell'operando, _poi_ incrementa il valore dell'operando. Il valore di `num1` è `10`, poiché la funzione `increaseNumber` restituisce prima il valore di `num`, che è `10`, e solo successivamente incrementa il valore di `num`. + +`num2` è `10`, poiché abbiamo passato `num1` a `increasePassedNumber`. `number` è uguale a `10` (il valore di `num1`. Anche in questo caso, l'operatore unario `++` _prima_ restituisce il valore dell'operando, _poi_ lo incrementa. Il valore di `number` è ` 10`, quindi `num2` è uguale a `10`. + +
++ +#### Risposta: C + +In ES6, possiamo inizializzare i parametri con un valore predefinito. Il valore del parametro sarà il valore predefinito se nessun altro valore è stato passato alla funzione o se è stato passato un valore `"undefined"`. In questo caso, distribuiamo le proprietà dell'oggetto `value` in un nuovo oggetto, quindi `x` ha il valore predefinito di `{ number: 10 }`. + +L'argomento predefinito viene valutato quando viene chiamato! Ogni volta che chiamiamo la funzione, viene creato un _nuovo_ oggetto. Invochiamo la funzione `multiply` le prime due volte senza passare un valore, quindi `x` ha il valore predefinito di `{ number: 10 }`. Quindi logghiamo il valore moltiplicato di quel numero, che è `20`. + +La terza volta che invochiamo la funzione multiply, passiamo un argomento: l'oggetto chiamato `value`. L'operatore `*=` è in realtà un'abbreviazione per `x.number = x.number * 2`: modifichiamo il valore di `x.number` e logghiamo il valore moltiplicato `20`. + +La quarta volta, passiamo di nuovo l'oggetto `value`, in questo caso `x.number` è stato precedentemente modificato in `20`, quindi `x.number *= 2` logga `40`. + +
++ +#### Risposta: D + +Il primo argomento che il metodo `reduce` riceve è l'_accumulatore_, in questo caso `x`. Il secondo argomento è il _valore corrente_ `y`. +Con il metodo reduce, eseguiamo una funzione di callback su ogni elemento dell'array, che alla fine potrebbe risultare in un singolo valore. + +In questo esempio, non stiamo restituendo alcun valore, stiamo semplicemente loggando i valori dell'accumulatore e il valore corrente. + +Il valore dell'accumulatore è uguale al valore restituito in precedenza dalla funzione di callback. Se non si passa l'argomento opzionale `initialValue` al metodo `reduce`, l'accumulatore è uguale al primo elemento della prima chiamata. + +Alla prima chiamata, l'accumulatore (`x`) è `1` e il valore corrente (`y`) è `2`. Non facciamo un return con la funzione di callback ma logghiamo l'accumulatore e il valore corrente: `1` e `2` vengono loggati. + +Se non restituisci un valore da una funzione questa restituisce `undefined`. Alla chiamata successiva, l'accumulatore è `undefined` e il valore corrente è "3". `undefined` e `3` vengono loggati. + +Alla quarta chiamata, di nuovo non facciamo un return dalla funzione di callback. L'accumulatore è di nuovo `undefined` e il valore corrente è "4". `undefined` e `4` vengono loggati. +
++ +#### Risposta: B + +In una classe derivata, non puoi accedere alla chiave `this` prima di chiamare `super`. Se provi a farlo, genererà un ReferenceError: 1 e 4 genererebbero un errore di riferimento. + +Con la chiave `super`, chiamiamo il costruttore di quella classe parent con gli argomenti forniti. Il costruttore del parent riceve l'argomento `name`, quindi passiamo `name` a `super`. + +La classe `Labrador` riceve due argomenti, `name` poiché estende `Dog`, e `size` come proprietà extra sulla classe `Labrador`. Entrambi devono essere passati alla funzione di costruzione su `Labrador`, cosa che viene eseguita correttamente usando il costruttore 2. + +
++ +#### Risposta: B + +Con la chiave `import` tutti i moduli importati sono _pre-parsed_. Ciò significa che i moduli importati vengono eseguiti _prima_, il codice nel file che importa il modulo viene eseguito _dopo_. + +Questa è una delle differenze tra `require()` in CommonJS e `import`. Con `require()`, puoi caricare le dipendenze su richiesta mentre il codice è in esecuzione. Se avessimo usato `require` invece di `import`, sulla console avremmo loggato `running index.js`, `running sum.js`, `3`. + +
++ +#### Risposta: A + +Ogni Simbolo è unico. Lo scopo dell'argomento passato a Symbol è di dargli una descrizione. Il valore del Symbol non dipende dall'argomento passato. Mentre testiamo l'uguaglianza, stiamo creando due simboli completamente nuovi: il primo `Symbol('foo')` e il secondo `Symbol('foo')`. Questi due valori sono unici e non uguali tra loro, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` quindi restituisce `false`. + +
++ +#### Risposta: C + +Con il metodo `padStart`, possiamo aggiungere un riempimento all'inizio di una stringa. Il valore passato a questo metodo è la lunghezza _totale_ della stringa insieme al riempimento. La stringa `"Lydia Hallie"` ha una lunghezza di `12`. `name.padStart(13)` inserisce quindi 1 spazio all'inizio della stringa, perché 12 + 1 è 13. + +Se l'argomento passato al metodo `padStart` è inferiore alla lunghezza dell'array, non verrà aggiunto alcun riempimento. + +
++ +#### Risposta: A + +Con l'operatore `+` puoi concatenare stringhe. In questo caso, stiamo concatenando la stringa `"🥑"` con la stringa `"💻"`, ottenendo `"🥑💻"`. + +
++ +#### Risposta: C + +Una funzione generator "mette in pausa" la sua esecuzione quando incontra la parola chiave `yield`. Innanzitutto dobbiamo lasciare che la funzione produca la stringa "Ami JavaScript?", che può essere eseguita chiamando `game.next().value`. + +Ogni riga viene quindi eseguita, finché non trova la prima chiave `yield`. C'è una parola chiave `yield` sulla prima riga all'interno della funzione: l'esecuzione si interrompe con il primo rendimento! _Questo significa che la variabile `answer` non è ancora definita!_ + +Quando chiamiamo `game.next("Yes").value`, il precedente `yield` viene sostituito con il valore dei parametri passati alla funzione `next()`, in questo caso `"Yes"`. Il valore della variabile `answer` è ora uguale a `"Yes"`. La condizione dell'istruzione if restituisce `false` e `JavaScript loves you back ❤️` viene registrato. + +
++ +#### Risposta: C + +`String.raw` restituisce una stringa in cui gli escape (`\n`, `\v`, `\t` ecc.) vengono ignorati! I backslash possono essere un problema poiché potresti finire con qualcosa del tipo: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Il che risulterebbe in: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +Con `String.raw`, il compilatore ignorerebbe semplicemente l'escape e stamperebbe: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +In questo caso, è la stringa `Hello\nworld` che viene loggata. + +
++ +#### Risposta: C + +Una funzione asincrona restituisce sempre una promise. L'`await` deve ancora attendere che la promise si risolva: una promise in sospeso viene restituita quando chiamiamo `getData()` per impostare `data` uguale ad essa. + +Se volessimo accedere al valore risolto `"I made it"`, potremmo usare il metodo `.then()` su `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Questo avrebbe loggato `"I made it!"` + +
++ +#### Risposta: B + +Il metodo `.push()` restituisce la _lunghezza_ del nuovo array! +Inizialmente, l'array conteneva un solo elemento (la stringa `"banana"`) e aveva una lunghezza di `1`. Dopo aver aggiunto la stringa `"apple"` allo stesso array, questo contiene due elementi e ha una lunghezza di `2` + +Attraverso la funzione `addToList`, il metodo `push` modifica l'array originale. +Per restituire l'_array_ dalla funzione invece della _lunghezza dell'array_, serve fare un return di `list` dopo aver inserito l'`item`. + +
++ +#### Risposta: B + +`Object.freeze` rende impossibile aggiungere, rimuovere o modificare le proprietà di un oggetto (a meno che il valore della proprietà non sia un altro oggetto). + +Quando creiamo la variabile `shape` e la impostiamo come all'oggetto congelato `box`, anche `shape` si riferisce ad un oggetto congelato. +Puoi controllare se un oggetto è congelato usando `Object.isFrozen`. In questo caso, `Object.isFrozen(shape)` restituisce true, poiché la variabile `shape` ha un riferimento a un oggetto congelato. + +Poiché `shape` è congelata, e poiché il valore di `x` non è un oggetto, non possiamo modificare la proprietà `x`. +`x` è ancora uguale a `10` e `{ x: 10, y: 20 }` viene loggato. + +
++ +#### Risposta: C + +Quando spacchettiamo la proprietà `name` dall'oggetto, assegniamo il suo valore `"Lydia"` a una variabile con il nome `myName`. + +Con `{ name: myName }`, diciamo a JavaScript che vogliamo creare una nuova variabile chiamata `myName` con il valore della proprietà `name`. + +Poiché proviamo a loggare `name`, una variabile che non è definita, viene restituito `undefined` nell'assegnazione. Successivamente, il valore di `Lydia` viene memorizzato tramite l'assegnazione di destrutturazione. + +
++ +#### Risposta: A + +Una funzione pura è una funzione che restituisce _sempre_ lo stesso risultato, se vengono passati gli stessi argomenti. + +La funzione `sum` restituisce sempre lo stesso risultato. Se le passiamo `1` e `2`, restituirà _sempre_ `3` senza effetti collaterali. Se passiamo `5` e `10`, restituirà _sempre_ `15` e così via. Questa è la definizione di funzione pura. + +
++ +#### Risposta: C + +La funzione `add` è una funzione _memoizzata_. Con la memorizzazione, possiamo memorizzare nella cache i risultati di una funzione per velocizzarne l'esecuzione. +In questo caso, creiamo un oggetto `cache` che memorizza i valori precedentemente restituiti. + +Se chiamiamo di nuovo la funzione `addFunction` con lo stesso argomento, prima controlla se ha già ottenuto quel valore nella sua cache, in tal caso, verrà restituito il valore della cache, consentendo di risparmiare tempo di esecuzione. Altrimenti, se non è memorizzato nella cache, calcolerà il valore e lo memorizzerà in seguito. + +Chiamiamo la funzione `addFunction` tre volte con lo stesso valore: alla prima chiamata, il valore della funzione quando `num` è uguale a `10` non è ancora memorizzato nella cache. +La condizione dell'istruzione if `num in cache` restituisce `false`, e il blocco else viene eseguito: `Calculated! 20` viene loggato e il valore del risultato viene aggiunto all'oggetto cache. +`cache` ora è uguale a `{ 10: 20 }`. + +La seconda volta, l'oggetto `cache` contiene il valore che viene restituito per `10`. La condizione dell'istruzione if `num in cache` restituisce `true` e `'From cache! 20'` viene loggato. + +La terza volta, passiamo `5 * 2` alla funzione che viene valutata a `10`. L'oggetto `cache` contiene il valore che viene restituito `10`. La condizione dell'istruzione if `num in cache` restituisce `true` e `'From cache! 20'` viene registrato. + +
++ +#### Risposta: A + +Con un ciclo _for-in_, possiamo scorrere su proprietà **enumerabili**. In un array, le proprietà enumerabili sono le "chiavi" degli elementi dell'array, che sono in realtà i loro indici. Potresti immaginare un array come: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Dove le chiavi sono le proprietà enumerabili. `0` `1` `2` `3` viene quindi loggato. + +Con un ciclo _for-of_, possiamo iterare su **iterabili**. Un array è un iterabile. Quando iteriamo sull'array, la variabile "item" è uguale all'elemento su cui sta attualmente iterando, `"☕"` `"💻"` `"🍷"` `"🍫"` viene loggato. + +
++ +#### Risposta: C + +Gli elementi di un array possono contenere qualsiasi valore. Numeri, stringhe, oggetti, altri array, null, booleani, undefined e altre espressioni come date, funzioni e calcoli. + +L'elemento sarà uguale al valore restituito. `1 + 2` restituirà quindi `3`, `1 * 2` restituirà `2` e `1 / 2` restituirà `0.5`. + +
++ +#### Risposta: B + +Di default, gli argomenti hanno il valore di `undefined`, a meno che un valore non sia stato passato alla funzione. In questo caso, non abbiamo passato un valore per l'argomento `name`. `name` è uguale a `undefined` che viene loggato. + +In ES6, possiamo sovrascrivere questo valore predefinito `undefined` con dei parametri predefiniti. Per esempio: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +In questo caso, se non abbiamo passato un valore o se abbiamo passato `undefined`, `name` sarà sempre uguale alla stringa `Lydia` + +
++ +#### Risposta: B + +Il valore della parola chiave `this` dipende da dove la usi. In un **metodo**, come il metodo `getStatus`, la parola chiave `this` si riferisce all'_oggetto a cui appartiene il metodo_. Nel nostro caso il metodo appartiene all'oggetto `data`, quindi `this` si riferisce all'oggetto `data`. Quando logghiamo `this.status`, stiamo chiedendo la proprietà `status` sull'oggetto `data` che è `"🥑"`. + +Con il metodo `call` possiamo cambiare l'oggetto a cui fa riferimento la parola chiave `this`. Nelle **funzioni**, la parola chiave `this` si riferisce all'_oggetto a cui appartiene la funzione_. Abbiamo dichiarato la funzione `setTimeout` sull'_oggetto globale_, quindi all'interno della funzione `setTimeout`, la parola chiave `this` si riferisce all'_oggetto globale_. Sull'oggetto globale c'è una variabile chiamata _status_ con il valore di `"😎"`. Quando si fa un console.log di `this.status`, otteniamo `"😎"`. + +
++ +#### Risposta: A + +Impostiamo la variabile `city` uguale al valore della proprietà chiamata `city` sull'oggetto `person`. Non c'è alcuna proprietà su questo oggetto chiamato `city`, quindi la variabile `city` ha il valore di `undefined`. + +Nota che _non_ stiamo facendo riferimento all'oggetto `person`! Impostiamo semplicemente la variabile `city` uguale al valore corrente della proprietà `city` sull'oggetto `person`. + +Quindi, impostiamo `city` uguale alla stringa `"Amsterdam"`. Questo non cambia l'oggetto `person`: non c'è alcun riferimento a quell'oggetto. + +Quando si logga l'oggetto `person`, viene restituito l'oggetto non modificato. + +
++ +#### Risposta: C + +Le variabili con la chiave `const` e `let` sono _block-scoped_. Un blocco è qualsiasi cosa si trovi tra parentesi graffe (`{ }`). In questo caso, le parentesi graffe delle istruzioni if/else. Non puoi fare riferimento a una variabile al di fuori del blocco in cui è dichiarata, viene quindi generato un ReferenceError. + +
++ +#### Risposta: C + +Il valore di `res` nel secondo `.then` è uguale al valore restituito del precedente `.then`. Puoi continuare a concatenare i `.then` in questo modo, dove il valore viene passato al gestore successivo. + +
++ +#### Risposta: A + +Con `!!name`, determiniamo se il valore di `name` è vero o falso. Se il nome è vero, cosa che vogliamo testare, `!name` restituisce `false`. +`!false` (che è `!!name`) restituisce `true`. + +Impostando `hasName` uguale a `name`, imposti `hasName` uguale a qualsiasi valore passato alla funzione `getName`, non il valore booleano `true`. + +`new Boolean(true)` restituisce un oggetto wrapper, non il valore booleano stesso. + +`name.length` restituisce la lunghezza dell'argomento passato, non se è `true`. + +
++ +#### Risposta: B + +Per ottenere un carattere in un indice specifico di una stringa, puoi usare la notazione tra parentesi. Il primo carattere nella stringa ha indice 0 e così via. In questo caso, vogliamo ottenere l'elemento con indice 0, il carattere `"I'`, che viene loggato. + +Tieni presente che questo metodo non è supportato in IE7 e versioni precedenti. In tal caso, usa `.charAt()`. + +
++ +#### Risposta: B + +È possibile impostare il valore di un parametro predefinito uguale a un altro parametro della funzione, purché sia stato definito _prima_ del parametro predefinito. Passiamo il valore `10` alla funzione `sum`. Se la funzione `sum` riceve solo 1 argomento, significa che il valore di `num2` non è passato e il valore di `num1` è uguale al valore passato `10` in questo caso. Il valore predefinito di `num2` è il valore di `num1`, che è `10`. `num1 + num2` restituisce `20`. + +Se stai cercando di impostare il valore di un parametro predefinito uguale a un parametro che è definito _dopo_ (a destra), il valore del parametro non è stato ancora inizializzato, il che genererà un errore. +
++ +#### Risposta: A + +Con la sintassi `import * as name`, importiamo _tutte le esportazioni_ dal file `module.js` nel file `index.js` come nuovo oggetto chiamato `data`. Nel file `module.js` ci sono due esportazioni: l'esportazione predefinita e un'esportazione denominata. L'esportazione predefinita è una funzione che restituisce la stringa `"Hello World"`, e l'esportazione denominata è una variabile chiamata `name` che ha il valore della stringa `"Lydia"`. + +L'oggetto `data` ha una proprietà `default` per l'esportazione predefinita, altre proprietà hanno i nomi delle esportazioni e i loro valori corrispondenti. + +
++ +#### Risposta: C + +Le classi sono come caramelle sintattiche. L'equivalente della classe `Person` come funzione sarebbe: + +```javascript +function Person() { + this.name = name; +} +``` + +Instanziando un costruttore con `new` si ottiene la creazione di un'istanza di `Person`, la chiave `typeof` restituisce `"object"`. `typeof member` restituisce `"object"`. + +
++ +#### Risposta: D + +Il metodo `.push` restituisce la _nuova lunghezza_ dell'array, non l'array stesso! Impostando `newList` uguale a `[1, 2, 3].push(4)`, settiamo `newList` uguale alla nuova lunghezza dell'array: `4`. + +Quindi quando proviamo a usare il metodo `.push` su `newList` poiché `newList` è il valore numerico `4`, non possiamo usare il metodo `.push` e viene generato un TypeError. + +
++ +#### Risposta: D + +Le funzioni regolari, come la funzione `giveLydiaPizza`, hanno una proprietà `prototipo`, che è un oggetto (prototype object) con un `costruttore`. Tuttavia, le arrow functions, come la funzione `giveLydiaChocolate`, non hanno una proprietà `prototype`. Viene quindi restituito `undefined` quando si tenta di accedere alla proprietà `prototype` usando `giveLydiaChocolate.prototype`. +
++ +#### Risposta: A + +`Object.entries(person)` restituisce un array di array nidificati, contenente le chiavi e gli oggetti: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Usando il ciclo `for-of`, possiamo scorrere ogni elemento nell'array, i sottoarray in questo caso. Possiamo destrutturare i sottoarray istantaneamente nel ciclo for-of, usando `const [x, y]`. `x` è uguale al primo elemento, `y` è uguale al secondo elemento. + +Il primo sottoarray è `[ "name", "Lydia" ]`, con `x` uguale a `"name"`, e `y` uguale a `"Lydia"`, che vengono loggati. +Il secondo sottoarray è `[ "age", 21 ]`, con `x` uguale a `"age"`, e `y` uguale a `21`, che vengono loggati. + +
++ +#### Risposta: D + +`...args` è un parametro rest. Il valore del parametro rest è un array contenente tutti gli argomenti, **e può essere solo l'ultimo parametro**! In questo esempio, il parametro rest è in seconda posizione. Questo non è possibile e genererà un errore di sintassi. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit]; +} + +getItems(['banana', 'apple'], 'pear', 'orange'); +``` + +L'esempio qui sopra invece funziona e restituisce l'array `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` + +
++ +#### Risposta: B + +In JavaScript, non _è necessario_ scrivere il punto e virgola (`;`) in modo esplicito poiché il motore JavaScript li aggiunge comunque dopo le istruzioni. +Questo procedimento è chiamato **Automatic Semicolon Insertion**. Un'istruzione può ad esempio essere una variabile o parole chiave come `throw`, `return`, `break`, ecc. + +Qui, abbiamo scritto un'istruzione di `return` e un altro valore `a + b` su una _nuova riga_. Tuttavia, trattandosi di una nuova linea, il motore non sa che in realtà è il valore che volevamo restituire. Invece, ha aggiunto automaticamente un punto e virgola dopo `return`. + +Potresti considerare ad esempio: + +```javascript +return; +a + b; +``` + +`a + b` non viene mai raggiunto, poiché la funzione smette di funzionare dopo la parola chiave `return`. +Se non viene restituito alcun valore, come qui, la funzione restituisce `undefined`. Nota: non c'è un inserimento automatico dopo le istruzioni `if/else`! + +
++ +#### Risposta: B + +Possiamo impostare classi uguali ad altre classi/costruttori di funzioni. In questo caso, impostiamo `Person` uguale a `AnotherPerson`. Il name su questo costruttore è `Sarah`, quindi la proprietà del nome di`Person` sulla nuova istanza `member` è `"Sarah"`. + +
++ +#### Risposta: D + +Un simbolo non è _enumerabile_. Il metodo Object.keys restituisce tutte le proprietà _enumerabili_ su un oggetto. Il simbolo non sarà visibile e verrà restituito un array vuoto. Quando si logga l'intero oggetto, tutte le proprietà saranno visibili, anche quelle non enumerabili. + +Questa è una delle tante qualità di un simbolo: oltre a rappresentare un valore del tutto univoco (che evita collisioni accidentali di nomi sugli oggetti, ad esempio quando si lavora con 2 librerie che vogliono aggiungere proprietà allo stesso oggetto), puoi anche "nascondere" proprietà sugli oggetti in questo modo (anche se non del tutto. Puoi comunque accedere ai simboli usando il metodo `Object.getOwnPropertySymbols()`). + +
++ +#### Risposta: A + +La funzione `getList` riceve un array come argomento. Tra le parentesi della funzione `getList`, destrutturiamo subito questo array. Esempio: + +`[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +Con il parametro rest `...y`, mettiamo tutti gli argomenti "rimanenti" in un array. Gli argomenti rimanenti sono `2`, `3` e `4` in questo caso. +Il valore di `y` è un array, contenente tutti i parametri rimanenti. Il valore di `x` è uguale a `1` in questo caso, quindi quando facciamo un console.log di `[x, y]`, viene loggato `[1, [2, 3, 4]]`. + +La funzione `getUser` riceve un oggetto. Con le arrow functions, non _è necessario_ scrivere parentesi graffe se restituiamo solo un valore. Tuttavia, se vuoi restituire istantaneamente un _oggetto_ da una arrow function, devi scriverlo tra parentesi tonde, altrimenti tutto ciò che si trova tra le due parentesi graffe verrà interpretato come un'istruzione di blocco. In questo caso il codice tra parentesi non è un codice JavaScript valido, quindi viene generato un `SyntaxError`. + +La seguente funzione avrebbe restituito un oggetto: + +`const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })` + +
++ +#### Risposta: C + +La variabile `name` contiene il valore di una stringa, che non è una funzione, quindi non può essere invocata. + +I TypeErrors vengono generati quando un valore non è del tipo previsto. JavaScript "prevede" che `name` è una funzione poiché stiamo cercando di invocarla. In realtà è una stringa, quindi viene generato un TypeError: name is not a function! + +I SyntaxErrors vengono generati quando si scrive qualcosa che non è valido in JavaScript, ad esempio quando si scrive la parola `return` come `rerun`. +I ReferenceErrors vengono generati quando JavaScript non è in grado di trovare un riferimento a un valore a cui stai tentando di accedere. + +
++ +#### Risposta: B + +`[]` è un valore vero. Con l'operatore `&&`, verrà restituito il valore di destra se il valore di sinistra è un valore reale. In questo caso, il valore di sinistra `[]` è un valore vero, quindi `"Im'` viene restituito. + +`""` è un valore falso. Se il valore di sinistra è falso, non viene restituito nulla. `n't` quindi non viene restituito. + +
++ +#### Risposta: C + +Con l'operatore `||` possiamo restituire il primo operando veritiero. Se tutti i valori sono falsi, viene restituito l'ultimo operando. + +`(false || {} || null)`: l'oggetto vuoto `{}` è un valore veritiero. Questo è il primo (e unico) valore veritiero, che viene restituito. `one` è uguale a `{}`. + +`(null || false || "")`: tutti gli operandi sono valori falsi. Ciò significa che viene restituito l'ultimo operando, `""`. `two` è uguale a `""`. + +`([] || 0 || "")`: l'array vuoto`[]` è un valore veritiero. Questo è il primo valore veritiero, che viene restituito. `three` è uguale a `[]`. + +
++ +#### Risposta: D + +Con una promise, in pratica diciamo _Voglio eseguire questa funzione, ma per ora la metto da parte mentre è in esecuzione poiché ciò potrebbe richiedere del tempo. Solo quando un determinato valore viene risolto (o rifiutato) e quando lo stack di chiamate è vuoto, voglio utilizzare questo valore._ + +Possiamo ottenere questo valore sia con `.then` che con la chiave `await` in una funzione `async`. Sebbene possiamo ottenere il valore di una promise sia con `.then` che con `await`, funzionano in modo leggermente diverso. + +Nella `first Function`, abbiamo (più o meno) messo da parte la funzione myPromise mentre era in esecuzione, ma abbiamo continuato a eseguire l'altro codice, che in questo caso è `console.log('second')`. Quindi, la funzione è stata risolta con la stringa `I have resolved`, che è stata quindi loggata dopo aver visto che lo stack di chiamate era vuoto. + +Con await in `secondFunction`, mettiamo letteralmente in pausa l'esecuzione di una funzione asincrona fino a quando il valore non è stato risolto prima di passare alla riga successiva. + +Ciò significa che ha aspettato che `myPromise` si risolvesse con il valore `I have resolved`, e solo allora, siamo passati alla riga successiva e `second` è stato loggato. + +
++ +#### Risposta: C + +L'operatore `+` non viene utilizzato solo per aggiungere valori numerici, ma possiamo anche usarlo per concatenare stringhe. Ogni volta che il motore JavaScript vede che uno o più valori non sono un numero, forza il numero in una stringa. + +Il primo è `1`, che è un valore numerico. `1 + 2` restituisce il numero 3. + +Tuttavia, la seconda è una stringa `"Lydia"`. `"Lydia"` è una stringa e `2` è un numero: `2` viene forzato in una stringa. `"Lydia"` e `"2"` vengono concatenati, il che risulta nella stringa `"Lydia2"`. + +`{ name: "Lydia" }` è un oggetto. Né un numero né un oggetto sono una stringa, quindi li rende stringhe entrambi. Ogni volta che stringhiamo un oggetto regolare, diventa `"[object Object]"`. `"[object Object]"` concatenato con `2` diventa `"[object Object]"`. + +
+
+
+#### Risposta: C
+
+Possiamo passare a `Promise.resolve` qualsiasi tipo di valore desideriamo, sia una promise che una non-promise. Il metodo stesso restituisce una promise con il valore risolto (`
+ +#### Risposta: B + +Gli oggetti vengono passati per riferimento. Quando controlliamo gli oggetti per strict equality (`===`), stiamo confrontando i loro riferimenti. + +Abbiamo impostato il valore predefinito per `person2` uguale all'oggetto `person` e abbiamo passato l'oggetto `person` come valore per `person1`. + +Ciò significa che entrambi i valori hanno un riferimento allo stesso punto in memoria, quindi sono uguali. + +Il blocco di codice nell'istruzione `else` viene eseguito e `They are the same!` viene loggato. + +
++ +#### Risposta: D + +In JavaScript, abbiamo due modi per accedere alle proprietà di un oggetto: le bracket notation o le dot notation. In questo esempio, utilizziamo la notazione con il punto (`colorConfig.colors`) invece della notazione tra parentesi (`colorConfig["colors"]`). + +Con la notazione del punto, JavaScript tenta di trovare la proprietà sull'oggetto con quel nome esatto. In questo esempio, JavaScript tenta di trovare una proprietà chiamata `colors` sull'oggetto `colorConfig`. Non esiste una proprietà chiamata `colors`, quindi restituisce `undefined`. Quando proviamo ad accedere al valore del primo elemento usando `[1]`, non possiamo farlo su un valore che è `undefined`, quindi genera un `TypeError`: `Cannot read property '1' of undefined`. + +JavaScript interpreta (o decomprime) le istruzioni. Quando usiamo la notazione tra parentesi, vede la prima parentesi aperta `[` e continua finché non trova la parentesi chiusa `]`. Solo allora valuterà la dichiarazione. Se avessimo usato `colorConfig[colors[1]]`, avrebbe restituito il valore della proprietà `red` sull'oggetto `colorConfig`. + +
++ +#### Risposta: A + +Le emoji sono unicode. L'unicode per l'emoji del cuore è `"U+2764 U+FE0F"`. Questi sono sempre gli stessi per gli stessi emoji, stiamo confrontando due stringhe uguali tra loro, e quindi restituisce true. + +
++ +#### Risposta: D + +Con il metodo `splice` modifichiamo l'array originale cancellando, sostituendo o aggiungendo elementi. In questo caso, abbiamo rimosso 2 elementi dall'indice 1 (abbiamo rimosso `'🥑'` e `'😍'`) e aggiunto invece l'emoji ✨. + +`map`, `filter` e `slice` restituiscono un nuovo array, `find` restituisce un elemento e `reduce` restituisce un valore ridotto. +
++ +#### Risposta: A + +Impostiamo il valore della proprietà `favoriteFood` sull'oggetto `info` uguale alla stringa con l'emoji della pizza, `'🍕'`. Una stringa è un tipo di dati primitivo. In JavaScript, i tipi di dati primitivi non interagiscono per riferimento. + +In JavaScript, i tipi di dati primitivi (tutto ciò che non è un oggetto) interagiscono per _value_. In questo caso, impostiamo il valore della proprietà `favoriteFood` sull'oggetto `info` uguale al valore del primo elemento nell'array `food`, in questo caso la stringa con l'emoji della pizza (`'🍕'`). Una stringa è un tipo di dati primitivo e interagisce per valore (vedi il mio [blogpost](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference) se sei interessato a saperne di più). + +Quindi, cambiamo il valore della proprietà `favoriteFood` sull'oggetto `info`. L'array `food` non è cambiato, poiché il valore di `favoriteFood` era semplicemente una _copia_ del valore del primo elemento nell'array e non ha un riferimento allo stesso punto in memoria dell'elemento su ` food[0]`. Quando logghiamo food, è ancora l'array originale, `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']`. +
++ +#### Risposta: A + +Con il metodo `JSON.parse()`, possiamo analizzare la stringa JSON come un valore JavaScript. + +```javascript +// Stringhiamo un numero in un JSON valido, quindi analizziamo la stringa JSON come valore JavaScript: +const jsonNumber = JSON.stringify(4); // '4' +JSON.parse(jsonNumber); // 4 + +// Stringhiamo un array in un JSON valido, quindi analizziamo la stringa JSON come valore JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]); // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray); // [1, 2, 3] + +// Stringhiamo un object in un JSON valido, quindi analizziamo la stringa JSON come valore JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: 'Lydia' }); // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray); // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Risposta: D + +Ogni funzione ha il proprio _contesto di esecuzione_ (o _ambito_). La funzione `getName` cerca prima all'interno del proprio contesto (scope) per vedere se contiene la variabile `name` a cui stiamo cercando di accedere. In questo caso, la funzione `getName` contiene la propria variabile `name` perché dichiariamo la variabile `name` con la chiave `let`, e con il valore di `'Sarah'`. + +Le variabili con la chiave `let` (e `const`) vengono sollevate, ma a differenza di `var`, non vengono inizializzate. Non sono quindi accessibili prima della riga in cui le dichiariamo (inizializziamo). Questa è chiamata "temporal dead zone". Quando proviamo ad accedere alle variabili prima che vengano dichiarate, JavaScript genera un `ReferenceError`. + +Se non avessimo dichiarato la variabile `name` all'interno della funzione `getName`, JavaScript avrebbe esaminato la _scope chain_. Lo scope esterno ha una variabile chiamata `name` con il valore di `Lydia`. In tal caso, avrebbe loggato "Lydia". + +```javascript +let name = 'Lydia'; + +function getName() { + console.log(name); +} + +getName(); // Lydia +``` + +
++ +#### Risposta: C + +Con la parola chiave `yield`, otteniamo valori in una funzione generatore. Con la chiave `yield*`, possiamo produrre valori da un'altra funzione del generatore, o da un oggetto iterabile (per esempio un array). + +In `generatorOne`, produciamo l'intero array `['a', 'b', 'c']` usando la parola chiave `yield`. Il valore della proprietà `value` sull'oggetto restituito dal metodo `next` su `one` (`one.next().value`) è uguale all'intero array `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value); // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value); // undefined +``` + +In `generatorTwo`, utilizziamo la parola chiave `yield*`. Ciò significa che il primo valore ottenuto è `two`, ed è uguale al primo valore ottenuto nell'iteratore. L'iteratore è l'array `['a', 'b', 'c']`. Il primo valore ottenuto è `a`, quindi la prima volta che chiamiamo `two.next().value`, viene restituito `a`. + +```javascript +console.log(two.next().value); // 'a' +console.log(two.next().value); // 'b' +console.log(two.next().value); // 'c' +console.log(two.next().value); // undefined +``` + +
++ +#### Risposta: A + +Le espressioni all'interno dei template literals vengono valutate per prime. Ciò significa che la stringa conterrà il valore restituito dell'espressione, in questo caso la funzione immediatamente invocata `(x => x)('I love')`. Passiamo il valore `'I love'` come argomento alla funzione freccia `x => x`. `x` è uguale a `'I love'`, che viene restituito. Ciò si traduce in `I love to program`. + +
++ +#### Risposta: C + +Normalmente quando impostiamo oggetti uguali a `null`, quegli oggetti vengono _garbage collected_ poiché non c'è più alcun riferimento a quell'oggetto. Tuttavia, poiché la funzione di callback all'interno di `setInterval` è una funzione freccia (quindi legata all'oggetto `config`), la funzione di callback mantiene ancora un riferimento all'oggetto `config`. +Finché c'è un riferimento, l'oggetto non verrà raccolto. +Poiché si tratta di un intervallo, impostare `config` su `null` o `delete`-ing `config.alert` non raccoglierà l'intervallo, quindi l'intervallo verrà comunque chiamato. +Dovrebbe essere cancellato con `clearInterval(config.alert)` per rimuoverlo dalla memoria. +Dal momento che non è stato cancellato, la funzione di callback `setInterval` verrà comunque invocata ogni 1000 ms (1 s). + +
++ +#### Risposta: B + +Quando si aggiunge una coppia chiave/valore usando il metodo `set`, la chiave sarà il valore del primo argomento passato alla funzione `set`, e il valore sarà il secondo argomento. La chiave è _function_ `() => 'greeting'` in questo caso, e il valore `'Hello world'`. `myMap` ora è `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 è sbagliato, poiché la chiave non è `'greeting'` ma `() => 'greeting'`. +3 è sbagliato, poiché stiamo creando una nuova funzione passandola come parametro al metodo `get`. L'oggetto interagisce per _reference_. Le funzioni sono oggetti, che è il motivo per cui due funzioni non sono mai rigorosamente uguali, anche se identiche: hanno un riferimento a un punto diverso della memoria. + +
++ +#### Risposta: C + +Entrambe le funzioni `changeAge` e `changeAgeAndName` hanno un parametro predefinito, ovvero un oggetto _appena_ creato `{ ...person }`. Questo oggetto ha copie di tutte le chiavi/valori nell'oggetto `person`. + +Per prima cosa, invochiamo la funzione `changeAge` e passiamo l'oggetto `person` come argomento. Questa funzione aumenta il valore della proprietà `age` di 1. `person` ora è `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +Quindi, invochiamo la funzione `changeAgeAndName`, tuttavia non passiamo un parametro. Invece, il valore di `x` è uguale a un _nuovo_ oggetto: `{ ...person }`. Poiché si tratta di un nuovo oggetto, non influisce sui valori delle proprietà sull'oggetto `person`. `person` è ancora uguale a `{ name: "Lydia", age: 22 }`. +
++ +#### Risposta: C + +Con l'operatore spread `...`, possiamo _distribuire_ gli iterabili come singoli elementi. La funzione `sumValues` riceve tre argomenti: `x`, `y` e `z`. `...[1, 2, 3]` risulterà in `1, 2, 3`, che passiamo alla funzione `sumValues`. + +
++ +#### Risposta: B + +Con l'operando `+=`, stiamo incrementando il valore di `num` di `1`. `num` aveva il valore iniziale `1`, quindi `1 + 1` è `2`. L'elemento sul secondo indice nell'array `list` è 🥰, `console.log(list[2])` stampa 🥰. + +
++ +#### Risposta: B + +Con l'operatore di concatenamento opzionale `?.`, non è più necessario verificare esplicitamente se i valori annidati più profondi sono validi o meno. Se stiamo cercando di accedere a una proprietà su un valore `undefined` o `null` (_nullish_), l'espressione va in cortocircuito e restituisce `undefined`. + +`person.pet?.name`: `person` ha una proprietà denominata `pet`: `person.pet` non è nullo. Ha una proprietà chiamata `name` e restituisce `Mara`. +`person.pet?.family?.name`: `person` ha una proprietà denominata `pet`: `person.pet` non è nullo. `pet` _non_ ha una proprietà chiamata `family`, `person.pet.family` è nullo. L'espressione restituisce `undefined`. +`person.getFullName?.()`: `person` ha una proprietà denominata `getFullName`: `person.getFullName()` non è nullo e può essere invocato, il che restituisce `Lydia Hallie`. +`member.getLastName?.()`: la variabile `member` non esiste quindi viene generato un `ReferenceError`! + +
++ +#### Risposta: B + +Abbiamo passato la condizione `groceries.indexOf("banana")` all'istruzione if. `groceries.indexOf("banana")` restituisce `0`, che è un valore falso. Poiché la condizione nell'istruzione if è falsa, il codice nel blocco `else` viene eseguito e `We don't have to buy bananas!` viene registrato. + +
++ +#### Risposta: D + +Il metodo `language` è un `setter`. I setter non detengono un valore effettivo, il loro scopo è _modificare_ le proprietà. Quando si chiama un metodo `setter`, viene restituito `undefined`. + +
++ +#### Risposta: C + +`typeof name` restituisce `"string"`. La stringa `"string"` è un valore veritiero, quindi `!typeof name` restituisce il valore booleano `false`. `false === "object"` e `false === "string"` restituiscono entrambi `false`. + +(Se volessimo verificare se il tipo era (non)uguale a un certo tipo, avremmo dovuto scrivere `!==` invece di `!typeof`) +
++ +#### Risposta: A + +La funzione `add` restituisce una arrow function, che restituisce una arrow function, che restituisce arrow function (mi segui ancora?). +La prima funzione riceve un argomento `x` con il valore di `4`. Invochiamo la seconda funzione, che riceve un argomento `y` con il valore `5`. Quindi invochiamo la terza funzione, che riceve un argomento `z` con il valore `6`. Quando si tenta di accedere ai valori `x`, `y` e `z` all'interno dell'ultima arrow function, il motore JS risale la catena dell'ambito per trovare i valori per `x` e `y`. Questo restituisce `4` `5` `6`. + +
++ +#### Risposta: C + +La funzione `range` restituisce un oggetto asincrono con promises per ogni elemento nell'intervallo che passiamo: `Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`. Impostiamo la variabile `gen` uguale all'oggetto asincrono, dopodiché lo eseguiamo in loop usando un ciclo `for await ... of`. Impostiamo la variabile `item` uguale ai valori Promise restituiti: prima `Promise{1}`, poi `Promise{2}`, quindi `Promise{3}`. Poiché stiamo _attendendo_ il valore di `item`, la promise risolta, vengono restituiti i _valori_ risolti delle promises: `1`, `2` e quindi `3`. + +
++ +#### Risposta: D + +`myFunc` si aspetta un oggetto con le proprietà `x`, `y` e `z` come argomento. Poiché stiamo passando solo tre valori numerici separati (1, 2, 3) invece di un oggetto con le proprietà `x`, `y` e `z` ({x: 1, y: 2, z: 3}), `x`, `y` e `z` hanno il loro valore predefinito di `undefined`. + +
++ +#### Risposta: B + +Con il metodo `Intl.NumberFormat`, possiamo formattare i valori numerici in qualsiasi locale. Formattiamo il valore numerico `130` nella locale `en-US` come `unit` in `mile-per-hour`, che risulta in `130 mph`. Il valore numerico `300` nella locale `en-US` come `currency` in `USD` risulta in `$300.00`. + +
++ +#### Risposta: B + +Destrutturando gli oggetti, possiamo decomprimere i valori dall'oggetto di destra e assegnare il valore decompresso al valore dello stesso nome di proprietà sull'oggetto di sinistra. In questo caso, stiamo assegnando il valore "💀" a `spookyItems[3]`. Ciò significa che stiamo modificando l'array `spookyItems`, stiamo aggiungendo il "💀" ad esso. Quando facciamo console.log di `spookyItems`, `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]` viene loggato. + +
++ +#### Risposta: C + +Con il metodo `Number.isNaN`, puoi controllare se il valore passato è un _valore numerico_ e uguale a `NaN`. `name` non è un valore numerico, quindi `Number.isNaN(name)` restituisce `false`. `age` è un valore numerico, ma non è uguale a `NaN`, quindi `Numero.isNaN(age)` restituisce `false`. + +Con il metodo `isNaN`, puoi verificare se il valore che passi non è un numero. `name` non è un numero, quindi `isNaN(name)` restituisce true. `age` è un numero, quindi `isNaN(age)` restituisce `false`. +
++ +#### Risposta: D + +Le variabili dichiarate con la chiave `const` non sono referenziabili prima della loro inizializzazione: questa viene chiamata _temporal dead zone_. Nella funzione `getInfo`, la variabile `randomValue` ha lo scopo nell'ambito funzionale di `getInfo`. Nella riga in cui vogliamo registrare il valore di `typeof randomValue`, la variabile `randomValue` non è ancora inizializzata: viene lanciato un `ReferenceError`! Il motore non è andato giù per la catena dell'ambito poiché abbiamo dichiarato la variabile `randomValue` nella funzione `getInfo`. +
++ +#### Risposta: C + +Nel blocco `try`, stiamo loggando il valore atteso della variabile `myPromise`: `"Woah some cool data"`. Poiché non sono stati generati errori nel blocco `try`, il codice nel blocco `catch` non viene eseguito. Il codice nel blocco `finally` viene eseguito _sempre_, `"Oh finally!"` viene loggato. + +
++ +#### Risposta: B + +Con il metodo `flat`, possiamo creare un nuovo array appiattito. La profondità dell'array appiattito dipende dal valore che passiamo. In questo caso, abbiamo passato il valore `1` (cosa che non dovevamo fare, questo è il valore predefinito), il che significa che solo gli array sulla prima profondità verranno concatenati. `['🥑']` e `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]` in questo caso. Concatenando questi due array si ottengono `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. +
+
+
+#### Risposta: D
+
+`counterOne` è un'istanza della classe `Counter`. La classe counter contiene una proprietà `count` sul suo costruttore e un metodo `increment`. Per prima cosa, abbiamo invocato il metodo `increment` due volte chiamando `counterOne.increment()`. Attualmente, `counterOne.count` è `2`.
+
+
+
+Quindi, creiamo una nuova variabile `counterTwo` e la impostiamo uguale a `counterOne`. Poiché gli oggetti interagiscono per riferimento, stiamo semplicemente creando un nuovo riferimento allo stesso punto della memoria a cui punta `counterOne`. Poiché ha lo stesso punto in memoria, qualsiasi modifica apportata all'oggetto a cui fa riferimento `counterTwo`, si applica anche a `counterOne`. Attualmente, `counterTwo.count` è `2`.
+
+Invochiamo `counterTwo.increment()`, che imposta `count` su `3`. Quindi, logghiamo il conteggio su `counterOne`, che stampa `3`.
+
+
+
+
+ +#### Risposta: C + +Innanzitutto, invochiamo `funcOne`. Sulla prima riga di `funcOne`, chiamiamo la funzione _asincrona_ `setTimeout`, da cui la callback viene inviato all'API Web. (vedi l'articolo sul ciclo degli eventi [qui](https://dev.to/lydiahallie/javascript-visualized-event-loop-3dif)) + +Quindi chiamiamo la promise `myPromise`, che è un'operazione _asincrona_. + +Sia la promise che il timeout sono operazioni asincrone, la funzione continua a funzionare mentre è impegnata a completare la promise e a gestire la callback `setTimeout`. Ciò significa che `Last line 1!` viene registrato per primo, poiché questa non è un'operazione asincrona. + +Poiché la callstack non è ancora vuota, la funzione `setTimeout` e la promise in `funcOne` non possono ancora essere aggiunte al callstack. + +In `funcTwo`, la variabile `res` ottiene `Promise` perché `Promise.resolve(Promise.resolve('Promise'))` è equivalente a `Promise.resolve('Promise')` poiché risolvere una promise risolve il suo valore. L'"attesa" in questa riga interrompe l'esecuzione della funzione fino a quando non riceve la risoluzione della promise e quindi continua a funzionare in modo sincrono fino al completamento, quindi `Promise 2!` e poi `Last line 2!` vengono registrati e `setTimeout` viene inviato all'API Web. + +Quindi lo stack di chiamate è vuoto. Le promise sono _microattività_, quindi vengono risolte per prime quando lo stack di chiamate è vuoto, quindi `Promise 1!` viene registrato. + +Ora, da quando `funcTwo` è uscito dallo stack delle chiamate, lo stack delle chiamate è vuoto. Le callback in attesa nella coda (`() => console.log("Timeout 1!")` da `funcOne`, e `() => console.log("Timeout 2!")` da `funcTwo`) vengono aggiunti allo stack di chiamate uno per uno. Il primo callback registra `Timeout 1!` e viene eliminato dallo stack. Quindi, il secondo callback registra `Timeout 2!` e viene eliminato dallo stack. +
++ +#### Risposta: C + +Con l'asterisco `*`, importiamo tutti i valori esportati da quel file, sia predefinito che nominale. Se avessimo il seguente file: + +```javascript +// info.js +export const name = 'Lydia'; +export const age = 21; +export default 'I love JavaScript'; + +// index.js +import * as info from './info'; +console.log(info); +``` + +Verrebbe loggato quanto segue: + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +Per l'esempio `sum`, significa che il valore importato `sum` è simile a quanto segue: + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +Possiamo invocare questa funzione, chiamando `sum.default` + +
++ +#### Risposta: C + +Con un oggetto Proxy, possiamo aggiungere un comportamento personalizzato a un oggetto che gli passiamo come secondo argomento. In questo caso, passiamo all'oggetto `handler` che conteneva due proprietà: `set` e `get`. `set` viene invocato ogni volta che _settiamo_ valori di proprietà, `get` viene invocato ogni volta che _otteniamo_ (accediamo) valori di proprietà. + +Il primo argomento è un oggetto vuoto `{}`, che è il valore di `person`. A questo oggetto viene aggiunto il comportamento personalizzato specificato nell'oggetto `handler`. Se aggiungiamo una proprietà all'oggetto `person`, `set` verrà invocato. Se accediamo a una proprietà sull'oggetto `person`, `get` viene invocato. + +Innanzitutto, abbiamo aggiunto una nuova proprietà `name` all'oggetto proxy (`person.name = "Lydia"`). `set` viene invocato e registra `"Added a new property!"`. + +Quindi, accediamo a un valore di proprietà sull'oggetto proxy, la proprietà `get` sull'oggetto handler è stata invocata. `"Accessed a property!"` viene registrato. + +
++ +#### Risposta: A + +Con `Object.seal` possiamo impedire che nuove proprietà vengano _aggiunte_ o che proprietà esistenti vengano _rimosse_. + +Tuttavia, puoi comunque modificare il valore delle proprietà esistenti. + +
++ +#### Risposta: C + +Il metodo `Object.freeze` _congela_ un oggetto. Nessuna proprietà può essere aggiunta, modificata o rimossa. + +Tuttavia, blocca solo _poco profondamente_ l'oggetto, il che significa che solo le proprietà _direct_ sull'oggetto sono bloccate. Se la proprietà è un altro oggetto, come `address` in questo caso, le proprietà su quell'oggetto non vengono bloccate e possono essere modificate. + +
++ +#### Risposta: A + +Per prima cosa, abbiamo invocato `myFunc()` senza passare alcun argomento. Dal momento che non abbiamo passato argomenti, `num` e `value` hanno i loro valori predefiniti: num è `2` e `value` il valore restituito dalla funzione `add`. Alla funzione `add`, passiamo `num` come argomento, che aveva il valore di `2`. `add` restituisce `4`, che è il valore di `value`. + +Quindi, abbiamo invocato `myFunc(3)` e passato il valore `3` come valore per l'argomento `num`. Non abbiamo passato un argomento per `value`. +Poiché non abbiamo passato un valore per l'argomento `value`, ha ottenuto il valore predefinito: il valore restituito dalla funzione `add`. Ad `add` passiamo `num`, che ha il valore di `3`. `add` restituisce `6`, che è il valore di `value`. + +
++ +#### Risposta: D + +In ES2020, possiamo aggiungere variabili private nelle classi usando `#`. Non possiamo accedere a queste variabili al di fuori della classe. Quando proviamo a registrare `counter.#number`, viene generato un SyntaxError: non possiamo accedervi al di fuori della classe `Counter`! + +
++ +#### Risposta: B + +Per scorrere i `members` in ogni elemento dell'array `teams`, dobbiamo passare `teams[i].members` alla funzione `getMembers`. La funzione restituisce un oggetto. Per scorrere ogni elemento in questo oggetto generatore, dobbiamo usare `yield*`. + +Se avessimo scritto `yield`, `return yield` o `return`, l'intera funzione del generatore sarebbe stata restituita la prima volta che abbiamo chiamato il metodo `next`. + +
++ +#### Risposta: C + +La funzione `addHobby` riceve due argomenti, `hobby` e `hobby` con il valore predefinito dell'array `hobbies` sull'oggetto `person`. + +Per prima cosa, invochiamo la funzione `addHobby` e passiamo `"running"` come valore per `hobby` e un array vuoto come valore per `hobby`. Poiché passiamo un array vuoto come valore per `hobby`, `"running"` viene aggiunto a questo array vuoto. + +Quindi, invochiamo la funzione `addHobby` e passiamo a `"dancing"` come valore per `hobby`. Non abbiamo passato un valore per `hobbies`, quindi ottiene il valore predefinito, la proprietà `hobbies` sull'oggetto `person`. Spostiamo l'hobby `dancing` nell'array `person.hobbies`. + +Infine, invochiamo la funzione `addHobby` e passiamo `"baking"` come valore per `hobby`, e l'array `person.hobbies` come valore per `hobby`. Spostiamo l'hobby `baking` nell'array `person.hobbies`. + +Dopo aver fatto un push di `dancing` e `baking`, il valore di `person.hobbies` è `["coding", "dancing", "baking"]` + +
++ +#### Risposta: B + +Creiamo la variabile `pet` che è un'istanza della classe `Flamingo`. Quando istanziamo questa istanza, il `constructor` su `Flamingo` viene chiamato. Per prima cosa, `"I'm pink. 🌸"` viene loggato, dopodiché chiamiamo `super()`. + +`super()` chiama il costruttore della classe genitore, `Bird`. Il costruttore in `Bird` viene chiamato e registra `"I'm a bird. 🦢"`. + +
++ +#### Risposta: D + +La chiave `const` significa che non possiamo _ridichiarare_ il valore di quella variabile, è di _sola lettura_. Tuttavia, il valore stesso non è immutabile. Le proprietà dell'array `emojis` possono essere modificate, ad esempio facendo un push di nuovi valori, collegandoli o impostando la lunghezza dell'array su 0. + +
++ +#### Risposta: C + +Gli oggetti non sono iterabili per impostazione predefinita. Un iterabile è un iterabile se è presente il protocollo iteratore. +Possiamo aggiungerlo manualmente aggiungendo il simbolo dell'iteratore `[Symbol.iterator]`, che deve restituire un oggetto generatore, ad esempio trasformandolo in una funzione del generatore `*[Symbol.iterator]() {}`. Questa funzione di generazione deve fornire gli `Object.values` dell'oggetto `person` se vogliamo che restituisca l'array `["Lydia Hallie", 21]`: `yield* Object.values(this)`. + +
++ +#### Risposta: C + +La condizione `if` all'interno del ciclo `forEach` controlla se il valore di `num` è veritiero o falso. Poiché il primo numero nell'array `nums` è `0`, ovvero un valore falso, il blocco di codice dell'istruzione `if` non verrà eseguito. `count` viene incrementato solo per gli altri 3 numeri nell'array `nums`, `1`, `2` e `3`. Poiché `count` viene incrementato di `1` 3 volte, il valore di `count` è `3`. + +
++ +#### Risposta: D + +Il `?` ci consente di accedere opzionalmente a proprietà nidificate più profonde all'interno degli oggetti. Stiamo cercando di registrare l'elemento sull'indice `1` all'interno del sottoarray che si trova sull'indice `1` dell'array `fruits`. Se il sottoarray sull'indice `1` nell'array `fruits` non esiste, restituirà semplicemente `undefined`. Se il sottoarray sull'indice `1` nell'array `fruits` esiste, ma questo sottoarray non ha un elemento nel suo indice `1`, restituirà comunque `undefined`. + +Innanzitutto, stiamo cercando di registrare il secondo elemento nel sottoarray `['🍍']` di `[['🍊', '🍌'], ['🍍']]`. Questo sottoarray contiene solo un elemento, il che significa che non c'è alcun elemento nell'indice `1`, e restituisce `undefined`. + +Quindi, stiamo invocando la funzione `getFruits` senza passare un valore come argomento, il che significa che `fruits` ha un valore di `undefined` per impostazione predefinita. Poiché stiamo concatenando condizionatamente l'elemento sull'indice `1` di `fruits`, restituisce `undefined` poiché questo elemento sull'indice `1` non esiste. + +Infine, stiamo cercando di registrare il secondo elemento nel sottoarray `['🍊', '🍌']` di `['🍍'], ['🍊', '🍌']`. L'elemento nell'indice `1` all'interno di questo sottoarray è `🍌`, che viene registrato. +
++ +#### Risposta: A + +Impostiamo la variabile `calc` uguale a una nuova istanza della classe `Calc`. Quindi, istanziamo una nuova `Calc` e invochiamo il metodo `increase` su questa istanza. Poiché la proprietà count è all'interno del costruttore della classe `Calc`, la proprietà count non è condivisa sul prototipo di `Calc`. Ciò significa che il valore di count non è stato aggiornato per l'istanza a cui punta il calc, count è ancora `0`. +
++ +#### Risposta: B + +La funzione `updateUser` aggiorna i valori delle proprietà `email` e `password` sull'utente se i loro valori vengono passati alla funzione, dopodiché la funzione restituisce l'oggetto `user`. Il valore restituito dalla funzione `updateUser` è l'oggetto `user`, il che significa che il valore di `updateUser` è un riferimento allo stesso oggetto `user` a cui punta `user`. `updatedUser === user` è uguale a `true`. + +
++ +#### Risposta: C + +Per prima cosa, invochiamo il metodo `slice` sull'array fruit. Il metodo slice non modifica l'array originale, ma restituisce il valore che ha tagliato fuori dall'array: l'emoji banana. +Quindi, invochiamo il metodo `splice` sull'array fruit. Il metodo splice modifica l'array originale, il che significa che l'array fruit ora è composto da `['🍊', '🍎']`. +Infine, invochiamo il metodo `unshift` sull'array `fruit`, che modifica l'array originale aggiungendo il valore fornito, '🍇' in questo caso, come primo elemento nell'array. L'array fruit ora è composto da `['🍇', '🍊', '🍎']`. + +
++ +#### Risposta: B + +Le chiavi degli oggetti vengono convertite in stringhe. + +Poiché il valore di `dog` è un oggetto, `animals[dog]` significa in realtà che stiamo creando una nuova proprietà chiamata `"object Object"` uguale al nuovo oggetto. +`animals["object Object"]` è ora uguale a `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`. + +Anche `cat` è un oggetto, il che significa che `animals[cat]` in realtà stiamo sovrascrivendo il valore di `animals["object Object"]` con le nuove proprietà cat. + +Loggando `animals[dog]`, o effettivamente `animals["object Object"]`, poiché la conversione dell'oggetto `dog` in una stringa risulta `"object Object"`, restituisce `{ emoji: "🐈", name: "Sara" }`. + +
++ +#### Risposta: A + +La funzione `updateEmail` è una arrow function e non è legata all'oggetto `user`. Ciò significa che la parola chiave `this` non si riferisce all'oggetto `user`, ma in questo caso si riferisce allo scope globale. Il valore di `email` all'interno dell'oggetto `user` non viene aggiornato. Quando si stampa il valore di `user.email`, viene restituito il valore originale ovvero `my@email.com`. + +
++ +#### Risposta: D + +Il metodo `Promise.all` esegue le promise passate in parallelo. Se una promise fallisce, il metodo `Promise.all` effettua un _rejects_ con il valore della promise rifiutata. In questo caso, `promise3` ha rifiutato con il valore `"Third"`. Stiamo rilevando il valore rifiutato nel metodo `catch` concatenato sulla chiamata `runPromises` per rilevare eventuali errori all'interno della funzione `runPromises`. Solo `"Third"` viene registrato, poiché `promise3` viene rifiutato con questo valore. + +
++ +#### Risposta: C + +Il metodo `fromEntries` trasforma un array 2d in un oggetto. Il primo elemento in ogni sottoarray sarà la chiave e il secondo elemento in ogni sottoarray sarà il valore. In questo caso, stiamo mappando sull'array `keys`, che restituisce un array il cui primo elemento è l'elemento nell'array di chiavi sull'indice corrente e il secondo elemento è l'elemento dell'array di valori sull'indice corrente. + +Questo crea una matrice di sottoarray contenenti le chiavi e i valori corretti, che risulta in `{ nome: "Lydia", età: 22 }` + +
++ +#### Risposta: C + +Il valore predefinito di `address` è un oggetto vuoto `{}`. Quando abbiamo impostato la variabile `member` uguale all'oggetto restituito dalla funzione `createMember`, non abbiamo passato un valore per `address`, il che significa che il valore di `address` è l'oggetto vuoto predefinito `{}`. Un oggetto vuoto è un valore veritiero, il che significa che la condizione `address ? address : null` restituisce `true`. Il valore di `address` è l'oggetto vuoto `{}`. + +
++ +#### Risposta: B + +La condizione all'interno dell'istruzione `if` controlla se il valore di `!typeof randomValue` è uguale a `"string"`. L'operatore `!` converte il valore in un valore booleano. Se il valore è vero, il valore restituito sarà `false`, se il valore è falso, il valore restituito sarà `true`. In questo caso, il valore restituito di `typeof randomValue` è il vero valore `"number"`, il che significa che il valore di `!typeof randomValue` è il valore booleano `false`. + +`!typeof randomValue === "string"` restituisce sempre false, poiché stiamo effettivamente controllando `false === "string"`. Poiché la condizione ha restituito `false`, il blocco di codice dell'istruzione `else` viene eseguito e `Yay it's a string!` viene registrato. + +
++ +#### 答え: D + +関数内で、まず `var`キーワードを使って `name`変数を宣言します。これは、変数が定義されている行に実際に到達するまで、変数がデフォルト値の `undefined`で初期化される（作成時にメモリ空間が設定される）ことを意味します。 + +`name`変数をログ出力を実行している行では、まだ変数を定義していませんので、`undefined`の値を保持しています。 + +`let`キーワード（または`const`）を持つ変数は持ち上げられますが、 `var`とは異なり、初期化されません。それらを宣言（初期化）する行の前にはアクセスできません。これは"temporal dead zone"と呼ばれます。 + +宣言される前に変数にアクセスしようとすると、JavaScriptは `ReferenceError`を投げます。 + +
++ +#### 答え: C + +JavaScriptのイベントキューのため、`setTimeout`コールバック関数はループが実行された後に呼び出されます。最初のループの変数 `i`は`var`キーワードを使って宣言されているので、この値はグローバル変数となります。ループの間、単項演算子 `++`を使用して、毎回 `i`の値を`1`ずつインクリメントしました。 最初の例では `setTimeout`コールバック関数が呼び出されるまでに`i`は`3`となりました。 + +2番目のループでは、変数 `i`が `let`キーワードを使って宣言されました。 `let`（または`const`）キーワードで宣言された変数はブロックスコープです（ブロックは `{}`の間のものです）。それぞれの繰り返しの間、 `i`は新しい値を持ち、それぞれの値はループの内側にあります。 + +
++ +#### 答え: B + +`diameter`の値は正則関数であり、`perimeter`の値はアロー関数です。 + +アロー関数では、`this`キーワードは通常の関数とは異なり、現在の周囲の範囲を参照します。これは、`perimeter`関数を呼ぶと、shapeオブジェクトではなく、その周囲の範囲（例えば window）を参照することを意味します。 + +そのオブジェクトには`radius`という値はなく、`undefined`を返します。 + +
++ +#### 答え: A + +単項プラスは、オペランドを数値に変換しようとします。`true`は`1`、`false`は`0`です + +文字列「Lydia」は truthy valueです。ここで求めているのは、「このtruthy valueは、falsyなのか」ということです。これは `false`を返します。 + +
++ +#### 答え: A + +JavaScriptでは、すべてのオブジェクトキーは文字列です（Symbolでない限り）。たとえそれを文字列として入力していなくても、それらは常にフードの下で文字列に変換されます。 + +JavaScriptは、ステートメントを解釈（または、ボックス解除）します。大括弧表記を使用すると、最初の左大括弧 `[`を見て、右大括弧 `]`が見つかるまで進みます。その時だけ、そのステートメントを評価します。 + +`mouse [bird.size]`： まず最初に、`bird.size`が評価されます。これは文字列の `"small"`となります。 `mouse["small"]`は、`true`を返します。 + +しかし、ドット表記では、これは起こりません。 `mouse`は`bird`と呼ばれるキーを持っていません。 つまり`mouse.bird`は`undefined`となります。 + +また、ドット表記を使って `size`を求めます： `mouse.bird.size`。 mouse.birdは未定義なので、実際にはundefined.sizeを要求しています。これは有効ではないので、`Cannot read property "size" of undefined`ような、エラーをスローします。 + +
+
+
+#### 答え: A
+
+JavaScriptでは、すべてのオブジェクトは互いに等しく設定すると参照によって相互作用します。
+
+まず、変数`c`は、オブジェクトに対する値を保持します。その後、`c`オブジェクトに対して持っている値と同じ参照で`d`に代入します。
+
+
+
+1つのオブジェクトを変更すると、それらすべてが変更されます。
+
+
+ +#### 答え: C + +`new Number()`は、組み込み関数のコンストラクタです。数字のように見えますが、実際には数字ではありません。たくさんの追加機能があり、それはオブジェクトとなります。 + +`==`演算子を使うとき、同じ値を持っているかどうか？ をチェックするだけとなります。それらは両方とも`3`の値を持っているので、それは`true`を返します。 + +しかし、`===`演算子を使う時は、値と型は同じであるべきです。 そうでないので: `new Number()`は数値ではなく、**オブジェクト**となります。なので、両方ともfalseを返します。 + +
++ +#### 答え: D + +`colorChange`関数は静的です。静的メソッドは、それらが作成されたコンストラクタ上でのみ動作するように設計されており、どの子達にも受け継がれません。 `freddie`は子となりますので、この関数は受け継がれず、`freddie`インスタンスでは利用できません。 + +その結果、`TypeError`が投げられます。 + +
++ +#### 答え: A + +グローバルオブジェクトに、空のオブジェクトを作成したばかりなので、オブジェクトはログ出力されます。`greeting`を`greetign`と誤って入力した場合、JSインタプリタは実際にこれを `global.greetign = {}`（またはブラウザの `window.greetign = {}`）と見なします。 + +これを避けるために、"use strict"を使用する事ができます。これにより、変数を何かに設定する前に、変数宣言したことを確認できます。 + +
++ +#### 答え: A + +関数はオブジェクトとなるので、これはJavaScriptで可能です。（プリミティブ型以外はすべてオブジェクトです。） + +関数は特別な種類のオブジェクトです。自分で書いたコードは実際の機能ではありません。関数はプロパティを持つオブジェクトです。よって、このプロパティは呼び出し可能となります。 + +
++ +#### 答え: A + +通常のオブジェクトのようにコンストラクタにプロパティを追加することはできません。一度にすべてのオブジェクトに機能を追加したい場合は、代わりにプロトタイプを使用する必要があります。だからこの場合は、 + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +で、`member.getFullName()`が、機能するはずです。これはなぜ有益なのでしょうか。例えば、このメソッドをコンストラクタ自体に追加したとします。すべての`Person`インスタンスがこのメソッドを必要としなかったのかもしれません。 + +その場合、多くのメモリスペースを浪費する事でしょう。なぜならそれらはまだその特性を持ち、それは各インスタンスのためにメモリスペースを消費するからです。 + +その代わりに、プロトタイプに追加するだけであれば、メモリ内の1箇所に配置するだけで、すべてのユーザーがアクセスできます。 + +
++ +#### 答え: A + +`sarah`では、`new`キーワードを使いませんでした。`new`を使用した場合、作成した新しい空のオブジェクトを参照します。しかし、`new`を追加しなければ、それは**グローバルオブジェクト**を参照することとなります。 + +`this.firstName`に`"Sarah"`を代入、`this.lastName`に`"Smith"`を代入したつもりでしたが、実際に行った事は、`global.firstName = 'Sarah'` と、`global.lastName = 'Smith'`を定義したのです。 + +`sarah`自体は` undefined`のままです。 + +
+
+
+#### 答え: D
+
+**capture**フェーズの間、イベントは先祖の要素を通過してターゲットの要素になります。それから**target**要素に達した後、**バブリング**が開始されます。
+
+
+
+
+ +#### 答え: B + +**基本オブジェクト**を除き、すべてのオブジェクトにプロトタイプがあります。ベースオブジェクトは`.toString`のようないくつかのメソッドとプロパティにアクセスできます。 + +これが、組み込みのJavaScriptメソッドを使用できる理由です。このような方法はすべてプロトタイプで利用できます。 + +JavaScriptはそれをあなたのオブジェクト上で直接見つけることはできませんが、プロトタイプチェーンをたどり、見つけます。 + +
++ +#### 答え: C + +JavaScriptは、**動的に型付けされた言語**です。: 特定の変数がどんな型であるかは指定しません。知らないうちに、値が自動的に別の型に変換されることがあります。この事を`implicit type coercion`と呼ばれてます。 **Coercion**は、ある型から別の型に変換しています。 + +この例では、関数が意味を成して値を返すために、JavaScriptは数字の`1`を文字列に変換します。数値型（`1`）と 文字列型（`'2'`）の追加中は、数字は文字列として扱われます。 + +`"Hello"+"World"`のように文字列を連結することができるので、ここで起こっているのは`"1"+"2"`で、これは `"12"`を返します。 + +
++ +#### 答え: C + +**接尾辞** 単項演算子 `++`： + +1.値を返す（これは`0`を返す） +2.値を増やす（numberは現在`1`です） + +**接頭辞** 単項演算子 `++`： + +1.値を増やす（数値は2になります） +2.値を返す（これは`2`を返します） + +これは`0 2 2`を返します。 + +
++ +#### 答え: B + +タグ付きテンプレートリテラルを使用する場合、最初の引数の値は常に文字列値の配列です。残りの引数は渡された式の値を取得します。 + +
++ +#### 答え: C + +等価性をテストするとき、プリミティブはそれらの値によって比較され、オブジェクトはそれらの参照によって比較されます。 JavaScriptは、オブジェクトがメモリ内の同じ場所への参照を持っているかどうかを確認します。 + +比較している2つのオブジェクトにはそれがありません。パラメータとして渡したオブジェクトが、等価性を確認するために使用したオブジェクトとは異なるメモリ内の場所を参照しています。 + +これが `{ age: 18 } === { age: 18 }`と、`{ age: 18 } == { age: 18 }`の両方が、`false`を返す理由です。 + +
++ +#### 答え: C + +スプレッド演算子(`... args`.)は、引数付きの配列を返します。配列はオブジェクトなので、`typeof args`は、`"object"`を返します。 + +
++ +#### 答え: C + +`"use strict"`を使うと、誤ってグローバル変数を宣言しないようにすることができます。変数`age`を宣言したことは一度もありませんし、`"use strict"`を使っているので参照エラーになります。 + +`"use strict"`を使用しなかった場合は、プロパティ`age`がグローバルオブジェクトに追加されたことになるので、それは機能します。 + +
++ +#### 答え: A + +`eval`は文字列として渡されたコードを評価します。この場合のように式であれば、その式を評価します。表現は`10 * 10 + 5`です。これは`105`を返します。 + +
++ +#### 答え: B + +`sessionStorage`に格納されたデータは、タブを閉じた後に削除されます。 + +`localStorage`を使用した場合は、`localStorage.clear()`などが呼び出されない限り、データは永久に存在しているでしょう。 + +
++ +#### 答え: B + +`var`キーワードを使うと、同じ名前で複数の変数を宣言できます。変数は最新の値を保持します。 + +ブロックスコープの`let`や`const`では、できません。 + +
++ +#### 答え: C + +すべてのオブジェクトキー（Symbolsを除く）は、文字列として自分で入力しなくても、内部では文字列です。これが、`obj.hasOwnProperty('1')`もtrueを返す理由です。 + +setではそうはいきません。上記のsetには`'1'` はありません: `set.has('1')`は、`false`を返します。数値型`1`の`set.has(1)`は、`true`を返します。 + +
++ +#### 答え: C + +同じ名前のキーが2つある場合、最初の位置にあるキーは置き換えられ、最後に指定された値になります。 + +
++ +#### 答え: A + +基本的なexecution contextは、グローバルな実行コンテキストです。それはあなたのコードの至る所でアクセス可能なものです。 + +
++ +#### 答え: C + +`continue`ステートメントは、ある条件が`true`を返すと、繰り返し処理をスキップします。 + +
++ +#### 答え: A + +`String`はプロパティを追加することができる組み込みコンストラクタです。プロトタイプにメソッドを追加しました。 + +プリミティブ文字列は、文字列プロトタイプ関数によって生成された文字列オブジェクトに自動的に変換されます。 + +つまり、すべての文字列（文字列オブジェクト）がそのメソッドにアクセスできます。 + +
++ +#### 答え: B + +オブジェクトキーは自動的に文字列に変換されます。オブジェクトaのキーとして、値123で設定しようとしています。 + +しかし、オブジェクトを文字列化すると、それは`"[object Object]"`になってしまいます。なので、ここで行っているのは、 `a["object Object"] = 123`です。 + +その後、同じことをもう一度試みています。`c`は暗黙のうちに文字列化している別のオブジェクトです。そのため、`a["object Object"] = 456`となります。 + +その後、`a[b]`でログ出力。実際には`a["object Object"]`です。これを `456`に設定しただけなので、`456`を返します。 + +
+
+
+#### 答え: B
+
+`setTimeout`関数があり、それを最初に呼び出したのですが、それは最後にログ出力されました。
+
+これは、ブラウザにはランタイムエンジンがあるだけでなく、`WebAPI`と呼ばれるものもあるからです。`WebAPI`は最初に`setTimeout`関数を与えてくれます。例えばDOMです。
+
+callbackがWebAPIにプッシュされた後、`setTimeout`関数自体（コールバックではありません!）がスタックからポップされます。
+
+
+
+今、`foo`が呼び出され、`"First"`が、ログ出力されています。
+
+
+
+`foo`がスタックからポップされ、`baz`が呼び出されます。`"Third"`が、ログ出力されます。
+
+
+
+WebAPIは、準備が整ったときにスタックに、なにかを追加することはできません。代わりに、コールバック関数を`queue`と呼ばれるものにプッシュします。
+
+
+
+event loopが機能し始めるところです。 **event loop**はスタックとタスクキューを調べます。スタックが空の場合は、キューの最初のものを取り出し、それをスタックにプッシュします。
+
+
+
+`bar`が呼び出され、`"Second"`がログ出力され、スタックからポップされます。
+
+
+ +#### 答え: C + +イベントを引き起こした最も深くネストした要素がイベントのターゲットとなります。`event.stopPropagation`でバブリングを止めることができます + +
++ Click here! +
++ +#### 答え: A + +`p`をクリックすると、`p`と`div`の2つのログが表示されます。イベント伝播中は、キャプチャ、ターゲット、バブリングの3つのフェーズがあります。 + +デフォルトでは、イベントハンドラはバブリング段階で実行されます（`useCapture`を`true`に設定しない限り）。最も深くネストした要素から外側に向かって進みます。 + +
++ +#### 答え: D + +両方とも、`this`キーワードが参照したいオブジェクトを渡すことができます。しかし、`.call`もすぐに実行されます。 + +`.bind.`は関数のコピーを返しますが、コンテキストは束縛されています。すぐには実行されません。 + +
++ +#### 答え: B + +`sayHi`関数は、即時呼び出し関数式（IIFE）の戻り値を返します。この関数は`0`を返しました。それは`"number"`型です。 + +参考：7つの組み込み型しかありません： `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol`, そして `bigint`。関数はオブジェクトなので、`"function"`型ではなく`"object"`型です。 + +
++ +#### 答え: A + +falsyの値は6つだけです。 + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (empty string) +- `false` + +`new Number`や、`new Boolean`のような関数コンストラクタはtruthyです。 + +
++ +#### 答え: B + +`typeof 1`は、`"number"`を返します。 + +`typeof "number"`は、`"string"`を返します。 + +
++ +#### 答え: C + +配列の長さを超える値を配列内の要素に設定すると、JavaScriptでは、"empty slots"と呼ばれるものを作成します。これらは実際には、`undefined`の値を持ちますが、あなたは以下のようなものを見るでしょう + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +実行場所によって異なります（browser、nodeなどによって異なります）。 + +
++ +#### 答え: A + +`catch`ブロックは引数`x`を受け取ります。これは引数を渡すときの変数と同じ`x`ではありません。この変数`x`はブロックスコープです。 + +後に、このブロックスコープ変数を`1`に設定し、変数`y`の値を設定します。ここで、ブロックスコープ変数`x`をログ出力します。これは`1`となります。 + +`catch`ブロック以外では、`x`は未定義、`y`は2です。 `catch`ブロックの外側で`console.log(x)`した場合は、`undefined`を返し、`y`は`2`を返します。 + +
++ +#### 答え: A + +JavaScriptにはプリミティブ型とオブジェクトしかありません。 + +プリミティブ型は、`boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, そして`symbol`です。 + +プリミティブとオブジェクトを区別するのは、プリミティブにはプロパティもメソッドもないということです。 + +ただし、`'foo'.toUpperCase()`は`'FOO'`と評価され、`TypeError`にはなりません。これは、文字列のようなプリミティブのプロパティやメソッドにアクセスしようとすると、JavaScriptがラッパークラスの1つ、すなわち`String`を使ってオブジェクトを暗黙的にラップし、式が評価された後ラッパーを直ちに破棄するためです。 + +`null`と`undefined`を除くすべてのプリミティブはこの振る舞いをします。 + +
++ +#### 答え: C + +`[1,2]`は初期値です。これが最初の値で、一番最初の`acc`の値です。最初の周回の間、`acc`は`[1,2]`で、`cur`は`[0,1]`です。それらを連結すると、結果として`[1、2、0、1]`となります。 + +そして、`[1, 2, 0, 1]`の`acc`と`[2, 3]`の`cur`を連結して`[1, 2, 0, 1, 2, 3]`を得ます + +
++ +#### 答え: B + +`null`はfalsyです。`!null`は`true`を返します。`!true`は`false`を返します。 + +`""`はfalsyです。`!""`は`true`を返します。`!true`は`false`を返します。 + +`1`はtruthyです。`!1`は`false`を返します。`!false`は`true`を返します。 + +
++ +#### 答え: A + +一意のIDを返します。このIDは `clearInterval()`関数で、その間隔をクリアするために使うことができます。 + +
++ +#### 答え: A + +文字列はイテラブルです。スプレッド演算子は、イテラブルのすべての文字を1つの要素にマッピングします。 + +
++ +#### 答え: C + +通常の関数は、呼び出し後に途中で停止することはできません。ただし、ジェネレータ関数は途中で"停止"し、後で停止した場所から続行することができます。 + +ジェネレータ関数が`yield`キーワードを見つけるたびに、その関数はその後に指定された値を返します。その場合のジェネレータ関数は、値を"返す"わけではないことに注意してください。値を生み出しています。 + +まず、`i`に`10`を指定してジェネレータ関数を初期化します。次に`next()`メソッドを使用してジェネレータ関数を呼び出します。 + +最初にジェネレータ関数を呼び出すと、`i`は`10`になり、最初の`yield`キーワードに遭遇します。そこから`i`の値が得られます。ジェネレータは"一時停止"され、`10`がログ出力されます。 + +それから、`next()`メソッドを使って関数を再度呼び出します。依然として`i`は`10`のまま、以前に停止したところから継続し始めます。 + +それから次の`yield`キーワードに遭遇し、そこから`i * 2`の値が得られます。`i`は`10`のままなので、`10 * 2`、つまり`20`を返します。なので、`10、20`が返る事になります。 + +
++ +#### 答え: B + +複数のプロミスを`Promise.race`メソッドに渡した時、"resolves/rejects"は、"最初"のプロミスの"resolves/rejects"を行います。 + +`setTimeout`メソッドには、タイマーを渡します: 最初のプロミスには500ms(`firstPromise`)、2番目のプロミスには100ms(`secondPromise`)。 + +これは、`secondPromise`が最初に`'two'`の値で解決されることを意味します。`res`は`'two'`の値を保持するようになり、ログ出力されます。 + +
+
+
+#### 答え: D
+
+まず、`name`プロパティを持つオブジェクトの値を使って、変数`person`を宣言します。
+
+
+
+それから、`members`という変数を宣言します。その配列の最初の要素に、変数`person`の値を代入します。オブジェクトは、互いをイコールで設定すると、「参照」によって相互作用します。
+
+ある変数から別の変数への"参照"を代入すると、その参照の"コピー"が作成されます。 (それらは、"同じ参照"を持っていないことに注意してください！)
+
+
+
+そして、変数`person`を`null`に設定します。
+
+
+
+その要素はオブジェクトへの異なる（コピーされた）参照を持っているので、`person`変数の値を変更するだけで配列の最初の要素は変更されません。 `members`の最初の要素はまだ元のオブジェクトへの参照を保持しています。
+
+`members`配列をログ出力したとき、最初の要素はまだオブジェクトの値を保持しているので、それがログ出力されます。
+
+
+ +#### 答え: B + +この場合、`for-in`ループを使うと、オブジェクトキーである`name`と`age`の繰り返し処理できます。内部的には、オブジェクトキーは文字列です（シンボルではない場合）。 + +すべてのループで、`item`の値は反復している現在のキーに設定されます。まず、`item`は`name`が代入され、ログに出力されます。その後、`item`は`age`が代入され、ログに出力されます。 + +
++ +#### 答え: B + +演算子結合性は、コンパイラーが式を評価する順序（左から右または右から左）となります。これは、すべての演算子が同じ優先順位を持つ場合にのみ発生します。演算子の種類は1つだけです: `+`。さらに、結合性は左から右です。 + +`3 + 4`が最初に評価されます。これは数字の`7`になります。 + +`7 + '5'`は、強制的に`"75"`になります。 JavaScriptでは、数字の`7`を文字列に変換します。質問15を参照してください。2つの文字列を演算子の`+`を使って連結することができます。よって、`"7" + "5"`は、`"75"`になります。 + +
++ +#### 答え: C + +文字列の最初の数字だけが返されます。"基数"（解析する数値の種類を指定するための2番目の引数: 基数10, 16進数, 8進数, 2進数など）に基づいて、`parseInt`は文字列内の文字が有効かどうかをチェックします。基数の中で有効な数字ではない文字に出会うと、構文解析を停止して次の文字を無視します。 + +`*`は、有効な数字ではありません。`"7"`を、10進数の`7`に解析するだけです。そのままnumは`7`の値を保持します。 + +
++ +#### 答え: C + +配列をマッピングするとき、`num`の値に代入されるのは、ループで渡ってくる要素となります。この場合、要素は数値なので、ifステートメント `typeof num === "number"`の条件は`true`を返します。 map関数は新しい配列を作成して関数から返された値を挿入します。 + +ただし、値は返されません。関数から値を返さないと、関数は`undefined`を返します。配列内のすべての要素に対して関数ブロックが呼び出されるので、各要素に対して`undefined`を返します。 + +
++ +#### 答え: A + +値がオブジェクトでない限り、引数は"値"によって渡され、その後、"参照"によって渡されます。 `birthYear`はオブジェクトではなく文字列なので、値で渡されます。引数を値で渡すと、その値の"コピー"が作成されます（質問46を参照）。 + +変数`birthYear`は、値`"1997"`への参照を持ちます。引数`year`は、値`"1997"`も参照していますが、それは`birthYear`が参照しているのと同じ値ではありません。`year`に`"1998"`を代入することによって`year`の値を更新したとしても、`year`の値を更新するだけです。`birthYear`はまだ`"1997"`となります。 + +`person`の値はオブジェクトです。引数`member`は"同じ"オブジェクトへの（コピーされた）参照を持ちます。 + +`member`が参照を持つオブジェクトのプロパティを変更すると、`person`の値も変更されます。これらは両方とも同じオブジェクトへの参照を持つからです。`person`の`name`プロパティは、値の`"Lydia"`となりました。 + +
++ +#### 答え: D + +`throw`ステートメントを使って、カスタムエラーを作ることができます。このステートメントで、あなたは例外を投げることができます。例外は、string, number, boolean, objectのいずれかとなります。上記の場合だと、例外は文字列`'Hello world'`となります。 + +`catch`ステートメントを使って、`try`ブロックで例外が投げられた場合にどうするかを指定できます。例外がスローされます: 文字列`'Hello world'`は、`e`に代入されます。その結果`'Oh an error: Hello world'`となります。 + +
++ +#### 答え: B + +プロパティを返すと、そのプロパティの値は、コンストラクタ関数で設定された値ではなく、"戻り値"となります。 `"Maserati"`という文字列を返すので、`myCar.make`は `"Maserati"`となります。 + +
++ +#### 答え: A + +`let x = y = 10;` is actually shorthand for: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +`y`に`10`を代入すると、実際にはグローバルオブジェクトにプロパティ`y`が追加されます（ブラウザでは`window`、nodeでは`global`）。ブラウザでは、`window.y`は`10`となりました。 + +それから、変数`x`を`10`である値`y`で宣言します。`let`キーワードで宣言された変数は"ブロックスコープ"となり、宣言されたブロック内でのみ定義されます。この場合は即時関数（IIFE）となります。 + +`typeof`演算子使用時、オペランド`x`は定義されていません: 宣言されているブロックの外側で`x`にアクセスしようとしています。これは`x`が定義されていないことを意味します。 + +値が割り当てられていない、または宣言されていない値は`"undefined"`型となります。なので`console.log(typeof x)`は`"undefined"`を返します。 + +yに関しては、`y`に`10`を代入するときにグローバル変数`y`を作成しました。この値は、コード内のどこからでもアクセスできます。`y`が定義されていて、`"number"`型の値を保持します。よって`console.log(typeof y)`は`"number"`を返します。 + +
++ +#### 答え: A + +プロトタイプでも、`delete`キーワードを使ってオブジェクトからプロパティを削除できます。プロトタイプのプロパティを削除すると、プロトタイプチェーンでは使用できなくなります。 + +この場合、`bark`関数は `delete Dog.prototype.bark`の後のプロトタイプでは、もう利用できず、それでもアクセスし、関数ではない何かを呼び出そうとすると、`TypeError`がスローされます。 + +関数ではない何かを呼び出そうとすると、`pet.bark`は`undefined`なので、`TypeError`がスローされ、`TypeError: pet.bark is not a function`となります。 + +
++ +#### 答え: D + + +`Set`オブジェクトは _unique_ の値の集合です: 値は集合の中で一度だけ現れることができます + +値`1`が重複したイテラブル`[1、1、2、3、4]`を渡しました。セット内に同じ値を2つ持つことはできないので、そのうちの1つが削除され`{1、2、3、4}`となります。 + +
++ +#### 答え: C + +インポートされたモジュールは読み取り専用です。: インポートされたモジュールを変更することはできません。エクスポートするモジュールだけがその値を変更できます。 + +`myCounter`の値を増やそうとすると、error: `myCounter` is read-only and cannot be modified. と、エラーがスローされます。 + +
++ +#### 答え: A + +`delete`演算子は、ブール値を返します: 正常に削除された場合はtrue、それ以外の場合はfalseを返します。`var`, `const`または`let`キーワードで宣言された変数は`delete`演算子を使って削除することはできません。 + +`name`変数は`const`キーワードで宣言されているので、削除は成功しません: `false`が返されます。 + +`age`を`21`に設定すると、実際にはグローバルオブジェクトに`age`というプロパティを追加されました。グローバルオブジェクトからもプロパティを削除することができますので、`delete age`は`true`を返します。 + +
+
+
+#### 答え: C
+
+配列から値を取り出したり、オブジェクトからプロパティを分解して取り出すことができます。 example:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+`a`の値は`1`となり、`b`の値は`2`となる。実際に問題で行った事は、
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+`y`の値が配列の最初の値、つまり`1`に等しいことを意味します。`y`をログ出力すると、`1`が返されます。
+
+
+ +#### 答え: B + +スプレッド演算子`...`を使ってオブジェクトを結合することができます。あるオブジェクトのキーと値のペアのコピーを作成し、それらを別のオブジェクトに追加することができます。 + +上記の場合だと、`user`オブジェクトのコピーを作成し、それらを`admin`オブジェクトに追加します。`admin`オブジェクトはコピーされたキーと値のペアを含み、その結果`{admin：true、name： "Lydia"、age：21}`となります。 + +
++ +#### 答え: B + +`defineProperty`メソッドを使うと、オブジェクトに新しいプロパティを追加したり、既存のプロパティを修正することができます。 `defineProperty`メソッドを使ってオブジェクトにプロパティを追加すると、それらはデフォルトでは _列挙できません_。 + +`Object.keys`メソッドはオブジェクトから全ての _enumerable_ （列挙可能）なプロパティ名を返します。上記の場合は`"name"`だけとなります。 + +`defineProperty`メソッドを使って追加されたプロパティはデフォルトでは不変となります。 この動作は`writable`, `configurable`, `enumerable`プロパティを使って上書きすることができます。このように、`defineProperty`メソッドは、オブジェクトに追加しようとしているプロパティをもっと細かく制御できます。 + +
++ +#### 答え: A + +`JSON.stringify`の2番目の引数は _replacer_ です。replacerは、関数または配列のいずれかにすることができ、値を文字列化する対象とその方法を制御できます。 + +replacerが _array_ の場合、名前が配列に含まれるプロパティのみがJSON文字列に追加されます。上記の場合、`"level"`と`"health"`という名前のプロパティだけが含まれ、`"username"`は除外されます。`data`は`"{" level "：19、" health "：90}"`となります。 + +replacerが _function_ の場合、この関数は文字列化しているオブジェクト内のすべてのプロパティに対して呼び出されます。この関数から返される値は、JSON文字列に追加されたときのプロパティの値になり、値が`undefined`の場合、このプロパティはJSON文字列から除外されます。 + +
++ +#### 答え: A + +単項演算子`++`はオペランドの値を _最初に返し_ 、_その後に インクリメント_ します。`num1`の値は`10`となります。 なぜなら`incrementNumber`関数は、最初に`num`の値`10`を返し、その後に`num`の値をインクリメントするだけです。 + +`num1`を`increPassedNumber`に渡したので、`num2`は`10`です。`number`は`10`（`num1`の値です。繰り返しますが、単項演算子`++`は、オペランドの値を _最初に返し_、_その後に インクリメント_ します。したがって、`num2`は`10`となります。 + +
++ +#### 答え: C + + +ES6では、パラメータをデフォルト値で初期化できます。値が関数に渡されていない場合やパラメータの値が `"undefined"`の場合、パラメータの値はデフォルト値になります。上記の場合、`value`オブジェクトのプロパティを新しいオブジェクトに分割代入されるので、`x`のデフォルト値は`{number：10}`になります。 + +デフォルトの引数は、_呼び出し時_ に評価されます。関数を呼び出すたびに、_新しい_ オブジェクトが作成されます。 + +最初に値を渡さずに2回、`multiply`関数を呼び出します: `x`のデフォルト値は `{number：10}`となり、その数の乗算された値、つまり `20`を出力します。 + +3回目のmultiplyを呼び出すとき、引数を渡します: `value`というオブジェクトです。 + +`*=`演算子は`x.number = x.number * 2`の省略形となります: `x.number`の値は乗算した値に修正され、`20`を出力します。 + +4回目は、`value`オブジェクトをもう一度渡します。`x.number`は以前は`20`に修正されているので、`x.number *= 2`は`40`を出力します。 + +
++ +#### 答え: D + + +`reduce`メソッドが受け取る最初の引数は _アキュムレータ_ となります。この場合は`x`です。 2番目の引数は、_現在の値_ `y`です。 reduceメソッドでは、配列内のすべての要素に対してコールバック関数を実行します。これにより、最終的に1つの値が得られます。 + +上記の例では、値を返していません。単にアキュムレータの値と現在の値を記録しています。 + +アキュムレータの値は、以前に返されたコールバック関数の値と同じです。オプションの`initialValue`引数を`reduce`メソッドに渡さないと、アキュムレータは最初の呼び出しの最初の要素に等しくなります。 + +最初の呼び出しでは、アキュムレータ(`x`)は`1`であり、現在値(`y`)は`2`となります。コールバック関数からは戻らないので、アキュムレータと現在の値を出力します: `1`と`2`が出力されます。 + +関数から値を返さなければ、`undefined`を返します。次の呼び出しでは、アキュムレータは`undefined`で、現在の値は`3`です。`undefined`と`3`が出力されます。 + +4回目の呼び出しでも、コールバック関数からは戻りません。アキュムレータもまた`undefined`であり、現在の値は`4`となり、`undefined`と`4`が出力されます。 + +
++ +#### 答え: B + +派生クラスでは、`super`を呼び出す前に、`this`キーワードにアクセスすることはできません。そうしようとすると、ReferenceErrorがスローされます: 1と4は参照エラーをスローします。 + +`super`キーワードを使って、与えられた引数で、その親クラスのコンストラクタを呼び出します。親のコンストラクタは`name`引数を受け取るので、`name`を`super`に渡す必要があります。 + +`Labrador`クラスは2つの引数、`Dog`を拡張するための`name`と、`Labrador`クラスの追加のプロパティとしての`size`を受け取ります。 + +両方とも`Labrador`のコンストラクタ関数に渡す必要があります。これはコンストラクタ2を使って正しく実行されます。 +
++ +#### 答え: B + +`import`キーワードを使うと、全てのインポートされたモジュールは _事前解析_ されます。これは、インポートされたモジュールが _最初_ に実行され、_その後_ モジュールをインポートしたファイル内のコードが実行されることを意味します。 + +これはCommonJSの`require()`と`import`の違いです。`require()`を使うと、コードが実行されている間に依存関係をオンデマンドでロードすることができます。 + +`import`の代わりに`require`を使用したとしたら、`running index.js`, `running sum.js`, `3`が出力されているはずです。 + +
++ +#### 答え: A + +すべてのシンボルは完全にユニークです。シンボルに渡される引数の目的は、シンボルに説明を与えることです。Symbolの値は渡された引数に依存しません。 + +等価性をテストしているので、2つのまったく新しいシンボルを作成します: 最初の`Symbol('foo')`と、2番目の`Symbol('foo')`です。これら2つの値は一意であり、互いに等しくはありません、なので`Symbol('foo') === Symbol('foo')`は`false`を返します。 + +
++ +#### 答え: C + +`padStart`メソッドを使うと、文字列の先頭にパディングを追加できます。このメソッドに渡される値は、パディングとともに文字列の長さの _合計_ です。文字列`"Lydia Hallie"`の長さは`12`です。 `name.padStart(13)`は、12 + 1が13であるため、文字列の先頭に1スペースを挿入されます。 + +`padStart`メソッドに渡された引数が、配列の長さよりも小さい場合、パディングは追加されません。 + +
++ +#### 答え: A + + +`+`演算子を使うと、文字列を連結することができます。この場合、文字列`"🥑"`を文字列`"💻"`と連結して、結果として`"🥑💻"`となります。 + +
++ +#### 答え: C + +ジェネレータ関数は、`yield`キーワードを見るとその実行を「一時停止」します。まず、関数に文字列 "Do you love JavaScript?" を返させる必要があります。これは `game.next().value`を呼び出すことによって行うことができます。 + +最初の`yield`キーワードが見つかるまで、すべての行が実行されます。関数内の最初の行に`yield`キーワードがあります: 実行は最初のyieldで停止します！ _これは変数 `answer`がまだ定義されていないことを意味します！_ + +`game.next("Yes").value`を呼び出すと、前の`yield`は`next()`関数に渡されたパラメータの値、この場合は`"Yes"`に置き換えられます。変数`answer`の値は現在`"Yes"`となります。 + +if-statemnetの条件は`false`を返し、`JavaScript loves you back ❤️`が、出力されます。 + +
++ +#### 答え: C + +`String.raw`はエスケープ(`\n`, `\v`, `\t` など)を無視した文字列を返します。バックスラッシュは問題になる可能性があります: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +これは次のようになります: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +`String.raw`は、単にエスケープを無視して出力するだけです: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +上記の場合、文字列は`Hello\nworld`と出力されます。 + +
++ +#### 答え: C + +非同期関数は常に、promiseを返します。`await`はpromiseが解決されるのを待たなければなりません: `getData()`を呼び出すと、`data`は保留中のpromiseが返されます。 + +解決した値`"I made it"`にアクセスしたい場合は、`data`に対して`.then()`メソッドを使用することができます: + +`data.then(res => console.log(res))` + +これは`"I made it!"`と出力するでしょう。 + +
++ +#### 答え: B + +`.push（）`メソッドは新しい配列の長さを返します。以前は、配列は1つの要素（文字列 `" banana "`）を含み、長さは `1`でした。文字列 `" apple "`を配列に追加した後、配列は2つの要素を含み、長さは `2`になります。これは `addToList`関数から返されます。 +The `.push()` method returns the _length_ of the new array! Previously, the array contained one element (the string `"banana"`) and had a length of `1`. After adding the string `"apple"` to the array, the array contains two elements, and has a length of `2`. This gets returned from the `addToList` function. + +`push`メソッドは元の配列を修正します。配列の長さではなく関数から配列を返したい場合は、itemをプッシュした後にlistを返すべきです。 +The `push` method modifies the original array. If you wanted to return the _array_ from the function rather than the _length of the array_, you should have returned `list` after pushing `item` to it. + +
++ +#### 答え: B + +`Object.freeze`は、オブジェクトのプロパティを追加、削除、変更することを不可能にします（プロパティの値が他のオブジェクトのものでない限り）。 + +変数`shape`を作成し、フリーズしたオブジェクト`box`に代入すると、`shape`はフリーズしたオブジェクトとなります。オブジェクトがフリーズしているかどうかは `Object.isFrozen`を使って確認できます。 + +この場合、変数`shape`はフリーズしたオブジェクトへの参照を持っているので、`Object.isFrozen(shape)`はtrueを返します。 + +`shape`はフリーズされており、`x`の値はオブジェクトではないので、プロパティ`x`を変更することはできません。 + +`x`は`10`のままとなり、`{ x: 10, y: 20 }`と出力されます。 + +
++ +#### 答え: D + +右側のオブジェクトからプロパティ`name`をアンパックするとき、その値`"Lydia"`を`myName`という名前の変数に代入します。 + +`{name：myName}`を使って、右側の `name`プロパティの値で`myName`という新しい変数を作りたいことをJavaScriptに伝えます。 + +定義されていない変数`name`を出力しようとしているので、ReferenceErrorが投げられます。 + +
++ +#### 答え: A + +純粋な関数は、同じ引数が渡された場合、_常に_ 同じ結果を返す関数です。 + +`sum`関数は常に同じ結果を返します。`1`と`2`を渡すと、副作用なしに _常に_ `3` を返します。`5`と`10`を渡すと、_常に_ `15`が返され、以下同様に続きます。これが純粋関数の定義です。 + +
++ +#### 答え: C + +`add`関数は _memoized_ 関数です。メモ化により、実行速度を上げるために関数の結果をキャッシュすることができます。上記の場合、以前に返された値を格納する`cache`オブジェクトを作成します。 + +同じ引数を指定してもう一度`addFunction`関数を呼び出すと、最初にキャッシュ内でその値がすでに取得されているかどうかを調べます。 + +この場合、cachesの値が返され、実行時間が短縮されます。そうでなくキャッシュされていなければ、値を計算した後にそれを格納します。 + +同じ値で3回`addFunction`関数を呼び出します: 最初の呼び出しでは、`num`に`10`を代入した時、関数の値はまだキャッシュされていません。 + +ifステートメントの`num in cache`の条件は`false`を返し、elseブロックが実行されます: `Calculated! 20`が出力され、結果の値がキャッシュオブジェクトに追加されます。 `cache`は現在 `{ 10: 20 }`となります。 + +2回目は、`cache`オブジェクトは`10`に対して返される値を含みます。 ifステートメントの`num in cache`の条件は`true`となり、`'From cache! 20'`を返します。 よって`'From cache! 20'`が出力されます。 + +3回目は、`10`に評価される関数に`5 * 2`を渡します。`cache`オブジェクトは`10`に対して返される値を含みます。ifステートメントの`num in cache`の条件は`true`となり、`'From cache! 20'`を返します。 よって`'From cache! 20'`が出力されます。 + +
++ +#### 答え: A + +_for-in_ ループを使うと、**列挙可能な**プロパティを繰り返し処理できます。配列では、列挙可能なプロパティは配列要素の「キー」です。これはそれらのインデックスとなり、配列は次のようになります: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +キーが列挙可能なプロパティであるので、`0` `1` `2` `3`が出力されます。 + +_for-of_ ループを使うと、**反復可能オブジェクト**を繰り返し処理できます。 + +配列はイテラブルです。配列を反復処理するとき、変数 "item"は、現在反復処理している要素となるので、`"☕"` ` "💻"` `"🍷"` `"🍫"`が出力されます。 + +
++ +#### 答え: C + +配列要素は任意の値を保持できます。数値、文字列、オブジェクト、その他の配列、null、ブール値、undefined、および日付、関数、計算などのその他の式。 + +要素は戻り値と等しくなります。`1 + 2`は`3`を返し、`1 * 2`は`2`を返し、`1 / 2`は`0.5`を返します。 + +
++ +#### 答え: B + +関数に値が渡されていない限り、引数はデフォルトで`undefined`の値を持ちます。上記の場合、`name`引数に値を渡さなかったので、`name`は`undefined`となり出力されます。 + +ES6では、このデフォルトの`undefined`値を、デフォルトパラメータで上書きすることができます。例: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +上記の場合、値を渡さなかった場合や、`undefined`を渡した場合は、`name`は常に文字列`Lydia`となります。 + +
++ +#### 答え: B + +`this`キーワードの値は使う場所に依存します。 **メソッド**の中では、`getStatus`メソッドのように、`this`キーワードは _メソッドが属するオブジェクトを参照します_ 。 + +メソッドは`data`オブジェクトに属しているので、`this`は `data`オブジェクトを参照します。 `this.status`をログ出力すると、`data`オブジェクトの`status`プロパティの`"🥑"`がログ出力されます。 + +`call`メソッドを使うと、`this`キーワードが参照するオブジェクトを変更することができます。 **関数**では、`this`キーワードは _その関数が属するオブジェクトを参照します_ 。 + +_グローバルオブジェクトで_ `setTimeout`関数を宣言したので、`setTimeout`関数内では、 `this`キーワードは _グローバルオブジェクト_ を参照します。 + +グローバルオブジェクト上には、値`"😎"`を持つ _status_ という変数があります。`this.status`を出力すると、`"😎"`が出力されます。 + +
++ +#### 答え: A + +変数`city`に、`person`オブジェクトの`city`という名前のプロパティの値を代入します。このオブジェクトには`city`という名前のプロパティはないので、変数`city`は`undefined`の値を持ちます。 + +我々は`person`オブジェクト自身を参照して _いない_ ことに注意してください。`person`オブジェクトの`city`プロパティを、変数`city`に代入するだけです。 + +それから、`city`に、文字列`"Amsterdam"`を代入しますこれは personオブジェクトを変更しません: そのオブジェクトへの参照はありません。 + +`person`オブジェクトをログ出力するとき、未修正のオブジェクトが返されます。 + +
++ +#### 答え: C + +`const`と`let`キーワードを持つ変数は _ブロックスコープ_ です。ブロックは中括弧(`{ }`)で囲まれたものです。上記の場合、if/elseステートメントが中括弧となります。宣言されたブロックの外側で変数を参照することはできません。ReferenceError がスローされます。 + +
++ +#### 答え: C + +2番目の`.then`の`res`の値は、前の`.then`の戻り値と同じとなります。値が次のハンドラに渡されるように、`.then`を連鎖させることができます。 + +
++ +#### 答え: A + +`!!name`を使って、`name`の値が、truthyか falseyかを判断します。nameがtruthyであり、これをテストしたい場合、`!name`は`false`を返します。`!false`（これは実際には`!!name`です）は`true`を返します。 + +`hasName`に`name`を代入することで、`getName`関数に渡されたどんな値も`hasName`に代入されます。ブール値`true`は設定できません。 + +`new Boolean(true)`は、ブール値そのものではなく、オブジェクトラッパーを返します。 + +`name.length`は渡された引数の長さを返します。それが`true`であるかどうかではありません。 + +
+
+ + +- [🇸🇦 العربية](../ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](../ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](../bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇩🇪 Deutsch](../de-DE/README.md) +- [🇬🇧 English](../README.md) +- [🇪🇸 Español](../es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](../fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇩 Indonesia](../id-ID/README.md) +- [🇮🇹 Italiano](../it-IT/README.md) +- [🇯🇵 日本語](../ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇳🇱 Nederlands](../nl-NL/README.md) +- [🇵🇱 Polski](../pl-PL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](../pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷o Română](../ro-RO/README.ro.md) +- [🇷🇺 Русский](../ru-RU/README.md) +- [🇽🇰 Shqip](../sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](../th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](../tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](../uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](../vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](../zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](../zh-TW/README_zh-TW.md) + +
++ +#### 답: D + +함수 안에서, 우선 `var` 키워드를 사용해 `name` 변수를 선언해요. 이것은 변수를 정의한 줄에 실제로 도달할 때까지, 기본값 `undefined`으로 호이스팅 되는 것(생성단계에 메모리 공간이 설정)을 의미해요. `name` 변수를 출력하려는 줄에서 아직 변수를 정의하지 않았기 때문에, `undefined` 값을 유지해요. + +`var`와는 다르게 `let` 키워드(그리고 `const`)를 가진 변수는 호이스팅 되지만, 초기화 되지 않아요. 변수를 선언(초기화)하는 줄 전에는 접근할 수 없어요. 이건 "일시적 사각지대"라고 불려요. 변수가 선언되기 전 변수에 접근하려고 하면, JavaScript는 `ReferenceError`를 던져요. + +
++ +#### 답: C + +JavaScript의 이벤트 큐 때문에, `setTimeout`의 콜백 함수는 루프가 실행된 _후에_ 호출돼요. 첫 번째의 루프의 변수 `i`는 `var` 키워드를 사용해 선언되어 전역 값이 돼요. 루프 동안, 단항 연산자 `++`를 사용해 매번 `i`의 값을 `1`씩 증가시켰어요. `setTimeout`콜백 함수가 호출되기까지, 첫 번째 예시에서의 `i`는 `3`이에요. + +두 번째 루프에서, 변수 `i`는 `let` 키워드를 사용해 선언되었어요: `let`(그리고 `const`) 키워드로 선언된 변수는 블록-스코프예요(블록은 `{ }` 사이의 모든 것). 각각을 반복하는 동안, `i`는 새로운 값을 갖게 되고, 각각의 값은 루프 스코프 안에 있어요. + +
++ +#### 답: B + +`diameter`의 값은 일반 함수지만, `perimeter`의 값은 화살표 함수라는 점을 유의하세요. + +화살표 함수에서 `this` 키워드는 일반 함수와는 다르게 현재 주변 스코프를 참조해요! 이것은 `perimeter`를 부를 때 shape 객체가 아닌 그것을 둘러싼 스코프(예를 들면 window)를 참조하는 것을 의미해요. + +그 객체에는 `radius`라는 값은 없기 때문에 `undefined`를 반환해요. + +
++ +#### 답: A + +단항 더하기는 피연산자를 숫자로 변환하려 해요. `true`는 `1`이고, `false`는 `0`이에요. + +문자열 `'Lydia'`는 참 같은 값이에요. 사실 우리가 물어본 건 "참 같은 이 값은 거짓인가?"예요. 이건 `false`를 반환해요. + +
++ +#### 답: A + +JavaScript에서 모든 객체의 키는 문자열이에요(심볼이 아닌 한). 객체의 키를 문자열 _형_ 으로 입력하지 않더라도, 항상 내부적으로 문자열로 변환돼요. + +JavaScript는 문장을 해석(또는 분)해요. 대괄호 표기를 사용하면 첫 번째 열린 대괄호 `[`를 보고 닫힌 대괄호 `]`를 찾을 때까지 진행해요. 다 찾은 후에만 문장을 평가할 거예요. + +`mouse[bird.size]`: 먼저 `'small'`인 `bird.size`를 평가해요. `mouse['small']` 은 `true`를 반환해요. + +그러나 이것은 점 표기법에서 발생하지 않아요. `mouse`가 `bird`라고 불리는 키를 가지고 있지 않기 때문에, `mouse.bird`는 `undefined`임을 의미해요. 그다음에, 점 표기법을 사용해 `size`를 물어봐요: `mouse.bird.size`. `mouse.bird`는 `undefined`이기 때문에, 사실 우리가 물어보는 건 `undefined.size`에요. 이건 유효하지 않아요, 그리고 `Cannot read property 'size' of undefined`와 비슷한 오류를 던질 거예요. + +
+
+
+#### 답: A
+
+JavaScript에서 모든 객체는 서로를 동일하게 설정하면 _참조_로 상호작용해요.
+
+우선, 변수 `c`는 객체에 대한 값을 갖고 있어요. 그 후 `c`가 객체에 가지고 있는 것과 동일한 참조를 `d`에 할당해요.
+
+
+
+하나의 객체를 변경하면, 모든 객체가 변해요.
+
+
+ +#### 답: C + +`new Number()`는, 내장 함수 생성자예요. 숫자처럼 보이지만, 사실 숫자가 아니에요: 많은 추가 특성이 있고 그것은 객체예요. + +`==`연산자를 사용할 때는, 같은 _값_ 을 가졌는지 여부만 확인해요. 모두`3`의 값을 가지고 있음으로 `true`를 반환해요. + +그러나, `===`연산자를 사용할 때는, 값 _그리고_ 형 둘 다 같아야 해요. 이건 아니에요: `new Number()`는 숫자가 아니에요. **객체**에요. 그래서 둘 다 `false`를 반환해요. + +
++ +#### 답: D + +`colorChange`함수는 정적이에요. 정적 메소드는 그것이 만들어지는 생성자에서만 살아있도록 설계되어, 어떤 자식들도 상속받을 수 없어요. `freddie`는 자식이기 때문에, 이 함수는 상속되지 않아 `freddie`인스턴스에서는 이용할 수 없어요: `TypeError`가 던져져요. + +
++ +#### 답: A + +방금 전역 객체에 빈 객체를 만들었기 때문에, 객체는 출력돼요. `greeting`을 `greettign`으로 잘못 입력했을 때, JS 인터프리터는 `global.greettign = {}` (또는 브라우저의 `window.greetign = {}`)라고 간주해요. + +이것을 피하려면, `"use strict"`를 사용해요. 이렇게 하면 변수를 어떤 것과 동일하게 설정하기 전에 변수를 선언했는지 확인할 수 있어요. + +
++ +#### 답: A + +JavaScript에서는 가능한데, 함수는 객체이기 때문이에요! (원시형 이외는 모두 객체) + +함수는 특별한 종류의 객체예요. 당신이 쓴 코드는 실제 함수가 아니에요. 함수는 속성을 가진 객체예요. 이 속성은 호출이 가능해요. + +
++ +#### 답: A + +JavaScript에서, 함수는 객체이고 그렇기 때문에 메소드 `getFullName`은 생성자 함수 객체 자체에 추가돼요. 이런 이유로, 우리는 `Person.getFullName()`을 부를 수 있지만 `member.getFullName()`은 `TypeError`를 던져요. + +모든 객체 인스턴스에서 메소드를 사용할 수 있게 하려면, 메소드를 프로토타입 속성에 추가하세요. + +```js +Person.prototype.getFullName = function () { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +
++ +#### 답: A + +`sarah`에게 `new` 키워드를 사용하지 않았어요. `new`를 사용한 경우, `this`는 우리가 만든 새로운 빈 객체를 참조해요. 그러나, `new`를 추가하지 않으면 **전역 변수**를 참조해요! + +`this.firstName`은 `"Sarah"`이고, `this.lastName`은 `"Smith"`라고 말했었어요. (그렇지만)실제로는, `global.firstName = 'Sarah'` 그리고 `global.lastName = 'Smith'`를 정의한 거예요. `sarah` 자체는 `undefined`로 남아있어요, 그렇기 때문에 `Person`함수의 값을 반환하지 않아요. + +
+
+
+#### 답: D
+
+**capturing** 단계 동안에, 이벤트는 조상 요소를 거쳐 target 요소까지 내려가요. 그런 다음 **target** 요소에 도달하고, **bubbling**이 시작돼요.
+
+
+
+
+ +#### 답: B + +**기본 객체**를 제외한, 모든 객체는 프로토타입을 가져요. 기본 객체는 사용자가 만든 객체이거나 `new` 키워드를 사용해 만들어진 객체예요. 기본 객체는 `.toString`과 같은 몇 개의 메소드와 속성에 접근할 수 있어요. 이것이 내장 JavaScript 메소드를 사용할 수 있는 이유죠! 이러한 모든 메소드는 프로토타입에서 사용할 수 있어요. JavaScript가 당신의 객체를 바로 찾을 수 없더라도, 당신이 접근할 수 있도록 프로토타입 체인으로 내려가 찾을 거예요. + +
++ +#### 답: C + +JavaScript는 **동적으로 유형화된 언어**에요: 특정 변수가 어떤 유형인지 명시하지 않아요. 변수는 당신이 모르는 사이에 자동으로 다른 유형으로 변환될 수 있는데, 이걸 _암묵적 형 변환_ 이라고 불러요. **Coercion**은 하나의 유형을 다른 유형으로 변환해요. + +이 예제에서, JavaScript는 함수가 이해하고 값을 반환하도록 숫자 `1`을 문자열로 변환해요. 숫자 유형 (`1`)과 문자열 유형 (`'2'`)을 추가하는 동안, 숫자는 문자열로 취급돼요. `"Hello" + "World"`처럼 문자열을 연결해요, 따라서 여기서 일어나는 일은 `"1" + "2"`는 `"12"`에요. + +
++ +#### 답: C + +**접미사** 단항 연산자 `++`: + +1. 값 반환 (`0`을 반환해요) +2. 값 증가 (지금 number는 `1`이에요) + +**접두사** 단항 연산자 `++`: + +1. 값 증가 (지금 number는 `2`이에요) +2. 값 반환 (`2`를 반환해요) + +`0 2 2`를 반환해요. + +
++ +#### 답: B + +태그가 지정된 템플릿 리터럴을 사용한다면, 첫 번째 인수의 값은 항상 문자열 값의 배열이에요. 나머지 인수는 표현식을 통과한 값을 가져요. + +
++ +#### 답: C + +동등성을 테스트할 때, 원시형은 _값_ 으로 비교되고, 객체는 _참조_ 로 비교돼요. JavaScript는 객체가 메모리 내의 같은 장소를 참조하고 있는지를 확인해요. + +비교하고 있는 두 개의 객체는 그것이 없어요: 파라미터로 전달된 객체와 동등성을 확인하기 위해 사용한 객체는 메모리 내의 다른 장소를 참조해요. + +`{ age: 18 } === { age: 18 }` 그리고 `{ age: 18 } == { age: 18 }` 두 개 다 `false`를 반환하는 이유예요. + +
++ +#### 답: C + +rest 파라미터 (`...args`)는 남아있는 모든 인수을 하나의 배열로 "집합" 해요. 배열은 객체이니까 `typeof args`는 `"object"`를 반환해요. + +
++ +#### 답: C + +`"use strict"`을 사용하면, 실수로 전역 변수를 선언하지 않게 해줘요. `age`라는 변수를 선언한 적이 전혀 없고, `"use strict"`을 사용하고 있으니, reference error를 던지게 될 거예요. 만약 `"use strict"`을 사용하지 않았다면 동작할 거예요, `age` 속성이 전역 객체에 추가된 것이기 때문이죠. + +
++ +#### 답: A + +`eval` 문자열로 통과된 코드를 평가해요. 만약 그것이 이 경우처럼 표현 식이라면, 표현 식을 평가해요. 표현식은 `10 * 10 + 5`이에요. 이것은 숫자 `105`를 반환해요. + +
++ +#### 답: B + +`sessionStorage`에 저장된 데이터는 _탭_ 을 닫은 후에 삭제돼요. + +만약 `localStorage`를 사용했다면, 예를 들어 `localStorage.clear()`를 호출하지 않는 한, 데이터는 영원할 거예요. + +
++ +#### 답: B + +`var` 키워드를 사용하면, 같은 이름으로 복수의 변수를 선언할 수 있어요. 변수는 최신의 값을 가져요. + +블록 스코프의 `let` 또는 `const`에서는 할 수 없어요. + +
++ +#### 답: C + +모든 객체의 키는(심볼 제외) 문자열로 직접 입력하지 않았다고 해도 내부적으로는 문자열이에요. 이것이 `obj.hasOwnProperty('1')`도 true를 반환하는 이유예요. + +set에서는 동작하지 않아요. set에는 `'1'`이 없어요: `set.has('1')`은 `false`를 반환해요. 숫자 유형인 `1`을 가지고 있어, `set.has(1)`는 `true`를 반환해요. + +
++ +#### 답: C + +같은 이름의 키를 두 개 갖고 있다면, 키는 대체 될 거예요. 여전히 첫 번째 위치에 있지만, 마지막으로 지정된 값을 가져요. + +
++ +#### 답: A + +기본적인 실행 콘텍스트는 전역 실행 문장이에요: 당신의 코드 모든 곳에서 접근할 수 있어요. + +
++ +#### 답: C + +`continue` 표현 식은 특정 조건이 `true`를 반환하면 반복 처리를 건너뛰어요. + +
++ +#### 답: A + +`String`은 내장 생성자로 속성을 추가할 수 있어요. 그냥 문자열 프로토타입에 메소드를 추가한거예요. 원시형 문자열은 문자열 프로토타입 함수가 생성한 문자열 객체로 자동 변환돼요. 그래서, 모든 문자열(문자열 객체)은 그 메소드에 접근할 수 있어요! + +
++ +#### 답: B + +객체 키는 자동으로 문자열로 변환돼요. 객체 `a`에 키는 객체(b), 값은 `123`으로 설정하려고 해요. + +그러나, 객체를 문자열화 하면 `"[object Object]"`가 돼요. 그래서 여기서 말하고자 하는 건 `a["object Object"] = 123`이라는 거예요. 그 후, 같은 일을 다시 시도해요. `c`는 암묵적으로 문자열화 한 다른 객체에요. 그래서 `a["object Object"] = 456`이 돼요. + +그 후, `a[b]`를 출력하면 실제로는 `a["object Object"]`예요. 그냥 `456`을 설정했기 때문에, `456`을 반환해요. + +
+
+
+#### 답: B
+
+처음에 `setTimeout`함수를 호출했어요. 그러나 그것은 마지막에 출력돼요.
+
+브라우저에는 런타임 엔진뿐만 아니라 `WebAPI`라고 불리는 것도 존재해요. `WebAPI`는 `setTimeout`함수를 최초에 부여하는데, DOM을 예로 들 수 있어요.
+
+_callback_ 이 WebAPI에 푸시된 후, `setTimeout`함수 자체(callback이 아니에요!)는 stack에 사라졌어요.
+
+
+
+지금, `foo` 는 호출되었고, `"First"`는 출력되었어요.
+
+
+
+`foo`는 stack에 사라지고, `baz`가 호출되었어요. `"Third"`가 출력되었어요.
+
+
+
+WebAPI는 준비가 될 때마다 stack에 항목을 추가할 수 없어요. 대신에, _queue_ 라고 불리는 것에 callback 함수를 푸시해요.
+
+
+
+여기서 event loop가 작동하기 시작해요. **event loop**는 stack과 task queue를 봐요. stack이 비어있다면, queue에 첫 번째의 것을 가져다가 stack 위로 푸시해요.
+
+
+
+`bar`가 호출되었고, `"Second"`가 출력되었으며, stack에서 사라졌어요.
+
+
+ +#### 답: C + +가장 깊이 중첩된 요소가 이벤트를 발생시킬 이벤트 대상이예요. `event.stopPropagation`을 통해서 버블링을 중단할 수 있어요. + +
+Click here!
++ +#### 답: A + +`p`를 클릭하면, 2개의 로그를 볼 수 있어요: `p` 그리고 `div`. 이벤트의 전파 중에는 3단계가 있어요: 캡처링, 타겟, 버블링. 기본적으로, 이벤트 핸들러는 버블링 단계에서 시작돼요. (`useCapture`를 `true`로 설정하지 않는 한). 가장 깊게 중첩된 요소에서 바깥쪽으로 가요. + +
++ +#### 답: D + +두 개 모두, `this` 키워드를 참조하고자 하는 객체로 보낼 수 있어요. 그렇지만, `.call`은 _즉시 실행돼요_! + +`.bind.`는 함수의 _복사본_ 을 반환하지만, 바인딩된 콘텍스트죠! 즉시 실행되지 않아요. + +
++ +#### 답: B + +`sayHi`함수는 즉시 호출 함수 표현식(IIFE)으로서 반환된 값을 반환해요. 이 함수는 `0`을 반환하고, 형은 `"number"`이에요. + +참고: 내장된 형은 7개만 있어요: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object` 그리고 `symbol`. 함수는 객체이기 때문에 `"function"`은 형이 아니라 `"object"`형이에요. + +
++ +#### 답: A + +8개의 거짓 같은 값이 있어요: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `false` +- `''` (빈 문자열) +- `0` +- `-0` +- `-0n` (BigInt(0)) + +`new Number` 그리고 `new Boolean`과 같은 생성자 함수는 참 같은 값이에요. + +
++ +#### 답: B + +`typeof 1` 은 `"number"`를 반환해요. +`typeof "number"`은 `"string"`을 반환해요. + +
++ +#### 답: C + +배열의 길이를 초과한 값을 배열의 요소로 설정하고자 할 때, JavaScript는 "empty slots"라고 불리는 것을 생성해요. 이것은 사실 `undefined`의 값을 가지고 있지만, 다음과 같은 것을 보게 될 거예요: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +실행 위치에 따라 달라요 (브라우저, node 등마다 달라요.) + +
++ +#### 답: A + +`catch`블록은 인수`x`를 받아요. 이것은 인수를 전달할 때 변수로서의 `x`와는 달라요. 이 `x` 변수는 블록-스코프예요. + +후에, 블록-스코프 변수는 `1`로 설정하고, 변수 `y`의 값을 설정해요. 여기서, 블록-스코프의 변수 `x`를 출력하는데, 이것은 `1`이에요. + +`catch` 블록 밖에서, `x`는 여전히 `undefined`이고 `y`는 `2`이에요. `catch` 블록 밖에서 `console.log(x)`를 출력하면, `undefined`를 반환하고. 그리고 `y`는 `2`를 반환해요. + +
++ +#### 답: A + +JavaScript는 원시형과 객체만 가지고 있어요. + +원시형은 `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string` 그리고 `symbol`이 있어요. + +원시형과 객체를 구별하는 법은 원시형에는 속성이나 메소드가 없어요. 그렇지만 `'foo'.toUpperCase()`는 `'FOO'`로 평가되어, 결과적으로 `TypeError`가 되지 않아요. 문자열과 같은 원시형이 속성 또는 메소드에 접근하려고 할 때, JavaScript는 래퍼 클래스 중 하나인 `String`을 사용하여 암묵적으로 감싸고, 표현 식이 평가된 후 즉시 래퍼를 폐기하기 때문이에요. `null` 그리고 `undefined`를 제외한 모든 원시형은 이러한 행동을 합니다. + +
++ +#### 답: C + +`[1, 2]`은 초기값이에요. 이것은 시작하는 최초의 값이고, `acc`의 제일 처음 값이에요. 처음 라운드 동안에 `acc`는 `[1,2]`이며, `cur`은 `[0, 1]`이에요. 그것을 연결하면 결과적으로 `[1, 2, 0, 1]`이 돼요. + +그 후, `[1, 2, 0, 1]`은 `acc`이고, `[2, 3]`은 `cur`이에요. 그것을 연결하면 `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`을 얻게 돼요. + +
++ +#### 답: B + +`null`은 거짓 같은 값이에요. `!null`은 `true`를 반환해요. `!true`는 `false`를 반환해요. + +`""` 은 거짓 같은 값이에요. `!""`은 `true`를 반환해요. `!true`는 `false`를 반환해요. + +`1`은 참 같은 값이에요. `!1`은 `false`를 반환해요. `!false`는 `true`를 반환해요. + +
++ +#### 답: A + +이것은 유니크한 id를 반환해요. 이 id는 `clearInterval()` 함수의 간격을 없애기 위해 사용될 수 있어요. + +
++ +#### 답: A + +문자열은 반복 가능한 객체예요. spread 연산자는 반복 가능한 객체의 모든 문자를 하나의 요소로 매핑해요. + +
++ +#### 답: C + +일반 함수는 호출 한 뒤 중간에 멈출 수 없어요. 하지만, 제너레이터 함수는 중간에 "멈췄다가", 나중에 중단된 부분부터 계속할 수 있어요. 제너레이터 함수는 `yield` 키워드를 만날 때마다, yield 뒤에 명시된 값을 넘겨줘요. 제너레이터 함수에서는 값을 _반환_ 하지 않고, 값을 _넘겨진다_ 는 것을 유의하세요. + +우선, 제너레이터 함수에서 `i`를 `10`으로 초기화해요. `next()` 메소드를 사용해 제너레이터 함수를 호출해요. 처음에 제너레이터 함수를 호출하면, `i`은 `10`이에요. 첫 번째 `yield` 키워드를 만났어요: 그것은 `i`의 값을 넘겨줘요. 이제 제너레이터는 "멈추고", `10`을 출력해요. + +그 후, `next()` 메소드를 사용해 함수를 다시 호출해요. 이전에 멈춘 부분에서부터 다시 시작하고, `i`는 여전히 `10`이에요. 이제, 다음 `yield` 키워드를 만나 `i * 2`를 넘겨줘요. `i`는 `10`이므로, `10 * 2`, 즉 `20`을 반환해요. 결과는 `10, 20`이에요. + +
++ +#### 답: B + +복수의 프로미스를 `Promise.race` 메소드에 넘겨주면, _최초_ 의 프로미스를 해결/거부해요. `setTimeout` 메소드에 타이머를 전달해요: 첫 번째 프로미스(`firstPromise`)에는 500ms, 두 번째 프로미스(`secondPromise`)에는 100ms. 이것은 `'two'`의 값을 가진 `secondPromise`를 최초로 해결한다는 것을 의미해요. 이제 `res`는 `'two'`의 값을 갖고 출력돼요. + +
+
+
+#### 답: D
+
+우선, 변수 `person`의 값을 `name` 속성을 가진 객체로 선언해요.
+
+
+
+그 후, `members`라는 변수를 선언해요. 배열의 첫 번째 요소에 `person` 변수의 값을 대입해요. 서로를 같게 설정하면 _참조_로 상호작용해요. 어떤 변수에서 다른 변수로 참조를 할당하면, 그 참조의 _복사본_ 을 만들어요. (그들은 _같은_ 참조를 가지고 있지 않다는 것을 유의하세요!)
+
+
+
+그리고, 변수 `person`을 `null`로 설정해요.
+
+
+
+`person` 변수의 값만 변경할 수 있고, 배열의 첫 번째 요소는 객체에 대한 다른 (복사된) 참조를 가지고 있기 때문에 변경할 수 없어요. `members`의 첫 번째 요소는 여전히 원본 객체에 대한 참조를 유지하고 있어요. `members` 배열을 출력할 때, 첫 번째 요소는 여전히 객체의 값을 갖고 있어 로그가 출력돼요.
+
+
+ +#### 답: B + +`for-in` 루프를 사용하면, 객체의 키를 통해서 반복할 수 있는데, 이 경우에서는 `name` 그리고 `age`에요. 내부적으로, 객체의 키는 문자열이에요 (심볼이 아니라면 말이죠). 모든 루프에서, `item`의 값은 반복 중인 현재의 키 값으로 동일하게 설정해요. 우선, `item`은 `name`으로 출력돼요. 그 후, `item`은 `age`로 출력돼요. + +
++ +#### 답: B + +연산자 결합성은 왼쪽에서 오른쪽 또는 오른쪽에서 왼쪽으로 컴파일러가 표현 식을 평가하는 순서가 돼요. 이것은 연산자가 _같은_ 우선순위를 가진 경우에만 해당돼요. 한 유형의 연산자만 있어요: `+`. 게다가, 결합성은 왼쪽에서 오른쪽이에요. + +처음으로 `3 + 4`가 평가돼요. 결과는 숫자 `7`이에요. + +`7 + '5'`의 결과는 강제성 때문에 `"75"`가 돼요. JavaScript는 숫자 `7`을 문자열로 변환하고, (관련된 자세한 설명은) 질문 15를 보세요. `+` 연산자를 사용해서 두 개의 문자열을 연결할 수 있어요. `"7" + "5"`의 결과는 `"75"`이에요. + +
++ +#### 답: C + +문자열의 첫 번째 숫자만 반환돼요. _진법_ 에 근거해(파싱하고자 하는 숫자의 기준을 명시하기 위한 두 번째 인수: 기본 10진수, 6진수, 8진수, 2진수 등), `parseInt`는 문자열 내의 문자가 타당한지 여부를 확인해요. 진수에 유효한 숫자가 아닌 문자를 만나면, 파싱을 멈추고, 다음 문자를 무시해요. + +`*`은 유효한 숫자가 아니에요. `"7"`만 십진수의 `7`로 파싱 돼요. 이제 `num`은 `7`의 값을 가져요. + +
++ +#### 답: C + +배열을 매핑할 때, `num`의 값은 헌재 순환하고 있는 요소예요. 이 경우 요소는 숫자이기 때문에, if 문의 조건 `typeof num === "number"`는 `true`를 반환해요. map 함수는 새로운 배열을 만들고 함수에서 반환된 값을 삽입해요. + +그러나, 우리는 값을 반환하지 않아요. 함수는 값을 반환하지 않을 때 `undefined`를 반환해요. 배열에서의 모든 요소에 대해 함수 블록이 호출되므로, 각 요소에 대해 `undefined`를 반환해요. + +
++ +#### 답: A + +인수는 값이 객체가 아니면 _값_ 으로 전달되고, 그렇지 않으면(값이 객체면) _참조_ 로 전달돼요. `birthYear`는 객체가 아니라 문자열이기 때문에 값으로 전달돼요. 값으로 전달하면 값의 _복사본_ 이 만들어져요(질문 46을 보세요). + +변수 `birthYear`는 `"1997"`값에 대한 참조를 가져요. 인수 `year` 또한 `"1997"`에 대한 참조를 가지지만, `birthYear`가 가진 참조 값과는 달라요. `year`에 `"1998"`을 대입하여 `year`의 값을 업데이트할 때, `year`의 값만 업데이트해요. `birthYear`는 여전히 `"1997"`이에요. + +`person`의 값은 객체예요. 인수 `member`는 _같은_ 객체의 (복사된) 참조를 가져요. 참조를 가진 `member`객체의 속성을 변경하면, 두 개 모두 같은 객체의 참조를 가지고 있기 때문에, `person`도 변경돼요. 이제 `person`'의 `name` 속성의 값은 `"Lydia"`예요. + +
++ +#### 답: D + +`throw`문을 사용해, 사용자 지정 오류를 만들 수 있어요. 이 표현 식을 사용해, 예외를 던질 수 있어요. 예외는 문자열, 숫자, 불린 또는 객체가 될 수 있어요. 이 경우, 예외는 `'Hello world'` 문자열이에요. + +`catch` 문을 사용해, `try` 블록에서 예외를 던진 경우 무엇을 할지 명시할 수 있어요. 예외가 던져졌어요: 문자열 `'Hello world'`. 이제 `e`는 문자열이고, 그것을 출력해요. 결과는 `'Oh an error: Hello world'`예요. + +
++ +#### 답: B + +속성을 반환할 때, 속성값은 생성자에 설정한 값이 아닌, _반환된_ 값과 같아요. `"Maserati"` 문자열을 반환하기 때문에, `myCar.make`는 `"Maserati"`예요. + +
++ +#### 답: A + +`let x = y = 10;`은 다음의 단축형이에요: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +`y`에 `10`을 대입하면, 전역 객체에 속성 `y`를 추가해요(브라우저에서는 `window`, Node에서는 `global`). 브라우저에서, `window.y`는 이제 `10`이에요. + +그 후, 변수 `x`를 `10`인 `y`를 값으로 선언해요. `let`키워드로 선언된 변수는 _블록 스코프_ 로, 선언된 블록 내에서만 정의돼요: 이 경우에선 즉시 호출 함수예요(IIFE). `typeof`연산자를 사용할 때, 피연산자 `x`는 정의되지 않았어요: 우리는 선언된 블록 밖에서 접근하려 했어요. 이것은 `x`가 정의되지 않았음을 의미해요. 값을 할당하지 않거나 선언하지 않은 변수는 `"undefined"` 형이에요. `console.log(typeof x)`는 `"undefined"`를 반환해요. + +그러나, `y`를 `10`으로 설정할 때 전역 변수 `y`를 만들었어요. 이 값은 코드 내 어디에서나 접근할 수 있어요. `y`는 정의되어있고, `"number"`형의 값을 유지해요. `console.log(typeof y)`는 `"number"`을 반환해요. + +
++ +#### 답: A + +프로토타입에서도 `delete`키워드를 사용해 객체의 속성을 삭제할 수 있어요. 프로토타입에서 속성을 삭제하면, 프로토타입 체인에서 더는 사용할 수 없어요. 이 경우, `bark` 함수는 `delete Dog.prototype.bark` 후에는 프로토타입에서 더는 사용할 수 없게 되었어요, 그러나 우리는 여전히 그것에 접근하려고 해요. + +함수가 아닌 것을 호출하려고 할 때, `TypeError`가 던져져요. 이 경우 `pet.bark`는 `undefined`이기 때문에, `TypeError: pet.bark is not a function`예요. + +
++ +#### 답: D + +`Set`은 _unique_ 값의 집합 객체예요: 값은 set 내에서 단 한 번만 발생해요. + +중복 값 `1`을 가진 반복 가능한 `[1, 1, 2, 3, 4]`을 전달하기 때문에, 그 중 하나는 삭제돼요. 이것은 결과적으로 `{1, 2, 3, 4}`돼요. + +
++ +#### 답: C + +import 된 모듈은 _read-only_ 예요 : import 된 모듈은 수정할 수 없어요. export 한 모듈에서만 값을 변경할 수 있어요. + +`myCounter`의 값을 증가시키려고 할 때, 오류를 던져요: `myCounter`는 read-only이고 수정할 수 없어요. + +
++ +#### 답: A + +`delete`연산자는 불린 값을 반환해요: 성공적으로 삭제를 한 경우 `true`를, 그렇지 않다면 `false`를 반환해요. 그러나, `var`, `const` 또는 `let` 키워드로 선언된 변수은 `delete`연산자를 사용해서 삭제될 수 없어요. + +`name` 변수는 `const`키워드로 선언되었기 때문에, 삭제에 실패해요: `false`가 반환돼요. `age`를 `21`로 설정할 때, 사실은 `age`라는 속성을 전역 객체에 추가한 거죠. 이 방법으로 객체, 전역 객체의 속성을 성공적으로 삭제할 수 있어요, 그래서 `delete age`는 `true`를 반환해요. + +
+
+
+#### 답: C
+
+구조 분해 할당을 통해 객체의 배열 또는 속성으로부터 변수를 해체할 수 있어요. 예를 들어:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+`a`의 값은 이제 `1`이고, `b`의 값은 이제 `2`예요. 사실 이 질문에서 한 건 다음과 같아요:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+이것은 `y`의 값은 숫자 `1`인 배열의 첫 번째 값과 같다는 것을 의미해요. `y`를 출력하면 `1`이 반환돼요.
+
+
+ +#### 답: B + +spread 연산자 `...` 를 사용해 객체를 결합할 수 있어요. 이것은 한 객체의 키/값 쌍을 복사본으로 만들어, 다른 객체에 추가해요. 이 경우, `user` 객체의 복사본을 만들어, `admin` 객체에 추가해요. `admin` 객체는 이제 복사된 키/값 쌍이 들어있고, 결과는 `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }` 예요. + +
++ +#### 답: B + +`defineProperty`메소드를 사용해, 객체에 새로운 속성을 추가하거나 기존 속성을 수정할 수 있어요. `defineProperty` 메소드를 사용해 객체의 속성을 추가할 때, 객체의 속성은 기본적으로 _비 열거자_ 예요. `Object.keys`메소드는 모든 _열거자_ 객체의 속성 이름을 반환하는데, 이 경우는 `"name"` 뿐이에요. + +`defineProperty`를 사용해 추가된 속성은 기본적으로 변경할 수 없어요. `writable`, `configurable` 그리고 `enumerable` 속성을 사용해 덮어쓸 수 있어요. `defineProperty`메소드를 사용하는 방법은 객체에 추가하는 속성을 훨씬 더 많이 제어할 수 있어요. + +
++ +#### 답: A + +`JSON.stringify` 두 번째 인수는 _replacer_ 예요. replacer는 함수 또는 배열일 수 있고, 문자열로 변환 할 대상과 방법을 제어할 수 있게 해줘요. + +replacer가 _배열_ 이라면, 배열에 포함된 속성의 이름만 JSON 문자열에 추가될 거에요. 이 경우, 이름을 가진 `"level"` 그리고 `"health"`속성만 포함되고, `"username"`은 제외 돼요. `data` 은 이제 `"{"level":19, "health":90}"`에요. + +replacer가 _함수_ 라면, 문자열로 변환 할 객체의 모든 속성에 호출돼요. 이 함수로부터 반환된 값은 JSON 문자열에 추가될 때 속성의 값이 될 거예요. 만약 값이 `undefined`라면, 이 속성은 JSON 문자열에서 제외돼요. + +
++ +#### 답: A + +단항 연산자 `++`는 _우선_ 피연산자의 값을 _반환하고_, _그 후_ 피연산자의 값을 _증가시켜요_. `increaseNumber` 함수가 처음으로 반환 한 `num`의 값은 `10` 이기 때문에, `num1`의 값은 `10`이고, 그 후엔 `num`의 값만 증가해요. + +`num1`을 `increasePassedNumber`로 전달했기 때문에, `num2`는 `10`이에요. `number`는 `10`이에요(`num1`의 값. 다시, 단항 연산자가 `++`는 _우선_ 피연산자의 값을 _반환하고_, _그 후_ 피연산자의 값을 _증가해요_. `number`의 값은 `10`이에요 즉, `num2`는 `10`이죠. + +
++ +#### 답: C + +ES6에서, 기본값으로 파라미터를 초기화할 수 있어요. 함수에 값이 없이 전달되거나, 파라미터의 값이 `"undefined"`라면, 파라미터의 값은 기본값이 될 거예요. 이 경우, `value` 객체의 속성을 새로운 객체 안에 전개했어요. 따라서 `x`는 `{ number: 10 }`을 기본값으로 가져요. + +기본 인수는 _호출 시점_ 에 평가돼요! 함수를 부를 때마다, _새로운_ 객체를 만들어요. 처음 두 번은 값을 전달하지 않고, `multiply` 함수를 호출해요: `x`는 `{ number: 10 }`의 기본값을 가져요. 그다음 해당 숫자를 곱한 값인 `20`을 출력해요. + +세 번째로 곱셈을 호출할 때, 인수를 전달해요: 그 객체는 `value`라고 불려요. `*=` 연산자는 사실 `x.number = x.number * 2`의 줄임말이에요: `x.number`의 값을 변경하고, 곱셈한 값 `20`을 출력해요 + +네 번째엔, `value` 객체를 다시 한번 전달해요. `x.number`는 이전에 `20`으로 바뀌었기 때문에, `x.number *= 2`는 `40`을 출력해요. + +
++ +#### 답: D + +`reduce` 메소드가 받은 첫 번째 인수는 _누산기_ 예요, 이 경우엔 `x`죠. 두 번째 인수 `y`는 _현재 값_ 이에요. reduce 메소드에서, 배열에 있는 모든 요소에 콜백 함수를 실행하므로 궁극적으로는 하나의 값을 얻어요. + +이 예제에서는, 값을 반환하지 않고, 단지 누적된 값과 현재 값을 출력해요. + +누산기의 값은 콜백 함수가 이전에 반환한 값이에요. 만약 추가적인 `초기값` 인수를 `reduce` 메소드에 전달하지 않았다면, 누산기는 첫번째 부른 첫 번째 요소와 동일해요. + +첫 번째로 부를 땐, 누산기 (`x`)는 `1` 이에요, 그리고 현재 값인 (`y`)는 `2`예요. 콜백 함수로부터 반환되지 않았고, 누산기와 현재 값을 출력해요: `1` 그리고 `2`가 출력돼요. + +함수에서 값을 반환하지 않았다면, `undefined`를 반환해요. 다음번에 부를 때, 누산기는 `undefined`고, 그리고 현재 값은 `3`이에요. `undefined` 그리고 `3`이 출력돼요. + +네 번째 부를 땐, 또 콜백 함수에서 반환받지 않았어요. 누산기는 다시 `undefined`고, 현재 값은 `4`예요. `undefined` 그리고 `4`가 출력돼요. + +
++ +#### 답: B + +파생 클래스에서, `super`를 부르기 전에는 `this` 키워드에 접근할 수 없어요. 그렇게 하려고 한다면, ReferenceError를 던질 거에요: 1과 4는 reference error를 던져요 + +`super` 키워드를 가지고, 부모 클래스 생성자에 주어진 인수를 부를 수 있어요. 부모 생성자는 `name` 인수를 받아요, 그래서 `name`을 `super`로 전달해야 해요. + +`Labrador` 클래스는 2개의 인수를 받는데, `Dog`로 부터 확장된 `name`과 `Labrador` 클래스의 추가 속성인 `size`예요. 그 두 개는 `Labrador` 생성자 함수에 전달되어야 하는데, 올바르게 사용된 건 2번째 생성자예요. + +
++ +#### 답: B + +`import` 키워드를 사용하면, 모든 import된 modules은 _우선-파싱_ 되어요. import된 모듈은 _처음에_ 실행되는 것을 의미하고, import한 파일 안에 있는 코드는 _나중에_ 실행돼요. + +이것은 CommonJSd의 `require()`와 `import`의 차이예요! `require()`을 사용하면, 런타임 중 코드에서 필요한 시점에 의존성 모듈을 로드 할 수 있어요. 만약 `import` 대신에 `require`을 사용하면, `running index.js`, `running sum.js`, `3`으로 콘솔에 출력될 거에요. + +
++ +#### 답: A + +모든 심볼은 완전히 유니크해요. 심볼에 전달된 인수의 목적은 심볼에 설명을 제공하는 거에요. 심볼의 값은 전달된 인수에 따라 달라지지 않아요. 동등성을 테스트할 때, 완전히 새로운 두 개의 심볼을 만들어요: 첫번째 `Symbol('foo')`와 두번째 `Symbol('foo')`. 이 두개의 값은 유니크하고, 서로 같지 않아요, `Symbol('foo') === Symbol('foo')`는 `false`를 반환해요. + +
++ +#### 답: C + +`padStart` 메소드를 사용해, 문자열의 시작 부분에 패딩을 추가해 줄 수 있어요. 이 메소드에 전달된 값은 패딩을 포함한 문자열의 _전체_ 길이예요. 문자열 `"Lydia Hallie"`의 길이는 `12`예요. `name.padStart(13)`은 문자열의 시작점에 1 스페이스를 삽입해요, 따라서 12 + 1 은 13이죠. + +`padStart` 메소드에 전달된 인수가 배열의 길이보다 작다면, 패딩은 추가되지 않을 거예요. + +
++ +#### 답: A + +`+` 연산자를 사용해, 문자열을 연결 시킬 수 있어요. 이 경우에는, 문자열 `"🥑"`과 문자열 `"💻"`을 연결해, 결과 `"🥑💻"`를 얻었어요. + +
++ +#### 답: C + +제너레이터 함수는 `yield` 키워드를 보면 실행을 "멈춰"요. 첫 번째로, `game.next().value`를 불러, 함수가 "Do you love JavaScript?" 문자열을 넘겨주도록 할 수 있어요. + +`yield` 키워드를 처음으로 찾기 전까지, 모든 줄이 실행되요. 함수 안 첫 번째 줄에 `yield` 키워드가 있어요: 첫 번째 yield으로 실행을 멈춰요! _이것은 `answer` 변수가 아직 정의되지 않았는 뜻이에요!_ + +`game.next("Yes").value`을 부를 때, 이전 `yield`는 `next()` 함수가 전달한 파라미터의 값으로 대체 되는데, 이 경우에는 `"Yes"`로 대체 돼요. `answer` 변수의 값은 이제 `"Yes"`예요. if문의 조건은 `false`를 반환해, `JavaScript loves you back ❤️`이 출력돼요. + +
++ +#### 답: C + +`String.raw`는 escapes(`\n`, `\v`, `\t` 등.)가 무시되는 문자열을 반환해요! 백슬래시는 다음과 같이 끝나면 문제가 될 수 있어요: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +이렇게 될 거예요: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +`String.raw`을 사용하면, 간단하게 escape를 무시하고 출력해요: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +이 경우, 문자열 `Hello\nworld`이 출력되요. + +
++ +#### 답: C + +async 함수는 항상 promise를 반환해요. `await`는 promise가 resolve 할 때까지 기다려야 해요: pending promise는 `data`를 설정하기 위해 부른 `getData()`가 반환한 것을 가져요. + +resolve된 값 `"I made it"`에 접근하고 싶다면, `data`에 `.then()` 메소드를 사용해야해요. + +`data.then(res => console.log(res))` + +이건 `"I made it!"`을 출력할 거예요. + +
++ +#### 답: B + +`.push()`메소드는 새로운 배열의 _길이_ 를 반환해요! 이전에, 배열은 한 개의 요소(문자열 `"banana"`)를 포함하고 길이는 `1`예요. 배열에 문자열 `"apple"`을 추가한 후, 배열은 두 개 요소를 포함하고, 길이 `2`를 가져요. `addToList` 함수로부터 반환 받은거예요. + +`push` 메소드는 원본 배열을 수정해요. 만약 함수로부터 _배열의 길이_ 대신에 _배열_ 을 반환하고 싶다면, `item`을 푸시한 후 `list`를 반환해야해요. + +
++ +#### 답: B + +`Object.freeze`는 객체의 속성을 추가, 삭제 혹은 수정하지 못하게 만들어요(다른 객체 속성의 값이 아닌 한). + +변수 `shape`을 생성할 때, 동결 객체 `box`와 동일하게 설정했고, `shape` 역시 동결 객체를 참조해요. `Object.isFrozen`을 사용해 객체의 동결 여부를 확인할 수 있어요. 이 경우, `Object.isFrozen(shape)`은 true를 반환하고, 따라서 변수 `shape`는 동결 객체 참조를 가져요. + +`shape`가 동결 상태이므로, `x`의 값은 객체가 아니며, `x`의 속성을 수정할 수 없어요. `x`는 여전히 `10`이고, `{ x: 10, y: 20 }`가 출력돼요. + +
++ +#### 답: D + +오른쪽에 있는 객체로부터 속성 `name`을 분해할 때, `myName`라는 이름을 가진 변수에 값 `"Lydia"`을 할당해요. + +`{ name: myName }`은, JavaScript에게 오른쪽에 있는 `name`속성의 값을 가진 `myName`이라고 불리는 새로운 변수를 만든다고 말하는 거예요. + +`name`을 출력하려고 하면, 변수는 정의되지 않아 ReferenceError를 던질거예요. + +
++ +#### 답: A + +순수 함수는 _항상_ 같은 결과를 반환하는 함수예요, 만약 같은 인수가 전달 된다면 말이죠. + +`sum` 함수는 항상 같은 결과를 반환해요. 만약 `1`과 `2`를 전달하면, 부작용 없이 _항상_ `3`을 반환할 거예요. `5`와 `10`을 전달하면, _항상_ `15`를 반환할 거예요. 이게 순수 함수의 정의예요. + +
++ +#### 답: C + +`add`함수는 _memoized_ 함수예요. memoization 사용하면, 함수 실행 속도를 높이기 위해 함수의 결과를 캐시할 수 있어요. 이 경우, 이전에 반환된 값을 저장한 `cache` 객체를 만들어요. + +같은 인수로 `addFunction` 함수를 다시 부르면, 우선 cache 안에 값을 갖고 있는지 확인해요. 만약 그렇다면, 캐시값이 반환되어 실행시간이 절약돼요. 캐시되지 않았다면, 값을 계산하고 나중에 저장해요. + +같은 값으로 `addFunction`함수를 세 번 불러요: 첫 번째 호출 때에는, `num`가 `10`일 때 함수의 값은 아직 저장되지 않았어요. if문의 조건 `num in cache` 은 `false`을 반환하고, else 블록이 실행돼요: `Calculated! 20`을 출력하고, 결과 값은 cache 객체에 추가돼요. `cache`는 이제 `{ 10: 20 }` 처럼 보여요. + +두 번째엔, `cache`객체는 `10`을 위해 반환될 값을 포함하고 있어요. if문의 조건 `num in cache`은 `true`를 반환하고, `'From cache! 20'`이 출력돼요. + +세 번째에는, `5 * 2`을 `10`으로 평가해 함수에 전달해요. `cache` 객체는 `10`을 위해 반환될 값을 포함하고 있어요. if문의 조건 `num in cache`은 `true`를 반환하고, `'From cache! 20'`이 출력돼요. + +
++ +#### 답: A + +_for-in_ 루프에서는, **열거 가능한** 속성에 대해 반복 할 수 있어요. 배열에서, 열거 가능한 속성은 배열 요소의 "키"이고, 사실 그들의 인덱스예요. 배열은 다음과 같이 볼 수 있어요: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +여기서 키는 열거 가능한 속성이에요. `0` `1` `2` `3`이 출력되요. + +_for-of_ 루프에서는, **반복 가능한** 속성을 가진 요소에 대해 반복 할 수 있어요. 배열은 반복 가능해요. 배열을 반복할 때, "item" 변수는 현재 반복중인 요소와 같고, `"☕"` ` "💻"` `"🍷"` `"🍫"`이 출력돼요. + +
++ +#### 답: C + +배열 요소은 모든 값을 가질 수 있어요. 숫자, 문자, 객체, 다른 배열, null, 불리언 값, undefined, 그리고 날짜, 함수, 연산자와 같은 표현식 + +요소는 반환된 값과 같아질 거예요. `1 + 2`는 `3`을 반환하고, `1 * 2`는 `2`를 반환하고, `1 / 2` 는 `0.5`을 반환해요. + +
++ +#### 답: B + +기본적으로, 인수는 함수에 값이 전달되지 않으면 `undefined` 값을 가져요. 이 경우, `name` 인수를 위한 값을 전달하지 않았어요. `name`은 `undefined`로 출력돼요. + +ES6에서, 기본값 `undefined` 값을 기본값 매개변수로 덮어쓸 수 있어요. 예를 들면: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +이 경우, 값을 전달하지 않거나 `undefined`를 전달하면, `name`은 항상 문자열 `Lydia`가 될 거예요. + +
++ +#### 답: B + +`this`키워드의 값은 사용하는 곳에 따라 달라요. `getStatus`메소드 같은 **메소드**에서 `this`키워드는 _메소드가 속한 객체_ 를 참조해요. 이 메소드는 `data` 객체에 속해 있어, `this`는 `data`객체를 참조해요. `this.status`를 출력할 때, `data`객체의 `status` 속성 `"🥑"`이 출력돼요. + +`call` 메소드를 사용해, `this` 키워드가 참조하는 객체를 바꿀 수 있어요. **함수**에서, `this` 키워드는 _함수가 속한 객체_ 를 참조해요. `setTimeout` 함수를 _전역 객체_ 에 선언했어요, 따라서 `setTimeout` 함수 안에서 `this`키워드는 _전역 객체_ 를 참조해요. 전역 객체에는 `"😎"`값을 가진 _status_ 라는 변수가 있어요. `this.status`를 출력하면, `"😎"`이 출력돼요. + +
++ +#### 답: A + +`city` 변수를 `person` 객체의 `city`라고 불리는 속성 값으로 설정 했어요. 이 객체에서는 `city`라고 불리는 속성이 없기 때문에, 변수 `city`는 값 `undefined`를 가져요. + +`person`객체 자체를 참조 _하지않는다_ 는 걸 참고해요! 변수 `city`는 `person` 객체의 `city` 속성의 현재 값으로 설정 했을 뿐이에요. + +그 뒤, 우리는 `city`를 문자열 `"Amsterdam"`로 설정 했어요. 이건 person 객체를 바꾸지 않아요: 여기서 객체를 참조하는 건 없어요. + +`person`객체를 출력할 때, 수정되지 않은 객체를 반환 받아요. + +
++ +#### 답: C + +`const`와 `let` 키워드를 사용한 변수는 _블록-스코프_ 예요. 블록은 중괄호 (`{ }`) 사이에 있는 모든 것이에요. 이 경우, if/else 표현식의 중괄호를 의미해요. 변수가 선언된 블록 외부에서 참조할 수 없어요, ReferenceError를 던져요. + +
++ +#### 답: C + +두번째 `.then`에서의 `res`의 값은 이전`.then`에서 반환된 값이에요. 이것 처럼 `.then`을 계속해서 연결할 수 있고, 값은 계속해서 다음 핸들러로 전달 돼요. + +
++ +#### 답: A + +`!!name`에서, 우리는 `name`의 값이 참 같은지 거짓 같은지 여부를 결정해요. 만약 시험 하려는 name이 참 같다면, `!name`은 `false`를 반환해요. `!false`(실제로는 `!!name`)는 `true`를 반환해요. + +`hasName`을 `name`으로 설정하면, `hasName`은 불린 값 `true`가 아니라, `getName` 함수에 전달된 값으로 설정해요. + +`new Boolean(true)`은 불린 값 자체가 아닌, 감싼 객체를 반환해요. + +`name.length`은 그것의 `true`의 여부가 아닌, 전달된 인수의 길이를 반환해요. + +
++ +#### 답: B + +문자열의 특정 인덱스의 문자를 얻으려면, 대괄호 표기법을 사용하면 돼요. 문자열의 첫 번째 문자는 인덱스 0과 기타등등을 가지고 있어요. 이 경우엔 인덱스가 0이고 문자 `"I'`가 출력되는 요소를 갖길 원해요. + +이 방법은 IE7 이하에서는 지원되지 않는다는 것을 유의하세요. 이 경우, `.charAt()`를 사용하세요. + +
++ +#### 답: B + +기본값 매개변수를 이전에 정의한 함수의 다른 매개변수로 설정 할 수 있어요. 우리는 `sum` 함수에 값 `10`을 전달했어요. 만약 `sum` 함수에 인수의 값을 하나만 받았다면, `num2`의 값은 전달되지 않았고, `num1`은 전달된 값 `10`과 같다는 의미에요. `num2`의 기본값은 `num1`의 값인 `10`과 같아요. `num1 + num2`는 `20`을 반환해요. + +만약 기본갑 매개변수가 정의된 _후_ (오른쪽에) 기본 파라미터의 값을 설정하려고 시도한다면, 파라미터의 값은 아직 초기화되지 않아, 오류를 던질 거에요. + +
++ +#### 답: A + +`import * as name` 신택스를 사용해, `module.js` 파일에 있는 _모든 exports_ 를 `index.js` 파일 안에 `data`라고 불리는 새로운 객체로 생성해요. `module.js` 파일에는, 2개의 export가 있어요: default export 와 named export. default export는 문자열 `"Hello World"`을 반환하는 함수이고, named export는 문자열 `"Lydia"`의 값을 가진 `name`이라고 불리는 변수예요. + +`data` 객체는 default export를 위한 `default` 속성을 가지고, 다른 속성은 named exports의 이름과 그에 해당하는 값을 가져요. + +
++ +#### 답: C + +Class는 함수 생성자를 위한 문법적 설탕이에요. 함수 생성자로서 `Person` 클래스와 동등한 것은 다음과 같아요: + +```javascript +function Person() { + this.name = name; +} +``` + +`new`와 함께 불려진 함수 생성자는 `Person`의 인스턴스를 생성하고, `typeof` 키워드는 인스턴스의 `"object"`를 반환해요. `typeof member`는 `"object"`을 반환해요. + +
++ +#### 답: D + +`.push` 메소드는 배열 자체가 아니라, 배열의 _새로운 길이_ 를 반환해요! `newList`를 `[1, 2, 3].push(4)`과 동일하게 설정함으로써, `newList`를 배열의 새로운 길이와 동일하게 설정했어요: `4`. + +그리고서, `.push` 메소드를 `newList`에 사용하려고 했어요. `newList`는 숫자 값 `4` 이기 때문에, `.push` 메소드를 사용할 수 없어요: TypeError가 던져져요. + +
++ +#### 답: D + +`giveLydiaPizza`와 같은 일반 함수는, `생성자` 속성을 가진 객체(프로토타입 객체)이고, `프로토타입` 속성을 갖고 있어요. 그러나 `giveLydiaChocolate` 함수와 같은 화살표 함수에서는, `prototype` 속성을 가지고 있지 않아요. `giveLydiaChocolate.prototype`을 사용해 `prototype` 속성에 접근하려고 할 때, `undefined`이 반환될 거에요. + +
++ +#### 답: A + +`Object.entries(person)`은 키와 객체를 포함한 중첩 배열의 배열을 반환해요: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +`for-of` 루프를 사용해서, 배열 안에 각 요소를 반복할 수 있는데, 이 경우엔 하위 배열이에요. 하위 배열을 `const [x, y]`을 사용해, for-of 루프에서 즉시 분해할 수 있어요. `x`는 하위 배열의 첫 번째 요소와 같고, `y`는 하위 배열의 두 번째 요소와 같아요. + +첫번째 하위요소는 `[ "name", "Lydia" ]`로, `x`는 `"name"`, `y`는 `"Lydia"`을 출력해요. +두번째 하위요소는 `[ "age", 21 ]`로, `x`는 `"age"`, `y`는 `21`을 출력해요. + +
++ +#### 답: D + +`...args`은 rest 파라미터예요. rest 파라미터의 값은 모든 나머지 인수을 포함한 배열이며, **마지막 파라미터만 될 수 있어요**! 지금 예시에서는, rest 파라미터는 두번째 파라미터예요. 이것은 불가능하고, syntax error를 던지게 될거에요. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit]; +} + +getItems(['banana', 'apple'], 'pear', 'orange'); +``` + +위의 예시는 동작해요. 배열 `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]`을 반환해요. + +
++ +#### 답: B + +JavaScript에서, 세미콜론을 (`;`)을 명시적으로 _포함하여_ 쓰지 않더라도, JavaScript 엔진은 여전히 문 뒤에 그들을 추가해요. 이것은 **자동 세미콜론 삽입**이라고 불려요. 예를 들어 문은 변수, 또는 `throw`, `return`, `break` 등과 같은 키워드가 될 수도 있어요. + +여기, `return`문을 썼고, 다른 값 `a + b`은 _새로운 줄_ 에 쓰였어요. 그러나, 새로운 줄이기 때문에, 엔진은 실제로 그 값이 반환되길 바라는지 알 수 없어요. 대신에, 자동적으로 `return` 뒤에 세미콜론을 더해요. 이것을 볼 수 있을거에요: + +```javascript +return; +a + b; +``` + +`return` 키워드 뒤에 함수가 실행되는 것이 중단되기 때문에, `a + b`의 의미는 도달되지 않아요. 여기서처럼, 만약 아무 값도 반환되지 않는다면 함수는 `undefined`를 반환해요. `if/else`문 뒤에는 아무것도 자동으로 삽입되지 않는다는 걸 유의해요! + +
++ +#### 답: B + +클래스를 다른 클래스/함수 생성자로 설정할 수 있어요. 이 경우, `Person`을 `AnotherPerson`로 설정했어요. 이 생성자의 name은 `Sarah`예요, 따라서 새로운 `Person`의 인스턴스 `member`의 name 속성은 `"Sarah"`예요. + +
++ +#### 답: D + +심볼은 _열거 불가능_ 해요. Object.keys 메소드는 객체의 모든 _열거 가능_ 한 키 속성을 반환해요. 심볼은 보이지 않고, 빈 객체가 반환돼요. 객체 전체를 출력하면, 심지어 열거 불가능한 것이라도 모든 속성을 볼 수 있어요. + +이것은 심볼의 많은 특성 중 하나에요: 완전히 고유한 값(예를 들어 작업중인 2개의 라이브러리를 같은 객체의 속성으로 추가하고 싶을 때, 객체의 우연한 이름 충돌을 방지해요)을 나타내는 것 외에, 이 방법으로 객체의 속성을 "숨길" 수 있어요(비록 완전히는 아닐지라도. 여전히 `Object.getOwnPropertySymbols()` 메소드를 사용해 심볼에 접근 할 수 있어요). + +
++ +#### 답: A + +`getList`함수는 배열을 인수로 받았어요. `getList` 함수의 괄호 사이에 있는 배열을 즉시 분해 했어요: + +`[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +rest 파라미터를 사용해 `...y`에 모든 "남은" 인수을 배열에 넣었어요. 이 경우에서 남아있는 인수는 `2`, `3` 그리고 `4`예요. `y`의 값은 배열이고, 모든 rest 파라미터를 포함하고 있어요. 이 경우 `x`의 값은 `1`이기 때문에, `[x, y]`는 `[1, [2, 3, 4]]`로 출력돼요. + +`getUser` 함수는 객체를 받았어요. 화살표 함수에서, 우리가 한개의 값을 반환한다면 중괄호를 사용할 _필요_ 가 없어요. 그러나, 만약 화살표 함수에서 _객체_ 를 반환하고 싶다면, 괄호 사이에 반환할 값을 써야해요, 그렇지 않다면 아무 값도 반환받을 수 없어요! 다음 함수에서는 객체가 반환 될 거에요: + +`const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })` + +이 경우 값이 반환되는 값이 없으므로, 함수는 `undefined`을 반환해요. + +
++ +#### 답: C + +변수 `name`은 문자열을 값으로 가지고 있고, 함수가 아니에요, 따라서 호출할 수 없어요. + +TypeErrors는 값이 예상된 유형이 아닐 경우 던져져요. JavaScript는 `name`을 호출하려고 했기 때문에 함수일거라 예상했어요. 그러나 문자열이였기 때문에, TypeError가 던져져요: name은 함수가 아니에요! + +SyntaxErrors는 어떤 것을 썼을때 JavaScript에서 유효하지 않을 때 던져져요, 예를들어 `return`을 `retrun`로 썼을때 말이죠. +ReferenceErrors는 JavaScript가 접근하려고 하는 값의 참조를 찾을 수 없을 때 던져져요. + +
++ +#### 답: B + +`[]`은 참 같은 값이에요. `&&` 연산자를 사용할 때, 왼쪽에 있는 값이 참 같은 값이라면 오른쪽 값은 반환될 거에요. 이 경우, 왼쪽의 값 `[]`은 참 같은 값이에요, 따라서 `'Im'`은 반환될 거예요. + +`""`은 거짓 같은 값이에요. 만약 왼쪽 값이 거짓 같은 값이라면, 반환되는 것은 없어요. `n't`은 반환되지 않아요. + +
++ +#### 답: C + +`||` 연산자를 사용하면, 첫번째로 참 같은 피연산자를 반환해요. 만약 모든 값이 거짓 같다면, 마지막 피연산자를 반환해요. + +`(false || {} || null)`: 빈 객체 `{}`는 진짜 같은 값이에요. 이것은 최초로(그리고 유일하게) 진짜 같은 값이라 반환돼요. `one`은 `{}`이에요. + +`(null || false || "")`: 모든 피연산자는 가짜 같은 값이에요. 이것은 마지막 피연산자 `""`가 반환된다는 것을 의미해요. `two`는 `""`이에요. + +`([] || 0 || "")`: 빈 배열 `[]`은 진짜 같은 값이에요. 이것은 첫번째로 진짜 같은 값이라 반환돼요. `three`은 `[]`이에요. + +
++ +#### 답: D + +promise를 사용하면, 기본적으로 _이 함수를 실행하고 싶지만, 시간이 좀 걸릴 수 있어 실행 중에 잠시 미뤄둘거에요. 확실한 값이 resoloved(혹은 rejected) 되었을 때와 콜 스택이 비었을 때, 이 값을 사용하고 싶어요_ 라고 말해요. + +`async` 함수 안에서 `.then`과 `await` 두 개의 키워드로 값을 얻을 수 있어요. 비록 `.then`과 `await` 모두 프라미스의 값을 얻을 수 있지만, 그들은 약간 다르게 작동해요. + +`firstFunction`에서, (뭐랄까) myPromise 함수가 실행되는 것을 미뤘지만, 다른 코드, 이 경우엔 `console.log('second')`를 계속해서 실행해요. 그리고서, 함수는 콜스택이 비워져 있는 걸 본 다음 출력된 문자열 `I have resolved`를 resolved 해요. + +`secondFunction`에서 await 키워드를 사용하면, 말 그대로 다음 라인으로 옮기기 전에 값이 resoloved 될 때 까지 async 함수의 실행을 중단해요. + +이것은 `myPromise`이 값 `I have resolved`을 resolve 할 때 까지 기다린다는 뜻이고, 단 한 번만 발생한 뒤, 다음라인으로 이동해요: `second`이 출력돼요. + +
++ +#### 답: C + +`+` 연산자는 숫자로 나타난 값을 더하는데 사용될 뿐만 아니라, 문자열을 연결하는데 사용해요. JavaScript 엔진은 하나 이상의 값이 숫자가 아닌 것을 발견 했을 때, 숫자를 문자열로 강제로 변환해요. + +첫번째 `1`은, 숫자로된 값이에요. `1 + 2`는 숫자 3을 반환해요. + +그러나, 두번째는 문자열 `"Lydia"`이에요. `"Lydia"`은 문자열이고, `2`는 숫자에요: `2`는 문자열로 강제 변환되어요. `"Lydia"`그리고 `"2"`이 연결되어, 문자열 `"Lydia2"`이 반환되요. + +`{ name: "Lydia" }`은 객체에요. 객체가 아닌 숫자나 객체는 문자열이 아니므로, 둘다 문자화되어요. 일반 객체를 문자화 할때, `"[object Object]"`가 돼요. `"[object Object]"`는 `"2"`와 연결되어 `"[object Object]2"`가 돼요. + +
+
+
+#### 답: C
+
+promise 또는 non-promise가 아니더라도, 어떤 유형의 값이라도 `Promise.resolve`으로 전달 할 수 있어요. 메소드 그 자체는 resolved 값을 가진 promise를 반환해요 (`
+ +#### 답: B + +객체는 참조로 전달되었어요. 엄격한 동등 비교 (`===`)로 객체를 검사한다면, 그들의 참조를 비교할거에요. + +`person2`의 기본 값을 `person` 객체로 설정 하고, `person` 객체를 `person1`의 값으로 전달 했어요. + +이것은 두개의 값은 메모리의 같은 장소의 참조를 가지고 있다는 걸 의미해요, 그렇기 때문에 그들은 같아요. + +`else`구문 안에 코드블럭이 실행되면, `They are the same!`을 출력해요. + +
++ +#### 답: D + +JavaScript에서, 객체의 속성에 접근하는 2가지 방법을 가지고 있어요: 괄호 표기법, 또는 점 표기법. 이 예제에서는, 괄호 표기법 (`colorConfig["colors"]`) 대신 점 표기법 (`colorConfig.colors`)을 사용 했어요. + +점 표기법에서, JavaScript는 정확히 일치하는 이름을 가진 객체의 속성을 찾으려 해요. 이 예제에서 JavaScript는 `colorConfig` 객체의 `colors`라고 불리는 속성을 찾으려고 했어요. 그곳에는 `colors`라고 불리는 속성이 없어요, 그래서 `undefined`을 반환해요. 그리고 나서, `[1]`을 사용해서 첫번째 요소의 값에 접근하려고 했어요. `undefined`의 값에는 이것을 할 수 없어요, 그래서 `TypeError`를 던져요: `Cannot read property '1' of undefined`. + +JavaScript 문장을 해석(또는 참조형 변수를 원시 데이터 타입으로 만들어 주도록) 해요. 괄호 표기법을 사용할때, 첫번째로 열린 괄호 `[`을 보고 닫힌 괄호 `]`를 찾을 때 까지 계속 진행되는 것으로 보여요. 그러고 나서야, 문장을 평가할거에요. 만약 `colorConfig[colors[1]]`을 사용했다면, `colorConfig` 객체의 속성 `red` 의 값이 반환될 거에요. + +
++ +#### 답: A + +엔진에서, 이모티콘은 유니코드에요. 하트 이모티콘의 유니코드는 `"U+2764 U+FE0F"`에요. 같은 이모티콘의 유니코드는 항상 같아요, 따라서 각각 다른 두개의 같은 문자열을 비교하는 것이므로 true를 반환해요. + +
++ +#### 답: D + +`splice` method를 사용하면, 요소를 삭제, 대체하거나 추가함으로써 원본 배열을 수정해요. 이 경우에서, 인덱스 1에서 부터 2개의 아이템을 제거했어요. (`'🥑'` 와 `'😍'`를 삭제했어요) 그리고 ✨ 이모티콘을 대신 추가했어요. + +`map`, `filter` 그리고 `slice` 는 새로운 배열을 반환하고, `find` 는 요소를 반환하며, `reduce` 는 감소된 값을 반환해요. + +
++ +#### 답: A + +`info` 객체의 `favoriteFood` 속성 값을 피자 이모지 `'🍕'`으로 설정했어요. 문자는 원시 데이터 형이에요. JavaScript에서 원시 데이터 형은 참조로 상호 작용 하지 않아요. + +JavaScript에서, 원시 데이터 형은 (객체가 아닌 모든 것) _값_ 으로 상호 작용해요. 이 경우, `info` 객체의 `favoriteFood` 속성 값을 `food` 배열 안의 첫 번째 요소로 설정했어요. 이 경우 (`'🍕'`) 피자 이모지는 문자열이에요. 문자열은 원시 데이터 형이므로 값으로 상호 작용해요. (좀 더 알고싶다면 내 [블로그 포스트](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference)를 참고하세요.) + +그리고나서, `info` 객체의 `favoriteFood` 속성 값을 바꿨어요. `favoriteFood`의 값은 단지 배열의 첫 번째 요소의 값을 _복사_ 했기 때문에 `food` 배열은 바뀌지 않고, `food[0]` 요소의 메모리 공간과 같은 참조를 갖지 않아요. food를 출력하면, 여전히 원본 배열 `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']` 이에요. + +
++ +#### 답: A + +`JSON.parse()`메소드를 사용하면, JSON 문자열의 구문을 분석해 JavaScript 값으로 생성해요. + +```javascript +// 숫자를 유효한 JSON 문자열로 변환해요, 그리고 나서 JSON 문자열의 구문을 분석해 JavaScript 값으로 생성해요. +const jsonNumber = JSON.stringify(4); // '4' +JSON.parse(jsonNumber); // 4 + +// 배열 값을 유효한 JSON 문자열로 변환해요, 그리고 나서 JSON 문자열의 구문을 분석해 JavaScript 값으로 생성해요. +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]); // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray); // [1, 2, 3] + +// 객체를 유효한 JSON 문자열로 변환해요, 그리고 나서 JSON 문자열의 구문을 분석해 JavaScript 값으로 생성해요. +const jsonArray = JSON.stringify({ name: 'Lydia' }); // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray); // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### 답: D + +각 함수는 각자의 _실행 컨텍스트_ (또는 _스코프_)가 있어요. `getName`함수는 먼저 접근하려고 하는 변수 `name`가 자신의 컨텍스트(스코프) 내 포함하고 있는지 살펴봐요. 이 경우에, `getName`함수는 자체 `name` 변수를 포함해요.: `let` 키워드로 값이 `'Sarah'`인 변수 `name`을 선언해요. + +`let` 키워드 (그리고 `const`)를 사용한 변수는 호이스팅 되지만, `var`와는 다르게 초기화 되지 않아요. 그들을 선언(초기화)한 줄 전에서는 접근 할 수 없어요. 이것은 "일시적 사각지대"라고 불려요. 변수를 선언하기 전에 접근하려고 한다면, JavaScript는 `ReferenceError`를 던져요. + +`getName` 함수 안에 `name` 변수를 선언하지 않았다면, javaScript 엔진은 _스코프 체인_ 을 살펴봤을 거예요. 외부 범위에는 값이 `Lydia`인 `name`이라는 변수가 있어요. 이 경우 `Lydia`를 출력할 거예요. + +```javascript +let name = 'Lydia'; + +function getName() { + console.log(name); +} + +getName(); // Lydia +``` + +
++ +#### 답: C + +`yield` 키워드를 사용해, 제너레이터 함수 안의 값을 `yield` 해요. `yield*` 키워드를 사용하면, 다른 제너레이터 함수 또는 반복 가능한 객체(예를 들면 배열)의 값을 yield 할 수 있어요. + +`generatorOne`에서, 전체 배열 `['a', 'b', 'c']`을 `yield` 키워드를 사용해 넘겨줬어요. `one` (`one.next().value`)의 `next` 메소드가 반환한 객체의 `value`속성 값은 전체 배열 `['a', 'b', 'c']`과 같아요. + +```javascript +console.log(one.next().value); // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value); // undefined +``` + +`generatorTwo`에서, `yield*` 키워드를 사용했어요. `two`의 첫 번째로 넘겨진 값이 이터레이터의 첫 번째 넘겨진 값과 같다는 의미에요. 이터레이터는 배열 `['a', 'b', 'c']` 이에요. 처음으로 넘겨진 값은 `a`이고, 따라서 첫 번째 순서에서 `two.next().value`를 부르면 `a`를 반환해요. + +```javascript +console.log(two.next().value); // 'a' +console.log(two.next().value); // 'b' +console.log(two.next().value); // 'c' +console.log(two.next().value); // undefined +``` + +
++ +#### 답: A + +템플릿 리터러를 사용한 표현식은 첫번째로 평가돼요. 문자열은 표현식의 반환된 값을 포함하게 된다는 것을 의미하고, 이 경우 함수 `(x => x)('I love')`는 즉시 호출 돼요. 화살표 함수 `x => x`의 인수 값으로 `I love`를 전달 했어요. `x`는 `'I love'`이고 반환 될 거에요. 이 결과는 `I love to program` 이에요. + +
++ +#### 답: C + +일반적으로 객체를 `null`로 설정했을 때, 객체는 더 이상 참조할 객체가 없어 _쓰레기 수집_ 되어요. 그러나, `setInterval`을 가진 콜백 함수는 화살표 함수 (`config` 객체로 감싸진) 이기 때문에, 콜백 함수는 여전히 `config` 객체를 참조 하고 있어요 +참조가 존재하는 한, 객체는 쓰레기 수집 되지 않아요. +이것은 interval이므로, `config`를 `null` 또는 `delete`-ing `config.alert`로 설정하면 interval이 쓰레기 수집되지 않아, interval은 계속 호출됩니다 +메모리에서 제거하기 위해서 `clearInterval(config.alert)`로 지워야 합니다. +지워지지 않았기 때문에, `setInterval` 콜백 함수는 매 1000ms (1s)마다 계속 호출 될 거에요. + +
++ +#### 답: B + +키/값을 쌍으로 추가할 때 `set` 메소드를 사용하면, 키는 `set` 함수로 전달 된 첫 번째 인수의 값이 되고, 값은 `set` 함수로 전달된 두 번째 인수의 값이 될 거에요. 이 경우에 키는 _함수_ `() => 'greeting'`이고, 값은 `'Hello world'`예요. `myMap`은 이제 `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }` 예요. + +1은 틀렸어요, 키는 `'greeting'`가 아니라 `() => 'greeting'`이기 때문이에요. +3은 틀렸어요, `get`메소드에 새로 생성한 함수를 파라미터로 전달 했기 때문이에요. 객체는 _참조_ 로 상호작용해요. 함수는 객체이기 때문에, 두 함수가 같다고 하더라도 절대로 동일하지 않아요: 메모리 안에 다른 장소의 참조를 가지고 있어요. + +
++ +#### 답: C + +`changeAge`와 `changeAgeAndName`함수 모두 _새롭게_ 만들어진 객체 `{ ...person }`를 기본값 매개변수로 가지고 있어요. 이 객체는 `person` 객체의 모든 키/값의 복사본을 가지고 있어요. + +첫번째로, `changeAge`함수를 호출 했고, 그것의 인수로 `person` 객체를 전달 했어요. 이 함수는 `age`속성의 값을 1 증가 시켜요. `person`은 이제 `{ name: "Lydia", age: 22 }`예요. + +그리고서, `changeAgeAndName` 함수를 호출 했지만, 파라미터를 전달하지 않았어요. 대신에, `x`의 값은 _새로운_ 객체와 같아요: `{ ...person }`. 새로운 객체이기 때문에, `person`객체의 속성의 값에 영향을 주지 않아요. `person`은 여전히 `{ name: "Lydia", age: 22 }`와 같아요. + +
++ +#### 답: C + +연산자 `...`를 사용하면, 반복 가능한 객체를 개별요소로 _spread_ 펼칠 수 있어요. `sumValues` 함수는 인수 3개를 받았어요: `x`, `y` 그리고 `z`. `...[1, 2, 3]`를 `sumValues` 함수에 전달하면 `1, 2, 3` 가 될 거예요. + +
++ +#### 답: B + +`+=` 연산자를 사용하면, `num`의 값을 `1` 씩 증가시켜요. `num`은 초기값 `1`을 가지고 있어요, 그래서 `1 + 1` 은 `2`예요.`list` 배열의 2번째 인덱스 아이템은 🥰 예요, `console.log(list[2])` 는 🥰 을 출력해요. + +
++ +#### 답: B + +optional chaining 연산자 `?.`를 사용하면, 더 깊이 중첩된 값이 유효한지 여부를 더는 분명하게 확인하지 않아도 돼요.`undefined` 또는 `null` 값 (_nullish_) 속성에 접근 하려고 할 때, 표현식을 평가하지 않고 `undefined`을 반환해요. + +`person.pet?.name`: `person`은 속성이름 `pet`을 가지고 있어요: `person.pet`은 nullish(null 또는 undefined)가 아니에요. `name`이라는 속성 이름을 가지고 있어, `Mara`를 반환해요. +`person.pet?.family?.name`: `person`은 속성이름 `pet`을 가지고 있어요: `person.pet`은 nullish가 아니에요. `pet`은 _not_ have a property called `family`라는 속성이 _없어요_, `person.pet.family`은 nullish예요. 표현식은 `undefined`을 반환해요. +`person.getFullName?.()`: `person`은 속성이름`getFullName`을 가지고 있어요: `person.getFullName()` 은 nullish기 아니고 호출 할 수 있어요, 따라서 `Lydia Hallie`을 반환해요. +`member.getLastName?.()`: `member`은 정의되지 않았어요: `member.getLastName()`은 nullish예요. 표현식은 `undefined`을 반환해요. + +
++ +#### 답: B + +if문에 조건 `groceries.indexOf("banana")`을 전달했어요. `groceries.indexOf("banana")`은 `0`을 반환하고, 이건 거짓 같은 값이에요. if문의 조건이 거짓 같은 값이기 때문에, 코드는 `else` 블록을 실행하고, `We don't have to buy bananas!`이 출력돼요. + +
++ +#### 답: D + +`language` 메소드는 `setter`예요. Setters는 실제 값을 유지하지 않아요, 그들의 목적은 속성을 _수정_ 하는 거예요. `setter` 메소드를 부르면, `undefined`가 반환돼요. + +
++ +#### 답: C + +`typeof name`은 `"string"`을 반환해요. 문자열 `"string"`은 진짜 같은 값이고, `!typeof name`은 불리언 값 `false`을 반환해요. `false === "object"` 그리고 `false === "string"` 둘다 `false`을 반환해요. + +(특정한 형과 같은지(다른지) 알고 싶다면, `!typeof` 대신 `!==`을 사용 해야 해요.) + +
++ +#### 답: A + +`add`함수는 화살표 함수를 반환하는 함수를 반환하고, 반환한 함수는 화살표 함수를 반환하고, 반환한 함수는 화살표 함수를 반환해요(아직 나와 함께인가요?). 첫 번째 함수는 값이 `4`인 인수 `x`를 받아요. 값이 `5`인 인수 `y`를 받은 두 번째 함수를 호출해요. 그리고 우리는 값이 `6`인 인수 `z`를 받은 세 번째 함수를 호출해요. 값 `x`, `y` 그리고 `z`를 가진 마지막 화살표 함수에 접근하려고 할 때, JS 엔진은 그에 따른 값 `x` 그리고 `y`를 찾기 위해 스코프 체인을 올라가요. 이건 `4` `5` `6`을 반환해요. + +
++ +#### 답: C + +제너레이터 함수 `range`은 range에 전달한 각각의 아이템에 promise를 가진 async 객체를 반환해요: `Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`. 변수 `gen`을 async 객체로 만들고, 그후에 `for await ... of` 루프를 사용해서 순환해요. 변수 `item`은 반환된 Promise 값 만들어요: 첫번째는 `Promise{1}`, 그다음은 `Promise{2}`, 그다음은 `Promise{3}`. `item`의 값인 프로미스를 resolved 하기 위해 _기다리고_, resolved 된 프로미스의 _값_ 은 반환돼요: `1`, `2`, 그리고 `3`. + +
++ +#### 답: D + +`myFunc`는 속성 `x`, `y` 그리고 `z`를 속성으로 가진 객체가 인수라고 예상해요. `x`, `y` 그리고 `z`의 속성을 가진 하나의 객체({x: 1, y: 2, z: 3}) 대신, 분리된 숫자 값 (1, 2, 3)을 전달했기 때문에 `x`, `y` 그리고 `z`는 기본값 `undefined`을 가져요. + +
++ +#### 답: B + +`Intl.NumberFormat` 메소드를 사용하면, 숫자 값을 원하는 로케일로 만들 수 있어요. 숫자 값 `130`을 `unit`이 `mile-per-hour`인 로케일 `en-US`로 만들면, `130 mph`가 돼요. 숫자 값 `300`을 `currency`가 `USD`인 로케일 `en-US`로 만들면 `$300.00`가 돼요. + +
++ +#### 답: B + +객체를 분해함으로써, 오른쪽 객체의 값을 꺼내고, 꺼낸 값은 왼쪽 객체에 같은 속성 이름의 값으로 할당 할 수 있어요. 이 경우, 값 "💀"을 `spookyItems[3]`에 할당했어요. 이건 `spookyItems`을 수정, 즉 배열에 "💀"을 추가한다는 의미예요. `spookyItems`을 출력하면, `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]`이 출력ㅗ대요. + +
++ +#### 답: C + +`Number.isNaN` 메소드를 사용하면, 전달한 값이 _숫자 값_ 그리고 `NaN`인지 확인 할 수 있어요. `name`은 숫자 값이 아니에요, 따라서 `Number.isNaN(name)` 은 `false`을 반환해요. `age`는 숫자 값이지만, `NaN`은 아니에요, 따라서 `Number.isNaN(age)`은 `false`을 반환해요. + +`isNaN` 메소드를 사용하면, 전달한 값이 숫자가 아닌지 확인할 수 있어요. `name`은 숫자가 아니에요, 따라서 `isNaN(name)`은 true를 반환해요. `age`은 숫자이고, 따라서 `isNaN(age)`은 `false`을 반환해요. + +
++ +#### 답: D + +`const` 키워드를 사용해 선언된 변수는 초기화 되기 전에 참조 할 수 없어요: 이건 _일시적 사각지대_ 라고 불려요. `getInfo`힘수에서, 변수 `randomValue`는 함수 `getInfo`의 스코프 안에 있어요. `typeof randomValue`의 값을 출력하고 싶은 줄에서, 변수 `randomValue`는 아직 초기화 되지 않았어요: `ReferenceError`가 던져져요! 변수 `randomValue`를 함수 `getInfo`안에 선언했기 때문에 엔진은 스코프 체인 아래로 내려가지 않아요. + +
++ +#### 답: C + +`try` 블록에서, `myPromise`의 awaited 값을 출력하고 있어요: `"Woah some cool data"`. `try` 블록에서 오류가 없기 때문에, `catch` 블록 안의 코드는 실행되지 않아요. `finally` 블록 안의 코드는 _항상_ 실행되고, `"Oh finally!"`가 출력돼요. + +
++ +#### 답: B + +`flat`를 사용하면, 새로운 평평한 배열을 만들어요. 평평한 배열의 깊이는 전달한 값에 달려있어요. 이 경우, 값 `1`(기본 값)을 전달했고,, 1번째 깊이에 있는 배열만 연결된다는 뜻이에요. 이 경우에선 `['🥑']` 그리고 `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. 두 배열을 연결하면 `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`가 돼요. + +
+
+
+#### 답: D
+
+`counterOne`는 클래스 `Counter`의 인스턴스예요. counter 클래스는 생성자 안에 속성 `count`와 `increment` 메소드를 포함해요. 우선, `counterOne.increment()`를 사용해 `increment` 메소드를 두 번 호출해요. 현재, `counterOne.count`는 `2`예요.
+
+
+
+그리고서, 새로운 변수 `counterTwo`를 만들고, `counterOne`과 동일하게 설정해요. 객체는 참조로 상호작용 하므로, `counterOne`을 가리키는 같은 메모리 영역에 새로운 참조를 만들었어요. 메모리의 같은 장소에 존재 하므로, 참조를 가진 `counterTwo` 객체의 모든 변화는, `counterOne` 객체에도 적용돼요. 지금, `counterTwo.count`은 `2`예요.
+
+`count`를 `3`으로 만드는 `counterTwo.increment()`를 호출해요. 그리고서, `counterOne`의 count를 출력하고, `3`이 출력돼요.
+
+
+
+
+ +#### 답: D + +우선, `funcOne`를 호출했어요. `funcOne`의 첫 번째 줄에서, _비동기_ 작업 `myPromise` 프로미스를 불러요. 엔진이 프로미스를 처리하느라고 바쁜 와중에도, 계속해서 `funcOne` 함수를 실행해요. 다음 줄은 _비동기_ `setTimeout` 함수이고, 콜백을 Web API로 보내요. (내가 작성한 이벤트 루프에 대한 글 보기 여기.) + +프라미스와 타임아웃 모두 비동기 작업이고, 함수는 프라미스 함수와 `setTimeout` 콜백을 처리하느라고 바쁜 와중에도 계속해서 실행해요. 이건 비동기 작업이 아닌 `Last line!`가 첫 번째로 출력된다는 걸 의미해요. 이건 `funcOne` 함수의 마지막 줄에 있고, 프라미스가 resolved 되어, `Promise!`가 출력돼요. 그러나, `funcTwo()`를 호출 했기 때문에, 콜 스택은 비어있지 않고, `setTimeout` 콜백 함수는 아직 콜 스택에 추가할 수 없어요. + +`funcTwo`에서, 우선 myPromise 프라미스를 _기다려요_. `await`키워드를 사용해서, 프라미스가 resolved (or rejected) 될 때까지 함수의 실행을 멈췄어요. 그리고서, `res`의 값을 기다렸다가 출력해요. (프라미스 자체가 프라미스를 반환하기 때문에). 이건 `Promise!`을 출력해요. + +다음 줄은 _비동기_ `setTimeout` 함수로, 콜백을 Web API로 보내요. + +`funcTwo`의 마지막 줄에서, `Last line!`가 콘솔에 출력돼요. 지금, `funcTwo`가 콜 스택에서 제거되었기 때문에, 콜 스택은 비어있어요. 대기열에서 대기 중인 콜백은(`funcOne`에서의 (`() => console.log("Timeout!")`, 그리고 `funcTwo`에서의 `() => console.log("Timeout!")`) 호출 스택에 하나씩 추가되어요. 첫 번째 콜백은 `Timeout!`을 출력하고, 스택에서 제거돼요. 그리고서, 두 번째 콜백은 `Timeout!`을 출력하고, 스택에서 제거돼요. 이건 `Last line! Promise! Promise! Last line! Timeout! Timeout!`을 출력해요. + +
++ +#### 답: C + +별표 `*`를 사용하면, 파일에서 내보낸 모든 값(기본값과 명명된 것 모두)을 가져와요. 만약 다음 파일을 가지고 있다면: + +```javascript +// info.js +export const name = 'Lydia'; +export const age = 21; +export default 'I love JavaScript'; + +// index.js +import * as info from './info'; +console.log(info); +``` + +아래와 같이 출력될 거예요: + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +`sum`을 예로 들자면, 가져온 `sum`의 값은 다음처럼 보인다는 의미에요: + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +`sum.default`을 불러 함수를 호출 할 수 있어요. + +
++ +#### 답: C + +Proxy 객체를 사용하면, 두번째 인수로 전달 한 객체에 사용자 지정 동작을 추가 할 수 있어요. 이 경우엔, 두 개의 속성을 가진 `handler` 객체를 전달 했어요: `set` 과 `get` 속성 값을 _설정_ 할 때마다 `set`은 호출되고, `get`은 속성 값을 _얻을_ (접근)때 마다 호출되어요. + +첫 번째 인수는 빈 객체 `{}`고, `person`의 값이에요. 이 객체에 객체 `handler`의 사용자 지정 동작을 추가했어요. `person` 객체에 속성을 추가하면, `set` 이 호출 돼요. `person` 객체의 속성에 접근하면, `get` 이 호출 돼요. + +우선, 프록시 객체에 새로운 속성 `name`을 추가했어요(`person.name = "Lydia"`). `set`이 호출되고, `"Added a new property!"`을 출력 해요. + +그리고서, 프록시 객체의 속성 값에 접근하고, handler 객체의 속성 `get` 이 호출 돼요. `"Accessed a property!"`을 출력 해요. + +
++ +#### 답: A + +`Object.seal`을 사용하면, 새로운 속성이 _추가_ 되거나, 혹은 존재하는 속성이 _제거_ 되는 것을 막을 수 있어요. + +그러나, 여전히 존재하는 속성의 값을 수정 할 수 있어요. + +
++ +#### 답: C + +`Object.freeze` 메소드는 객체를 _얼려요_ . 속성을 추가, 수정, 제거 할 수 없어요. + +하지만, 객체를 _얕은_ 수준으로만 얼리고, 이건 객체의 _직접적인_ 속성만 얼려진다는 의미예요. 속성이 `address` 와 같은 객체인 경우, 객체의 속성은 얼려지지 않고, 수정될 수 있어요. + +
++ +#### 답: A + +우선, `myFunc()` 를 어떤 인수도 전달하지 않고 호출했어요. 인수를 전달하지 않았기 때문에, `num` 와 `value` 는 그들의 기본값을 가져요: num 는 `2`, `value` 함수 `add`에서 반환된 값. `add` 함수에서, 값이 `2`인 `num`를 인수로 전달했어요. `add`는 `value`의 값인 `4`를 반환해요. + +그리고서, `myFunc(3)`를 호출하고 인수 `num`의 값으로 값 `3`을 전달했어요. `value` 값은 전달하지 않았어요. 인수 `value`에 값을 전달하지 않았기 때문에, 기본값을 가져요: 함수 `add`에서 반환된 값. `add`에서, 값 `3`을 가진 `num`을 전달해요. `add`는 `value`의 값으로 `6`을 반환해요. + +
++ +#### 답: D + +ES2020에서, `#`을 사용한 private 변수를 추가 할 수 있어요. 클래스 외부에서 private 변수에 접근 할 수 없어요. `counter.#number`을 출력하려고 할 때, SyntaxError가 던져져요: `Counter` 클래스 외부에서 private 변수에 접근 할 수 없어요! + +
++ +#### 답: B + +`teams` 배열의 `members`의 각 요소를 계속해서 반복하기 위해선, `teams[i].members`를 제너레이터 함수 `getMembers`에 전달해야해요. 제너레이터 함수는 제너리에터 객체를 리턴해요. 제너레이터 객체의 각 요소를 계속해서 반복 하기 위해선, `yield*`를 사용해야 해요. + +`yield`, `return yield` 또는 `return`를 쓰면, 모든 제너레이터 함수는 첫번째로 호출한 `next` 메소드가 반환한 값을 가져요. + +
++ +#### 답: C + +`addHobby` 함수는 인수 두 개 `hobby` 와 `person` 객체의 배열 `hobbies`의 값을 기본값으로 가진 `hobbies`를 받아요. + +우선, `addHobby` 함수를 호출하고, `hobby`의 값으로 `"running"`을 그리고 `hobbies`의 값으로 빈 배열을 전달해요. `hobbies`의 값으로 빈 배열을 전달했기 때문에, `"running"`은 빈 배열에 추가돼요. + +그리고서, `addHobby` 함수를 호출하고, `hobby`의 값으로 `"dancing"`를 전달해요. `hobbies`에 값을 전달하지 않았고, `person` 객체의 속성 `hobbies`을 기본값으로 가져요. 배열 `person.hobbies`에 `dancing`를 추가해요. + +마지막으로, `addHobby` 함수를 호출해, `hobby`의 값으로 `"baking"`를 전달하고, `hobbies`의 값으로 배열 `person.hobbies`을 전달해요. 배열 `person.hobbies`에 `baking`을 추가해요. + +`dancing` 과 `baking`을 추가한 후, `person.hobbies`의 값은 `["coding", "dancing", "baking"]`예요. + +
++ +#### 답: B + +`Flamingo` 클래스의 인스턴스인 변수 `pet` 생성했어요. 인스턴스를 인스턴스화 할 때, `Flamingo`의 `constructor`를 불러요. 우선, `"I'm pink. 🌸"`가 출력되고, 그 후에 `super()`를 불러요. `super()`는 부모 클래스 `Bird`의 constructor를 불러요. `Bird`의 constructor 를 불러, `"I'm a bird. 🦢"`가 출력돼요. + +
++ +#### 답: D + +`const` 키워드는 단순히 변수의 값을 _재선언_ 할 수 없고, _읽기만_ 가능하다는 의미예요. 하지만, 값 자체가 불변하는 건 아니에요. 배열 `emojis`의 속성을 수정할 수 있는데, 예를 들자면 새로운 값을 추가하거나, 원본 배열 자체를 수정(splice)하거나, 배열의 길이를 0으로 설정 할 수 있어요. + +
++ +#### 답: C + +객체는 기본적으로 반복 불가능해요. 반복 가능한 객체는 iterator protocol이 제공되면 반복 가능해요. 제너레이터 함수 `*[Symbol.iterator]() {}`을 만드는 제너레이터 객체를 반환하는 iterator symbol `[Symbol.iterator]`을 수동으로 추가 할 수 있어요. 배열 `["Lydia Hallie", 21]`을 반환 하려면 제너레이터 함수는 `person` 객체의 `Object.values`를 yield 해야해요: `yield* Object.values(this)`. + +
++ +#### 답: C + +`forEach` 순환에 포함 된 `if` 조건문은 `num`의 값이 진짜 같은 값인지 또는 가짜 같은 값인지 확인해요. `nums`배열의 첫 번째 값은 거짓 같은 값 `0`이고, `if` 조건문의 코드 블럭은 실행되지 않아요. `count` 는 오직 `nums` 배열의 다른 숫자 3개에 대해서만 증가해요. `1`, `2` 그리고 `3`. `count`는 3번 동안 `1` 씩 증가하고, `count`의 값은 `3`이에요. + +
++ +#### 답: D + +`?`는 객체 내에서 더 깊이 중첩된 속성에 접근하는 것을 선택적으로 허용해요. `fruits`배열의 인덱스 `1`에 있는 하위 배열의 인덱스 `1`의 아이템을 출력하려해요. `fruits`배열의 인덱스 `1`에 하위 배열이 존재하지 않는다면, 간단히 `undefined`를 반환할 거예요. `fruits` 배열의 인덱스 `1`에 하위배열이 있지만, 하위 배열에 인덱스 `1` 의 아이템이 없다면, 그것 역시 `undefined`를 반환해요. + +우선, `[['🍊', '🍌'], ['🍍']]`의 하위 배열의 두 번째 아이템 `['🍍']`을 출력해요 . 하위 배열은 아이템 하나만 가지고 있고, 이건 인덱스 `1`에 대한 아이템을 갖고 있지 않다는 의미로 `undefined`를 반환해요. + +그리고서, 인수에 어떤 값도 전달하지 않은 `getFruits` 함수를 호출 하고, `fruits`은 기본값으로 값 `undefined`을 가져요. `fruits`의 인덱스 `1`의 아이템을 선택적으로 연결(conditionally chaining)하기 때문에, 인덱스 `1`에 아이템이 존재하지 않아 `undefined`를 반환해요. + +마지막으로, `['🍍'], ['🍊', '🍌']`의 하위 배열 `['🍊', '🍌']`의 두번째 아이템을 출력하려고 해요. 하위 배열의 인덱스 `1`의 아이템인 `🍌`이 출력돼요. + +
++ +#### 답: A + +변수 `calc`를 `Calc` 클래스의 새로운 인스턴스로 설정 했어요. 그리고서, 새로운 인스턴스 `Calc`를 인스턴스화 하고, 이 인스턴스의 `increase` 메소드를 호출 했어요. 속성 count은 `Calc` 클래스의 생성자 안에 있기 때문에 , 속성 count은 `Calc`의 프로토타입에 공유될 수 없어요. 인스턴스 calc이 가리키는 count의 값은 업데이트 되지 않고, count는 여전히 `0`예요. + +
++ +#### 답: B + +`updateUser` 함수는 값이 전달 되면 user의 속성 `email` 과 `password`의 값을 업데이트 하고, `user`객체를 반환해요. `updateUser` 함수의 반환된 값은 객체 `user` 이고, updateUser의 값은 `user`가 가리키는 `user` 객체의 참조와 같다는 의미예요. `updatedUser === user`는 `true`예요. + +
++ +#### 답: C + +우선, fruit 배열에 `slice` 메소드를 호출해요. slice 메소드는 원본 배열을 수정하지 않지만, 배열에서 잘라낸(slice) 값을 반환해요: 바나나 이모지. +그리고서, fruit 배열에 `splice` 메소드를 호출해요. splice 메소드는 원본 배열을 수정하고, 이제 fruit 배열은 `['🍊', '🍎']`로 구성돼요. +마지막엔, `fruit` 배열에 `unshift` 메소드를 호출하고, 이 경우엔 제공된 값 ‘🍇’을 배열의 첫 번째 요소로 추가해 원본 배열을 수정해요. 이제 fruit 배열은 `['🍇', '🍊', '🍎']`로 구성돼요. + +
++ +#### 답: B + +객체의 키는 문자열로 변환돼요. + +`dog`의 값은 객체 이므로, 사실 `animals[dog]`는 새로운 객체에 `"object Object"`라고 불리는 새로운 속성을 만든 걸 의미해요. 이제 `animals["object Object"]`는 `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`예요. + +`cat`도 물론 객체고, 사실 `animals[cat]`은 `animals[``"``object Object``"``]`을 새로운 속성 cat으로 덮어쓰고 있다는 것을 의미해요. + +`animals[dog]` 또는 `animals["object Object"]`(`dog` 객체를 문자열로 변환한 결과는 `"object Object"`)를 출력하면, `{ emoji: "🐈", name: "Sara" }`를 반환해요. + +
++ +#### 답: A + +`updateEmail`함수는 화살표 함수로, `user`객체에 바인딩 되지 않았어요. `this`키워드는 `user`객체를 참조하지 않지만, 이 경우엔 전역 범위를 참조하고 있다는 의미예요. `user` 객체의 `email` 는 업데이트 되지 않아요. `user.email`을 출력할 때, `my@email.com`의 원래의 값이 반환되어요. + +
++ +#### 답: D + +`Promise.all` 메소드는 프로미스를 병렬로 실행해요. 만약 하나의 프로미스가 실패하면, `Promise.all` 메소드는 rejected 프로미스의 값을 가지고 _rejects_ 되어요. 이 경우, `promise3`는 값 `"Third"`과 함께 rejected 되었어요. `runPromises` 호출에 연결되어 있고 `runPromises` 함수 안에서 모든 에러를 잡은 `catch` 메소드에서 rejected 값을 잡아요. `promise3`가 이 값과 함께 rejected 되어 `"Third"`만 출력돼요. + +
++ +#### 답: C + +`fromEntries` 메소드는 2차원 배열을 객체로 변환해요. 각 하위 배열의 첫번 째 요소는 키가 될거고, 각 하위 배열의 요소의 두번째 요소는 값이 될거에요. 이 경우엔, keys배열에서 현재 인덱스의 아이템을 첫 번재 요소로, values의 배열에서 현재 인덱스의 아이템을 두번째 요소로 반환하는 `keys` 배열을 매핑해요. + +키와 값의 집합을 포함하고 있는 하위 배열을 만들었고, `{ name: "Lydia", age: 22 }`가 되어. + +
++ +#### 답: C + +`address`의 기본 값은 빈 객체 `{}`예요. 변수 `member`의 값을 `createMember` 함수에서 반환한 값으로 설정하고, address의 값을 전달하지 않았어요, address의 값은 빈 객체 `{}`가 기본 값이예요. 빈객체는 진짜 같은 값으로, 조건 `address ? address : null`에서 `true`를 반환한다는 의미예요. address의 값은 빈 객체 `{}`예요. + +
++ +#### 답: B + +`if`문 안에 조건은 `!typeof randomValue`값이 `"string"`와 같은지 여부를 확인해요. `!` 연산자는 값을 불리언 값으로 변환해요. 값이 진짜 같은 값이라면 반환될 값은 `false`가 될 거고, 만약 값이 가짜 같은 값이라면 반환될 값은 `true`가 될 거예요. 이 경우에서, `typeof randomValue`의 반환된 값은 진짜 같은 값인 `"number"`이고, `!typeof randomValue`의 값은 불리언 값 `false`라는 의미예요. + +`!typeof randomValue === "string"`은 실제로 `false === "string"`을 확인하기 때문에 항상 false를 반환해요. 조건은 `false`을 반환 하므로, `else`문의 코드 블록이 실행되어 `Yay it's a string!`가 출력돼요. + +
+
+ + +- [🇸🇦 العربية](../ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](../ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](../bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇩🇪 Deutsch](../de-DE/README.md) +- [🇬🇧 English](../README.md) +- [🇪🇸 Español](../es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](../fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇩 Indonesia](../id-ID/README.md) +- [🇮🇹 Italiano](../it-IT/README.md) +- [🇯🇵 日本語](../ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇰🇷 한국어](../ko-KR/README-ko_KR.md) +- [🇵🇱 Polski](../pl-PL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](../pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷o Română](../ro-RO/README.ro.md) +- [🇷🇺 Русский](../ru-RU/README.md) +- [🇽🇰 Shqip](../sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](../th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](../tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](../uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](../vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](../zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](../zh-TW/README_zh-TW.md) + +
++ +#### Antwoord: D + +In de functie declareren we eerst de `name` variabele met het keyword `var`. Dit betekent dat de variabele gehoisted wordt (geheugen wordt vrijgemaakt tijdens de Creation Phase) met de waarde `undefined`, tot het niveau waar we de variabele daadwerkelijk definiëren. We hebben de variable nog niet gedefinieerd tot op de lijn waar we proberen de `name` variabele te loggen naar het console. De variabele is dus wel al aanwezig, maar de waarde is nog steeds `undefined`. + +Variabelen die gedeclareerd worden met het keyword `let` (en `const`) worden ook gehoisted, maar worden niet, in tegenstelling tot `var`, geïnitialiseerd. Ze zijn niet toegankelijk totaan de lijn waarop ze gedeclareerd (geïnitialiseerd) worden. Dit wordt de "temporal dead zone" genoemd. Wanneer we de variabele proberen te benaderen voordat deze gedeclareerd is gooit JavaScript een `ReferenceError`. + +
++ +#### Antwoord: C + +Vanwege de Event Queue in JavaScript wordt de `setTimeout` callback functie aangeroepen _nadat_ de volledige loop is uitgevoerd. Omndat in de eerste loop de variabele `i` gedeclareerd wordt met het keyword `var`, wordt deze global gemaakt. Tijdens de loop verhogen we de waarde van `i` met `1` door middel van de unary operator `++`. Tegen de tijd dat de `setTimeout` callback functie wordt aangeroepen is de waarde van `i` al `3`, zoals te zien is in het eerste voorbeeld. + +In de tweede loop wordt de variabele `i` gedeclareerd met het keyword `let`: variabelen die gedeclareerd worden met het keyword `let` (en `const`) zijn block-scoped (een scope is alles tussen `{ }`). Tijdens elke iteratie zal `i` een nieuwe waarde krijgen, en elke waarde is scoped (te gebruiken tussen `{ }`) in de loop. + +
++ +#### Antwoord: B + +Merk op dat de waarde van `diameter` een gewone functie is, waarbij de waarde van `perimeter` een zogenaamde arrow functie is. + +Bij arrow functies refereert het `this` keyword naar z'n huidige omliggende scope, zo niet bij gewone functie! Dat betekent dat wanneer we `perimeter` aanroepen het niet refereert naar het shape object, maar naar de omliggende scope (window bijvoorbeeld). + +Er is geen propertie `radius` op dat object, daarom wordt `undefined` teruggegeven. + +
++ +#### Antwoord: A + +De unaire plus probeert een operand naar een nummer te converteren. `true` is `1`, en `false` is `0`. + +De string `'Lydia'` is een truthy waarde. Wat we eigenlijk vragen, is "is deze truthy waarde falsy?". Dit geeft `false` terug. + +
++ +#### Antwoord: A + +In JavaScript zijn alle object keys strings (tenzij het een Symbol is). En ook al zijn ze niet van het _type_ string, onder de motorkap worden ze altijd geconverteerd naar een string. + +JavaScript interpreteert (of unboxed) statements. Wanneer we de bracket notatie gebruiken zal de interpreter de opening bracket `[` zien en net zolang doorgaan tot het een closing bracket `]` vindt. Alleen dan zal het de waarde bepalen van de declaratie. + +`mouse[bird.size]`: Eerst wordt `bird.size` geëvalueerd, wat `"small"` teruggeeft. `mouse["small"]` geeft `true` terug. + +Echter, met de dot notatie zal dit niet gebeuren. `mouse` heeft geen propertie genaamd `bird`, wat betekent dat `mouse.bird` `undefined` teruggeeft. Daarna vragen we de waarde op van `size` gebruikmakend van de dot notatie. Omdat `mouse.bird` `undefined` is vragen we eigenlijk de waarde op van `undefined.size`. Dit is ongeldig en zal een error gooien gelijk aan ``. + +
+
+
+#### Antwoord: A
+
+In JavaScript worden alle objecten verwerkt _by reference_, ook wanneer we de waarde van een variabele vullen met een ander object.
+
+In de eerste instantie verwijst de variabele `c` naar een object. Daarna wordt de waarde van de variabele `d` gezet met de waarde van `c`. Daardoor verwijst `d` naar hetzelfde object als `c`.
+
+
+
+Wanneer je één object veranderd, verander je ze allemaal.
+
+
+ +#### Antwoord: C + +`new Number()` is een ingebouwde functie constructor. En ook al lijkt het misschien op een nummer, dat is het niet. Het is een object en bevat ten opzichte van een nummer veel extra opties. + +Wanneer we de `==` operator gebruiken wordt er alleen op de _waarde_ gecheckt. Zowel `a` als `b` bevatten de waarde `3`, dus geeft dit `true` terug. + +Echter, wanneer we de `===` operator gebruiken wordt er zowel op de _waarde_ als op het _type_ gecheckt. Omdat `new Number()` een **object** is en geen nummer zal dit `false` teruggeven. + +
++ +#### Antwoord: D + +De `colorChange` functie is static. Static methods zijn alleen toegankelijk binnen de class waarin ze gedefinieerd worden, en zijn niet toegankelijk voor instanties van deze class. Omdat `freddie` een instantie is van `Cameleon` zijn static functies niet beschikbaar op deze instantie: een `TypeError` wordt gegooid. + +
++ +#### Antwoord: A + +Het object wordt gelogd omdat we een leeg object hebben gedefinieerd op het global object! Wanneer we `greeting` verkeerd spellen als `greetign` ziet de JavaScript interpreter dit als `global.greetign = {}` (of `window.greetign = {}` in een browser). + +Om dit te voorkomen kunnen we gebruik maken van `"use strict"`. Dit vangt af dat de variabele gedeclareerd moet zijn voordat het een waarde krijgt. + +
++ +#### Antwoord: A + +Dit is mogelijk in JavaScript, omdat functies objecten zijn! (Alles behalve primitives zijn objecten) + +Een functie is een speciaal object. De code die je schrijft is niet de uiteindelijke functie. De functie is een object met properties. Deze properties zijn gewoon benaderbaar. + +
++ +#### Antwoord: A + +Je kunt geen properties toevoegen aan een instantie van een object, zoals je kan met normale objecten. Als je een feature toe wilt voegen aan alle objecten in één keer zul je dit middels de prototype van een object moeten doen. In dit geval, + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +Zou `member.getFullName()` aanroepbaar maken. Waarom is dit voordelig? Zeg dat we deze methode toe zouden kunnen voegen aan de instantie van een object. Misschien hebben niet alle instanties van `Person` deze methode nodig. Dit zou een hoop plaats innemen in het geheugen omdat alle objecten toch deze propertie krijgen. In plaats daarvan kunnen we het alleen aan de prototype van een object toevoegen, en wordt het maar één keer in het geheugen geplaatst, terwijl alle instanties er toch bij kunnen! + +
++ +#### Antwoord: A + +Bij het declareren van `sarah` maakte we geen gebruik van het `new` keyword. Wanneer we `new` gebruiken refereert dit naar een nieuw object dat we aan willen maken. Als je geen gebruik maakt van `new` refereert het naar het **global object**! + +We zeiden dat `this.firstName` gelijk is aan `"Sarah"` en `this.lastName` gelijk is aan `"Smith"`. Wat we eigenlijk deden is `global.firstName = 'Sarah'` en `global.lastName = 'Smith'` defineren. `sarah` zelf blijft `undefined` omdat we geen waarde teruggeven van de `Person` functie. + +
+
+
+#### Antwoord: D
+
+Tijdens de **capturing** fase gaat het event door alle elementen in de boom naar beneden totaan het target element. Het komt dan bij het **target** element, en **bubbling** begint.
+
+
+
+
+ +#### Antwoord: B + +Alle objecten bevatten een prototype, behalve het **base object**. Het base object is het object aangemaakt door de gebruiker, of een object dat is aangemaakt gebruikmakend van het `new` keyword. Het base object heeft toegang tot sommige methodes en properties, zoals `.toString`. Dit is de reden waarom je gebruik kan maken van ingebouwde JavaScript methodes! Al deze methodes zijn beschikbaar op het prototype. Wanneer JavaScript de methode niet direct kan vinden op het hoofd object zal het door de prototype chain naar beneden zoeken totdat het gevonden worden. Dit maakt het beschikbaar voor jou. + +
++ +#### Antwoord: C + +JavaScript is een **dynamically typed language**: we specificeren niet van welk type variabelen zijn. Waarden kunnen automatisch worden geconverteerd naar andere typen zonder dat je het weet. Dit wordt _implicit type coercion_ genoemd. **Coercion** is converteren van het ene type naar het andere type. + +In dit voorbeeld wordt het nummer `1` door JavaScript geconverteerd naar een string, dit om de functie logisch te maken, en de waarde teruggeven. Tijdens het optellen van het numerieke type (`1`) en een string (`'2'`) wordt het nummer gezien als een string. We kunnen strings aaneenschakelen zoals `"Hello" + "World"`. Wat er dus gebeurt hier is `"1" + "2"` wat `"12"` teruggeeft. + +
++ +#### Antwoord: C + +De **postfix** unary operator `++`: + +1. Geeft de waarde terug (in dit geval `0`) +2. Vermeerderd de waarde (number is nu `1`) + +De **prefix** unary operator `++`: + +1. Vermeerderd de waarde (number is nu `2`) +2. Geeft de waarde terug (in dit geval `2`) + +Dit geeft `0 2 2` terug. + +
++ +#### Antwoord: B + +Als je gebruik maakt van taggedd template literals is de waarde van het eerste argument altijd een array van de meegegeven string waarden. De overgebleven argumenten krijgen de waarde van de doorgegeven expressies! + +
++ +#### Antwoord: C + +Wanneer we waarden vergelijken worden primitieven vergelijken _by value_, terwijl objecten vergelijken worden _by reference_. JavaScript bekijkt of de objecten een referentie hebben naar dezelfde lokatie in het geheugen. + +De twee objecten die we vergelijken hebben dat niet: het object die we doorgeven als een parameter refereert naar een andere lokatie in het geheugen dan het object waarmee we vergelijken. + +Dit is waarom `{ age: 18 } === { age: 18 }` en `{ age: 18 } == { age: 18 }` allebei `false` teruggeven. + +
++ +#### Antwoord: C + +De rest parameter (`...args`.) laat ons alle overgebleven argumenten "verzamelen" in een array. Een array is een object, dus `typeof args` geeft `"object"` terug. + +
++ +#### Antwoord: C + +Door gebruik te maken van `"use strict"` kun je er zeker van zijn dat je niet perongeluk globale variabelen declareert. We hebben de variabele `age` nooit gedeclareerd, en omdat we `"use strict"` gebruiken zal dit een reference error gooien. Als we geen gebruik hadden gemaakt van `"use strict"` had het wel gewerkt, omdat de propertie `age` dan was toegevoegd aan het globale object. + +
++ +#### Antwoord: A + +`eval` voert code uit dat is meegegeven als string. Als het een expressie is, zoals in dit geval, zal het de expressie uitvoeren. De expressie is `10 * 10 + 5`. Dit geeft het getal `105` terug. + +
++ +#### Antwoord: B + +De data opgeslagen in `sessionStorage` wordt verwijderd na het sluiten van de _tab_. + +Als je `localStorage` had gebruikt was de data wel voor altijd opgeslagen, zolang bijvoorbeeld `localStorage.clear()` wordt aangeroepen. + +
++ +#### Antwoord: B + +Met het `var` keyword kun je meerdere variabelen met dezelfde naam declareren. De variabele zal dan de laatst gezette waarde bevatten. + +Je kunt dit niet doen met `let` of `const`, omdat deze block-scoped zijn. + +
++ +#### Antwoord: C + +Alle object keys (Symbols uitgesloten) zijn onder de motorkap strings, zelfs als je het zelf niet een string gemaakt hebt. Dat is waarom `obj.hasOwnProperty('1')` ook `true` teruggeeft. + +Dit werkt niet op deze manier voor een set. Er is geen `'1'` in onze set: `set.has('1')` geeft `false` terug. Het heeft de numerieke waarde `1`, `set.has(1)` geeft `true` terug. + +
++ +#### Antwoord: C + +Als je twee properties met dezelfde naam hebt zal de waarde van de al bestaande propertie overschreven worden. Het zal dan ook in de eerste positie blijven, maar met de laatste waarde. + +
++ +#### Antwoord: A + +De base execution context is de global execution context: dit is benaderbaar overal in je code. + +
++ +#### Antwoord: C + +De `continue` statement slaat een iteratie over als een bepaalde conditie `true` teruggeeft. + +
++ +#### Antwoord: A + +`String` is een built-in constructor waaraan we properties kunnen toevoegen. Primitieve strings worden automatisch geconverteerd naar een string object, gegenereerd door de string prototype functie. Daarom hebben alle strings (string objecten) toegang tot de methode! + +
++ +#### Antwoord: B + +Object keys worden automatisch geconverteerd naar strings. We proberen een object aan een propertie toe te wijzen van object `a`, met de waarde `123`. + +Maar als we een object converteren naar een string krijgen we `"[object Object]"` terug. Wat we hier dus schrijven is `a["object Object"] = 123`. Dan kunnen we hetzelfde nog een keer proberen. `c` is een ander object dat converteren naar een string. En dan, `a["object Object"] = 456`. + +Dan loggen we `a[b]`, waar eigenlijk `a["object Object"]` staat. We overschrijven dat met `456`, en dit is ook wat gelogd wordt. + +
+
+
+#### Antwoord: B
+
+We hebben een `setTimeout` functie en roepen het als eerste aan. Toch wordt het als laatste gelogd.
+
+Dit komt doordat we in browsers niet alleen een runtime engine hebben, maar ook iets dat een `WebAPI` genoemd wordt. De `WebAPI` geeft ons een `setTimeout` functie, en bijvoorbeeld ook de DOM.
+
+Nadat de _calback_ naar de WebAPI is gestuurd wordt de `setTimeout` functie zelf (niet de callback functie) van de stack gegooid.
+
+
+
+Dan wordt `foo` uitgevoerd en `"First"` wordt gelogd.
+
+
+
+`foo` wordt van de stack gegooid en `baz` wordt uitgevoerd. `"Third"` wordt gelogd.
+
+
+
+De WebAPI kan niet zomaar dingen toevoegen aan de stack. In plaats daarvan wordt de callback functie op de zogenaamde _queue_ gezet.
+
+
+
+Dit is waar de event loop zijn intrede doet. Een ***event loop* naar de stack en de task queue. Als de stack leeg is pakt het het eerste ding op van de queue en zet het op de stack.
+
+
+
+`bar` wordt uitgevoerd, `"Second"` wordt gelogd, en het verdwijnt van de stack.
+
+
+ +#### Antwoord: C + +Het diepst geneste element dat het event afvuurt is de target van het event. Je kunt bubbling stoppen met `event.stopPropagation`. + +
++ Click here! +
++ +#### Antwoord: A + +Als we op `p` klikken zien we twee logs: `p` en `div`. Tijdens de event propagation zijn er 3 fases: capturing, target, en bubbling. Standaard worden event handlers uitgevoerd in de bubbling fase (tenzij je `useCapture` op `true` zet). Bubbling begint bij het diepst geneste element omhoog. + +
++ +#### Antwoord: D + +Op beide manieren kunnen we een object doorgeven waarnaar het `this` keyword verwijst. Echter, `.call` wordt _direct uitgevoerd_! + +`.bind` geeft een _kopie_ terug van de functie, maar met een bound context! Het wordt niet direct uitgevoerd! + +
++ +#### Antwoord: B + +De `sayHi` functie geeft de waarde terug van de direct aangeroepen functie (IIFE). Deze functie geeft `0` terug, die het type `number` heeft. + +FYI: er zijn slechts 7 ingebouwde types: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol` en `bigint`. `"function"` is geen type omdat functies objecten zijn, en dus van het type `"object"`. + +
++ +#### Antwoord: A + +Er zijn slechts zes falsy waarden: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (lege string) +- `false` + +Functie constructors, zoals `new Number` en `new Boolean`, zijn truthy. + +
++ +#### Antwoord: B + +`typeof 1` geeft `"number"` terug. +`typeof "number"` geeft `"string"` terug. + +
++ +#### Antwoord: C + +Wanneer je een element van een array een waarde geeft die buiten de lengte van de array ligt zal JavaScript voor de tussenliggende elementen zogenaamde "empty slots" aanmaken. Deze hebben eigenlijk de waarde `undefined`, maar je zult zoiets zien als: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +afhankelijk van waar je de code uitvoert (het verschilt in alle browsers, node, etc.) + +
++ +#### Antwoord: A + +Het `catch` block krijgt het argument `x` mee. Dit is niet dezelfde `x` als de variabele zoals bovenaan gedefinieerd. De meegegeven `x` is block-scoped. + +Later vullen we deze block-scoped variabele met `1`, en zetten de waarde van de variabele `y`. Dan loggen we de block-scoped variabele `x`, die op dat moment `1` bevat. + +Buiten het `catch` block is de variable `x` nog steeds `undefined`, `y` is echter `2`. Wanneer we beide variabelen buiten de try...catch statement loggen zal `x` `undefined` teruggeven en `y` `2`. + +
++ +#### Antwoord: A + +JavaScript bestaat alleen uit primitieve types en objecten. + +Primitieve types zijn `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, en `symbol`. + +Wat primitieven onderscheidt van objecten is dat primitieven geen properties of methodes bevatten. Echter, je zal opmerken dan `'foo'.toUpperCase()` resulteert in `'FOO'` en geen `TypeError` gooit. Dit komt doordat wanneer je een propertie of een methode benadert van een primitieve zoals een string, JavaScript impliciet het object wrapped gebruikmakend van één van de wrapper classen, in dit geval `String`, en daarna direct de wrapper weghaalt als de expressie heeft geresulteerd in een waarde. Alle primitieven vertonen dit gedrag, met uitzondering van `null` en `undefined`. + +
++ +#### Antwoord: C + +`[1, 2]` is onze initiële waarde. Dit is de waarde waarmee we starten, en de waarde van de allereerste `acc`. Tijdens de eerste iteratie, `acc` is `[1, 2]` en `cur` is `[0, 1]`. Deze waarden concateneren we, wat resulteerd in `[1, 2, 0, 1]`. + +Tijdens de volgende iteratie `acc` is `[1, 2, 0, 1]` en `cur` is `[2, 3]`. Deze worden wederom geconcateneerd en resulteerd in `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`. + +
++ +#### Antwoord: B + +`null` is falsy. `!null` geeft `true` terug. `!true` geeft `false` terug. + +`""` is falsy. `!""` geeft `true` terug. `!true` geeft `false` terug. + +`1` is truthy. `!1` geeft `false` terug. `!false` geeft `true` terug. + +
++ +#### Antwoord: A + +Het geeft een uniek id terug. Dit id kan gebruikt worden om de interval te stoppen door het mee te geven aan de `clearInterval()` functie. + +
++ +#### Antwoord: A + +Een string is een iterable. The spread operator arrangeert elk karakter van een iterable naar één element. + +
++ +#### Antwoord: C +Reguliere functies kunnen niet worden gestopt halverwege na de aanroep. Echter, een generator functie kan wel "gestopt" worden halverwege, en later verder gaan waar ik gestopt is. Elke keer als een generator functie het keyword `yield` aantreft levert de functie de waarde op gespecificeerd achter `yield`. Let op dat een generator functie in dat geval niet de waarde _teruggeeft_, maar de waarde _oplevert_. + +Eerst initialiseren we de generator functie met `i`, dat gelijk is aan `10`. We roepen de generator functie aan met de `next()` methode. De eerste keer dat we de generator functie aanroepen is `i` gelijk aan `10`. De eerste `yield` wordt aangetroffen: het levert de waarde op van `i`. De generator is nu "gepauzeerd" en `10` wordt gelogd. + +Dan roepen we de functie nog een keer aan met de `next()` methode. Het gaat verder waar het eerder gebleven is, waarbij `i` nog steeds gelijk is aan `10`. Nu wordt de volgende `yield` aangetroffen, en levert `i * 2` op. `i` is gelijk aan `10`, dus het levert `10 * 2` op, wat gelijk is aan `20`. Het resultaat is dus `10, 20`. + +
++ +#### Antwoord: B + +Wanneer we meerdere promises meegeven aan de `Promise.race` methode zal het de _eerste_ promise resolven/rejecten. Aan de `setTimeout` methodes geven we een timer mee: 500ms voor de eerste promise (`firstPromise`) en 100ms voor de tweede promise (`secondPromise`). Dit betekent dat de `secondPromise` als eerste resolved met de waarde `'two'`. `res` bevat nu de waarde `'two'`, wat dus gelogd wordt. + +
+
+
+#### Antwoord: D
+
+Allereerst declareren we een variabele `person` met de waarde van een object met een propertie `name`.
+
+
+
+Dan declareren we een variabele genaamd `members`. We vullen het eerste element van die array met de waarde van de variabele `person`. Objecten interacteren _by reference_. Wanneer je de ene referentie van een variabele toewijst aan een andere variabele, maak je een _kopie_ van die referentie (let op dat ze niet _dezelfde_ referentie hebben!).
+
+
+
+Dan zetten we de variabele `person` gelijk aan `null`.
+
+
+
+We passaen alleen de waarde aan van de `person` variabele en niet van het eerste element in de array, omdat dat element een andere referentie heeft (gekopieerd) naar dat object. Het eerste element behoudt nog steeds een referentie naar het eerste object. Wanneer we de array `members` loggen heeft het eerste element nog steeds de waarde van het object, wat dus gelogd wordt.
+
+
+ +#### Antwoord: B + +Met een `for-in` loop kunnen we itereren over object keys, in dit geval `name` en `age`. Onder de motorkap zijn object keys strings (als het geen Symbols zijn). Bij elke iteratie is de waarde van `item` gelijk aan de huidige key waarover wordt geïtereerd. Bj de eerste iteratie is `item` gelijk aan `name` en wordt gelogd. Bij de tweede iteratie is `item` gelijk aan `age` en wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: B + +Operator associativiteit is de volgorde waarin de compiler de expressies evalueerd, of van links naar recht of van rechts naar links. Dat gebeurt alleen als alle operators _dezelfde_ prioriteit hebben. In dit geval hebben we maar één type operator: `+`. In beginsel, de associativiteit is van links naar rechts. + +`3 + 4` wordt eerst geëvalueerd. Dit levert het getal `7` op. + +`7 + '5'` resulteert in `"75"` door coersion. JavaScript converteert het getal `7` naar een string, zo ook te zien bij vraag 15. We kunnen twee stringen concateneren door gebruik te maken van de `+` operator. `"7" + "5"` resulteert in `"75"`. + +
++ +#### Antwoord: C + +Alleen het eerste getal in de string wordt geretourneerd. Gebaseerd op de _radix_ (het tweede argument om te speciferen naar welk type nummer we het willen parsen: base 10, hexadecimal, octal, binary, etc.), de `parseInt` methode checkt of de karakters in de string geldig zijn. Zodra het een karakter tegenkomt dat niet een geldig getal is in het eerste argument stopt het parsen en worden opvolgende karakters genegeerd. + +`*` is geen geldig getal. Alleen `"7"` wordt geparsed naar een decimal `7`. `num` bevat nu de waarde `7`. + +
++ +#### Antwoord: C + +Wanneer je iterate over een array gebruik makend van de `map()` methode is de waarde van `num` gelijk aan het huidige element dat verwerkt wordt. In dit geval zijn de elementen getallen en de conditie van de if statement `typeof num === "number"` geeft `true` terug. De `map()` methode maakt een nieuwe array aan met als inhoud het resultaat van het aanroepen van de meegegeven functie op elk van de elementen uit de originele array. + +Echter geven wij nooit een waarde terug. Wanneer we geen waarde toevoegen in de functie zal de functie `undefined` teruggeven. De functie wordt voor elk element in de originele array aangeroepen en voor elk element geven we `undefined` terug. + +
++ +#### Antwoord: A +Argumenten worden meegegeven _by value_, tenzij de waarde een object is. Dan worden ze meegegeven _by reference_. `birthYear` is een string en geen object, waardoor het dus doorgegeven wordt _by value_. Wanneer we een argument meegeven _by value_ wordt er een _copy_ aangemaakt van het argument (zie vraag 46). + +De variabele `birthYear` heeft een referentie naar de waarde `"1997"`. Het argument `year` heeft ook een referentie naar de waarde '"1997"', maar het is niet dezelfde waarde als waar `birthYear` een referentie naar heeft. Wanneer we de waarde van `year` veranderen naar `"1998"`, veranderen we alleen de waarde van `year`. `birthYear` is nog steeds gelijk aan `"1997"`. + +De waarde van `person` is een object. Het argument `member` heeft een (gekopieerde) referentie naar _hetzelfde_ object. Wanneer we een propertie veranderen van het object waar `member` een referentie naartoe heeft zal de waarde van `person` ook veranderen, omdat beide een referentie hebben naar hetzelfde object. De propertie `name` van `person` is nu gelijk aan `"Lydia"`. + +
++ +#### Antwoord: D + +Met de `throw` statement kunnen we custom errors gooien. Een exceptie kan een string, een number, een boolean of een object zijn. In dit geval onze exceptie is aan string met de waarde `'Hello world'`. + +Met de `catch` statement kunnen we specificeren wat er moet gebeuren als er een exceptie is gegooid in het `try` blok. Een exceptie is gegooid: de string `'Hello world'`. `e` is nu gelijk aan deze string en wordt dus gelogd. Dat resulteert in `'Oh an error: Hello world'`. + +
++ +#### Antwoord: B + +Wanneer je een propertie teruggeeft zal de waarde van de propertie gelijk zijn aan de _geretourneerde_ waarde, niet de waarde die gezet wordt in de constructor. We geven de string `"Maserati"` terug, dus `myCar.make` is gelijk aan `"Maserati"`. + +
++ +#### Antwoord: A + +`let x = y = 10;` is een verkorte versie van: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Wanneer we de waarde van `y` vullen met `10` voegen we eigenlijk een propertie `y` toe aan het globale object (`window` in de browser, `global` in Node). In de browser is `window.y` nu gelijk aan `10`. + +Daarna declareren we de variabele `x` met de waarde van `y`, wat 10 is. Variabelen die gedeclareerd worden met het keyword `let` zijn _block scoped_, ze zijn alleen gedefinieerd binnen het blok waarin ze gedeclareerd zijn. In dit geval de direct aangeroepen functie (IIFE). Wanneer we de operator `typeof` gebruiken is `x` dus niet gedefinieerd; we proberen `x` te benaderen buiten de scope waarin het gedeclareerd is. Dat betekent dat `x` niet gedefinieerd is. variabelen die nog geen waarde toegewezen hebben gekregen zijn van het type `"undefined"`. `console.log(typeof x)` geeft `"undefined"` terug. + +Echter, we hebben een globale variabele `y` aangemaakt toen we 'y' vulde met `10`. Deze waarde is overal toegankelijk in onze code. `y` is gedefinieerd en bevat de waarde `"number"`. `console.log(typeof y)` geeft `"number"` terug. + +
++ +#### Antwoord: A + +We kunnen properties verwijderen van een object als we gebruik maken van het `delete` keyword, en ook op het prototype. Bij het verwijderen van een propertie op de prototype zal het niet meer beschikbaar zijn in de prototype chain. In dit geval is de `bark()` methode niet meer beschikbaar op de protoype na `delete Dog.prototype.bark`. + +Wanneer we iets proberen aan te roepen dat geen functie is zal er een `TypeError` gegooid worden. In dit geval `TypeError: pet.bark is not a function`, omdat `pet.bark` `undefined` is. + +
++ +#### Antwoord: D + +Het `Set` object is een collectie van _unieke_ waarden: een waarde kan maar één keer voorkomen in een set. + +We geven de array `[1, 1, 2, 3, 4]` mee met de dubbele waarde `1`. Omdat we niet twee keer dezelfde waarde kunnen hebben in een set zal één van deze dubbele waarden verwijderd worden. Dit resulteert in `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Antwoord: C + +Een geïmporteerde module is _readonly_: je kunt de geïmporteerde module niet aanpassen. Alleen de module die de exports doet kan de waarde aanpassen. + +Wanneer we de waarde van `myCounter` aanpassen zal dit een error gooien: `myCounter` is read-only en cannot be modified. + +
++ +#### Antwoord: A + +De `delete` operatot geeft een boolean waarde terug: `true` bij een succesvolle verwijdering, anders zal het `false` teruggeven. Echter, variabelen die gedeclareerd worden met de keywords `var`, `const` en `let` kunnen niet verwijderd worden met de `delete` operator. + +De variabele `name` werd gedeclareerd met het keyword `const`, dus het verwijderen is niet succesvol: `false` wordt teruggegeven. Wanneer we `age` de waarde `21` geven voegen we eigenlijk een propertie `age` toe aan het globale object. Properties van objecten kunnen prima verwijderd worden op deze manier, ook van het globale object, dus `delete age` geeft `true` terug. + +
+
+
+#### Antwoord: C
+
+We kunnen waarden van arrays en objecten uitpakken door `destructuring`. Voorbeeld:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+De waarde van `a` is nu `1` en de waarde van `b` is nu `2`. Wat we dus eigenlijk deden in de vraag is:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Dat betekent dat de waarde van `y` gelijk is aan de eerste waarde van de array, het getal `1`. Wanneer we `y` loggen, geeft dit `1` terug.
+
+
+ +#### Antwoord: B + +Het is mogelijk om objecten samen te voegen door gebruik te maken van de spread operator `...`. Het geeft je de mogelijkheid om key/value pairs van het ene object te kopiëren naar een ander object. In dit geval maken we een kopie van het `user` object en voegen het samen met het `admin` object. Het `admin` object bevat nu de gekopieerde key/value pairs, wat resulteert in `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### Antwoord: B + +Met de `defineProperty` methode kunnen we properties toevoegen aan een object, of bestaande properties aanpassen. Wanneer we properties toevoegen aan een object door gebruik te maken van `defineProperty` zijn deze standaard _not enumerable_. De `Object.keys` methode geeft alle _enumerable_ propertie namen terug van een object, in dit geval alleen `"name"`. + +Properties toegevoegd met de `defineProperty` methode zijn standaard onveranderbaar. Je kunt dit gedrag aanpassen door, in het derde argument, de `writable`, `configurable` en `enumerable` opties mee te geven. Op die manier geeft de `defineProperties` je veel controle over de properties die je wilt toevoegen aan een object. + +
++ +#### Antwoord: A + +Het tweede argument van `JSON.stringify` is de _replacer_. De replacer kan óf een functie zijn óf een array, en geeft je controle over wat en hoe de waarden gestringified worden. + +Als de replacer een _array_ is zullen alleen de propertie namen die in de array zitten toegevoegd worden aan de JSON string. In dit geval worden alleen de properties `"level"` en `"health"` toegevoegd, `"username"` niet. `data` is nu gelijk aan `"{"level":19, "health":90}"`. + +Als de replacer een _functie_ is zal die functie worden aangeroepen over elke propertie in het object dat je omzet naar een string. De waarde die teruggegeven wordt door die functie zal de waarde zijn van die propertie wanneer het wordt toegevoegd aan de JSON string. Als de waarde `undefined` is zal de property niet worden toegevoegd aan de JSON string. + +
++ +#### Antwoord: A + +De unary operator `++` geeft eerst de waarde van de variabele terug, en pas daarna de waarde verhogen van de variabele. De waarde van `num1` is `10` omdat de `increaseNumber` functie eerst de waarde van `num` teruggeeft, wat `10` is, en pas daarna de waarde van `num` verhogen met 1. + +`num2` is `10` omdat we `num1` meegeven aan de functie `increasePassedNumber`. `number` is gelijk aan `10` (de waarde van ` num1`). Nogmaals, de unary operator `++` zal _eerst_ de huidige waarde van de variabele teruggeven en pas _daarna_ de waarde verhogen. De waarde van `number` is `10`, dus de waarde van `num2` is ook `10`. + +
++ +#### Antwoord: C + +In ES6 kunnen we parameters initialiseren met een standaard waarde. De waarde van de parameter zal deze standaard waarde behouden zolang er geen andere waarde wordt meegegeven aan de functie, of als de waarde van de parameter `"undefined"` is. In dit geval kopiëren we de properties van het `value` object +naar een nieuw object gebruikmakend van de spread operator, dus `x` heeft de standaard waarde `{ number: 10 }`. + +De standaard waarde wordt geëvalueerd tijdens _call time_ (aanroeptijd)! Elke keer wanneer we de functie aanroepen wordt er een nieuw object aangemaakt. We roepen de `multiply` functie de eerste twee keer aan zonder een waarde mee te geven: `x` heeft de standaard waarde van `{ number: 10 }`. We loggen dan de vermenigvuldigde waarde van dat getal, wat `20` is. + +De derde keer dat we de functie `multiply` aanroepen geven we wel een waarde mee: het object genaamd `value`. De `*=` operator is eigenlijk een verkorting van `x.number = x.number * 2`: we passen de waarde van `x.number` aan en loggen de vermenigvuldigde waarde `20`. + +De vierde keer geven we weer het `value` object mee. `x.number` was al aangepast naar `20`, en `x.number *= 2` logt `40`. + +
++ +#### Antwoord: D + +Het eerste argument van de `reduce` methode is de _accumulator_, in dit geval `x`. Het tweede argument is de _huidige waarde_, `y`. Met de `reduce` methode voeren we een functie uit op elk element in de array, wat uiteindelijk zal resulteren in een enkele waarde. + +In dit voorbeeld geven we geen waarde terug. We loggen enkel the waarden van de accumulator en de huidige waarde. + +De waarde van de accumulator is gelijk aan de vorige teruggegeven waarde van de callback functie. Als je niet de optionele `initialValue` meegeeft aan de `reduce` methode, de accumulator is gelijk aan het eerste element tijdens de eerste aanroep. + +Tijdens de eerste aanroep is de accumulator (`x`) `1` en de huidige waarde (`y`) `2`. We geven niets terug in de callback function, we loggen de accumulator en de huidige waarde: `1` en `2` worden gelogd. + +Als je niets teruggeeft in een functie, zal de functie `undefined` teruggeven. Tijdens de volgende aanroep is de accumulator `undefined` en de huidige waarde `3`. `undefined` en `3` worden gelogt. + +Tijdens de vierde aanroep geven we wederom niets terug in de callback functie. De accumulator is wederom `undefined`, en de huidige waarde `4`. `undefined` en `4` worden gelogt. + +
++ +#### Antwoord: B + +In de afgeleide class kun je het `this` keyword niet benaderen totdat je `super` hebt aangeroepen. Als je toch probeert zal dit een _ReferenceError_ gegooid worden: 1 en 4 zouden een reference error gooien. + +Met het `super` keyword roepen we de parent class zijn contructor aan met het meegegeven argument. De parent class' contructor verwacht het argument `name`, dus we moeten `name` meegeven aan `super`. + +De `Labrador` class verwacht twee argumenten, `name` omdat het een afgeleide is van `Dog`, en `size` als een propertie van de `Labrador` class zelf. Ze zullen allebei meegegeven moeten worden aan de contructor van `Labrador`, wat op de juiste manier gebeurt bij constructor 2. + +
++ +#### Antwoord: B + +Met het `import` keyword worden alle geïmporteerde modules _pre-parsed_. Dat betekent dat de geïmporteerde modules _als eerste_ uitgevoerd zal worden en de code waarin de module geïmporteerde wordt _als tweede_. + +Dit is een verschil tussen `require()` in CommonJS en `import`! Met `require()` kun je dependencies inladen tijdens dat de code uitgevoerd wordt. Als we `require` gebruikt hadden in plaats van `import` zou er `running index.js`, `running sum.js`, `3` gelogt worden in het console. + +
++ +#### Antwoord: A + +Elk Symbol is volledig uniek. Het doel van het argument dat meegegeven wordt aan de Symbol is om de Symbol een omschrijving te geven. De waarde van de Symbol is niet afhankelijk van het doorgegeven argument. Als we de waarden vergelijken creëeren we compleet nieuwe Symbols: de eerste `Symbol('foo')` en de tweede `Symbol('foo')`. Deze twee waarden zijn uniek en niet gelijk aan elkaar, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` geeft `false` terug. + +
++ +#### Antwoord: C + +Met de `padStart` methode kunnen we witruimte toevoegen aan het begin van de string. De waarde die meegegeven wordt aan de methode is de _totale_ lengte van de string, samen met de witruimte. De string `"Lydia Hallie"` heeft een lengte van `13`. `name.padStart(13)` plaatst 1 spatie toe aan het begin van de string omdat 12 + 1 = 13. + +Als het argument dat we meegeven aan de `padStart` methode kleiner is dan de lengte van de string zullen er geen spaties worden toegevoegd. + +
++ +#### Antwoord: A + +Met de `+` operator kun je strings concateneren. In dit geval concateneren we de string `"🥑"` met de string `"💻"`, wat `"🥑💻"` oplevert. + +
++ +#### Antwoord: C + +Een generator functie "pauzeert" tijdens de uitvoering wanneer het het keyword `yield` tegenkomt. Allereerst laten we de functie de string "Do you love JavaScript?" opleveren. Dat kunnen we doen door `game.next().value` te gebruiken. + +Elke lijn van de functie wordt uitgevoerd totaan het eerste `yield` keyword. Er is een `yield` aanwezig op de eerste lijn van de functie: de uitvoering stopt bij de eerste `yield`! _Dat betekent dat de variabele `answer` nog niet gedefinieerd is!_ + +Wanneer we `game.next("Yes").value` aanroepen wordt de vorige `yield` vervangen met de waarde van de parameters die zijn meegegeven aan de `next()` functie, `"Yes"` in dit geval. De waarde van de variabele `answer` is nu gelijk aan `"Yes"`. De conditie van de if-statement geeft `false` terug en `JavaScript loves you back ❤️` wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: C + +`String.raw` geeft een string terug waarbij de escapes (`\n`, `\v`, `\t` etc.) genegeerd worden! Backslashes kunnen een probleem zijn omdat je kunt eindigen met zoiets als: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Wat resulteert in: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +Met `String.raw` worden de escapes simpelweg genegeerd: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +In dit geval wordt `Hello\nworld` gelogd. + +
++ +#### Antwoord: C + +Een asynchrone functie geeft altijd een promise terug. De `await` moet nog steeds wachten op de oplossing van de promise: een wachtende promise wordt teruggegeven wanneer we `getData()` aanroepen om daarmee `data` te vullen. + +Als we de teruggegeven waarde van de promise `"I made it"` willen benaderen zouden we de `then()` method kunnen gebruiken op `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Dit zou wel `"I made it!"` loggen. + +
++ +#### Antwoord: B + +De `push()` methode geeft de _Lengte_ terug van de nieuwe array! In eerste instantie bevatte de array één element (de string `"banana"`) en had een lengte van `1`. Nadat de string `"apple"` toegevoegd wordt aan de array bevat de array twee elementen en heeft een lengte van `2`. Dit wordt dan ook teruggegeven door de `addToList` functie. + +De `push()` methode past de originele array aan. Als je de _array_ zelf terug zou willen geven in plaats van de _lengte van de array_ zou je de `list` moeten teruggeven nadat de `item` toegevoegd is. + +
++ +#### Antwoord: B + +`Object.freeze` maakt het onmogelijk om properties van een object toe te voegen, te verwijderen of aan te passen (tenzij de waarde van de propertie zelf een object is). + +Wanneer we de variabele `shape` aanmaken en hieraan het bevroren object `box` toewijzen zal de referentie naar het bevroren object blijven bestaan. Je kunt checken of een object bevroren is door `Object.isFrozen` te gebruiken. In dit geval geeft `Object.isFrozen(shape)` true terug omdat de referentie naar het bevroren object `box` is blijven bestaan. + +Omdat `shape` bevroren is en omdat de waarde van `x` geen object is kunnen we de propertie `x` niet aanpassen. `x` is nog steeds gelijk aan `10` en `{ x: 10, y: 20 }` wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: D + +Wanneer we de propertie `name` opvragen van het object aan de rechterkant wijzen we de waarde `"Lydia"` toe aan de variabele met de naam `myName`. + +Met `{ name: myName }` zeggen we in JavaScript dat we een nieuwe variabele aan willen maken met de naam `myName` met de waarde van de `name` propertie van het object aan de rechterkant. + +Omdat we proberen `name` te loggen, een variabele die niet gedefinieerd is, wordt er een ReferenceError gegooid. + +
++ +#### Antwoord: A + +Een `pure function` is een functie die _altijd_ dezelfde waarde teruggeeft, zolang hetzelfde argument wordt meegegeven. + +De `sum` functie geeft altijd dezelfde waarde terug. Als we `1` en `2` meegeven zal het _altijd_ `3` teruggeven. Als we de waarde `5` en `10` meegeven zal het _altijd_ `15` teruggeven. Dit is de definitie van een `pure function`. + +
++ +#### Antwoord: C + +De `add` functie is een _memoized_ functie. Met memoization kunnen we het resultaat van een functie cachen om de uitvoering ervan te versnellen. In dit geval maken we een `cache` object aan waarin we de waarde van dat de vorige keer werd teruggegeven opslaan. + +Als we de functie `addFunction` aanroepen met hetzelfde argument wordt eerst gecheckt of de waarde al in de cache voorkomt. Als dat het geval is wordt de opgeslagen waarde teruggegeven, waardoor de functie niet helemaal hoeft te worden uitgevoerd. Anders, als de waarde nog niet is opgeslagen in de cache, zal het de waarde berekenen en daarna opslaan in de cache. + +We roepen de functie `addFunction` drie keer aan met dezelfde waarde: Tijdens de eerste aanroep is de waarde van de functie `num` wanneer het gelijk is aan `10` nog niet opgslagen in de cache. De conditie van de if-statement `num in cache` geeft `false` terug waardoor we in de else-statement komen: `Calculated! 20` wordt gelogd en de waarde van het resultaat wordt opgeslagen in het cache object. `cache` ziet er nu uit als `{ 10: 20 }`. + +De tweede keer bevat het object `cache` de waarde dat teruggegeven wordt wanneer `10` wordt meegegeven. De conditie van de if-statement `num in cache` geeft `true` terug en `'From cache! 20'` wordt gelogd. + +De derde keer geven we `5 * 2` mee aan de functie wat `10` oplevert. Het `cache` object bevat de waarde dat teruggegeven gaat worden voor `10`. De conditie van de if-statement `num in cache` geeft `true` terug en `'From cache! 20'` wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: A + +Met de _for-in_ loop kunnen we itereren over de **enumerable** properties. In een array zijn de "keys" van de array elementen enumarable, wat eigenlijk hun indexen zijn. Je kunt een array zien als: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Waar de keys de enumarable properties zijn. `0` `1` `2` `3` worden gelogd. + +Met de _for-of_ loop kunnen we itereren over **iterables**. Een array is een iterable. Wanneer we itereren over een array is de waarde van de variabele "item" gelijk aan het huidige element, `"☕"` ` "💻"` `"🍷"` `"🍫"` wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: C + +Array elementen kunnen elke waarde bevatten. Nummers, strings, objecten, andere arrays, null, boolean waarden, undefined en andere expressies zoals datums, functies en berekeningen. + +Het element zal gelijk zijn aan de teruggegeven waarde. `1 + 2` geeft `3` terug, `1 * 2` geeft `2` terug en `1 / 2` geeft `0.5` terug. + +
++ +#### Antwoord: B + +Argumenten hebben standaard de waarde `undefined`, tenzij de waarde wordt meegegeven aan de functie. In dit geval hebben we geen waarde meegegeven voor het argument `name`. `name` is gelijk aan `undefined` wat gelogd wordt. + +In ES6 kunnen we argumenten een standaard waarde geven. Als voorbeeld: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +In dit geval zal de waarde van het argument `name`, als we geen waarde meegeven aan de functie, standaard `Lydia` bevatten. + +
++ +#### Antwoord: B + +De waarde van het keyword `this` hangt af van in welke scope je het gebruikt. In een **methode**, zoals de `getStatus` methode, het `this` keyword verwijst naar _het object waartoe de methode behoort_. De methode behoort toe aan het `data` object, dus `this` verwijst naar het `data` object. Wanneer we `this.status` loggen wordt de `status` propertie van het `data` object gelogd, wat `"🥑"` is. + +Met de `call` methode kunnen we het object veranderen waarnaar het keyword `this` verwijst. In **functies** refereert het keyword `this` naar _het object waartoe de function behoort_. We declareren de `setTimeout` functie op het _globale object_, dus binnen de `setTimeout` functie refereert het keyword `this` naar het _globale object_. Op het globale object bestaat de variabele genaamd _status_ met de waarde `"😎"`. Wanneer we `this.status` loggen wordt `"😎"` gelogd. + +
++ +#### Antwoord: A + +We vullen de variabele `city` met de waarde van de propertie `city` op het object `person`. Er is echter geen propertie `city` op dit object, dus de variabele `city` krijgt de waarde `undefined`. + +Let op dat we _niet_ refereren naar het object `person` zelf! We vullen de waarde van de variabele `city` enkel met de waarde van de propertie `city` op het `person` object. + +Daarna zetten we de waarde van `city` gelijk aan de string `"Amsterdam"`. Dit verandert niets aan het object `person`: we hebben geen referentie naar dat object. + +Wanneer we het object `person` loggen, wordt het onaangepaste object gelogd. + +
++ +#### Antwoord: C + +Variabelen gedeclareerd met de keywords `const` en `let` zijn _block-scoped_. Een block is alles tussen accolades (`{ }`). In dit geval de accolades van de if/else statements. Je kunt niet refereren naar een variabele buiten het block waarin het gedeclareerd is. Een ReferenceError wordt gegooid. + +
++ +#### Antwoord: C + +De waarde van `res` in de tweede `.then` is gelijk aan de geretourneerde waarde in de vorige `.then`. Je kunt `.then`s zoals dit blijven `chainen`, waarbij de waarde wordt meegegeven aan de volgende `handler`. + +
++ +#### Antwoord: A + +Met `!!name` stellen we vast of de waarde van `name` truthy of falsy is. Als `name` truthy is, dit is wat we willen testen, zal `!name` `false` teruggeven. `!false` (wat `!!name` feitelijk is) geeft `true` terug. + +Wanneer we `hasName` vullen met `name`, vullen we het met dat wat we meegeven aan de `getName` functie, niet de boolean waarde `true`. + +`new Boolean(true)` geeft een object wrapper terug, niet de boolean waarde zelf. + +`name.length` geeft de lengte terug van de meegegeven waarde, niet of het `true` is. + +
++ +#### Antwoord: B + +Om een karakter van een string op een specifieke index te krijgen kun je blokhaken gebruiken. Het eerste karakter in de string heeft de index 0. In dit geval willen we het element hebben met de index 0, het karakter `"I"`, wat gelogd wordt. + +Let op dat deze methode niet ondersteund wordt in IE7 en daaronder. In dat geval maak je gebruik van `.charAt()`. + +
++ +#### Antwoord: B + +Je kunt een parameters standaard waarde gelijk zetten aan een andere parameter van diezelfde functie, zolang deze definieerd is _voor_ de parameter met een standaard waarde. We geen de waarde `10` mee aan de `sum` functie. Als de `sum` functie maar één argument meekrijgt betekent dit dat de waarde van `num2` gevuld wordt met de waarde van `num1`. `10` in dit geval. De standaard waarde van `num2` is de waarde van `num1`, wat `10` is. `num1 + num2` geeft `20` terug. + +Als je probeert de standaard waarde van een parameter te vullen met de waarde van een parameter welke gedefinieerd is _na_ de standaard parameter, dan is de parameter nog niet geïnitialiseerd en wordt er een error gegooid. + +
++ +#### Antwoord: A +Met de `import * as name` syntax importeren we _alle exports_ van `module.js` bestand in het bestand `index.js` als een nieuw object met de naam `data`. In het bestand `module.js` zijn er twee exports: de standaard export en de benoemde export. De standaard export is een functie dat de string `"Hello world"` teruggeeft, en de benoemde export is de variabele `name` wat de waarde van de string `"Lydia"` bevat. + +Het object `data` bevat een propertie `default` voor de standaard export. Andere properties hebben de naam van de benoemde exports en hun corresponderende waarden. + +
++ +#### Antwoord: C + +Classes zijn een syntactisch sausje voor functie constructors. Het equivalent van de class `Person` als een functie constructor zou zijn: + +```javascript +function Person() { + this.name = name +} +``` + +Het aanroepen van de functie contructor met `new` resulteert in het creëeren van een instantie van `Person`. Het keyword `typeof` geeft voor een instantie `"object"` terug. `typeof member` geeft `"object"` terug. + +
++ +#### Antwoord: D + +De `.push` methode retourneert de _nieuwe lengte_ van de array, niet de array zelf! Door `newList` te vullen met `[1, 2, 3].push(4)`, zetten we `newList` gelijk aan de nieuwe lengte van de array: `4`. + +Dan gebruiken we de `.push` methode op `newList`. Omdat `newList` nu de numerieke waarde `4` bevat, kunnen we de `.push` methode niet gebruiker: een TypeError wordt gegooid. + +
++ +#### Antwoord: D + +Reguliere functies zoals de `giveLydiaPizza` functie hebben een `prototype` propertie, wat een object is (prototype object) met een `constructor` propertie. Arrow functies zoals de `giveLydiaChocolate` functie hebben geen `prototype` functie. `undefined` wordt geretourneerd wanneer we proberen om de `prototype` propertie te benaderen door gebruik te maken van `giveLydiaChocolate.prototype`. + +
++ +#### Antwoord: A + +`Object.entries(person)` retourneert een array van geneste arrays, welke de keys en objecten bevat: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Gebruikmakend van de `for-of` loop kunnen we itereren over elk element in de array, de subarrays in dit geval. We kunnen de subarrays direct destructureren door `const [x, y]` te gebruiken. `x` is gelijk aan het eerste element in de subarray, `y` is gelijk aan het tweede element in de subarray. + +De eerste subarray wat wordt gelogd is `[ "name", "Lydia" ]`, waarbij `x` gelijk is aan `"name"` en `y` gelijk is aan `"Lydia"`. +De tweede subarray wat wordt gelogd is `[ "age", "21" ]`, waarbij `x` gelijk is aan `"age"` en `y` gelijk is aan `"21"`. + +
++ +#### Antwoord: D + +`...args` is een rest parameter. De waarde van een rest parameter is een array die alle overgebleven argumenten bevat, en om die reden **alleen de laatste parameter kan zijn**! In dit voorbeeld is de rest parameter niet de laatste parameter, wat niet mogelijk is. Er wordt een syntax error gegooid. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit] +} + +getItems(["banana", "apple"], "pear", "orange") +``` + +Het bovenstaande voorbeeld werkt. Dit geeft de array `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` terug. + +
++ +#### Antwoord: B + +In JavaScript _hoeven_ we geen puntkomma's te schrijven, alhoewel de JavaScript engine ze toch zal toevoegen na statements. Dit wordt **Automatic Semicolon Insertion** genoemd. Een statement kan bijvoorbeeld een variabele zijn of een keyword zoals `throw`, `return`, `break`, etc. + +Hier schreven we een `return` statement en op de _nieuwe regel_ `a + b`. Maar omdat het een nieuwe regel betreft weet de engine niet wat we eigenlijk wilde retourneren. In plaats daarvan wordt er na `return` automatisch een puntkomma toegevoegd. Je kunt dit zien als: + +```javascript + return; + a + b +``` + +Dat betekent dat `a + b` nooit bereikt zal worden, omdat de functie stopt na het keyword `return`. Als er geen waarde wordt geretourneerd, zoals nu, zal de functie `undefined` teruggeven. Let op dat er geen automatisch insertion plaatsvindt na `if/else` statements! + +
++ +#### Antwoord: B + +We kunnen classes gelijk zetten tot andere classes/functie constructors. In dit geval zettten we `Person` gelijk aan `AnotherPerson`. De naam op deze constructor is `Sarah`, dus de propertie naam van de nieuwe `Person` instantie `member` is `"Sarah"`. + +
++ +#### Antwoord: D + +Een Symbol is geen _enumerable_. De Object.keys methode retourneert alle _enumerable_ key properties van een object. De Symbol zal niet zichtbaar zijn en een lege array zal geretourneerd worden. Wanneer we het hele object loggen zullen alle properties zichtbaar zijn, zelfs de niet enumarables. + +Dit is één van de goeie eigenschappen van een Symbol: naast dat het een compleet unieke waarde representeert (wat voorkomt dat namen op objecten per ongeluk conflecteren, bijvoorbeeld wanneer je werkt met 2 libraries die properties willen toevoegen aan één en hetzelfde object) kun je properties op objecten op deze manier ook verbergen (natuurlijk niet compleet verbergen. Je kunt de Symbolen altijd benaderen gebruikmakend van de `Object.getOwnPropertySymbols()` methode). + +
++ +#### Antwoord: A + +De `getList` functie ontvangt een array als argument. Tussen de haakjes van de `getList` functie destructureren we deze array direct. Je kunt het zien als: + + `[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +Met de rest parameter `...y` stoppen we alle "overgebleven" argumenten in een array. De overgebleven argumenten zijn in dit geval `2`, `3` en `4`. De waarde van `y` is een array die alle rest parameters bevat. De waarde van `x` is gelijk aan `1` in dit geval, dus wanneer we `[x, y]` loggen wordt `[1, [2, 3, 4]]` gelogd. + +De `getUser` functie ontvangt een object. Met arrow functies _hoeven_ we geen accolades te gebruiken als we maar één waarde willen retourneren. Echter, als je een _object_ wilt retourneren in een arraow functie zal je het tussen haakjes moeten schrijven. Anders zal er geen waarde geretourneerd worden! De volgende functie zal wel een object geretourneerd hebben: + +```const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })``` + +Omdat er geen waarde geretourneerd wordt in dit geval zal de functie `undefined` retourneren. + +
++ +#### Antwoord: C + +De variabele `name` bevat de waarde van een string wat geen functie is, en dus niet aangeroepen kan worden. + +TypeErrors worden gegooid als een waarde niet van het verwachtte type is. JavaScript verwacht dat `name` een functie is omdat we het proberen aan te roepen. Omdat het een string is zal er een TypeError gegooid worden: `name` is geen functie! + +SyntaxErrors worden gegooid wanneer je iets hebt geschreven wat geen valide JavaScript is. Als je bijvoorbeeld het woord `return` als `retrun` hebt geschreven. +ReferenceErrors worden gegooid wanneer JavaScript niet in staat is een referentie te vinden naar een waarde die je probeert te beanderen. + +
++ +#### Antwoord: B + +`[]` is een truthy waarde. Met de `&&` operator wordt de rechter waarde geretourneerd wanneer de linker waarde een truthy waarde bevat. In dit geval is de linker waarde `[]` een truthy waarde, daarom wordt `"Im'` geretourneerd. + +`""` is een falsy waarde. Als de linker waarde falsy is wordt er niets geretourneerd. `n't` wordt niet geretourneerd. + +
++ +#### Antwoord: C + +Met de `||` (or) operator kunnen we de eerste truthy waarde retourneren. Als alle waarden falsy zijn wordt de laatste waarde geretourneerd. + +`(false || {} || null)`: het lege object `{}` is een truthy waarde. Dit is de eerste (en enige) truthy waarde en zal worden geretourneerd. `one` is gelijk aan `{}`. + +`(null || false || "")`: alle waarden zijn falsy waarden. Dit betekent dat de laatste waarde, `""`, wordt geretourneerd. `two` is gelijk aan `""`. + +`([] || 0 || "")`: de lege array `[]` is een truthy waarde. Dit is de eerste truthy waarde en wordt geretourneerd. `three` is gelijk aan `[]`. + +
++ +#### Antwoord: D + +Met een promise zeggen we eigenlijk _Ik wil deze functie uitvoeren, maar voor nu zet ik hem even weg omdat de uitvoer even kan duren. Alleen wanneer een bepaalde waarde is opgelost (of afgewezen), en wanneer de call stack leeg is, wil ik deze waarde gebruiken._ + +We kunnen deze waarde verkrijgen met `.then` en het keyword `await` is een `async` function. Ook al kunnen we de teruggegeven waarde verkrijgen met zowel `.then` als `await`, toch werken ze allebei anders. + +In de functie `firstFunction` zetten we de myPromise functie (soort van) even aan de kant terwijl het wordt uitgevoerd en voeren we de rest van de code uit, wat `console.log('second')` is in dit geval. Daarna wordt de promise opgelost en zal de string `I have resolved` worden geretourneerd, wat gelogd zal worden nadat het zag dat de callstack leeg was. + +Met de keyword `await` in de functie `secondFunction` pauzeren we letterlijk de executie van een async functie totdat de promise is opgelost voordat de rest van de functie wordt uitgevoerd. + +Dit betekent dat het wacht tot de `myPromise` is opgelost met de waarde `I have resolved`, en alleen als dat gebeurt gaan we naar de volgende regel: `second` wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: C + +De `+` operator wordt niet alleen gebruikt voor het optellen van numerieke waarden, maar wordt ook gebruikt om strings te concateneren. Zodra de JavaScript engine ziet dat één van de waarden niet een numerieke waarde bevat, wordt het getal omgezet naar een string. + +De eerste is een `1`, wat een numerieke waarde is. `1 + 2` retourneert het getal 3. + +Echter, de tweede is de string `"Lydia"`. `"Lydia"` is een string en `2` is een getal: `2` wordt omgezet naar een string. `"Lydia"` en `"2"` worden geconcateneerd wat resulteert in de string `"Lydia2"`. + +`{ name: "Lydia" }` is een object. Een getal noch een object is een string, dus beide worden gestringified. Wanneer we een regulier object stringifiën levert dit `"[object Object]"` op. `"[object Object]"` geconcateneerd met `"2"` wordt `"[object Object]2"`. + +
+
+
+#### Antwoord: C
+
+We kunnen elk type of waarde meegeven aan `Promise.resolve`, zowel een promise als een niet-promise. De methode zelf retourneert een promise met een opgeloste waarde (`
+ +#### Antwoord: B + +Objecten worden doorgegeven _by reference_. Wanneer we objecten vergelijken op type en gelijkenis (`===`), vergelijken we hun referenties. + +We zetten de standaard waarde voor `person2` gelijk aan het object `person` en geven het object `person` door als de waarde voor het argument `person1`. + +Dit betekent dat beide waarden een referentie hebben naar dezelfde plek in het geheugen, dus zijn ze gelijk. + +De code in de `else` statement wordt uitgevoerd en `They are the same!` wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: D + +In JavaScript kunnen we properties van een object op twee manieren benaderen: blokhaken of met een punt notitie. In dit voorbeeld gebruiken we de punt notatie (`colorConfig.colors`) in plaats van blokhaken (`colorConfig["colors"]`). + +Met de punt notatie zal JavaScript proberen om de propertie van een object te vinden met exact dezelfde naam. In dit voorbeeld probeert JavaScript een propertie te vinden met de naam `colors` uit het `colorConfig` object. Er is geen property genaamd `colors` dus wordt `undefined` geretourneerd. Dan proberen we de waarde van het eerste element te benaderen door gebruik te maken van `[1]`. We kunnen dit niet doen op een waarde die `undefined` is, dus wordt er een `TypeError` gegooid: `Cannot read property '1' of undefined`. + +JavaScript interpreteert (of beter gezegd unboxed) statements. Wanneer we blokhaken gebruiken ziet het de eerste blokhaak `[` en blijft doorgaan totdat het de tweede blokhaak `]` vindt. Alleen dan zal het het statement evalueren. Als we `colorConfig[colors[1]]` hadden gebruikt zou het de waarde van de `red` propertie teruggeven van het `colorConfig` object. + +
++ +#### Antwoord: A + +Onder de motorkap zijn emojis unicodes. De unicodes voor het hart zijn `"U+2764 U+FE0F"`. Deze zijn altijd hetzelfde voor dezelfde emojis. We vergelijken twee gelijke string met elkaar, wat true retourneert. + +
++ +#### Antwoord: D + +Met de `splice` methode passen we de originele array aan door elementen te verwijderen, te vervangen of toe te voegen. In dit geval hebben we 2 elementen verwijderd vanaf index 1 (we hebben `'🥑'` en `'😍'` verwijderd) en hebben in plaats daarvan ✨ toegevoegd. + +`map`, `filter` en `slice` geven een nieuwe array terug, `find` geeft een element terug en `reduce` geeft een gereduceerde waarde terug. + +
++ +#### Antwoord: A + +We zetten de waarde van de property `favoriteFood` op het object `info` gelijk aan de string met de pizza emoji, `'🍕'`. Een string is een primitief data type. In JavaScript zijn primitieve data types _by reference_. + +In JavaScript interacteren primitieve data types (alles dat geen object is) _by value_. In dit geval zetten we de waarde van de property `favoriteFood` op het object `info` gelijk aan de waarde van het eerste element in de `food` array, de string met de pizza emoji in dit geval (`'🍕'`). Een string is een primitief data type en interacteert _by value_ (neem een kijkje op mijn [blogpost](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference) als je geïntereseerd bent om hierover meer te leren). + +Daarna veranderen we de waarde van de property `favoriteFood` op het object `info`. De `food` array is niet veranderd omdat de waarde van `favoriteFood` een _kopie_ bevat van de waarde van het eerste element van de array, en geen referentie heeft naar dezelfde plek in het geheugen van de element in `food[0]`. Wanneer we food loggen is het nog steeds dezelfde array, `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']`. + +
++ +#### Antwoord: A + +Met de `JSON.parse()` methode kunnen we een JSON string parsen naar een JavaScript waarde. + +```javascript +// Stringifying een nummer naar valide JSON, daarna de JSON string parsen naar een JavaScript waarde: +const jsonNumber = JSON.stringify(4) // '4' +JSON.parse(jsonNumber) // 4 + +// Stringifying een array waarde naar een valide JSON, daarna de JSON string parsen naar een JavaScript waarde: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]) // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray) // [1, 2, 3] + +// Stringifying een object naar valide JSON, daarna de JSON string parsen naar een JavaScript waarde: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: "Lydia" }) // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray) // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Antwoord: D + +Elke functie heeft zijn eigen _execution context_ (of _scope_). De `getName` functie zoekt eerst binnen zijn eigen context (scope) om te kijken of het de variabele `name` bevat, die we proberen te benaderen. In dit geval bevat de `getName` functie zijn eigen `name` variabele: we declareren de variabele `name` met het keyword `let` en met de waarde `'Sarah'`. + +Variabelen gedeclareerd met het keyword `let` (en `const`) worden gehoisted, maar worden niet, zoals met het keyword `var`, geïnitialiseerd. Ze zijn niet benaderbaar voor de lijn waar we ze declareren (initialiseren). Dit wordt de "temporal dead zone" genoemd. Wanneer we de variabelen proberen te benaderen voordat ze gedeclareerd zijn zal JavaScript een `ReferenceError` gooien. + +Als we de variabele `name` **niet** niet hadden gedeclareerd binnen de `getName` functie zou de JavaScript engine doorgezocht hebben door de _scope chain_. De bovenliggende scope heeft een variabele `name` met de waarde `Lydia`. In dat geval zou `Lydia` gelogged worden. + +```javascript +let name = 'Lydia' + +function getName() { + console.log(name) +} + +getName() // Lydia +``` + +
++ +#### Antwoord: C + +Met het keyword `yield` , we `yield` waarden in een generator functie. Met het keyword `yield*`, we `yield` waarden van een andere generator functie, of iterabel object (bijvoorbeeld een array). + +In `generatorOne` leveren we de volledige array `['a', 'b', 'c']` op, gebruikmakend van het keyword `yield`. De waarde van de propertie `value` op het object geretourneerd door de `next` methode op `one` (`one.next().value`) is gelijk aan de volledige array `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value) // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value) // undefined +``` + +In `generatorTwo` gebruiken we het keyword `yield*`. Dit betekent dat de eerste opgeleverde waarde van `two` is gelijk aan de eerste opgeleverde waarde in de iterator. The iterator is de array `['a', 'b', 'c']`. De eerste opgeleverde waarde is `a`, dus de eerste keer dat we `two.next().value` aanroepen wordt `a` geretourneerd. + +```javascript +console.log(two.next().value) // 'a' +console.log(two.next().value) // 'b' +console.log(two.next().value) // 'c' +console.log(two.next().value) // undefined +``` + +
++ +#### Antwoord: A + +Expressies binnen template literals worden eerste geëvalueerd. Dit betekent dat de string de geretourneerde waarde zal bevatten van de expressie, de direct aangeroepen functie `(x => x)('I love')` in dit geval. We geven de waarde `'I love'` mee als een argument aan de arrow functie `x => x`. `x` is gelijk aan `'I love'`, wat geretourneerd zal worden. Dit resulteert in `I love to program`. + +
++ +#### Antwoord: C + +Normaal als we objecten gelijk maken aan `null` worden deze objecten opgeruimd door de _garbage collector_, omdat er geen referentie meer is naar het object. Echter, omdat de callback functie binnen `setInterval` een arrow functie is (en dus verbonden is aan het `config` object) zal de callback functie nog steeds een referentie behouden naar het `config` object. Zolang er een referentie is zal de _garbage collector_ het object niet opruimen. Omdat het niet opgeruimd wordt door de _garbage collector_ zal de `setInterval` callback functie nog steeds iedere 1000ms (1s) aangeroepen worden. + +
++ +#### Antwoord: B + +Als een **key/value** paar wordt toegevoegd gebruikmakend van de `set` methode zal de **key** de waarde zijn van het eerste argument dat zal worden meegegeven aan de `set` functie, en de **value** zal het tweede argument zijn die wordt meegegeven aan de `set` functie. De **key** is de _functie_ `() => 'greeting'` in dit geval, en de waarde `'Hello world'`. `myMap` is nu `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 is verkeerd omdat de **key** niet `'greeting'` is, maar `() => 'greeting'`. +3 is verkeerd omdat we een nieuwe functie creëeren door het mee te geven als een parameter aan de `get` methode. Object interacteert _by reference_. Een functie is een object, dit is ook waarom twee functies nooit strict gelijk zijn. Zelfs niet als ze identiek zijn: ze hebben een referentie naar een andere plek in het geheugen. + +
++ +#### Antwoord: C + +De functies `changeAge` en `changeAgeAndName` hebben beiden een standaard parameter, namelijk het _nieuw_ aangemaakte object `{ ...person }`. Dit object bevat kopieën van alle key/value paren in het `person` object. + +Als eerste roepen we de `changeAge` functie aan en geven het object `person` mee als argument. Deze functie verhoogt de waarde van de propertie `age` met 1. `person` is nu `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +Dan roepen we de functie `changeAgeAndName` aan, echter geven we geen parameter mee. In plaats daarvan is de waarde van `x` gelijk aan een _nieuw_ object: `{ ...person }`. Omdat het een nieuw object is heeft het geen effect op de waarden van de properties van het object `person`. `person` is nog steeds gelijk aan `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +
++ +#### Antwoord: C + +Met de spread operator `...` kunnen we iterabelen _ontplooien_ tot individuele elementen. De `sumValues` functie krijgt drie argumenten mee: `x`, `y` en `z`. `...[1, 2, 3]` zal resulteren in `1, 2, 3`, wat we meegeven aan de functie `sumValues`. + +
++ +#### Antwoord: B + +Met de `+=` operator verhogen we de waarde van `num` met `1`. `num` heeft een initiële waarde van `1`, dus `1 + 1` is `2`. Het element met de index 2 in de `list` array is 🥰, `console.log(list[2])` logt 🥰. + +
++ +#### Antwoord: B + +Met de _optional chaining operator_ `?.` hoeven we niet langer expliciet te checken of een dieper geneste waarde valide is, of niet. Als we een propertie proberen te benaderen op een `undefined` of `null` waarde (_nullish_) zal de expressie stoppen en `undefined` retourneren. + +`person.pet?.name`: `person` heeft een propertie genaamd `pet`: `person.pet` is niet _nullish_. Het heeft een propertie genaamd ``name` en retourneerd `Mara`. +`person.pet?.family?.name`: `person` heeft een propertie genaamd `pet`: `person.pet` is niet _nullish_. `pet` heeft _geen_ propertie genaamd `family`, `person.pet.family` is _nullish_. De expressie geeft `undefined` terug. +`person.getFullName?.()`: `person` heeft een propertie genaamd `getFullName`: `person.getFullName()` is niet __nullish__ en kan worden aangeroepen, wat `Lydia Hallie` retourneerd. +`member.getLastName?.()`: `member` is niet gedefinieerd: `member.getLastName()` is _nullish_. The expressie geeft `undefined` terug. + +
++ +#### Antwoord: B + +We geven de conditie `groceries.indexOf("banana")` mee aan de if-statement. `groceries.indexOf("banana")` geeft `0` terug, wat een _falsy_ waarde is.Omdat de conditie in de if-statement _falsy_ is wordt de code in de else-statement uitgevoerd, en `We don't have to buy bananas!` wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: D + +De `language` methode is een `setter`. Setters hebben geen werkelijke waarde. Hun doel is om properties te _wijzigen_. Wanneer een `setter` methode wordt aangeroepen wordt `undefined` geretourneerd. + +
++ +#### Antwoord: C + +`typeof name` retourneert `"string"`. De string `"string"` is een _truthy_ waarde, dus `!typeof name` retourneert de boolean waarde `false`. `false === "object"` en `false === "string"` retourneren beiden `false`. + +(Als we wilden checken of het type (on)gelijk is aan een bepaald type, zouden we `!==` moeten gebruiken in plaats van `!typeof`) + +
++ +#### Antwoord: A + +De `add` functie retourneert een arrow functie, die een arrow functie retourneert, die ook weer een arrow functie retourneert. De eerste functie krijgt een argument `x` mee met de waarde `4`. We roepen de tweede functie aan, welke een argument `y` meekrijgt met de waarde `5`. Dan roepen we de derde functie aan en die krijgt het argument `z` meet met de waarde `6`. Wanneer we de waarden proberen op te vragen van `x`, `y` en `z` ind e laatste arrow functie de JavaScript engine gaat omhoog in de _scope chain_ om de waarden van `x` en `y` te vinden. Dit retourneert `4` `5` `6`. + +
++ +#### Antwoord: C + +De generator functie `range` retourneert een async object met promises voor elk item in de range die we meegeven: `Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`. We zetten de variabele `gen` gelijk aan het async object, waarnaar we eroverheen iteraten gebruikmakend van een `for await ... of` loop. We zetten de variabele `item` gelijk aan de promises die geretourneerd worden: eerst `Promise{1}`, dan `Promise{2}` en dan `Promise{3}`. Omdat we de waarde van `item` _awaiten_, de opgeloste promise, worden de opgeloste _waarden_ van de promises geretourneerd: `1`, `2` en `3`. + +
++ +#### Antwoord: D + +De functie `myFunc` verwacht een object met de properties `x`, `y` en `z` als haar argument. Omdat we maar drie separate numerieke waarden (1, 2, 3) meegeven in plaats van één object met de properties `x`, `y` en `z` ({x: 1, y: 2, z: 3}), hebben `x`, `y` en `z` hun default waarde `undefined`. + +
++ +#### Antwoord: B + +Met de `Intl.NumberFormat` methode kunnen we numerieke waarden formatteren naar elke lokale format. We formatteren de numerieke waarde `130` naar de lokale waarde van `en-US` als een `unit` in `mile-per-hour`, wat resulteert in `130 mph`. De numerieke waarde `300` naar de lokale waarde van `en-US` als een `currency` in `USD`, wat resulteert in `€300.00`. + +
++ +#### Antwoord: B + +Door objecten te destructureren (_destructuring_) kunnen we de values van een object uitpakken en een uitgepakte waarde toewijzen aan de key van dezelfde property. In dit geval wijzen we de waarde "💀" toe aan `spookyItems[3]`. Dit betekent dat we de array `spookyItems` aanpassen, we voegen namelijk "💀" toe. Wanneer we de array `spookyItems` loggen wordt `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]` gelogd. + +
++ +#### Antwoord: C + +Met de `Number.isNaN` methode kunnen je checken of de waarde die je meegeeft een _numerieke waarde_ is en gelijk is aan `NaN`. `name` is niet een numerieke waarde en `Number.isNaN(name)` zal `false` teruggeven. `age` is een numerieke waarde, maar is niet gelijk aan `NaN`. `Number.isNaN(age)` zal `false` teruggeven. + +Met de `isNaN` methode kun je checken of een waarde die je meegeeft geen numerieke waarde is. `name` is geen numerieke waarde, dus `isNaN(name)` geeft `true` terug. `age` is wel een numerieke waarde, dus `isNaN(age)` geeft `false` terug. + +
++ +#### Antwoord: D + +Variables declared with the `const` keyword are not referencable before their initialization: this is called the _temporal dead zone_. In the `getInfo` function, the variable `randomValue` is scoped in the functional scope of `getInfo`. On the line where we want to log the value of `typeof randomValue`, the variable `randomValue` isn't initialized yet: a `ReferenceError` gets thrown! The engine didn't go down the scope chain since we declared the variable `randomValue` in the `getInfo` function. + +
++ +#### Antwoord: C + +In de `try` statement loggen we de _awaited_ waarde van de `myPromise` variabele: `"Woah some cool data"`. Omdat er geen errors gegooid worden in de `try` statement komt de code niet in de `catch`. De code in de `finally` statement wordt _altijd_ uitgevoerd, `"Oh finally!"` wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: B + +Met de `flat` methode kunnen we een nieuwe platgemaakte array maken. De diepte van de platgemaakte array hangt af van de waarde die we meegeven. In dit geval geven we de waarde `1` mee (wat eigenlijk niet had gehoeven omdat dit de standaard waarde is), wat betekent dat alleen de arrays van het eerste niveau geconcateneerd worden. `['🥑']` en `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]` in dit geval. Het concateneren van deze twee arrays resulteert in `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. + +
+
+
+#### Antwoord: D
+
+`counterOne` is een instantie van de `Counter` class. De counter class bevat een `count` propertie op de constructor en een `increment` methode.Eerst roepen we de `increment` methode twee keer aan door `counterOne.increment()` aan te roepen. Op dat moment is `counterOne.count` gelijk aan `2`.
+
+
+
+Dan maken we de variabele `counterTwo` aan en maken het gelijk aan `counterOne`. Omdat object interacteren _by reference_ creëeren we enkel een referentie naar dezelfde plek in het geheugen waarnaar `counterOne` verwijst. Omdat dit dezelfde plek in het geheugen is worden alle veranderingen op het object `counterTwo` ook doorgevoerd op `counterOne`. Op dat moment is `counterTwo.count` ook `2`.
+
+We roepen `counterTwo.increment()` aan, wat `count` gelijk maakt aan `3`. Als we de `count` op `counterOne` loggen is die `3`.
+
+
+
+
+ +#### Antwoord: D + +Eerst roepen we `funcOne` aan. Op de eerste regel van `funcOne` roepen we de promise `myPromise` aan, wat een _asynchrone_ operatie is. Zolang de JavaScript engine bezig is met het afmaken van de promise wordt de rest van de functie `funcOne` uitgevoerd. De volgende regel is een _asynchrone_ `setTimeout` functie, waarvan de callback functie naar de Web API wordt gestuurd. + +Zowel de promise als de timeout zijn _asynchrone_ operaties en de functie worden uitgevoerd terwijl de engine bezig is om de promise uit te voeren en de `setTimeout` callback functie af te handelen. Dit betekent dat `Last line!` als eerste wordt gelogd, omdat dit geen _asynchrone_ operatie is. Dit is de laatste regel van `funcOne`. Ondertussen wordt de promise opgelost en `Promise!` wordt gelogd. Echter, omdat we `funcTwo()` aanroepen en de callstack nog niet leeg is kan de callback van de `setTimeout` functie nog niet toegevoegd worden aan de callstack. + +In `funcTwo` wachten we eerst op de promise `myPromise`. Met het keyword `await` pauzeren we de executie van de functie totdat de promise iets teruggeeft (of afwijst). Dan loggen we de _awaited_ waarde van `res` (omdat de promise zelf een promise retourneert). Dit logt `Promise!`. + +De volgende regel is de _asynchrone_ `setTimeout` functie waarvan de callback functie naar de Web API gestuurd wordt. + +We komen op de laatste regel van `funcTwo` wat `Last line!` logt naar het console. Omdat `funcTwo` van de callstack gaat is de callstack leeg. De callback functies die in de wachtrij stonden (`() => console.log("Timeout!")` van `funcOne` en `() => console.log("Timeout!")` van `funcTwo`) worden nu één voor één toegevoegd aan de callstack. De eerste callback functie logt `Timeout!` en wordt verwijderd van de callstack. De tweede callback functie logt dan `Timeout!` en wordt verwijderd van de callstack. Dit logt `Last line! Promise! Promise! Last line! Timeout! Timeout!`. + +
++ +#### Antwoord: C + +Met het sterretje `*` importeren we alle geëxporteerde waarden van een bestand, zowel de default als de benaamde. Als we het volgende bestand hadden: + +```javascript +// info.js +export const name = "Lydia"; +export const age = 21; +export default "I love JavaScript"; + +// index.js +import * as info from "./info"; +console.log(info); +``` + +Het volgende zou gelogd worden: + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +Voor het `sum` voorbeeld betekent dit dat de geïmporteerde waarde `sum` eruit ziet als: + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +We kunnen deze functie aanvoeren door `sum.default` aan te roepen. + +
++ +#### Antwoord: C + +Met het Proxy object kunnen we functionaliteit toevoegen aan een object als we dit meegeven als tweede argument. In dit geval geven we het object `handler` mee wat de volgende properties bevat: `set` en `get`. `set` wordt aangeroepen elke keer als we een waarde van een propertie _zetten_. `get` wordt aangeroepen elke keer als we een propertie waarde opvragen. + +Het eerste argument is een leeg object `{}` wat de waarde is van `person`. Aan dit object wordt de functionaliteit toegevoegd die gespecificeerd is in het object `handler`. Als we een propertie toevoegen aan het object `person` wordt `set` uitgevoerd. Als we een propertie benaderen op het object `person` wordt `get` uitgevoerd. + +Als eerste voegen we de propertie `name` toe aan het proxy object (`person.name = "Lydia"`). `set` wordt aangeroepen en `"Added a new property!"` wordt gelogd. + +Dan vragen we de waarde van een propertie op het proxy object op en `get` van het `handler` object wordt aangeroepen. `"Accessed a property!"` wordt gelogd. + +
++ +#### Antwoord: A + +Met `Object.seal` kunnen we voorkomen dat nieuwe properties kunnen worden _toegevoegd_ of bestaande properties worden _verwijderd_. + +Echter kunnen van de bestaande properties nog steeds aanpassen. + +
++ +#### Antwoord: C + +De `Object.freeze` methode _bevriest_ een object. Geen enkele propertie van worden toegevoegd, aangepast worden of worden verwijderd. + +Echter wordt het object enkel _oppervlakkig_ bevroren wat betekent dat alleen _directe_ properties bevroren zijn. Als de propertie een ander object is, zoals `address` in dit geval, zijn de properties van dat object niet bevroren en kunnen wel worden aangepast. + +
++ +#### Antwoord: A + +Eerst roepen we de functie `myFunc()` aan zonder argumenten mee te geven. Omdat we geen argumenten meegeven, `num` en `value` behouden hun standaard waarde: num is `2`, en `value` de geretourneerde waarde van de functie `add`. Aan de functie `add` geven we `num` als argument mee, wat de waarde `2` heeft. `add` retourneert `4` wat de waarde is van `value`. + +Daarna roepen we de functie `myFunc(3)` aan het geven `3` meet als de waarde voor het argument `num`. We geven het argument `value` niet mee. Omdat we geen waarde meegeven voor het argument `value` krijgt het de standaard waarde: het retourneert de waarde van de `add` functie. Aan de functie `add` geven we `num` mee, wat de waarde `3` bevat. `add` retourneert `6` wat op dat moment de waarde is van `value`. + +
++ +#### Antwoord: D + +In ES2020 kunnen we private variabelen toevoegen aan classes door gebruik te maken van `#`. We kunnen deze variabelen niet benaderen van buitenaf. Wanneer we `counter.#number` proberen te loggen wordt er een SuntaxError gegooid: we cannot acccess it outside the `Counter` class! + +
++ +#### Antwoord: B + +Om te kunnen itereren over de `members` in elk element in de array `teams` moeten we `teams[i].members` meegeven aan de `getMembers` generator functie. De generator functie retourneert een generator object. Om te kunnen itereren over elk element in het generator object moeten we `yield*` gebruiken. + +Als we `yield`, `return yield`, of `return` hadden geschreven zou de gehele generator functie geretourneerd worden tijdens de eerste keer dat we de `next` methode aanriepen. + +
++ +#### Antwoord: C + +De functie `addHobby` ontvangt twee arguemnten, `hobby` en `hobbies` met als standaard waarde de waarde van de array `hobbies` op het object `person`. + +Eerst roepen we de functie `addHobby` aan en geven `"running"` mee als de waarde voor `hobby`, en een lege array als de waarde voor `hobbies`. Omdat we een lege array meegeven als de waarde voor `hobbies` wordt `"running"` toegevoegd aan deze lege array. + +Daarna roepen we de functie `addHobby` aan en geven `"dancing"` mee als de waarde voor `hobby`. We gaven geen waarde mee voor `hobbies` dus krijgt het de standaard waarde, de propertie `hobbies` op het object `person`. We pushen daar de hobby `dancing` naar de array `person.hobbies`. + +Als laatste roepen we de functie `addHobby` aan en geven `"baking"` als de waarde voor `hobby` en de array `person.hobbies` als de waarde voor `hobbies`. We pushen de hobby `baking` naar de array `person.hobbies`. + +Na het pushen van `dancing` en `baking` is de waarde van `person.hobbies` gelijk aan `["coding", "dancing", "baking"]`. + +
++ +#### Antwoord: B + +We declareren de variabele `pet`, wat een instantie is van de class `Flamingo`. Wanneer we deze instantie instantiëren wordt de `constructor` op `Flamingo` aangeroepen. Als eerste wordt `"I'm pink. 🌸"` gelogd, waarna we `super()` aanroepen. `super()` roept de constructor van de bovenliggende class aan, `Bird` in dit geval. De constructor op `Bird` wordt aangeroepen en logt `"I'm a bird. 🦢"`. + +
++ +#### Antwoord: D + +Het keyword `const` betekent simpelweg dat we de waarde van de variabele niet opnieuw kunnen _declareren_. Het is _read-only_. Echter, de waarde zelf is niet onaanpasbaar. De properties van de array `emojis` kunnen worden aangepast, bijvoorbeeld door nieuwe waarden te pushen, te splicen of door de lengte van de array op 0 te zetten. + +
++ +#### Antwoord: C + +Objecten zijn standaard niet itereerbaar. Een _iterable_ is een _iterable_ als het _iterator protocol_ aanwezig is. We kunnen dit met de iterator symbol `[Symbol.iterator]` handmatig toevoegen, wat een generator object zal moeten teruggeven. Bijvoorbeeld door het een generator functie te maken: `*[Symbol.iterator]() {}`. Deze generator functie moet de `Object.values` afgeven van het object `person` als we de array `["Lydia Hallie", 21]`: `yield* Object.values(this)` terug willen geven. + +
+
+ +Od podstawowych do zaawansowanych: sprawdź, jak dobrze znasz JavaScript, odśwież swoją wiedzę lub przygotuj się do rozmowy kwalifikacyjnej! :muscle: :rocket: Regularnie aktualizuję to repozytorium nowymi pytaniami. Odpowiedzi znajdują się w ukrytych zakładkach poniżej pytań - po prostu kliknij, aby je rozwinięć. To dla zabawy, powodzenia! :heart:
+ +Nie krępuj się ze mną kontaktować! 😊
+ ++Instagram || Twitter || LinkedIn || Blog +
+ +| Śmiało używaj ich w projekcie! 😃 Byłabym _bardzo_ wdzięczna za referencje do tego repozytorium, tworzę pytania i wyjaśnienia (tak, jestem smutna lol) i społeczność bardzo mi pomaga w utrzymaniu i ulepszaniu go! 💪🏼 Dziękuję i baw się dobrze! | +|---| + +--- + ++ +- [🇸🇦 العربية](./ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](./ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](./bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇩🇪 Deutsch](./de-DE/README.md) +- [🇪🇸 Español](./es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](./fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇩 Indonesia](./id-ID/README.md) +- [🇮🇹 Italiano](./it-IT/README.md) +- [🇯🇵 日本語](./ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇰🇷 한국어](./ko-KR/README-ko_KR.md) +- [🇳🇱 Nederlands](./nl-NL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](./pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷o Română](../ro-RO/README.ro.md) +- [🇷🇺 Русский](./ru-RU/README.md) +- [🇽🇰 Shqip](../sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](./th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](./tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](./uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](./vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](./zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](./zh-TW/README_zh-TW.md) + +
++ +#### Odpowiedź: D + +Wewnątrz funkcji najpierw deklarujemy zmienną `name` za pomocą słowa kluczowego `var`. Oznacza to, że zmienna jest "wyciągana" (przestrzeń pamięci jest tworzona) z domyślną wartością `undefined` podczas fazy tworzenia, aż do momentu, gdy naprawdę definiujemy zmienną. W linii, w której próbujemy wyświetlić w konsoli zmienną `name`, jeszcze jej nie zdefiniowaliśmy, więc nadal przechowuje wartość `undefined`. + +Zmienne zadeklarowane za pomocą słowa kluczowego `let` (i `const`) są wyciągane, ale w przeciwieństwie do `var`, nie są inicjalizowane. Nie są dostępne przed linią, na której je deklarujemy (inicjalizujemy). Nazywa się to "czasową strefą martwą" (temporal dead zone). Gdy próbujemy uzyskać dostęp do zmiennych przed ich zadeklarowaniem, JavaScript generuje błąd `ReferenceError`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Ze względu na kolejkę zdarzeń w JavaScript, funkcja zwrotna `setTimeout` jest wywoływana _po_ wykonaniu pętli. Ponieważ zmienna `i` w pierwszej pętli została zadeklarowana za pomocą słowa kluczowego `var`, jej wartość była globalna. Podczas pętli inkrementowaliśmy wartość `i` o `1` za każdym razem, używając operatora jednoargumentowego `++`. W momencie wywołania funkcji zwrotnej `setTimeout`, `i` miało wartość `3` w pierwszym przykładzie. + +W drugiej pętli zmienna `i` została zadeklarowana za pomocą słowa kluczowego `let`: zmienne zadeklarowane za pomocą słowa kluczowego `let` (i `const`) mają zakres blokowy (blokiem jest cokolwiek między `{ }`). Podczas każdej iteracji `i` będzie miało nową wartość, a każda wartość będzie miała zakres wewnątrz pętli. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Zwróć uwagę, że wartość `diameter` jest zwykłą funkcją, podczas gdy wartość `perimeter` jest funkcją strzałkową. + +W przypadku funkcji strzałkowych, słowo kluczowe `this` odnosi się do bieżącego otaczającego zakresu, w przeciwieństwie do zwykłych funkcji! Oznacza to, że gdy wywołujemy `perimeter`, nie odnosi się ono do obiektu shape, ale do swojego otaczającego zakresu (np. okna). + +Na tym obiekcie nie ma wartości `radius`, co powoduje zwrócenie `NaN` (Not a Number). + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Operator jednoargumentowy plus próbuje przekonwertować operand na liczbę. `true` jest równoważne `1`, a `false` jest równoważne `0`. + +Łańcuch znaków `'Lydia'` jest wartością prawdziwą. Tak naprawdę pytamy, "czy ta wartość prawdziwa jest fałszywa?". To zwraca `false`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +W JavaScript wszystkie klucze obiektów są stringami (chyba że są to symbole). Nawet jeśli nie wpisujemy ich jako stringi, zawsze są one konwertowane na stringi wewnątrz. + +JavaScript interpretuje (lub "odpakuowuje") instrukcje. Gdy używamy notacji nawiasów kwadratowych, interpreter widzi pierwszy otwierający nawias `[` i kontynuuje do momentu znalezienia zamykającego nawiasu `]`. Dopiero wtedy ocenia tę instrukcję. + +`mouse[bird.size]`: Najpierw ocenia `bird.size`, które wynosi `"small"`. `mouse["small"]` zwraca `true`. + +Jednakże, w przypadku notacji kropkowej, to się nie dzieje. `mouse` nie ma klucza o nazwie `bird`, co oznacza, że `mouse.bird` jest `undefined`. Następnie pytamy o `size` używając notacji kropkowej: `mouse.bird.size`. Ponieważ `mouse.bird` jest `undefined`, tak naprawdę pytamy o `undefined.size`. To nie jest poprawne i spowoduje błąd podobny do `Cannot read property "size" of undefined` (Nie można odczytać właściwości "size" z undefined). + +
+
+
+#### Odpowiedź: A
+
+W JavaScript wszystkie obiekty komunikują się ze sobą przez _referencje_, gdy są sobie przypisywane.
+
+Na początku zmienna `c` przechowuje referencję do obiektu. Później przypisujemy zmiennej `d` tę samą referencję, którą ma `c`, do tego obiektu.
+
+
+
+Kiedy zmieniasz jeden obiekt, zmieniasz je wszystkie.
+
+
+ +#### Odpowiedź: C + +`new Number()` jest wbudowanym konstruktorem funkcji. Chociaż wygląda jak liczba, nie jest faktycznie liczbą: ma wiele dodatkowych funkcji i jest obiektem. + +Gdy używamy operatora `==` (operator równości), sprawdza on jedynie, czy mają tą samą _wartość_. Oba mają wartość `3`, więc zwraca `true`. + +Jednak gdy używamy operatora `===` (operator ścisłej równości), zarówno wartość, jak i typ powinny być takie same. Tutaj nie są: `new Number()` nie jest liczbą, lecz **obiektem**. Oba zwracają `false`. + +
++ +#### Odpowiedź: D + +Funkcja `colorChange` jest statyczna. Metody statyczne są zaprojektowane tak, aby istniały tylko w konstruktorze, w którym zostały utworzone, i nie mogą być przekazywane do żadnych potomków (children) ani wywoływane na instancjach klasy. Ponieważ `freddie` jest instancją klasy Chameleon, funkcja nie może być na niej wywołana. Otrzymujemy błąd `TypeError`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Kod wypisuje w konsoli obiekt, ponieważ właśnie utworzyliśmy pusty obiekt w obiekcie globalnym! Gdy pomyłkowo wpisaliśmy `greeting` jako `greetign`, interpreter JavaScript faktycznie zobaczył to jako: + +1. `global.greetign = {}` w Node.js. +2. `window.greetign = {}`, `frames.greetign = {}` i `self.greetign` w przeglądarkach. +3. `self.greetign` w web workerach. +4. `globalThis.greetign` we wszystkich środowiskach. + +Aby temu zapobiec, możemy użyć `"use strict"`. Powoduje to, że musisz zadeklarować zmienną przed jej przypisaniem. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Jest to możliwe w JavaScript, ponieważ funkcje są obiektami! (Wszystko oprócz typów prymitywnych jest obiektem) + +Funkcja jest specjalnym rodzajem obiektu. Kod, który sam piszesz, nie jest właściwą funkcją. Funkcja jest obiektem posiadającym właściwość, która jest wywoływalna. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +W JavaScript funkcje są obiektami, więc metoda `getFullName` jest dodawana do samego obiektu funkcji konstruktora. Dlatego możemy wywołać `Person.getFullName()`, ale `member.getFullName` zwraca błąd `TypeError`. + +Jeśli chcesz, aby metoda była dostępna dla wszystkich instancji obiektów, musisz dodać ją do właściwości prototype: + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Dla `sarah`, nie użyliśmy słowa kluczowego `new`. Kiedy używamy `new`, `this` odwołuje się do nowego pustego obiektu, który tworzymy. Jednak jeśli nie dodajemy `new`, `this` odwołuje się do **globalnego obiektu**! + +Mówiliśmy, że `this.firstName` równa się `"Sarah"`, a `this.lastName` równa się `"Smith"`. Czyli faktycznie zdefiniowaliśmy `global.firstName = 'Sarah'` i `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` pozostaje `undefined`, ponieważ nie zwracaliśmy żadnej wartości z funkcji `Person`. + +
+
+
+#### Odpowiedź: D
+
+W fazie **capturing (przechwytywanie)**, zdarzenie przechodzi przez elementy nadrzędne w doł do elementu docelowego. Następnie dociera do elementu **target (cel)** i rozpoczyna się **bubbling (bąbelkowanie)**.
+
+
+
+
+ +#### Odpowiedź: B + +Wszystkie obiekty mają prototypy, z wyjątkiem **obiektu bazowego**. Obiekt bazowy jest obiektem utworzonym przez użytkownika lub obiektem utworzonym przy użyciu słowa kluczowego `new`. Obiekt bazowy ma dostęp do niektórych metod i właściwości, takich jak `.toString`. Jest to powód, dla którego można używać wbudowanych metod JavaScript! Wszystkie takie metody są dostępne w prototypie. Chociaż JavaScript nie może znaleźć ich bezpośrednio w twoim obiekcie, przechodzi w dół łańcucha prototypów i je tam znajduje, co czyni je dostępnymi dla ciebie. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +JavaScript jest językiem **dynamicznie typowanym**: nie określamy typów niektórych zmiennych. Wartości mogą być automatycznie konwertowane na inny typ bez wiedzy użytkownika, co nazywa się _implicit type coercion_. **Koercja (Wymuszenie)** to konwersja z jednego typu na inny. + +W tym przykładzie JavaScript konwertuje liczbę `1` na string, aby funkcja miała sens i zwróciła wartość. Podczas dodawania typu liczbowego (`1`) i typu łańcuchowego (`'2'`), liczba traktowana jest jako string. Możemy łączyć stringi takie jak `"Hello" + "World"`, więc to co się tutaj dzieje to `"1" + "2"`, które zwraca `"12"`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Operator jednoargumentowy **Postfix** `++`: + +1. Zwraca wartość (ten zwraca `0`) +2. Zwiększa wartość (liczba wynosi teraz `1`) + +Operator jednoargumentowy **Prefix** `++`: + +1. Zwiększa wartość (liczba wynosi teraz `2`) +2. Zwraca wartość (to zwraca `2`) + +number zwraca `0 2 2`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +W przypadku użycia `template strings`, wartością pierwszego argumentu jest zawsze tablica wartości łańcuchowych (string). Pozostałe argumenty otrzymują wartości przekazanych wyrażeń! + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Podczas testowania równości, liczby i ciągi znaków są porównywane przez ich _wartości_, a obiekty są porównywane przez ich _referencję_. JavaScript sprawdza, czy obiekty mają odwołanie do tej samej lokalizacji w pamięci. + +Dwa obiekty, które porównujemy, nie mają tej samej lokalizacji w pamięci: obiekt, który przekazujemy jako parametr, odwołuje się do innej lokalizacji w pamięci niż obiekt, którego użyliśmy do sprawdzenia równości. + +Dlatego też zarówno `{ age: 18 } == { age: 18 }` i `{ age: 18 } == { age: 18 }` zwracają `false`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Parametr reszty (`...args`) pozwala nam "zbierać" wszystkie pozostałe argumenty do tablicy. Tablica to obiekt, więc `typeof args` zwraca `"object"`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Dzięki `"use strict"` możesz upewnić się, że przypadkowo nie zadeklarujesz zmiennych globalnych. Nigdy nie zadeklarowaliśmy zmiennej `age`, a ponieważ używamy `"use strict"`, zostanie zgłoszony błąd referencji. Gdybyśmy nie użyli `"use strict"`, to by zadziałało, ponieważ właściwość `age` zostałaby dodana do obiektu globalnego. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +`eval` oblicza kod, który przekazywany jest jako ciąg znaków. Jeśli jest to wyrażenie, tak jak w tym przypadku, oblicza ono wyrażenie. Wyrażenie to `10 * 10 + 5`. Zwraca liczbę `105`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Dane przechowywane w `sessionStorage` są usuwane po zamknięciu _zakładki_. + +Gdybyś użył `localStorage`, dane pozostałyby tam na zawsze, chyba że na przykład wywołano by `localStorage.clear()`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Za pomocą słowa kluczowego `var` można zadeklarować wiele zmiennych o tej samej nazwie. Zmienna będzie wtedy przechowywać najnowszą wartość. + +Nie można tego zrobić za pomocą `let` lub `const`, ponieważ są one blokowe. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Wszystkie klucze obiektów (z wyjątkiem symboli) są łańcuchami znaków pod względem samego obiektu, nawet jeśli nie napiszesz ich samodzielnie jako łańcucha znaków. Dlatego `obj.hasOwnProperty('1')` również zwraca true. + +Nie działa to w ten sam sposób dla zbioru. W zbiorze nie ma klucza `'1'`:`set.has('1')`, dlatego zwraca wartość false. Zawiera on liczbę całkowitą `1`, `set.has(1)` zwraca wartość true. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Jeśli masz dwa klucze o takiej samej nazwie, zostanie on zastąpiony. Nadal będzie umieszczony na pierwszej pozycji, ale z ostatnią zdefiniowaną wartością. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Globalny kontekst wykonania jest dostępny wszędzie w kodzie. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Instrukcja `continue` pomija iterację, jeśli określony warunek zwróci `true`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +`String` jest wbudowanym konstruktorem, do którego możemy dodawać właściwości. Dodana została metoda do jego prototypu. Prymitywne ciągi znaków są automatycznie konwertowane na obiekt typu string, generowany przez funkcję prototypu ciągu znaków. Tak więc wszystkie ciągi (obiekty typu string) mają dostęp do tej metody! + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Klucze obiektów są automatycznie konwertowane na ciągi znaków. Próbujemy ustawić obiekt jako klucz do obiektu `a`, z wartością `123`. + +Jednakże, kiedy stringujemy obiekt, staje się on `"[obiekt Object]"`. Mówimy więc, że `a["[obiekt Object]"] = 123`. Następnie próbujemy zrobić to samo. `c` jest kolejnym obiektem, który niejawnie stringujemy. Zatem `a["[obiekt Object]"] = 456`. + +Następnie wyświetlamy w konsoli `a[b]`, co w rzeczywistości jest `a["[obiekt Object]"]`, ustawiony wcześniej na `456`, więc zwraca `456`. + +
+
+
+#### Odpowiedź: B
+
+Mamy funkcję `setTimeout` i wywołaliśmy ją jako pierwszą. Została jednak wyświetlona jako ostatnia.
+
+Dzieje się tak, ponieważ w przeglądarkach mamy nie tylko silnik wykonawczy, ale także coś, co nazywa się `WebAPI`. Interfejs `WebAPI` daje nam na początek funkcję `setTimeout`.
+
+Po przesłaniu _callback_ do WebAPI, sama funkcja `setTimeout` (ale nie callback!) jest usuwana ze stosu.
+
+
+
+Teraz, `foo` jest wywoływane, a `"First"` jest wyświetlane.
+
+
+
+`foo` jest zdejmowane ze stosu, a `baz` jest wywoływane. "Third" zostaje wyświetlony.
+
+
+
+WebAPI nie może dodawać rzeczy do stosu, gdy jest gotowy. Zamiast tego przesuwa funkcję zwrotną do czegoś zwanego _kolejką_.
+
+
+
+W tym miejscu zaczyna działać pętla zdarzeń. **Pętla zdarzeń** patrzy na stos i kolejkę zadań. Jeśli stos jest pusty, pobiera pierwszą rzecz z kolejki i przesuwa ją na stos.
+
+
+
+`bar` zostaje wywołany, `"Second"` zostaje wyświetlony i zdjęty ze stosu.
+
+
+ +#### Odpowiedź: C + +Najgłębiej zagnieżdżony element, który spowodował zdarzenie jest celem zdarzenia. Możesz zatrzymać bąbelkowanie poprzez `event.stopPropagation` + +
++ Click here! +
++ +#### Odpowiedź: A + +Jeśli klikniemy `p`, zobaczymy dwa logi: `p` i `div`. Podczas propagacji zdarzeń istnieją 3 fazy: przechwytywanie, cel i bąbelkowanie (capturing, target, and bubbling). Domyślnie, event handlery są wykonywane w fazie bąbelkowania (chyba że ustawisz `useCapture` na `true`). Przebiega ona od najgłębiej zagnieżdżonego elementu na zewnątrz. + +
++ +#### Odpowiedź: D + +W obu przypadkach możemy przekazać obiekt, do którego ma się odnosić słowo kluczowe `this`. Jednakże, `.call` jest _wykonywane natychmiast_! + +`.bind.` zwraca _kopię_ funkcji, ale z powiązanym kontekstem! Nie jest ona wykonywana natychmiast. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Funkcja `sayHi` zwraca zwróconą wartość natychmiast wywołanego wyrażenia funkcyjnego (IIFE). Ta funkcja zwróciła wartość `0`, która jest typu `"number"`. + +FYI: `typeof` może zwrócić następującą listę wartości: `undefined`, `boolean`, `number`, `bigint`, `string`, `symbol`, `function` i `object`. Zauważ, że `typeof null` zwraca `"object"`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Istnieje 8 fałszywych wartości: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `false` +- `''` (pusty ciąg) +- `0` +- `-0` +- `0n` (BigInt(0)) + +Konstruktory funkcji, takie jak `new Number` i `new Boolean` są prawdziwe. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +`typeof 1` zwraca `"number"`. +`typeof "number"` zwraca `"string"`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Po ustawieniu wartości elementu w tablicy, która przekracza długość tablicy, JavaScript tworzy coś, co nazywa się "pustymi slotami". W rzeczywistości mają one wartość `undefined`, ale zobaczysz coś takiego jak: + +`[1, 2, 3, puste x 7, 11]`. + +w zależności od tego, gdzie go uruchomisz (jest inny dla każdej przeglądarki, node itp.). + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Blok `catch` otrzymuje argument `x`. Nie jest to ten sam `x` co zmienna, gdy przekazujemy argumenty. Ta zmienna `x` jest blokowa. + +Później, ustawiamy tę blokową zmienną równą `1` i ustawiamy wartość zmiennej `y`. Teraz wyświetlamy w konsoli zmienną blokową `x`, która jest równa `1`. + +Poza blokiem `catch`, `x` jest wciąż `undefined`, a `y` wynosi `2`. Gdy chcemy wykonać `console.log(x)` poza blokiem `catch`, zwraca on `undefined`, a `y` zwraca `2`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +JavaScript ma tylko prymitywne typy i obiekty. + +Typy prymitywne to `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string` i `symbol`. + +To, co odróżnia prymityw od obiektu, to fakt, że prymitywy nie mają żadnych właściwości ani metod; zauważysz jednak, że `'foo'.toUpperCase()` wylicza `'FOO'` i nie powoduje `TypeError`. Dzieje się tak dlatego, że gdy próbujesz uzyskać dostęp do właściwości lub metody na prymitywie takim jak ciąg znaków, JavaScript niejawnie opakuje prymitywny typ za pomocą jednej z klas opakowujących, tj. `String`, a następnie natychmiast odrzuci opakowanie po ocenie wyrażenia. Wszystkie prymitywy z wyjątkiem `null` i `undefined` wykazują to zachowanie. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +`[1, 2]` jest naszą wartością początkową. Jest to wartość, z którą zaczynamy i wartość pierwszego `acc`.Podczas pierwszej rundy, `acc` to `[1, 2]`, a `cur` to `[0, 1]`.Łączymy je, co daje `[1, 2, 0, 1]`. + +Następnie `[1, 2, 0, 1]` to `acc`, a `[2, 3]` to `cur`. Łączymy je i otrzymujemy `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +`null` jest fałszywe. `!null` zwraca `true`. `!true` zwraca `false`. + +`""` jest fałszywe. `!""` zwraca `true`. `!true` zwraca `false`. + +`1` jest prawdziwe. `!1` zwraca `false`. `!false` zwraca `true`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Zwraca unikalny identyfikator. Ten identyfikator może być użyty do wyczyszczenia tego interwału za pomocą funkcji `clearInterval()`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Łańcuch znaków jest iterowalny. Operator spread odwzorowuje każdy znak iterable na jeden element. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Zwykłe funkcje nie mogą zostać zatrzymane w połowie wywoływania. Jednak funkcja generatora może zostać "zatrzymana" w połowie, a następnie kontynuować od miejsca, w którym się zatrzymała. Za każdym razem, gdy funkcja generująca napotka słowo kluczowe `yield`, funkcja zwraca wartość określoną po nim. + +Najpierw inicjalizujemy funkcję generatora z `i` równym `10`. Wywołujemy funkcję generatora za pomocą metody `next()`. Przy pierwszym wywołaniu funkcji generatora, `i` jest równe `10`. Funkcja napotyka pierwsze słowo kluczowe `yield`: zwraca wartość `i`. Generator jest teraz "wstrzymany", a wartość `10` zostaje zarejestrowana. + +Następnie ponownie wywołujemy funkcję za pomocą metody `next()`. Kontynuuje ona tam, gdzie zatrzymała się poprzednio, wciąż z `i` równym `10`. Teraz napotyka następne słowo kluczowe `yield` i zwraca `i * 2`. `i` jest równe `10`, więc zwraca `10 * 2`, czyli `20`. Wynikiem jest `10, 20`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Kiedy przekazujemy wiele 'promise' do metody `Promise.race`, rozwiązuje ona/odrzuca _pierwszą_ 'promise'. Do metody `setTimeout` przekazujemy timer: 500ms dla `firstPromise` i 100ms dla `secondPromise`. Oznacza to, że `secondPromise` zostanie rozwiązana jako pierwsza z wartością `'two'`. `res` przechowuje teraz wartość `'two'`, która jest wyświetlona w konsoli. + +
+
+
+#### Odpowiedź: D
+
+Najpierw deklarujemy zmienną `person` z wartością obiektu, który ma właściwość `name`.
+
+
+
+Następnie deklarujemy zmienną o nazwie `members`. Ustawiamy pierwszy element tej tablicy równy wartości zmiennej `person`. Obiekty oddziałują na siebie poprzez _referencję_, gdy ustawiamy je równe sobie. Kiedy przypisujesz referencję z jednej zmiennej do drugiej, tworzysz _kopię_ tej referencji. (Zauważ, że nie mają one _tej samej_ referencji!).
+
+
+
+Następnie ustawiamy zmienną `person` równą `null`.
+
+
+
+Modyfikujemy tylko wartość zmiennej `person`, a nie pierwszy element w tablicy, ponieważ ten element ma inną (skopiowaną) referencję do obiektu. Pierwszy element w `members` wciąż posiada referencję do oryginalnego obiektu. Kiedy wyświetlamy tablicę `members`, pierwszy element nadal przechowuje wartość obiektu, który jest wyświetlany.
+
+
+ +#### Odpowiedź: B + +Za pomocą pętli `for-in` możemy iterować po kluczach obiektów, w tym przypadku `name` i `age`. Klucze obiektów są łańcuchami (jeśli nie są symbolami). W każdej pętli ustawiamy wartość `item` równą bieżącemu kluczowi, który iterujemy. Najpierw `item` jest równy `name`. Następnie, `item` jest równy `age`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Asocjatywność operatorów to kolejność, w jakiej kompilator ocenia wyrażenia, od lewej do prawej lub od prawej do lewej. Dzieje się tak tylko wtedy, gdy wszystkie operatory mają _takie samo_ pierwszeństwo. Mamy tylko jeden typ operatora: `+`. Dla dodawania, asocjatywność jest od lewej do prawej. + +`3 + 4` jest obliczane jako pierwsze. Wynikiem jest liczba `7`. + +`7 + '5'` skutkuje `"75"` z powodu przymusu. JavaScript konwertuje liczbę `7` na ciąg znaków, patrz pytanie 15. Możemy połączyć dwa ciągi znaków za pomocą operatora `+`. "7" + "5"` daje w wyniku "75"`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Zwracana jest tylko pierwsza liczba w łańcuchu. W oparciu o _radix_ (drugi argument w celu określenia typu liczby, którą chcemy przetworzyć: podstawa 10, szesnastkowy, ósemkowy, binarny itp.), `parseInt` sprawdza, czy znaki w łańcuchu są prawidłowe. Gdy napotka znak, który nie jest prawidłową liczbą w radix, zatrzymuje parsowanie i ignoruje następujące znaki. + +`*` nie jest prawidłową liczbą. Przetwarza tylko `"7"` na dziesiętne `7`. `num` posiada teraz wartość `7`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Podczas mapowania tablicy, wartość `num` jest równa elementowi, nad którym aktualnie wykonywana jest pętla. W tym przypadku elementami są liczby, więc warunek instrukcji if `typeof num == "number"` zwraca `true`. Funkcja map tworzy nową tablicę i wstawia do niej wartości zwrócone przez funkcję. + +Nie zwracamy jednak żadnej wartości. Gdy nie zwracamy wartości z funkcji, funkcja zwraca `undefined`. Dla każdego elementu w tablicy wywoływany jest blok funkcji, więc dla każdego elementu zwracamy `undefined`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Argumenty są przekazywane przez _wartość_, chyba że ich wartość jest obiektem, wtedy są przekazywane przez _referencję_. Argument `birthYear` jest przekazywany przez wartość, ponieważ jest ciągiem znaków, a nie obiektem. Kiedy przekazujemy argumenty przez wartość, tworzona jest _kopia_ tej wartości (patrz pytanie 46). + +Zmienna `birthYear` posiada referencję do wartości `"1997"`. Argument `year` również posiada referencję do wartości `"1997"`, ale nie jest to ta sama wartość, do której odnosi się `birthYear`. Kiedy aktualizujemy wartość `year` ustawiając `year` na `"1998"`, aktualizujemy tylko wartość `year`. Wartość `birthYear` jest wciąż równa `1997`. + +Wartość `person` jest obiektem. Argument `member` posiada (skopiowaną) referencję do _tego samego_ obiektu. Gdy zmodyfikujemy właściwość obiektu, do którego odwołuje się `member`, wartość `person` również zostanie zmodyfikowana, ponieważ oba mają odwołanie do tego samego obiektu. Właściwość `name` obiektu `person` jest teraz równa wartości `"Lydia"`. + +
++ +#### Odpowiedź: D + +Za pomocą instrukcji `throw` możemy tworzyć niestandardowe błędy. Za pomocą tej instrukcji można rzucać wyjątki string, number, boolean lub object. W tym przypadku, naszym wyjątkiem jest ciąg znaków `'Hello world!".` + +Za pomocą instrukcji `catch` możemy określić, co należy zrobić, jeśli wyjątek zostanie rzucony w bloku `try`. Wyjątkiem może być: string `'Hello world!'`. `e` jest teraz równe temu ciągowi, który wyświetlamy w konsoli. Skutkuje to `'Oh an error: Hello world!'`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Kiedy zwracasz właściwość, wartość właściwości jest równa _zwróconej_ wartości, a nie wartości ustawionej w funkcji konstruktora. Zwracamy ciąg `"Maserati"`, więc `myCar.make` jest równe `"Maserati"`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +`let x = (y = 10);` jest w rzeczywistości skrótem od: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Kiedy ustawiamy `y` równe `10`, w rzeczywistości dodajemy właściwość `y` do globalnego obiektu (`window` w przeglądarce, `global` w Node). W przeglądarce, `window.y` jest teraz równe `10`. + +Następnie deklarujemy zmienną `x` z wartością `y`, która wynosi `10`. Zmienne zadeklarowane za pomocą słowa kluczowego `let` są _block scoped_ i są definiowane tylko w bloku, w którym zostały zadeklarowane; w tym przypadku natychmiast wywołane wyrażenie funkcji (IIFE). Kiedy używamy operatora `typeof`, operand `x` nie jest zdefiniowany: próbujemy uzyskać dostęp do `x` poza blokiem, w którym został zadeklarowany. Oznacza to, że `x` nie jest zdefiniowane. Wartości, które nie zostały przypisane lub zadeklarowane są typu "undefined". `console.log(typeof x)` zwraca `"undefined"`. + +Jednakże, utworzyliśmy globalną zmienną `y` podczas ustawiania `y` równego `10`. Wartość ta jest dostępna w dowolnym miejscu naszego kodu. Zmienna `y` jest zdefiniowana i przechowuje wartość typu `"number"`. `console.log(typeof y)` zwraca `"number"`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Możemy usuwać właściwości z obiektów za pomocą słowa kluczowego `delete`, również na prototypie. Usuwając właściwość z prototypu, nie jest ona już dostępna w łańcuchu prototypów. W tym przypadku funkcja `bark` nie jest już dostępna w prototypie po `delete Dog.prototype.bark`, a mimo to wciąż próbujemy uzyskać do niej dostęp. + +Kiedy próbujemy wywołać coś, co nie jest funkcją, rzucany jest `TypeError`. W tym przypadku `TypeError: pet.bark is not a function`, ponieważ `pet.bark` jest `undefined`. + +
++ +#### Odpowiedź: D + +Obiekt `Set` jest zbiorem _unikalnych_ wartości: wartość może wystąpić tylko raz w zbiorze. + +Przekazaliśmy iterowalne `[1, 1, 2, 3, 4]` ze zduplikowaną wartością `1`.Ponieważ nie możemy mieć dwóch takich samych wartości w zbiorze, jedna z nich jest usuwana. Wynikiem jest `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Zaimportowany moduł jest _tylko do odczytu_: nie można modyfikować zaimportowanego modułu. Tylko moduł, który go eksportuje może zmienić jego wartość. + +Kiedy próbujemy zwiększyć wartość `myCounter`, wyrzuca błąd: `myCounter` jest tylko do odczytu i nie może być modyfikowany. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Operator `delete` zwraca wartość logiczną: `true` po pomyślnym usunięciu, w przeciwnym razie zwróci `false`. Jednakże, zmienne zadeklarowane ze słowem kluczowym `var`, `const` lub `let` nie mogą być usunięte za pomocą operatora `delete`. + +Zmienna `name` została zadeklarowana ze słowem kluczowym `const`, więc jej usunięcie nie powiedzie się: Zwracane jest `false`. Kiedy ustawiliśmy wartość `age` równą `21`, w rzeczywistości dodaliśmy właściwość o nazwie `age` do obiektu globalnego. W ten sposób można pomyślnie usunąć właściwości z obiektów, również z obiektu globalnego, więc `delete age` zwraca `true`. + +
+
+
+#### Odpowiedź: C
+
+Możemy rozpakować wartości z tablic lub właściwości z obiektów poprzez destrukturyzację. Na przykład:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+Wartość `a` wynosi teraz `1`, a wartość `b` wynosi teraz `2`.To, co faktycznie zrobiliśmy w pytaniu, to:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Oznacza to, że wartość `y` jest równa pierwszej wartości w tablicy, którą jest liczba `1`.Kiedy logujemy `y`, zwracana jest wartość `1`.
+
+
+ +#### Odpowiedź: B + +Możliwe jest łączenie obiektów za pomocą operatora rozprzestrzeniania `...`.Umożliwia on tworzenie kopii par klucz/wartość jednego obiektu i dodawanie ich do innego obiektu. W tym przypadku tworzymy kopie obiektu `user` i dodajemy je do obiektu `admin`. Obiekt `admin` zawiera teraz skopiowane pary klucz/wartość, czego wynikiem jest `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Za pomocą metody `defineProperty` możemy dodawać nowe właściwości do obiektu lub modyfikować istniejące. Kiedy dodajemy właściwość do obiektu za pomocą metody `defineProperty`, są one domyślnie _niewyliczalne_. Metoda `Object.keys` zwraca wszystkie _wyliczalne_ nazwy właściwości z obiektu, w tym przypadku tylko `"name"`. + +Właściwości dodane przy użyciu metody `defineProperty` są domyślnie niezmienne. Możesz nadpisać to zachowanie używając właściwości `writable`, `configurable` i `enumerable`. W ten sposób metoda `defineProperty` daje dużo większą kontrolę nad właściwościami dodawanymi do obiektu. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Drugim argumentem `JSON.stringify` jest _replacer_. Zamiennik może być funkcją lub tablicą i pozwala kontrolować, co i w jaki sposób wartości powinny być łańcuchowane. + +Jeśli zamiennik jest _tablicą_, tylko nazwy właściwości zawarte w tablicy zostaną dodane do łańcucha JSON. W tym przypadku tylko właściwości o nazwach `"level"` i `"health"` są uwzględnione, `"username"` jest wykluczone. `data` jest teraz równa `"{"level":19, "health":90}"`. + +Jeśli zamiennik jest _funkcją_, funkcja ta jest wywoływana na każdej właściwości obiektu, który stringujesz. Wartość zwrócona z tej funkcji będzie wartością właściwości, gdy zostanie ona dodana do łańcucha JSON. Jeśli wartość jest `undefined`, właściwość ta zostanie wykluczona z łańcucha JSON. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Operator jednoargumentowy `++` _najpierw zwraca_ wartość operandu, _potem zwiększa_ wartość operandu. Wartość `num1` to `10`, ponieważ funkcja `increaseNumber` najpierw zwraca wartość `num`, czyli `10`, a dopiero potem zwiększa wartość `num`. + +`num2` jest równe `10`, ponieważ przekazaliśmy `num1` do `increasePassedNumber`.`number` jest równe `10` (wartość `num1`). Ponownie, operator jednoargumentowy `++` _najpierw zwraca_ wartość operandu, _następnie zwiększa_ wartość operandu. Wartość `liczba` wynosi `10`, więc `liczba2` jest równa `10`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +W ES6 możemy inicjować parametry z wartością domyślną. Wartość parametru będzie wartością domyślną, jeśli żadna inna wartość nie została przekazana do funkcji lub jeśli wartość parametru jest `"undefined". W tym przypadku, rozkładamy właściwości obiektu `value` na nowy obiekt, więc `x` ma domyślną wartość `{ number: 10 }`. + +Domyślny argument jest obliczany w _call time_! Za każdym razem, gdy wywołujemy funkcję, tworzony jest _nowy_ obiekt. Wywołujemy funkcję `multiply` dwa pierwsze razy bez przekazywania wartości: `x` ma wartość domyślną `{ number: 10 }`. Następnie rejestrujemy pomnożoną wartość tej liczby, która wynosi `20`. + +Za trzecim razem, gdy wywołujemy multiply, przekazujemy argument: obiekt o nazwie `value`. Operator `*=` jest w rzeczywistości skrótem od `x.number = x.number * 2`: modyfikujemy wartość `x.number` i rejestrujemy pomnożoną wartość `20`. + +Za czwartym razem ponownie przekazujemy obiekt `value`. `x.number` zostało wcześniej zmodyfikowane do `20`, więc `x.number *= 2` loguje `40`. + +
+s + +#### Odpowiedź: D + +Pierwszym argumentem, który otrzymuje metoda `reduce` jest _accumulator_, w tym przypadku `x`. Drugim argumentem jest _bieżąca wartość_, `y`. Za pomocą metody reduce wykonujemy funkcję wywołania zwrotnego na każdym elemencie tablicy, co ostatecznie może skutkować jedną wartością. W tym przykładzie nie zwracamy żadnych wartości, po prostu rejestrujemy wartości akumulatora i wartości bieżącej. + +Wartość akumulatora jest równa poprzednio zwróconej wartości funkcji zwrotnej. Jeśli nie przekażesz opcjonalnego argumentu `initialValue` do metody `reduce`, akumulator jest równy pierwszemu elementowi przy pierwszym wywołaniu. + +Przy pierwszym wywołaniu, wartość akumulatora (`x`) wynosi `1`, a wartość bieżąca (`y`) wynosi `2`. Nie wracamy z funkcji zwrotnej, rejestrujemy akumulator i bieżącą wartość: `1` i `2` są rejestrowane. + +Jeśli nie zwrócisz wartości z funkcji, zwróci ona `undefined`. Przy następnym wywołaniu, akumulatorem jest `undefined`, a bieżącą wartością jest `3`. `undefined` i `3` są rejestrowane. + +Przy czwartym wywołaniu ponownie nie wracamy z funkcji zwrotnej. Akumulator jest ponownie `undefined`, a aktualna wartość to `4`. `undefined` i `4` są rejestrowane. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +W klasie pochodnej nie można uzyskać dostępu do słowa kluczowego `this` przed wywołaniem `super`. Jeśli spróbujesz to zrobić, zostanie wyświetlony ReferenceError: 1 i 4 wyrzuci błąd referencji. + +Za pomocą słowa kluczowego `super` wywołujemy konstruktor klasy nadrzędnej z podanymi argumentami. Konstruktor rodzica otrzymuje argument `name`, więc musimy przekazać `name` do `super`. + +Klasa `Labrador` otrzymuje dwa argumenty, `name` ponieważ rozszerza klasę `Dog`, oraz `size` jako dodatkową właściwość klasy `Labrador`. Oba muszą być przekazane do funkcji konstruktora na `Labrador`, co jest zrobione poprawnie przy użyciu konstruktora 2. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Ze słowem kluczowym `import`, wszystkie zaimportowane moduły są _pre-parsed_. Oznacza to, że zaimportowane moduły są uruchamiane _najpierw_, a kod w pliku, który importuje moduł jest wykonywany _potem_. + +Jest to różnica pomiędzy `require()` w CommonJS i `import`! +Dzięki `require()` można ładować zależności na żądanie podczas wykonywania kodu. Jeśli użylibyśmy `require` zamiast `import`, w konsoli zostałoby wyświetlone `running index.js`, `running sum.js`, `3`. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Każdy Symbol jest całkowicie unikalny. Celem argumentu przekazywanego do Symbolu jest nadanie Symbolowi opisu. Wartość Symbolu nie zależy od przekazanego argumentu. Testując równość, tworzymy dwa zupełnie nowe symbole: pierwszy `Symbol('foo')` i drugi `Symbol('foo')`. Te dwie wartości są unikalne i nie są sobie równe, `Symbol('foo') == Symbol('foo')` zwraca `false`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Za pomocą metody `padStart` możemy dodać dopełnienie na początku ciągu znaków. Wartością przekazywaną do tej metody jest _całkowita_ długość łańcucha wraz z dopełnieniem. Ciąg `"Lydia Hallie"` ma długość `12`. Metoda `name.padStart(13)` wstawia 1 spację na początku łańcucha, ponieważ 12 + 1 to 13. + +Jeśli argument przekazany do metody `padStart` jest mniejszy niż długość tablicy, dopełnienie nie zostanie dodane. + +
++ +#### Odpowiedź: A + +Za pomocą operatora `+` można łączyć ciągi znaków. W tym przypadku łączymy ciąg `"🥑"` z ciągiem `"💻"`, otrzymując `"🥑💻"`. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Funkcja generatora "wstrzymuje" swoje wykonanie, gdy widzi słowo kluczowe `yield`. Najpierw musimy pozwolić funkcji na wygenerowanie ciągu "Do you love JavaScript?", co można zrobić poprzez wywołanie `game.next().value`. + +Każda linia jest wykonywana, dopóki nie znajdzie pierwszego słowa kluczowego `yield`. W pierwszej linii funkcji znajduje się słowo kluczowe `yield`: wykonywanie zatrzymuje się wraz z pierwszym yield! Oznacza to, że zmienna `answer` nie jest jeszcze zdefiniowana! + +Kiedy wywołamy `game.next("Yes").value`, poprzedni `yield` zostanie zastąpiony wartością parametrów przekazanych do funkcji `next()`, w tym przypadku `"Yes``. Wartość zmiennej `answer` jest teraz równa `"Yes"`. Warunek instrukcji if zwraca `false`, a `JavaScript loves you back ❤️` zostaje zalogowany. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +`String.raw` zwraca ciąg znaków, w którym znaki specjalne (`\n`, `\v`, `\t` itd.) są ignorowane! Backslashe mogą być problemem, ponieważ można skończyć z czymś takim jak:`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Co skutkowałoby: + +`"C:DocumentsProjects able.html"`Z `String.raw`, po prostu zignorowałby ucieczkę i wyświetliłby: + +`C:\Documents\Projects\table.html`. + +W tym przypadku ciąg to `Hello\nworld`, który zostanie wyświetlony. + +
++ +#### Odpowiedź: C + +Funkcja asynchroniczna zawsze zwraca obietnicę. Funkcja `await` wciąż musi czekać na rozwiązanie obietnicy: oczekująca obietnica zostanie zwrócona, gdy wywołamy `getData()` w celu ustawienia `data` równym tej obietnicy. + +Jeśli chcielibyśmy uzyskać dostęp do rozwiązanej wartości `"I made it"`, moglibyśmy użyć metody `.then()` na `data`:`data.then(res => console.log(res))`. + +To wyświtliłoby w konsoli `"Udało mi się!"`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +Metoda `.push()` zwraca _długość_ nowej tablicy! Poprzednio tablica zawierała jeden element (string `"banan"`) i miała długość `1`. Po dodaniu stringa `"apple"` do tablicy, tablica zawiera dwa elementy i ma długość `2`. Jest to zwracane przez funkcję `addToList`. Metoda `push` modyfikuje oryginalną tablicę. + +Jeśli chciałeś zwrócić _array_ z funkcji, a nie _length of the array_, powinieneś był zwrócić `list` po dodaniu do niej `item`. + +
++ +#### Odpowiedź: B + +`Object.freeze` uniemożliwia dodawanie, usuwanie lub modyfikowanie właściwości obiektu (chyba że wartością właściwości jest inny obiekt). + +Kiedy tworzymy zmienną `shape` i ustawiamy ją jako równą zamrożonemu obiektowi `box`, `shape` również odnosi się do zamrożonego obiektu. Możesz sprawdzić czy obiekt jest zamrożony używając `Object.isFrozen`. W tym przypadku, `Object.isFrozen(shape)` zwróciłby true, ponieważ zmienna `shape` posiada referencję do zamrożonego obiektu. + +Ponieważ `shape` jest zamrożony, a wartość `x` nie jest obiektem, nie możemy modyfikować właściwości `x`.`x` jest nadal równe `10`, a `{ x: 10, y: 20 }` zostaje wyświetlone w konsoli. + +
++ +#### Resposta: D + +Dentro da função, nós primeiro declaramos a variável `name` usando a palavra-chave `var`. Isso significa que a variavel é elevada(hoisted) (O espaço na memória é separado durante a fase de criação) com o valor padrão `undefined`, até que chegue na linha onde definimos a variável. Ainda não definimos a variável na linha onde tentamos usar colocar no log o valor da variável `name`, portanto ela ainda tem o valor `undefined`. + +Variáveis com a palavra-chave `let` (e `const`) são elevadas, mas diferente de `var`, não são inicializadas. Elas não estão acessíveis antes da linha em que as declaramos (ou inicializamos). Esse é um conceito chamado de "temporal dead zone". Quando tentamos acessar essas variáveis antes de serem declaradas, o JavaScript lança um `ReferenceError`. + +
++ +#### Resposta: C + +Por causa da fila de eventos em JavaScript, a callback de `setTimeout` é chamada depois do laço ter sido executado. Já que a variável `i` no primeiro laço foi declarada usando a palavra-chave `var`, seu valor era global. Durante o laço, incrementamos o valor de `i` por `1` em cada repetição, usando o operador unário `++`. Quando a callback de `setTimeout` foi chamada, `i` valia `3`. + +No segundo laço, a variável `i` foi declarada usando a palavra-chave `let`: Variáveis declaradas com `let` (e `const`) só são acessíveis nos escopos de seus blocos (um bloco é qualquer código entre `{ }`). Durante cada repetição do laço, `i` vai ter um novo valor, e cada valor tem seu escopo dentro do laço. + +
++ +#### Resposta: B + +Perceba que o valor de `diameter` é uma função normal, enquanto que o valor de `perimeter` é uma arrow function. + +Com arrow functions, a palavra-chave `this` faz referência ao escopo atual em que está inserida, diferente de funções normais! Isso significa que quando nós chamamos `perimeter`, ela não faz referência ao objeto shape, mas ao seu escopo atual (por exemplo, window). + +Não há `radius` fora de shape, então retorna `undefined`. + +
++ +#### Resposta: A + +O operador unário `+` tenta converter um operando para um número. `true` é `1`, e `false` é `0`. + +A string `'Lydia'` tem valor truthy*. O que estamos realmente perguntando é "Esse valor truthy é falsy?". Isso retorna `false`. +###### *Nota do tradutor: truthy é um termo único ao JavaScript que denota valores que podem ser convertidos em um booleano `True`. Sua contraparte é falsy, que são valores que podem ser convertidos em um booleano `false`. Para fins de consistência, mantenho os termos originais. + +
++ +#### Resposta: A + +No JavaScript, todas chaves dos objetos são strings (a não ser que sejam um símbolo). Ainda que não possamos digitá-las como strings, elas são sempre convertidas para string sob o capô. + +JavaScript interpreta afirmações. Quando usamos a notação de colchetes, ele vê o colchete de abertura `[` e continua lendo até encontrar o colchete que o fecha `]`. Só então vai avaliar e rodar as afirmações. + +`mouse[bird.size]`: Primeiro avalia `bird.size`, que é `"small"`. `mouse["small"]` retorna `true` + +Por outro lado, com a notação de ponto `.`, isso não acontece. `mouse` não tem uma chave chamada `bird`, o que significa que `mouse.bird` é `undefined`. Então, pedimos pelo `size` usando a notação de ponto: `mouse.bird.size`. Uma vez que `mouse.bird` é `undefined`, estamos realmente pedindo `undefined.size`. Isso não é válido, e irá gerar um erro similar a `Cannot read property "size" of undefined`. + +
+
+
+#### Resposta: A
+
+Em JavaScript, todos objetos interagem por referência quando os colocamos um igual ao outro.
+
+Primeiro, a variável `c` guarda o valor de um objeto. Depois, declaramos `d` com a mesma referencia que `c` tem para o objeto.
+
+
+
+Quando você muda um objeto, você muda todos eles.
+
+
+ +#### Resposta: C + +`new Number()` é uma funcção construtura padrão do JavaScript. Ainda que parece com um número, não é realmente um número: Tem um monte de funções extras e é um objeto. + +Quando usamos o operador `==`, só conferimos se ambas tem o mesmo valor. Ambas tem o valor de `3`, então retorna `true`. + +Contudo, quando usamos o operador `===`, ambos valor e tipo tem de ser o mesmo. E não são: `new Number()` não é um número, é um **objeto**. Ambos retornam `false`. + +
++ +#### Resposta: D + +A função `colorChange` é estática. Métodos estáticos são designados para viver somente nos construtores em que são criados, e filhos não herdam esses métodos. +Já que `freddie` é filho de `Chameleon`, a função não é herdada, e não está disponível para `freddie`: Um erro `TypeError` é gerado. + +
++ +#### Resposta: A + +Cria o log do objeto, pois criamos um objeto vazio no objeto global! Quando erramos a digitação de `greeting` como `greetign`, o interpretador do JavaScript viu isso como `global.greetign = {}` (ou `window.greetign = {}` em um navegador). + +Para evitar esse comportamento, podemos usar `"use strict"`. Isso garante que você tenha declarado uma variável antes de poder inicializá-la com algum valor. + +
++ +#### Resposta: A + +Isso é possível em JavaScript, pois funções são objetos! (Tudo menos tipos primitivos são objetos) + +Uma função é um tipo especial de objeto. O código que você escreve não é a verdadeira função. A função é um objeto com propriedades. E essa propriedade é invocável. + +
++ +#### Resposta: A + +Você não pode adicionar propriedades para um construtor igual aos objetos normais. Se você quer adicionar uma funcionalidade para todos objetos ao mesmo tempo, você deve usar o prototype. + +Então nesse caso + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +faria `member.getFullName()` funcionar. Por quê isso é beneficial? Digamos que tivéssemos esse método no próprio construtor. Talvez nem toda instância de `Person` precisasse desse método. Isso gastaria muita memória, uma vez que cada instância teria esse propriedade e teria seu espaço alocado. Ao invés disso, se adicionarmos somente ao protótipo, alocamos somente um único espaço na memória, e todas instâncias de `Person` ainda tem acesso ao método. + +
++ +#### Resposta: A + +Na `sarah`, não usamos a palavra-chave `new`. Quando usamos `new`, se refere ao novo objeto vazio que criamos. Contudo, se não usarmos `new`, nos referimos ao **objeto global**! + +Afirmamos que `this.firstName` vale `"Sarah"` e `this.lastName` vale `"Smith"`. O que realmente fizemos foi definir `global.firstName = 'Sarah'` e `global.lastName = 'Smith'`. A `sarah` ainda é `undefined`. + +
+
+
+#### Resposta: D
+
+Durate a fase do **capturing**, o evento percorre os elementos pais até chegar no elemento algo. Isso alcança o elemento **target**, e o **bubbling** começa.
+ ##### *Nota do tradutor: _bubbling_ descreve uma forma específica de propagação de eventos. Em tradução livre é "borbulhar", que indica como os eventos "sobem" a cadeia onde estão aninhados, mas prefiro por manter o original, visto que é o nome dessa forma de propagação.
+
+
+
+
+ +#### Resposta: B + +Todos objetos tem protótipos, exceto pelo **base object**. O base object tem acesso à alguns métodos e propriedades, como `.toString`. É o motivo de podermos usar métodos já embutidos no JavaScript! Todos métodos desse tipo já estão embutidos no protótipo. Apesar do JavaScript não encontrar algum método diretamente no seu objeto, ele percorre a cadeia de protótipos até encontrar no base, o que torna acessível para todo objeto. + +
++ +#### Resposta: C + +JavaScript é uma **linguagem dinamicamente tipada**: Não especificamos quais tipos nossas variáveis são. Valores pode ser automaticamente convertidos em outro tipo sem você saber, o que é chamado de coerção implicita de tipo. **Coerção** é converter de um tipo em outro. + +Nesse exemplo, JavaScript converte o número `1` em uma string, para que a função faça sentido e retorne um valor. Durante a adição de um tipo numérico (`1`) e uma string (`'2'`), o número é tratado como uma string. Podemos concatenar strings como `"Hello" + "World"`, então o que está acontecendo aqui é `"1" + "2"` que retorna `"12"`. + +
++ +#### Resposta: C + +O operador unário no **sufixo** `++`: + +1. Retorna o valor (retorna o valor `0`) +2. Incrementa o valor (numero agora é `1`) + +O operador unário **prefixo** `++`: + +1. Incrementa o valor (numero agora é `2`) +2. Retorna o valor (Retorna o valor `2`) + +Isso retorna `0 2 2`. + +
++ +#### Resposta: B + +Se usamos template literals marcadas, ou tagged template literals, o valor do primeiro argumento é sempre um array com a string, separada pelos tagged template liberals. Os argumentos restantes recebem os valores das expressões passadas! + +
++ +#### Resposta: C + +Quando testamos igualdade, primitivos são comparados por seus _valores_, enquanto objetos são comparados por suas _referências_. O JavaScript confere se os objetos tem a referência para o mesmo local na memória. + +Os dois objetos que estamos comparando não são assim: O objeto que passamos como parâmetro faz referência a uma posição na memória diferente daquela que o objeto que usamos para conferir a igualdade. + +É por isso que ambos `{ age: 18 } === { age: 18 }` E `{ age: 18 } == { age: 18 }` retornam `false`. + +
++ +#### Resposta: C + +O operador _spread_ (`...args`.) retorna um array com os argumentos. Um array é um objeto, então `typeof args` retorna `"object"`. + +
++ +#### Resposta: C + +Com `"use strict"`, você pode ter certeza que não declarou variáveis globais. Nunca declaramos a variável `age`, e já que usamos `"use strict"`, ira gerar um erro de referência. Se não tivéssemos usado `"use strict"`, teria funcionado, uma vez que a propriedade `age` teria sido adicionada ao objeto global. + +
++ +#### Resposta: A + +`eval` executa o código mesmo se passado como string. Se é uma expressão, como nesse caso, ele calcula a expressão. A expressão é `10 * 10 + 5`. Isso retorna o número `105`. + +
++ +#### Resposta: B + +Dados guardados em `sessionStorage` são removidos depois de fechar a _guia_. + +Se usássemos `localStorage`, o dado seria guardado para sempre, exceto se `localStorage.clear()` fosse chamado. + +
++ +#### Resposta: B + +Coma a palavra-chave `var`, você pode declarar várias variáveis com o mesmo nome. A variável vai guardar o último valor. + +Você não pode fazer isso com `let` ou `const` uma vez que eles conferem o bloco de escopo em que estão inseridos. + +
++ +#### Resposta: C + +Todas as chaves de objetos (exceto símbolos) são strings debaixo do capô, mesmo que você não digite como uma string. É por isso que `obj.hasOwnProperty('1')` também retorna `true`. + +Não funciona assim para `Set`. Não tem um `'1'` no nosso set: `set.has('1')` retorna `false`. Temos o tipo número `1`, então `set.has(1)` retorna `true`. + +
++ +#### Resposta: C + +Se temos duas chaves com o mesmo nome, a última irá substituir a primeira. Ainda vai estar na primeira posição, mas com o último valor específicado. + +
++ +#### Resposta: A + +O contexto base de execução é o contexto global: É aquilo que está acessível em qualquer lugar do código. + +
++ +#### Resposta: C + +A palavra-chave `continue` pula uma iteração se a condição retorna `true`. + +
++ +#### Resposta: A + +`String` é um construtor embutido, no qual podemos adicionar propriedades. Nesse caso adicionamos um método ao seu protótipo. Tipos primitivos `string` são automaticamente convertidos em um objeto string, gerado pelo construtor `String`. Assim, todas as strings (que são objetos string) tem acesso ao método. + +
++ +#### Resposta: B + +Chaves de objeto são automaticamente convertidas em strings. Estamos tentando usar um objeto como chave do objeto `a`, com o valor de `123`. + +Contudo, quando transformamos um objeto em string, ele vira um `"[object Object]"`. Então, o que estamos afirmando é `a["object Object"] = 123`. Após, tentamos a mesma coisa. `c` é outro objeto que (implicitamente) convertemos para string. Então, temos `a["object Object"] = 456`. + +Então, fazemos o log de `a[b]`, o que na verdade é `a["object Object"]`. Acabmos de definir esse valor, como `456`, e é isso que ele retorna. + +
+
+
+#### Resposta: B
+
+Temos a função `setTimeout` e a invocamos por primeiro. Ainda assim, apareceu no log por último.
+
+Isso acontece pois nos navegadores, não temos apenas o nosso mecanismo de execução (runtime engine), temos também algo chamado `WebAPI`. A `WebAPI` nos da coisas como a `setTimeout` e o DOM.
+
+Depois que a função de retorno (callback) é enviada para a `WebAPI`, a função `setTimeout` (mas não seu retorno ou callback) são enviadas para fora do stack.
+
+
+
+Agora, `foo` é chamada, e `"First"` é adicionado ao log.
+
+
+
+`foo` é evniada para fora do stack, e `baz` é chamada. `"Third"` é adicionado ao log.
+
+
+
+A `WebAPI` não pode simplesmente adicionar coisas ao stack sempre que ficam prontas. Ao invés, disso, todo retorno que fica pronto é enviado para algo chamado _queue_.
+
+
+
+É aqui que um laço de evento começa a ocorrer. Um **laço de evento** confere o stack e o _queue_. Se o stack está livre, pega a primeira coisa que estiver na queue e coloca no stack.
+
+
+
+`bar` é chamada, `"Second"` é adicionado ao log, e é enviado para fora do stack.
+
+
+ +#### Resposta: C + +O elemento mais interno no aninhamento que causou o evento é o alvo do evento. Você pode parar o _bubbling_ com `event.stopPropagation`. + +
++ Click here! +
++ +#### Resposta: A + +Se clicarmos em `p`, veremos dois itens adicionaos ao log: `p` e `div`. Durante a propagação de eventos, existem 3 fases: capturar, adquirir o _target_, e o bubbling. Por padrão, manipuladores de eventos são executados junto a fase de bubbling (a não ser que você marque `useCapture` como `true`). Percorre do elemento aninhando mais interno, propagando para fora. + +
++ +#### Resposta: D + +Com ambos, podemos passar o objeto que queremos que o `this` faça referência. Contudo, `.call` é _executado imediatamente_! + +`.bind.` retorna uma _cópia_ da função, mas com seu contexto vinculado à cópia. E não é executado imediatamente. + +
++ +#### Resposta: B + +A função `sayHi` retorna o valor retornado pela arrow function pois ela é uma IIFE (Immediately Invoked Function Expression ou Expressão de Função Invocada Imediatamente). Essa IIFE retornou `0`, que é do tipo `"number"`. + +Para saber mais: Só existem 7 tipos já definidos: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol`, e `bigint`. `"function"` não é um tipo, uma vez que funções são objetos, elas são do tipo `"object"`. + +
++ +#### Resposta: A + +Existem somente seis valores falsy: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (string vazia) +- `false` + +Funções construtoras, como `new Number` e `new Boolean` são truthy. + +
++ +#### Resposta: B + +`typeof 1` retorna `"number"`. +`typeof "number"` retorna `"string"` + +
++ +#### Resposta: C + +Quando você define um valor para um elemento em um array que excede o tamanho do próprio array, o JavaScript cria algo chamado "empty slots" (espaços vazios). Na verdade, esses espaços vazios tem o valor de `undefined`, mas você verá algo como: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +dependendo de onde você o executa, pois é diferente para cada navegador, node etc. + +
++ +#### Resposta: A + +O bloco do `catch` recebe o argumento `x`. Esse não é o mesmo `x` da variável de quando estamos passando os argumentos. A variável `x` é de escopo do seu bloco. + +Depois, definimos essa variável, dentro do seu bloco, para valor `1`, e definimos o valor de `y`, que pertence a um bloco maior. Agora, nos adicionamos ao log o valor de `x`, que dentro desse bloco tem valor `1`. + +Fora do bloco do `catch`. `x` ainda é `undefined`, e `y` ainda é `2`. Quando tentamos usar `console.log(x)` fora do bloco do `catch`, isso retorna `undefined`, e `y` retorna `2`. + +
++ +#### Resposta: A + +JavaScript tem somente tipos primitivos e objetos. + +Tipos primitivos são `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, e `symbol`. + +O que diferencia um primitivo de um objeto é que primitivos não possuem métodos ou propriedades. Contudo, se você está atento vai lembrar que `'foo'.toUpperCase()` retorna `'FOO'` e não resulta em um `TypeError`. Isso acontece pois quando você tenta acessar uma propriedade ou método em um primitivo como, por exemplo, uma string, JavaScript vai transformar esse primitivo em objeto usando um _wrapper_, nesse caso o `String`, e discarta o wrapper imediatamente após executar o método ou propriedade. Todos os primitivos, com exceção de `null` e `undefined` exibem esse comportamento. + +
++ +#### Resposta: C + +`[1, 2]` é nosso valor inicial. É o valor que começamos, e portanto o valor do primeiro `acc`. Durante a primeira iteração, `acc` é `[1,2]`, e `cur` é `[0, 1]`. Nós concatemos ambos, o que resulta em `[1, 2, 0, 1]`. + +Então, `[1, 2, 0, 1]` é `acc` e `[2, 3]` é o `cur`. Concatenamos novamente, e chegamos em `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`. + +
++ +#### Resposta: B + +`null` é falsy. `!null` retorna `true`. `!true` retorna `false`. + +`""` é falsy. `!""` retorna `true`. `!true` retorna `false`. + +`1` é truthy. `!1` retorna `false`. `!false` retorna `true`. + +
++ +#### Resposta: A + +Retorna um id único. Esse id pode ser usado para limpar o intervalo com a função `clearInterval()`. + +
++ +#### Resposta: A + +Strings são iteráveis. O operador do spread `...` mapeia todo caractére de um iterável para um elemento. + +
++ +#### Resposta: C + +Funções regulares não podem ser interrompidas durante execução após sua invocação. Entretanto, uma função generator pode ser interrompida, e depois continuar de onde parou. Uma função generator sempre possue a palavra chave `yield`, a função gera o valor específicado logo após. Note que a função generator, neste caso não retorna o valor, ele utiliza _yields_ no valor. + +Primeiro, nós inicializamos a função generator com `i` igual a `10`. Nós chamamos a função generator utilizando o `next()` para próxima função. A primeira vez que executamos a função generator o `i` é igual a `10`. que possue a palavra chave `yield`: que atribue o yields ao valor de `i`. O generator é pausado e `10` é logado. + +Então, chamamos a próxima função novamente com o `next()`. Que continua de onde foi interrompido anteirormente, ainda com `i` igual a `10`. Agora, ele encontra o próximo `yield`, e yields `i * 2`. `i` é igual a `10`, que então retorna `10 * 2`, que é `20`. Seu resultado é `10, 20`. + +
++ +#### Resposta: B + +Quando passamos múltiplas "promises" para a função `Promise.race`, ele resolve ou rejeita a primeira "promise". Para a função de `setTimeout`, nós passamos um tempo de 500ms para a primeira promise (`firstPromise`), e 100ms para a segunda promise (`secondPromise`). Isso significa que o `secondPromise` resolve primeiro com o valor de `'two'`. `res` que agora possui o valor `'two'`, que foi logado. + +
+
+
+#### Resposta: D
+
+Primeiro, declaramos a variável `person` com o valor de um objeto que possui o propriedade `name`.
+
+
+
+Então, declaramos a variável chamada `members`. Setamos o valor do primeiro elemento do array igual ao valor da variável `person`. Objetos interados por _referência_ quando ao defini-los iguais entre si. Quando você atribui uma referência de uma variável para outra, você faz uma _cópia_ de sua referência. (note que eles não possuem a _mesma_ referência!)
+
+
+
+Então, setamos a variável `person` igual a `null`.
+
+
+
+Estamos apenas modificando o valor da variável `person`, e não o primeiro elemento do array, desde que o elemento tem uma diferente referência (copiada) de um objeto. O primeiro elemento de `members` ainda mantém sua referência com o objeto original. Quando logamos o array de `members`, o primeiro elemento ainda mantém o valor do objeto, que é logado.
+
+
+ +#### Resposta: B + +Utilizando o loop `for-in`, podemos interar através das chaves do objeto, neste caso o `name` e `age`. Por baixo dos panos, chaves de objetos são strings (eles não são um símbolo). Em cada loop, setamos ao valor do `item` igual ao da chave atual, que se intera. Primeiro, `item` é igual ao `name`, e é logado. Então, `item` é igual a idade `age`, que é logado. + +
++ +#### Resposta: B + +Associatividade do operador é a ordem na qual o compilador avalia as expressões, ou esquerda-para-direita ou direita-para-esquerda. Isso apenas acontece se todos os operatores possuem a _mesma_ precedência. Apenas temos um tipo de operador: `+`. Para adição, a associatividade é esquerda-para-direita. + +`3 + 4` é avaliado primeiro. Seu resultado é o número `7`. + +`7 + '5'` resulta em `"75"` por causa da coerção. JavaScript converte o número `7` em string, veja a questão 15. Podemos concatenar duas strings com o operador de `+`. `"7" + "5"` resulta em `"75"`. + +
++ +#### Resposta: C + +Apenas os primeiros números da string é retornado. Baseado no _radix_ (o segundo parametro na ordem especifica qual o tipo de número queremos atribuir o parse: base 10, hexadecimal, octal, binary, etc.), o `parseInt` checa se os caracteres na string são válidos. Depois de encontrar um caracter que não é um número válido no radix, ele interrompe o parse e ignora os seguintes caracteres. + +`*` não é um número válido. Ele apenas usa o parse no `"7"` em decimal `7`. `num` possui o valor `7`. + +
++ +#### Resposta: C + +Quando mapeamos um array (map), o valor de `num` é igual ao elemento que está percorrendo. Neste caso, os elementos são números, então a condição do se (if) `typeof num === "number"` retorna `true`. A função map cria um novo array e insere os valores retornados da função. + +Entretanto, não se retorna o valor. Quando não se retorna um valor para a função, a função retorna `undefined`. Para cada elemento do array, o bloco de função é chamado, então para cada elemento é retornado `undefined`. + +
++ +#### Resposta: A + +Os argumentos são passados por _valor_. Porém, se seu valor for um objeto, eles são passados por _referência_. `birthYear` é passado por valor, já que é uma string, não um objeto. Quando passamos argumentos por valor, uma _cópia_ desse valor é criada (consulte a pergunta 46). + +A variável `birthYear` tem uma referência ao valor `"1997"`. O argumento `year` também tem uma referência ao valor `"1997"`, mas não é o mesmo valor de referência de `birthYear`. Quando atualizamos o valor de `year`, definindo ` year` igual a `"1998"`, estamos apenas atualizando o valor de `year`. `birthYear` ainda é igual a `"1997"`. + +O valor de `person` é um objeto. O argumento `member` possui uma referência (copiada) do _mesmo_ objeto . Quando modificamos uma propriedade do objeto que `member` tem referência, o valor de `person` também será modificado, pois ambos tem referência ao mesmo objeto. A propriedade `name` de `person` agora é igual ao valor `"Lydia"`. + +
++ +#### Resposta: D + +Com a declaração `throw`, podemos criar erros personalizados. Com esta declaração, você pode lançar exceções. Uma exceção pode ser uma string, um número, um booleano ou um objeto. Nesse caso, nossa exceção é a string `'Hello world!'`. + +Com a declaração `catch`, podemos especificar o que fazer se uma exceção for lançada no bloco `try`. Uma exceção foi lançada: a string `'Hello world'`. `e` agora é igual a essa string que registramos. Isso resulta em `'Oh no an error: Hello world!'`. + +
++ +#### Resposta: B + +Quando você retorna uma propriedade, o valor da propriedade é igual ao valor _retornado_, não ao valor _definido_ na função do construtor. Retornamos a string `"Maserati"`, então `myCar.make` é igual a `"Maserati"`. + +
++ +#### Resposta: A + +`let x = y = 10;` é na realidade uma abreviação de: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Quando definimos `y` igual a `10`, adicionamos na verdade uma propriedade `y` ao objeto global (`window` no navegador, `global` no Node). Em um navegador, `window.y` agora é igual a `10`. + +Então, declaramos uma variável `x` com o valor de `y`, que é `10`. As variáveis declaradas com `let` tem _escopo definido no bloco_ ou seja, são definidas apenas dentro do bloco em que são declaradas, neste caso, _immediately-invoked function_ (IIFE). Quando usamos o operador `typeof`, o operando `x` não está definido: estamos tentando acessar `x` fora do bloco em que está declarado. Isso significa que `x` não está definido. Os valores que não foram atribuídos ou declarados a um valor são do tipo `"undefined"`. `console.log(typeof x)` retorna `"undefined"`. + +No entanto, criamos uma variável global `y` ao definir `y` igual a `10`. Este valor está acessível em qualquer lugar do nosso código. `y` é definido e mantém um valor do tipo `"number"`. `console.log(typeof y)` retorna `"number"`. + +
++ +#### Resposta: A + +Podemos excluir propriedades de objetos usando `delete`, também no prototype. Ao excluir uma propriedade no prototype, ela não está mais disponível na cadeia de prototypes. Nesse caso, a função `bark` não está mais disponível no prototype depois de `delete Dog.prototype.bark`, mas ainda tentamos acessá-lo. + +Quando tentamos invocar algo que não é uma função, um `TypeError` é lançado. Neste caso, `TypeError: pet.bark is not a function`, uma vez que `pet.bark` é `undefined`. + +
++ +#### Resposta: D + +O objeto `Set` é uma coleção de valores _exclusivos_ : um valor pode ocorrer apenas uma vez. + +Passamos o iterável `[1, 1, 2, 3, 4]` com um valor `1` duplicado. Como não podemos ter dois dos mesmos valores em um conjunto, um deles é removido. Isso resulta em `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Resposta: C + +Um módulo importado é _somente leitura_: você não pode modificar o módulo importado. Somente o módulo que os exporta pode alterar seu valor. + +Quando tentamos aumentar o valor de `myCounter`, recebemos um erro: `myCounter` é somente leitura e não pode ser modificado. + +
++ +#### Resposta: A + +O operador `delete` retorna um valor booleano: `true` em uma exclusão bem-sucedida, caso contrário, ele retorna `false`. No entanto, variáveis declaradas com `var`, `const` ou `let` não podem ser excluídas usando o operador `delete`. + +A variável `name` foi declarada com `const`, portanto sua exclusão não é bem-sucedida: `false` é retornado. Quando definimos `age` igual a `21`, na verdade adicionamos uma propriedade chamada `age` para o objeto global. Dessa forma, você pode excluir propriedades dos objetos, portanto `delete age` returns `true`. + +
+
+
+#### Resposta: C
+
+Podemos descompactar valores de matrizes ou propriedades de objetos através da desestruturação. Por exemplo:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+O valor de `a` agora é `1` e o valor de `b` agora é `2`. O que realmente fizemos na pergunta é:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Isso significa que o valor de `y` é igual ao primeiro valor no array, que é o número `1`. Quando registramos no console `y`, `1` é retornado.
+
+
+ +#### Resposta: B + + +É possível combinar objetos usando o operador o spread operator `...`. Ele permite criar cópias dos pares de um objeto e adicioná-las a outro objeto. Nesse caso, criamos cópias do objeto `user` e as adicionamos ao objeto `admin`. O objeto `admin` agora contém os pares de chave/valor copiados, o que resulta em `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### Resposta: B +Com o método `defineProperty`, podemos adicionar novas propriedades a um objeto ou modificar propriedades já existentes. Quando adicionamos uma propriedade a um objeto usando o método `defineProperty`, ela é, por padrão, _não enumerável_. O método`Object.keys` retorna todos os nomes de uma propriedade _enumerável_ de um objeto. Nesse caso, apenas `"name"`. + +Propriedades adicionadas usando o método `defineProperty` são imutáveis por padrão. Você pode sobrepor esse comportamento usando as propriedade `writable`, `configurable` e `enumerable`. +Assim, o método `defineProperty` dá a você muito mais controle sobre as propriedades que você está adicionando a um objeto. +
++ +#### Resposta: A + +O segundo argumento de `JSON.stringify` é o _substituo_. O substituto pode ser uma função ou um array, e deixa você controlar o que deve ser "stringfied", isto é, ser usado pelo método `JSON.stringfy`. + +Se o substituto (replacer) for um _array_, apenas os nomes de propriedades incluídos no array serão adicionados à string JSON. Nesse caso, apenas as propriedades com os nomes `"level"` ed `"health"` são incluída, `"username"` é excluída. `data` agora é igual a `"{"level":19, "health":90}"`. + +Se o substituto (replacer) for uma _função_, essa função é chamada em c ada propriedade no objeto que está sendo "Stringfied". O valor retornado dessa função será o valor da propriedade quanto adicionado à string JSON. Se o valor for `undefined`, essa propriedade é excluída da string JSON. +
++ +#### Resposta: A + +O operador unário `++` primeiro _retorna_ o valor do operando, depois _incrementa_ esse valor. O valor de `num1` é `10`, pois a função `increaseNumber` retorna primeiro o valor de` num`, que é `10`, e apenas incrementa o valor de `num` posteriormente. + +`num2` é `10`, já que passamos `num1` para o `increasePassedNumber`. `number` é igual a` 10` (o valor de `num1`. Novamente, o operador unário `++` primeiro _retorna_ o valor do operando, depois _aumenta_ esse valor. O valor de` number` é `10`, então `num2` é igual a `10`. + +
++ +#### Resposta: C + +No ES6, podemos inicializar parâmetros com um valor padrão. O valor do parâmetro será o valor padrão, se nenhum outro valor tiver sido passado para a função ou se o valor do parâmetro for `"undefined"`. Nesse caso, espalhamos (spread) as propriedades do objeto `value` para um novo objeto, para que `x` tenha o valor padrão de `{number: 10}`. + +O argumento padrão é executado _a cada chamada_! Toda vez que chamamos a função, um _novo_ objeto é criado. Invocamos a função `multiply` as duas primeiras vezes sem passar um valor: `x` tem o valor padrão de `{number: 10}`. Em seguida, registramos (log) o valor multiplicado desse número, que é `20`. + +Na terceira vez que invocamos multiply, passamos um argumento: o objeto chamado `value`. O operador `*=` é na verdade uma abreviação de `x.number = x.number * 2`: modificamos o valor de `x.number` e registramos (log) o valor multiplicado `20`. + +Na quarta vez, passamos o objeto `value` novamente. `x.number` foi modificado anteriormente para `20`, então `x.number *= 2` registra `40`. + +
++ +#### Resposta: D + +O primeiro argumento que o método `reduce` recebe é o _acumulador_, `x` neste caso. O segundo argumento é o _valor atual_, `y`. Com o método `reduce`, executamos uma função de retorno de chamada (callback function) em todos os elementos da matriz, o que pode resultar em um único valor. + +Neste exemplo, não estamos retornando nenhum valor, estamos simplesmente registrando os valores do acumulador e o valor atual. + +O valor do acumulador é igual ao valor retornado anteriormente da função de retorno de chamada (callback function). Se você não passar o argumento opcional `initialValue` para o método `reduce`, o acumulador será igual ao primeiro elemento na primeira chamada. + +Na primeira chamada, o acumulador (`x`) é `1` e o valor atual (`y`) é `2`. Não retornamos da função de retorno de chamada, registramos o acumulador e o valor atual: `1` e` 2` são registrados. + +Se você não retornar um valor de uma função, ele retornará `undefined`. Na próxima chamada, o acumulador é "undefined" e o valor atual é "3". `undefined` e `3` são registrados. + +Na quarta chamada, novamente não retornamos nada da função de retorno de chamada. O acumulador é novamente `undefined` e o valor atual é `4`. `undefined` e `4` são registrados. + +
++ +#### Resposta: B + +Em uma classe derivada, você não pode acessar a palavra-chave `this` antes de chamar `super`. Se você tentar fazer isso, ele lançará um erro de referência (ReferenceError): 1 e 4 lançará um erro de referência. + +Com a palavra-chave `super`, chamamos o construtor dessa classe pai com os argumentos fornecidos. O construtor do pai recebe o argumento `name`, portanto, precisamos passar `name` para `super`. + +A classe `Labrador` recebe dois argumentos, `name`, pois estende `Dog`, e `size` como uma propriedade extra na classe `Labrador`. Ambos precisam ser passados para a função construtora no `Labrador`, que é feita corretamente usando o construtor 2. + +
++ +#### Resposta: B + +Com a palavra-chave `import`, todos os módulos importados são _pre-parsed_. Isso significa que os módulos importados são executados _primeiro_, o código no arquivo que importa o módulo é executado _depois_. + +Esta é uma diferença entre `require()` no CommonJS e `import`! Com `require()`, você pode carregar dependências sob demanda enquanto o código está sendo executado. Se tivéssemos usado `require` em vez de `import`, `running index.js`,` running sum.js`, `3` teriam sido registrados no console. + +
++ +#### Resposta: A + +Todo símbolo (Symbol) é totalmente único. O objetivo do argumento passado ao símbolo é fornecer uma descrição ao símbolo. O valor do símbolo não depende do argumento passado. Ao testarmos a igualdade, estamos criando dois símbolos totalmente novos: o primeiro `Symbol('foo')` e o segundo `Symbol('foo')`. Esses dois valores são únicos e não são iguais entre si, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` retorna `false`. + +
++ +#### Resposta: C + +Com o método `padStart`, podemos adicionar preenchimento (padding) ao início de uma string. O valor passado para esse método é o comprimento _total_ da string junto com o preenchimento. A string `"Lydia Hallie"` tem um comprimento de `12`. `name.padStart(13)` insere 1 espaço no início da string, porque 12 + 1 é 13. + +Se o argumento passado para o método `padStart` for menor que o comprimento da matriz, nenhum preenchimento será adicionado. + +
++ +#### Resposta: A + +Com o operador `+`, você pode concatenar seqüências de caracteres (strings). Neste caso, estamos concatenando a string `"🥑"` com a string `"💻"`, resultando em `"🥑💻"`. + +
++ +#### Resposta: C + +Uma função geradora "pausa" a sua execução quando encontra a palavra-chave `yield`. Primeiro, temos que deixar a função produzir a string "Você ama JavaScript?", o que pode ser feito chamando `jogo.next().value`. + +Cada linha é executada, até encontrar a primeira palavra-chave `yield`. Há uma palavra-chave `yield` na primeira linha da função: a execução para com o primeiro retorno! _Isso significa que a variável `resposta` ainda não foi definida!_ + +Quando chamamos `jogo.next("Sim").value`, o `yield` anterior é substituído pelo valor dos parâmetros passados para a função `next()`, `"Sim"` neste caso. O valor da variável `"resposta"` agora é igual a `"Sim"`. A condição da instrução if retorna `false` e `JavaScript também ama você ❤️` é registrada. + +
++ +#### Answer: C + +`String.raw` retorna um texto onde os escape (`\n`, `\v`, `\t` etc.) são ignorados! As barras invertidas podem ser um problema, pois você pode acabar com algo como: + +`` caminho const = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +O que resultaria em: + +`"C:DocumentsProjectstable.html"` + +Com `String.raw`, ele simplesmente ignoraria o escape e imprimiria: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +Neste caso, a string é `Hello\nworld`, que é registrada. + +
++ +#### Resposta: C + +Uma função assíncrona sempre retorna uma promise. O `await` ainda tem que esperar que a promise seja resolvida: uma promise pendente é retornada quando chamamos `getData()` para definir `data` igual a ela. + +Se quiséssemos ter acesso ao valor resolvido `"I made it"`, poderíamos ter usado o método `.then()` em `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Isso teria registrado `"Consegui!"` + +
++ +#### Answer: B + +O método `.push()` retorna o _length_ do novo array! Anteriormente, a matriz continha um elemento (a string `"banana"`) e tinha um comprimento de `1`. Depois de adicionar a string `"apple"` ao array, o array contém dois elementos e tem um comprimento de `2`. Isso é retornado da função `addToList`. + +O método `push` modifica o array original. Se você quisesse retornar o _array_ da função ao invés do _tamanho do array_, você deveria ter retornado `list` depois de enviar `item` para ele. + +
++ +#### Answer: B + +`Object.freeze` torna impossível adicionar, remover ou modificar propriedades de um objeto (a menos que o valor da propriedade seja outro objeto). + +Quando criamos a variável `shape` e a definimos igual ao objeto congelado `box`, `shape` também se refere a um objeto congelado. Você pode verificar se um objeto está congelado usando `Object.isFrozen`. Neste caso, `Object.isFrozen(shape)` retorna true, pois a variável `shape` tem uma referência a um objeto congelado. + +Como `shape` está congelado, e como o valor de `x` não é um objeto, não podemos modificar a propriedade `x`. `x` ainda é igual a `10`, e `{ x: 10, y: 20 }` é registrado. + +
++ +#### Answer: D + +Quando descompactamos a propriedade `name` do objeto do lado direito, atribuímos seu valor `"Lydia"` a uma variável com o nome `myName`. + +Com `{ name: myName }`, informamos ao JavaScript que queremos criar uma nova variável chamada `myName` com o valor da propriedade `name` no lado direito. + +Quando tentamos mostrar o conteúdo de `name`, uma variável que não está definida, recebemos o erro `ReferenceError`. + +
++ +#### Answer: A + +Uma função pura é uma função que _sempre_ retorna o mesmo resultado, se os mesmos argumentos forem passados. + +A função `sum` sempre retorna o mesmo resultado. Se passarmos `1` e` 2`, ele _sempre_ retornará `3` sem efeitos colaterais. Se passarmos `5` e `10`, ele _sempre_ retornará `15`, e assim por diante. Esta é a definição de uma função pura. + +
++ +#### Answer: C + +A função `add` é uma função _memoized_ (memorizada). Com a memorização, podemos armazenar em cache os resultados de uma função para acelerar sua execução. Nesse caso, criamos um objeto `cache` que armazena os valores retornados anteriormente. + +Se chamarmos a função `addFunction` novamente com o mesmo argumento, ela primeiro verifica se já obteve esse valor em seu cache. Se for o caso, o valor dos caches será retornado, o que economiza tempo de execução. Caso contrário, se não estiver armazenado em cache, ele calculará o valor e o armazenará posteriormente. + +Chamamos a função `addFunction` três vezes com o mesmo valor: na primeira chamada, o valor da função quando `num` é igual a `10` ainda não é armazenado em cache. A condição da instrução if `num in cache` retorna `false`, e o bloco else é executado: `Calculated! 20` é registrado e o valor do resultado é adicionado ao objeto de cache. `cache` agora se parece com` {10:20} `. + +Na segunda vez, o objeto `cache` contém o valor que é retornado para `10`. A condição da instrução if `num in cache` retorna `true`, e `'From cache! 20'` é registrado. + +Na terceira vez, passamos `5 * 2` para a função que é avaliada como `10`. O objeto `cache` contém o valor que é retornado para `10`. A condição da instrução if `num in cache` retorna `true`, e `'From cache! 20'` é registrado. + +
++ +#### Answer: A + +Com um loop _for-in_, podemos iterar sobre propriedades **enumeráveis**. Em um array, as propriedades enumeráveis são as "chaves" dos elementos do array, que na verdade são seus índices. Você pode ver uma matriz como: + +`{0:" ☕ ", 1:" 💻 ", 2:" 🍷 ", 3:" 🍫 "}` + +Onde as chaves são as propriedades enumeráveis. `0`` 1` `2`` 3` são registrados. + +Com um loop _for-of_, podemos iterar sobre **iteráveis**. Um array é um iterável. Quando iteramos sobre o array, a variável "item" é igual ao elemento sobre o qual está iterando no momento, `" ☕ "` `" 💻 "` `" 🍷 "` `" 🍫 "` são registrados. + +
++ +#### Answer: C + +Os elementos da matriz podem conter qualquer valor. Números, strings, objetos, outras matrizes, valores nulos, booleanos, indefinidos e outras expressões, como datas, funções e cálculos. + +O elemento será igual ao valor retornado. `1 + 2` retorna` 3`, `1 * 2` retorna` 2` e `1 / 2` retorna` 0,5`. + +
+
+ + +- [🇸🇦 العربية](./ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](./ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](./bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇩🇪 Deutsch](./de-DE/README.md) +- [🇪🇸 Español](./es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](./fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇩 Indonesia](./id-ID/README.md) +- [🇮🇹 Italiano](./it-IT/README.md) +- [🇯🇵 日本語](./ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇰🇷 한국어](./ko-KR/README-ko_KR.md) +- [🇳🇱 Nederlands](./nl-NL/README.md) +- [🇵🇱 Polski](./pl-PL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](./pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷🇺 Русский](./ru-RU/README.md) +- [🇽🇰 Shqip](./sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](./th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](./tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](./uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](./vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](./zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](./zh-TW/README_zh-TW.md) + +
++ +#### Răspuns: D + +În interiorul funcției, mai întâi declarăm variabila `name` cu cuvântul cheie `var`. Acest lucru înseamnă că variabila este hoisted (spațiul de memorie este configurat în faza de creare) cu valoarea implicită `undefined`, până când ajungem efectiv la linia în care definim variabila. Nu am definit încă variabila pe linia în care încercăm să înregistrăm variabila `name`, așa că aceasta păstrează încă valoarea `undefined`. + +Variabilele create cu cuvântul cheie `let` (și `const`) sunt hoisted, dar, spre deosebire de `var`, nu sunt inițializate. Acestea nu sunt accesibile înainte de linia în care le declarăm (initializăm). Aceasta se numește zona moartă temporală (temporal dead zone). Atunci când încercăm să accesăm variabilele înainte de a fi declarate, JavaScript aruncă o excepție de tip `ReferenceError`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Datorită cozii de evenimente din JavaScript, funcția de callback `setTimeout` este apelată _după_ ce bucla a fost executată. Deoarece variabila `i` din prima buclă a fost declarată folosind cuvântul cheie `var`, această valoare a fost globală. În timpul buclei, am incrementat valoarea lui `i` cu `1` de fiecare dată, folosind operatorul unary `++`. Până când funcția de callback `setTimeout` a fost invocată, `i` era egal cu `3` în primul exemplu. + +În cea de-a doua buclă, variabila `i` a fost declarată folosind cuvântul cheie `let`: variabilele declarate cu cuvântul cheie `let` (și `const`) sunt cu scop la nivel de bloc (un bloc este orice între `{ }`). În fiecare iterație, `i` va avea o valoare nouă, iar fiecare valoare este în cadrul buclei. + +
++ +#### Răspuns: B + +Rețineți că valoarea lui `diameter` este o funcție obișnuită, în timp ce valoarea lui `perimeter` este o funcție arrow. + +Cu funcțiile arrow, cuvântul cheie `this` se referă la contextul său curent de încadrare, spre deosebire de funcțiile obișnuite! Acest lucru înseamnă că atunci când apelăm `perimeter`, acesta nu se referă la obiectul formei, ci la încadrarea sa curentă (de exemplu, fereastra). + +Nu există nicio valoare `radius` pe acel obiect, ceea ce returnează `NaN`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Operatorul unary plus încearcă să convertească un operand într-un număr. `true` este `1`, și `false` este `0`. + +Șirul de caractere `'Lydia'` este o valoare adevărată. Ceea ce întrebăm de fapt, este "este această valoare adevărată falsă?". Acest lucru returnează `false`. + +
++ +#### Răspuns: A + +În JavaScript, toate cheile obiectelor sunt șiruri de caractere (cu excepția simbolurilor). Chiar dacă nu le _tipizăm_ ca șiruri de caractere, ele sunt întotdeauna convertite în șiruri de caractere în fundal. + +avaScript interpretează (sau dezambalează) instrucțiunile. Atunci când folosim notația cu paranteze pătrate, vede prima paranteză pătrată de deschidere `[` și continuă până când găsește paranteza pătrată de închidere `]`. Doar atunci va evalua instrucțiunea. + +`mouse[bird.size]`: Întâi evaluează `bird.size`, care este `"small"`. `mouse["small"]` returnează `true` + +Cu toate acestea, cu notația cu punct, acest lucru nu se întâmplă. `mouse` nu are o cheie numită `bird`, ceea ce înseamnă că `mouse.bird` este `undefined`. Apoi, cerem `size` folosind notația cu punct: `mouse.bird.size`. Deoarece `mouse.bird` este `undefined`, de fapt cerem `undefined.size`. Acest lucru nu este valid și va arunca o eroare similară cu `Cannot read property "size" of undefined` (Nu se poate citi proprietatea "size" a unei valori nedefinite). + +
+
+
+#### Răspuns: A
+
+În JavaScript, toate obiectele interacționează prin _referință_ atunci când sunt setate ca egale între ele.
+
+Mai întâi, variabila `c` deține o valoare care face referire la un obiect. Ulterior, atribuim variabilei `d` aceeași referință pe care o are `c` la obiect.
+
+
+
+Când modifici un obiect, le modifici pe toate.
+
+
+ +#### Răspuns: C + +`new Number()` este un constructor de funcții încorporat. Deși arată ca un număr, nu este într-adevăr un număr: are o mulțime de funcționalități suplimentare și este un obiect. + +Atunci când folosim operatorul `==` (operatorul de egalitate), acesta verifică doar dacă au aceeași _valuare_. Ambele au valoarea `3`, șa că returnează `true`. + +Cu toate acestea, atunci când folosim operatorul `===` (operatorul de egalitate strictă), atât valoarea, cât _și_ tipul trebuie să fie la fel. Nu sunt: `new Number()` nu este un număr, este un **object**. Ambele returnează `false.` + +
++ +#### Răspuns: D + +Funcția `colorChange` este statică. Metodele statice sunt concepute să existe doar pe constructorul în care sunt create și nu pot fi transmise către niciun copil sau apelate pe instanțele clasei. Deoarece `freddie` este o instanță a clasei Chameleon, funcția nu poate fi apelată pe aceasta. Se aruncă o eroare de tip `TypeError`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Se afișează obiectul, deoarece tocmai am creat un obiect gol pe obiectul global! Atunci când am greșit și am scris `greeting` în loc de `greetign`, interpretorul JavaScript a văzut efectiv acest lucru ca: + +1. `global.greetign = {}` în Node.js +2. `window.greetign = {}`, `frames.greetign = {}` și `self.greetign` în browser-e. +3. `self.greetign` în web workers. +4. `globalThis.greetign` în toate mediile. + +Pentru a evita acest lucru, putem folosi `"use strict"`. Acest lucru se asigură că ai declarat o variabilă înainte de a-i atribui o valoare. + +
++ +#### Răspuns: A + +Acest lucru este posibil în JavaScript, deoarece funcțiile sunt obiecte! (Totul, în afară de tipurile primitive, sunt obiecte) + +O funcție este un tip special de obiect. Codul pe care îl scrii tu însuți nu este funcția efectivă. Funcția este un obiect cu proprietăți. Această proprietate este invocabilă. + +
++ +#### Răspuns: A + +În JavaScript, funcțiile sunt obiecte și, prin urmare, metoda `getFullName` este adăugată obiectului constructor al funcției în sine. Din acest motiv, putem apela `Person.getFullName()`, dar `member.getFullName` aruncă o eroare de tip `TypeError`. + +Dacă doriți ca o metodă să fie disponibilă pentru toate instanțele obiectului, trebuie să o adăugați la proprietatea prototype: + +```js +Person.prototype.getFullName = function () { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +
++ +#### Răspuns: A + +Pentru `sarah`, nu am folosit cuvântul cheie `new`. Când folosim `new`, `this` se referă la noul obiect gol pe care îl creăm. Cu toate acestea, dacă nu adăugăm `new`, `this` se referă la **obiectul global**! + +Am spus că `this.firstName` este egal cu `"Sarah"` și `this.lastName` este egal cu `"Smith"`. Ceea ce am făcut de fapt este să definim `global.firstName = 'Sarah'` și `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` în sine rămâne `undefined`, deoarece nu returnăm o valoare din funcția `Person`. + +
+
+
+#### Răspuns: D
+
+În timpul fazei de **capturing**, evenimentul trece prin elementele părinte până la elementul țintă. Apoi ajunge la elementul **target**, și începe **bubbling**.
+
+
+
+
+ +#### Răspuns: B + +Toate obiectele au prototipuri, cu excepția **obiectului de bază**. Obiectul de bază este obiectul creat de utilizator sau un obiect creat folosind cuvântul cheie `new`. Obiectul de bază are acces la unele metode și proprietăți, cum ar fi `.toString`. Acesta este motivul pentru care puteți utiliza metode JavaScript încorporate! Toate aceste metode sunt disponibile în prototip. Deși JavaScript nu le poate găsi direct în obiectul dvs., merge în jos pe lanțul prototip și le găsește acolo, ceea ce le face accesibile pentru dvs. + +
++ +#### Răspuns: C + +JavaScript este un limbaj **dinamic tipizat**: nu specificăm tipurile variabilelor. Valorile pot fi convertite automat în alt tip fără să știți, ceea ce se numește _coerție de tip implicită_. **Coerția** este conversia dintr-un tip în altul. + +În acest exemplu, JavaScript convertește numărul `1` într-un șir de caractere, pentru ca funcția să aibă sens și să returneze o valoare. În timpul adunării unui tip numeric (`1`) și unui tip șir de caractere (`'2'`), numărul este tratat ca un șir de caractere. Putem concatena șiruri de caractere, așa cum facem cu `"Hello" + "World"`, deci ceea ce se întâmplă aici este `"1" + "2"` care returnează `"12"`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Operatorul unary **postfix** `++`: + +1. Returnează valoarea (aceasta returnează `0`) +2. Incrementează valoarea (numărul este acum `1`) + +Operatorul unary **prefix** `++`: + +1. Incrementează valoarea (numărul este acum `2`) +2. Returnează valoarea (aceasta returnează `2`) + +Aceasta returnează `0 2 2`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Dacă utilizați șiruri template etichetate, valoarea primului argument este întotdeauna un șir de valori. Argumentele rămase primesc valorile expresiilor transmise! + +
++ +#### Răspuns: C + +Când se testează egalitatea, primitivele sunt comparate în funcție de valoarea lor, în timp ce obiectele sunt comparate în funcție de _referința_ lor. JavaScript verifică dacă obiectele au o referință către aceeași locație în memorie. + +Cele două obiecte pe care le comparăm nu au aceeași referință: obiectul pe care l-am trecut ca parametru se referă la o altă locație în memorie decât obiectul pe care l-am folosit pentru a verifica egalitatea. + +Acesta este motivul pentru care ambele `{ age: 18 } === { age: 18 }` și `{ age: 18 } == { age: 18 }` returnează `false`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Parametrul rest (`...args`) ne permite să "colectăm" toate argumentele rămase într-un array. Un array este un obiect, așa că `typeof args` returnează `"object"` + +
++ +#### Răspuns: C + +Cu `"use strict"`, puteți asigura că nu declarați accidental variabile globale. Niciodată nu am declarat variabila `age`, și deoarece folosim `"use strict"`, va arunca o eroare de referință. Dacă nu am fi folosit `"use strict"`, ar fi funcționat, deoarece proprietatea `age` ar fi fost adăugată la obiectul global. + +
++ +#### Răspuns: A + +`eval` evaluează codul care este trecut ca un șir de caractere. Dacă este o expresie, așa cum este în acest caz, evaluează expresia. Expresia este `10 * 10 + 5`. Aceasta returnează numărul `105`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Datele stocate în `sessionStorage` sunt eliminate după închiderea _filei_. + +Dacă ați fi folosit `localStorage`, datele ar fi rămas acolo pentru totdeauna, cu excepția cazului în care, de exemplu, este invocată comanda `localStorage.clear()`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Cu cuvântul cheie `var`, puteți declara mai multe variabile cu același nume. Variabila va reține apoi cea mai recentă valoare. + +Nu puteți face acest lucru cu `let` sau `const` deoarece acestea sunt cu scop de bloc. + +
++ +#### Răspuns: C + +Toate cheile obiectelor (cu excepția simbolurilor) sunt șiruri de caractere în culise, chiar dacă nu le tastați ca șiruri de caractere. De aceea `obj.hasOwnProperty('1')` returnează de asemenea `true`. + +Acest lucru nu funcționează în același fel pentru un set. Nu există `'1'` în setul nostru: `set.has('1')` returnează `false`. Acesta are tipul numeric `1`, `set.has(1)` returnează `true`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Dacă aveți două chei cu același nume, cheia va fi înlocuită. Va rămâne totuși în prima sa poziție, dar cu ultima valoare specificată. + +
++ +#### Răspuns: A + +Contextul de execuție de bază este contextul global de execuție: este ceea ce este accesibil peste tot în codul dvs. + +
++ +#### Răspuns: C + +Instrucțiunea `continue` sare peste o iterație dacă o anumită condiție returnează `true`. + +
++ +#### Răspuns: A + +`String` este un constructor încorporat, la care putem adăuga proprietăți. Am adăugat doar o metodă la prototipul său. Șirurile primitive sunt convertite automat într-un obiect șir, generat de funcția prototip a șirului. Prin urmare, toate șirurile (obiecte de șir) au acces la acea metodă! + +
++ +#### Răspuns: B + +Cheile obiectului sunt convertite automat în șiruri de caractere. Încercăm să setăm un obiect ca cheie pentru obiectul `a`, cu valoarea `123`. + +Cu toate acestea, când transformăm în șir un obiect, acesta devine `"[object Object]"`. Deci ceea ce spunem aici este că `a["[object Object]"] = 123`. Apoi, putem încerca să facem același lucru din nou. `c` este un alt obiect pe care îl transformăm implicit în șir. Așadar, `a["[object Object]"] = 456`. + +Apoi, afișăm înregistrarea `a[b]`, care de fapt este `a["[object Object]"]`. Am setat doar asta la `456`, deci returnează `456`. + +
+
+
+#### Răspuns: B
+
+Avem o funcție `setTimeout` și am invocat-o mai întâi. Cu toate acestea, a fost înregistrată în ultimul rând.
+
+Acest lucru se datorează faptului că în browsere, nu avem doar motorul de execuție, avem și ceva numit `WebAPI`.`WebAPI` ne oferă funcția `setTimeout` de exemplu, și DOM-ul.
+
+După ce _callback_-ul este trimis către WebAPI, funcția `setTimeout` în sine (dar nu și callback-ul!) este scos din stivă.
+
+
+
+Acum, `foo` este invocată, iar`"First"` este înregistrat.
+
+
+
+`foo` este scoasă din stivă, iar `baz` este invocată. Se înregistrează `"Third"`.
+
+
+
+WebAPI-ul nu poate adăuga pur și simplu lucruri în stivă atunci când este gata. În schimb, împinge funcția de callback într-o structură numită _coadă_.
+
+
+
+Aici începe să lucreze un event loop. Un **event loop** se uită la stivă și la coada de sarcini. Dacă stiva este goală, ia primul lucru din coadă și-l adaugă în stivă.
+
+
+
+`bar` este invocată, `"Second"` este înregistrat și este scos din stivă.
+
+
+ +#### Răspuns: C + +Cel mai profund element înglobat care a cauzat evenimentul este ținta evenimentului. Puteți opri propagarea acestuia prin `event.stopPropagation` + +
++ Click here! +
++ +#### Răspuns: A + +Dacă facem clic pe `p`, vom vedea două înregistrări: `p` și `div`. În timpul propagării evenimentului, există 3 faze: capturare, țintă și propagare. În mod implicit, gestionarii de evenimente sunt executați în faza de propagare (cu excepția cazului în care setați `useCapture` la `true`). Aceștia se execută de la cel mai profund element înglobat către exterior. + +
++ +#### Răspuns: D + +Cu ambele metode, putem transmite obiectul la care dorim să se refere cuvântul cheie `this`. Cu toate acestea, `.call` este de asemenea _executat imediat_! + +`.bind.` returnează o _copie_ a funcției, dar cu un context legat! Nu este executat imediat. + +
++ +#### Răspuns: B + +Funcția `sayHi` returnează valoarea returnată de expresia funcției invocate imediat (IIFE). This function returned `0`, care este de tip `"number"`. + +Informație utilă: `typeof` poate returna următoarele valori: `undefined`, `boolean`, `number`, `bigint`, `string`, `symbol`, `function` și `object`. Notați că `typeof null` returnează `"object"`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Există 8 valori considerate falsy: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `false` +- `''` (șir de caractere gol) +- `0` +- `-0` +- `0n` (BigInt(0)) + +Constructorii de funcții, cum ar fi `new Number` și `new Boolean` sunt considerați truthy. + +
++ +#### Răspuns: B + +`typeof 1` returnează `"number"`. +`typeof "number"` returnează `"string"` + +
++ +#### Răspuns: C + +Când setați o valoare pentru un element într-un array care depășește lungimea array-ului, JavaScript creează ceea ce se numește "slot-uri goale" (empty slots). Acestea au de fapt valoarea `undefined`, dar veți vedea ceva de genul: + +`[1, 2, 3, empty x 7, 11]` + +în funcție de locul în care îl rulați (este diferit pentru fiecare browser, Node.js, etc.) + +
++ +#### Răspuns: A + +Blocul `catch` primește argumentul `x`. Acesta nu este același `x` ca variabila când transmitem argumente. Această variabilă `x` este având domeniu de bloc (block-scoped). + +Mai târziu, setăm această variabilă cu domeniu de bloc la valoarea `1`, și stabilim valoarea variabilei `y`. Acum, înregistrăm în consolă variabila cu domeniu de bloc `x`, care este egală cu `1`. + +În afara blocului `catch`, `x` rămâne `undefined`, și `y` este `2`. Atunci când dorim să afișăm în consolă `console.log(x)` în afara blocului `catch`, acesta returnează `undefined`, și `y` returnează `2`. + +
++ +#### Răspuns: A + +JavaScript are doar tipuri primitive și obiecte. + +Tipurile primitive sunt `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, și `symbol`. + +Ceea ce diferențiază un tip primitiv de un obiect este faptul că tipurile primitive nu au proprietăți sau metode. Cu toate acestea, veți observa că `'foo'.toUpperCase()` se evaluează la `'FOO'` și nu duce la o eroare `TypeError`. Acest lucru se întâmplă pentru că atunci când încercați să accesați o proprietate sau o metodă pe un tip primitiv, cum ar fi un șir de caractere (string), JavaScript va înconjura implicit tipul primitiv folosind una dintre clasele de înveliș, adică `String`, și apoi va renunța imediat la înveliș după ce expresia se evaluează. Toate tipurile primitive, cu excepția `null` și `undefined` prezintă acest comportament. + +
++ +#### Răspuns: C + +`[1, 2]` este valoarea noastră inițială. Aceasta este valoarea cu care începem și valoarea primului `acc`. În prima rundă, `acc` este `[1,2]`, și `cur` este `[0, 1]`. Le concatenăm, ceea ce duce la rezultatul `[1, 2, 0, 1]`. + +Atunci, `[1, 2, 0, 1]` este `acc` și `[2, 3]` este `cur`. Le concatenăm și obținem `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` + +
++ +#### Răspuns: B + +`null` este falsy. `!null` returnează `true`. `!true` returnează `false`. + +`""` este falsy. `!""` returnează `true`. `!true` returnează `false`. + +`1` este truthy. `!1` returnează `false`. `!false` returnează `true`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Aceasta returnează un identificator unic. Acest id poate fi utilizat pentru a opri intervalul respectiv cu ajutorul funcției `clearInterval()`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Un șir de caractere este un obiect iterabil. Operatorul de răspândire (spread operator) mapează fiecare caracter dintr-un obiect iterabil la un element separat. + +
++ +#### Răspuns: C + +Funcțiile regulate nu pot fi oprite în mijlocul execuției după invocare. Cu toate acestea, o funcție generator poate fi "oprită" în mijloc și ulterior poate continua de la locul unde s-a oprit. De fiecare dată când o funcție generator întâlnește un cuvânt cheie `yield`, funcția furnizează valoarea specificată după el. Notați că funcția generator în acest caz nu _returnează_ the valoarea, ci _furnizează_ valoarea. + +Mai întâi, inițializăm funcția generator cu `i` egal cu `10`. Invocăm funcția generator folosind metoda `next()`. Prima dată când invocăm funcția generator, `i` este egal cu `10`. Aceasta întâlnește primul cuvânt cheie `yield`: furnizează valoarea lui `i`. Generatorul este acum "pauzat", și se înregistrează valoarea `10`. + +Apoi, invocăm din nou funcția cu metoda `next()`. Ea începe să continue de unde s-a oprit anterior, încă cu `i` egal cu `10`. Acum, întâlnește următorul cuvânt cheie `yield`, și furnizează `i * 2`. `i` este egal cu `10`, așa că returnează `10 * 2`, adică `20`. Acest lucru duce la rezultatul `10, 20`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Atunci când transmitem mai multe promisiuni metodei `Promise.race`, ea rezolvă/rejectează _prima_ promisiune care se rezolvă/rejectează. Pentru metoda `setTimeout`, transmitem un cronometru: 500ms pentru prima promisiune (`firstPromise`), și 100ms pentru a doua promisiune (`secondPromise`). Acest lucru înseamnă că `secondPromise` se rezolvă primul cu valoarea `'two'`. `res` conține acum valoarea `'two'`, care se înregistrează în consolă. + +
+
+
+#### Răspuns: D
+
+În primul rând, declarăm o variabilă `person` cu valoarea unui obiect care are o proprietate `name`.
+
+
+
+Apoi, declarăm o variabilă numită `members`. Setăm primul element al acestui array egal cu valoarea variabilei `person`. Obiectele interacționează prin _referință_ atunci când le setăm egale între ele. Atunci când atribuiți o referință de la o variabilă la alta, faceți o _copie_ a acelei referințe. (notați că acestea nu au _aceași_ referință!)
+
+
+
+Apoi, setăm variabila `person` egală cu `null`.
+
+
+
+Noi modificăm doar valoarea variabilei `person` nu și primul element din array, deoarece acel element are o referință diferită (copiată) la obiect. Primul element din `members` încă păstrează referința sa la obiectul original. Când înregistrăm în consolă array-ul `members` primul element păstrează valoarea obiectului, care este afișată în consolă.
+
+
+ +#### Răspuns: B + +Cu un ciclu `for-in` putem itera prin cheile obiectului, în acest caz `name` și `age`. În interior, cheile obiectului sunt șiruri de caractere (dacă nu sunt de tip Symbol). În fiecare iterație, setăm valoarea lui `item` egală cu cheia curentă pe care o parcurge. Mai întâi, `item` este egal cu `name`, și este înregistrat în consolă. Apoi, `item` este egal cu `age`, care este, de asemenea, înregistrat în consolă. + +
++ +#### Răspuns: B + +Asociativitatea operatorilor este ordinea în care compilatorul evaluează expresiile, fie de la stânga la dreapta, fie de la dreapta la stânga. Acest lucru se întâmplă doar dacă toți operatorii au aceeași precedență. În cazul nostru, avem doar un tip de operator: `+`. Pentru adunare, asociativitatea este de la stânga la dreapta. + +`3 + 4` este evaluat mai întâi. Acest lucru duce la numărul `7`. + +`7 + '5'` duce la rezultatul `"75"` datorită coerției. JavaScript convertește numărul `7` într-un șir de caractere, așa cum am discutat în întrebarea 15. Putem concatena două șiruri de caractere folosind operatorul `+`. `"7" + "5"` rezultă în `"75"`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Este returnat doar primul număr din șir. Bazat pe _radix_ (al doilea argument pentru a specifica în ce tip de număr dorim să-l parsăm: bază 10, hexazecimal, octal, binar, etc.), `parseInt` verifică dacă caracterele din șir sunt valide. Odată ce întâlnește un caracter care nu este un număr valid în baza specificată, oprește parsarea și ignoră caracterele ulterioare. + +`*` nu este un număr valid. Parsează doar `"7"` în numărul zecimal `7`. Acum, `num` conține valoarea `7`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Când se parcurge array-ul, valoarea lui `num` este egală cu elementul prin care parcurge în acel moment. În acest caz, elementele sunt numere, astfel că condiția din instrucțiunea `typeof num === "number"` returnează `true`. Funcția map creează un nou array și introduce valorile returnate de funcție. + +Cu toate acestea, nu returnăm o valoare. Atunci când nu returnăm o valoare din funcție, funcția returnează `undefined`. Pentru fiecare element din array, blocul funcției este apelat, deci pentru fiecare element returnăm `undefined`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Argumentele sunt transmise prin _valoare_, cu excepția cazului în care valoarea lor este un obiect, caz în care sunt transmise prin _referință_. `birthYear` este transmis prin valoare, deoarece este un șir de caractere (string), nu un obiect. Atunci când transmitem argumente prin valoare, se creează o _copie_ a acelei valori (consultați întrebarea 46). + +Variabila `birthYear` are o referință la valoarea `"1997"`. Argumentul `year` are, de asemenea, o referință la valoarea `"1997"`, dar nu este aceeași valoare la care se referă `birthYear`. Atunci când actualizăm valoarea lui `year` prin setarea lui `year` egal cu `"1998"`, actualizăm doar valoarea lui `year`. `birthYear` rămâne în continuare egal cu `"1997"`. + +Valoarea lui `person` este un obiect. Argumentul `member` are o referință (copiată) către _același_ obiect. Atunci când modificăm o proprietate a obiectului la care se referă `member` valoarea lui `person` va fi de asemenea modificată, deoarece ambele au o referință la același obiect. Proprietatea `name` a lui `person` este acum egală cu valoarea `"Lydia"`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Cu instrucțiunea `throw` putem crea erori personalizate. Cu această instrucțiune, puteți arunca excepții. O excepție poate fi un șir de caractere, un număr, un boolean sau un obiect. În acest caz, excepția noastră este șirul `'Hello world!'`. + +Cu instrucțiunea `catch` putem specifica ce să facem dacă o excepție este aruncată în blocul `try`. O excepție este aruncată: șirul `'Hello world!'`. `e` este acum egal cu acel șir, pe care îl înregistrăm. Acest lucru duce la rezultatul `'Oh an error: Hello world!'`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Atunci când o funcție constructor este apelată cu cuvântul cheie `new`, aceasta creează un obiect și stabilește cuvântul cheie `this` să se refere la acel obiect. În mod implicit, dacă funcția constructor nu returnează explicit nimic, va returna obiectul creat recent. + +În acest caz, funcția constructor `Car` returnează în mod explicit un obiect nou cu proprietatea `make` setată la `"Maserati"`, ceea ce suprascrie comportamentul implicit. Prin urmare, atunci când este apelat `new Car()` obiectul _returnat_ este atribuit lui `myCar`, ceea ce duce la rezultatul `"Maserati"` atunci când se accesează `myCar.make`. + +
++ +#### Răspuns: A + +`let x = (y = 10);` este de fapt o prescurtare pentru + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Când setăm `y` egal cu `10`, adăugăm de fapt o proprietate `y` la obiectul global (`window` într-un browser, `global` în Node). Într-un browser, `window.y` este acum egal cu `10`. + +Apoi, declarăm o variabilă `x` cu valoarea `y`, care este `10`. Variabilele declarate cu cuvântul cheie `let` au domeniu de bloc _block scoped_, ele sunt definite doar în blocul în care sunt declarate; în cazul de față, în funcția expresie invocată imediat (IIFE). Atunci când folosim operatorul `typeof` operandul `x` nu este definit: încercăm să accesăm `x` în afara blocului în care este declarat. Acest lucru înseamnă că `x` nu este definit. Valorile care nu au primit o valoare sau nu au fost declarate sunt de tip `"undefined"`. `console.log(typeof x)` returnează `"undefined"`. + +Cu toate acestea, am creat o variabilă globală `y` atunci când am setat `y` egal cu `10`. Această valoare este accesibilă oriunde în codul nostru. `y` este definită și deține o valoare de tip `"number"`. `console.log(typeof y)` returnează `"number"`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Putem șterge proprietăți din obiecte folosind cuvântul cheie `delete` inclusiv de pe prototip. Prin ștergerea unei proprietăți de pe prototip, aceasta nu mai este disponibilă în lanțul prototipului. În acest caz, funcția `bark` nu mai este disponibilă pe prototip după `delete Dog.prototype.bark`, dar încercăm totuși să o accesăm. + +Când încercăm să apelăm ceva care nu este o funcție, este aruncată o excepție `TypeError`. În acest caz, se generează eroarea `TypeError: pet.bark is not a function`, deoarece `pet.bark` este `undefined`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Obiectul `Set` este o colecție de valori unice: o valoare poate apărea doar o singură dată într-un set. + +m transmis iterable-ul `[1, 1, 2, 3, 4]` cu o valoare duplicată `1`. Deoarece nu putem avea două valori identice într-un set, una dintre ele este eliminată. Acest lucru duce la rezultatul `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Un modul importat este _doar pentru citire_: nu puteți modifica modulul importat. Doar modulul care le exportă poate schimba valorile acestora. + +Când încercăm să incrementăm valoarea lui `myCounter`, apare o eroare: `myCounter` este doar pentru citire și nu poate fi modificat. + +
++ +#### Răspuns: A + +Operatorul `delete` returnează o valoare booleană: `true` în cazul ștergerii reușite, în caz contrar va returna `false`. Cu toate acestea, variabilele declarate cu cuvintele cheie `var`, `const` sau `let` nu pot fi șterse folosind operatorul `delete`. + +Variabila `name` a fost declarată cu cuvântul cheie `const` așa că ștergerea sa nu reușește: se returnează `false`. Atunci când setăm `age` egal cu `21`, de fapt am adăugat o proprietate numită `age` la obiectul global. În acest fel, puteți șterge cu succes proprietăți din obiecte, inclusiv din obiectul global, așa că `delete age` returnează `true`. + +
+
+
+#### Răspuns: C
+
+Putem dezasambla (unpack) valori din array-uri sau proprietăți din obiecte prin destructurare. De exemplu:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+Valoarea lui `a` este acum `1`, iar valoarea lui `b` este acum `2`. Ceea ce am făcut în întrebare este:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Acest lucru înseamnă că valoarea lui `y` este egală cu prima valoare din array, care este numărul `1`. Când înregistrăm în consolă `y`, se returnează `1`.
+
+
+ +#### Răspuns: B + +Este posibil să combinăm obiecte folosind operatorul de răspândire`...`. Acesta vă permite să creați copii ale perechilor cheie/valoare dintr-un obiect și să le adăugați la alt obiect. În acest caz, creăm copii ale obiectului `user` și le adăugăm la obiectul `admin`. Obiectul `admin` conține acum perechile cheie/valoare copiate, ceea ce duce la rezultatul `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Cu metoda `defineProperty` putem adăuga noi proprietăți la un obiect sau să modificăm cele existente. Atunci când adăugăm o proprietate la un obiect folosind metoda `defineProperty` aceasta nu este, în mod implicit, _nu enumerabilă_. Metoda `Object.keys` returnează toate numele de proprietăți _enumerabile_ dintr-un obiect, în acest caz doar `"name"`. + +Proprietățile adăugate folosind metoda `defineProperty` sunt, în mod implicit, imutabile (nu pot fi schimbate). Puteți anula acest comportament folosind proprietățile `writable`, `configurable` și `enumerable` În acest fel, metoda `defineProperty` vă oferă un control mai mare asupra proprietăților pe care le adăugați la un obiect. + +
++ +#### Răspuns: A + +Al doilea argument al funcției `JSON.stringify` este _replacer-ul_. Replacer-ul poate fi fie o funcție, fie un array, și vă permite să controlați ce și cum ar trebui să fie serializate (convertite în șir de caractere) valorile. + +Dacă replacer-ul este un _array_, în șirul JSON vor fi incluse doar numele de proprietăți care sunt prezente în array. În acest caz, doar proprietățile cu numele `"level"` și `"health"` sunt incluse, în timp ce `"username"` este exclus. Astfel, `data` devine egal cu `"{"level":19, "health":90}"`. + +Dacă replacer-ul este o _funcție_, această funcție este apelată pentru fiecare proprietate din obiectul pe care îl serializați. Valoarea returnată de această funcție va fi valoarea proprietății atunci când este adăugată în șirul JSON. Dacă valoarea este `undefined`, această proprietate este exclusă din șirul JSON. + +
++ +#### Răspuns: A + +Operatorul unary `++` _returnează mai întâi_ valoarea operandului și _apoi incrementează_ valoarea operandului. Valoarea lui `num1` este `10`, deoarece funcția `increaseNumber` returnează mai întâi valoarea lui `num`, care este `10`, și numai apoi incrementează valoarea lui `num`. + +`num2` este `10`, deoarece am transmis `num1` către funcția `increasePassedNumber`. `number` ieste egal cu `10`(valoarea lui `num1`). Iarăși, operatorul unary `++` _returnează mai întâi_ valoarea operandului și _apoi incrementeazăs_ valoarea operandului. Valoarea lui `number` este `10`, așa că `num2` este egal cu `10`. + +
++ +#### Răspuns: C + +În ES6, putem inițializa parametri cu o valoare implicită. Valoarea parametrului va fi valoarea implicită, dacă nu a fost furnizată nicio altă valoare funcției sau dacă valoarea parametrului este `"undefined"`. În acest caz, răspândim proprietățile obiectului `value` într-un obiect nou, astfel încât `x` are valoarea implicită `{ number: 10 }`. + +Argumentul implicit este evaluat la _momentul apelului_! De fiecare dată când apelăm funcția, se creează un obiect _nou_. Invocăm funcția `multiply` primele două ori fără a furniza o valoare: `x` are valoarea implicită `{ number: 10 }`. Apoi înregistrăm în consolă valoarea înmulțită a acelui număr, care este `20`. + +A treia oară când apelăm `multiply`, furnizăm un argument: obiectul numit `value`. Operatorul `*=` este, de fapt, o prescurtare pentru `x.number = x.number * 2`: modificăm valoarea lui`x.number`, și înregistrăm în consolă valoarea înmulțită, care este `20`. + +A patra oară, trecem din nou obiectul `value`. `x.number` a fost modificat anterior la `20`, deci `x.number *= 2` înregistrează `40`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Primul argument pe care îl primește metoda `reduce` este _acumulator-ul_, `x` în acest caz. Al doilea argument este _valoarea curentă_, `y`. Cu metoda `reduce`, executăm o funcție de apel pe fiecare element din array, ceea ce poate duce în cele din urmă la o singură valoare. + +În acest exemplu, nu returnăm nicio valoare, ci doar înregistrăm valorile accumulatorului și valorii curente. + +Valoarea accumulatorului este egală cu valoarea returnată anterior de funcția de apel. Dacă nu furnizați argumentul opțional `initialValue` metodei `reduce`, accumulatorul este egal cu primul element la prima apelare. + +La prima apelare, accumulatorul (`x`) este `1`, iar valoarea curentă (`y`) este `2`. Nu returnăm din funcția de apel, ci înregistrăm valorile accumulatorului și valoarea curentă: se înregistrează `1` și `2`. + +Dacă nu returnați o valoare dintr-o funcție, aceasta va returna `undefined`. OLa următoarea apelare, accumulatorul este `undefined`, iar valoarea curentă este `3`. Se înregistrează `undefined` și `3`. + +La a patra apelare, din nou nu returnăm din funcția de apel. Accumulatorul este din nou `undefined`, iar valoarea curentă este `4`. Se înregistrează `undefined` și `4`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Într-o clasă derivată, nu puteți accesa cuvântul cheie `this` înainte de a apela `super`. Dacă încercați să faceți acest lucru, va arunca o ReferenceError: 1 și 4 ar arunca o eroare de referință. + +Cu cuvântul cheie `super`, apelăm constructorul clasei părinte cu argumentele date. Constructorul părintelui primește argumentul `name`, deci trebuie să transmitem `name` la `super`. + +Clasa `Labrador` primește doi argumente, `name` deoarece extinde clasa `Dog`, și `size` ca o proprietate suplimentară în clasa `Labrador`. Ambele trebuie să fie transmise funcției constructor din clasa `Labrador`, ceea ce se face corect utilizând constructorul 2. + +
++ +#### Răspuns: B + +Cu cuvântul cheie `import`, toate modulele importate sunt _preparate în prealabil_. Acest lucru înseamnă că modulele importate sunt executate _mai întâi_, codul din fișierul care importă modulul este executat _după accea_. + +Acesta este un diferență între `require()` în CommonJS și `import`! Cu `require()`, puteți încărca dependențele la cerere în timp ce codul este în curs de desfășurare. Dacă am fi folosit `require` în loc de `import`, ar fi fost înregistrate în consolă mesajele `running index.js`, `running sum.js`, `3`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Fiecare Symbol este complet unic. Scopul argumentului furnizat către Symbol este de a oferi Symbolului o descriere. Valoarea Symbolului nu depinde de argumentul furnizat. În timp ce testăm egalitatea, creăm două simboluri complet noi: primul `Symbol('foo')`, și al doilea `Symbol('foo')`. Aceste două valori sunt unice și nu sunt egale între ele, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` returnează `false`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Cu metoda `padStart` putem adăuga umplutură la începutul unui șir. Valoarea transmisă acestei metode este lungimea _totală_ a șirului împreună cu umplutura. Șirul `"Lydia Hallie"` are o lungime de `12`. `name.padStart(13)` introduce 1 spațiu la începutul șirului, deoarece 12 + 1 este 13. + +Dacă argumentul transmis metodei `padStart` este mai mic decât lungimea șirului, nu va fi adăugată nicio umplutură. + +
++ +#### Răspuns: A + +Cu operatorul `+`, puteți concatena șiruri. În acest caz, concatenăm șirul `"🥑"` cu șirul `"💻"`, rezultând `"🥑💻"`. + +
++ +#### Răspuns: C + +O funcție generator "pauzează" execuția când întâlnește cuvântul cheie `yield`. Mai întâi, trebuie să permitem funcției să emită șirul "Do you love JavaScript?", ceea ce poate fi făcut apelând `game.next().value`. + +Fiecare linie este executată până când găsește primul cuvânt cheie `yield`. Există un cuvânt cheie `yield` pe prima linie din funcție: execuția se oprește cu primul `yield`. _Acest lucru înseamnă că variabila `answer` nu este definită încă!_ + +Când apelăm `game.next("Yes").value`, cuvântul cheie `yield` anterior este înlocuit cu valoarea parametrilor transmiși funcției `next()`, `"Yes"` în acest caz. Valoarea variabilei `answer` este acum egală cu `"Yes"`. Condiția declarației if returnează `false`, și `JavaScript loves you back ❤️` este înregistrat în consolă. + +
++ +#### Răspuns: C + +`String.raw` returnează un șir în care escape-urile (`\n`, `\v`, `\t` etc.) sunt ignorate! Backslash-urile pot fi o problemă, deoarece puteți ajunge cu ceva similar cu: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Acest lucru ar rezulta în: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +Cu `String.raw`, acesta ar ignora pur și simplu escape-ul și ar afișa: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +În acest caz, șirul este `Hello\nworld`, care este înregistrat în consolă. + +
++ +#### Răspuns: C + +O funcție `async` întotdeauna returnează o promisiune. Instrucțiunea `await` încă trebuie să aștepte ca promisiunea să se rezolve: o promisiune în așteptare este returnată atunci când apelăm `getData()` pentru a o atribui variabilei `data`. + +Dacă dorim să avem acces la valoarea rezolvată `"I made it"`, am putea folosi metoda `.then()` pe `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Acest lucru ar fi înregistrat `"I made it!"` + +
++ +#### Răspuns: B + +Metoda`.push()` returnează _lungimea_ noului șir! Înainte, șirul conținea un element (șirul `"banana"`) și avea o lungime de `1`. După adăugarea șirului `"apple"` în șir, șirul conține două elemente și are o lungime de `2`. Aceasta este valoarea returnată de funcția `addToList`. + +Metoda `push` modifică șirul original. Dacă doreați să returnați _șirul_ din funcție în loc de _lungimea șirului_, ar fi trebuit să returnați `list` după ce ați adăugat `item` la el. + +
++ +#### Răspuns: B + +`Object.freeze` face imposibilă adăugarea, eliminarea sau modificarea proprietăților unui obiect (cu excepția cazului în care valoarea proprietății este un alt obiect). + +Când creăm variabila `shape` și o setăm egală cu obiectul înghețat `box`, `shape` de asemenea se referă la un obiect înghețat. Puteți verifica dacă un obiect este înghețat folosind `Object.isFrozen`. În acest caz, `Object.isFrozen(shape)` ar returna true, deoarece variabila `shape` are o referință către un obiect înghețat. + +Deoarece `shape` este înghețat și deoarece valoarea lui`x` nu este un obiect, nu putem modifica proprietatea `x`. `x` rămâne egal cu `10`, și `{ x: 10, y: 20 }` este afișat în consolă. + +
++ +#### Răspuns: D + +Folosind [destructuring assignment](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/Reference/Operators/Destructuring_assignment) cu sintaxa de mai jos putem extrage valori din array-uri sau proprietăți din obiecte în variabile distincte: + +```javascript +const { firstName } = { firstName: 'Lydia' }; +// ES5 version: +// var firstName = { firstName: 'Lydia' }.firstName; + +console.log(firstName); // "Lydia" +``` + +De asemenea, o proprietate poate fi extras dintr-un obiect și atribuită unei variabile cu un nume diferit decât proprietatea obiectului: + +```javascript +const { firstName: myName } = { firstName: 'Lydia' }; +// ES5 version: +// var myName = { firstName: 'Lydia' }.firstName; + +console.log(myName); // "Lydia" +console.log(firstName); // Uncaught ReferenceError: firstName is not defined +``` + +Prin urmare, `firstName` nu există ca variabilă, astfel încât încercarea de a accesa valoarea sa va genera o eroare `ReferenceError`. + +**Notă:** Fiți conștienți de proprietățile în `global scope` (spațiul global): + +```javascript +const { name: myName } = { name: 'Lydia' }; + +console.log(myName); // "lydia" +console.log(name); // "" ----- Browser e.g. Chrome +console.log(name); // ReferenceError: name is not defined ----- NodeJS + +``` + +În cazul în care JavaScript nu poate găsi o variabilă în _cadrul curent_, acesta urcă pe [Scope chain](https://github.com/getify/You-Dont-Know-JS/blob/2nd-ed/scope-closures/ch3.md) și o caută. Dacă ajunge la nivelul superior al cadrului, adică la **spațiul global**, și tot nu o găsește, va arunca o excepție `ReferenceError`. + +- În **Browser-e** cum ar fi _Chrome_, `name` este o _proprietate de spațiu global depășită_. În acest exemplu, codul rulează în _spațiul global_ și nu există o variabilă locală definită de utilizator pentru `name`, așa că caută _variabilele/proprietățile_ predefinite în spațiul global, care în cazul browser-elor înseamnă că caută în obiectul `window` de unde extrage valoarea [window.name](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/name) care este egală cu un **șir gol**. + +- În **NodeJS**, nu există o astfel de proprietate pe obiectul `global` așadar încercarea de a accesa o variabilă inexistentă va genera o [ReferenceError](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/Reference/Errors/Not_defined). + +
++ +#### Răspuns: A + +O funcție pură este o funcție care _întotdeauna_ returnează același rezultat, dacă aceleași argumente sunt furnizate. + +Funcția `sum` întotdeauna returnează același rezultat. Dacă îi furnizăm `1` și `2`, va returna _întotdeauna_ `3` fără efecte secundare. Dacă îi furnizăm `5` și `10`, va returna _întotdeauna_ `15`, și tot așa. Aceasta este definiția unei funcții pure. + +
++ +#### Răspuns: C + +Funcția `add` este o funcție _memoizată_. Cu ajutorul memoizării, putem să memorăm rezultatele unei funcții pentru a accelera execuția ulterioară. În acest caz, creăm un obiect `cache` care stochează valorile returnate anterior. + +Dacă apelăm din nou funcția `addFunction` cu același argument, funcția verifică mai întâi dacă a primit deja acea valoare în memoria sa cache. Dacă acest lucru este adevărat, se va returna valoarea din cache, economisind timp de execuție. Dacă nu este în cache, funcția va calcula valoarea și o va memora ulterior. + +Apelăm funcția `addFunction` de trei ori cu aceeași valoare: în prima invocare, valoarea funcției când `num` este egal cu `10` nu este încă în cache. Condiția instrucțiunii `num in cache` returnează `false`, iar blocul `else` este executat: se afișează `Calculated! 20` iar valoarea rezultatului este adăugată în obiectul de cache. Acum, `cache` arată astfel `{ 10: 20 }`. + +A doua oară, obiectul `cache` conține valoarea care este returnată pentru `10`. Condiția instrucțiunii `num in cache` returnează `true`, și se afișează `'From cache! 20'`. + +A treia oară, trecem `5 * 2` funcției, care este evaluat la `10`. Obiectul `cache` conține valoarea care este returnată pentru `10`. Condiția instrucțiunii `num in cache` returnează `true`, și se afișează `'From cache! 20'`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Cu o buclă _for-in_, putem itera peste proprietățile **enumerabile**. Într-un șir, proprietățile enumerate sunt "cheile" elementelor din șir, care sunt de fapt indexurile lor. Puteți vedea un șir ca: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Unde cheile sunt proprietățile enumerate. `0` `1` `2` `3` sunt afișate. + +Cu o buclă _for-of_, putem itera peste obiecte **iterabile**. Un șir este un obiect iterabil. Când iterăm peste șir, variabila "item" este egală cu elementul pe care îl parcurge în acel moment, sunt afișate `"☕"` `"💻"` `"🍷"` `"🍫"`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Elementele dintr-un șir pot stoca orice valoare. Numere, șiruri, obiecte, alte șiruri, null, valori booleane, undefined și alte expresii precum date, funcții și calculații. + +Elementul va fi egal cu valoarea returnată. `1 + 2` returnează `3`, `1 * 2` returnează `2`, și `1 / 2` returnează `0.5`. + +
++ +#### Răspuns: B + +În mod implicit, argumentele au valoarea `undefined`, cu excepția cazului în care s-a transmis o valoare funcției. În acest caz, nu am transmis o valoare pentru argumentul `name`. `name` este egal cu `undefined` iar acesta este afișat. + +În ES6, putem suprascrie această valoare implicită `undefined` cu parametri impliciti. De exemplu: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +În acest caz, dacă nu am fi furnizat o valoare sau am fi furnizat `undefined`, `name` ar fi fost întotdeauna egal cu șirul `Lydia`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Valoarea cuvântului cheie `this` depinde de locul în care este utilizat. Într-o **metodă**, cum ar fi metoda `getStatus`, cuvântul cheie `this` se referă la _obiectul la care aparține metoda_. Metoda aparține obiectului `data`, deci `this` se referă la obiectul `data`. Când înregistrăm `this.status`, se înregistrează proprietatea `status` de pe obiectul `data` care este `"🥑"`. + +Cu metoda `call` putem schimba obiectul la care se referă cuvântul cheie `this`. În **funcții**, cuvântul cheie `this` se referă la _obiectul la care aparține funcția_. Am declarat funcția `setTimeout` pe _obiectul global_, deci în interiorul funcției `setTimeout`, cuvântul cheie `this` se referă la _obiectul global_. Pe obiectul global există o variabilă numită status cu valoarea `"😎"`. Când înregistrați `this.status`, se înregistrează `"😎"`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Am setat variabila `city` egală cu valoarea proprietății numită `city` pe obiectul `person`. Nu există o proprietate pe acest obiect numită `city`, astfel că variabila `city` are valoarea `undefined`. + +Rețineți că nu facem referire la obiectul `person` în sine! Pur și simplu am setat variabila `city` egală cu valoarea curentă a proprietății `city` de pe obiectul `person`. + +Apoi, am setat `city` egal cu șirul de caractere `"Amsterdam"`. Acest lucru nu schimbă obiectul `person` nu există o referință la acel obiect. + +Atunci când se afișează obiectul `person` se va afișa obiectul original, nealterat. + +
++ +#### Răspuns: C + +Variabilele declarate cu cuvintele cheie `const` și `let` au _domeniu de vizibilitate la nivel de bloc_. Un bloc poate fi definit între parantezele acolade (`{ }`). În acest caz, parantezele acolade ale instrucțiunilor if/else. Nu puteți face referire la o variabilă în afara blocului în care a fost declarată, va fi generată o eroare de tip ReferenceError. + +
++ +#### Răspuns: C + +Valoarea lui `res` în al doilea `.then` este egală cu valoarea returnată de `.then` anterior. Puteți continua să înșirați `.then`-uri în acest fel, unde valoarea este pasată către următorul manipulator. + +
++ +#### Răspuns: A + +Cu `!!name`, determinăm dacă valoarea lu `name` este adevărată sau falsă. Dacă `name` este adevărat, ceea ce dorim să testăm, `!name` returnează `false`. `!false` (practic, ceea ce este `!!name`) returnează `true`. + +Prin setarea lui `hasName` egal cu `name`, se face ca `hasName` să fie egal cu valoarea pe care ați furnizat-o funcției `getName`, nu cu valoarea booleană `true`. + +`new Boolean(true)` returnează un obiect încapsulator, nu valoarea booleană în sine. + +`name.length` returnează lungimea argumentului furnizat, nu dacă acesta este `true`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Pentru a obține un caracter la un anumit index dintr-un șir de caractere, puteți utiliza notația cu paranteze pătrate. Primul caracter din șir are indexul 0, și așa mai departe. În acest caz, dorim să obținem elementul cu indexul 0, adică caracterul `"I'`, care va fi afișat în jurnal. + +Rețineți că această metodă nu este suportată în IE7 și versiunile anterioare. În acest caz, utilizați `.charAt()`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Puteți seta valoarea implicită a unui parametru la valoarea altui parametru al funcției, atâta timp cât acestea sunt definite _înainte_ de parametrul cu valoarea implicită. Am transmis valoarea `10` funcției `sum`. Dacă funcția `sum` primește doar un argument, înseamnă că valoarea pentru `num2` nu este transmisă, iar valoarea lui `num1` este egală cu valoarea transmisă `10` în acest caz. Valoarea implicită a lui `num2` este valoarea lui `num1`, care este `10`. `num1 + num2` returnează `20`. + +Dacă încercați să setați valoarea implicită a unui parametru egală cu un parametru care este definit _după_ (în dreapta), valoarea parametrului nu a fost încă inițializată, ceea ce va genera o eroare. + +
++ +#### Răspuns: A + +Cu sintaxa `import * as name`, importăm _toate exporturile_ din fișierul `module.js` în fișierul `index.js` sub forma unui nou obiect numit `data`. În fișierul `module.js` există două exporturi: exportul implicit și un export cu nume. Exportul implicit este o funcție care returnează șirul de caractere `"Hello World"`, iar exportul cu nume este o variabilă numită `name` care are valoarea șirului de caractere `"Lydia"`. + +Obiectul `data` are o proprietate `default` pentru exportul implicit, iar celelalte proprietăți au numele exporturilor cu nume și valorile lor corespunzătoare. + +
++ +#### Răspuns: C + +Clasele sunt o sintaxă mai simplă pentru constructorii de funcții. Echivalentul clasei `Person` sub forma unui constructor de funcții ar fi: + +```javascript +function Person(name) { + this.name = name; +} +``` + +Apelarea unui constructor de funcții cu `new` duce la crearea unei instanțe a obiectului `Person`, iar cuvântul cheie `typeof` returnează `"object"` pentru o astfel de instanță. `typeof member` returnează `"object"`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Metoda `.push` returnează _lungimea nouă_ a array-ului, nu array-ul însuși! Prin setarea `newList` egal cu `[1, 2, 3].push(4)`, am setat `newList` egal cu noua lungime a array-ului: `4`. + +Apoi, încercăm să folosim metoda `.push` pe `newList`. Deoarece `newList` este o valoare numerică `4`, nu putem folosi metoda `.push` se va genera o eroare de tip TypeError. + +
++ +#### Răspuns: D + +Funcțiile obișnuite, cum ar fi funcția `giveLydiaPizza` au o proprietate `prototype` care este un obiect (obiectul prototip) cu o proprietate `constructor`. Cu toate acestea, funcțiile arrow, cum ar fi funcția `giveLydiaChocolate`, nu au această proprietate `prototype`. `undefined` este returnat atunci când încearca să acceseze proprietatea `prototype` folosind `giveLydiaChocolate.prototype`. + +
++ +#### Răspuns: A + +`Object.entries(person)` returnează un array de array-uri imbricate, care conțin cheile și obiectele: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Folosind bucla `for-of` putem itera prin fiecare element din array, în acest caz, subarray-urile. Putem dezasambla subarray-urile instantaneu în bucla `for-of`, folosind `const [x, y]`. Astfel, `x` este egal cu primul element din subarray, iar `y` este egal cu al doilea element din subarray. + +Primul subarray este `[ "name", "Lydia" ]`, cu `x` egal cu `"name"`, și `y` egal cu `"Lydia"`, care sunt afișate în jurnal. +Al doilea subarray este `[ "age", 21 ]`, cu `x` egal cu `"age"`, și `y` egal cu `21`, care sunt afișate în jurnal. + +
++ +#### Răspuns: D + +`...args` este un parametru rest. Valoarea parametrului rest este un array care conține toate argumentele rămase și **poate fi doar ultimul parametru**! În acest exemplu, parametrul rest era al doilea parametru. Acest lucru nu este posibil și va genera o eroare de sintaxă. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit]; +} + +getItems(['banana', 'apple'], 'pear', 'orange'); +``` + +Exemplul de mai sus funcționează. Acesta returnează array-ul `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` + +
++ +#### Răspuns: B + +În JavaScript, nu _trebuie_ să scriem explicit semnul punct și virgulă (`;`) totuși motorul JavaScript le adaugă automat după instrucțiuni. Acest lucru se numește **Inserția Automată a Semnelor de Punct și Virgulă**. O instrucțiune poate fi, de exemplu, variabile sau cuvinte cheie precum `throw`, `return`, `break`, etc. + +Aici, am scris o instrucțiune `return` și o altă valoare `a + b` pe o _linie nouă_. Cu toate acestea, deoarece este o linie nouă, motorul JavaScript nu știe că este de fapt valoarea pe care am dorit să o returnăm. În schimb, a adăugat automat un punct și virgulă după `return`. Puteți vedea acest lucru ca: + +```javascript +return; +a + b; +``` + +Acest lucru înseamnă că `a + b` nu este niciodată atins, deoarece o funcție se oprește din executare după cuvântul cheie `return`. Dacă nu se returnează nicio valoare, așa cum se întâmplă aici, funcția returnează `undefined`. Rețineți că nu există inserție automată a semnelor de punct și virgulă după instrucțiunile `if/else`! + +
++ +#### Răspuns: B + +Putem seta clasele egale cu alte clase sau constructori de funcții. În acest caz, am setat `Person` egal cu `AnotherPerson`. Numele în acest constructor este `Sarah`, astfel încât proprietatea `Person` de pe noua instanță `member` este `"Sarah"`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Un simbol nu este _enumerabil_. Metoda `Object.keys` returnează toate proprietățile cheie _enumerabil_ ale unui obiect. Simbolul nu va fi vizibil, și va fi returnat un array gol. Atunci când se afișează întregul obiect, vor fi vizibile toate proprietățile, inclusiv cele care nu sunt enumerate. + +Asta este una dintre multele calități ale unui simbol: pe lângă faptul că reprezintă o valoare complet unică (ceea ce previne coliziunile accidentale de nume pe obiecte, de exemplu, atunci când lucrați cu două biblioteci care doresc să adauge proprietăți la același obiect), puteți "ascunde" proprietăți pe obiecte în acest fel (deși nu în întregime. Încă puteți accesa simbolurile folosind metoda `Object.getOwnPropertySymbols()`). + +
++ +#### Răspuns: A + +Funcția `getList` primește un array ca argument. Între parantezele funcției `getList` dezasamblăm acest array imediat. Puteți vedea acest lucru ca: + +`[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +Cu ajutorul parametrului rest `...y`, punem toți "parametrii rămași" într-un array. Parametrii rămași în acest caz sunt `2`, `3` și `4`. Valoarea lui `y` este un array care conține toți parametrii rămași. Valoarea lui `x` este egal cu `1` în acest caz, deci când afișăm `[x, y]`, va fi afișat `[1, [2, 3, 4]]`. + +Funcția `getUser` primește un obiect ca argument. Cu funcțiile arrow, nu _trebuie_ să scriem acolade dacă dorim să returnăm doar o valoare. Cu toate acestea, dacă doriți să returnați instantaneu un _obiect_ dintr-o funcție arrow, trebuie să-l scrieți între paranteze. Altfel, tot ce este între acolade va fi interpretat ca o instrucțiune bloc. În acest caz, codul dintre acolade nu este un cod JavaScript valid, așa că se va genera o eroare de sintaxă `SyntaxError`. + +Funcția următoare ar fi returnat un obiect: + +`const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })` + +
++ +#### Răspuns: C + +Variabila `name` conține o valoare de tip șir de caractere (string), care nu este o funcție și, prin urmare, nu poate fi invocată. + +TypeError-urile sunt generate atunci când o valoare nu este de tipul așteptat. JavaScript e aștepta ca `name` să fie o funcție, deoarece încercăm să o apelăm. Cu toate acestea, era de tip șir de caractere (string), așa că a generat o eroare de tip TypeError: name nu este o funcție! + +SyntaxError-urile sunt generate atunci când ați scris ceva care nu este JavaScript valid, de exemplu, atunci când ați scris cuvântul `return` ca `retrun`. +ReferenceError-urile sunt generate atunci când JavaScript nu poate găsi o referință la o valoare la care încercați să accesați. + +
++ +#### Răspuns: B + +`[]` este o valoare adevărată (truthy). Cu operatorul `&&` valoarea din partea dreaptă va fi returnată dacă valoarea din partea stângă este adevărată. În acest caz, valoarea din partea stângă, `[]` este adevărată, astfel că se va returna `"Im'`. + +`""` este o valoare falsă (falsy). Dacă valoarea din partea stângă este falsă, nu se returnează nimic. `n't` nu va fi returnat. + +
++ +#### Răspuns: C + +Cu operatorul `||` utem returna primul operand adevărat (truthy). Dacă toate valorile sunt false, se va returna ultimul operand. + +`(false || {} || null)`: obiectul go `{}` este o valoare adevărată (truthy). Aceasta este prima (și singura) valoare adevărată, care este returnată. `one` este egal cu `{}`. + +`(null || false || "")`: toate operanzii sunt valori false. Acest lucru înseamnă că ultimul operand `""` este returnat. `two` este egal cu `""`. + +`([] || 0 || "")`: array-ul gol `[]` este o valoare adevărată (truthy). Aceasta este prima valoare adevărată, care este returnată. `three` este egal cu `[]`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Cu o promisiune, spunem în principiu _Vreau să execut această funcție, dar o pun deoparte pentru moment în timp ce rulează, deoarece acest lucru poate dura ceva timp. Doar atunci când o anumită valoare este rezolvată (sau respinsă), și atunci când stiva de apeluri este goală, doresc să folosesc această valoare._ + +Putem obține această valoare atât cu `.then` cât și cu cuvântul cheie `await` într-o funcție `async`. Cu toate că putem obține valoarea unei promisiuni cu ambele metode `.then` și `await`, ele funcționează puțin diferit. + +În `firstFunction`, am pus (într-un fel) funcția `myPromise` deoparte în timp ce aceasta se executa, dar am continuat să executăm restul codului, care este `console.log('second')` în acest caz. Apoi, funcția a fost rezolvată cu șirul `I have resolved`, care a fost apoi înregistrat în jurnal după ce s-a constatat că stiva de apeluri era goală. + +Cu cuvântul cheie `await` în `secondFunction`, efectiv pauzăm execuția unei funcții asincrone până când valoarea a fost rezolvată înainte de a trece la următoarea linie. + +Acest lucru înseamnă că a așteptat ca `myPromise` să fie rezolvat cu valoarea `I have resolved`, și doar după ce s-a întâmplat acest lucru, s-a trecut la următoarea linie: a fost înregistrat `second`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Operatorul `+` nu este folosit doar pentru adunarea valorilor numerice, ci îl putem utiliza și pentru concatenarea șirurilor de caractere. Ori de câte ori motorul JavaScript observă că una sau mai multe valori nu sunt de tip număr, va converti numărul într-un șir de caractere. + +Primul operand este `1`, care este o valoare numerică. `1 + 2` returnează numărul 3. + +Cu toate acestea, al doilea operand este un șir de caractere `"Lydia"`. `"Lydia"` este un șir de caractere și `2` este un număr: `2` este convertit într-un șir de caractere. `"Lydia"` și `"2"` sunt concatenate, rezultând șirul de caractere `"Lydia2"`. + +`{ name: "Lydia" }` este un obiect. Niciun număr, niciun obiect nu este un șir de caractere, astfel că sunt convertite în șiruri. Ori de câte ori convertim un obiect regulat în șir de caractere, devine `"[object Object]"`. `"[object Object]"` concatenat cu `"2"` devine `"[object Object]2"`. + +
+
+
+#### Răspuns: C
+
+Putem pasa orice tip de valoare dorim către `Promise.resolve`, fie o promisiune, fie o valoare non-promisiune. Metoda în sine returnează o promisiune cu valoarea rezolvată (`
+ +#### Răspuns: B + +Obiectele sunt pasate prin referință. Atunci când verificăm obiecte pentru egalitate strictă (`===`), comparăm referințele lor. + +Am setat valoarea implicită pentru `person2` egală cu obiectul `person` și am pasat obiectul `person` ca valoare pentru `person1`. + +Acest lucru înseamnă că ambele valori au o referință către aceeași locație în memorie, astfel că sunt egale. + +Blocul de cod din instrucțiunea `else` se execută, și este înregistrat mesajul`They are the same!`. + +
++ +#### Răspuns: D + +În JavaScript, avem două moduri de a accesa proprietăți pe un obiect: notare cu paranteze pătrate sau notare cu punct. În acest exemplu, folosim notarea cu punct (`colorConfig.colors`) în loc de notarea cu paranteze pătrate (`colorConfig["colors"]`). + +Cu notarea cu punct, JavaScript încearcă să găsească proprietatea pe obiect cu exact același nume. În acest exemplu, JavaScript încearcă să găsească o proprietate numită `colors` pe obiectul `colorConfig`. Nu există o proprietate numită `colors`, așa că acest lucru returnează `undefined`. Apoi, încercăm să accesăm valoarea primului element folosind `[1]`. Nu putem face acest lucru pe o valoare care este `undefined`, astfel că se generează o eroare de tip `TypeError`: `Cannot read property '1' of undefined`. + +JavaScript interpretează (sau deschide) declarațiile. Atunci când folosim notația cu paranteze pătrate, vede prima paranteză deschisă `[` și continuă până găsește paranteza de închidere `]`. Abia atunci va evalua declarația. Dacă am fi folosit `colorConfig[colors[1]]`, ar fi returnat valoarea proprietății `red` pe obiectul `colorConfig`. + +
++ +#### Răspuns: A + +În culise, emoji-urile sunt reprezentate ca coduri Unicode. Codurile Unicode pentru emoji-ul inimii sunt `"U+2764 U+FE0F"`. Acestea sunt întotdeauna aceleași pentru aceleași emoji-uri, așa că comparăm două șiruri identice între ele, ceea ce returnează + +
++ +#### Răspuns: D + +Cu metoda `splice` mmodificăm array-ul original prin ștergerea, înlocuirea sau adăugarea de elemente. În acest caz, am eliminat 2 elemente de la indexul 1 (am eliminat `'🥑'` și `'😍'`) și am adăugat emoji-ul ✨ în locul lor. + +`map`, `filter` și `slice` returnează un nou array, `find` returnează un element, ia `reduce` returnează o valoare redusă. + +
++ +#### Răspuns: A + +Am setat valoarea proprietății `favoriteFood` pe obiectul `info` egal cu șirul de caractere cu emoji-ul de pizza, `'🍕'`. Un șir de caractere este un tip de date primitiv. În JavaScript, tipurile de date primitive nu interacționează prin referință. + +În JavaScript, tipurile de date primitive (tot ceea ce nu este obiect) interacționează prin _valoare_. În acest caz, am setat valoarea proprietății `favoriteFood` pe obiectul `info` egală cu valoarea primului element din array-ul `food` care este un șir de caractere cu emoji-ul de pizza în acest caz (`'🍕'`). Un șir de caractere este un tip de date primitiv și interacționează prin valoare (vedeți [blogpost](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference) meu dacă doriți să aflați mai multe). + +Apoi, schimbăm valoarea proprietății `favoriteFood` pe obiectul `info`. Array-ul `food` nu s-a schimbat, deoarece valoarea `favoriteFood` era doar o _copie_ a valorii primului element din array și nu are o referință la aceeași locație în memorie ca elementul din `food[0]`. Când înregistrăm array-ul `food`, acesta rămâne neschimbat, `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Cu metoda `JSON.parse()` putem parsa un șir JSON într-o valoare JavaScript. + +```javascript +// Transformarea unui număr într-un JSON valid, apoi parsarea șirului JSON într-o valoare JavaScript: +const jsonNumber = JSON.stringify(4); // '4' +JSON.parse(jsonNumber); // 4 + +// Transformarea unei valori de tip array într-un JSON valid, apoi parsarea șirului JSON într-o valoare JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]); // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray); // [1, 2, 3] + +// Transformarea unui obiect într-un JSON valid, apoi parsarea șirului JSON într-o valoare JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: 'Lydia' }); // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray); // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Răspuns: D + +Fiecare funcție are propriul său _context de execuție_ (sau _domeniu_). Funcția `getName` caută mai întâi în propriul său context (domeniu) pentru a vedea dacă conține variabila `name` pe care încercăm să o accesăm. În acest caz, funcția `getName` conține propria sa variabilă `name` declarăm variabila `name` cu cuvântul cheie `let`, și cu valoarea `'Sarah'`. + +Variabilele declarate cu cuvântul cheie `let` (și `const`) sunt hoisted, dar, spre deosebire de `var`, nu sunt inițializate. Ele nu sunt accesibile înainte de linia în care le declarăm (inițializăm). Acest lucru se numește "zona temporală moartă" (temporal dead zone). Atunci când încercăm să accesăm variabilele înainte de a fi declarate, JavaScript aruncă o eroare de tip `ReferenceError`. + +Dacă nu am fi declarat variabila `name` în interiorul funcției `getName` motorul JavaScript ar fi căutat în josul lanțului de _domenii_. Domeniul exterior are o variabilă numită `name` cu valoarea `Lydia`. În acest caz, ar fi afișat `Lydia`. + +```javascript +let name = 'Lydia'; + +function getName() { + console.log(name); +} + +getName(); // Lydia +``` + +
++ +#### Răspuns: C + +Cu cuvântul cheie `yield`, cedăm valorile într-o funcție generator. Cu cuvântul cheie `yield*`, putem ceda valori dintr-o altă funcție generator sau dintr-un obiect iterabil (de exemplu, un array). + +În `generatorOne`, folosim cuvântul cheie `yield` pentru a ceda intrega mulțime `['a', 'b', 'c']`. Valoarea proprietății `value` a obiectului returnat de metoda `next` pe obiectul `one` (`one.next().value`) este egală cu întregul array `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value); // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value); // undefined +``` + +În `generatorTwo`, folosim cuvântul cheie `yield*`. Acest lucru înseamnă că prima valoare cedată din `two`, este egală cu prima valoare cedată din iterator. Iteratorul este mulțimea `['a', 'b', 'c']`. Prima valoare cedată este `a`, așa că prima dată când apelăm `two.next().value`, este returnată valoarea `a`. + +```javascript +console.log(two.next().value); // 'a' +console.log(two.next().value); // 'b' +console.log(two.next().value); // 'c' +console.log(two.next().value); // undefined +``` + +
++ +#### Răspuns: A + +Expresiile din șirurile șablon (template literals) sunt evaluate mai întâi. Acest lucru înseamnă că șirul va conține valoarea returnată de expresie, funcția imediat invocată `(x => x)('I love')` în acest caz. Trecem valoarea `'I love'` ca argument către funcția arrow `x => x`. `x` este egal cu `'I love'`, care este returnată. Aceasta duce la rezultatul `I love to program`. + +
++ +#### Răspuns: C + +În mod normal, atunci când setăm obiecte egal cu `null`, acele obiecte sunt _colectate de gunoi_ (garbage collected), deoarece nu mai există nicio referință către acel obiect. Cu toate acestea, deoarece funcția de callback din `setInterval` este o funcție arrow (și, prin urmare, legată de obiectul `config`), funcția de callback încă menține o referință la obiectul `config`. +Atâta timp cât există o referință, obiectul nu va fi colectat de gunoi (garbage collected). +Deoarece aceasta este o intervală de timp, setarea lui `config` la `null` sau `delete` lui `config.alert` nu va colecta intervalul de gunoi și intervalul va continua să fie apelat. +Pentru a-l opri și a-l elimina din memorie, trebuie să folosiți `clearInterval(config.alert)`. +Deoarece acest lucru nu a fost făcut, funcția de callback a `setInterval` va fi în continuare invocată la fiecare 1000 ms (1 secundă). + +
++ +#### Răspuns: B + +Când adăugăm o pereche cheie/valoare folosind metoda `set`, cheia va fi valoarea primului argument transmis funcției `set`, iar valoarea va fi cea de-a doua valoare transmisă funcție `set`. Cheia în acest caz este _funcția_ `() => 'greeting'`, iar valoarea `'Hello world'`. `myMap` este acum `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 este incorect pentru că cheia nu este `'greeting'` ci `() => 'greeting'`. +3 este incorect pentru că creăm o nouă funcție prin transmiterea ei ca parametru către metoda `get`. Obiectele interacționează prin _referință_. Funcțiile sunt obiecte, motiv pentru care două funcții nu sunt niciodată strict egale, chiar dacă sunt identice: ele au o referință către un loc diferit în memorie. + +
++ +#### Răspuns: C + +Ambele funcții `changeAge` și `changeAgeAndName` au un parametru implicit, și anume un obiect _nou_ creat `{ ...person }`. Acest obiect conține copii ale tuturor cheilor/valorilor din obiectul `person`. + +În primul rând, apelăm funcția `changeAge` și transmitem obiectul `person` ca argument. Această funcție crește valoarea proprietății `age` cu 1. `person` devine `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +Apoi, apelăm funcția `changeAgeAndName`, însă nu transmitem un parametru. În schimb, valoarea lui `x` este egală cu un obiect _nou_: `{ ...person }`. Deoarece este un obiect nou, acesta nu afectează valorile proprietăților din obiectul `person`. `person` rămâne egal cu `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Cu operatorul spread `...`, putem _răspândi_ obiecte iterabile în elemente individuale. Funcția `sumValues` primește trei argumente: `x`, `y` și `z`. `...[1, 2, 3]` va rezulta în `1, 2, 3`, pe care le transmitem funcției `sumValues`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Cu operandul `+=` incrementăm valoarea lui `num` cu `1`. Inițial, `num` avea valoarea `1`, deci `1 + 1` este `2`. Elementul de pe al doilea index în mulțimea `list` este 🥰, `console.log(list[2])` va afișa 🥰. + +
++ +#### Răspuns: B + +Cu operatorul de verificare opțională `?.`, nu mai este necesar să verificăm explicit dacă valorile mai profunde încorporate sunt valide sau nu. Dacă încercăm să accesăm o proprietate pe o valoare `undefined` sau `null` valoarea (_nullish_), expresia face un scurtcircuit și returnează `undefined`. + +`person.pet?.name`: `person` are o proprietate numită `pet`: `person.pet` nu este `nullish`. Are o proprietate numită `name`, și returnează `Mara`. +`person.pet?.family?.name`: `person` are o proprietate numită `pet`: `person.pet` nu este `nullish`. `pet` _nu_ are o proprietate numită `family`, `person.pet.family` este `nullish`. Expresia returnează `undefined`. +`person.getFullName?.()`: `person` are o proprietate `getFullName`: `person.getFullName()` nu este `nullish` și poate fi invocată, care returnează `Lydia Hallie`. +`member.getLastName?.()`: variabila `member` nu există, prin urmare se va genera o excepție de tip `ReferenceError` gets thrown! + +
++ +#### Răspuns: B + +Am trecut condiția `groceries.indexOf("banana")` în instrucțiunea `if`. `groceries.indexOf("banana")` returnează `0`, care este o valoare falsă. Deoarece condiția din instrucțiunea `if` este falsă, se execută codul din blocul `else`, și `We don't have to buy bananas!` se afișează. + +
++ +#### Răspuns: D + +Metoda `language` este un `setter`. Setter-urile nu rețin o valoare reală; scopul lor este să _modifice_ proprietăți. Atunci când apelați o metodă `setter`, aceasta va returna `undefined`. + +
++ +#### Răspuns: C + +`typeof name` returnează `"string"`. Șirul de caractere `"string"` este o valoare adevărată (truthy), așa că `!typeof name` returnează valoarea booleană `false`. `false === "object"` și `false === "string"` ambele returnează `false`. + +(Dacă dorim să verificăm dacă tipul este (ne)egal cu un anumit tip, ar trebui să folosim `!==` în loc de `!typeof`) + +
++ +#### Răspuns: A + +Funcția `add` returnează o funcție arrow, care returnează o altă funcție arrow, care la rândul ei returnează o altă funcție arrow (încă sunteți cu mine?). Prima funcție primește un argument `x` cu valoarea `4`. Apelăm a doua funcție, care primește un argument `y` cu valoarea `5`. Apoi apelăm a treia funcție, care primește un argument `z` cu valoarea `6`. Când încercăm să accesăm valorile `x`, `y` și `z` în ultima funcție arrow, motorul JavaScript urcă lanțul de domenii pentru a găsi valorile pentru `x` și `y` în consecință. Aceasta returnează `4` `5` `6`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Funcția generator `range` returnează un obiect asincron cu promisiuni pentru fiecare element din intervalul pe care îl transmitem: `Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`. Setăm variabila `gen` egală cu obiectul asincron, după care facem o buclă peste el folosind o buclă `for await ... of`. Setăm variabila `item` eegală cu valorile promisiunilor returnate: mai întâi `Promise{1}`, apoi `Promise{2}`, apoi `Promise{3}`. Deoarece _așteptăm_ valoarea lui `item`, adică promisiunea rezolvată, _valorile_ rezolvate ale promisiunilor sunt returnate: `1`, `2`, apoi `3`. + +
++ +#### Răspuns: D + +`myFunc` așteaptă ca argument un obiect cu proprietățile `x`, `y` și `z`. Deoarece transmitem doar trei valori numerice separate (1, 2, 3) în loc de un obiect cu proprietățile `x`, `y` și `z` ({x: 1, y: 2, z: 3}), `x`, `y` și `z` primesc valoarea lor implicită, care este `undefined`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Cu metoda `Intl.NumberFormat` putem formata valorile numerice în orice locație. Formatez valoarea numerică `130` pentru locația `en-US` ca o `unitate` în `mile-per-hour`, ceea ce rezultă în `130 mph`. Valoarea numerică `300` pentru locația `en-US` ca `monedă` în `USD` rezultă în `$300.00`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Prin destrucțurarea obiectelor, putem extrage valorile din obiectul din partea dreaptă și le atribui valorii cu același nume de proprietate din obiectul din partea stângă. În acest caz, atribuim valoarea "💀" lui `spookyItems[3]`. Acest lucru înseamnă că modificăm array-ul `spookyItems`, adăugăm "💀" la el. La afișarea în consolă a lui `spookyItems`, se va afișa `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Cu metoda `Number.isNaN` puteți verifica dacă valoarea pe care o transmiteți este o _valoare numerică_ și este egală cu `NaN`. `name` nu este o valoare numerică, așa că `Number.isNaN(name)` returnează `false`. `age` este o valoare numerică, dar nu este egală cu `NaN`, astfel că `Number.isNaN(age)` returnează `false`. + +Cu metoda `isNaN` puteți verifica dacă valoarea pe care o transmiteți nu este un număr. `name` nu este un număr, așa că `isNaN(name)` returnează `true`. `age` este un număr, astfel că `isNaN(age)` returnează `false`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Variabilele declarate cu cuvântul cheie `const` nu pot fi referite înainte de inițializare: acest lucru se numește _zona temporală moartă_ (temporal dead zone). În funcția `getInfo`, variabila`randomValue` este de domeniu în domeniul funcțional al funcției `getInfo`. Pe linia în care dorim să afișăm valoarea `typeof randomValue`, variabila `randomValue` nu este încă inițializată: se va genera o eroare de tip `ReferenceError`! Motorul nu a căutat în josul lanțului de domenii deoarece am declarat variabila `randomValue` în funcția `getInfo`. + +
++ +#### Răspuns: C + +În blocul `try` înregistrăm valoarea așteptată a variabilei `myPromise`: `"Woah some cool data"`. Deoarece nu s-au generat erori în blocul `try` codul din blocul `catch` nu se execută. Codul din blocul `finally` se execută _întotdeauna_, și se va afișa `"Oh finally!"`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Cu metoda `flat` putem crea un nou array aplatizat. Adâncimea array-ului aplatizat depinde de valoarea pe care o transmitem. În acest caz, am transmis valoarea `1` (care nu era necesară, deoarece aceasta este valoarea implicită), ceea ce înseamnă că vor fi concatenate doar array-urile de pe primul nivel de adâncime. `['🥑']` și `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. Concatenarea acestor două array-uri rezultă în `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. + +
+
+
+#### Răspuns: D
+
+`counterOne` este o instanță a clasei `Counter`. Clasa `Counter` conține o proprietate `count` în constructorul său și o metodă `increment`. Mai întâi, am invocat metoda `increment` de două ori, apelând `counterOne.increment()`. În prezent, `counterOne.count` este `2`.
+
+
+
+Apoi, creăm o nouă variabilă `counterTwo`, și o setăm egală cu `counterOne`. Deoarece obiectele interacționează prin referință, creăm doar o nouă referință către același loc în memorie la care indică `counterOne`. Deoarece au același loc în memorie, orice modificări făcute asupra obiectului la care `counterTwo` are o referință se aplică și la `counterOne`. În prezen, `counterTwo.count` este `2`.
+
+Apelăm `counterTwo.increment()`, ceea ce setează `count` la `3`. Apoi, afișăm valoarea lui `counterOne`, ceea ce va afișa `3`.
+
+
+
+
+ +#### Răspuns: C + +În primul rând, apelăm `funcOne`. Pe prima linie a lui `funcOne`, apelăm funcția _asincronă_ `setTimeout`, din care funcția de apel se trimite către API-ul Web. (vezi articolul meu despre bucla evenimentelor aici.) + +Apoi apelăm promisiunea `myPromise` care este o operațiune _asincronă_. + +Ambele promisiuni și întârzierile (timeout) sunt operațiuni asincrone, iar funcția continuă să ruleze în timp ce finalizează promisiunea și gestionează apelul de întârziere `setTimeout`. Acest lucru înseamnă că se va afișa mai întâi `Last line 1!`, deoarece aceasta nu este o operațiune asincronă. + +Deoarece stiva de apel nu este încă goală, funcția `setTimeout` și promisiunea din `funcOne` nu pot fi adăugate încă la stiva de apel. + +În `funcTwo`, variabila `res` primește o `Promise` pentru că `Promise.resolve(Promise.resolve('Promise'))` este echivalent cu `Promise.resolve('Promise')` deoarece rezolvarea unei promisiuni rezolvă doar valoarea acesteia. Cuvântul cheie `await` din această linie oprește execuția funcției până când primește rezoluția promisiunii și apoi continuă să ruleze sincron până la finalizare, așa că sunt afișate `Promise 2!` apoi `Last line 2!` iar apelul `setTimeout` este trimis către API-ul Web. + +Apoi stiva de apel este goală. Promisiunile sunt _microtask-uri_ astfel că sunt rezolvate în primul rând atunci când stiva de apel este goală, așa că se afișează `Promise 1!`. + +Acum, deoarece `funcTwo` pa fost scoasă din stiva de apel, stiva de apel este goală. Callback-urile așteptând în coadă (`() => console.log("Timeout 1!")` din `funcOne`, și `() => console.log("Timeout 2!")` din `funcTwo`) sunt adăugate pe stivă unul câte unul. Primul callback afișează `Timeout 1!`, și este eliminat din stivă. Apoi, al doilea callback afișează `Timeout 2!`, și este eliminat din stivă. + +
++ +#### Răspuns: C + +Cu asteriscul `*`, importăm toate valorile exportate din acel fișier, atât exporturile implicite, cât și cele numite. Dacă avem următorul fișierȘ + +```javascript +// info.js +export const name = 'Lydia'; +export const age = 21; +export default 'I love JavaScript'; + +// index.js +import * as info from './info'; +console.log(info); +``` + +Acesta ar fi rezultatul înregistrărilor: + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +Pentru exemplul cu funcția `sum`, înseamnă că valoarea importată `sum` arată în felul următor: + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +Putem invoca această funcție, apelând `sum.default` + +
++ +#### Răspuns: C + +Cu un obiect Proxy, putem adăuga comportament personalizat unui obiect pe care îl transmitem ca al doilea argument. În acest caz, transmitem obiectul `handler` care conține două proprietăți: `set` și `get`. `set` este invocată ori de câte ori _set_ (setăm) valori de proprietate, `get` este invocată ori de câte ori _get_ (accesăm) valori de proprietate. + +Primul argument este un obiect gol `{}`, care este valoarea lui `person`. La acest obiect, se adaugă comportamentul personalizat specificat în obiectul `handler`. Dacă adăugăm o proprietate la obiectul `person`, `set` va fi invocată. Dacă accesăm o proprietate a obiectului `person`, `get` va fi invocată. + +În primul rând, am adăugat o nouă proprietate `name` la obiectul proxy (`person.name = "Lydia"`). `set` este invocată și înregistrează mesajul `"Added a new property!"`. + +Then, we access a property value on the proxy object, the `get` property on the handler object got invoked. `"Accessed a property!"` gets logged. + +
++ +#### Răspuns: A + +Cu `Object.seal` putem preveni _adăugarea_ de noi proprietăți sau _eliminarea_ proprietăților existente. + +Cu toate acestea, puteți încă să modificați valoarea proprietăților existente. + +
++ +#### Răspuns: C + +Metoda `Object.freeze` _îngheață_ un obiect. Nu se pot adăuga, modifica sau elimina proprietăți. + +Cu toate acestea, aceasta îngheață obiectul doar în mod _superficial_, ceea ce înseamnă că numai proprietățile _directe_ ale obiectului sunt înghețate. Dacă proprietatea este un alt obiect, cum ar fi `address` în acest caz, proprietățile de pe acel obiect nu sunt înghețate și pot fi modificate. + +
++ +#### Răspuns: A + +În primul rând, am apelat `myFunc()` fără a transmite niciun argument. Deoarece nu am transmis argumente, `num` și `value` au primit valorile lor implicite: `num` este `2`, și `value` este valoarea returnată de funcția `add`. Funcției `add` îi transmitem `num` ca argument, care avea valoarea `2`. `add` returnează `4`, care este valoarea lui `value`. + +Apoi, am apelat `myFunc(3)` și am transmis valoarea `3` ca valoare pentru argumentul `num`. Nu am transmis un argument pentru `value`. Deoarece nu am transmis o valoare pentru argumentul `value` acesta a primit valoarea implicită: valoarea returnată de funcția `add`. Funcției `add`, îi transmitem `num`, care are valoarea `3`. `add` returnează `6`, care este valoarea lui `value`. + +
++ +#### Răspuns: D + +În ES2020, putem adăuga variabile private în clase folosind simbolul `#`. Nu putem accesa aceste variabile în afara clasei. Atunci când încercăm să înregistrăm `counter.#number`, se aruncă o eroare de sintaxă (SyntaxError): nu putem accesa această variabilă în afara clasei `Counter`! + +
++ +#### Răspuns: B + +Pentru a itera prin `membrii` din fiecare element din array-ul `members` trebuie să transmitem `teams[i].members` către funcția generator `getMembers`. Funcția generator returnează un obiect generator. Pentru a itera prin fiecare element din acest obiect generator, trebuie să folosim `yield*`. + +Dacă am fi scris `yield`, `return yield`, sau `return`, întreaga funcție generator ar fi fost returnată prima dată când am apelat metoda `next`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Funcția `addHobby` primește două argumente, `hobby` și `hobbies` cu valoarea implicită a array-ului `hobbies` din obiectul `person`. + +În primul rând, apelăm funcția `addHobby`, și transmitem `"running"` ca valoare pentru `hobby` și un array gol ca valoare pentru `hobbies`. Deoarece transmitem un array gol ca valoare pentru `hobbies`, `"running"` este adăugat la acest array gol. + +Apoi, apelăm funcția `addHobby` și transmitem `"dancing"` ca valoare pentru `hobby`. Nu am transmis o valoare pentru `hobbies`, astfel că aceasta primește valoarea implicită, adică proprietatea `hobbies` din obiectul `person`. Adăugăm hobby-ul `dancing` în array-ul `person.hobbies`. + +În final, apelăm funcția `addHobby`, și transmitem `"baking"` ca valoare pentru `hobby`, și array-ul `person.hobbies` ca valoare pentru `hobbies`. Adăugăm hobby-ul `baking` în array-ul `person.hobbies`. + +După adăugarea lui `dancing` și `baking`, valoarea lui `person.hobbies` este `["coding", "dancing", "baking"]` + +
++ +#### Răspuns: B + +Creăm variabila `pet` care este o instanță a clasei `Flamingo`. Când instantiem această instanță, `constructor` din clasa `Flamingo` este apelat. Mai întâi, se înregistrează `"I'm pink. 🌸"` după care apelăm `super()`. `super()` apelează constructorul clasei părinte, `Bird`. Constructorul din clasa `Bird` este apelat și înregistrează `"I'm a bird. 🦢"`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Cuvântul cheie `const` înseamnă pur și simplu că nu putem _redeclara_ valoarea acelei variabile, aceasta este _numai pentru citire_ (read-only). Cu toate acestea, valoarea în sine nu este imutabilă. Proprietățile din array-ul `emojis` pot fi modificate, de exemplu, prin adăugarea de valori noi, prin decuparea lor sau prin setarea lungimii array-ului la 0. + +
++ +#### Răspuns: C + +Obiectele nu sunt iterabile în mod implicit. Un obiect devine iterabil atunci când protocolul iterator este prezent. Putem adăuga acest protocol manual prin adăugarea simbolului iterator `[Symbol.iterator]`, care trebuie să returneze un obiect generator, de exemplu, prin definirea unei funcții generator `*[Symbol.iterator]() {}`. Această funcție generator trebuie să furnizeze `Object.values` ale obiectulu `person` pentru a obține array-ul `["Lydia Hallie", 21]`: `yield* Object.values(this)`. + +
++ +#### Răspuns: C + +Condiția `if` din interiorul buclei `forEach` verifică dacă valoarea lui `num` este adevărată (truthy) sau falsă (falsy). Deoarece primul număr din array-ul `nums` este `0`, o valoare falsă, blocul de cod al instrucțiunii `if` nu va fi executat. `count` se incrementează doar pentru celelalte 3 numere din array-ul `nums`, adică `1`, `2` și `3`. Deoarece `count` se incrementează cu `1` de 3 ori, valoarea lui `count` este `3`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Simbolul `?` ne permite să accesăm opțional proprietăți mai adânc în obiecte. Încercăm să înregistrăm elementul de pe indexul `1` din sub-array-ul de pe indexul `1` al array-ului `fruits`. Dacă sub-array-ul de pe indexul `1` din array-ul `fruits` nu există, va returna pur și simplu `undefined`. Dacă sub-array-ul de pe indexul `1` din array-ul `fruits` există, dar acest sub-array nu are un element pe indexul `1` va returna, de asemenea, `undefined`. + +În primul rând, încercăm să înregistrăm al doilea element din sub-array-ul`['🍍']` din `[['🍊', '🍌'], ['🍍']]`. Acest sub-array conține doar un singur element, ceea ce înseamnă că nu există niciun element pe indexul `1`, și va returna `undefined`. + +Apoi, apelăm funcția `getFruits` fără a transmite o valoare ca argument, ceea ce înseamnă că `fruits` are implicit o valoare de `undefined`. Deoarece facem o verificare condițională pentru accesarea elementului de pe indexul `1` al `fruits`, aceasta va returna `undefined` deoarece acest element de pe indexu `1` nu există. + +În cele din urmă, încercăm să înregistrăm al doilea element din sub-array-ul `['🍊', '🍌']` din `['🍍'], ['🍊', '🍌']`. Elementul de pe indexul `1` în acest sub-array este `🍌`, are este înregistrat. + +
++ +#### Răspuns: A + +Am setat variabila `calc` gal cu o nouă instanță a clasei `Calc`. Apoi, am creat o altă instanță nouă a clasei `Calc`, și am apelat metoda `increase` pe această instanță. Deoarece proprietatea `count` se află în constructorul clasei `Calc`, proprietatea `count` nu este partajată în prototipul clasei `Calc`. Acest lucru înseamnă că valoarea lui `count` nu a fost actualizată pentru instanța către care arată `calc` astfel încât `count` rămâne `0`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Funcția `updateUser` actualizează valorile proprietăților `email` și `password` ale obiectului `user`, dacă aceste valori sunt transmise funcției, după care funcția returnează obiectul `user`. Valoarea returnată a funcției `updateUser` este obiectul `user`, ceea ce înseamnă că valoarea lui `updatedUser` este o referință către același obiect `user` la care face referință și `user`. `updatedUser === user` este egal cu `true`. + +
++ +#### Răspuns: C + +În primul rând, apelăm metoda `slice` pe array-ul `fruit`. Metoda `slice` nu modifică array-ul original, ci returnează valoarea pe care a tăiat-o din array: emoji-ul de banană. +Apoi, apelăm metoda `splice` pe array-ul `fruit`. Metoda `splice` modifică array-ul original, ceea ce înseamnă că array-ul `fruit` acum conține `['🍊', '🍎']`. +În cele din urmă, apelăm metoda `unshift` pe array-u `fruit`, care modifică array-ul original prin adăugarea valorii furnizate, în acest caz, ‘🍇’ ca prim element în array. Array-ul `fruit` acum conține `['🍇', '🍊', '🍎']`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Cheile obiectelor sunt convertite în șiruri de caractere. + +Deoarece valoarea lui `dog` este un obiect, `animals[dog]` înseamnă de fapt că creăm o nouă proprietate numită `"object Object"` egală cu noul obiect. `animals["object Object"]` este acum egal cu `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`. + +`cat` este, de asemenea, un obiect, ceea ce înseamnă că `animals[cat]` înseamnă de fapt că suprascriem valoarea lui `animals["object Object"]` cu noile proprietăți ale pisicii. + +Înregistrarea `animals[dog]`, sau mai exact `animals["object Object"]` deoarece convertirea obiectului `dog` într-un șir rezultă în `"object Object"`, returnează `{ emoji: "🐈", name: "Sara" }`. + +
++ +#### Răspuns: A + +Funcția `updateEmail` este o funcție săgeată și nu este legată de obiectul `user`. Acest lucru înseamnă că cuvântul cheie `this` nu se referă la obiectul `user`, ci se referă la domeniul global în acest caz. Valoarea `email` din obiectul `user` nu se actualizează. Când se înregistrează valoarea `user.email`, se returnează valoarea originală `my@email.com`. + +
++ +#### Răspuns: D + +Metoda `Promise.all` rulează promisiunile transmise în paralel. Dacă o promisiune eșuează, metoda `Promise.all` se _respinge_ cu valoarea promisiunii respinse. În acest caz, `promise3` a fost respinsă cu valoarea `"Third"`. Prindem valoarea respinsă în metoda `catch` lantată în invocarea `runPromises` pentru a prinde orice erori din interiorul funcției `runPromises`. Se înregistrează doar `"Third"` deoarece `promise3` a fost respinsă cu această valoare. + +
++ +#### Răspuns: C + +Metoda `fromEntries` transformă o matrice 2D într-un obiect. Primul element din fiecare submatrice va fi cheia, iar al doilea element din fiecare submatrice va fi valoarea. În acest caz, facem mapare peste matricea `keys` care returnează o matrice în care primul element este elementul din matricea cheilor la indexul curent, iar al doilea element este elementul din matricea valorilor la indexul curent. + +Acest lucru creează o matrice de submatrici care conțin cheile și valorile corecte, rezultând în `{ name: "Lydia", age: 22 }` + +
++ +#### Răspuns: C + +Valoarea implicită a lui `address` este un obiect gol `{}`. Când setăm variabila `member` egală cu obiectul returnat de funcția `createMember`, nu am transmis o valoare pentru `address`, ceea ce înseamnă că valoarea lui `address` este obiectul gol implicit `{}`. Un obiect gol este o valoare adevărată (truthy), ceea ce înseamnă că condiția din expresia ternară `address ? address : null` returnează `true`. Prin urmare, valoarea lui `address` este obiectul gol `{}`. + +
++ +#### Răspuns: B + +Condiția din instrucțiunea `if` verifică dacă valoarea lui `!typeof randomValue` este egală cu `"string"`. Operatorul `!` convertește valoarea la o valoare booleană. Dacă valoarea este adevărată (truthy), valoarea returnată va fi `false`, iar dacă valoarea este falsă (falsy), valoarea returnată va fi `true`. În acest caz, valoarea returnată de `typeof randomValue` este valoarea adevărată (truthy) `"number"`, ceea ce înseamnă că valoarea lui `!typeof randomValue` este valoarea booleană `false`. + +`!typeof randomValue === "string"` întotdeauna returnează `false`, deoarece de fapt verificăm `false === "string"`. Deoarece condiția returnează `false`, blocul de cod al instrucțiunii `else` se execută, iar `Yay it's a string!` este înregistrat. + +
+
+ + +- [🇸🇦 العربية](../ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](../ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](../bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇩🇪 Deutsch](../de-DE/README.md) +- [🇪🇸 Español](../es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](../fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇩 Indonesia](../id-ID/README.md) +- [🇮🇹 Italiano](../it-IT/README.md) +- [🇯🇵 日本語](../ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇰🇷 한국어](../ko-KR/README-ko_KR.md) +- [🇳🇱 Nederlands](../nl-NL/README.md) +- [🇵🇱 Polski](../pl-PL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](../pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷o Română](../ro-RO/README.ro.md) +- [🇬🇧 English](../README.md) +- [🇽🇰 Shqip](../sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](../th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](../tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](../uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](../vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](../zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](../zh-TW/README_zh-TW.md) + +
++ +#### Ответ: D + +Внутри функции мы сперва определяем переменную `name` с помощью ключевого слова `var`. Это означает, что переменная будет поднята (область памяти под переменную будет выделена во время фазы создания) со значением `undefined` по умолчанию, до тех пора пока исполнение кода не дойдет до строчки, где определяется переменная. Мы еще не определили значение `name` когда пытаемся вывести её в консоль, поэтому в консоли будет `undefined`. + +Переменные, определенные с помощью `let` (и `const`), также поднимаются, но в отличие от `var`, не инициализируются. Доступ к ним не возможен до тех пор, пока не выполнится строка их определения (инициализации). Это называется "временная мертвая зона". Когда мы пытаемся обратиться к переменным до того момента как они определены, JavaScript выбрасывает исключение `ReferenceError`. + +
++ +#### Ответ: C + +Из-за очереди событий в JavaScript, функция `setTimeout` вызывается _после_ того как цикл будет завершен. Так как переменная `i` в первом цикле была определена с помощью `var`, она будет глобальной. В цикле мы каждый раз увеличиваем значение `i` на `1`, используя унарный оператор `++`. К моменту выполнения функции `setTimeout` значение `i` будет равно `3` в первом примере. + +Во втором цикле переменная `i` определена с помощью `let`. Такие переменные (а также `const`) имеют блочную область видимости (блок это что угодно между `{ }`). С каждой итерацией `i` будет иметь новое значение, и каждое значение будет замкнуто в своей области видимости внутри цикла. + +
++ +#### Ответ: B + +Заметьте, что `diameter` это обычная функция, в то время как `perimeter` это стрелочная функция. + +У стрелочных функций значение `this` указывает на окружающую область видимости, в отличие от обычных функций! Это значит, что при вызове `perimeter` значение `this` у этой функции указывает не на объект `shape`, а на внешнюю область видимости (например, window). + +У этого объекта нет ключа `radius`, поэтому возвращается `undefined`. + +
++ +#### Ответ: A + +Унарный плюс приводит операнд к числу. `true` это `1`, а `false` это `0`. + +Строка `'Lydia'` это "истинное" значение. На самом деле мы спрашиваем "является ли это истинное значение ложным"? Ответ: `false`. + +
++ +#### Ответ: A + +В JavaScript все ключи объекта являются строками (кроме Symbol). И хотя мы не _набираем_ их как строки, они всегда преобразовываются к строкам под капотом. + +JavaScript интерпретирует (или распаковывает) операторы. При использовании квадратных скобок JS замечает `[` и продолжает пока не встретит `]`. Только после этого он вычислит то, что находится внутри скобок. + +`mouse[bird.size]`: Сперва определяется `bird.size`, которое равно `"small"`. `mouse["small"]` возвращает `true`. + +Но с записью через точку так не происходит. У `mouse` нет ключа `bird`. Таким образом, `mouse.bird` равно `undefined`. Затем мы запрашиваем ключ `size`, используя точечную нотацию: `mouse.bird.size`. Так как `mouse.bird` это `undefined`, мы запрашиваем `undefined.size`. Это не является валидным, и мы получаем ошибку типа `Cannot read property "size" of undefined`. + +
+
+
+#### Ответ: A
+
+В JavaScript все объекты являются _ссылочными_ типами данных.
+
+Сперва переменная `c` указывает на объект. Затем мы указываем переменной `d` ссылаться на тот же объект, что и `c`.
+
+
+
+Когда вы изменяете один объект, то изменяются значения всех ссылок, указывающих на этот объект.
+
+
+ +#### Ответ: C + +`new Number()` это встроенный конструктор функции. И хотя он выглядит как число, это не настоящее число: у него есть ряд дополнительных особеннстей, и это объект. + +Оператор `==` разрешает приведение типов, он проверяет равенство _значений_. Оба значения равны `3`, поэтому возвращается `true`. + +При использовании оператора `===` значение _и_ тип должны быть одинаковыми. Но в нашем случае это не так: `new Number()` это не число, это **объект**. Оба возвращают `false`. + +
++ +#### Ответ: D + +Функция `colorChange` является статической. Статические методы предназначены для работы только в конструкторе, в котором они созданы, и не могут передаваться каким-либо дочерним элементам или вызываться в экземплярах класса. Так как `freddie` является экземпляром класса `Chameleon`, функция не может быть вызвана для него. Будет выдана ошибка `TypeError`. + +
++ +#### Ответ: A + +В консоли выведется объект, потому что мы только что создали пустой объект в глобальном объекте! Когда мы вместо `greeting` написали `greetign`, интерпретатор JS на самом деле увидел: + +1. `global.greetign = {}` в Node.js +2. `window.greetign = {}`, `frames.geetign = {}` и `self.greetign` в браузерах. +3. `self.greetign` в веб-воркерах. +4. `globalThis.greetign` во всех окружениях. + +Нужно использовать `"use strict"`, чтобы избежать такого поведения. Эта запись поможет быть уверенным в том, что переменная была определена перед тем как ей присвоили значение. + +
++ +#### Ответ: A + +В JavaScript это возможно, т.к. функции это объекты! (Всё есть объект кроме примитивов). + +Функция — это специальный тип объекта, который можно вызвать. Кроме того, функция — это объект со свойствами. Свойство такого объекта нельзя вызвать, так как оно не является функцией. + +
++ +#### Ответ: A + +В JavaScript функции являются объектами, поэтому метод `getFullName` добавляется к самому объекту функции-конструктора. По этой причине мы можем вызвать `Person.getFullName()`, но `member.getFullName` выдает `TypeError`. + +Если вы хотите, чтобы метод был доступен для всех экземпляров объекта, вы должны добавить его в свойство прототипа: + +```js +Person.prototype.getFullName = function () { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +} +``` + +
++ +#### Ответ: A + +Для `sarah` мы не использовали ключевое слово `new`. Использование `new` приводит к созданию нового объекта. Но без `new` он указывает на **глобальный объект**! + +Мы указали, что `this.firstName` равно `"Sarah"` и `this.lastName` равно `"Smith"`. На самом деле мы определили `global.firstName = 'Sarah'` и `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` осталась `undefined`, поскольку мы не возвращаем значение из функции `Person`. + +
+
+
+#### Ответ: D
+
+Во время фазы **захвата** событие распространяется с элементов родителей до элемента цели. После достижения **цели** начинается фаза **всплытия**.
+
+
+
+
+ +#### Ответ: B + +Все объекты имеют прототипы, кроме **базового объекта**. Базовый объект — это объект, созданный пользователем, или объект, созданный с использованием ключевого слова `new`. Базовый объект имеет доступ к некоторым методам и свойствам, таким как `.toString`. Вот почему вы можете использовать встроенные методы JavaScript! Все такие способы доступны в прототипе. Хотя JavaScript не может найти метод непосредственно в вашем объекте, он идет вниз по цепочке прототипов и находит его там, что делает его доступным. + +
++ +#### Ответ: C + +JavaScript это **динамически типизированный язык**: мы не определяем тип переменных. Переменные могут автоматически быть преобразованы из одного типа в другой без нашего участия, что называется _неявным приведением типов_. **Приведение** это преобразование из одного типа в другой. + +В этом примере JavaScript сконвертировал число `1` в строку, чтобы операция внутри функции имела смысл и вернула значение. Во время сложения числа (`1`) и строки (`'2'`) число преобразовывается к строке. Мы можем конкатенировать строки вот так: `"Hello" + "World"`. Таким образом, `"1" + "2"` возвращает `"12"`. + +
++ +#### Ответ: C + +**Постфиксный** унарный оператор `++`: + +1. Возвращает значение (`0`) +2. Инкрементирует значение (теперь число равно `1`) + +**Префиксный** унарный оператор `++`: + +1. Инкрементирует значение (число теперь равно `2`) +2. Возвращает значение (`2`) + +Результат: `0 2 2`. + +
++ +#### Ответ: B + +При использовании [шаблонных строк](https://developer.mozilla.org/ru/docs/Web/JavaScript/Reference/Template_literals) первым аргументом всегда будет массив строковых значений. Оставшимися аргументами будут значения переданных выражений! + +
++ +#### Ответ: C + +В операциях сравнения примитивы сравниваются по их _значениям_, а объекты по _ссылкам_. JavaScript проверяет, чтобы объекты указывали на одну и ту же область памяти. + +Сравниваемые объекты в нашем примере не такие: объект, переданный в качестве параметра, указывает на другую область памяти, чем объекты, используемые в сравнениях. + +Поэтому `{ age: 18 } === { age: 18 }` и `{ age: 18 } == { age: 18 }` возвращают `false`. + +
++ +#### Ответ: C + +Оператор распространения (`...args`) возвращает массив с аргументами. Массив это объект, поэтому `typeof args` возвращает `"object"`. + +
++ +#### Ответ: C + +Используя `"use strict"`, можно быть уверенным, что мы по ошибке не побъявим глобальные переменные. Мы ранее нигде не объявляли переменную `age`, поэтому с использованием `"use strict"` возникнет `ReferenceError`. Без использования `"use strict"` ошибки не возникнет, а переменная `age` добавится в глобальный объект. + +
++ +#### Ответ: A + +`eval` выполняет код, переданный в виде строки. Если это выражение (как в данном случае), то вычисляется выражение. Выражение `10 * 10 + 5` вернет число `105`. + +
++ +#### Ответ: B + +Данные, сохраненные в `sessionStorage` очищаются после закрытия _вкладки_. + +При использовании `localStorage` данные сохраняются навсегда. Очистить их можно, например, используя `localStorage.clear()`. + +
++ +#### Ответ: B + +С помощью ключевого слова `var` можно определять сколько угодно переменных с одним и тем же именем. Переменная будет хранить последнее присвоенное значение. + +Но такой трюк нельзя проделать с `let` и `const`, т.к. у них блочная область видимости. + +
++ +#### Ответ: C + +Все ключи объектов (кроме Symbols) являются строками, даже если заданы не в виде строк. Поэтому `obj.hasOwnProperty('1')` так же возвращает true. + +Но это не работает для `set`. Значения `'1'` нет в `set`: `set.has('1')` возвращает `false`. Но `set.has(1)` вернет `true`. + +
++ +#### Ответ: C + +Если есть два ключа с одинаковым именем, то ключ будет перезаписан. Его позиция сохранится, но значением будет последнее указанное. + +
++ +#### Ответ: A + +Базовый контекст исполнения это глобальный контекст исполнения: это то, что доступно где угодно в твоем коде. + +
++ +#### Ответ: C + +Оператор `continue` пропускает итерацию, если условие возвращает `true`. + +
++ +#### Ответ: A + +`String` это встроенный конструктор, к которому можно добавлять свойства. Я добавила метод к его прототипу. Строки-примитивы автоматически конвертируются к строкам-объектам. Поэтому все строки (строковые объекты) имеют доступ к этому методу! + +
++ +#### Ответ: B + +Ключи объекта автоматически конвертируются в строки. Мы собираемся добавить объект в качестве ключа к объекту `a` со значением `123`. + +Тем не менее, когда мы приводим объект к строке, он становится `"[object Object]"`. Таким образом, мы говорим, что `a["object Object"] = 123`. Потом мы делаем то же самое. `c` это другой объект, который мы неявно приводим к строке. Поэтому `a["object Object"] = 456`. + +Затем, когда мы выводим `a[b]`, мы имеем в виду `a["object Object"]`. Мы только что установили туда значение `456`, поэтому в результате получаем `456`. + +
+
+
+#### Ответ: B
+
+Мы вызываем функцию `setTimeout` первой. Тем не менее, она выводится в консоль последней
+
+Это происходит из-за того, что в браузерах у нас есть не только рантайм движок, но и `WebAPI`. `WebAPI` предоставляет нам функцию `setTimeout` и много других возможностей. Например, DOM.
+
+После того как _коллбек_ отправлен в `WebAPI`, функция `setTimeout` (но не коллбек!) вынимается из стека.
+
+
+
+Теперь вызывается `foo`, и `"First"` выводится в консоль.
+
+
+
+`foo` достается из стека, и вызывается `baz`. `"Third"` выводится в консоль.
+
+
+
+WebAPI не может добавлять содержимое в стек когда захочет. Вместо этого он отправляет коллбек-функцию в так называемую _очередь_.
+
+
+
+Здесь на сцену выходит цикл событий (event loop). **Event loop** проверяет стек и очередь задач. Если стек пустой, то он берет первый элемент из очереди и отправляет его в стек.
+
+
+
+Вызывается `bar`, в консоль выводится `"Second"` и эта функция достается из стека.
+
+
+ +#### Ответ: C + +Целью события является самый глубокий вложенный элемент. Остановить распространение событий можно с помощью `event.stopPropagation` + +
++ Кликни меня! +
++ +#### Ответ: A + +После клика по `p` будет выведено `p` и `div`. В цикле жизни события есть три фазы: захват, цель и всплытие. По умолчанию обработчики событий выполняются на фазе всплытия (если не установлен параметр `useCapture` в `true`). Всплытие идет с самого глубокого элемента вверх. + +
++ +#### Ответ: D + +В обоих случаях мы передаем объект, на который будет указывать `this`. Но `.call` _выполняется сразу же_! + +`.bind` возвращает _копию_ функции, но с привязанным контекстом. Она не выполняется незамедлительно. + +
++ +#### Ответ: B + +Функция `sayHi` возвращает значение, возвращаемое из немедленно вызываемого функционального выражения (IIFE). Результатом является `0` типа `"number"`. + +Для информации: в JS 8 встроенных типов: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol` и `bigint`. `"function"` не является отдельным типом, т.к. функции являются объектами типа `"object"`. + +
++ +#### Ответ: A + +Есть только восемь (8) "ложных" значений: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `false` +- `''` (пустая строка) +- `0` +- `-0` +- `0n` (BigInt(0)) + +Конструкторы функций, такие как `new Number` и `new Boolean` являются "истинными". + +
++ +#### Ответ: B + +`typeof 1` возвращает `"number"`. +`typeof "number"` возвращает `"string"` + +
++ +#### Ответ: C + +Когда в массив добавляется значение, которое выходит за пределы длины массива, JavaScript создает так называемые "пустые ячейки". На самом деле они имеют значения `undefined`, но в консоли выводятся так: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +в зависимости от окружения (может отличаться для браузеров, Node, и т.д.). + +
++ +#### Ответ: A + +Блок `catch` получает аргумент `x`. Это не тот же `x`, который определен в качестве переменной перед строкой `try {` + +Затем мы присваиваем этому аргументу значение `1` и устанавливаем значение для переменной `y`. Потом выводим в консоль значение аргумента `x`, которое равно `1`. + +За пределами блока `catch` переменная `x` все еще `undefined`, а `y` равно `2`. Когда мы вызываем `console.log(x)` за пределами блока `catch`, этот вызов возвращает `undefined`, а `y` возвращает `2`. + +
++ +#### Ответ: A + +В JavaScript есть только примитивы и объекты. + +Типы примитивов: `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, и `symbol`. + +Отличием примитива от объекта является то, что примитивы не имеют свойств или методов. Тем не менее, `'foo'.toUpperCase()` преобразуется в `'FOO'` и не вызывает `TypeError`. Это происходит потому, что при попытке получения свойства или метода у примитива (например, строки), JavaScript неявно обернет примитив объектом, используя один из классов-оберток (например, `String`), а затем сразу же уничтожит обертку после вычисления выражения. Все примитивы кроме `null` и `undefined` ведут себя таким образом. + +
++ +#### Ответ: C + +`[1, 2]` - начальное значение, с которым инициализируется переменная `acc`. После первого прохода `acc` будет равно `[1,2]`, а `cur` будет `[0,1]`. После конкатенации результат будет `[1, 2, 0, 1]`. + +Затем `acc` равно `[1, 2, 0, 1]`, а `cur` равно `[2, 3]`. После слияния получим `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`. + +
++ +#### Ответ: B + +`null` - "ложный". `!null` возвращает `true`. `!true` возвращает `false`. + +`""` - "ложный". `!""` возвращает `true`. `!true` возвращает `false`. + +`1` - "истинный". `!1` возвращает `false`. `!false` возвращает `true`. + +
++ +#### Ответ: A + +Это метод возвращает уникальный id. Этот id может быть использован для очищения интервала с помощью функции `clearInterval()`. + +
++ +#### Ответ: A + +Строка является итерируемой сущностью. Оператор распространения преобразовывает каждый символ в отдельный элемент. + +
++ +#### Ответ: C + +Обычные функции не могут быть остановлены на полпути после вызова. Однако функцию генератор можно "остановить" на полпути, а затем продолжить с того места, где она остановилась. Каждый раз, когда в функции-генераторе встречает ключевое слово `yield`, функция возвращает значение, указанное после него. Обратите внимание, что функция генератора в этом случае не _return_ значение, оно _yields_ значение. + +Сначала мы инициализируем функцию генератор с `i`, равным `10`. Мы вызываем функцию генератор, используя метод `next ()`. Когда мы в первый раз вызываем функцию генератора, `i` равно `10`. Он встречает первое ключевое слово `yield`, получая значение `i`. Генератор теперь "приостановлен", и `10` выводится в консоль. + +Затем мы снова вызываем функцию с помощью метода `next ()`. Она запускается с того места, где остановилась ранее, все еще с `i`, равным `10`. Теперь он встречает следующее ключевое слово `yield` и возвращает `i * 2`. `i` равно `10`, поэтому он возвращает `10 * 2`, то есть `20`. Это приводит к 10, 20. + +
++ +#### Ответ: B + +Когда мы передаем несколько промисов методу `Promise.race`, он разрешает/отклоняет _первый_ промис, который разрешается/отклоняется. В метод `setTimeout` мы передаем таймер: 500 мс для первого промиса (`firstPromise`) и 100 мс для второго промиса (`secondPromise`). Это означает, что `secondPromise` разрешается первым со значением `'два'`. `res` теперь содержит значение `'два'`, которое выводиться в консоль. + +
+
+
+#### Ответ: D
+
+Сначала мы объявляем переменную `person` со значением объекта, у которого есть свойство` name`.
+
+
+
+Затем мы объявляем переменную с именем `members`. Мы устанавливаем первый элемент этого массива равным значению переменной `person`. Объекты взаимодействуют посредством _ссылок_ при установке их равными друг другу. Когда вы назначаете ссылку из одной переменной в другую, вы создаете _копию_ этой ссылки. (обратите внимание, что у них _не одинаковые_ ссылки!)
+
+
+
+Затем мы присваиваем переменной `person` значение `null`.
+
+
+
+Мы изменили только значение переменной `person`, а не первый элемент в массиве, поскольку этот элемент имеет другую (скопированную) ссылку на объект. Первый элемент в `members` по-прежнему содержит ссылку на исходный объект. Когда мы выводим в консоль массив `members`, первый элемент по-прежнему содержит значение объекта, который выводится в консоль.
+
+
+ +#### Ответ: B + +С помощью цикла `for-in` мы можем перебирать ключи объекта, в данном случае `name` и `age`. Под капотом ключи объекта являются строками (если они не являются Symbol). В каждом цикле мы устанавливаем значение `item` равным текущему ключу, по которому он перебирается. Сначала, `item` равен `name`, и выводится в консоль. Затем `item` равен `age`, который выводится в консоль. + +
++ +#### Ответ: B + +Ассоциативность операторов - это порядок, в котором компилятор оценивает выражения, слева направо или справа налево. Это происходит только в том случае, если все операторы имеют _одинаковый_ приоритет. У нас есть только один тип оператора: `+`. Кроме того, ассоциативность слева направо. + +`3 + 4` оценивается первым. Это приводит к числу `7`. + +`7 + '5'` приводит к `"75"` из-за принуждения. JavaScript преобразует число `7` в строку, см. вопрос 15. Мы можем объединить две строки, используя оператор `+`. `"7" + "5"` приводит к `"75"`. + +
++ +#### Ответ: C + +Только первые числа в строке возвращаются. На основе _системы счисления_ (второй аргумент, чтобы указать, к какому типу чисел мы хотим его анализировать: основание 10, шестнадцатеричное, восьмеричное, двоичное и т.д.), `ParseInt` проверяет, являются ли символы в строке допустимыми. Как только он встречает символ, который не является допустимым числом в основании, он прекращает синтаксический анализ и игнорирует следующие символы. + +`*` не является допустимым числом. Он только разбирает `"7"` в десятичную `7`. `num` теперь содержит значение` 7`. + +
++ +#### Ответ: C + +При использовании метода map, значение `num` равно элементу, над которым он в данный момент зацикливается. В этом случае элементы являются числами, поэтому условие оператора if `typeof num === "number"` возвращает `true`. Функция map создает новый массив и вставляет значения, возвращаемые функцией. + +Однако мы не возвращаем значение. Когда мы не возвращаем значение из функции, функция возвращает значение `undefined`. Для каждого элемента в массиве вызывается функциональный блок, поэтому для каждого элемента мы возвращаем `undefined`. + +
++ +#### Ответ: A + +Аргументы передаются _значением_, если их значение не является объектом, то они передаются _ссылкой_. `birthYear` передается по значению, поскольку это строка, а не объект. Когда мы передаем аргументы по значению, создается _копия_ этого значения (см. вопрос 46). + +Переменная `birthYear` имеет ссылку на значение `"1997"`. Аргумент `year` также имеет ссылку на значение` "1997" `, но это не то же самое значение, на которое имеется ссылка для `birthYear`. Когда мы обновляем значение `year`, устанавливая `year` равным `"1998"`, мы обновляем только значение `year`. `birthYear` по-прежнему равно `"1997"`. + +Значение `person` является объектом. Аргумент `member` имеет (скопированную) ссылку на _тот же_ объект. Когда мы изменяем свойство объекта, на который `member` ссылается, значение `person` также будет изменено, поскольку они оба имеют ссылку на один и тот же объект. Свойство `name` объекта `person` теперь равно значению `"Lydia"`. + +
++ +#### Ответ: D + +С помощью оператора `throw` мы можем создавать собственные ошибки. С этим оператором вы можете генерировать исключения. Исключением может быть строка, число, логическое значение или объект. В этом случае нашим исключением является строка `'Hello world'`. + +С помощью оператора `catch` мы можем указать, что делать, если в блоке` try` выдается исключение. Исключение: строка `'Hello world'`. `e` теперь равно той строке, которую мы записываем. Это приводит к `'Oh no an error: Hello world'`. + +
++ +#### Ответ: B + +Когда вы возвращаете свойство, значение свойства равно _возвращаемому_ значению, а не значению, установленному в функции конструктора. Мы возвращаем строку `"Maserati"`, поэтому `myCar.make` равно `"Maserati"`. + +
++ +#### Ответ: A + +`let x = y = 10;` на самом деле является сокращением для: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Когда мы устанавливаем `y` равным` 10`, мы фактически добавляем свойство `y` к глобальному объекту (`window` в браузере, `global` в Node). В браузере `window.y` теперь равен` 10`. + +Затем мы объявляем переменную `x` со значением `y`, которое равно `10`. Переменные, объявленные с ключевым словом `let`, имеют _блочную видимость_, они определены только в блоке, в котором они объявлены; немедленно вызванная функция (IIFE) в этом случае. Когда мы используем оператор `typeof`, операнд `x` не определен: мы пытаемся получить доступ к `x` вне блока, в котором он объявлен. Это означает, что `x` не определен. Значения, которым не присвоено или не объявлено значение, имеют тип `"undefined"`. `console.log(typeof x)` возвращает `"undefined"`. + +Однако мы создали глобальную переменную `y`, установив `y` равным `10`. Это значение доступно в любом месте нашего кода. `y` определен и содержит значение типа `"number"`. `console.log(typeof y)` возвращает `"number"`. + +
++ +#### Ответ: A + +Мы можем удалить свойства из объектов, используя ключевое слово `delete`, также в прототипе. Удаляя свойство в прототипе, оно больше не доступно в цепочке прототипов. В этом случае функция `bark` больше не доступна в прототипе после`delete Dog.prototype.bark`, но мы все еще пытаемся получить к ней доступ. + +Когда мы пытаемся вызвать что-то, что не является функцией, выдается `TypeError`. В этом случае `TypeError: pet.bark не является функцией`, поскольку` pet.bark` является `undefined`. + +
++ +#### Ответ: D + +Объект `Set` является коллекцией _unique_ значений: значение может появляться только один раз в наборе. + +Мы передали последовательность `[1, 1, 2, 3, 4]` с повторяющимся значением `1`. Поскольку в наборе не может быть двух одинаковых значений, одно из них удаляется. Это приводит к `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Ответ: C + +Импортированный модуль является _read-only_: вы не можете изменить импортированный модуль. Только модуль, который их экспортирует, может изменить его значение. + +Когда мы пытаемся увеличить значение `myCounter`, выдается ошибка: `myCounter` доступен только для чтения и не может быть изменен. + +
++ +#### Ответ: A + +Оператор `delete` возвращает логическое значение: `true` при успешном удалении, иначе он вернет `false`. Однако переменные, объявленные с ключевым словом `var`,` const` или `let`, не могут быть удалены с помощью оператора` delete`. + +Переменная `name` была объявлена с ключевым словом `const`, поэтому ее удаление не было успешным: возвращается `false`. Когда мы устанавливаем `age` равным `21`, мы фактически добавляем свойство с именем `age` к глобальному объекту. Вы можете успешно удалить свойства из объектов, в том числе из глобального объекта, поэтому `delete age` возвращает `true`. + +
+
+
+#### Ответ: C
+
+Мы можем распаковать значения из массивов или свойств из объектов путем деструктуризации. Например:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+Значение `a` теперь равно `1`, а значение `b` теперь равно `2`. Что мы на самом деле сделали в этом вопросе, так это:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Это означает, что значение `y` равно первому значению в массиве, которое является числом` 1`. Когда мы регистрируем `y`, возвращается `1`.
+
+
+ +#### Ответ: B + +Можно комбинировать объекты с помощью оператора распространения `...`. Это позволяет создавать копии пар ключ/значение одного объекта и добавлять их в другой объект. В этом случае мы создаем копии объекта `user` и добавляем их в объект `admin`. Объект `admin` теперь содержит скопированные пары ключ/значение, что приводит к `{admin: true, name: "Lydia", age: 21}`. + +
++ +#### Ответ: B + +С помощью метода `defineProperty` мы можем добавлять новые свойства к объекту или изменять существующие. Когда мы добавляем свойство к объекту с помощью метода `defineProperty`, они по умолчанию _не перечисляемые_. Метод `Object.keys` возвращает все имена _enumerable_ свойств объекта, в данном случае только `"name"`. + +Свойства, добавленные с помощью метода `defineProperty`, по умолчанию неизменны. Вы можете переопределить это поведение, используя свойства `writable`, `configurable` и `enumerable`. Таким образом, метод `defineProperty` дает вам гораздо больший контроль над свойствами, которые вы добавляете к объекту. + +
++ +#### Ответ: A + +Второй аргумент `JSON.stringify` - это _replacer_. Заменитель может быть либо функцией, либо массивом, и позволяет вам контролировать, что и как должны быть преобразованы в значения. + +Если заменитель является _массивом_, только свойства, имена которых включены в массив, будут добавлены в строку JSON. В этом случае включаются только свойства с именами `"level"` и `"health"`, `"username"` исключается. `data` теперь равен `"{"level":19, "health":90}"`. + +Если заменитель является _function_, эта функция вызывается для каждого свойства объекта, который вы преобразуете. Значение, возвращаемое из этой функции, будет значением свойства при добавлении в строку JSON. Если значение равно undefined, это свойство исключается из строки JSON. + +
++ +#### Ответ: A + +Унарный оператор `++` _сначала возвращает_ значение операнда, _затем приращивает_ значение операнда. Значение `num1` равно `10`, так как функция увеличений вначале возвращает значение `num`, которое равно `10`, и только затем увеличивает значение `num`. + +`num2` - это `10`, так как мы передали `num1` в `incpasePassedNumber`. `number` равно `10` (значение `num1`. Опять же, унарный оператор `++` _сначала возвращает_ значение операнда, _затем увеличивает_ значение операнда. Значение `number` равно `10`, поэтому `num2` равно `10`. + +
++ +#### Ответ: C + +В ES6 мы можем инициализировать параметры значением по умолчанию. Значением параметра будет значение по умолчанию, если никакое другое значение не было передано функции, или если значение параметра равно `"undefined"`. В этом случае мы распространяем свойства объекта `value` на новый объект, поэтому значение `x` по умолчанию равно `{number: 10}`. + +Аргумент по умолчанию реализуется в момент _call time_! Каждый раз, когда мы вызываем функцию, создается _new_ объект. Мы вызываем функцию `multiply` первые два раза, не передавая значение: `x` имеет значение по умолчанию `{number: 10}`. Затем мы записываем умноженное значение этого числа, которое равно `20`. + +В третий раз, когда мы вызываем multiply, мы передаем аргумент: объект с именем `value`. Оператор `*=` на самом деле является сокращением для `x.number = x.number * 2`: мы изменяем значение `x.number` и записываем умноженное значение `20`. + +В четвертый раз мы снова передаем объект `value`. `x.number` ранее был изменен на `20`, поэтому `x.number * = 2` записывает `40`. + +
++ +#### Ответ: D + +Первым аргументом, который получает метод `reduce`, является _аккумулятором_, в данном случае `x`. Второй аргумент - это _текущее значение_, `y`. С помощью метода `reduce` мы выполняем функцию обратного вызова для каждого элемента в массиве, что в конечном итоге может привести к единственному значению. + +В этом примере мы не возвращаем никаких значений, мы просто регистрируем значения аккумулятора и текущее значение. + +Значение аккумулятора равно ранее возвращенному значению функции обратного вызова. Если вы не передадите необязательный аргумент `initialValue` методу `reduce`, аккумулятор будет равен первому элементу при первом вызове. + +При первом вызове аккумулятор (`x`) равен `1`, а текущее значение (`y`) равно `2`. Мы не возвращаемся из функции обратного вызова, мы регистрируем аккумулятор и текущее значение: `1` и `2` регистрируются. + +Если вы не возвращаете значение из функции, она возвращает значение `undefined`. При следующем вызове аккумулятор равен `undefined`, а текущее значение равно 3. `undefined` и `3` будут зарегистрированы. + +При четвертом вызове мы снова не возвращаемся из функции обратного вызова. Аккумулятор снова равен `undefined`, а текущее значение равно `4`. `undefined` и` 4` будут зарегистрированы. + +
++ +#### Ответ: B + +В производном классе вы не можете получить доступ к ключевому слову `this` до вызова `super`. Если вы попытаетесь это сделать, он выдаст ReferenceError: 1 и 4 приведут к ошибке ссылки. + +С ключевым словом `super` мы вызываем конструктор родительского класса с заданными аргументами. Конструктор родителя получает аргумент `name`, поэтому нам нужно передать `name` в `super`. + +Класс `Labrador` получает два аргумента: `name`, поскольку он расширяет `Dog`, и `size` в качестве дополнительного свойства класса `Labrador`. Они оба должны быть переданы в функцию конструктора в `Labrador`, что делается правильно с помощью конструктора 2. + +
++ +#### Ответ: B + +С ключевым словом `import` все импортируемые модули являются _pre-parsed_. Это означает, что импортированные модули запускаются _первыми_, код в файле, который импортирует модуль, исполняется _после_. + +В этом разница между `require()` в CommonJS и `import`! С помощью `require()` вы можете загружать зависимости по требованию во время выполнения кода. Если бы мы использовали `require` вместо `import`, в консоль были бы записаны `running index.js`, `running sum.js`, `3`. + +
++ +#### Ответ: A + +Каждый `Symbol` совершенно уникален. Цель аргумента, переданного `Symbol`, состоит в том, чтобы дать `Symbol` описание. Значение `Symbol` не зависит от переданного аргумента. Когда мы проверяем равенство, мы создаем два совершенно новых `Symbol`: первый `Symbol('foo')` и второй `Symbol('foo')`. Эти два значения уникальны и не равны друг другу, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` возвращает `false`. + +
++ +#### Ответ: C + +С помощью метода `padStart` мы можем добавить отступ в начало строки. Значение, передаваемое этому методу, представляет собой _общую_ длину строки вместе с отступом. Строка `"Lydia Hallie"` имеет длину `12`. `name.padStart(13)` вставляет 1 пробел в начале строки, потому что 12 + 1 равно 13. + +Если аргумент, переданный методу `padStart`, меньше длины строки, заполнение не будет добавлено. + +
++ +#### Ответ: A + +С помощью оператора `+` вы можете объединять строки. В этом случае мы объединяем строку `"🥑"` со строкой `"💻"`, что приводит к `"🥑💻"`. + +
++ +#### Ответ: C + +Функция генератора "приостанавливает" выполнение, когда видит ключевое слово yield. Во-первых, мы должны позволить функции выдать строку "Do you love JavaScript?", что можно сделать, вызвав `game.next().value`. + +Каждая строка выполняется до тех пор, пока не найдет первое ключевое слово `yield`. В первой строке функции есть ключевое слово `yield` на первом месте: выполнение останавливается с первым выходом! _Это означает, что переменная `answer` еще не определена!_ + +Когда мы вызываем `game.next("Yes").value`, предыдущий `yield` заменяется значением параметров, переданных функции `next()`, в данном случае `"Yes"`. Значение переменной `answer` теперь равно `"Yes"`. Условие if возвращает `false`, а `JavaScript loves you back ❤️`, регистрируется. + +
++ +#### Ответ: C + +`String.raw` возвращает строку, в которой экранированные символы (`\n`, `\v`, `\t` и т.д.) игнорируются! Обратная косая черта может быть проблемой, так как вы можете получить что-то вроде: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Что приведет к: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +С `String.raw` он просто проигнорирует управляющий знак и напечатает: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +В этом случае строка `Hello\nworld`, которая и выводится. + +
++ +#### Ответ: C + +Асинхронная функция всегда возвращает обещание. `await` все еще должен ждать разрешения обещания: ожидаемое обещание возвращается, когда мы вызываем `getData()`, чтобы установить `data` равным ему. + +Если бы мы хотели получить доступ к разрешенному значению `"I made it"`, мы могли бы использовать метод `.then()` для `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Тогда это бы вывело `"I made it!"` + +
++ +#### Ответ: B + +Метод `.push()` возвращает _длину_ нового массива! Ранее массив содержал один элемент (строка `"banana"`) и имел длину `1`. После добавления в массив строки `"apple"`, массив содержит два элемента и имеет длину `2`. Это возвращается из функции `addToList`. + +Метод `push` изменяет исходный массив. Если вы хотите вернуть _массив_ из функции, а не _длину массива_, вы должны были вернуть `list` после добавления в нее `item`. + +
++ +#### Ответ: B + +`Object.freeze` делает невозможным добавление, удаление или изменение свойств объекта (если только значение свойства не является другим объектом). + +Когда мы создаем переменную `shape` и устанавливаем ее равной замороженному объекту `box`, `shape` также ссылается на замороженный объект. Вы можете проверить, заморожен ли объект, используя `Object.isFrozen`. В этом случае `Object.isFrozen(shape)` возвращает true, поскольку переменная `shape` имеет ссылку на замороженный объект. + +Поскольку `shape` заморожен, и поскольку значение `x` не является объектом, мы не можем изменить свойство `x`. `x` по-прежнему равно `10`, и `{x: 10, y: 20}` регистрируется. + +
++ +#### Ответ: D + +Используя [деструктурирующее присваивание](https://developer.mozilla.org/ru/docs/Web/JavaScript/Reference/Operators/Destructuring_assignment), мы можем распаковывать значения из массивов или свойства из объектов в отдельные переменные: + +```javascript +const { firstName } = { firstName: 'Lydia' }; +// Версия ES5: +// var firstName = { firstName: 'Lydia' }.firstName; + +console.log(firstName); // "Lydia" +``` + +Также свойство можно распаковать из объекта и присвоить переменной с именем, отличным от имени свойства объекта: + +```javascript +const { firstName: myName } = { firstName: 'Lydia' }; +// Версия ES5: +// var myName = { firstName: 'Lydia' }.firstName; + +console.log(myName); // "Lydia" +console.log(firstName); // Тут будет ошибка Uncaught ReferenceError: firstName is not defined +``` + +В этом случае `firstName` не существует как переменная, поэтому попытка доступа к ее значению вызовет `ReferenceError`. + +**Примечание.** Помните о свойствах глобальной области видимости: + +```javascript +const { name: myName } = { name: 'Lydia' }; + +console.log(myName); // "lydia" +console.log(name); // "" ----- Браузер, например, Chrome +console.log(name); // ReferenceError: name is not defined ----- NodeJS + +``` + +Всякий раз, когда Javascript не может найти переменную в _текущей области видимости_, то поднимается вверх по [цепочке областей видимости](https://developer.mozilla.org/ru/docs/Web/JavaScript/Closures#лексическая_область_видимости) и ищет ее на каждом уровне, и если достигает области верхнего уровня, также известной как **Глобальная область**, и все еще не находит нужной ссылки, то выдает `ReferenceError`. + +- В **браузерах**, таких как _Chrome_, `name` является _устаревшим свойством глобальной области_. В этом примере код выполняется внутри _глобальной области_ и нет определяемой пользователем локальной переменной `name`, поэтому интерпретатор ищет предопределенные _переменные/свойства_ в глобальной области видимости, что в случае браузеров происходит через объект `window` и возвращается значение [window.name](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/name), которое равно **пустой строке**. + +- В **NodeJS** такого свойства в "глобальном" объекте нет, поэтому попытка доступа к несуществующей переменной вызовет [ReferenceError](https://developer.mozilla.org/ru/docs/Web/JavaScript/Reference/Errors/Not_defined). + +
++ +#### Ответ: A + +Чистая функция - это функция, которая всегда возвращает тот же результат, если переданы одинаковые аргументы. + +Функция `sum` всегда возвращает один и тот же результат. Если мы передадим `1` и `2`, он всегда вернет `3` без побочных эффектов. Если мы передадим `5` и `10`, он всегда вернет `15` и так далее. Это определение чистой функции. + +
++ +#### Ответ: C + +Функция `add` является функцией _запоминателем_. С помощью запоминания мы можем кэшировать результаты функции, чтобы ускорить ее выполнение. В этом случае мы создаем объект `cache`, в котором хранятся ранее возвращенные значения. + +Если мы снова вызываем функцию `addFunction` с тем же аргументом, она сначала проверяет, получило ли оно уже это значение в своем кеше. В этом случае будет возвращено значение кэша, что экономит время выполнения. Иначе, если он не кэшируется, он вычислит значение и сохранит его после. + +Мы вызываем функцию `addFunction` три раза с одним и тем же значением: при первом вызове значение функции, когда `num` равно `10`, еще не кэшировано. Условие оператора if `num in cache` возвращает `false`, и выполняется блок else: `Calculated! 20` регистрируется, и значение результата добавляется в объект кеша. `cache` теперь выглядит как `{10: 20}`. + +Во второй раз объект `cache` содержит значение, возвращаемое для `10`. Условие оператора if `num in cache` возвращает `true`, а `'From cache! 20'` выводится в лог. + +В третий раз мы передаем `5 * 2` в функцию, которая оценивается как `10`. Объект `cache` содержит значение, возвращаемое для `10`. Условие оператора if `num in cache` возвращает `true`, а `'From cache! 20'` регистрируется. + +
++ +#### Ответ: A + +С помощью цикла _for-in_ мы можем перебирать **перечисляемые** свойства. В массиве перечисляемые свойства являются "ключами" элементов массива, которые фактически являются их индексами. Вы можете увидеть массив как: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Где ключи - перечисляемые свойства. `0` `1` `2` `3` войти в систему. + +С помощью цикла _for-of_ мы можем выполнять итерацию **итераций**. Массив является итеративным. Когда мы выполняем итерацию по массиву, переменная "item" равна элементу, по которому она итерируется в данный момент, `"☕"` `"💻"` `"🍷"` `"🍫"` выводится в лог. + +
++ +#### Ответ: C + +Элементы массива могут содержать любые значения. Числа, строки, объекты, другие массивы, ноль, логические значения, неопределенные и другие выражения, такие как даты, функции и вычисления. + +Элемент будет равен возвращаемому значению. `1 + 2` вернет `3`, `1 * 2` вернет `2`, а `1 / 2` вернет `0.5`. + +
++ +#### Ответ: B + +По умолчанию аргументы имеют значение `undefined`, если только значение не было передано функции. В этом случае мы не передали значение для аргумента `name`. `name` равно логгируемому `undefined`. + +В ES6 мы можем перезаписать значение по умолчанию `undefined` параметрами по умолчанию. Например: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +В этом случае, если мы не передали значение или если мы передали `undefined`, `name` всегда будет равно строке `Lydia` + +
++ +#### Ответ: B + +Значение ключевого слова `this` зависит от того, где вы его используете. В **методе**, как и в методе `getStatus`, ключевое слово `this` ссылается на объект, которому принадлежит метод. Метод принадлежит объекту `data`, поэтому `this` относится к объекту `data`. Когда мы регистрируем `this.status`, регистрируется свойство `status` объекта `data`, которое является `"🥑"`. + +С помощью метода `call` мы можем изменить объект, на который ссылается ключевое слово `this`. В **функциях** ключевое слово `this` относится к _объекту, которому принадлежит функция_. Мы объявили функцию `setTimeout` для объекта _global_, поэтому в функции `setTimeout` ключевое слово `this` ссылается на объект _global_. В глобальном объекте есть переменная с именем _status_ со значением `"😎"`. При регистрации `this.status` выводится `"😎"`. + +
++ +#### Ответ: A + +Мы устанавливаем переменную `city` равной значению свойства с именем `city` для объекта `person`. У этого объекта нет свойства с именем `city`, поэтому переменная `city` имеет значение `undefined`. + +Обратите внимание, что мы _не_ ссылаемся на сам объект person! Мы просто устанавливаем переменную `city` равной текущему значению свойства `city` объекта `person`. + +Затем мы устанавливаем `city` равным строке `"Amsterdam"`. Это не меняет объект person - нет ссылки на этот объект. + +При регистрации объекта `person` возвращается неизмененный объект. + +
++ +#### Ответ: C + +Переменные с ключевыми словами `const` и `let` имеют _блочную видимость_. Блок - это что-то между фигурными скобками (`{}`). В этом случае в фигурных скобках операторов if/else. Вы не можете ссылаться на переменную за пределами блока, в котором она объявлена, вызывается ReferenceError. + +
++ +#### Ответ: C + +Значение `res` во втором `.then` равно возвращенному значению предыдущего `.then`. Вы можете продолжать цепочку `.then` таким образом; значение передается следующему обработчику. + +
++ +#### Ответ: A + +С помощью `!!name` мы определяем, является ли значение `name` истинным или ложным. Если имя истинное, которое мы хотим проверить, то `!name` возвращает `false`. А `!false` (это то, чем на самом деле является `!! name`) возвращает `true`. + +Устанавливая `hasName` равным `name`, вы устанавливаете `hasName` равным любому значению, которое вы передали функции `getName`, а не логическому значению `true`. + +`new Boolean (true)` возвращает объектную оболочку, а не само логическое значение. + +`name.length` возвращает длину переданного аргумента, независимо от того, является ли он `true`. + +
++ +#### Ответ: B + +Чтобы получить символ по определенному индексу в строке, вы можете использовать скобочную нотацию. Первый символ в строке имеет индекс 0 и т.д. В этом случае мы хотим получить элемент с индексом 0, символ `'I'`, который выводится в лог. + +Обратите внимание, что этот метод не поддерживается в IE7 и ниже. В этом случае используйте `.charAt()` + +
++ +#### Ответ: B + +Вы можете установить значение параметра по умолчанию равным другому параметру функции, если они были определены _до_ параметров по умолчанию. Мы передаем значение `10` в функцию `sum`. Если функция `sum` принимает только один аргумент, это означает, что значение для `num2` не передано, и в этом случае значение `num1` равно переданному значению `10`. Значением по умолчанию `num2` является значение `num1`, которое равно `10`. `num1 + num2` возвращает `20`. + +Если вы пытаетесь установить значение параметра по умолчанию равным параметру, который определен _после_ (справа), то значение параметра еще не было инициализировано; это приведет к ошибке. + +
++ +#### Ответ: A + +С синтаксисом `import * as name` мы импортируем _все exports_ из файла `module.js` в файл `index.js`, тогда и создается новый объект с именем `data`. В файле `module.js` есть два экспорта: экспорт по умолчанию и именованный экспорт. Экспорт по умолчанию - это функция, которая возвращает строку `"Hello World"`, а именованный экспорт - это переменная с именем `name`, которая имеет значение строки `"Lydia"`. + +Объект `data` имеет свойство `default` для экспорта по умолчанию, другие свойства имеют имена именованных экспортов и их соответствующие значения. + +
++ +#### Ответ: C + +Классы являются синтаксическим сахаром для конструкторов функций. Эквивалентом класса `Person` в качестве конструктора функции будет: + +```javascript +function Person() { + this.name = name +} +``` + +Вызов конструктора функции с `new` приводит к созданию экземпляра `Person`, ключевое слово `typeof` возвращает `"object"` для экземпляра. `typeof member` возвращает `"object"`. + +
++ +#### Ответ: D + +Метод `.push` возвращает _новую длину_ массива, а не сам массив! Устанавливая `newList` равным `[1, 2, 3].push(4)`, мы устанавливаем `newList` равным новой длине массива: `4`. + +Затем мы пытаемся использовать метод `.push` для `newList`. Поскольку `newList` является числовым значением `4`, мы не можем использовать метод `.push`: выдается ошибка TypeError. + +
++ +#### Ответ: D + +Обычные функции, такие как функция `giveLydiaPizza`, имеют свойство `prototype`, которое является объектом (прототипом объекта) со свойством `constructor`. Однако функции со стрелками, такие как функция `giveLydiaChocolate`, не имеют этого свойства `prototype`. `undefined` возвращается при попытке доступа к свойству `prototype` с использованием `giveLydiaChocolate.prototype`. + +
++ +#### Ответ: A + +`Object.entries (person)` возвращает массив вложенных массивов, содержащий ключи и объекты: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Используя цикл `for-of`, мы можем перебирать каждый элемент массива, в данном случае подмассивы. Мы можем мгновенно деструктурировать подмассивы в цикле for, используя `const [x, y]`. `x` равен первому элементу в подмассиве, `y` равен второму элементу в подмассиве. + +Первым подмассивом является `[ "name", "Lydia" ]`, где `x` равно `"name"`, и `y` равно `"Lydia"`, которые выводятся в лог. +Вторым подмассивом является `[ "age", 21 ]`, где `x` равно `"age"`, и `y` равно `21`, которые выводятся в лог. + +
++ +#### Ответ: D + +`... args` - прочие параметры. Значение прочих параметров - это массив, содержащий все оставшиеся аргументы **и может быть передан только последним**! В этом примере прочие параметры были вторым аргументом. Это невозможно, и это приведет к синтаксической ошибке. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit] +} + +getItems(["banana", "apple"], "pear", "orange") +``` + +Приведенный выше пример работает. Это возвращает массив `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` + +
++ +#### Ответ: B + +В JavaScript мы _не должны_ явно указывать точку с запятой (`;`), однако движок JavaScript все равно добавляет их после операторов. Это называется **автоматической вставкой точек с запятой**. Например, оператором могут быть переменные или ключевые слова, такие как `throw`, `return`, `break` и т.д. + +Здесь мы написали инструкцию `return` и другое значение `a + b` в новой строке. Однако, поскольку это новая линия, движок не знает, что это на самом деле значение, которое мы хотели бы вернуть. Вместо этого он автоматически добавляет точку с запятой после `return`. Вы можете увидеть это как: + +```javascript + return; + a + b +``` + +Это означает, что `a + b` никогда не достигается, так как функция перестает выполняться после ключевого слова `return`. Если значение не возвращается, как здесь, функция возвращает значение `undefined`. Обратите внимание, что после операторов `if / else` автоматической вставки нет! + +
++ +#### Ответ: B + +Мы можем установить классы равными другим классам/конструкторам функций. В этом случае мы устанавливаем `Person` равным `AnotherPerson`. Свойство `name` этого конструктора - `Sarah`, поэтому свойство `name` для нового экземпляра класса `Person` `member` - это `Sarah`. + +
++ +#### Ответ: D + +`Symbol` не является _перечисляемый_. Метод `Object.keys` возвращает все _перечисляемые_ свойства ключа для объекта. `Symbol` не просматривается таким образом, и возвращается пустой массив. При регистрации всего объекта будут видны все свойства, даже не перечисляемые. + +Это одно из многих качеств символа: помимо представления совершенно уникального значения (которое предотвращает случайное столкновение имен в объектах, например, при работе с 2 библиотеками, которые хотят добавить свойства к одному и тому же объекту), вы также можете "скрыть" свойства объектов таким образом (хотя и не полностью. Вы можете получить доступ к символам, используя метод `Object.getOwnPropertySymbols()`). + +
++ +#### Ответ: A + +Функция `getList` получает массив в качестве аргумента. Между скобками функции `getList` мы сразу же деструктурируем этот массив. Вы можете увидеть это как: + +`[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +С помощью оставшихся параметров `... y` мы помещаем все "оставшиеся" аргументы в массив. Остальные аргументы - это `2`, `3` и `4` в этом случае. Значение `y` является массивом, содержащим все остальные параметры. В этом случае значение `x` равно `1`, поэтому, мы видим в логе `[x, y]`, `[1, [2, 3, 4]]`. + +Функция `getUser` получает объект. В стрелочных функциях нам _не нужно_ писать фигурные скобки, если мы просто возвращаем одно значение. Однако, если вы хотите мгновенно вернуть _object_ из стрелочной функции, вы должны написать его между круглыми скобками, иначе все, что находится между двумя фигурными скобками, будет интерпретироваться как оператор блока. В этом случае код между фигурными скобками не является допустимым кодом JavaScript, поэтому выдается `SyntaxError`. + +Следующая функция вернула бы объект: + +```const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })``` + +
++ +#### Ответ: C + +Переменная `name` содержит значение строки, которая не является функцией, поэтому не может вызываться. + +Ошибки типа выдаются, когда значение не соответствует ожидаемому типу. JavaScript ожидал, что `name` будет функцией, так как мы пытаемся вызвать ее. Однако это была строка, поэтому выдается ошибка TypeError: name не является функцией! + +Синтаксические ошибки генерируются, когда вы написали что-то, что не является допустимым JavaScript, например, когда вы написали слово `return` как `retrun`. +ReferenceErrors генерируется, когда JavaScript не может найти ссылку на значение, к которому вы пытаетесь получить доступ. + +
++ +#### Ответ: B + +`[]` - истинное значение. С оператором `&&` будет возвращено правое значение, если левое значение является истинным значением. В этом случае левое значение `[]` является истинным значением, поэтому возвращается `'Im'`. + +`""` - ложное значение. Если левое значение ложно, ничего не возвращается. `n't` не возвращается. + +
++ +#### Ответ: C + +С помощью оператора `||` мы можем вернуть первый истинный операнд. Если все значения ложны, последний операнд возвращается. + +`(false || {} || null)`: пустой объект `{}` является истинным значением. Это первое (и единственное) истинное значение, которое возвращается. `one` содержит `{}`. + +`(null || false || "")`: все операнды являются ложными значениями. Это означает, что прошедший операнд `""` возвращается. `two` содержит `""`. + +`([] || 0 || "")`: пустой массив `[]` является истинным значением. Это первое истинное значение, которое возвращается. `three` присвоено `[]`. + +
++ +#### Ответ: D + +С обещанием мы в основном говорим: _"Я хочу выполнить эту функцию и откладываю ее, пока она выполняется, поскольку это может занять некоторое время. Только когда определенное значение разрешено (или отклонено), и когда стек вызовов пуст, я хочу использовать это значение_". + +Мы можем получить это значение с помощью ключевого слова `.then` и `await` в функции `async`. Хотя мы можем получить значение обещания с помощью `.then` и `await`, они работают немного по-разному. + +В `firstFunction` мы (вроде) отложили функцию `myPromise` во время ее работы, но продолжили выполнение другого кода, в данном случае `console.log ('second')`. Затем функция разрешается строкой `I have resolved`, которая затем логируется после того, как она увидела, что стек вызовов пуст. + +Используя ключевое слово `await` в `secondFunction`, мы буквально приостанавливаем выполнение асинхронной функции до тех пор, пока значение не будет разрешено до перехода на следующую строку. + +Это означает, что мы ожидали разрешения `myPromise` со значением `I have resolved`, и только когда это произошло, мы перешли к следующей строке: `second` была выведена в консоль последней. + +
++ +#### Ответ: C + +Оператор `+` используется не только для добавления числовых значений, но мы также можем использовать его для объединения строк. Всякий раз, когда движок JavaScript видит, что одно или несколько значений не являются числом, он приводит число к строке. + +Первым является `1`, который является числовым значением. `1 + 2` возвращает число `3`. + +Тем не менее, вторая строка `"Lydia"`. `"Lydia"` является строкой, а `2` является числом: `2` приводится к строке. `"Lydia"` и `"2"` объединяются, что приводит к результирующей строке `"Lydia2"`. + +`{name: "Lydia"}` является объектом. Ни число, ни объект не являются строкой, поэтому они приводятся к строке. Всякий раз, когда мы приводим обычный объект, он становится `"[object Object]"`. `"[object Object]"`, объединенный с `"2"`, становится `"[object Object]2"`. + +
+
+
+#### Ответ: C
+
+Мы можем передать любой тип значения, которое мы хотим, в `Promise.resolve`, либо обещание, либо не обещание. Сам метод возвращает обещание с разрешенным значением (`
+ +#### Ответ: B + +Объекты передаются по ссылке. Когда мы проверяем объекты на строгое равенство (`===`), мы сравниваем их ссылки. + +Мы устанавливаем значение по умолчанию для `person2`, равное объекту `person`, и передаем объект `person` в качестве значения для `person1`. + +Это означает, что оба значения имеют ссылку на одно и то же место в памяти, поэтому они равны. + +Блок кода в операторе `else` запускается, и в лог выводится `They are the same!`. + +
++ +#### Ответ: D + +В JavaScript у нас есть два способа доступа к свойствам объекта: нотация в скобках или нотация в точках. В этом примере мы используем точечную нотацию (`colorConfig.colors`) вместо скобочной нотации (`colorConfig["colors"]`). + +В точечной нотации JavaScript пытается найти свойство объекта с таким точным именем. В этом примере JavaScript пытается найти свойство с именем `colors` в объекте `colorConfig`. Не существует свойства с именем `colors`, поэтому возвращается `undefined`. Затем мы пытаемся получить доступ к значению первого элемента, используя `[1]`. Мы не можем сделать это для значения, которое `undefined`, поэтому оно выдает `TypeError`: `Cannot read свойство '1' of undefined`. + +JavaScript интерпретирует (или распаковывает) операторы. Когда мы используем скобочные обозначения, он видит первую открывающую скобку `[` и продолжает работать, пока не найдет закрывающую скобку `]`. Только тогда он оценит утверждение. Если бы мы использовали `colorConfig[colors [1]]`, он бы возвратил значение свойства `red` объекта `colorConfig`. + +
++ +#### Ответ: A + +Под капотом смайлики - это юникоды. Юникод для сердца смайликов `"U+2764 U+FE0F"`. Они всегда одинаковы для одного и того же смайлика, поэтому мы сравниваем две одинаковые строки друг с другом, что возвращает `true`. + +
++ +#### Ответ: D + +Используя метод `splice`, мы модифицируем исходный массив, удаляя, заменяя или добавляя элементы. В этом случае мы удалили 2 элемента из индекса 1 (мы удалили `'🥑'` и `'😍'`) и добавили `✨` emoji. + +`map`, `filter` и `slice` возвращают новый массив, `find` возвращает элемент, а `reduce` возвращает аккумулированное значение. + +
++ +#### Ответ: A + +Мы устанавливаем значение свойства `favourFood` для объекта `info` равным строке со смайликами для пиццы, `'🍕'`. Строка является примитивным типом данных. В JavaScript примитивные типы данных передаются по ссылке ... + +В JavaScript примитивные типы данных (все, что не является объектом) передаются как _значение_. В этом случае мы устанавливаем значение свойства `favourFood` объекта `info` равным значению первого элемента в массиве `food`, в данном случае это строка с emoji пиццы (`'🍕'`). Строка является примитивным типом данных и взаимодействует по значению (см. мой [пост в блоге](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference), если вы заинтересованы в получении дополнительной информации). + +Затем мы меняем значение свойства `favourFood` объекта `info`. Массив `food` не изменился, поскольку значение `favourFood` было просто _скопировано_ из значения первого элемента в массиве и не имеет ссылки на то же место в памяти, что и элемент на `food[0]`. Когда мы выводим в лог `food`, это все равно исходный массив, `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']`. + +
++ +#### Ответ: A + +С помощью метода `JSON.parse ()` мы можем разобрать строку JSON в значение JavaScript. + +```javascript +// Преобразование числа в допустимый JSON, затем преобразование строки JSON в значение JavaScript: +const jsonNumber = JSON.stringify(4) // '4' +JSON.parse(jsonNumber) // 4 + +// Преобразование значения массива в допустимый JSON, затем разбор строки JSON в значение JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]) // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray) // [1, 2, 3] + +// Преобразование объекта в допустимый JSON, затем преобразование строки JSON в значение JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: 'Lydia' }) // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray) // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Ответ: D + +Каждая функция имеет свой собственный _контекст исполнения_ (или _область видимости_). Функция `getName` сначала ищет в своем собственном контексте (области видимости), чтобы увидеть, содержит ли она переменную `name`, к которой мы пытаемся получить доступ. В этом случае функция `getName` содержит собственную переменную `name`: мы объявляем переменную `name` с ключевым словом `let` и значением `'Sarah'`. + +Переменные с ключевым словом `let` (и `const`) поднимаются в начало функции, в отличие от `var`, которые не инициализируется. Они недоступны до того, как мы объявим (инициализируем) их строку. Это называется "временной мертвой зоной". Когда мы пытаемся получить доступ к переменным до их объявления, JavaScript выдает `ReferenceError`. + +Если бы мы не объявили переменную `name` в функции `getName`, движок javascript посмотрел бы вниз по _цепочки области действия_. Внешняя область имеет переменную с именем `name` со значением `Lydia`. В этом случае он бы записал `Lydia`. + +```javascript +let name = 'Lydia' + +function getName() { + console.log(name) +} + +getName() // Lydia +``` + +
++ +#### Ответ: C + +Используя ключевое слово `yield`, мы получаем значения в функции генератора. С помощью ключевого слова `yield*` мы можем получить значения из другой функции-генератора или итерируемого объекта (например, массива). + +В `generatorOne` мы получаем весь массив `['a', 'b', 'c']`, используя ключевое слово `yield`. Значение свойства `value` для объекта, возвращаемого методом `next` для `one` (`one.next().value`), равно всему массиву `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value) // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value) // undefined +``` + +В файле `generatorTwo` мы используем ключевое слово `yield*`. Это означает, что первое полученное значение `two` равно первому полученному значению в итераторе. Итератор - это массив `['a', 'b', 'c']`. Первым полученным значением является `a`, поэтому в первый раз, когда мы вызываем `two.next().value`, возвращается `a`. + +```javascript +console.log(two.next().value) // 'a' +console.log(two.next().value) // 'b' +console.log(two.next().value) // 'c' +console.log(two.next().value) // undefined +``` + +
++ +#### Ответ: A + +Выражения внутри литералов шаблона расчитываются первыми. Это означает, что строка будет содержать возвращаемое значение выражения, в данном случае немедленно исполняемую функцию `(x => x)('I love')`. Мы передаем значение `'I love'` в качестве аргумента стрелочной функции `x => x`. `x` равно `'I love'`, которое и возвращается. Это приводит к `I love to program`. + +
++ +#### Ответ: C + +Обычно, когда мы устанавливаем объекты равными `null`, эти объекты получают статус _собрано в мусор_, так как больше нет ссылок на этот объект. Однако, поскольку функция обратного вызова внутри `setInterval` является стрелочной функцией (таким образом, привязанной к объекту `config`), функция обратного вызова по-прежнему содержит ссылку на объект `config`. +Пока есть ссылка, объект не будет собирать мусор. +Так как это интервал, установка `config` в `null` или `delete`-ing `config.alert` не приведет к сбору мусора для интервала, поэтому интервал все равно будет вызываться. +Его следует очистить с помощью `clearInterval(config.alert)`, чтобы удалить его из памяти. +Поскольку он не был очищен, функция обратного вызова `setInterval` будет по-прежнему вызываться каждые 1000мс (1с). + +
++ +#### Ответ: B + +При добавлении пары ключ/значение с использованием метода `set` имя ключа будет равно значению первого аргумента, переданного в функцию `set`, а значением будет второй аргумент, переданный в функцию `set`. В данном случае ключом является _функция_ `() => 'greeting'` и значение `'Hello world'`. `myMap` теперь это `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 неверно, поскольку ключ не `'greeting'`, а `() => 'greeting'`. +3 неверно, так как мы создаем новую функцию, передавая ее в качестве параметра методу `get`. Объект взаимодействует со _ссылкой_. Функции - это объекты, поэтому две функции никогда не бывают строго равными, даже если они идентичны: они имеют ссылки на разные места в памяти. + +
++ +#### Ответ: C + +Функции `changeAge` и `changeAgeAndName` имеют параметр по умолчанию, а именно _вновь_ созданный объект `{ ...person }`. Этот объект имеет копии всех ключей/значений объекта `person`. + +Сначала мы вызываем функцию `changeAge` и передаем объект `person` в качестве аргумента. Эта функция увеличивает значение свойства `age` на 1. `person` теперь `{name: "Lydia", age: 22}`. + +Затем мы вызываем функцию `changeAgeAndName`, однако мы не передаем параметр. Вместо этого значение `x` равно новому объекту: `{ ... person }`. Поскольку это новый объект, он не влияет на значения свойств объекта `person`. `person` по-прежнему равен `{name: "Lydia", age: 22}`. + +
++ +#### Ответ: C + +С помощью оператора распространения (spread) `...` мы можем _распределить_ итерации в отдельньные элементы. `sumValues` принимает три аргумента:`x`, `y` и `z`. `...[1, 2, 3]` приведет к перечню `1, 2, 3`, который мы передаем функции `sumValues`. + +
++ +#### Ответ: B + +С операндом `+=` мы увеличиваем значение `num` на `1`. `num` имеет начальное значение `1`, поэтому `1 + 1` равно `2`. Элементом второго индекса в массиве `list` и является вывод `console.log (list [2])`🥰. + +
++ +#### Ответ: B + +С необязательным оператором связывания `?.` нам больше не нужно явно проверять, действительны ли более глубокие вложенные значения или нет. Если мы пытаемся получить доступ к свойству со (_нулевым_) значением `undefined` или `null`, выражение замыкается и возвращает `undefined`. + +`person.pet?.name`: `person` имеет свойство с именем `pet`: `person.pet` не нулевое. Оно имеет свойство с именем `name`, и возвращает `Mara`. +`person.pet?.family?.name`: `person` имеет свойство с именем `pet`: `person.pet` не нулевое. `pet` _не_ имеет свойство с именем `family`, `person.pet.family` нулевое. Выражение возвращает `undefined`. +`person.getFullName?.()`: `person` имеет свойство с именем `getFullName`: `person.getFullName()` не нулевое, и может быть вызвано, возвращает `Lydia Hallie`. +`member.getLastName?.()`: `member` не определено: `member.getLastName()` нулевое. Выражение возвращает `undefined`. + +
++ +#### Ответ: B + +Мы передали условие `groceries.indexOf("banana")` в оператор `if`. `groceries.indexOf("banana")` возвращает `0`, что является ложным значением. Поскольку условие в операторе `if` ложно, выполняется код в блоке `else`, и в лог выводится ``We don't have to buy bananas!``. + +
++ +#### Ответ: D + +Метод `language` является `сеттером`. Сеттеры не содержат действительного значения, их целью является изменение свойств. При вызове метода `setter` возвращается `undefined`. + +
++ +#### Ответ: C + +`typeof name` возвращает `"строку"`. Строка `"string"` является истинным значением, поэтому `!typeof name` возвращает логическое значение `false`. `false === "object"` и `false === "string"` оба возвращают `false`. + +(Если бы мы хотели проверить, был ли тип (не)равен определенному типу, мы должны были написать `!==` вместо `!typeof`) + +
++ +#### Ответ: A + +Функция `add` возвращает стрелочную функцию, которая возвращает стрелочную функцию, которая возвращает стрелочную функцию (все еще тут?). Первая функция получает аргумент `x` со значением `4`. Мы вызываем вторую функцию, которая получает аргумент `y` со значением `5`. Затем мы вызываем третью функцию, которая получает аргумент `z` со значением `6`. Когда мы пытаемся получить доступ к значениям `x`, `y` и `z` в функции последней стрелки, движок JS поднимается вверх по цепочке областей видимости, чтобы найти значения для `x` и `y` соответственно. Это возвращает `4` `5` `6`. + +
++ +#### Ответ: C + +Функция генератора `range` возвращает асинхронный объект с обещаниями для каждого элемента в диапазоне, который мы передаем: `Promise {1}`, `Promise {2}`, `Promise {3}`. Мы устанавливаем переменную `gen` равной асинхронному объекту, после чего зацикливаем ее, используя цикл `for await ... of`. Мы устанавливаем переменную `item` равной возвращаемым значениям `Promise`: сначала `Promise {1}`, затем `Promise {2}`, затем `Promise {3}`. Так как мы _ожидаем_ значение `item`, разрешается обещание, возвращаются разрешенные _значения_ обещания: `1`, `2`, затем `3`. + +
++ +#### Ответ: D + +`myFunc` ожидает объект со свойствами `x`, `y` и `z` в качестве аргумента. Поскольку мы передаем только три отдельных числовых значения (1, 2, 3) вместо одного объекта со свойствами `x`, `y` и `z` ({x: 1, y: 2, z: 3}), то `x`, `y` и `z` имеют значение по умолчанию` undefined`. + +
++ +#### Ответ: B + +С помощью метода `Intl.NumberFormat` мы можем форматировать числовые значения в любой локали. Мы форматируем числовое значение `130` для локали `en-US` как `unit` в `mile-per-hour`, что приводит к `130 mph`. Числовое значение `300` для локали `en-US` в качестве `currentcy` в `USD` приводит к `$300.00`. + +
++ +#### Ответ: B + +Деструктурируя объекты, мы можем распаковать значения из правого объекта и присвоить распакованному значению значение того же по имени свойства в левом объекте. В этом случае мы присваиваем значение "💀" `spookyItems[3]`. Это означает, что мы модифицируем массив `spookyItems`, добавляем к нему «💀». При логировании `spookyItems` выводится ` ["👻", "🎃", "🕸", "💀"]`. + +
++ +#### Ответ: C + +С помощью метода `Number.isNaN` вы можете проверить, является ли передаваемое вами значение _числовым значением_ и равно ли оно `NaN`. `name` не является числовым значением, поэтому `Number.isNaN(name)` возвращает `false`. `age` является числовым значением, но не равно `NaN`, поэтому `Number.isNaN(age)` возвращает `false`. + +С помощью метода `isNaN` вы можете проверить, не является ли передаваемое вами значение числом. `name` не является числом, поэтому `isNaN(name)` возвращает true. `age` - это число, поэтому `isNaN(age)` возвращает `false`. + +
++ +#### Ответ: D + +Переменные, объявленные с ключевым словом `const`, не имеют ссылки до их инициализации: это называется _временная мертвая зона_. В функции `getInfo` переменная `randomValue` находится в области видимости `getInfo`. В строке, где мы хотим записать значение `typeof randomValue`, переменная `randomValue` еще не инициализирована: выдается `ReferenceError`! Движок не пошел по цепочке областей видимости, так как мы объявили переменную `randomValue` в функции `getInfo`. + +
++ +#### Ответ: C + +В блоке `try` мы выводим в лог ожидаемое значение переменной `myPromise`: `"Woah some cool data"`. Поскольку в блоке `try` не было выдано никаких ошибок, код в блоке `catch` не запускается. Код в блоке `finally` _всегда_ выполняется, `"Oh finally!"` также выводится в лог. + +
++ +#### Ответ: B + +С помощью метода `flat` мы можем создать новый плоский массив. Глубина уплощенного массива зависит от значения, которое мы передаем. В этом случае мы передали значение `1` (которое нам не нужно, это значение по умолчанию), что означает, что будут объединены только массивы на первой глубине. `['🥑']` и `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]` в этом случае. Конкатенация этих двух массивов приводит к `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. + +
+
+
+#### Ответ: D
+
+`counterOne` экземпляр класса `Counter`. Counter класс содержит метод `increment` и свойство `count` в конструкторе. Сперва, при помощи `counterOne.increment()`, мы дважды вызываем метод `increment`. `counterOne.count` становится `2`.
+
+
+
+Затем, мы создаем новую переменную `counterTwo`, и присваиваем ей `counterOne`. Поскольку объекты передаются по ссылке, мы просто создаем новую ссылку на то же место в памяти, на которое указывает `counterOne`. Поскольку переменные ссылаются на то же место в памяти, любые изменения, внесенные в объект, на который ссылается `counterTwo`, также применяются к` counterOne`. Теперь `counterTwo.count` равно `2`.
+
+Мы вызываем `counterTwo.increment()`, что устанавливает значение `count` равное `3`. Затем мы выводим в консоль значение переменной `counterOne`, которое равно `3`.
+
+
+
+
+ +#### Ответ: D + +Сначала мы вызываем `funcOne`. В первой строке `funcOne` мы вызываем _асинхронную_ функцию `setTimeout`, из которой обратный вызов отправляется в веб-API. (см. мою статью о цикле событий здесь.) + +Затем мы вызываем обещание `myPromise`, которое является _асинхронной_ операцией. + +И обещание, и тайм-аут являются асинхронными операциями, функция продолжает работать, пока она занята выполнением обещания и обработкой обратного вызова `setTimeout`. Это означает, что `Last line 1!` регистрируется первой, так как это не асинхронная операция. + +Поскольку стек вызовов еще не пуст, функция `setTimeout` и обещание в `funcOne` еще не могут быть добавлены в стек вызовов. + +В `funcTwo` переменная `res` получает `Promise`, потому что `Promise.resolve(Promise.resolve('Promise'))` эквивалентно `Promise.resolve('Promise')`, так как разрешение обещания просто разрешает его стоимость. `await` в этой строке останавливает выполнение функции до тех пор, пока она не получит разрешение промиса, а затем продолжает работать синхронно до завершения, поэтому `Promise 2!`, а затем `Last line 2!` регистрируются, а `setTimeout` отправляется в Web API. + +Тогда стек вызовов пуст. Промисы — это _микрозадачи_, поэтому они решаются первыми, когда стек вызовов пуст, поэтому `Promise 1!` регистрируется. + +Теперь, поскольку `funcTwo` выталкивается из стека вызовов, стек вызовов пуст. Обратные вызовы, ожидающие в очереди (`() => console.log("Timeout 1!")` из `funcOne`, и `() => console.log("Timeout 2!")` из `funcTwo`) добавляются в стек вызовов один за другим. Первый обратный вызов регистрирует `Timeout 1!` и удаляется из стека. Затем второй обратный вызов регистрирует `Timeout 2!` и удаляется из стека. + +
++ +#### Ответ: C + +Используя звездочку `*`, мы импортируем все экспортируемые значения из файла, включая именнованные экспорты и экспорты по умолчанию. Если бы у нас был следующий файл: + +```javascript +// info.js +export const name = 'Lydia'; +export const age = 21; +export default 'I love JavaScript'; + +// index.js +import * as info from './info'; +console.log(info); +``` + +В лог попадёт следующее: + +```javascript +{ + default: 'I love JavaScript', + name: 'Lydia', + age: 21 +} +``` + +Для примера `sum` это означает, что импортированное значение `sum` будет таким: + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +Следовательно, мы можем вызвать эту функцию используя `sum.default` + +
++ +#### Ответ: C + +C помощью Proxy мы можем добавить собственное поведению объекту, которое мы передаем вторым аргументом. В нашем случае мы передаем объект `handler` который содержит свойства: `set` и `get`. `set` вызывается каждый раз когда мы _устанавливаем_ значения свойств, `get` же вызывается всякий раз когда мы _получаем_ значения свойств. + +Первый аргумент — пустой объект `{}`, который является значением `person`. Для него будет добавлено собственное поведение, описанное в объекте `handler`. При добавлении значения для объекта `person` будет вызвано свойство `set`. При запросе к значению `person` вызовется свойство `get`. + +Сначала мы устанавливаем новое свойство `name` для объекта Proxy (`person.name = "Lydia"`). Вызывается `set` и в лог попадает `"Added a new property!"`. + +Затем мы обращаемся к значению Proxy-объекта. Вызывается свойство `get` объекта `handler`. `"Accessed a property!"` попадает в лог. + +
++ +#### Ответ: A + +С помощью `Object.seal` мы можем предотвращать как _добавление_ новых свойств, так и _удаление_ существующих. + +Однако, изменение существующих свойств остаётся доступным. + +
++ +#### Ответ: C + +С помощью метода `Object.freeze` мы можем _заморозить_ объект. Свойства не могут быть добавлены, изменены или удалены. + +Однако, это _неглубоко_ замораживает объект. Замораживаются только _непосредственные_ свойства объекта. Если свойством является другой объект(в нашем примере `address`), свойства этого объекта не замораживаются и могут быть изменены. + +
++ +#### Ответ: A + +Во-первых, мы вызваем `myFunc()` без передачи каких-либо аргументов. Поскольку мы не передаем аргументы, `num` и `value` получают свои значения по умолчанию: `num` равно `2`, а `value` возвращаемое значение функции `add`. В функцию `add` мы передаем в качестве аргумента `num` со значением `2`. `add` возвращает `4`, что является значением `value`. + +Затем мы вызваем `myFunc(3)` и передаем значение `3` в качестве значения аргумента `num`. Мы не передаем аргумент для `value`. Поскольку мы не передаем значение для аргумента `value`, он получаеи значение по умолчанию: возвращаемое значение функции `add`. В `add` мы передаем `num`, значение которого равно `3`. `add` возвращает `6`, что является значением `value`. + +
++ +#### Ответ: D + +В ES2020 мы можем добавлять приватные переменные в классы с помощью символа `#`. Мы не можем получить доступ к этим переменным вне класса. Когда мы пытаемся записать `counter.#number`, выдается `SyntaxError`: мы не можем получить доступ вне класса `Counter`! + +
++ +#### Ответ: B + +Чтобы выполнить итерацию по `members` в каждом элементе массива `teams`, нам нужно передать `teams[i].members` в функцию генератора `getMembers`. Функция генератора возвращает объект генератора. Чтобы перебрать каждый элемент в этом объекте-генераторе, нам нужно использовать `yield*`. + +Если бы мы написали `yield`, `return yield` или `return`, вся функция генератора была бы возвращена при первом вызове метода `next`. + +
++ +#### Ответ: C + +Функция `addHobby` получает два аргумента, `hobby` и `hobbies`, со значением по умолчанию массива `hobbies` в объекте `person`. + +Во-первых, мы вызываем функцию `addHobby` и передаем `"running"` в качестве значения для `hobby`, а пустой массив в качестве значения для `hobbies`. Так как мы передаем пустой массив в качестве значения для `hobbies`, `"running"` добавляется к этому пустому массиву. + +Затем мы вызываем функцию `addHobby` и передаем `dancing` в качестве значения для `hobby`. Мы не передавали значение для `hobbies`, поэтому оно получает значение по умолчанию, свойство `hobbies` объекта `person`. Мы помещаем хобби `dancing` в массив `person.hobbies`. + +Наконец, мы вызываем функцию `addHobby` и передаем `"baking"` в качестве значения для `hobby`, а массив `person.hobbies` в качестве значения для `hobbies`. Мы помещаем хобби `baking` в массив `person.hobbies`. + +После нажатия `танцы` и `выпечка`, значение `person.hobbies` равно `["coding", "dancing", "baking"]` + +
++ +#### Ответ: B + +Мы создаем переменную `pet`, которая является экземпляром класса `Flamingo`. Когда мы создаем этот экземпляр, вызывается `constructor` для `Flamingo`. Сначала регистрируется `"I'm pink. 🌸"`, после чего мы вызываем `super()`. `super()` вызывает конструктор родительского класса `Bird`. Конструктор в `Bird` вызывается и регистрирует `"I'm a bird. 🦢"`. + +
++ +#### Ответ: D + +Ключевое слово `const` просто означает, что мы не можем _повторно объявить_ значение этой переменной, оно доступно только для чтения. Однако само значение не является неизменным. Свойства массива `emojis` можно изменить, например, добавив новые значения, объединив их или установив длину массива на 0. + +
++ +#### Ответ: C + +По умолчанию объекты не являются итерируемыми. Итерируемым объект становится, если присутствует протокол итератора. Мы можем добавить это вручную, добавив символ итератора `[Symbol.iterator]`, который должен возвращать объект-генератор, например, сделав его функцией-генератором `*[Symbol.iterator]() {}`. Эта функция-генератор должна возвращать `Object.values` объекта `person`, если мы хотим, чтобы он возвращал массив `["Lydia Hallie", 21]`: `yield* Object.values(this)`. + +
++ +#### Ответ: C + +Условие `if` внутри цикла `forEach` проверяет, является ли значение `num` истинным или ложным. Поскольку первое число в массиве `nums` равно `0`, то есть ложное значение, блок оператора `if` не будет выполнен. `count` увеличивается только для остальных 3 чисел в массиве `nums`: `1`, `2` и `3`. Поскольку `count` увеличивается на 1 3 раза, значение `count` равно `3`. + +
++ +#### Ответ: D + +`?` позволяет нам дополнительно получить доступ к более глубоким вложенным свойствам внутри объектов. Мы пытаемся зарегистрировать элемент с индексом `1` в подмассиве с индексом `1` массива `fruits`. Если подмассив с индексом `1` в массиве `fruits` не существует, он просто вернет `undefined`. Если подмассив с индексом `1` в массиве `fruits` существует, но в этом подмассиве нет элемента с индексом `1`, он также вернет значение `undefined`. + +Во-первых, мы пытаемся зарегистрировать второй элемент в `['🍍']` подмассива `[['🍊', '🍌'], ['🍍']]`. Этот подмассив содержит только один элемент, что означает, что в индексе `1` нет элемента, и возвращает значение `undefined`. + +Затем мы вызываем функцию `getFruits` без передачи значения в качестве аргумента, что означает, что `fruits` по умолчанию имеет значение `undefined`. Поскольку мы условно связываем элемент с индексом `1` массива `fruits`, он возвращает значение `undefined`, поскольку этот элемент с индексом `1` не существует. + +Наконец, мы попытаемся зарегистрировать второй элемент в `['🍊', '🍌']` подмассива `['🍍'], ['🍊', '🍌']`. Элемент с индексом `1` в этом подмассиве — `🍌`, который регистрируется. + +
++ +#### Ответ: A + +Мы устанавливаем переменную `calc` равной новому экземпляру класса `Calc`. Затем мы создаем экземпляр нового экземпляра `Calc` и вызываем метод увеличения для этого экземпляра. Поскольку свойство `count` находится в конструкторе класса `Calc`, свойство `count` не используется в прототипе `Calc`. Это означает, что значение `count` не было обновлено для экземпляра, на который указывает `calc`, `count` по-прежнему равен `0`. + +
++ +#### Ответ: B + +Функция `updateUser` обновляет значения свойств `email` и `password` у пользователя, если их значения переданы в функцию, после чего функция возвращает объект `user`. Возвращаемое значение функции `updateUser` — это объект `user`, что означает, что значение `updatedUser` является ссылкой на тот же объект `user`, на который указывает `user`. `updatedUser === user` равно `true`. + +
++ +#### Ответ: C + +Во-первых, мы вызываем метод `slice` для массива фруктов. Метод `slice` не изменяет исходный массив, а возвращает значение, которое было вырезано из массива: банановый смайлик. +Затем мы вызываем метод `splice` для массива фруктов. Метод `splice` изменяет исходный массив, что означает, что массив фруктов теперь состоит из `['🍊', '🍎']`. +Наконец, мы вызываем метод `unshift` для массива `fruit`, который изменяет исходный массив, добавляя предоставленное значение, в данном случае `🍇`, в качестве первого элемента в массиве. Массив фруктов теперь состоит из `['🍇', '🍊', '🍎']`. + +
++ +#### Ответ: B + +Ключи объекта преобразуются в строки. + +Поскольку значение `dog` является объектом, `animals[dog]` на самом деле означает, что мы создаем новое свойство под названием `"object Object"`, равное новому объекту. `animals["object Object"]` теперь равно `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`. + +`cat` также является объектом, что означает, что `animals[cat]` на самом деле означает, что мы перезаписываем значение `animals["object Object"]` новыми свойствами кота. + +Регистрация `animals[dog]`, или фактически `animals["object Object"]`, поскольку преобразование объекта `dog` в строку приводит к `"object Object"`, возвращает `{ emoji: "🐈", name: " Сара"}`. + +
++ +#### Ответ: A + +Функция `updateEmail` представляет собой стрелочную функцию и не привязана к объекту пользователя. Это означает, что ключевое слово `this` не относится к объекту `user`, а в данном случае относится к глобальной области видимости. Значение `email` в объекте `user` не обновляется. При регистрации значения `user.email` возвращается исходное значение `my@email.com`. + +
++ +#### Ответ: D + +Метод `Promise.all` выполняет переданные промисы параллельно. Если одно обещание не выполняется, метод `Promise.all` _отколняется_ со значением отклоненного обещания. В этом случае `promise3` отклонен со значением `"Third"`. Мы перехватываем отклоненное значение в цепочке методов `catch` при вызове `runPromises`, чтобы перехватывать любые ошибки внутри функции `runPromises`. Только `"Third"` регистрируется, так как `promise3` отклонено с этим значением. + +
++ +#### Ответ: C + +Метод `fromEntries` превращает двумерный массив в объект. Первый элемент в каждом подмассиве будет ключом, а второй элемент в каждом подмассиве будет значением. В этом случае мы сопоставляем массив `keys`, который возвращает массив, первый элемент которого является элементом массива ключей текущего индекса, а второй элемент является элементом массива значений текущего индекса. + +Это создает массив подмассивов, содержащих правильные ключи и значения, что приводит к `{ name: "Lydia", age: 22 }` + +
++ +#### Ответ: C + +Значением по умолчанию для `address` является пустой объект `{}`. Когда мы устанавливаем переменную `member` равной объекту, возвращаемому функцией `createMember`, мы не передаем значение для адреса, что означает, что значение адреса является пустым объектом по умолчанию `{}`. Пустой объект является истинным значением, что означает, что условие `address ? address : null` условно возвращает `true`. Значением адреса является пустой объект `{}`. + +
++ +#### Ответ: B + +Условие в операторе `if` проверяет, равно ли значение `!typeof randomValue` "строке". Оператор `!` преобразует значение в логическое значение. Если значение истинно, возвращаемое значение будет "ложным", если значение ложным, возвращаемое значение будет "истинным". В этом случае возвращаемое значение `typeof randomValue` является истинным значением `"number"`, что означает, что значение `!typeof randomValue` является логическим значением `false`. + +`!typeof randomValue === "string"` всегда возвращает `false`, поскольку на самом деле мы проверяем `false === "string"`. Поскольку условие вернуло `false`, запускается блок кода оператора `else`, и в журнал заносится сообщение `Yay it's a string!`. + +
+
+ + +- [🇸🇦 العربية](../ar-AR/README_AR.md) +- [🇪🇬 اللغة العامية](../ar-EG/README_ar-EG.md) +- [🇧🇦 Bosanski](../bs-BS/README-bs_BS.md) +- [🇩🇪 Deutsch](../de-DE/README.md) +- [🇪🇸 Español](../es-ES/README-ES.md) +- [🇫🇷 Français](../fr-FR/README_fr-FR.md) +- [🇮🇩 Indonesia](../id-ID/README.md) +- [🇮🇹 Italiano](../it-IT/README.md) +- [🇯🇵 日本語](../ja-JA/README-ja_JA.md) +- [🇰🇷 한국어](../ko-KR/README-ko_KR.md) +- [🇳🇱 Nederlands](../nl-NL/README.md) +- [🇵🇱 Polski](../pl-PL/README.md) +- [🇧🇷 Português Brasil](../pt-BR/README_pt_BR.md) +- [🇷o Română](../ro-RO/README.ro.md) +- [🇷🇺 Русский](../ru-RU/README.md) +- [🇽🇰 Shqip](./sq-KS/README_sq_KS.md) +- [🇹🇭 ไทย](../th-TH/README-th_TH.md) +- [🇹🇷 Türkçe](../tr-TR/README-tr_TR.md) +- [🇺🇦 Українська мова](../uk-UA/README.md) +- [🇻🇳 Tiếng Việt](../vi-VI/README-vi.md) +- [🇨🇳 简体中文](../zh-CN/README-zh_CN.md) +- [🇹🇼 繁體中文](../zh-TW/README_zh-TW.md) + +
++ +#### Përgjigja: D + +Brenda funksionit, fillimisht deklarojmë variablën `name` me fjalën kyçe `var`. Kjo do të thotë se variabla ngrihet - hoistohet (hapësira e memories caktohet gjatë fazës së krijimit) me vlerën e paracaktuar `undefined`, deri sa të arrijmë në rreshtin ku e definojmë variablën. Nuk kemi definuar ende variablën në rreshtin ku përpiqemi të shfaqim variablën `name`, kështu që ajo ende mban vlerën `undefined`. + +Variablat me fjalën kyçe `let` (dhe `const`) hoistohen, por ndryshe nga `var`, nuk inicializohen. Ato nuk janë të qasshme para rreshtit ku i deklarojmë (inicializojmë) ato. Kjo quhet "zona e vdekur temporale". Kur përpiqemi të iu qasemi variablave para se ato të jenë të deklaruara, JavaScript hedh një `ReferenceError`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Për shkak të ***event queque*** në JavaScript, funksioni callback `setTimeout` thirret pas ekzekutimit të unazës. Pasi që variabla `i` në iterimin e parë u deklarua duke përdorur fjalën kyçe `var`, kjo vlerë ishte globale. Gjatë unazës, ne rritëm vlerën e `i` me `1` çdo herë, duke përdorur operatorin unar `++`. Deri në kohën që funksioni callback `setTimeout` u thirr, `i` ishte e barabartë me `3` në unazën e parë. + +Në unazën e dytë, variabla `i` u deklarua duke përdorur fjalën kyçe `let`: variablat e deklaruara me fjalën kyçe `let` (dhe `const`) janë të qasshme në bllok (një bllok është çdo gjë mes `{ }`). Gjatë çdo iteracioni, `i` do të ketë një vlerë të re, dhe çdo vlerë është e qasshme brenda unazës. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Vini re se vlera e `diameter` është një funksion i zakonshëm, ndërsa vlera e `perimeter` është një funksion shigjete (arrow function). + +Në funksionet shigjeta, fjala kyçe `this` referohet në qasjen në rrethinën aktuale përreth saj, ndryshe nga funksionet e zakonshme! Kjo do të thotë se kur ne e thërrasim `perimeter`, ajo nuk referohet tek objekti shape, por tek rrethina e saj (për shembull "window"). + +`radius` nuk ka ndonjë vlerë të caktuar në atë objekt, prandaj do të kemi si rezultat `NaN`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Operatori unar `+` provon të e konvertojë operandin në numër. `true` është `1`, dhe `false` është `0`. + +Vargu i karaktereve (stringu) `'Lydia'` konsiderohet si vlerë `true`. Çfarë ne realisht po pyesim është "a është kjo vlerë e vërtetë e pavërtetë?". Kjo do të kthejë vlerën `false`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Në JavaScript, të gjithë çelësat (keys) e objektit janë stringje (përveç nëse është Symbol). Edhe nëse nuk i _shkruajmë_ si stringje, ato gjithmonë konvertohen në stringje në prapavijë. + +JavaScript interpreton deklarimet. Kur përdorim notacionin e kllapave, ai shikon kllapën e parë hapëse `[` dhe vazhdon derisa të gjejë kllapën mbyllëse `]`. Vetëm atëherë do të vlerësohet deklarata (kthehet vlera e caktuar për atë deklarim). + +`mouse[bird.size]`: Fillimisht gjendet vlera e `bird.size`, e cila është `"small"`. `mouse["small"]` kthen `true` + +Megjithatë, me notacionin pikë, kjo nuk ndodh. `mouse` nuk ka një çelës të quajtur `bird`, që do të thotë se `mouse.bird` është `undefined`. Pastaj, ne kërkojmë "size" duke përdorur notacionin pikë: "mouse.bird.size". Meqenëse `mouse.bird` është `undefined`, ne në fakt po pyesim 'undefined.size'. Kjo nuk është valide dhe do të marrim një gabim të ngjashëm me `Cannot read property "size" of undefined`. + +
+
+
+#### Përgjigja: A
+
+Në JavaScript, të gjitha objektet ndërveprojnë me _referencë_ kur i vendosin me vlera të barabarta me njëri-tjetrin.
+
+Fillimisht, variabla `c` mbanë vlerën për një objekt. Më vonë, ne e caktojmë `d` me të njejtën reference të cilën `c` ka tek objekti.
+
+
+
+Kur e ndryshoni një objekt, i ndryshoni të gjitha objektet.
+
+
+ +#### Përgjigja: C + +`new Number()` është konstruktor i integruar (built-in function). Edhe pse duket si një numër, nuk është në të vërtetë një numër: ai ka një mori karakteristikash shtesë dhe si rrjedhojë është një objekt. + +Kur përdorim operatorin `==` (operatorin i barazimit), ai kontrollon vetëm nëse ka të njëjtën _vlerë_. Të dy kanë vlerën `3`, kështu që kthen `true`. + +Megjithatë, kur përdorim operatorin `===` (operatori i barazisë strikte), të dy vlerat dhe tipi i tyre duhet të jenë të njëjta. Nuk është: `new Number()` nuk është një numër, është një __objekt__. Të dy kthejnë `false`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Funksioni `colorChange` është statik. Metodat statike janë krijuar për të "jetuar" vetëm në konstruktorin në të cilin janë krijuar dhe nuk mund t'i kalohen asnjë fëmije ose të thirren në instancat e klasës. Meqenëse `freddie` është një instancë e klasës Chameleon, funksioni nuk mund të thirret. Në këtë rast do të kthehet `TypeError`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Do të printojë objekt, sepse ne sapo krijuam një objekt bosh në objektin global! Kur e shkruajtëm gabim `greeting` si `greetign`, interpretuesi i JS në fakt e pa këtë si: + +1. `global.greetign = {}` në Node.js +2. `window.greetign = {}`, `frames.greetign = {}` dhe `self.greetign` në shfletues (browser). +3. `self.greetign` në web workers. +4. `globalThis.greetign` në të gjitha mjediset. + +Për të shmangur këtë, ne mund të përdorim `"use strict"`. Kjo siguron që ju të keni deklaruar një variabël përpara se ta vendosni atë të barabartë (inicializoni ndonjë variabël tjetër me vlerën e saj) me ndonjë gjë. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Kjo është e mundshme në JavaScript, spese funksionet janë objekte! (Gjithçka, përveç tipeve primitive janë objekte) + +Një funksion është një lloj i veçantë objekti. Kodi që shkruani vetë nuk është funksioni aktual. Funksioni është një objekt me veti. Kjo veti është e pavokueshme. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Në JavaScript, funksionet janë objekte dhe për këtë arsye metoda `getFullName` i shtohet vetë objektit të funksionit të konstruktorit. Për këtë arsye, ne mund të thërrasim `Person.getFullName()`, por `member.getFullName` do të kthejë `TypeError`. + +Nëse dëshironi që një metodë të jetë e qasshme për të gjitha instancat e objektit, duhet ta shtoni atë në vetinë e quajtur "prototype": + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +
++ +#### Përgjigja: A + +Për `sarah`, ne nuk përdorëm fjalën kyçe `new`. Kur përdorim `new`, `this` i referohet objektit të ri bosh që krijojmë. Megjithatë, nëse nuk shtoni `new`, `this` i referohet **objektit global**! + +E cekëm se `this.firstName` është `"Sarah"` dhe `this.lastName` është `"Smith"`. Çfarë bëmë realisht është se ne e definuam `global.firstName = 'Sarah'` dhe `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` vetë mbetet `undefined`, pasi ne nuk kthejmë ndonjë vlerë nga funksioni `Person`. + +
+
+
+#### Përgjigja: D
+
+Gjatë fazës **capturing** (kapjes), eventi kalon nëpër elementet paraardhëse deri te elementi i synuar. Më pas arrin në elementin **target** (e synuar) dhe fillon **bubbling**.
+
+
+
+
+ +#### Përgjigja: B + +Të gjitha objektet kanë prototipe, me përjashtim të **objektit bazë**. Objekti bazë është objekti i krijuar nga përdoruesi, ose një objekt që krijohet duke përdorur fjalën kyçe "new". Objekti bazë ka qasje në disa metoda dhe veti, të tilla si `.toString`. Kjo është arsyeja pse ju mund të përdorni metoda të integruara të JavaScript! Të gjitha këto metoda janë të disponueshme në prototip. Megjithëse JavaScript nuk mund ta gjejë atë drejtpërdrejt në objektin tuaj, ai zbret në zinxhirin e prototipit dhe e gjen atje, gjë që e bën atë të qasshëm për ju. + +
++ +#### Përgjigja: C + +JavaScript është gjuhë e shkruar në mënyrë dinamike __dynamically typed language__: ne nuk specifikojmë se çfarë tipe janë variablat e caktuara. Vlerat mund të konvertohen automatikisht në një tip tjetër pa e ditur ju dhe ky proces quhet _implicit type coercion_ (shndërrimi i tipit në mënyrë të nënkuptuar). __Coercion__ është shndërrimi nga një tip në një tjetër. + +Në këtë shembull, JavaScript konverton numrin `1` në string, në mënyrë që për funksionin të ketë kuptim dhe të kthejë një vlerë. Përgjatë mbledhjes të një tipi number (`1`) dhe një tipi string (`'2'`), numri trajtohet si string. Ne mund ti bashkojmë stringjet si `"Hello" + "World"`, kështu që ajo që po ndodh këtu është `"1" + "2"` e cila kthen "12"`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +**postfiks** operatori unar `++`: + +1. Kthen vlerën (kthen `0`) +2. Rrit vleren (numri tani është `1`) + +**prefiks** operatori unar `++`: + +1. Rrit vlerën (numri tani është `2`) +2. Kthen vlerën (kthen `2`) + +Prandaj rezultati që kthehet është `0 2 2`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Nëse përdorni literale të shabllonit (template literals) të etiketuar, vlera e argumentit të parë është gjithmonë një array vlerash stringu. Argumentet e mbetura marrin vlerat e shprehjeve të vendosura në variablat e dhëna! + +
++ +#### Përgjigja: C + +Kur testojmë barazinë, primitivet krahasohen me _vlerën_ e tyre, ndërsa objektet krahasohen me _referencën_ e tyre. JavaScript kontrollon nëse objektet kanë një referencë në të njëjtin vend në memorie. + +Dy objektet që po krahasojmë nuk e kanë këtë: objekti që kemi vendosur si parametër i referohet një vendndodhjeje të ndryshme në memorie nga objekti që kemi përdorur për të kontrolluar barazinë. + +Kjo tregon pse të dyja: `{ age: 18 } === { age: 18 }` dhe `{ age: 18 } == { age: 18 }` kthen `false`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Parametri "rest" (`...args`) na lejon të "mbledhim" të gjitha argumentet e mbetura në një array. Një array është një objekt, kështu që `typeof args` kthen `“objekt”` + +
++ +#### Përgjigja: C + +Me `"use strict"`, mund të siguroheni se nuk do të deklaroni variabla globale pa qëllim. Ne asnjëherë nuk e kemi deklaruar variablen `age`, dhe pasi ne e përdorim `"use strict"`, do të na kthehet një error reference. Në qoftesë nuk përdorim `"use strict"`, do të kishte funksionuar pasi vetia `age` do të ishte shtuar në objektin global. + +
++ +#### Përgjigja: A + +`eval` vlerëson kodet që i pasohen si string. Nëse është një shprehje, si në këtë rast, ajo vlerëson shprehjen. Shprehja është `10 * 10 + 5`. Kjo kthen numrin '105'. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Të dhënat e ruajtura në `sessionStorage` largohen pasi të mbyllet _dritarja_. + +Nëse keni përdorur 'localStorage', të dhënat do të kishin mbetur aty përgjithmonë, përveç nëse për shembull thirret 'localStorage.clear()'. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Me fjalën kyçe `var`, mund të deklaroni shumë variabla me të njëjtin emër. Më pas variabla do të mbajë vlerën e fundit të inicializuar në të. + +Ju nuk mund ta bëni këtë me 'let' ose 'const' pasi ato kanë qasje në bllok (block-scoped). + +
++ +#### Përgjigja: C + +Të gjitha çelësat e objektit (përjashto Simbolet) janë stringje në prapavijë, edhe nëse ju vetë nuk e shkruani atë si string. Kjo është arsyeja pse `obj.hasOwnProperty('1')` gjithashtu kthen vlerën true. + +Nuk funksionon në këtë mënyrë për një "set". Nuk ka asnjë `'1'` në set-in tonë: `set.has('1')` kthen `false`. Nëse ka tipin numër `1`, `set.has(1)` kthen `true`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Nëse keni dy çelësa me të njëjtin emër, çelësi do të zëvendësohet. Do të jetë ende në pozitën e parë, por me vlerën e fundit të specifikuar. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Konteksti bazë i ekzekutimit është konteksti global i ekzekutimit: është ajo që është e qasshme kudo në kodin tuaj. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Deklarata `continue` kalon një iterim nëse një kusht i caktuar kthen `true`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +`String` është një konstruktor i integruar, të cilit mund t'i shtojmë veti. Sapo shtuam një metodë në prototipin e saj. Stringjet primitive konvertohen automatikisht në një objekt string, të gjeneruara nga funksioni i prototipit të stringut. Pra, të gjitha vargjet (objektet e stringut) kanë qasje në atë metodë! + +
++ +#### Përgjigja: B + +Çelësat e objekteve konvertohen automatikisht në stringje. Ne po provojmë të vendosim një objekt si çelës për objektin 'a', me vlerën '123'. + +Megjithatë, kur e përdorim "stringify" në një objekt, ai bëhet `"[object Object]"`. Pra, ajo që po themi këtu, është se `a["[object Object]"] = 123`. Pastaj, ne mund të provojmë të bëjmë të njëjtën gjë përsëri. `c` është një objekt tjetër që ne po e "stringify" në mënyrë implicite. Pra, atëherë, `a["[object Object]"] = 456`. + +Pastaj ne e printojmë `a[b]` e cila është `a["[object Object]"]`. We sapo e vendosëm `456` në të, prandaj edhe do të kthejë `456` + +
+
+
+#### Përgjigja: B
+
+Ne kemi një funksion "setTimeout" të cilin e thirrëm së pari. Megjithatë, ai u printua i fundit.
+
+Kjo është për shkak se në browser-a, ne nuk kemi vetëm "runtime" funksionalitet, ne gjithashtu kemi diçka që quhet `WebAPI`. `WebAPI` na jep funksionin `setTimeout` dhe poashtu për shembull DOM.
+
+Pasi _callback_ të vendoset në WebAPI, vetë funksioni "setTimeout" (por jo callback!) del nga pirgu (stack).
+
+
+
+Tani `foo` thirret dhe `"First"` do të printohet.
+
+
+
+`foo` del nga stack, dhe `baz` thirret. `"Third"` do të printohet.
+
+
+
+WebAPI nuk mund të shtojë gjëra në stack sa herë që është gati. Në vend të kësaj, ai vendos callback në diçka që quhet _queue_.
+
+
+
+Këtu fillon të funksionojë event loop. Një **event loop** shikon "stack" dhe "task queue". Nëse "stack" është bosh, ai merr gjënë e parë në radhë dhe e vendos atë në stack.
+
+
+
+`bar` thirret, `"Second"` do të printohet dhe do të largohet nga stack.
+
+
+ +#### Përgjigja: C + +Elementi më thellë i mbivendosur që shkaktoi ngjarjen është objektivi i ngjarjes. Ju mund të ndaloni bubbling me "event.stopPropagation". + +
++ Click here! +
++ +#### Përgjigja: A + +Nëse klikojmë `p`, shohim dy dalje: `p` dhe `div`. Gjatë "event propagation", ekzistojnë 3 faza: kapja, objektivi dhe flluska. Si parazgjedhje, mbajtësit e ngjarjeve (event handlers) ekzekutohen në fazën e flluskimit (përveç nëse e vendosni "useCapture" në "true"). Ai shkon nga elementi më i thellë i mbivendosur jashtë. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Në të dy rastet, ne mund të e vendosim objektin si argument varësisht në cilin funksion dëshirojmë të referohemi me fjalën kyçe `this`. Megjithatë, `.call` gjithashtu ekzekutohet menjëherë! + +`.bind.` kthen një _kopje_ të funksionit, por me një kontekst të lidhur! Nuk ekzekutohet menjëherë. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Funksioni `sayHi` kthen vlerën e kthyer të shprehjes së funksionit të thirrur menjëherë (IIFE). Ky funksion ktheu `0`, që është i tipit `“numër”`. + +FYI: `typeof` mund të kthejë listën e mëposhtme të vlerave: `undefined`, `boolean`, `number`, `bigint`, `string`, `symbol`, `function` dhe `object`. Vini re se `typeof null` kthen `“object”`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Ekzistojnë këto 8 vlera të cilat paraqesin false: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `false` +- `''` (string i zbrazët) +- `0` +- `-0` +- `0n` (BigInt(0)) + +Konstruktorët e funksioneve, si `new Number` dhe `new Boolean` kthejnë vlerë të vërtetë (truthy). + +
++ +#### Përgjigja: B + +`typeof 1` kthen `"number"`. +`typeof "number"` kthen `"string"` + +
++ +#### Përgjigja: C + +Kur inicializoni një vlerë për një element të vargut (array) i cili e kalon gjatësinë e tij, Javascript-i krijon diçka që quhet "empty slots (vende të zbrazëta)". Këto realisht e kanë vlerën `undefined`, por ju do të shihni diçka si: + +`[1, 2, 3, empty x 7, 11]` + +varësisht ku e ekzekutoni kodin tuaj (dallon për çdo browser, node, etj.) + +
++ +#### Përgjigja: A + +Blloku `catch` merr argumentin `x`. Kjo nuk është e njëjta `x` si variabla kur ne japim argumente. Variabla `x` (në bllokun `catch`) ka shtrirje blloku (është block-scoped). + +Më vonë, ne e inicializojmë këtë variabël me shtrirje blloku të barabartë me `1` dhe inicializojmë vlerën e ndryshores `y`. Tani, ne printojmë ndryshoren me shtrirje blloku `x`, e cila është e barabartë me `1`. + +Jashtë bllokut `catch`, `x` është ende `undefined`, dhe `y` është `2`. Kur dëshirojmë të bëjmë `console.log(x)` jashtë bllokut `catch`, do të kthejë `undefined`, dhe `y` kthen `2`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +JavaScript ka vetëm tipe primitive dhe objekte. + +Tipet primitive janë `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, dhe `symbol`. + +Ajo që e dallon një tip primitiv nga një objekt është se primitivët nuk kanë asnjë veti ose metodë; megjithatë, do të vini re se `foo.toUpperCase()` vlerësohet në `'FOO'` dhe nuk rezulton në `TypeError`. Kjo ndodh sepse kur përpiqeni të qasni një veçori ose metodë në një primitive si një string, JavaScript do të mbështjellë në mënyrë implicite tipin primitiv duke përdorur një nga klasat e mbështjellësit, d.m.th. `String`, dhe më pas do ta heqë menjëherë mbështjellësin pasi të vlerësohet shprehja. Të gjithë primitivët përveç `null` dhe `undefined` e shfaqin këtë sjellje. + +
++ +#### Përgjigja: C + +`[1, 2]` është vlera jonë fillestare. Kjo është vlera me të cilën fillojmë, dhe vlera e parë e `acc`. Gjatë iterimit të parë, `acc` është `[1,2]`, dhe `cur` është `[0, 1]`. Ne i bashkojmë ato dhe kjo rezulton në `[1, 2, 0, 1]`. + +Pastaj, `[1, 2, 0, 1]` është `acc` dhe `[2, 3]` është `cur`. I bashkojmë ato dhe marrim `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` + +
++ +#### Përgjigja: B + +`null` është false. `!null` kthen `true`. `!true` kthen `false`. + +`""` është false. `!""` kthen `true`. `!true` kthen `false`. + +`1` është e vërtetë (truthy). `!1` kthen `false`. `!false` kthen `true`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Kthen një id unike. Kjo id mund të përdoret për të pastruar intervalin me funksionin `clearInterval()`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Stringu është i iterueshëm. Operatori i përhapjes (spread operator) iteron çdo karakter të një elementi të iterueshëm në një element (në këtë rast array []). + +
++ +#### Përgjigja: C + +Funksionet e rregullta nuk mund të ndalen në mes të ekzekutimit pas thirrjes. Sidoqoftë, funksioni i gjeneratorit (generator function) mund të "ndalohet" në mes të rrugës dhe më vonë të vazhdojë nga vendi ku ndaloi. Sa herë që një funksion gjenerues ndeshet me fjalën kyçe `yield`, funksioni jep vlerën e specifikuar pas saj. Vini re se funksioni i gjeneratorit në atë rast nuk e _kthen_ (return) vlerën, por e _jep_ (yield) vlerën. + +Së pari, ne inicializojmë funksionin e gjeneratorit me `i` të barabartë me `10`. Ne thërrasim funksionin e gjeneratorit duke përdorur metodën `next()`. Herën e parë që thërrasim funksionin e gjeneratorit, `i` është i barabartë me `10`. Ai ndeshet me fjalën kyçe të parë `yield`: jep vlerën e `i`. Gjeneratori tani është `në pauzë` dhe `10` regjistrohet. + +Pastaj, ne e thirrim funksionin përsëri me metodën `next()`. Fillon dhe vazhdon aty ku ka ndaluar më parë, ende me `i` të barabartë me `10`. Tani, ai ndeshet me fjalën kyçe tjetër "yield" dhe jep `i * 2`. `i` është e barabartë me `10`, kështu që kthen `10 * 2`, që është `20`. Kjo rezulton në `10, 20`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Kur i kalojmë premtime (promises) të shumta metodës `Promise.race`, ajo zgjidh/refuzon premtimin _e parë_ që do të zgjidhet/refuzohet. Me metodën `setTimeout`, kalojmë një kohëmatës: 500 ms për premtimin e parë (`firstPromise`) dhe 100 ms për premtimin e dytë (`secondPromise`). Kjo do të thotë se `secondPromise`zgjidhet fillimisht me vlerën `'two'`. `res` tani mban vlerën e `'two'`, e cila printohet. + +
+
+
+#### Përgjigja: D
+
+Së pari, deklarojmë variablën `person` me vlerën e objektit i cili e ka vetinë `name`.
+
+
+
+Më pas, ne deklarojmë një variabël të quajtur `members`. E caktojmë elementin e parë të atij array të barabartë me vlerën e variablës `person`. Objektet ndërveprojnë me _referencë_ kur i vendosin të barabartë me njëri-tjetrin. Kur caktoni një referencë nga një ndryshore në tjetrën, ju bëni një _kopje_ të asaj reference. (vini re se ato nuk kanë të njëjtën referencë!)
+
+
+
+Pastaj e ri-inicializojmë variablën `person` të barabartë me `null`
+
+
+
+Ne po e modifikojmë vetëm vlerën e variblës `person`, dhe jo të elementit të parë ne array, meqenëse ai element ka një referencë të ndryshme (të kopjuar) për objektin. Elementi i parë në `members` ende mban referencën e tij ndaj objektit origjinal. Kur printojmë array `members`, elementi i parë ende mban vlerën e objektit, i cili printohet.
+
+
+ +#### Përgjigja: B + +Me unazën `for-in`, ne mund të iterojmë përgjatë çelësave të objektit, në këtë rast `name` dhe `age`. Në prapavijë, çelësat e objektit janë stringje (në qoftesë nuk janë Symbol). Në çdo unazë, ne vendosim vlerën e `item` të barabartë me çelësin aktual në të cilin po iterohet. Së pari, `item` është i barabartë me `name`, dhe printohet. Pastaj, `item` është e barabartë me `age` dhe printohet. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Radha e veprimeve matematikore të operatorit është rendi në të cilin përpiluesi (kompajleri) vlerëson shprehjet, qoftë nga e majta në të djathtë ose nga e djathta në të majtë. Kjo ndodh vetëm nëse të gjithë operatorët kanë përparësinë _të njejtë_. Ne kemi vetëm një lloj operatori: `+`. Për më tepër, radha e veprimeve matematikore është nga e majta në të djathtë. + +`3 + 4` llogaritet së pari. Kjo rezulton në numrin `7`. + +`7 + '5'` rezulton në `"75"` për shkak të shndërrimit të tipit (coercion). JavaScript-i e konverton numrin `7` ne një string, shiko pyetjen 15. Ne mund të i bashkojmë dy stringje duke e përdorur operatorin `+`. `"7"` + `"5"` rezulton në `"75"` + +
++ +#### Përgjigja: C + +Kthehen vetëm numrat e parë në string. Bazuar në _radix (bazë)_ (argumenti i dytë për të specifikuar se në çfarë tipi duam ta parsojmë atë: bazën 10, heksadecimal, oktal, binar, etj.), `parseInt` kontrollon nëse karakteret në string janë të vlefshme. Pasi të ndeshet me një karakter që nuk është një numër i vlefshëm në bazë, ai ndalon parsimin dhe injoron karakteret e ardhshme. + +`*` nuk është numër valid. Parson vetëm `"7"` në decimal `7`. `num` tani mban vlerën `7`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Kur iterojmë (map-ojmë) një array, vlera e `num` është e barabartë me elementin që është duke u iteruar aktualisht. Në këtë rast, elementet janë numra, kështu që kushti i deklaratës if `typeof num === "number"` kthen `true`. Funksioni map krijon një grup të ri dhe fut vlerat e kthyera nga funksioni. + +Megjithatë, ne nuk kthejmë një vlerë. Kur nuk kthejmë një vlerë nga funksioni, funksioni kthen `undefined`. Për çdo element në array, blloku i funksionit thirret, kështu që për secilin element ne kthejmë `undefined`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Argumentet kalohen si _vlerë_, përveç nëse vlera e tyre është një objekt, atëherë ato kalohen si _referencë_. `birthYear` kalohet sipas vlerës, pasi është një string, jo një objekt. Kur kalojmë argumente sipas vlerës, krijohet një _kopje_ e asaj vlere (shih pyetjen 46). + +Variabla `birthYear` ka referencë në vlerën `“1997”`. Argumenti `year` gjithashtu ka referencë në vlerën `"1997"`, por nuk është e njëjta vlerë si `birthYear`. Kur përditësojmë vlerën e `year` duke vendosur `year` të barabartë me `"1998"`, ne po përditësojmë vetëm vlerën e `year`. `birthYear` është ende i barabartë me `"1997"`. + +Vlera e `person` është objekt. Argumenti `member` ka referencë (të kopjuar) për objektin e njejtë. Kur modifikojmë një veti të objektit që `member` ka një referencë, vlera e `person` gjithashtu do të modifikohet, pasi të dy kanë një referencë për të njëjtin objekt. Vetia `name` e `person` tani është e barabartë me vlerën `"Lydia"`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Me deklaratën `throw`, ne mund të krijojmë gabime (error) të personalizuara. Me këtë deklaratë, ju mund të bëni përjashtime. Një përjashtim mund të jetë një string, një numër, një boolean ose një objekt. Në këtë rast, përjashtimi ynë është stringy `'Hello world!'`. + +Me deklaratën `catch`, ne mund të specifikojmë se çfarë të bëjmë nëse një përjashtim hidhet në bllokun `try`. Bëhet një përjashtim: stringu `'Hello world!'`. `e` tani është e barabartë me atë string, të cilin e regjistrojmë. Kjo rezulton në `'Oh an error: Hello world!'`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Kur një konstruktor thirret me fjalën kyçe `new`, ai krijon një objekt dhe vendos fjalën kyçe `this` për t'iu referuar atij objekti. Si parazgjedhje, nëse konstruktori nuk kthen asgjë në mënyrë të qartë, ai do të kthejë objektin e krijuar së fundi. + +Në këtë rast, konstruktori `Car` kthen në mënyrë eksplicite një objekt të ri me `make` të vendosur në `"Maserati"`, i cili mbishkruan sjelljen e paracaktuar. Prandaj, kur thirret `New Car()`, objekti i kthyer i caktohet `myCar`, duke rezultuar në daljen `“Maserati”` kur qaset `myCar.make`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +`let x = (y = 10);` është shkurtesë për: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Kur e vendosim `y` të barabartë me `10`, ne në të vërtetë e shtojmë vetinë `y` në objektin global (`window` në browser, `global` në Node). Në browser, `window.y` është tani e barabartë me `10`. + +Më pas, ne deklarojmë variablën `x` me vlerën `y`, e cila është `10`. Variablat e deklaruara me fjalën kyçe 'let' janë _block scoped_, ato përcaktohen vetëm brenda bllokut ku janë deklaruar; shprehja e funksionit të thirrur menjëherë (IIFE) në këtë rast. Kur përdorim operatorin `typeof`, operandi `x` nuk është i përcaktuar: ne po përpiqemi të qasim `x` jashtë bllokut ku ai është deklaruar. Kjo do të thotë se `x` nuk është përcaktuar. Vlerat e të cilave nuk u është caktuar një vlerë ose nuk janë deklaruar janë të tipit `"undefined"`. `console.log(typeof x)` kthen `"undefined"`. + +Megjithatë, ne krijuam një variabël globale `y` kur vendosëm `y` të barabartë me `10`. Kjo vlerë është e qasshme kudo në kodin tonë. `y` është përcaktuar dhe mban vlerën e tipit `"number"`. `console.log(typeof y)` kthen `"number"`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Ne mund të fshijmë veti nga objektet duke përdorur fjalën kyçe `delete`, gjithashtu në prototip. Duke fshirë një veti në prototip, ajo nuk është më e qasshme në zinxhirin e prototipit. Në këtë rast, funksioni `bark` nuk është më i qasshëm në prototip pas `delete Dog.prototype.bark`, por ne ende provojmë të i qasemi. + +Kur përpiqemi të thërrasim diçka që nuk është funksion, hidhet një 'TypeError'. Në këtë rast `TypeError: pet.bark is not a function`, pasi `pet.bark` është `undefined`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Objekti `Set` është një koleksion vlerash _unike_: një vlerë mund të paraqitet vetëm një herë në një grup (set). + +Vendosëm `[1, 1, 2, 3, 4]` me një vlerë dublikate `1`. Meqenëse nuk mund të kemi dy vlera të njëjta në një "set", njëra prej tyre largohet. Kjo rezulton në `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Një modul i importuar mund vetëm të i lexohet vlera (_read-only_): nuk mund të modifikohet. Vetëm moduli i cili i importon ato mund të ndërrojë atë vlerë. + +Kur tentojmë të rrisim vlerën e `myCounter`, do të marrim një error: `myCounter` mundet vetëm të lexohet dhe nuk mund të modifikohet. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Operatori "delete" kthen një vlerë booleane: `true` në fshirje të suksesshme, përndryshe do të kthejë `false`. Megjithatë, variablat e deklaruara me fjalën kyçe `var`, `const` ose `let` nuk mund të fshihen duke përdorur operatorin `delete`. + +Variabla `name` u deklarua me fjalën kyçe `const`, kështu që fshirja e saj nuk ishte e suksesshme: u kthye `false`. Kur vendosëm `age` të barabartë me `21`, ne në fakt shtuam një veti të quajtur `age` në objektin global. Ju mund të fshini me sukses vetitë nga objektet në këtë mënyrë, gjithashtu edhe objektin global, kështu që `delete age` kthen `true`. + +
+
+
+#### Përgjigja: C
+
+Ne mund të targetojmë vlerat nga vargjet ose vetitë nga objektet përmes destrukturimit. Për shembull:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+Vlera `a` tani është `1`, dhe vlera `b` tani është `2`. Çfarë ne bëmë në të vërtetë në pyetje, është:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Kjo do të thotë se vlera e `y` është e barabartë me vlerën e parë në array, që është numri `1`. Kur printojmë `y`, do të kthehet `1`.
+
+
+ +#### Përgjigja: B + +Është e mundur të kombinohen objektet duke përdorur operatorin e përhapjes (spread) `...`. Kjo ju lejon të krijoni kopje të çifteve çelës/vlerë të një objekti dhe t'i shtoni ato në një objekt tjetër. Në këtë rast, ne krijojmë kopje të objektit `user` dhe i shtojmë ato në objektin `admin`. Objekti `admin` tani përmban çiftet e kopjuara të çelësit/vlerës, që rezulton në `{ admin: true, emri: "Lydia", mosha: 21 }`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Me metodën `defineProperty`, ne mund të shtojmë veti të reja në një objekt, ose të modifikojmë ato ekzistuese. Kur shtojmë një veti në një objekt duke përdorur metodën `defineProperty`, ato janë si parazgjedhje _not enumerable_. Metoda `Object.keys` kthen të gjithë emrat e vetive _numerable_ nga një objekt, në këtë rast vetëm `"name"`. + +Vetitë e shtuara duke përdorur metodën `defineProperty` janë të pandryshueshme si parazgjedhje. Ju mund ta mbishkruani këtë sjellje duke përdorur veçoritë `writable`, `configurable` dhe `enumerable`. Në këtë mënyrë, metoda `defineProperty` ju jep shumë më tepër kontroll mbi vetitë që po i shtoni një objekti. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Argumenti i dytë i "JSON.stringify" është _zëvendësuesi_. Zëvendësuesi mund të jetë ose një funksion ose një array, dhe ju lejon të kontrolloni se çfarë dhe si duhet të konvertohet një vlerë e JavaScript në JSON string. + +Nëse zëvendësuesi është një _array_, vetëm emrat e vetive të përfshira në array do të shtohen në stringun JSON. Në këtë rast, përfshihen vetëm vetitë me emrat `"level"` dhe `"health"`, përjashtohet `"username"`. `data` tani është e barabartë me `"{"level":19, "health":90}"`. + +Nëse zëvendësuesi është një _funksion_, ky funksion thirret në çdo veti në objektin që po e përdorni metodën 'stringify'. Vlera e kthyer nga ky funksion do të jetë vlera e vetive kur të shtohet në vargun JSON. Nëse vlera është `undefined`, kjo veti përjashtohet nga vargu JSON. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Operatori unar `++` fillimisht kthen vlerën e operandit, pastaj e rrit vlerën e tij. Vlera e `num1` është `10`, meqenëse funksioni `increaseNumber` fillimisht kthen vlerën e `num`, e cila është `10`, dhe vetëm pastaj e rrit vlerën e `num`. + +`num2` është `10`, pasi ne e kaluam `num1` si argument tek `increasePassedNumber`. `number` është i barabartë me `10`(vlera e `num1`). Përsëri, operatori unar `++` _së pari kthen_ vlerën e operandit, dhe pastaj rrit vlerën e tij. Vlera e `number` është `10`, kështu që `num2` është e barabartë me `10`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Në ES6, ne mund të inicializojmë parametrat me një vlerë të paracaktuar (default). Vlera e parametrit do të jetë vlera e paracaktuar, nëse asnjë vlerë tjetër nuk i është kaluar funksionit, ose nëse vlera e parametrit është `"undefined"`. Në këtë rast, ne i shpërndajmë vetitë e objektit `value` në një objekt të ri, kështu që `x` ka vlerën e paracaktuar të `{ number: 10 }`. + +Argumenti i paracaktuar vlerësohet (llogaritet) në _kohën e thirrjes_! Sa herë që thërrasim funksionin, krijohet një objekt i ri. Ne e thërrasim funksionin `multiply` dy herët e para pa kaluar vlerën: `x` ka vlerën e paracaktuar të `{ number: 10 }`. Më pas printojmë vlerën e shumëzuar të atij numri, që është `20`. + +Herën e tretë që thërrasim funksionin `multiply`, kalojmë një argument: objektin e quajtur `value`. Operatori `*=` është në fakt shkurtesë për `x.number = x.number * 2`: ne e modifikojmë vlerën e `x.number` dhe printojmë vlerën e shumëzuar `20`. + +Herën e katërt, ne e kalojmë përsëri objektin `value`. `x.number` është modifikuar më parë në `20`, kështu që `x.number *= 2` printon `40`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Argumenti i parë që merr metoda `reduce` është _akumulatori_, në këtë rast `x`. Argumenti i dytë është _vlera aktuale_, `y`. Me metodën e reduktimit, ne ekzekutojmë një funksion të kthimit (callback) në çdo element në array, i cili përfundimisht mund të rezultojë në një vlerë të vetme. + +Në këtë shembull, ne nuk jemi duke kthyer ndonjë vlerë, jemi vetëm duke printuar vlerat e akumulatorit dhe vlerën aktuale. + +Vlera e akumulatorit është e barabartë me vlerën e kthyer më parë të funksionit të kthimit (callback). Nëse nuk e kaloni argumentin opsional `initialValue` në metodën `reduce`, akumuluesi është i barabartë me elementin e parë në thirrjen e parë. + +Në thirrjen e parë, akumuluesi (`x`) është `1`, dhe vlera aktuale (`y`) është `2`. Ne nuk kthehemi nga callback, ne printojmë akumuluesin dhe vlerën aktuale: `1` dhe `2` printohen. + +Nëse nuk ktheni një vlerë nga një funksion, ai kthen `undefined`. Në thirrjen tjetër, akumuluesi është `undefined` dhe vlera aktuale është `3`. `undefined` dhe `3` printohet. + +Në thirrjen e katërt, ne përsëri nuk kthehemi nga callback. Akumulatori është përsëri `undefined` dhe vlera aktuale është `4`. `undefined` dhe `4` printohen. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Në një klasë të derivuar, ju nuk mund të përdorni fjalën kyçe `this` përpara se të e thirrni `super`. Nëse provoni ta bëni këtë, do të jap `ReferenceError`: 1 dhe 4 do të hedhin një gabim referimi. + +Me fjalën kyçe `super`, ne e thërrasim konstruktorin e asaj klase mëmë me argumentet e dhëna. Konstruktori i prindit merr argumentin `name`, kështu që ne duhet të kalojmë `name` në `super`. + +Klasa `Labrador` merr dy argumente, `name` meqenëse trashëgon klasën 'Dog', dhe `size` si një veti shtesë në klasën `Labrador`. Ata të dy duhet t'i kalojnë konstruktorit në `Labrador`, i cili implementohet saktë duke përdorur konstruktorin 2. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Me fjalën kyçe `import`, të gjitha modulet e importuara parsohen fillimisht (_para-parsed_). Kjo do të thotë që modulet e importuara ekzekutohen _të parat_, kodi në file që importon modulin ekzekutohet _më pas_. + +Ky është një dallimi në mes `require()` në CommonJS dhe `import`! Me `require()`, mund të ngarkoni varësitë sipas kërkesës gjatë ekzekutimit të kodit. Nëse do të kishim përdorur `require` në vend të `import`, `running index.js`, `running sum.js`, `3` do të ishte printuar në tastierë. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Çdo Symbol është tërësisht unik. Arsyeja e jepjes të argumentit në Symbol është të i jap përshkrim Symbol. Vlera e Symbol nuk është e varur nga argumenti i cili i ipet. Meqenëse po testojmë barazueshmërinë, ne jemi duke krijuar dy Symbol tërësisht të reja: `Symbol('foo')` i parë dhe `Symbol('foo)` i dytë. Të dy janë vlera unike dhe jo të barabarta me njëra tjetrën, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` kthen `false`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Me metodën `padStart`, mund të shtojmë mbushje (padding) në fillim të një stringu. Vlera e kaluar në këtë metodë është gjatësia totale e stringut së bashku me mbushjen. Vargu "Lydia Hallie" ka një gjatësi prej `12` karakteresh. `name.padStart(13)` vendos 1 hapësirë në fillim të vargut, sepse 12 + 1 është 13. + +Nëse argumenti i kaluar në metodën `padStart` është më i vogël se gjatësia e array, nuk do të shtohet asnjë mbushje. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Me operatorin `+`, ju mund të bashkoni vargjet. Në këtë rast, ne po bashkojmë stringun `"🥑"` me stringun `"💻"`, duke rezultuar në `"🥑💻"`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Një funksion gjenerues (generator function) "pauzon" ekzekutimin e tij kur sheh fjalën kyçe `yield`. Së pari, duhet ta lëmë funksionin të japë vargun "A ju pëlqen JavaScript?", i cili mund të bëhet duke thirrur `game.next().value`. + +Çdo rresht ekzekutohet derisa të gjejë fjalën kyçe të parë "yield". Ekziston një fjalë kyçe `yield` në rreshtin e parë brenda funksionit: ekzekutimi ndalon me yield-in e parë! _Kjo do të thotë se variabla `Përgjigja` nuk është përcaktuar ende!_ + +Kur e thërrasim `game.next("Po").value`, `yield` i mëparshëm zëvendësohet me vlerën e parametrave të kaluar në funksionin `next()`, `"Yes"` në këtë rast. Vlera e ndryshores `Përgjigja` tani është e barabartë me `"Yes"`. Kushti i deklaratës if kthehet `false`, dhe `JavaScript loves you back ❤️` printohet. + +
++ +#### Përgjigja: C + +`String.raw` kthen një varg ku karakteret speciale (`\n`, `\v`, `\t` etj.) injorohen! Vizat e pasme mund të jenë një problem pasi mund të përfundoni me diçka si: + +`const path = `C:\Documents\Projects\table.html`` + +E cila do të rezultonte në: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +Me `String.raw`, vetëm do e injoronte karakterin special dhe do të printonte: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +Në këtë rast, `Hello\nworld` do të printohet. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Një funksion asinkron gjithmonë kthen një "promise". `await` duhet të pres për funksionin "promise" te zgjidhjet: një "promise" në pritje do të kthehet kur e thirrim `getData()` në mënyrë që të vendosim `data` në të. + +Nëse do të dëshironim të kemi qasje në vlerën e zgjidhur `"I made it"` do të kishim përdorur metodën `.then()` në `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Kjo do të printonte `"I made it!"` + +
++ +#### Përgjigja: B + +Metoda `.push()` kthen _gjatësinë_ e vargut "array" të ri! Më parë, array përmbante një element (stringun `"banana"`) dhe kishte gjatësinë `1`. Pasi shtuam stringun `"apple"` në array, ai do të përmbajë dy elemente dhe do të ketë gjatësinë `2`. Kjo kthehet nga funksioni `addToList`. + +Metoda `push` modifikon array origjinal. Në qoftëse ju dëshironi të ktheni _array_ nga funksioni në vend të _gjatësisë së vargut_, ateherë ju duhet të ktheni `list` pasi e vendosni `item` në të. + +
++ +#### Përgjigja: B + +`Object.freeze` e bën të pamundur shtimin, largimin ose modifikimin e vetive në një objekt (përveç nëse vlera e një vetie është një objekt tjetër). + +Kur krijojmë ndryshoren `shape` dhe e vendosim të barabartë me objektin e ngrirë `box`, `shape` i referohet gjithashtu një objekti të ngrirë. Ju mund të kontrolloni nëse një objekt është i ngrirë duke përdorur `Object.isFrozen`. Në këtë rast, `Object.isFrozen(shape)` do të kthehej e vërtetë, pasi variabla `shape` ka një referencë për një objekt të ngrirë. + +Meqenëse `shape` është e ngrirë dhe meqenëse vlera e `x` nuk është një objekt, ne nuk mund të modifikojmë vetinë `x`. `x` është ende e barabartë me `10` dhe `{ x: 10, y: 20 }` do të printohet. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Duke përdorur [sintaksen e funksioneve destruktuese](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/Reference/Operators/Destructuring_assignment) ne mund të targetojmë vlerat nga vargjet, ose vetitë nga objektet, në variabla të veçanta: + +```javascript +const { firstName } = { firstName: 'Lydia' }; +// versioni i ES5: +// var firstName = { firstName: 'Lydia' }.firstName; + +console.log(firstName); // "Lydia" +``` + +Gjithashtu, një veti mund të targetohet nga një objekt dhe t'i caktohet një variableje me një emër të ndryshëm nga vetia e objektit: + +```javascript +const { firstName: myName } = { firstName: 'Lydia' }; +// versioni i ES5: +// var myName = { firstName: 'Lydia' }.firstName; + +console.log(myName); // "Lydia" +console.log(firstName); // Uncaught ReferenceError: firstName is not defined +``` + +Prandaj, `firstName` nuk ekziston si variabël, kështu që tentimi për të qasur vlerën e saj do të ngrejë një `ReferenceError`. + +**Shënim:** Kujdes nga vetitë e `global scope`: + +```javascript +const { name: myName } = { name: 'Lydia' }; + +console.log(myName); // "lydia" +console.log(name); // "" ----- Browser psh. Chrome +console.log(name); // ReferenceError: name is not defined ----- NodeJS + +``` + +Kurdo që JavaScript nuk mundet të gjejë një varibël në _current scope_, ngrihet në [Scope chain](https://github.com/getify/You-Dont-Know-JS/blob/2nd-ed/scope-closures/ch3.md) dhe kërkon për të dhe në qoftëse e arrin nivelin më të lartë të shtrirjes (the top-level scope), të quajtur __Global scope__, dhe ende nuk e gjen do të ngrejë `ReferenceError`. + +- Në __Browsers__ si _Chrome_, `name` është _vetia e shtrirjes globale e vjetëruar_. Në këtë shembull, kodi funksionon brenda _global scope_ dhe nuk ka asnjë variabël lokale të përcaktuar nga përdoruesi për `name`, prandaj ai kërkon _variables/properties_ të paracaktuara në shtrirjen globale, në këtë rast shfletuesve, ai kërkon përmes objektit `window`, dhe do të nxjerrë vlerën [window.name](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window/name) e cila është e barabartë me një varg __bosh__. +- Në __NodeJS__, nuk ka një veçori të tillë në objektin `global`, kështu që përpjekja për të iu qasur një variable joekzistente do të ngrejë një [ReferenceError](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/Reference/Errors/Not_defined). + +
++ +#### Përgjigja: A + +Një funksion është gjithmonë funksion i pastër nëse sa herë që i kalojmë argumente të njëjta gjithmonë kthen rezultatin e njëjtë. + +Funksioni `sum` _gjithmonë_ kthen të njëjtin rezultat. Nëse i kalojmë `1` dhe `2`, gjithmonë do të kthejë `3` pa ndonjë efekt anësorë. Nëse i kalojmë `5` dhe `10`, gjithmonë do të kthejë `15`, e kështu me radhë. Ky është definicioni i një funksioni të pastër. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Funksioni `add` është një funksion _memoized_. Me memoizim, ne mund të ruajmë rezultatet e një funksioni në mënyrë që të përshpejtojmë ekzekutimin e tij. Në këtë rast, ne krijojmë një objekt `cache` që ruan vlerat e kthyera më parë. + +Nëse e thirrim sërish funksionin `addFunction` me të njëjtin argument, ai fillimisht kontrollon nëse e ka marrë tashmë atë vlerë në cache-in e tij. Nëse është kështu, vlera e caches do të kthehet, e cila kursen kohën e ekzekutimit. Përndryshe, nëse nuk është i ruajtur në memorie, ai do të llogarisë vlerën dhe do ta ruajë atë më pas. + +Ne e thirrim funksionin `addFunction` tre herë me të njëjtën vlerë: në thirrjen e parë, vlera e funksionit kur `num`" është e barabartë me `10` nuk është ruajtur ende në memorie. Kushtëzimi if `num in cache` kthen `false`, dhe blloku else ekzekutohet: `Calculated! 20` printohet dhe vlera e rezultatit i shtohet objektit të cache-it. `cache` tani duket si `{ 10: 20 }`. + +Herën e dytë, objekti `cache` përmban vlerën që kthehet për `10`. Kushtëzimi if `num in cache` kthen `true`, dhe `'From cache! 20'` printohet. + +Herën e tretë, ne kalojmë `5 * 2` te funksioni i cili llogaritet si `10`. Objekti `cache` përmban vlerën që kthehet për `10`. Kushtëzimi if `num in cache` kthen `true`, dhe `'From cache! 20' printohet. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Me unazën _for-in_, ne mund të iterojmë në vetitë _e numërueshme_. Në një array, vetitë e numërueshmë janë "çelësat" e elementeve të array, të cilët janë në të vërtetë indekset e tij. Mund të shikoni array si: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Ku çelësat janë vetitë e numërueshme. `0` `1` `2` `3` printohet. + +Me unazën _for-of_, ne mund të iterojmë mbi __iterables__. Një array është një "iterable". Kur iterojmë mbi array, variabla "item" është e barabartë me elementin mbi të cilin po iterojmë aktualisht, "☕"` `"💻"` `"🍷"` `"🍫"` printohet. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Elementet e array mund të mbajnë çfarë vlere. Numra, stringje, objekte, array të tjerë, null, vlera boolean-e, undefined, dhe shprehje të tjera si data, funksione dhe kalkulime. + +Elementi do të jetë i barabartë me vlerën e kthyer. `1 + 2` kthen `3`, `1 * 2` kthen `2` dhe `1 / 2` kthen `0.5`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Paraprakisht, argumentet kane vlerën `undefined`, përveç në qoftëse ndonjë vlerë i kalohet në funksion. Në këtë rast, ne nuk e kaluam ndonjë vlerë për argumentin `name`. `name` është e barabartë me `undefined` e cila edhe printohet. + +Në ES6, ne mund të mbishkruajmë këtë vlerë paraprake `undefined` me parametër të definuar paraprakisht. Për shembull: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +Në këtë rast, nëse ne nuk kalojmë ndonjë vlerë ose e kalojmë `undefined`, `name` do të ishte gjithmonë i barabartë me stringun `Lydia`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Vlera e fjalës kyçe `this` varet nga vendi ku e përdorni. Në një __metodë__, si metoda `getStatus`, fjala kyçe `this` i referohet _objektit që i përket metoda_. Metoda i përket objektit `data`, kështu që `this` i referohet objektit `data`. Kur printojmë `this.status`, vetia `status` në objektin `data` printohet, që është `"🥑"`. + +Me metodën `call`, ne mund të ndryshojmë objektin të cilit i referohet fjala kyçe `this`. Në __funksione__, fjala kyçe `this` i referohet _objektit të cilit i përket funksioni_. Ne deklaruam funksionin `setTimeout` në objektin _global_, kështu që brenda funksionit `setTimeout`, fjala kyçe `this` i referohet objektit _global_. Në objektin global, ekziston një variabël e quajtur _status_ me vlerën `"😎"`. Kur printoni `this.status`, `"😎"` printohet. + +
++ +#### Përgjigja: A + +0Vendosëm variablën `city` të barabartë me vlerën e vetisë të quajtur `city` në objektin `person.`. Në objekt nuk ka ndonjë veti e cila quhet `city`, kështu që variabla `city` ka vlerën `undefined`. + +Vini re, ne _nuk_ jemi duke iu referuar objektit `person`! Ne vetëm e vendosëm variablën `city` të barabartë me vlerën aktuale të vetisë `city` në objektin `person`. + +Pastaj, ne vendosëm `city` të barabartë me stringun `"Amsterdam"`. Kjo nuk e ndryshon objektin person: nuk ka ndonjë referencë tek ai objekt. + +Kur printojmë objektin `person`. objekti i pamodifikuar kthehet. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Variablat e deklaruara me fjalët kyçe `const` dhe `let` janë të qasshme vetëm në bllokun ku shtrihen (_block-scoped_). Një bllok quhet gjithçka që gjendet brenda kllapave gjarpërore (`{ }`). Në këtë rast, kllapat gjarpërore e deklarimeve if/else. Nuk mund të i referencohemi një variable jashtë bllokut ku është deklaruar, sepse do të ngrihet ReferenceError. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Vlera e `res` në `.then` të dytë do të jetë e barabartë me vlerën e kthyer në `.then` paraprak. You mund të bëni `.then`-ë të tjerë si në shembull, ku vlera do të kalohet në trajtuesin tjetër. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Me `!!name`, ne vendosim në qoftëse vlera e `name` është e vërtetë osë false. Nëse "name" është e vërtetë, për të cilën duam të testojmë, `!name` kthen `false`. `!false` (e cila është vlera të cilën `!!name` ka) kthen `true`. + +Kur vendosim `hasName` të barabartë me `name`, ju vendosni `hasName` të barabartë me çdo vlerë të cilën e kaloni si arguemnt tek funksioni `getName`, jo vlera boolean-e `true`. + +`new Boolean(true)` kthen një mbështjellës së objektit, jo vetë vlerën boolean-e. + +`name.length` kthen gjatësinë e argumentit të kaluar, jo në qoftëse është `true` ose jo. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Në mënyrë që të marrim karakterin në një indeks specifik në string, mund të përdorimin notacionin e kllapave të mëdha "[]". Karakteri i parë në string ka indeksin 0, dhe kështu me rradhë. Në këtë rast, ne duam të marrim elementin me indeks 0, karakterin `"I"`, i cili printohet. + +Vini re se kjo metodë nuk suportohet në IE7 e më poshtë. Në këtë rast përdorni `.charAt()`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Ne mund të përcaktojmë një vlerë paraprakisht të barabartë me ndonjë parametër tjetër të funksionit, përderisa ato janë të deinuara përpara vlerës së paradefinuar. Ne e kalojmë vlerën `10` tek funksioni `sum`. Nëse funksioni `sum` pranon vetëm një argument, do të thotë se vlera për `num2` nuk është kaluar, dhe vlera e `num1` është e barabartë me vlerën `10` e cila ka kaluar si argument në këtë rast. Vlera e paradefinuar e `num2` është vlera e `num1`, e cila është `10`. `num1 + num2` kthen `20`. + +Në qoftëse provoni të vendosni një vlerë të paradefinuar të barabartë me një parametër i cili definohet _pastaj_ (në të djathë), vlera e parametrit nuk do të jetë e inicializuar ende, e cila do të kthejë një error. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Me sintaksën `import * as name`, ne importojmë _të gjithë eksportet_ nga fajlli `module.js` në `index.js` si një objekt i ri i cili quhet `data` i cili krijohet. Në `module.js`, gjenden dy eksporta: eksporti i paracaktuar dhe një eksport i emërtuar. Eksporti i paracaktuar është funksion i cili kthen stringun `Hello World`, dhe esksporti i emëruar është variabla e quajtur `name` e cila ka vlerën e stringut `"Lydia"`. + +Objekti `data` ka një veti `default` për eksportin e paracaktuar, vetitë e tjera kanë emrat e eksporteve të emëruara dhe vlerat e tyre korrespoduese. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Klasat janë si sintaksë që është krijuar për t'i bërë gjërat më të lehta për t'u lexuar ose për t'u shprehur për funksionet e konstruktorëve. Ekuivante e klasës `Person` si funksion kontruktorë do të ishte: + +```javascript +function Person(name) { + this.name = name; +} +``` + +Thirrja e një konstruktori me `new` rezulton në krijimin e një instance të `Person`, `typeof` do të kthejë `"object"` për një instancë. `typeof member` kthen `"object"`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Metoda `.push` kthen _gjatësinë e re_ të array, jo vetë array! Duke vendosur `newList` të barabartë me `[1, 2, 3].push(4)`, e vendosim `newList` të barabartë me gjatësinë e re të array: `4`. + +Pastaj, ne provojmë të përdorim metodën `.push` në `newList`. Meqenëse `newList` është vlera numerike e `4` ne nuk mund të përdorim metodën `.push`: do të ngrihet TypeError. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Funskionet e rregullta, të tillë si funksioni `giveLydiaPizza`, kanë vetinë `prototype`, e cila është një objekt (veti e objektit) me veti `constructor`. Funksionet shigjetë (arrow functions) sidoqoftë, të tilla si funskioni `giveLydiaChocolate`, nuk e kanë këtë veti `prototype`. Kur tentojmë të i qasemi vetisë `prototype` duke pëdorur `giveLydiaChocolate.prototype` do të na kthehet `undefined`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +`Object.entries(person)` kthen një array me array të ndërthurur, i cili përmban çelësat dhe objektet: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Përdorimi i unazës `for-of`, na mundëson iterimin në secilin element në array, dhe nën array në këtë rast. Ne mund të destrukturojmë nën array menjëherë në unazën for-of, duke përdorur `const [x, y]`. `x` është e barabartë me elementin e parë në nën array, `y` është e barabartë me elementin e dytë në nën array. + +Nën array i parë është `["name", "Lydia"]`, me `x` të barabartë me `"name"`, dhe `y` të barabartë me `"Lydia"`, e cila printohet. Nën array i dytë është `["age", 21 ]`, me `x` të barabartë me `"age"`, dhe `y` të barabartë me `21`, e cila printohet. + +
++ +#### Përgjigja: D + +`...args` është "rest" parametër. Vlera e "rest" parametrit është një array i cili përmban të gjitha argumentet e mbetura, **dhe mund të jetë vetëm parametri i fundit**! Në këtë shembull, "rest" parametri ishte parametri i dytë. Kjo nuk është e mundur, dhe do të ngrisë gabim sintaksorë. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit]; +} + +getItems(['banana', 'apple'], 'pear', 'orange'); +``` + +Shembulli i mësipërm funskionon. Do të kthejë array `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` + +
++ +#### Përgjigja: B + +Në JavaScript, nuk e duhet të e shkruajmë pikëpresjen `;` në mënyrë eksplicite, sidoqoftë makina e JavaScript prapë i vendos ato pas deklarimeve. Kjo quhet __Automatic Semicolon Insertion__ (vendosja e pikëpresjes automatikisht). Një deklaratë për shembull mund të jetë variabla, ose fjalët kyçe si `throw`, `return`, `break` etj. + +Në këtë rast, ne shkruajtëm deklaratën `return`, dhe vlerën tjetër `a + b` në rresht të ri. Sidoqoftë, meqenëse është rresht i ri, makina nuk e di se në të vërtetë ajo është vlera që ne po dëshirojmë të kthejmë. Në vend se të e llogarisë në atë mënyrë, në mënyrë automatike vendoset `return`. Kjo mund të shikohet edhe si kjo sintaksë: + +```javascript +return; +a + b; +``` + +Kjo do të thotë se `a + b` nuk arrihet asnjëherë, meqenëse funksioni ndalon ekzekutimin pas fjalës kyçe `return`. Nëse asnjë vlerë nuk kthehet si në këtë rast, funksioni kthen `undefined`. Vini re se nuk ka ndonjë përfshirje automatike pas deklarimit `if/else` + +
++ +#### Përgjigja: B + +Ne mund të iu shoqërojmë klasave konstruktorët e tjerë të klasave/funksioneve. Në këtë rast, ne vendosim `Person` të barabartë me `AnotherPerson`. Emri në këtë konstruktor është `Sarah`, kështu që vetia e emrit në instancën e re `Person`, `member` është `“Sarah”`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Një Symbol nuk është i _numërueshëm_. Metoda Object.keys kthen të gjithë çelësat e _numërueshëm në një objekt. Symbol nuk do të jetë i dukshëm, dhe një array i zbrazët do të kthehet. Kur e printojmë objektin në tërësi, të gjitha vetitë janë të dukshme, edhe ato të cilat nuk janë te numërueshme. + +Kjo është vetëm një nga shumë vetitë e symbol, përveç përfaqësimit të një vlere krejtësisht unike (e cila parandalon konflikt në emërtim të objekteve, për shembull kur punoni me 2 librari që duan të shtojnë vetitë në të njëjtin objekt), ju gjithashtu mund të "fshehni" vetitë e objekteve në këtë mënyrë (edhe pse jo plotësisht. Ju mund t'i qaseni simboleve duke përdorur metodën `Object.getOwnPropertySymbols()`). + +
++ +#### Përgjigja: A + +Funksioni `getList` merr një array si argument. Brenda kllapave të funksionit `getList`, ne e destrukturojmë ketë array në mënyrën e duhur. Kjo mund të shihet edhe si: + +`[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + +Me "rest" parametrin `...y`, ne i vendosim argumentet "e mbetura" në një array. Argumentet e mbetura janë `2`, `3` dhe `4` në këtë rast. Vlera e `y` është një array, i cili i përmban të gjithë parametrat e mbetur. Vlera e `x` është e barabartë me `1` në këtë rast kur e printojmë `[x, y]`, printohet `[1, [2, 3, 4]]`. + +Funskioni `getUser` merr një objekt. Me funksionet shigjetë (arrow function), ne nuk kemi nevojë të shkruajmë kllapat gjarpërore nëse vetëm dëshirojmë të kthejmë një vlerë. Sidoqoftë, nëse dëshironi që në mënyrë instante të ktheni një objekt nga një arrow funksion, mund të e shkruani brenda kllapave të vogla "()", përndryshe çdo gjë mes dy kllapave do të interpretohet si një deklaratë blloku. Në këtë rast kodi në mes të kllapave nuk është kod valid i JavaScript, kështu që do të ngrihet `SyntaxError`. + +Funskioni i meposhtëm do të kthente një objekt: + +`const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })` + +
++ +#### Përgjigja: C + +Variabla `name` mban vlerën e një stringu, i cili nuk është funksion, prandaj nuk mund të thirret si i tillë. + +TypeErrors do të ngrihen kur një vlerë nuk është e tipit që pritet. JavaScript pret që `name` të jetë një funksion meqenëse po provojmë të e thirrim atë. Sidoqoftë është një string, prandaj do të marrim TypeError: "name" nuk është një funksion. + +SyntaxErrors do të ngrihen kur ne shënojmë diçka e cila nuk është valide në JavaScript, për shembull kur e shënojmë fjalën `return` si `retrun`. +ReferenceErrors ngrihen kur Javascript-i nuk është në gjendje të gjejë referencë tek një vlerë të cilën ne provojmë të i qasemi. + +
++ +#### Përgjigja: B + +`[]` është vlerë "truthy". Me operatorin `&&`, vlera në anën e djathtë do të kthehet nëse vlera në anën e majtë është vlerë "truthy". Në këtë rast, vlera në anën e majtë `[]` është vlerë "truthy" prandaj `"Im"` do të kthehet. + +`""` është vlerë "falsy". Nësë ana e majtë është falsy, asgjë nuk kthehet. `n't` nuk do të kthehet. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Me operatorin `||`, ne mund të kthejmë vlerën e parë "truthy" të operandit. Nëse të gjitha vlerat janë "falsy", operandi i fundit do të kthehet. + +`(false || {} || null)`: objekti i zbrazët `{}` është vlerë "truthy". Ky është i pari dhe i vetmi vlerë "truthy", i cili kthehet. `one` është i barabartë me `{}`. + +`(null || false || "")`: të gjithë operandët janë vlera "falsy". Kjo do të thotë se operandi i fundit, `""` do të kthehet. `two` është i barabartë me `""`. + +`([] || 0 || "")`: array i zbrazët `[]` është vlerë "truthy". Kjo është vlera e parë "truthy" e cila kthehet. `three` është e barabartë me `[]`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Me një premtim, në thelb themi _Dëshiroj ta ekzekutoj këtë funksion, por do të e lë mënjanë për momentin ndërsa është duke u ekzekutuar pasi kjo mund të marrë pak kohë. Vetëm kur një vlerë e caktuar zgjidhet (ose refuzohet) dhe kur "call stack" është bosh, unë dua ta përdor këtë vlerë._ + +Ne mund të marrim këtë rezultat me të dy: `.then` dhe fjalën kyçe `await` në `async` funksione. Edhe pse mund të marrim vlerën e 'promise' me të dy `.then` dhe `await` ato funksionojnë pak më ndryshe. + +Në funksionin e parë `firstFunction`, në një mënyrë e vendosim funksionin 'myPromise' mënjanë përgjatë ekzekutimit, por ne e vazhdojmë ekzekutimin e kodit tjetër, i cili në këtë rast është `console.log('second')`. Pastaj, funksioni zgjidhet me stringun `I have resolved`, i cili pastaj printohet pasi që e sheh se call stack është i zbrazët. + +Me fjalën kyçe `secondFunction`, në të vërtetë e pauzojmë ekzekutimin e funksionit async derisa vlera të zgjidhet përpara se të vazhdojmë tek rreshti tjetër. + +Kjo do të thotë se pret për `myPromise` të zgjidhet me vlerën `I have resolved`, dhe pasi ajo të ndodhë ne vazhdojmë ne rreshtin e ardhshëm: `second` do të printohet. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Operatori `+` nuk përdoret vetëm vetëm për të mbledhur vlerat numberike, por mund të e përdorim për bashkimin e stringjeve. Sa herë që makina e JavaScript e vëren se një ose më shumë vlera nuk janë numra, e shndërron numrin në string. + +Ne fillim është `1` i cili është vlerë numerike. `1 + 2` kthen numrin 3. + +Megjithatë, vlera e dytë është string `"Lydia"`. `"Lydia"` është string dhe `2` është numër: `2` shndërrohet në string. `"Lydia"` dhe `"2"` bashkohen, dhe kjo rezulton në stringun `"Lydia2"`. + +`{ name: "Lydia"}` është objekt. Nuk është as numër as objekt është string, prandaj i konsideron si stringje të dyja. Sa herë që i konsiderojmë si stringje objektet e zakonshme, behet `"[object Object"]`.`"[object Object"]` bashkohet me `"2"` dhe bëhet `"[object Object]2"`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Ne mund të kalojmë qfarëdo vlere që duam te `Promise.resolve`, 'promise' ose 'jo-promise'. Metoda vetë kthen një 'promise' e cila zgjidhet me vlerën (`fulfilled`). Nëse i kaloni një funksion të zakonshëm, do të zgjidhet një promise me një vlerë të zakonshme. Nëse i kaloni një 'promise' si argument, do të zgjidhjet një promise me vlerën e zgjidhur me vlerën që i kalohet si promise. + +Në këtë rast, ne vetëm i kaluam si argument vlerën numerike `5`. Kthen promise të zgjidhur me vlerë `5`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Objektet vendosen si argumente në bazë të referencës së tyre. Kur i kontrollojmë objektet me operatorin për barazim strikt (`===`), ne po kontorllojmë referencën e tyre. + +Ne e paracaktuam vlerën e `person2` të barabartë me objektin `person`, dhe e kaluam objektin `person` si vlerë të `person1`. + +Kjo do të thotë që të dy vlerat kanë referencë të e njejta hapësirë memorike, dhe kështu ato janë të barabarta. + +Blloku i kodit në deklarimin `else` ekzekutohet dhe `They are the same!` printohet. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Në JavaScript, kemi dy mënyra për të iu qasur vetive të një objekti: notacioni me kllapa të mëdha "[]" ose notacioni me pikë ".". Në këtë shembull ne po e perdorim notacionin (`colorConfig.colors`) në vend të notacionit me kllapë (`colorConfig["colors"]`). + +Me notacionin me pikë, JavaScript provon të gjejë veti në objekt me saktësisht të njejtin emër. Në këtë shembull, JavaScript provon të gjejë një veti e cila quhet `colors` në objektin `colorConfig`. Nuk ka ndonjë veti të quajtur `colors`, prandaj kjo do të kthejë `undefined`. Pastaj ne provojmë të i qasemi vlerës së elementit të parë ne array duke përdorur `[1]`. Nuk mund të e bëjmë këtë në vlerën e cila është `undefined`, prandaj do të ngrihet `TypeError`: `Cannot read property '1' of undefined`. + +JavaScript i interpreton deklarimet. Kur përdorim notacionin me kllapa të mëdha, e sheh kllapën hapëse `[` dhe vazhdon kërkon derisa të gjen kllapën mbyllëse `]`. Vetëm atëherë, e llogarit deklarimin. Nëse do të përdornim `colorConfig[colors[1]]`, do të kishte kthyer vlerën e vetisë `red` në objektin `colorConfig`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Në prapavijë, emoji-t janë kode të veçanta. Unikodet për emoji-t e zemrës janë `"U+2764 U+FE0F"`. Këto janë gjithmonë të njëjta për të njëjtat emoji, kështu që ne po krahasojmë dy stringje të barabarta me njëri-tjetrin, gjë që ktheh 'e vërtetë'. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Me motodën `splice`, ne modifikojmë array origjinal duke fshirë, zëvendësuar ose shtuar elemente. Në këtë rast, ne larguam 2 gjëra duke filluar nga indeksi 1 ( larguam `'🥑'` dhe `'😍'`) dhe shtuam ✨ në vend të tyre. + +`map`, `filter` dhe `slide` kthen array të ri, `find` kthen një element dhe `reduce` kthen një vlerë të reduktuar. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Ne vendosëm vlerën e vetisë `favoriteFood` në objektin `info` të barabartë me stringun me emoji-n e picës, `'🍕'`. Një string është një tip i të dhënave primitive. Në JavaScript, tipet primitive të të dhënave nuk ndërveprojnë me referencë. + +Në JavaScript, tipet primitive të të dhënave (gjithçka që nuk është objekt) ndërveprojnë me _vlerë_. Në këtë rast, ne vendosim vlerën e vetisë `favoriteFood` në objektin `info` të barabartë me vlerën e elementit të parë në array `food`, stringu me emoji-n e picës në këtë rast (`'🍕'`). Një string është një tip i të dhënave primitive dhe ndërvepron sipas vlerës (shikoni [blogpost](https://www.theavocoder.com/complete-javascript/2018/12/21/by-value-vs-by-reference) nëse jeni të interesuar të mësoni më shumë) + +Më pas, ne ndryshojmë vlerën e vetisë `favoriteFood` në objektin `info`. Vargu `food` nuk ka ndryshuar, pasi vlera e `favoriteFood` ishte thjesht një _kopje_ e vlerës së elementit të parë në grup dhe nuk ka një referencë për të njëjtin vend në memorie si elementi në `food[0]`. Kur printojmë 'food', është ende array origjinal, "['🍕", "🍫", "🥑", "🍔"]". + +
++ +#### Përgjigja: A + +Me metodën `JSON.parse()`, ne mund të parsojmë JSON stringun në një vlerë JavaScript-i. + +```javascript +// Stringifimi i një numri në një JSON valid, pastaj parsimi i nje4 stringu në vlerë të JavaScript: +const jsonNumber = JSON.stringify(4); // '4' +JSON.parse(jsonNumber); // 4 + +// Stringifimi i një array në JSON valid, pastaj parsimi i JSON stringut ne një vlerë të JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]); // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray); // [1, 2, 3] + +// Stringifimi i një objekti në JSON valid, pastaj parsimi i JSON stringut në një vlerë të JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: 'Lydia' }); // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray); // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Përgjigja: D + +Secili funksion ka _kontekstin e vetë të ekzekutimit_. Funksioni `getName` së pari shikon brenda kontekstit të tij në qoftëse përmban variablën `name` të cilën po provojmë të i qasemi. Në këtë rast, funksioni `getName` përmban variablën e tij `name`: e deklaruam variablën `name` me fjalën kyçe `let`m dhe i inicializuam vlerën `'Sarah'`. + +Variablat me fjalën kyçe `let` (dhe `const`) ngriten (hoistoh-en), por për dallim nga `var` nuk inicializohen. Ato nuk janë të qasshme më herët se rreshti në të cilin janë deklaruar (i kemi deklaruar). Kjo quhet "zona e vdekur e përkohshme" (temporal dead zone). Kur tentojmë të i qasemi variablave përpara se ato të deklarohen, JavaScript hedh `ReferenceError`. + +Nëse nuk do të kishim deklaruar `name` brenda funksionit `getName`, makina e JavaScript do të kishte shikuar poshtë _zingjirit të shtrirjes_. Fusha e jashtme ka variabël të quajtur `name` me vlerë `Lydia`. Në këtë rast, do të kishte printuat `Lydia`. + +```javascript +let name = 'Lydia'; + +function getName() { + console.log(name); +} + +getName(); // Lydia +``` + +
++ +#### Përgjigja: C + +Me fjalën kyçe `yield`, ne i japim vlerat në një funksion gjenerator. Me fjalën kyçe `yield*`, ne mund të nxjerrim vlera nga një funksion tjetër gjenerues, ose objekt i iterueshëm (për shembull një array). + +Në `generatorOne`, ne japim të gjithë array `['a', 'b', 'c']'` duke përdorur fjalën kyçe `yield`. Vlera e vetisë `value` në objektin e kthyer me metodën `next` në `one` (`one.next().value`) është e barabartë me të gjithë grupin `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value); // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value); // undefined +``` + +Në `generatorTwo`, ne përdorim fjalën kyçe `yield*`. Kjo do të thotë se vlera e parë e dhënë e `two`, është e barabartë me vlerën e dhënë në iterimin e parë. Iteratori është grupi `['a', 'b', 'c']`. Vlera e parë e dhënë është `a`, kështu që herën e parë që thërrasim `two.next().value`, kthehet `a`. + +```javascript +console.log(two.next().value); // 'a' +console.log(two.next().value); // 'b' +console.log(two.next().value); // 'c' +console.log(two.next().value); // undefined +``` + +
++ +#### Përgjigja: A + +Shprehjet brenda shablloneve literale vlerësohen së pari. Kjo do të thotë që stringu do të përmbajë vlerën e kthyer të shprehjes, funksionin e thirrur menjëherë `(x => x)('I love')` në këtë rast. Ne e kalojmë vlerën `'I love'` si argument në funksionin e shigjetës `x => x`. `x` është e barabartë me `'I love'`, e cila kthehet. Kjo rezulton në `I love to program`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Zakonisht kur i vendosim objektet të barabarta me `null`, ato objekte mirren nga _garbage collector_ pasi nuk ka më referencë për ato objekte. Megjithatë, meqenëse funksioni callback brenda `setInterval` është një funksion me shigjetë (pra i lidhur me objektin `config`), funksioni callback ende mban një referencë për objektin `config`. +Për sa kohë ka një referencë, objekti nuk do të merret nga 'garbage collector' (menaxhuesi i memories për të u larguar). +Meqenëse ky është një interval, vendosja e `config` në '`null` ose `delete` `config.alert` nuk do të mbledhet nga garbage-collector për intervalin, kështu që intervali do të vazhdojë të thirret. +Për ta hequr nga memoria duhet të e pastrojmë me `clearInterval(config.alert)`. +Meqenëse nuk u fshi, funksioni `setInterval` callback do të vazhdojë të thirret çdo 1000ms (1s). + +
++ +#### Përgjigja: B + +Kur shtoni një çift çelës/vlerë duke përdorur metodën `set`, çelësi do të jetë vlera e argumentit të parë që i kalohet funksionit `set`, dhe vlera do të jetë argumenti i dytë që i kalohet funksionit `set`. Çelësi është _functioni_ `() => 'greeting'` në këtë rast, dhe vlera `'Hello world'`. `myMap` tani është `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 është gabim, pasi çelësi nuk është `'greeting'` por `() => 'greeting'`. +3 është gabim, pasi ne po krijojmë një funksion të ri duke e kaluar atë si parametër në metodën `get`. Objekti ndërvepron me _referencë_. Funksionet janë objekte, prandaj dy funksione nuk janë kurrë rreptësisht të barabarta, edhe nëse janë identike: ato kanë një referencë në një vend të ndryshëm në memorie. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Të dy funksionet `changeAge` dhe `changeAgeAndName` kanë një parametër të paracaktuar, përkatësisht një objekt të krijuar rishtazi `{...person}`. Ky objekt ka kopje të të gjithë çelësave/vlerave në objektin `person`. + +Së pari, e thirrim funksionin `changeAge` dhe e kalojmë objektin `person` si argument. Ky funksion rrit vlerën e vetisë `age` për 1. `person` tani është `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +Pastaj, e thirrim funksionin `changeAgeAndName`, sidoqoftë ne nuk e kalojmë një parametër. Në vend të kësaj, vlera e `x` është e barabartë me objektin e ri `{ ...person }`. Meqenëse është një objekt i ri, nuk do të afektojë vlerën e vetive në objektin `person`. `person` ende është e barabartë me `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Me operatorin spread `...`, me mund të _përhapim_ iteruesit në elemente individuale. Funksioni `sumValues` merr tre argumente: `x`, `y` dhe `z`. `...[1, 2, 3]` do të rezultojë në `1, 2, 3`, të cilin ia kalojmë funksionit `sumValues`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Me operandin `+=`, ne po rrisim vlerën e `sum` për `1`. `num` kishte vlerën iniciale `1`, kështu `1 + 1` është `2`. Elementi në indeksin e dytë në `list` është 🥰, `console.log(list[2])` printon 🥰. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Me operatorin opsional të zinxhirit `?.`, nuk duhet të kontrollojmë më në mënyrë eksplicite nëse vlerat më të thella të ndërthurura janë të vlefshme apo jo. Nëse po provojmë ti qasemi një vetie me një vlerë `undefined` ose `null` (_nullish_), shprehja lidhet me qark të shkurtër dhe kthen `undefined`. + +`person.pet?.name`: `person` ka një veti të quajtur `pet`: `person.pet` nuk është vlerë null. Ka një veti të quajtur `name`, dhe kthen `Mara`. +`person.pet?.family?.name`: `person` ka një veti të quajtur `pet`: `person.pet` nuk është vlerë null. `pet` nuk ka një veti të quajtur `family`, `person.pet.family` është vlerë null. Shprehja kthen `undefined`. +`person.getFullName?.()`: `person` ka një veti të quajtur `getFullName`: `person.getFullName()` nuk është vlerë null dhe mund të thirret, dhe do të kthejë `Lydia Hallie`. +`member.getLastName?.()`: variabla `member` nuk ekziston prandaj `ReferenceError` do të hedhet! + +
++ +#### Përgjigja: B + +Ne e kaluam kushtëzimin `groceries.indexOf("banana")` tek deklarimi if. `groceries.indexOf("banana")` kthen `0`, e cila është vlerë false. Përderisa deklarimi i kushtëzimit if është falsy, kodi në bllokun `else` ekzekutohet, dhe `We don't have to buy bananas!` do të printohet. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Metoda `language` është metodë `setter` (vendosëse). Vendosësit nuk mbajë një vlerë aktuale, qêllimi i tyre është të _modifikojnë_ vetitë. Kur e thirrim metodën `setter`, do të kthehet `undefined`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +`typeof name` kthen `"string"`. Stringu `"string"` është vlerë truthy, kështu që `!typeof name` kthen vlerën booleane `false`. `false === "object"` dhe `false === "string"` të dy kthejnë `false`. + +(Nëse do të dëshironim të shikojmë në qoftëse tipi ishtë (jo) i barabartë në një tip të caktuar, do të kishim shkruar `!==` në vend të `!typeof`) + +
++ +#### Përgjigja: A + +Funksioni `add` kthen një funksion shigjete, i cili kthen një funksion shigjete, i cili kthen një funksion shigjete. Funksioni i parë merr një argument `x` me vlerën `4`. Ne e thërrasim funksionin e dytë, i cili merr një argument `y` me vlerën `5`. Pastaj thërrasim funksionin e tretë, i cili merr një argument `z` me vlerën `6`. Kur po provojmë të qasemi në vlerën `x`, `y` dhe `z` brenda funksionit të fundit të shigjetës, makina JS shkon lart në zinxhirin e shtrirjes për të gjetur vlerat për `x` dhe `y` përkatësisht. Kjo kthen `4` `5` `6`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Funksioni gjenerator `range` kthen një objekt asinkron me premtimet për çdo elemnt në rangun që ne japim: `Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`. Ne vendosim variablën `gen` të jetë e barabartë me objektin asinkron, pas të cilit ne e iterojmë mbi të nëpërmjet unazës `for await ... of`. Ne vendosim variablën `item` të jetë e barabartë me vlerat e kthyera të Promise: së pari `Promise{1}`, pastaj `Promise{2}`, pastaj `Promise{3}`. Pasi që po _presim_ vlerën e `item`, premtimet e zgjidhura, vlerat e zgjidhura të premtimit kthehen: `1`, `2`, pastaj `3`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +`myFunc` pret një objekt me vetitë `x`, `y` dhe `z` si argumente të tij. Pasi që po japim vetëm tre vlera numerike të ndara (1, 2, 3) në vend të një objekti me vetitë `x`, `y` dhe `z` ({x: 1, y: 2, z: 3}), `x`, `y` dhe `z` kanë vlerën e tyre të parazgjedhur si `undefined`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Me metoden `Intl.NumberFormat`, ne mund të formatojmë vlerat numerike në çdo vend. Ne formatojmë vlerën numerike `130` në vendin `en-US` si një `unit` në `mile-per-hour`, që rezulton në `130 mph`. Vlera numerike `300` në vendin `en-US` si një `currency` në `USD` rezulton në `$300.00`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Duke destrukturuar objektet, ne mund të targetojmë vlerat nga objekti i djathtë, dhe të caktojmë vlerën e targetuar në vlerën e emrit të njëjtë të vetisë në objektin në anën e majtë. Në këtë rast, ne po caktojmë vlerën "💀" në `spookyItems[3]`. Kjo do të thotë se ne po ndryshojmë vargun `spookyItems`, po i shtojmë "💀". Kur printojmë `spookyItems`, `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]` printohet. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Me metoden `Number.isNaN`, ju mund të kontrolloni nëse vlera që ju jepni është një _vlerë numerike_ dhe e barabartë me `NaN`. `name` nuk është një vlerë numerike, kështu që `Number.isNaN(name)` kthen `false`. `age` është një vlerë numerike, por nuk është e barabartë me `NaN`, kështu që `Number.isNaN(age)` kthen `false`. + +Me metoden `isNaN`, ju mund të kontrolloni nëse vlera që ju jepni nuk është numër. `name` nuk është numër, kështu që `isNaN(name)` kthen true. `age` është numër, kështu që `isNaN(age)` kthen `false`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Variablat e deklaruara me fjalën kyçe `const` nuk janë të referueshme para inicializimit të tyre: kjo quhet _zona e vdekjes së përkohshme_. Në funksionin `getInfo`, variabla `randomValue` është me shtrirje në fushën e funksionit `getInfo`. Në rreshtin ku ne duam të printojmë vlerën e `typeof randomValue`, variabla `randomValue` nuk është inicializuar ende: një `ReferenceError` hidhet! Makina e JS nuk shkoi poshtë në zinxhirin e fushës pasi ne deklaruam variablën `randomValue` në funksionin `getInfo`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Në bllokun `try`, ne jemi duke printuar vlerën e pritur të variablës `myPromise`: `"Woah some cool data"`. Pasi që nuk u hodhën gabime në bllokun `try`, kodi në bllokun `catch` nuk ekzekutohet. Kodi në bllokun `finally` _gjithmonë_ ekzekutohet, `"Oh finally!"` printohet. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Me metodën flat, ne mund të krijojmë një varg të ri, të rrafshët. Thellësia e vargut të rrafshët varet nga vlera që ne japim. Në këtë rast, ne dhamë vlerën 1 (e cila nuk ishte e nevojshme, ajo është vlera e paracaktuar), që do të thotë se vetëm vargjet në thellësinë e parë do të bashkohen. ['🥑'] dhe ['✨', '✨', ['🍕', '🍕']] në këtë rast. Bashkimi i këtyre dy vargjeve rezulton në ['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]. + +
+
+
+#### Përgjigja: D
+
+`counterOne` është një instancë e klasës `Counter`. Klasa Counter përmban një veti `count` në konstruktorin e saj, dhe një metodë `increment`. Së pari, ne thirrëm metodën `increment` dy herë duke thirrur `counterOne.increment()`. Aktualisht, `counterOne.count` është `2`.
+
+
+
+Më pas, ne krijojmë një variabël të re `counterTwo`, dhe e vendosim të barabartë me `counterOne`. Pasi objektet ndërveprojnë me referencë, ne thjesht po krijojmë një referencë të re për të njëjtin vend në memorie ku `counterOne` tregon. Meqenëse po tregon në të njëjtin vend në memorie, çdo ndryshim i bërë në objektin që `counterTwo` ka një referencë, gjithashtu vlen edhe për `counterOne`. Aktualisht, `counterTwo.count` është `2`.
+
+Ne thërrasim `counterTwo.increment()`, i cili vendos `count` në `3`. Pastaj, printojmë numëruesin `counterOne`, i cili printon `3`.
+
+
+
+
+ +#### Përgjigja: C + +Së pari, ne thirrim `funcOne`. Në rreshtin e parë të `funcOne`, ne thirrim funksionin _asinkron_ `setTimeout`, nga i cili callback është dërguar tek API-ja e Web-it. (shih artikullin tim mbi ciklin e ngjarjeve këtu.) + +Pastaj e thirrim premtimin `myPromise`, e cila është një operacion _asinkron_. + +Edhe premtimi dhe koha e pritjes janë operacione asinkrone, funksioni vazhdon të ekzekutohet ndërsa është i zënë në plotësimin e premtimeve dhe trajtimin e callback-ut `setTimeout`. Kjo do të thotë se `Last line 1!` printohet së pari, pasi kjo nuk është një operacion asinkron. + +Meqenëse callstack nuk është bosh ende, funksioni `setTimeout` dhe premtimi në `funcOne` nuk mund të shtohen ende në callstack. + +Në `funcTwo`, variabla `res` merr `Promise` sepse `Promise.resolve(Promise.resolve('Promise'))` është ekuivalente me `Promise.resolve('Promise')` pasi plotësimi i një premtimi thjesht i plotëson vlerat e tij. `await` në këtë rresht ndalon ekzekutimin e funksionit derisa të marrë zgjidhjen e premtimit dhe pastaj vazhdon të ekzekutohet sinkronisht deri në përfundim, kështu që `Promise 2!` dhe pastaj `Last line 2!` janë regjistruar dhe `setTimeout` është dërguar tek API-ja e Web-it. + +Pastaj call stack është bosh. Premtimet janë _mikrodetyra_ (microtasks) prandaj ato zgjidhen së pari kur call stack është bosh, kështu që `Promise 1!` printohet. + +Tani, pasi që `funcTwo` është larguar nga call stack, call stack është bosh. Callback-et që po presin në radhë (`() => console.log("Timeout 1!")` nga `funcOne`, dhe `() => console.log("Timeout 2!")` nga `funcTwo`) shtohen në call stack një nga një. Callback-i i parë printon `Timeout 1!`, dhe largohet nga stack. Më pas, callback-i i dytë printon `Timeout 2!`, dhe largohet nga stack. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Me yllin `*`, ne importojmë të gjitha vlerat e eksportuara nga ai fajll, si ato të paracaktuara dhe ato të emëruara. Nëse kemi fajllin e mëposhtëm: + +```javascript +// info.js +export const name = 'Lydia'; +export const age = 21; +export default 'I love JavaScript'; + +// index.js +import * as info from './info'; +console.log(info); +``` + +The following would get logged: + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +Për shembullin `sum`, do të thotë se vlera e importuar e `sum` do të dukej kështu: + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +Mund të e thërrasim këtë funksion, duke thirrur `sum.default` + +
++ +#### Përgjigja: C + +Me një objekt Proxy, ne mund të shtojmë sjellje të personalizuara për një objekt të cilit i kalohet si argumenti i dytë. Në këtë rast, ne i kalojmë objektin `handler` i cili përmban dy veti: `set` dhe `get`. `set` thirret çdo herë kur ne _caktojmë_ vlerat e vetisë, `get` thirret çdo herë kur ne _marrim_ (i qasemi) vlerave të vetisë. + +Argumenti i parë është një objekt i zbrazët `{}`, i cili është vlera e `person`. Tek ky objekt, shtohet sjellja e personalizuar e specifikuar në objektin `handler`. Nëse shtojmë një veti tek objekti `person`, `set` do të thirret. Nëse i qasemi një vetie në objektin `person`, `get` do të thirret. + +Së pari, ne shtuam një veti të re `name` tek objekti proxy (`person.name = "Lydia"`). `set` thirret, dhe printon `"Added a new property!"`. + +Pastaj, ne i qasemi një vlerë të vetisë në objektin proxy, vetia `get` në objektin handler thirret. `"Accessed a property!"` printohet. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Me `Object.seal` ne mund të parandalojmë shtimin e vetive të reja, ose fshirjen e vetive ekzistuese. + +Megjithatë, ju ende mund të modifikoni vlerën e vetive ekzistuese. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Metoda `Object.freeze` _ngrin_ një objekt. Asnjë veti nuk mund të shtohet, të modifikohet, ose të hiqet. + +Megjithatë, ajo vetëm _ngrin sipërfaqësisht_ objektin, që do të thotë se vetëm vetitë _e drejtpërdrejta_ në objekt janë të ngrira. Nëse vetia është një tjetër objekt, si `address` në këtë rast, vetitë në atë objekt nuk janë të ngrira, dhe mund të modifikohen. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Së pari, ne thirrëm `myFunc()` pa kaluar asnjë argument. Pasi që nuk kaluam argumente, `num` dhe `value` morën vlerat e tyre të paracaktuara: num është `2`, dhe `value` është vlera e kthyer nga funksioni `add`. Tek funksioni `add`, ne i japim si argument `num`, i cili ka vlerën `2`. `Add` kthen `4`, e cila është vlera e `value`. + +Më pas, ne thirrëm `myFunc(3)` dhe kaluam vlerën `3` si vlerë për argumentin `num`. Nuk kaluam një argument për `value`. Pasi nuk kaluam një vlerë për argumentin `value`, ai mori vlerën e paracaktuar: vlerën e kthyer nga funksioni `add`. Tek `add`, ne i japim si argument `num`, i cili ka vlerën `3`. `Add` kthen `6`, e cila është vlera e `value`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Në ES2020, mund të shtojmë variabla private në klasa duke përdorur `#`. Nuk mund t'i qasemi këtyre variablave jashtë klasës. Kur provojmë të printojmë `counter.#number`, hidhet një SyntaxError: nuk mund t'i qaseni jashtë klasës `Counter`! + +
++ +#### Përgjigja: B + +Për të iteruar mbi `members` në çdo element në array `teams`, duhet të kaloni `teams[i].members` në funksionin gjenerator `getMembers`. Funksioni gjenerator kthen një objekt gjenerator. Për të iteruar mbi çdo element në këtë objekt gjenerator, duhet të përdorim `yield*`. + +Nëse do të shkruanim `yield`, `return yield`, ose `return`, gjithë funksioni gjenerator do të kthehej herën e parë që do e thirrim metodën `next`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Funksioni `addHobby` merr dy argumente, `hobby` dhe `hobbies` me vlerën e paracaktuar të array `hobbies` në objektin `person`. + +Së pari, ne thirrim funksionin `addHobby`, dhe japim `"running"` si vlerë për `hobby` dhe një array bosh si vlerë për `hobbies`. Pasi japim një varg bosh si vlerë për `hobbies`, `"running"` shtohet në këtë varg bosh. + +Pastaj, ne thirrim funksionin `addHobby`, dhe japim `"dancing"` si vlerë për `hobby`. Nuk kemi dhënë vlerë për `hobbies`, kështu që ajo merr vlerën e paracaktuar, vetinë `hobbies` në objektin `person`. Ne shtojmë hobi `dancing` në array `person.hobbies`. + +Në fund, ne thirrim funksionin `addHobby`, dhe japim `"baking"` si vlerë për `hobby`, dhe array `person.hobbies` si vlerë për `hobbies`. Ne shtojmë hobi `baking` në array `person.hobbies`. + +Pas shtimit të `dancing` dhe `baking`, vlera e `person.hobbies` është `["coding", "dancing", "baking"]` + +
++ +#### Përgjigja: B + +Krijojmë variablën `pet` që është një instancë e klasës `Flamingo`. Kur ne e instantojmë këtë instancë, thirret `constructor` në `Flamingo`. Së pari, `"I'm pink. 🌸"` printohet, pas të cilit thirrim `super()`. `super()` thirr constructorin e klasës prind, `Bird`. Thirret constructori në `Bird`, dhe printon `"I'm a bird. 🦢"`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Fjala kyçe `const` thjesht do të thotë se nuk mund të _ri-deklarojmë_ vlerën e asaj ndryshore, është _vetëm për lexim_. Megjithatë, vlera e elementeve të array nuk është e pandryshueshme. Vetitë në vargun `emojis` mund të modifikohen, për shembull duke shtuar vlera të reja, duke i shpërndarë ato, ose duke caktuar gjatësinë e vargut në 0. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Objektet nuk janë të paraprakisht të iterueshme. Një objekt është i iterueshëm nëse protokolli i iteratorëve është prezent. Ne mund ta shtojmë këtë manualisht duke shtuar simbolin e iteratorit `[Symbol.iterator]`, i cili duhet të kthejë një objekt gjenerator, për shembull duke e bërë atë një funksion gjenerator `*[Symbol.iterator]() {}`. Ky funksion gjenerator duhet të prodhojë `Object.values` e objektit `person` nëse dëshirojmë që të kthejë array `["Lydia Hallie", 21]`: `yield* Object.values(this)`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Kushti `if` brenda ciklit `forEach` kontrollon nëse vlera e `num` është e vërtetë apo false. Meqenëse numri i parë në array `nums` është `0`, një vlerë false, blloku i kodit të deklaratës `if` nuk do të ekzekutohet. `count` rritet vetëm për 3 numrat e tjerë në array `nums`, `1`, `2` dhe `3`. Meqenëse `count` rritet për `1` 3 herë, vlera e `count` është `3`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Simboli ? na lejon të i qasemi opsionalisht vetive më të thella brenda objekteve. Ne po provojmë të shfaqim elementin në indeksin 1 brenda në nën-array që është në indeksin 1 të array fruits. Nëse nën-array në indeksin 1 në array fruits nuk ekziston, thjesht do të kthejë undefined. Nëse nën-array në indeksin 1 në vargun fruits ekziston, por ky nën-array nuk ka një artikull në indeksin e tij 1, gjithashtu do të kthejë undefined. + +Së pari, ne po përpiqemi të printojmë artikullin e dytë në nën-array `['🍍']` të `[['🍊', '🍌'], ['🍍']]`. Ky nën-array përmban vetëm një element, që do të thotë se nuk ka element në indeksin `1`, dhe kthen `undefined`. + +Më pas, ne po thërrasim funksionin `getFruits` pa kaluar një vlerë si argument, që do të thotë se `fruits` ka vlerë `undefined` të paracaktuar. Pasi që po lidhim në mënyrë kushtëzuese elementin në indeksin `1` të `fruits`, kthen `undefined` pasi ky element në indeksin `1` nuk ekziston. + +Së fundmi, po përpiqemi të shfaqim artikullin e dytë në nën-array `['🍊', '🍌']` të `['🍍'], ['🍊', '🍌']`. Elementi në indeksin `1` brenda këtij nën-array është `🍌` që printohet. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Ne i caktojmë variablës `calc` të jetë e barabartë me një instancë të re të klasës `Calc`. Më pas, ne krijojmë një instancë të re të `Calc`, dhe thërrasim metodën `increase` në këtë instancë. Pasi që vetia 'count' është brenda konstruktorit të klasës `Calc`, vetia 'calc' nuk është e përbashkët në prototipin e `Calc`. Kjo do të thotë se vlera 'calc' nuk është përditësuar për instancën që tregon calc, numërimi është ende `0`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Funksioni `updateUser` përditëson vlerat e vetive `email` dhe `password` në user, nëse vlerat e tyre i janë kaluar funksionit, pas së cilës funksioni kthen objektin `user`. Vlera e kthyer e funksionit `updateUser` është objekti `user`, që do të thotë se vlera e updatedUser është një referencë për të njëjtin objekt `user` që tregon `user`. `updatedUser === user` është e barabartë me `true`. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Së pari, ne thirrim metodën `slice` në array e frutave. Metoda slice nuk modifikon array origjinal, por kthen vlerën që e ka 'prerë (slice)' nga array: emoji e bananes. +Më pas, ne thirrim metodën `splice` në array e frutave. Metoda splice modifikon array origjinal, që do të thotë se array i frutave tani përbëhet nga `['🍊', '🍎']`. +Në fund, ne thirrim metodën `unshift` në array e frutave, e cila modifikon array origjinal duke shtuar vlerën e dhënë, në këtë rast ‘🍇’, si elementin e parë në varg. Array i frutave tani përbëhet nga `['🍇', '🍊', '🍎']`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Çelësat e objektit konvertohen në stringje. + +Pasi që vlera e `dog` është një objekt, `animals[dog]` në fakt do të thotë që ne po krijojmë një veti të re të quajtur `"object Object"` të barabartë me objektin e ri. Tani `animals["object Object"]` është i barabartë me `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`. + +`cat` është gjithashtu një objekt, që do të thotë që `animals[cat]` në fakt do të thotë se ne po mbishkruajmë vlerën e `animals["object Object"]` me vetitë e reja të macës. + +Duke printuar `animals[dog]`, ose në fakt `animals["object Object"]` pasi që konvertimi i objektit `dog` në string rezulton në `"object Object"`, kthen `{ emoji: "🐈", name: "Sara" }`. + +
++ +#### Përgjigja: A + +Funksioni `updateEmail` është një funksion shigjetë dhe nuk është i lidhur me objektin `user`. Kjo do të thotë se fjalë kyçe `this` nuk i referohet objektit `user`, por i referohet shtrirjes globale në këtë rast. Vlera e `email` brenda objektit `user` nuk përditësohet. Kur printohet vlera e `user.email`, kthehet vlera origjinale e `my@email.com`. + +
++ +#### Përgjigja: D + +Metoda `Promise.all` ekzekuton premtimet e dhëna si argumente paralelisht. Nëse një premtim dështon, metoda 'Promise.all' _refuzon_ me vlerën e premtimit të refuzuar. Në këtë rast, `promise3` u refuzua me vlerën `"Third"`. Ne po kapim vlerën e refuzuar në metodën `catch` në thirrjen `runPromises` për të kapur çdo gabim brenda funksionit `runPromises`. Vetëm `"Third"` printohet, pasi `promise3` u refuzua me këtë vlerë. + +
++ +#### Përgjigja: C + +Metoda `fromEntries` transformon një array 2d në një objekt. Elementi i parë në çdo nën-array do të jetë çelësi, dhe elementi i dytë në çdo nën-array do të jetë vlera. Në këtë rast, ne jemi duke mapuar mbi array `keys`, i cili kthen një array ku elementi i parë është elementi në array të çelësave në indeksin aktual, dhe elementi i dytë është elementi i vlerave të array në indeksin aktual. + +Kjo krijon një array të nën-arrays që përmbajnë çelësat dhe vlerat e duhura, të cilat rezultojnë në `{ name: "Lydia", age: 22 }` + +
++ +#### Përgjigja: C + +Vlera e paracaktuar e `address` është një objekt i zbrazët `{}`. Kur vendosëm variablën `member` të barabartë me objektin që kthehet nga funksioni `createMember`, ne nuk kaluam një vlerë për adresën, që do të thotë se vlera e adresës është objekti i zbrazët parazgjedhur `{}`. Një objekt i zbrazët është një vlerë e vërtetë, që do të thotë se gjendja e `address ? address : null` kushtëzuese kthehet `true`. Vlera e adresës është objekti i zbrazët `{}`. + +
++ +#### Përgjigja: B + +Kushti brenda deklaratës `if` kontrollon nëse vlera e `!typeof randomValue` është e barabartë me `"string"`. Operatori `!` e shndërron vlerën në një vlerë booleane. Nëse vlera është e vërtetë, vlera e kthyer do të jetë `false`, nëse vlera është e pavërtetë, vlera e kthyer do të jetë `true`. Në këtë rast, vlera e kthyer e `typeof randomValue` është vlera e vërtetë `"number"`, që do të thotë se vlera e `!typeof randomValue` është vlera booleane `false`. + +`!typeof randomValue === "string"` gjithmonë kthen false, pasi në fakt po kontrollojmë `false === "string"`. Pasi që kushtëzimi ktheu `false`, blloku i kodit të deklaratës `else` ekzekutohet, dhe `Yay it's a string!` printohet. + +
+
+ + +#### คำตอบ: D + +ในฟังก์ชันดังกล่าวได้ทำการประกาศตัวแปร `name` ด้วย `var` คีย์เวิร์ด หมายความว่าตัวแปรได้รับการ Hoisted (คือส่วนของหน่วยความจำจะถูกจองไว้ในขั้นตอน creation phase) ด้วยค่าเริ่มต้น `undefined` จนกว่าจะถึงบรรทัดที่กำหนดค่าให้กับตัวแปร เนื่องจากเราไม่ได้กำหนดค่าให้กับตัวแปรในบรรทัดที่เราแสดงผล ดังนั้นค่าของตัวแปร `name` จึงเป็น `undefined` + +ตัวแปรที่ประกาศโดยใช้คีย์เวิร์ด `let` (และ `const`) ถูก Hoisted เช่นกัน แต่มันจะไม่ถูกตั้งค่าเริ่มต้น (initialize) เหมือนกับคีย์เวิร์ด `var` พวกมันไม่สามารถเข้าถึงได้หากยังไม่ถึงบรรทัดที่ถูกประกาศ (initialize) เรียกว่า "temporal dead zone" ดังนั้นเมื่อเราพยายามเข้าถึงตัวแปรก่อนที่จะมีการประกาศ JavaScript จะส่งข้อความ `ReferenceError` + +
++ +#### คำตอบ: C + +เพราะว่าลำดับเหตุการที่เกิดขึ้นใน Javascript ฟังก์ชัน `setTimeout` ที่เป็น callback ถูกเรียก _หลังจาก_ loop รันเสร็จ เนื่องจากตัวแปร `i` ใน loop แรกถูกประกาศด้วยคีย์เวิร์ด `var` จึงทำให้มันเป็น global scope ระหว่างการวนรอบ loop เป็นการเพิ่มค่า `i` ที่ละ `1` ในแต่ละครั้งด้วย unary operator `++`. ในเวลาที่ `setTimeout` callback ถูกเรียก แต่ว่าค่า `i` มีค่าเท่ากับ `3` แล้วดังตัวอย่างแรก + +ใน loop ที่สอง ตัวแปร `i` ถูกประกาศโดยใช้คีย์เวิร์ด `let` : ตัวแปรที่ประกาศด้วยคีย์เวิร์ด `let` (และ `const`) เป็น block-scope (block คืออะไรก็ตามที่อยู่ภายใน `{ }`) ค่า `i` แต่ละค่าจะถูกกำหนดขอบเขตภายใน loop ในเวลาที่ `setTimeout` callback ถูกเรียก ค่า `i` แต่ละค่าจะเป็นค่าเฉพาะของแต่ละ callback `1 2 และ 3` ตามละดับ + +
++ +#### คำตอบ: B + +Note ค่าของ `diameter` เป็น regular function แต่ว่าค่าของ `perimeter` เป็น arrow function. + +ด้วย arrow functions คีย์เวิร์ด `this` อ้างอิงไปที่ขอบเขตโดยรอบ (Statis scope หรือ Lexical scope) มันจะไม่เหมือนกับ regular functions! นั้นหมายถึงว่าเมื่อเราเรียก `perimeter` คำว่า `this` มันไม่ได้อ้างอิงไปที่ตัว shape object แต่มันอ้างอิงไปที่ขอบเขตโดยรอบ(ในตัวอย่าง `this` จะอ้างอิงไปที่ window object). + +ไม่มีค่าของ `radius` ที่ window object ดังนั้น `this.radius` จึงมีค่าเป็น `undefined` + +
++ +#### คำตอบ: A + +เครื่องหมายบวกจะพยายามแปลงตัวถูกดำเนินการเป็นตัวเลข `true` เป็น `1`, และ `false` เป็น `0` + +String `'Lydia'` เป็นค่าความจริง สิ่งที่เราถามคือ "ค่าความจริงนี้เป็นเท็จหรือไม่?" (ซึ่งคำตอบก็คือ "ไม่") ค่าจึงเป็น `false` + +
++ +#### คำตอบ: A + +ในภาษา Javascript, ทุกๆ object keys เป็น strings (unless it's a Symbol). แม้ว่าเราไม่ได้กำหนด _type_ ของมันให้เป็น strings, object keys มันจะถูกแปลงเป็น strings หลังบ้านขอภาษา Javscript. + +JavaScript interprets (or unboxes) statements. เมื่อเราใช้ bracket notation, มันจะมองไปที่ opening bracket `[` และมองไปจนถึง closing bracket `]`. หลังจากนั้นมันจะประเมินค่า statement. + +`mouse[bird.size]`: การประเมิณลำดับแรก `bird.size`, มีค่าเท่ากับ `"small"`. `mouse["small"]` returns `true` + +อย่างไรก็ตามด้วย dot notation, สิ่งนี้ไม่มีทางเกิดขึ้น. `mouse` ไม่มี key `bird`, ซึ่งหมายความว่า `mouse.bird` มีค่าเป็น `undefined`. เมื่อเราเรียกหา `size` โดยใช้ dot notation: `mouse.bird.size`. เนื่องจาก `mouse.bird` มีค่าเป็น `undefined`, มันเลยเป็นการเรียก `undefined.size`. ซึ่งไม่ valid (isn't valid), และจะมี error แจ้งขึ้นมา `Cannot read property "size" of undefined`. + +
+
+
+#### คำตอบ: A
+
+ในภาษา Javascript, ทุก Object จะ interact โดย _reference_ เมื่อมีการตั้งค่าให้เท่ากัน.
+
+จากคำถามลำดับแรก `c` เก็บค่าที่เป็น object. หลังจากนั้นทำการกำหนดค่า `d` ไปที่ Reference ที่ค่า `c` เนื่องจากค่า `c` เป็น object การกำหนดค่าจึงเป็นการ Reference
+
+
+
+เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงค่า object ตัวใดตัวหนึ่งค่าตัวอื่นจึงเปลี่ยนตามไปด้วย
+
+
+ +#### คำตอบ: C + +`new Number()` เป็น built-in function constructor. แม้ว่ามันจะคล้ายกับ number, แต่มันไม่ได้เป็น number จริงๆ: มันมีคุณสมบัติพิเศษมากมายเนื่องจากมันเป็น object + +เมื่อใช้เครื่องหมาย `==` , มันเป็นแค่การตรวจสอบว่าข้อมูลสองค่ามีค่าเท่ากันหรือไม่ _value_. ซึ่งค่าทั้งสองมีค่าเท่ากับ `3`, จึง returns `true`. + +อย่างไรก็ตามเมื่อใช้เครื่องหมาย `===` , ทั้งค่าของมัน _และ_ type ของมันควรเหมือนกันจึงจะ return `true`. เนื่องจาก `new Number()` ไม่ใช่ number, มันเป็น **object**. `a === b` _และ_ `b === c` จึง return `false.` + +
++ +#### คำตอบ: D + +The `colorChange` function is static. Static methods are designed to live only on the constructor in which they are created, and cannot be passed down to any children. Since `freddie` is a child, the function is not passed down, and not available on the `freddie` instance: a `TypeError` is thrown. + +
++ +#### คำตอบ: A + +It logs the object, because we just created an empty object on the global object! When we mistyped `greeting` as `greetign`, the JS interpreter actually saw this as `global.greetign = {}` (or `window.greetign = {}` in a browser). + +In order to avoid this, we can use `"use strict"`. This makes sure that you have declared a variable before setting it equal to anything. + +
++ +#### คำตอบ: A + +This is possible in JavaScript, because functions are objects! (Everything besides primitive types are objects) + +A function is a special type of object. The code you write yourself isn't the actual function. The function is an object with properties. This property is invocable. + +
++ +#### คำตอบ: A + +You can't add properties to a constructor like you can with regular objects. If you want to add a feature to all objects at once, you have to use the prototype instead. So in this case, + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +would have made `member.getFullName()` work. Why is this beneficial? Say that we added this method to the constructor itself. Maybe not every `Person` instance needed this method. This would waste a lot of memory space, since they would still have that property, which takes of memory space for each instance. Instead, if we only add it to the prototype, we just have it at one spot in memory, yet they all have access to it! + +
++ +#### คำตอบ: A + +For `sarah`, we didn't use the `new` keyword. When using `new`, it refers to the new empty object we create. However, if you don't add `new` it refers to the **global object**! + +We said that `this.firstName` equals `"Sarah"` และ `this.lastName` equals `"Smith"`. What we actually did, is defining `global.firstName = 'Sarah'` และ `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` itself is left `undefined`, since we don't return a value from the `Person` function. + +
+
+
+#### คำตอบ: D
+
+During the **capturing** phase, the event goes through the ancestor elements down to the target element. It then reaches the **target** element, and **bubbling** begins.
+
+
+
+
+ +#### คำตอบ: B + +All objects have prototypes, except for the **base object**. The base object is the object created by the user, or an object that is created using the `new` keyword. The base object has access to some methods and properties, such as `.toString`. This is the reason why you can use built-in JavaScript methods! All of such methods are available on the prototype. Although JavaScript can't find it directly on your object, it goes down the prototype chain and finds it there, which makes it accessible for you. + +
++ +#### คำตอบ: C + +JavaScript is a **dynamically typed language**: we don't specify what types certain variables are. Values can automatically be converted into another type without you knowing, which is called _implicit type coercion_. **Coercion** is converting from one type into another. + +In this example, JavaScript converts the number `1` into a string, in order for the function to make sense and return a value. During the addition of a numeric type (`1`) and a string type (`'2'`), the number is treated as a string. We can concatenate strings like `"Hello" + "World"`, so what's happening here is `"1" + "2"` which returns `"12"`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +The **postfix** unary operator `++`: + +1. Returns the value (this returns `0`) +2. Increments the value (number is now `1`) + +The **prefix** unary operator `++`: + +1. Increments the value (number is now `2`) +2. Returns the value (this returns `2`) + +This returns `0 2 2`. + +
++ +#### คำตอบ: B + +If you use tagged template literals, the value of the first argument is always an array of the string values. The remaining arguments get the values of the passed expressions! + +
++ +#### คำตอบ: C + +When testing equality, primitives are compared by their _value_, while objects are compared by their _reference_. JavaScript checks if the objects have a reference to the same location in memory. + +The two objects that we are comparing don't have that: the object we passed as a parameter refers to a different location in memory than the object we used in order to check equality. + +This is why both `{ age: 18 } === { age: 18 }` และ `{ age: 18 } == { age: 18 }` return `false`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +The rest parameter (`...args`.) lets us "collect" all remaining arguments into an array. An array is an object, so `typeof args` returns `"object"` + +
++ +#### คำตอบ: C + +With `"use strict"`, you can make sure that you don't accidentally declare global variables. We never declared the variable `age`, and since we use `"use strict"`, it will throw a reference error. If we didn't use `"use strict"`, it would have worked, since the property `age` would have gotten added to the global object. + +
++ +#### คำตอบ: A + +`eval` evaluates codes that's passed as a string. If it's an expression, like in this case, it evaluates the expression. The expression is `10 * 10 + 5`. This returns the number `105`. + +
++ +#### คำตอบ: B + +The data stored in `sessionStorage` is removed after closing the _tab_. + +If you used `localStorage`, the data would've been there forever, unless for example `localStorage.clear()` is invoked. + +
++ +#### คำตอบ: B + +With the `var` keyword, you can declare multiple variables with the same name. The variable will then hold the latest value. + +You cannot do this with `let` or `const` since they're block-scoped. + +
++ +#### คำตอบ: C + +All object keys (excluding Symbols) are strings under the hood, even if you don't type it yourself as a string. This is why `obj.hasOwnProperty('1')` also returns true. + +It doesn't work that way for a set. There is no `'1'` in our set: `set.has('1')` returns `false`. It has the numeric type `1`, `set.has(1)` returns `true`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +If you have two keys with the same name, the key will be replaced. It will still be in its first position, but with the last specified value. + +
++ +#### คำตอบ: A + +The base execution context is the global execution context: it's what's accessible everywhere in your code. + +
++ +#### คำตอบ: C + +The `continue` statement skips an iteration if a certain condition returns `true`. + +
++ +#### คำตอบ: A + +`String` is a built-in constructor, which we can add properties to. I just added a method to its prototype. Primitive strings are automatically converted into a string object, generated by the string prototype function. So, all strings (string objects) have access to that method! + +
++ +#### คำตอบ: B + +Object keys are automatically converted into strings. We are trying to set an object as a key to object `a`, with the value of `123`. + +However, when we stringify an object, it becomes `"[object Object]"`. So what we are saying here, is that `a["object Object"] = 123`. Then, we can try to do the same again. `c` is another object that we are implicitly stringifying. So then, `a["object Object"] = 456`. + +Then, we log `a[b]`, which is actually `a["object Object"]`. We just set that to `456`, so it returns `456`. + +
+
+
+#### คำตอบ: B
+
+We have a `setTimeout` function and invoked it first. Yet, it was logged last.
+
+This is because in browsers, we don't just have the runtime engine, we also have something called a `WebAPI`. The `WebAPI` gives us the `setTimeout` function to start with, and for example the DOM.
+
+After the _callback_ is pushed to the WebAPI, the `setTimeout` function itself (but not the callback!) is popped off the stack.
+
+
+
+Now, `foo` gets invoked, and `"First"` is being logged.
+
+
+
+`foo` is popped off the stack, and `baz` gets invoked. `"Third"` gets logged.
+
+
+
+The WebAPI can't just add stuff to the stack whenever it's ready. Instead, it pushes the callback function to something called the _queue_.
+
+
+
+This is where an event loop starts to work. An **event loop** looks at the stack and task queue. If the stack is empty, it takes the first thing on the queue and pushes it onto the stack.
+
+
+
+`bar` gets invoked, `"Second"` gets logged, and it's popped off the stack.
+
+
+ +#### คำตอบ: C + +The deepest nested element that caused the event is the target of the event. You can stop bubbling by `event.stopPropagation` + +
++ Click here! +
++ +#### คำตอบ: A + +If we click `p`, we see two logs: `p` และ `div`. During event propagation, there are 3 phases: capturing, target, and bubbling. By default, event handlers are executed in the bubbling phase (unless you set `useCapture` to `true`). It goes from the deepest nested element outwards. + +
++ +#### คำตอบ: D + +With both, we can pass the object to which we want the `this` keyword to refer to. However, `.call` is also _executed immediately_! + +`.bind.` returns a _copy_ of the function, but with a bound context! It is not executed immediately. + +
++ +#### คำตอบ: B + +The `sayHi` function returns the returned value of the immediately invoked function (IIFE). This function returned `0`, which is type `"number"`. + +FYI: there are only 7 built-in types: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol`, และ `bigint`. `"function"` is not a type, since functions are objects, it's of type `"object"`. +
++ +#### คำตอบ: A + +There are only six falsy values: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (empty string) +- `false` + +Function constructors, like `new Number` และ `new Boolean` are truthy. + +
++ +#### คำตอบ: B + +`typeof 1` returns `"number"`. +`typeof "number"` returns `"string"` + +
++ +#### คำตอบ: C + +When you set a value to an element in an array that exceeds the length of the array, JavaScript creates something called "empty slots". These actually have the value of `undefined`, but you will see something like: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +depending on where you run it (it's different for every browser, node, etc.) + +
++ +#### คำตอบ: A + +The `catch` block receives the argument `x`. This is not the same `x` as the variable when we pass arguments. This variable `x` is block-scoped. + +Later, we set this block-scoped variable equal to `1`, and set the value of the variable `y`. Now, we log the block-scoped variable `x`, which is equal to `1`. + +Outside of the `catch` block, `x` is still `undefined`, และ `y` is `2`. When we want to `console.log(x)` outside of the `catch` block, it returns `undefined`, และ `y` returns `2`. + +
++ +#### คำตอบ: A + +JavaScript only has primitive types and objects. + +Primitive types are `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, และ `symbol`. + +What differentiates a primitive from an object is that primitives do not have any properties or methods; however, you'll note that `'foo'.toUpperCase()` evaluates to `'FOO'` and does not result in a `TypeError`. This is because when you try to access a property or method on a primitive like a string, JavaScript will implicitly wrap the object using one of the wrapper classes, i.e. `String`, and then immediately discard the wrapper after the expression evaluates. All primitives except for `null`และd `undefined` exhibit this behaviour. + +
++ +#### คำตอบ: C + +`[1, 2]` is our initial value. This is the value we start with, and the value of the very first `acc`. During the first round, `acc` is `[1,2]`, และ `cur` is `[0, 1]`. We concatenate them, which results in `[1, 2, 0, 1]`. + +Then, `[1, 2, 0, 1]` is `acc` และ `[2, 3]` is `cur`. We concatenate them, and get `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` + +
++ +#### คำตอบ: B + +`null` is falsy. `!null` returns `true`. `!true` returns `false`. + +`""` is falsy. `!""` returns `true`. `!true` returns `false`. + +`1` is truthy. `!1` returns `false`. `!false` returns `true`. + +
++ +#### คำตอบ: A + +It returns a unique id. This id can be used to clear that interval with the `clearInterval()` function. + +
++ +#### คำตอบ: A + +A string is an iterable. The spread operator maps every character of an iterable to one element. + +
++ +#### คำตอบ: C + +Regular functions cannot be stopped mid-way after invocation. However, a generator function can be "stopped" midway, and later continue from where it stopped. Every time a generator function encounters a `yield` keyword, the function yields the value specified after it. Note that the generator function in that case doesn’t _return_ the value, it _yields_ the value. + +First, we initialize the generator function with `i` equal to `10`. We invoke the generator function using the `next()` method. The first time we invoke the generator function, `i` is equal to `10`. It encounters the first `yield` keyword: it yields the value of `i`. The generator is now "paused", and `10` gets logged. + +Then, we invoke the function again with the `next()` method. It starts to continue where it stopped previously, still with `i` equal to `10`. Now, it encounters the next `yield` keyword, and yields `i * 2`. `i` is equal to `10`, so it returns `10 * 2`, which is `20`. This results in `10, 20`. + +
++ +#### คำตอบ: B + +When we pass multiple promises to the `Promise.race` method, it resolves/rejects the _first_ promise that resolves/rejects. To the `setTimeout` method, we pass a timer: 500ms for the first promise (`firstPromise`), and 100ms for the second promise (`secondPromise`). This means that the `secondPromise` resolves first with the value of `'two'`. `res` now holds the value of `'two'`, which gets logged. + +
+
+
+#### คำตอบ: D
+
+First, we declare a variable `person` with the value of an object that has a `name` property.
+
+
+
+Then, we declare a variable called `members`. We set the first element of that array equal to the value of the `person` variable. Objects interact by _reference_ when setting them equal to each other. When you assign a reference from one variable to another, you make a _copy_ of that reference. (note that they don't have the _same_ reference!)
+
+
+
+Then, we set the variable `person` equal to `null`.
+
+
+
+We are only modifying the value of the `person` variable, and not the first element in the array, since that element has a different (copied) reference to the object. The first element in `members` still holds its reference to the original object. When we log the `members` array, the first element still holds the value of the object, which gets logged.
+
+
+ +#### คำตอบ: B + +With a `for-in` loop, we can iterate through object keys, in this case `name` และ `age`. Under the hood, object keys are strings (if they're not a Symbol). On every loop, we set the value of `item` equal to the current key it’s iterating over. First, `item` is equal to `name`, and gets logged. Then, `item` is equal to `age`, which gets logged. + +
++ +#### คำตอบ: B + +Operator associativity is the order in which the compiler evaluates the expressions, either left-to-right or right-to-left. This only happens if all operators have the _same_ precedence. We only have one type of operator: `+`. For addition, the associativity is left-to-right. + +`3 + 4` gets evaluated first. This results in the number `7`. + +`7 + '5'` results in `"75"` because of coercion. JavaScript converts the number `7` into a string, see question 15. We can concatenate two strings using the `+`operator. `"7" + "5"` results in `"75"`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +Only the first numbers in the string is returned. Based on the _radix_ (the second argument in order to specify what type of number we want to parse it to: base 10, hexadecimal, octal, binary, etc.), the `parseInt` checks whether the characters in the string are valid. Once it encounters a character that isn't a valid number in the radix, it stops parsing and ignores the following characters. + +`*` is not a valid number. It only parses `"7"` into the decimal `7`. `num` now holds the value of `7`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +When mapping over the array, the value of `num` is equal to the element it’s currently looping over. In this case, the elements are numbers, so the condition of the if statement `typeof num === "number"` returns `true`. The map function creates a new array and inserts the values returned from the function. + +However, we don’t return a value. When we don’t return a value from the function, the function returns `undefined`. For every element in the array, the function block gets called, so for each element we return `undefined`. + +
++ +#### คำตอบ: A + +Arguments are passed by _value_, unless their value is an object, then they're passed by _reference_. `birthYear` is passed by value, since it's a string, not an object. When we pass arguments by value, a _copy_ of that value is created (see question 46). + +The variable `birthYear` has a reference to the value `"1997"`. The argument `year` also has a reference to the value `"1997"`, but it's not the same value as `birthYear` has a reference to. When we update the value of `year` by setting `year` equal to `"1998"`, we are only updating the value of `year`. `birthYear` is still equal to `"1997"`. + +The value of `person` is an object. The argument `member` has a (copied) reference to the _same_ object. When we modify a property of the object `member` has a reference to, the value of `person` will also be modified, since they both have a reference to the same object. `person`'s `name` property is now equal to the value `"Lydia"` + +
++ +#### คำตอบ: D + +With the `throw` statement, we can create custom errors. With this statement, you can throw exceptions. An exception can be a string, a number, a boolean or an object. In this case, our exception is the string `'Hello world'`. + +With the `catch` statement, we can specify what to do if an exception is thrown in the `try` block. An exception is thrown: the string `'Hello world'`. `e` is now equal to that string, which we log. This results in `'Oh an error: Hello world'`. + +
++ +#### คำตอบ: B + +When you return a property, the value of the property is equal to the _returned_ value, not the value set in the constructor function. We return the string `"Maserati"`, so `myCar.make` is equal to `"Maserati"`. + +
++ +#### คำตอบ: A + +`let x = y = 10;` is actually shorthand for: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +When we set `y` equal to `10`, we actually add a property `y` to the global object (`window` in browser, `global` in Node). In a browser, `window.y` is now equal to `10`. + +Then, we declare a variable `x` with the value of `y`, which is `10`. Variables declared with the `let` keyword are _block scoped_, they are only defined within the block they're declared in; the immediately-invoked function (IIFE) in this case. When we use the `typeof` operator, the operand `x` is not defined: we are trying to access `x` outside of the block it's declared in. This means that `x` is not defined. Values who haven't been assigned a value or declared are of type `"undefined"`. `console.log(typeof x)` returns `"undefined"`. + +However, we created a global variable `y` when setting `y` equal to `10`. This value is accessible anywhere in our code. `y` is defined, and holds a value of type `"number"`. `console.log(typeof y)` returns `"number"`. + +
++ +#### คำตอบ: A + +We can delete properties from objects using the `delete` keyword, also on the prototype. By deleting a property on the prototype, it is not available anymore in the prototype chain. In this case, the `bark` function is not available anymore on the prototype after `delete Dog.prototype.bark`, yet we still try to access it. + +When we try to invoke something that is not a function, a `TypeError` is thrown. In this case `TypeError: pet.bark is not a function`, since `pet.bark` is `undefined`. + +
++ +#### คำตอบ: D + +The `Set` object is a collection of _unique_ values: a value can only occur once in a set. + +We passed the iterable `[1, 1, 2, 3, 4]` with a duplicate value `1`. Since we cannot have two of the same values in a set, one of them is removed. This results in `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +An imported module is _read-only_: you cannot modify the imported module. Only the module that exports them can change its value. + +When we try to increment the value of `myCounter`, it throws an error: `myCounter` is read-only and cannot be modified. + +
++ +#### คำตอบ: A + +The `delete` operator returns a boolean value: `true` on a successful deletion, else it'll return `false`. However, variables declared with the `var`, `const` or `let` keyword cannot be deleted using the `delete` operator. + +The `name` variable was declared with a `const` keyword, so its deletion is not successful: `false` is returned. When we set `age` equal to `21`, we actually added a property called `age` to the global object. You can successfully delete properties from objects this way, also the global object, so `delete age` returns `true`. + +
+
+
+#### คำตอบ: C
+
+We can unpack values from arrays or properties from objects through destructuring. For example:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+The value of `a` is now `1`, and the value of `b` is now `2`. What we actually did in the question, is:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+This means that the value of `y` is equal to the first value in the array, which is the number `1`. When we log `y`, `1` is returned.
+
+
+ +#### คำตอบ: B + +It's possible to combine objects using the spread operator `...`. It lets you create copies of the key/value pairs of one object, and add them to another object. In this case, we create copies of the `user` object, and add them to the `admin` object. The `admin` object now contains the copied key/value pairs, which results in `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### คำตอบ: B + +With the `defineProperty` method, we can add new properties to an object, or modify existing ones. When we add a property to an object using the `defineProperty` method, they are by default _not enumerable_. The `Object.keys` method returns all _enumerable_ property names from an object, in this case only `"name"`. + +Properties added using the `defineProperty` method are immutable by default. You can override this behavior using the `writable`, `configurable` และ `enumerable` properties. This way, the `defineProperty` method gives you a lot more control over the properties you're adding to an object. + +
++ +#### คำตอบ: A + +The second argument of `JSON.stringify` is the _replacer_. The replacer can either be a function or an array, and lets you control what and how the values should be stringified. + +If the replacer is an _array_, only the property names included in the array will be added to the JSON string. In this case, only the properties with the names `"level"`และd `"health"` are included, `"username"` is excluded. `data` is now equal to `"{"level":19, "health":90}"`. + +If the replacer is a _function_, this function gets called on every property in the object you're stringifying. The value returned from this function will be the value of the property when it's added to the JSON string. If the value is `undefined`, this property is excluded from the JSON string. + +
++ +#### คำตอบ: A + +The unary operator `++` _first returns_ the value of the operand, _then increments_ the value of the operand. The value of `num1` is `10`, since the `increaseNumber` function first returns the value of `num`, which is `10`, and only increments the value of `num` afterwards. + +`num2` is `10`, since we passed `num1` to the `increasePassedNumber`. `number` is equal to `10`(the value of `num1`. Again, the unary operator `++` _first returns_ the value of the operand, _then increments_ the value of the operand. The value of `number` is `10`, so `num2` is equal to `10`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +In ES6, we can initialize parameters with a default value. The value of the parameter will be the default value, if no other value has been passed to the function, or if the value of the parameter is `"undefined"`. In this case, we spread the properties of the `value` object into a new object, so `x` has the default value of `{ number: 10 }`. + +The default argument is evaluated at _call time_! Every time we call the function, a _new_ object is created. We invoke the `multiply` function the first two times without passing a value: `x` has the default value of `{ number: 10 }`. We then log the multiplied value of that number, which is `20`. + +The third time we invoke multiply, we do pass an argument: the object called `value`. The `*=` operator is actually shorthand for `x.number = x.number * 2`: we modify the value of `x.number`, and log the multiplied value `20`. + +The fourth time, we pass the `value` object again. `x.number` was previously modified to `20`, so `x.number *= 2` logs `40`. + +
++ +#### คำตอบ: D + +The first argument that the `reduce` method receives is the _accumulator_, `x` in this case. The second argument is the _current value_, `y`. With the reduce method, we execute a callback function on every element in the array, which could ultimately result in one single value. + +In this example, we are not returning any values, we are simply logging the values of the accumulator and the current value. + +The value of the accumulator is equal to the previously returned value of the callback function. If you don't pass the optional `initialValue` argument to the `reduce` method, the accumulator is equal to the first element on the first call. + +On the first call, the accumulator (`x`) is `1`, and the current value (`y`) is `2`. We don't return from the callback function, we log the accumulator and current value: `1` และ `2` get logged. + +If you don't return a value from a function, it returns `undefined`. On the next call, the accumulator is `undefined`, and the current value is `3`. `undefined` และ `3` get logged. + +On the fourth call, we again don't return from the callback function. The accumulator is again `undefined`, and the current value is `4`. `undefined` และ `4` get logged. +
++ +#### คำตอบ: B + +In a derived class, you cannot access the `this` keyword before calling `super`. If you try to do that, it will throw a ReferenceError: 1 and 4 would throw a reference error. + +With the `super` keyword, we call that parent class's constructor with the given arguments. The parent's constructor receives the `name` argument, so we need to pass `name` to `super`. + +The `Labrador` class receives two arguments, `name` since it extends `Dog`, และ `size` as an extra property on the `Labrador` class. They both need to be passed to the constructor function on `Labrador`, which is done correctly using constructor 2. +
++ +#### คำตอบ: B + +With the `import` keyword, all imported modules are _pre-parsed_. This means that the imported modules get run _first_, the code in the file which imports the module gets executed _after_. + +This is a difference between `require()` in CommonJS and `import`! With `require()`, you can load dependencies on demand while the code is being run. If we would have used `require` instead of `import`, `running index.js`, `running sum.js`, `3` would have been logged to the console. + +
++ +#### คำตอบ: A + +Every Symbol is entirely unique. The purpose of the argument passed to the Symbol is to give the Symbol a description. The value of the Symbol is not dependent on the passed argument. As we test equality, we are creating two entirely new symbols: the first `Symbol('foo')`, and the second `Symbol('foo')`. These two values are unique and not equal to each other, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` returns `false`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +With the `padStart` method, we can add padding to the beginning of a string. The value passed to this method is the _total_ length of the string together with the padding. The string `"Lydia Hallie"` has a length of `12`. `name.padStart(13)` inserts 1 space at the start of the string, because 12 + 1 is 13. + +If the argument passed to the `padStart` method is smaller than the length of the array, no padding will be added. + +
++ +#### คำตอบ: A + +With the `+` operator, you can concatenate strings. In this case, we are concatenating the string `"🥑"` with the string `"💻"`, resulting in `"🥑💻"`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +A generator function "pauses" its execution when it sees the `yield` keyword. First, we have to let the function yield the string "Do you love JavaScript?", which can be done by calling `game.next().value`. + +Every line is executed, until it finds the first `yield` keyword. There is a `yield` keyword on the first line within the function: the execution stops with the first yield! _This means that the variable `answer` is not defined yet!_ + +When we call `game.next("Yes").value`, the previous `yield` is replaced with the value of the parameters passed to the `next()` function, `"Yes"` in this case. The value of the variable `answer` is now equal to `"Yes"`. The condition of the if-statement returns `false`, และ `JavaScript loves you back ❤️` gets logged. + +
++ +#### คำตอบ: C + +`String.raw` returns a string where the escapes (`\n`, `\v`, `\t` etc.) are ignored! Backslashes can be an issue since you could end up with something like: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Which would result in: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +With `String.raw`, it would simply ignore the escape and print: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +In this case, the string is `Hello\nworld`, which gets logged. + +
++ +#### คำตอบ: C + +An async function always returns a promise. The `await` still has to wait for the promise to resolve: a pending promise gets returned when we call `getData()` in order to set `data` equal to it. + +If we wanted to get access to the resolved value `"I made it"`, we could have used the `.then()` method on `data`: + +`data.then(res => console.log(res))` + +This would've logged `"I made it!"` + +
++ +#### คำตอบ: B + +The `.push()` method returns the _length_ of the new array! Previously, the array contained one element (the string `"banana"`) and had a length of `1`. After adding the string `"apple"` to the array, the array contains two elements, and has a length of `2`. This gets returned from the `addToList` function. + +The `push` method modifies the original array. If you wanted to return the _array_ from the function rather than the _length of the array_, you should have returned `list` after pushing `item` to it. + +
++ +#### คำตอบ: B + +`Object.freeze` makes it impossible to add, remove, or modify properties of an object (unless the property's value is another object). + +When we create the variable `shape` and set it equal to the frozen object `box`, `shape` also refers to a frozen object. You can check whether an object is frozen by using `Object.isFrozen`. In this case, `Object.isFrozen(shape)` returns true, since the variable `shape` has a reference to a frozen object. + +Since `shape` is frozen, and since the value of `x` is not an object, we cannot modify the property `x`. `x` is still equal to `10`, และ `{ x: 10, y: 20 }` gets logged. + +
++ +#### คำตอบ: D + +When we unpack the property `name` from the object on the right-hand side, we assign its value `"Lydia"` to a variable with the name `myName`. + +With `{ name: myName }`, we tell JavaScript that we want to create a new variable called `myName` with the value of the `name` property on the right-hand side. + +Since we try to log `name`, a variable that is not defined, a ReferenceError gets thrown. + +
++ +#### คำตอบ: A + +A pure function is a function that _always_ returns the same result, if the same arguments are passed. + +The `sum` function always returns the same result. If we pass `1` และ `2`, it will _always_ return `3` without side effects. If we pass `5` และ `10`, it will _always_ return `15`, and so on. This is the definition of a pure function. + +
++ +#### คำตอบ: C + +The `add` function is a _memoized_ function. With memoization, we can cache the results of a function in order to speed up its execution. In this case, we create a `cache` object that stores the previously returned values. + +If we call the `addFunction` function again with the same argument, it first checks whether it has already gotten that value in its cache. If that's the case, the caches value will be returned, which saves on execution time. Else, if it's not cached, it will calculate the value and store it afterwards. + +We call the `addFunction` function three times with the same value: on the first invocation, the value of the function when `num` is equal to `10` isn't cached yet. The condition of the if-statement `num in cache` returns `false`, and the else block gets executed: `Calculated! 20` gets logged, and the value of the result gets added to the cache object. `cache` now looks like `{ 10: 20 }`. + +The second time, the `cache` object contains the value that gets returned for `10`. The condition of the if-statement `num in cache` returns `true`, และ `'From cache! 20'` gets logged. + +The third time, we pass `5 * 2` to the function which gets evaluated to `10`. The `cache` object contains the value that gets returned for `10`. The condition of the if-statement `num in cache` returns `true`, และ `'From cache! 20'` gets logged. + +
++ +#### คำตอบ: A + +With a _for-in_ loop, we can iterate over **enumerable** properties. In an array, the enumerable properties are the "keys" of array elements, which are actually their indexes. You could see an array as: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Where the keys are the enumerable properties. `0` `1` `2` `3` get logged. + +With a _for-of_ loop, we can iterate over **iterables**. An array is an iterable. When we iterate over the array, the variable "item" is equal to the element it's currently iterating over, `"☕"` ` "💻"` `"🍷"` `"🍫"` get logged. + +
++ +#### คำตอบ: C + +Array elements can hold any value. Numbers, strings, objects, other arrays, null, boolean values, undefined, and other expressions such as dates, functions, and calculations. + +The element will be equal to the returned value. `1 + 2` returns `3`, `1 * 2` returns `2`, และ `1 / 2` returns `0.5`. + +
++ +#### คำตอบ: B + +By default, arguments have the value of `undefined`, unless a value has been passed to the function. In this case, we didn't pass a value for the `name` argument. `name` is equal to `undefined` which gets logged. + +In ES6, we can overwrite this default `undefined` value with default parameters. For example: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +In this case, if we didn't pass a value or if we passed `undefined`, `name` would always be equal to the string `Lydia` + +
++ +#### คำตอบ: B + +The value of the `this` keyword is dependent on where you use it. In a **method**, like the `getStatus` method, the `this` keyword refers to _the object that the method belongs to_. The method belongs to the `data` object, so `this` refers to the `data` object. When we log `this.status`, the `status` property on the `data` object gets logged, which is `"🥑"`. + +With the `call` method, we can change the object to which the `this` keyword refers. In **functions**, the `this` keyword refers to the _the object that the function belongs to_. We declared the `setTimeout` function on the _global object_, so within the `setTimeout` function, the `this` keyword refers to the _global object_. On the global object, there is a variable called _status_ with the value of `"😎"`. When logging `this.status`, `"😎"` gets logged. + + +
++ +#### คำตอบ: A + +We set the variable `city` equal to the value of the property called `city` on the `person` object. There is no property on this object called `city`, so the variable `city` has the value of `undefined`. + +Note that we are _not_ referencing the `person` object itself! We simply set the variable `city` equal to the current value of the `city` property on the `person` object. + +Then, we set `city` equal to the string `"Amsterdam"`. This doesn't change the person object: there is no reference to that object. + +When logging the `person` object, the unmodified object gets returned. + +
++ +#### คำตอบ: C + +Variables with the `const` และ `let` keyword are _block-scoped_. A block is anything between curly brackets (`{ }`). In this case, the curly brackets of the if/else statements. You cannot reference a variable outside of the block it's declared in, a ReferenceError gets thrown. + +
++ +#### คำตอบ: C + +The value of `res` in the second `.then` is equal to the returned value of the previous `.then`. You can keep chaining `.then`s like this, where the value is passed to the next handler. + +
++ +#### คำตอบ: A + +With `!!name`, we determine whether the value of `name` is truthy or falsy. If name is truthy, which we want to test for, `!name` returns `false`. `!false` (which is what `!!name` practically is) returns `true`. + +By setting `hasName` equal to `name`, you set `hasName` equal to whatever value you passed to the `getName` function, not the boolean value `true`. + +`new Boolean(true)` returns an object wrapper, not the boolean value itself. + +`name.length` returns the length of the passed argument, not whether it's `true`. + +
++ +#### คำตอบ: B + +In order to get an character on a specific index in a string, you can use bracket notation. The first character in the string has index 0, and so on. In this case we want to get the element which index is 0, the character `"I'`, which gets logged. + +Note that this method is not supported in IE7 and below. In that case, use `.charAt()` + +
++ +#### คำตอบ: B + +You can set a default parameter's value equal to another parameter of the function, as long as they've been defined _before_ the default parameter. We pass the value `10` to the `sum` function. If the `sum` function only receives 1 argument, it means that the value for `num2` is not passed, and the value of `num1` is equal to the passed value `10` in this case. The default value of `num2` is the value of `num1`, which is `10`. `num1 + num2` returns `20`. + +If you're trying to set a default parameter's value equal to a parameter which is defined _after_ (to the right), the parameter's value hasn't been initialized yet, which will throw an error. + +
++ +#### คำตอบ: A + +With the `import * as name` syntax, we import _all exports_ from the `module.js` file into the `index.js` file as a new object called `data` is created. In the `module.js` file, there are two exports: the default export, and a named export. The default export is a function which returns the string `"Hello World"`, and the named export is a variable called `name` which has the value of the string `"Lydia"`. + +The `data` object has a `default` property for the default export, other properties have the names of the named exports and their corresponding values. + +
++ +#### คำตอบ: C + +Classes are syntactical sugar for function constructors. The equivalent of the `Person` class as a function constructor would be: + +```javascript +function Person() { + this.name = name +} +``` + +Calling a function constructor with `new` results in the creation of an instance of `Person`, `typeof` keyword returns `"object"` for an instance. `typeof member` returns `"object"`. + +
++ +#### คำตอบ: D + +The `.push` method returns the _new length_ of the array, not the array itself! By setting `newList` equal to `[1, 2, 3].push(4)`, we set `newList` equal to the new length of the array: `4`. + +Then, we try to use the `.push` method on `newList`. Since `newList` is the numerical value `4`, we cannot use the `.push` method: a TypeError is thrown. + +
++ +#### คำตอบ: D + +Regular functions, such as the `giveLydiaPizza` function, have a `prototype` property, which is an object (prototype object) with a `constructor` property. Arrow functions however, such as the `giveLydiaChocolate` function, do not have this `prototype` property. `undefined` gets returned when trying to access the `prototype` property using `giveLydiaChocolate.prototype`. + +
++ +#### คำตอบ: A + +`Object.entries(person)` returns an array of nested arrays, containing the keys and objects: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Using the `for-of` loop, we can iterate over each element in the array, the subarrays in this case. We can destructure the subarrays instantly in the for-of loop, using `const [x, y]`. `x` is equal to the first element in the subarray, `y` is equal to the second element in the subarray. + +The first subarray is `[ "name", "Lydia" ]`, with `x` equal to `"name"`, และ `y` equal to `"Lydia"`, which get logged. +The second subarray is `[ "age", 21 ]`, with `x` equal to `"age"`, และ `y` equal to `21`, which get logged. + +
++ +#### คำตอบ: D + +`...args` is a rest parameter. The rest parameter's value is an array containing all remaining arguments, **and can only be the last parameter**! In this example, the rest parameter was the second parameter. This is not possible, and will throw a syntax error. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit] +} + +getItems(["banana", "apple"], "pear", "orange") +``` + +The above example works. This returns the array `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` +
++ +#### คำตอบ: B + +In JavaScript, we don't _have_ to write the semicolon (`;`) explicitly, however the JavaScript engine still adds them after statements. This is called **Automatic Semicolon Insertion**. A statement can for example be variables, or keywords like `throw`, `return`, `break`, etc. + +Here, we wrote a `return` statement, and another value `a + b` on a _new line_. However, since it's a new line, the engine doesn't know that it's actually the value that we wanted to return. Instead, it automatically added a semicolon after `return`. You could see this as: + +```javascript + return; + a + b +``` + +This means that `a + b` is never reached, since a function stops running after the `return` keyword. If no value gets returned, like here, the function returns `undefined`. Note that there is no automatic insertion after `if/else` statements! + +
++ +#### คำตอบ: B + +We can set classes equal to other classes/function constructors. In this case, we set `Person` equal to `AnotherPerson`. The name on this constructor is `Sarah`, so the name property on the new `Person` instance `member` is `"Sarah"`. + +
++ +#### คำตอบ: D + +A Symbol is not _enumerable_. The Object.keys method returns all _enumerable_ key properties on an object. The Symbol won't be visible, and an empty array is returned. When logging the entire object, all properties will be visible, even non-enumerable ones. + +This is one of the many qualities of a symbol: besides representing an entirely unique value (which prevents accidental name collision on objects, for example when working with 2 libraries that want to add properties to the same object), you can also "hide" properties on objects this way (although not entirely. You can still access symbols using the `Object.getOwnPropertySymbols()` method). + +
++ +#### คำตอบ: A + +The `getList` function receives an array as its argument. Between the parentheses of the `getList` function, we destructure this array right away. You could see this as: + + `[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + + With the rest parameter `...y`, we put all "remaining" arguments in an array. The remaining arguments are `2`, `3` และ `4` in this case. The value of `y` is an array, containing all the rest parameters. The value of `x` is equal to `1` in this case, so when we log `[x, y]`, `[1, [2, 3, 4]]` gets logged. + + The `getUser` function receives an object. With arrow functions, we don't _have_ to write curly brackets if we just return one value. However, if you want to return an _object_ from an arrow function, you have to write it between parentheses, otherwise no value gets returned! The following function would have returned an object: + +```const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })``` + +Since no value gets returned in this case, the function returns `undefined`. + +
++ +#### คำตอบ: C + +The variable `name` holds the value of a string, which is not a function, thus cannot invoke. + +TypeErrors get thrown when a value is not of the expected type. JavaScript expected `name` to be a function since we're trying to invoke it. It was a string however, so a TypeError gets thrown: name is not a function! + +SyntaxErrors get thrown when you've written something that isn't valid JavaScript, for example when you've written the word `return` as `retrun`. +ReferenceErrors get thrown when JavaScript isn't able to find a reference to a value that you're trying to access. + +
++ +#### คำตอบ: B + +`[]` is a truthy value. With the `&&` operator, the right-hand value will be returned if the left-hand value is a truthy value. In this case, the left-hand value `[]` is a truthy value, so `"Im'` gets returned. + +`""` is a falsy value. If the left-hand value is falsy, nothing gets returned. `n't` doesn't get returned. + +
++ +#### คำตอบ: C + +With the `||` operator, we can return the first truthy operand. If all values are falsy, the last operand gets returned. + +`(false || {} || null)`: the empty object `{}` is a truthy value. This is the first (and only) truthy value, which gets returned. `one` is equal to `{}`. + +`(null || false || "")`: all operands are falsy values. This means that the past operand, `""` gets returned. `two` is equal to `""`. + +`([] || 0 || "")`: the empty array`[]` is a truthy value. This is the first truthy value, which gets returned. `three` is equal to `[]`. + +
++ +#### คำตอบ: D + +With a promise, we basically say _I want to execute this function, but I'll put it aside for now while it's running since this might take a while. Only when a certain value is resolved (or rejected), and when the call stack is empty, I want to use this value._ + +We can get this value with both `.then` and the `await` keyword in an `async` function. Although we can get a promise's value with both `.then` และ `await`, they work a bit differently. + +In the `firstFunction`, we (sort of) put the myPromise function aside while it was running, but continued running the other code, which is `console.log('second')` in this case. Then, the function resolved with the string `I have resolved`, which then got logged after it saw that the callstack was empty. + +With the await keyword in `secondFunction`, we literally pause the execution of an async function until the value has been resolved before moving to the next line. + +This means that it waited for the `myPromise` to resolve with the value `I have resolved`, and only once that happened, we moved to the next line: `second` got logged. + +
++ +#### คำตอบ: C + +The `+` operator is not only used for adding numerica lvalues, but we can also use it to concatenate strings. Whenever the JavaScript engine sees that one or more values are not a number, it coerces the number into a string. + +The first one is `1`, which is a numerical value. `1 + 2` returns the number 3. + +However, the second one is a string `"Lydia"`. `"Lydia"` is a string and `2` is a number: `2` gets coerced into a string. `"Lydia"` และ `"2"` get concatenated, whic hresults in the string `"Lydia2"`. + +`{ name: "Lydia" }` is an object. Neither a number nor an object is a string, so it stringifies both. Whenever we stringify a regular object, it becomes `"[object Object]"`. `"[object Object]"` concatenated with `"2"` becomes `"[object Object]2"`. + +
+
+
+#### คำตอบ: C
+
+We can pass any type of value we want to `Promise.resolve`, either a promise or a non-promise. The method itself returns a promise with the resolved value (`
+ +#### คำตอบ: B + +Objects are passed by reference. When we check objects for strict equality (`===`), we're comparing their references. + +We set the default value for `person2` equal to the `person` object, and passed the `person` object as the value for `person1`. + +This means that both values have a reference to the same spot in memory, thus they are equal. + +The code block in the `else` statement gets run, and `They are the same!` gets logged. + +
++ +#### คำตอบ: D + +In JavaScript, we have two ways to access properties on an object: bracket notation, or dot notation. In this example, we use dot notation (`colorConfig.colors`) instead of bracket notation (`colorConfig["colors"]`). + +With dot notation, JavaScript tries to find the property on the object with that exact name. In this example, JavaScript tries to find a property called `colors` on the `colorConfig` object. There is no proprety called `colorConfig`, so this returns `undefined`. Then, we try to access the value of the first element by using `[1]`. We cannot do this on a value that's `undefined`, so it throws a `TypeError`: `Cannot read property '1' of undefined`. + +JavaScript interprets (or unboxes) statements. When we use bracket notation, it sees the first opening bracket `[` and keeps going until it finds the closing bracket `]`. Only then, it will evaluate the statement. If we would've used `colorConfig[colors[1]]`, it would have returned the value of the `red` property on the `colorConfig` object. + +
++ +#### คำตอบ: A + +Under the hood, emojis are unicodes. The unicodes for the heart emoji is `"U+2764 U+FE0F"`. These are always the same for the same emojis, so we're comparing two equal strings to each other, which returns true. + +
++ +#### คำตอบ: D + +With `splice` method, we modify the original array by deleting, replacing or adding elements. In this case, we removed 2 items from index 1 (we removed `'🥑'` และ `'😍'`) and added the ✨ emoji instead. + +`map`, `filter` และ `slice` return a new array, `find` returns an element, and `reduce` returns a reduced value. + +
++ +#### Cevap: D + +Fonksiyonun içinde, önce `var` anahtar kelimesi ile `name` değişkenini tanımladık. Bu demektir ki, değişken varsayılan değeri olan `undefined` ile "hoisting" (hafızada alan oluşturma aşaması) olur, ta ki gerçekten değişkene değer ataması yaptığımız satıra varana dek. `name` değişkenini loglayama çalıştığımız satırda henüz değişkeni tanımlamadık, bu yüzden hala `undefined` değerini saklıyor. + +`let` (ve `const`) anahtar kelimelerine sahip değişkenler de "hoisted" olur, ama `var`'ın aksine ilk değer ataması yapılmaz. Değişkenleri tanımladığımız (ilk değer ataması yaptığımız) satırdan önce erişilebilir değillerdir. Bu, "geçici ölü alan / geçici değişmez çıktı alanı", "temporal dead zone", olarak adlandırılır. Değişkenlere, tanımlanmadan önce erişmeye çalıştığımız zaman, Javascript `ReferenceError` hatası fırlatır. +
++ +#### Cevap: C + +Javascript'deki olay kuyruğundan dolayı, `setTimeout` callback fonksiyonu, döngü uygulandıktan _sonra_ çağrılır. `i` değişkeni, ilk döngü sırasında `var` anahtar kelimesi ile tanımlandığından, bu değişken globaldir. Döngü boyunca, `++` unary operatörünü kullanarak, `i`'nin değerini her seferinde `1` arttırdık. İlk örnekte, `setTimeout` callback fonksiyonu çağrıldığı zaman, `i`'nin değeri `3`'e eşitti. + +İkinci döngüde, `i` değişkeni `let` anahtar kelimesi kullanılarak tanımlandı: `let` (ve `const`) ile tanımlanan değişkenler "block-scope"dur (block `{}` arasındaki herhangi bir şeydir). Her bir tekrarda, `i` yeni değere sahip olacak ve her değer döngü içinde "scoped" olacak. +
++ +#### Cevap: B + +`diameter` sıradan bir fonksiyonken, `perimeter`'in arrow fonksiyon olduğuna dikkat edin. + +Arrow fonksiyonlarda, `this` anahtar kelimesi, sıradan fonksiyonların aksine, kendi sardığı mevcut scope'u referans alır. Bu demektir ki, `perimeter`'i çağırdığımız zaman, `shape` objesini değil, kendi sardığı scope'u referans alıyor (örneğin window). + +Bu objede, `radius` değeri olmadığından `undefined` döndürüyor. + +
++ +#### Cevap: A + +Artı (unary plus), işlemeye çalıştığı değişkeni sayıya çevirmeye çalışır. `true` `1` ve `false` `0` demektir. + +`'Lydia'` harf dizisi doğrusal ("truthy") bir değerdir. Aslında sorduğumuz şey, "bu doğrusal değer yanlış-ımsı ("falsy") mı?". Bu da `false` döndürür. +
++ +#### Cevap: A + +Javascript'te, tüm nesne keyleri string'dir (Symbol olmadıkları müddetçe). Keyleri, string olarak _yazmadıysak_ bile, arka planda string'e çevrilirler. + +Javascript, ifadeleri yorumlar (ya da açar ("unboxes")). Köşeli parentez notasyonu kullandığımız zaman, Javascript ilk `[` görür ve `]` bulana kadar devam eder. Ancak ondan sonra ifadeyi hesaplar. + +`mouse[bird.size]`: Önce `bird.size` çalıştırılır, o da `"small"` demektir. `mouse["small"]`, `true` döndürür. + +Ancak, nokta notasyonunda bu gerçekleşmez. `mouse`, `bird` diye bir keye sahip değildir ki bu da `mouse.bird`, `undefined` demektir. Sonra, nokta notasyonunu kullanarak `size`'a ulaşmak istiyoruz: `mouse.bird.size`. `mouse.bird`, `undefined` olduğundan, aslında ulaşmaya çalıştığımız `undefined.size`. Bu geçerli değil ve `Cannot read property "size" of undefined`'a benzer bir hata fırlatacaktır. +
+
+
+#### Cevap: A
+
+Javascript'te tüm nesneler, birbirlerine eşitlendikleri zaman _referansları_ ile etkileşime girerler.
+
+Önce, `c` değişkeni bir nesnenin değerini tutuyor. Sonra, `d`'ye aynı referansı atadık ki bu referans da `c`'nin sahip olduğu nesnedir.
+
+
+Bir nesneyi değiştirdiğiniz zaman, hepsini değiştirirsiniz.
+
+
+ +#### Cevap: C + +`new Number()` yerleşik bir yapıcı fonksiyondur ("function constructor"). Sayı ("number") gibi gözükse de gerçekten bir sayı değil: bir kaç ekstra özelliğe sahip ve o bir nesne. + +`==` operatörünü kullandığımız zaman, sadece aynı _değer_'e sahip olup olmadığını kontrol eder. İkisi de `3` değerine sahip, yani `true` döndürür. + +Ancak, `===` kullandığımız zaman değer _ve_ tip aynı olmalıdır. Öyle değil: `new Number()`, sayı ("number") değildir, **nesne**dir. İkisi de `false` döndürür. +
++ +#### Cevap: D + +`colorChange` fonksiyonu statiktir. Statik methodlar, sadece oluşturuldukları kurucuda var olmak için tasarlanmıştır ve herhangi bir "children"a aktarılamaz. `freddie`, "child" olduğundan, fonksiyon aktarılmadı ve `freddie` üzerinden erişilebilir değil: `TypeError` hatası fırlatılır. +
++ +#### Cevap: A + +Nesneyi loglar çünkü global nesne üzerinde boş bir nesne oluşturduk. `greeting`'i `greetign` olarak yanlış yazdığımız zaman, JS yorumlayıcısı bunu `global.greetign = {}` olarak gördü (ya da tarayıcı içinde `window.greetign = {}`). + +Bundan kaçınmak için, `"use strict"` kullanabiliriz. Bu, bir değişkene herhangi bir atama yapmadan önce tanımladığınızdan emin olmanızı sağlar. +
++ +#### Cevap: A + +Javascript'te bu mümkün, çünkü fonksiyonlar nesnedir! (Primitive tiplere nazaran her şey nesnedir) + +Fonksiyon özel bir nesne tipidir. Yazdığınız kod asıl fonksiyon değil. Fonksiyon, özelliklere sahip bir nesnedir. Bu özellik çalıştırabilme kapasitesine sahiptir ("invocable"). + +
++ +#### Cevap: A + +Sıradan fonksiyonlarla yaptığınız gibi bir yapıcıya ("constructor") özellik ekleyemezsiniz. Eğer, tek seferde tüm nesnelere özellik eklemek isterseniz, bunun yerine prototype kullanmalısınız. Yani bu durumda, +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +`member.getFullName()` çalışmış olacak. Bu neden faydalı? Diyelim ki, yapıcının kendisine bu methodu ekledik. Belki de tüm `Person` instance'leri bu methoda ihtiyaç duymuyor. Bu özelliğe sahip olduklarından dolayı, her bir instance hafızadan yer alır, bu da bir sürü hafıza israfı demek. Bunun yerine, eğer sadece prototype'a eklersek, hafızadan sadece bir tek yer alırız ve yine de tüm instanceler bu özelliğe erişebilir! + +
++ +#### Cevap: A + +`sarah` için `new` anahtar kelimesi kullanmadık. `new` kullandığınız zaman, oluşturduğumuz yeni boş nesneyi referans gösterir. Lakin, `new`'i eklemezseniz, **global nesne**'yi referans gösterir! + +`this.firstName`, `"Sarah"`'a eşittir ve `this.lastName`, `"Smith"`'e eşittir dedik. Aslında yaptığımız, `global.firstName = 'Sarah'` ve `global.lastName = 'Smith'` diye tanımlamaydı. `sarah`'ın kendisi `undefined` olarak kalır. +
+
+
+#### Cevap: D
+
+**capturing** aşaması süresince, olay ata ("ancestor) elemanlardan hedef elemana doğru gider. Daha sonra **target** elemana ulaşır ve **bubbling** başlar.
+
+
+
+
+ +#### Cevap: B + +Bütün nesneler prototiplere ("prototypes") sahiptir, **temel nesne**, **base object**, hariç. Temel nesne, kullanıcı tarafından oluşturulmuş nesnedir, ya da `new` anahtar kelimesi kullanarak oluşturulmuş bir nesnedir. Temel nesne bazı method ve özelliklere erişebilir, `.toString` gibi. Yerleşik gelen Javascript methodlarını kullanabilme sebebi budur! Buna benzer tüm methodlar prototip üzerinden erişebilir. Her ne kadar Javascript, methodu direkt olarak nesneniz üzerinden bulamasa da, prototip zinciri üzerinden aşağıya doğru gider ve orada bulur, böylece sizin için erişebilir yapar. +
++ +#### Cevap: C + +Javascript **dinamik tipli dil**dir: değişkenlerin hangi tip olduğunu belirtmeyiz. Değerler otomatik olarak diğer tipi bilmeden dönüştürebilir, bu _implicit type coercion_, _örtük tip dönüşümü_, olarak adlandırılır. **Coercion** bir tipi diğer bir tipe dönüştürmektir. + +Bu örnekte, JavaScript sayı olan `1`'i string'e dönüştürüyor, fonksiyonun mantıklı olması ve değer döndürmesi için. Sayısal tip (`1`) ve string tip (`2`)'nin toplanması sırasında, sayıya string olarak muamele edilir. Stringleri `"Hello" + "World"` şeklinde birleştirebiliriz, yani burada olan `"1" + "2"` ki bu da `"12"` döndürür. + +
++ +#### Cevap: C + +**son ek**, **postfix**, `++` unary operatörü: + + +1. Değer döndürür (`0` döndürür) +2. Değeri arttırır (sayı şimdi `1`) + +**ön ek**, **prefix**, `++` unary operatörü: + +1. Değeri arttırır (sayı şimdi `2`) +2. Değeri döndürür (`2` döndürür) + +Burada `0 2 2` döner. + +
++ +#### Cevap: B + +Eğer "tagged template literals" kullanırsanoz, ilk argumanın değeri her zaman string değerler dizisidir. Geriye kalan argumanlar, ifadeye geçilen değerleri alır. + +
++ +#### Cevap: C + +Eşitliği test ederken, nesneler _referanslarına_ göre kıyaslanırken primitifler _değerlerine_ göre kıyaslanır. Javascript, nesnelerin referanslarının hafızada aynı konumda olup olmadığını kontrol eder. + +Kıyasladığımız iki nesne bu şekilde değilse: parametre olarak geçtiğimiz nesne, hafızada eşitliğini kontrol ettiğimiz nesneden farklı bir konumu referans gösterir. + +Bu sebepten, `{ age: 18 } === { age: 18 }` ve `{ age: 18 } == { age: 18 }`, ikisi de `false` döndürür. + +
++ +#### Cevap: C + +Yayma operatorü, "spread operator", (`...args`) argumanların dahil olduğu bir dizi döndürür. Dizi bir nesnedir, bu yüzden `typeof args` `"object"` döndürür. + +
++ +#### Cevap: C + +`"use strict"` ile, yanlışlıkla global değişkenler tanımlamadığınızdan emin olabilirsiniz. `age` değişkenini hiç tanımlamadık ve `"use strict"` kullandığımızdan, referans hatası fırlatacaktır. Eğer `"use strict"` kullanmasaydık, `age` özelliği global nesneye eklenmiş olacağından, çalışmış olacaktı. + +
++ +#### Cevap: A + +`eval`, string olarak geçilen kodu çalıştırır. Eğer bir ifadeyse, bu durumdaki gibi, ifadeyi çalıştırır. İfade `10 * 10 + 5`. Bu `105` sayısını döndürür. + +
++ +#### Cevap: B + +`sessionStorage` içinde saklanan veri _sekme_ kapatıldıktan sonra kaldırılır. + +Eğer `localStorage` kullandıysanız, veri sonsuza kadar orada olacaktır, örnek olarak `localStorage.clear()` çalıştırılmadığı sürece. + +
++ +#### Cevap: B + +`var` anahtar kelimesi ile aynı isme sahip birden çok değişken tanımlayabilirsiniz. O halde değişken son değeri tutacak. + +Bunu `let` ya da `const` ile yapamazsınız, "block-scoped" olduklarından dolayı. + +
++ +#### Cevap: C + +Tüm nesne anahtarları (Symbol'ler hariç) arka planda string'dir, kendiniz string olarak yazmasanız bile. Bu sebepten `obj.hasOwnProperty('1')` da `true` döndürür. + +Set için bu şekilde çalışmaz. Setimizde `'1'` yok: `set.has('1')` `false` döndürür. Setimiz sayısal tip `1`'e sahip, `set.has(1)` `true` döndürür. + +
++ +#### Cevap: C + +Eğer aynı ada sahip iki tane anahtarınız, "key", varsa, anahtar değiştirilecektir. Hala ilk konumunda olacaktır ama son belirtilen değerle birlikte. + +
++ +#### Cevap: A + +Temel yürütme konteksti, global yürütme kontekstidir: kodunuzda her yerde erişilebilir olan şeydir. + +
++ +#### Cevap: C + +Eğer belirli şart `true` döndürürse, `continue` ifadesi yinelemeyi, "iteration", atlar. + +
++ +#### Cevap: A + +`String`, özellikler de ekleyebileceğimiz tümleşik bir yapıcıdır. Prototipine bir method ekledim sadece. Primitif stringler, string prototip fonksiyonu tarafından üretilen string nesnesine otomatik olarak dönüştürülür. Bu yüzden, tüm stringler (string nesneleri) bu methoda erişebilir! + +
++ +#### Cevap: B + +Nesne keyleri otomatik olarak stringe dönüştürülür. `a` nesnesine değeri `123` olacak şekilde, bir nesneyi key olarak atamaya çalışıyoruz. + +Ancak, bir nesnesi string hale getirince, `"[object Object]"` olur. Dolayısıyla burada söylediğimiz, `a["object Object"] = 123`. Sonra, aynı şeyi tekrar yapmayı deniyoruz. `c`, dolaylı olarak string hale getirdiğimiz başka bir nesne. O halde, `a["object Object"] = 456`. + +Sonra, `a[b]`'yi logluyoruz, ki aslında o da `a["object Object"]`. Onu da `456` olarak atamıştık, o yüzden `456` döndürür. + +
+
+
+#### Cevap: B
+
+Bir `setTimeout` fonksiyonumuz var ve ilk onu çalıştırdık. Yine de en son loglandı.
+
+Bunun nedeni tarayıcılarda, "runtime engine"'a sahip olmamamızdan, `WebAPI` denilen bir şeye sahibiz. `WebAPI`, örneğin DOM ile çalışması için bize, `setTimeout` fonksiyonunu verir.
+
+_callback_ WebAPI'a eklendikten sonra, `setTimeout` fonksiyonun kendisi (callback hariç!) hafıza bloğundan atılır, "popped off the stack".
+
+
+
+Şimdi, `foo` çalıştı ve `"First"` loglandı.
+
+
+
+`foo` hafıza bloğundan atıldı ve `baz` çalıştı. `"Third"` loglandı.
+
+
+
+WebAPI, her ne zaman bir şeyler hazırsa hafıza bloğuna öylece ekleyemez. Onun yerine callback fonksiyonunu, _queue_ diye adlandıralan bir şeye ekler.
+
+
+
+Burası olay döngüsünün çalışmaya başlayacapı yerdir. **olay döngüsü**, **event loop**, hafıza bloğuna ve iş kuyruğuna, "task queue", bakar. Eğer hafıza bloğu boşsa, kuyruktaki ilk şeyi alır ve hafıza bloğuna ekler.
+
+
+
+`bar` çalıştı, `"Second"` loglandı ve hafıza bloğundan atıldı.
+
+
+ +#### Cevap: C + +Olaya sebep olan en derindeki iç eleman, olayın hedefidir ("event.target"). `event.stopPropagation` kullanarak "bubbling"'i durdurabilirsiniz. + +
++ Click here! +
++ +#### Cevap: A + +Eğer `p`'ye tıklarsak, iki log görürüz: `p` ve `div`. Olay silsilesi, "event propagation", sırasında, 3 aşama vardır: "capturing", "target", ve "bubbling". Varsayılan olarak, olay işleyiciler, "event handlers", "bubbling" aşamasında (`useCapture`'ı `true` olarak ayarlanmadığı müddetçe) çalıştırılır. En derin elemandan dışa doğru gider. + +
++ +#### Cevap: D + +İkisinde de, `this` anahtar kelimesinin referans olmasını istediğimiz nesneyi geçebiliriz. Ancak, `.call` _anında çalıştırılır_! + +`.bind.` fonksiyonun _kopyasını_ döndürür, ama konteksle bağlı şekilde. Anında çalıştırılmaz. + +
++ +#### Cevap: B + +`sayHi` fonksiyonu, anında çalıştırılan fonksiyonun, "immediately invoked function (IIFE)", döndürdüğü değeri döndürür. Bu fonksiyon `0` döndürdü, k, tipi `"number"`'dır. + +Bilginize; 7 tane tümleşik tip vardır: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol`, ve `bigint`. Fonksiyonlar nesne olduklarından, `"function"` tip değildir. Fonksiyonun tipi `"object"`'dir. + +
++ +#### Cevap: A + +Sadece 6 tane yanlış-ımsı, "falsy", değer vardır: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (empty string) +- `false` + +Fonksiyon yapıcıları, `new Number` ve `new Boolean` gibi, doğrusaldır. + +
++ +#### Cevap: B + +`typeof 1` `"number"` döndürür. +`typeof "number"` `"string"` döndürür. + +
++ +#### Cevap: C + +Dizi içinde, dizinin uzunluğunu aşan bir elemana değer atadığınızda, JavaScript "boş alanlar, "empty slots", denilen bir şey oluşturur. Bunların değeri aslında `undefined` olsa da şöyle bir şey görürsünüz: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +nerede çalıştırdığınıza bağlı olarak (her tarayıcı, node, vb... için farklıdır.) + +
++ +#### Cevap: A + +`catch` bloğu `x` argumanını alıyor. Argumanları geçtiğimiz zaman, bu değişken olan `x` ile aynı değildir. Bu `x` değişkeni block-scoped'dur. + +Sonra, bu block-scoped değişkeni `1`'e eşit olarak ayarladık ve `y` değişkeninin değerini ayarladık. Block-scoped `x` değişkenini logladık, ki değeri `1`'e eşitti. + +`catch` bloğunun dışında, `x` hala `undefined`, ve `y` `2`'dir. `catch` bloğunun dışında, `console.log(x)` çalıştırmak istediğimizde `undefined` döndürür ve `y` `2` döndürür. + +
++ +#### Cevap: A + +JavaScript sadece primitif ve nesne tiplerine sahiptir. + +Primitif tipler, `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, ve `symbol`. + +Primitif ve nesneyi birbirinden ayıran, primitif tiplerin herhangi bir özelliğe ya da metoda sahip olmamasıdır; ancak, fark edeceğiniz üzere `'foo'.toUpperCase()` `'FOO'` olarak değer döndürür ve `TypeError` ile sonuçlanmaz. Bunun sebebi, string gibi primitif bir tip üzerinde özelliğe ya da methoda erişmeye çalıştığınızda, JavaScript sarıcı sınıflardan, "wrapper classes", birini kullanarak nesneyi dolaylı şekilde sarar, örneğin `String`, ve sonrasında ifade çalıştıktan sonra anında sarıcıyı ayırır. `null` ve `undefined` dışındaki tüm primitifler bu şekilde davranır. + +
++ +#### Cevap: C + +`[1, 2]` başlangıç değerimizdir. Başladığımız değer budur ve `acc`'nin en ilk değeridir. İlk tur süresince, `acc` `[1,2]`'dir ve `cur` `[0, 1]`'dir. Onları birleştiririz ve `[1, 2, 0, 1]` olarak sonuçlanır. + +Sonra, `acc` `[1, 2, 0, 1]`'dir ve `cur` `[2, 3]`'dür. Onları birleştiririz ve `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` elde ederiz. + +
++ +#### Cevap: B + +`null` yanlış-ımsıdır, "falsy". `!null` `true` döndürür. `!true` `false` döndürür. + +`""` yanlış-ımsıdır. `!""` `true` döndürür. `!true` `false` döndürür. + +`1` doğrusaldır. `!1` `false` döndürür. `!false` `true` döndürür. + +
++ +#### Cevap: A + +Benzersiz bir id döndürür. Bu id, süre aralığını, "interval", `clearInterval()` fonksiyonu ile temizlemek için kullanılabilinir. + +
++ +#### Cevap: A + +String, yinelenebilirdir, "iterable". Yayma operatörü, yenilenebilirin her bir karakterini bir elemana eşler. + +
++ +#### Cevap: C + +Sıradan fonksiyonlar yürütmenin başlamasının ardından yarı yolda durdurulamaz. Ancak, bir generator fonksiyon yarı yolda "durdurabilir" ve sonra nerede kaldıysa devam edebilir. Bir generator fonksiyon ne zaman `yield` anahtar kelimesiyle karşılaşsa, yield'de belirtilen değeri verir. Dikkat edin, generator fonksiyon değeri _döndürmez_ (_return_), değeri _verir_ (_yield_). + +Önce, generator fonksiyonu `i`'yi `10`'a eşitleyerek başlatıyoruz. `next()` metodunu kullanarak generator fonksiyonu çalıştırıyoruz. İlk kez generator fonksiyonu çalıştırdığımızda, `i` `10`'a eşit. Fonksiyon ilk `yield` anahtar kelimesi ile karşılaşıyor: `i`'nin değerini veriyor. Generatır şimdi "durdu", ve `10` loglandı. + +Sonra, `next()` metodunu kullanarak fonksiyonu tekrar çalıştırıyoruz. Fonksiyon önceki kaldığı yerden çalışmaya devam ediyor, `i` hala `10`'a eşit. Şimdi, fonksiyon sıraki `yield` anahtar kelimesi ile karşılaşıyor, ve `i * 2`'yi veriyor, yani fonksiyon `10 * 2` veriyor, ki o da `20`'dir. `10, 20` şeklinde sonuçlanıyor. + +
++ +#### Cevap: B + +`Promise.race` methoduna birçok promise geçtiğimiz zaman, _ilk_ çözümlenen/reddedilen, "resolves/rejects", promise'i çözümler/reddeder . `setTimeout` methoduna, zamanlayıcı, "timer", geçtik: ilk promise (`firstPromise`) için 500ms, ve ikinci promise (`secondPromise`) için 100ms. Bu demektir ki `secondPromise` `'two'` değeriyle birlikte önce çözümlenir. `res` sakladığı `'two'` değeriyle loglanır. + +
+
+
+#### Cevap: D
+
+Önce, `person` değişkenini, `name` özelliğine sahip bir nesne değeriyle birlikte tanımlarız.
+
+
+
+Sonra, `members` olarak adlandırdığımız değişkeni tanımlarız. Bu dizinin ilk elemanını, `person` değişkeninin değerine eşit olarak ayarlarız. Nesneler, birbirlerine eşitlendiklerinde, _referans_ üzerinden etkileşime girer. Bir referansı, bir değişkenden diğerine atadığınız zaman, o referansın _kopyasını_ oluşturursunuz. (değişkenlerin _aynı_ referansa sahip olmadığına dikkat edin!)
+
+
+
+Sonra, `person` değişkenini `null`'a eşit olarak ayarlarız.
+
+
+
+Sadece `person` değişkeninin değerini değiştiriyoruz, dizideki ilk elemanı değil, ilk eleman nesneyi gösteren farklı (kopyalanmış) bir referansa sahip. `members` içindeki ilk eleman hala orijinal nesneyi gösteren referansını saklıyor. `members` dizisini logladığımız zaman, ilk elemanın hala sakladığı nesnenin değeri loglanır.
+
+
+ +#### Cevap: B + +`for-in` döngüsüyle, nesne keyleri boyunca ileryebiliriz, bu durumda `name` ve `age`. Temelde, nesne keyleri stringdir (eğer Symbol değilse). Her döngüde, `item`'in değerini, döngü sırasındaki geçerli key olarak eşitleriz. Önce, `item` `name`'e eşittir, ve loglanır. Sonra loglanan `item`, `age`'e eşittir. + +
++ +#### Cevap: B + +Operatör birleşme özelliği, "operator associativity, derleyicinin ifadeleri çalıştırdığı sıradır, ya soldan sağa ya da sağdan soladır. Bu sadece, eğer tüm operatörler _aynı_ önceliğe sahipse gerçekleşir. Sadece tek tip operatörümüz var: `+`. Toplama için birleşme özelliği soldan sağadır. + +`3 + 4` önce çalıştırılır. `7` sayısı olarak sonuçlanır. + +Tip baskısından, "coercion", dolayı `7 + '5'`, `"75"` olarak sonuçlanır. JavaScript `7` sayısını string'e çevirir, 15. soruya bakabilirsiniz. İki string'i `+` operatörünü kullanarak birleştirebiliriz. `"7" + "5"` `"75"` olarak sonuçlanır. + +
++ +#### Cevap: C + +Sadece string içindeki ilk sayılar döndürülür. _Sayı tabanına_ (hangi tipte sayıya çözümlemek istediğimizi belirtmek için geçilen ikinci argüman: 10'lu, onaltılı, sekizli, ikili tabanda vb...) bağlı olarak, `parseInt` string içindeki hangi karakterlerin geçerli olduğunu kontrol eder. Sayı tabanında, geçerli olmayan bir karaktere denk geldiğinde, çözümleyi durdurur ve sonraki gelen karakterleri görmezden gelir. + +`*` geçerli bir sayı değil. `parseInt` sadece `"7"`'yi ondalık sistemde `7`'ye çözümler. `num`, `7` değerini saklıyor artık. + +
++ +#### Cevap: C + +Dizi üzerinde eşleme yaparken, `num`'ın değeri, o anda döngüye giren elemanın değerine eşittir. Bu durumda, elemanlar sayı, yani `typeof num === "number"` koşul ifadesi `true` durdurur. map fonksiyonu yeni bir dizi oluşturur ve fonksiyondan dönen değerleri yerleştirir. + +Ancak, biz değer döndürmüyoruz. Bir fonksiyondan değer döndürmediğimiz zaman, fonksiyon `undefined` döndürür. Dizideki her eleman için, fonksiyon bloğu çağrılır, yani her bir eleman için `undefined` döndürürüz. + +
++ +#### Cevap: A + +Argümanlar _değer_ olarak geçilir, değerleri nesne olmadıkları müddetçe, eğer öyleyse _referans_ olarak geçilir. `birthYear` nesne değil string olduğundan değer olarak geçilir. Argümanları değer olarak geçtiğimizde, o değerin bir _kopyası_ oluşturulur (46. soruya göz atın). + +`birthYear` değişkeni `"1997"` değeri için referansa sahip. `year` argümanı da ayrıca `"1997"` değeri için referansa sahip, ama `birthYear`'ın sahip olduğu referansın değeri ile aynı değer değil. `year`'ın değerini `"1998"`'e eşit olarak ayarlayıp güncellediğimizde, sadece `year`'ın değerini güncelleriz. `birthYear` hala `"1997"`'e eşittir. + +`person`'ın değeri bir nesnedir. `member` argümanı _aynı_ nesne için (kopyalanmış) referansa sahip. `member` nesnesinin özelliğini değiştirdiğimizde, `person`'ın değeri de ayrıca değişmiş olacaktır, ikisi de aynı nesne için referansa sahip olduklarından. `person`'ın `name` özelliği şimdi `"Lydia"` değerine eşittir. + +
++ +#### Cevap: D + +`throw` ifadesi ile, özelleştirilmiş hatalar oluşturabiliriz. Bu ifade ile, hatalar fırlatabilirsiniz. Hata durumu, "exception", bir string, sayı, doğru/yanlış ya da nesne olabilir. Bu durumda, bizim hata durumumuz string olan `'Hello world'`. + +`catch` ifadesi ile, eğer `try` bloğunda bir hata durumu fırlatılmışsa ne yapacağımızı belirtebiliriz. Bir hata durumu fırlatıldı: `'Hello world'` string'i. `e` artık bu string'e eşit, ki onu logluyoruz. `'Oh an error: Hello world'` olarak sonuç veriyor. + +
++ +#### Cevap: B + +Bir özellik döndürdüğünüz zaman, özelliğin değeri _döndürülen_ değere eşittir, yapıcı fonksiyon içinde atanmış değere değil. `"Maserati"` string'ini döndürüyoruz, yani `myCar.make` `"Maserati"`'ye eşittir. + +
++ +#### Cevap: A + +`let x = y = 10;` aslında şunun için kısa yazımdır: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +`y`'yi `10`'a eşit olarak ayarladığımızda, aslında global nesneye `y` özelliğini ekliyoruz (tarayıcıda `window`, Node içinde `global`). Tarayıcıda, `window.y` artık `10`'a eşit. + +Sonra, `x` değişkenini `y`'nin değeri ile birlkte tanımlıyoruz ki o da `10`. `let` anahtar kelimesi ile tanımlanan değişkenler _block scope_'dur, onlar sadece tanımlandıkları blok içinde sınırlıdır; bu durumda anında çalıştırılan fonksiyon, "immediately-invoked function (IIFE)", ile sınırlı. `typeof` operatörünü kullandığımız zaman, `x` operandı tanımlı değil: `x`'e tanımlandığı bloğun dışından erişmeye çalışıyoruz. Bu, `x` tanımlanmadı demektir. Bir değer ataması yapılmamış ya da tanımlanmamış değerlerin tipi `"undefined"`'dır. `console.log(typeof x)` `"undefined"` döndürür. + +Ancak, `y`'yi `10`'a eşitlerken global değişken `y`'yi oluşturduk. Bu değer kodunuzun herhangi bir yerinden erişilebilinir. `y` tanımlı ve `"number"` tipinde değeri saklıyor. `console.log(typeof y)` `"number"` döndürür. + +
++ +#### Cevap: A + +`delete` anahtar kelimesini kullanarak özellikleri hem nesnelerden hem de prototip üzerinden silebiliriz. Prototip üzerindeki bir özellik silindiğinde, artık prototip zincirinde kullanıma müsait değildir. Bu durumda, `bark` fonksiyonu, `delete Dog.prototype.bark` ardından, prototip üzerinden kullanılabilir değildir fakat yine de erişmeye çalışıyoruz. + +Fonksiyon olmayan bir şeyi çalıştırmayı denediğimiz zaman, `TypeError` fırlatılır. Bu durumda, `pet.bark` `undefined` olduğundan, `TypeError: pet.bark is not a function` fırlatıldı. + +
++ +#### Cevap: D + +`Set` nesnesi _benzersiz_ değerlerin koleksiyonudur: bir değer, set içinde sadece bir kez bulunabilir. + +Yinelenebilir `[1, 1, 2, 3, 4]`'i çift `1` değeriyle birlikte geçtik. Set içinde aynı değere iki kere sahip olamayacağımızdan, bir tanesi kaldırıldı. Sonuç, `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Cevap: C + +İçe aktarılan, "imported", modul _salt okur_'dur: içe aktarılan modulü değiştiremezsiniz. Sadece, dışa aktarım yapan modul değerini değiştirebilir. + +`myCounter`'ın değerini arttırmaya çalıştığımız zaman, hata fırlatır: `myCounter` salt okurdur ve değiştirilemez. + +
++ +#### Cevap: A + +`delete` operatörü doğru/yanlış, "boolean", değer döndürür: silme başarılıysa `true`, değilse `false` döndürecektir. Ancak, `var`, `const` ya da `let` anahtar kelimeleri ile tanımlanan değişkenler, `delete` kullanılarak silinemez. + +`name` değişkeni `const` anahtar kelimesi ile tanımlandı, yani silinme işlemi başarılı değil: `false` döndü. `age`'i `21`'e eşitlediğimizde, global nesneye `age` diye özellik ekledik aslında. Bu yöntemle, sorunsuz şekilde nesnelerden özellikleri silebilirsiniz, böylelikle `delete age` `true` döndürür. + +
+
+
+#### Cevap: C
+
+Listelerden değerleri ya da nesnelerden özellikleri, yıkım yoluyla, "destructuring", çıkarabiliriz. Örneğin:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+`a`'nın değeri `1` ve `b`'nin değeri `2`'dir. Bu soruda aslında yaptığımız şuydu:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Bu demektir ki, `y`'nin değeri dizideki ilk değere eşit, o da `1` sayısıdır. `y`'yi logladığımız zaman, `1` döndürülür.
+
+
+ +#### Cevap: B + +Nesneleri `...` yayma operatörü kullanarak birleştirmek, kombine etmek, mümkündür. Bir nesnenin key/değer kopyasını oluşturmanıza olanak sunar, ve key/değerleri diğer nesneye ekler. Bu durumda, `user` nesnesinin kopyasını oluşturuyoruz, ve onları `admin` nesnesine ekliyoruz. `admin` nesnesi şimdi kopyalanan key/değerleri de içeriyor, ki bu da `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }` olarak sonuç verir. + +
++ +#### Cevap: B + +`defineProperty` methodu ile, nesnelere yeni özellikler ekleyebiliriz, ya da var olanları değiştirebiliriz. `defineProperty` methodu kullanarak bir nesneye özellik eklediğimiz zaman, varsayılan olarak _sıralanabilir değildir_, "_not enumerable_". `Object.keys` methodu, bir nesneden tüm _sıralanabilir_ özelliklerin adını döndürür, bu durumda sadece `"name"`. + +`defineProperty` methodu kullanılarak eklenen özellikler, varsayılan olarak değişmezdir. Bu davranışı `writable`, `configurable` ve `enumerable` kullaranak ezebilirsiniz. Bu yöntemle, `defineProperty` methodu nesnelere eklediğiniz özellikler üzerinde size çok daha fazla kontrol verir. + +
++ +#### Cevap: A + +`JSON.stringify`'ın ikinci argumanı _değiştiricidir_, _"replacer"_. Değiştirici bir fonksiyon ya da bir dizi olabilir, ve değerlerin hangilerinin ve nasıl string'e dönüşeceğini kontrol etmenize izin verir. + +Eğer değiştirici _dizi_ ise, sadece dizi içinde ismi geçem özellikler JSON string'e dahil edilmiş olur. Bu durumda, sadece `"level"` ve `"health"` isimli özellikler dahil edildi, `"username"` dışarıda bırakıldı. `data`, `"{"level":19, "health":90}"` eşittir. + +Eğer değiştirici _fonksiyon_ ise, stringe dönüştürülen her özellik için bu fonksiyon çağrılır. Bu fonksiyondan dönen değer, JSON stringe eklenmiş olacak özelliğin değeri olacaktır. Eğer değer `undefined`'sa, bu özellik JSON stringe dahil edilmez. + +
++ +#### Cevap: A + +`++` unary operatörü _önce_ operandın değerini döndürür, _sonra_ operandın değerini arttırır. `increaseNumber` fonksiyonu önce değeri `10` olan `num`'ın değerini döndürdüğünden, `num1`'ın değeri `10`'dur, ve `num`'ın değeri ancak bundan sonra artar. + +`increasePassedNumber`'a `num1`'i geçtiğimizden, `num2`'nin değeri `10`'dur. `number` `10`'a eşittir (`num1`'ın değeri. Bir kez daha, `++` operatörü _önce_ operandın değerini döndürür, _sonra_ operandın değerini arttırır. `number`'ın değeri `10`, yani `num2` `10`'a eşittir.) + +
++ +#### Cevap: C + +ES6'da, parametrelere varsayılan değer atayabiliriz. Eğer fonksiyona değer geçilmezse ya da parametrenin değeri `undefined` ise, parametrenin değeri varsayılan değer olacaktır. Bu örnekte, `value` nesnesinin özelliklerini yeni nesneye yaydık, böylece `x` varsayılan değer olarak `{ number: 10}`'a sahip. + +Varsayılan argüman _çağrı sırasında_, "_call time_", çalıştırılır. Fonksiyonu her çağırdığımızda, _yeni_ bir nesne oluşturulur. `multiply` fonksiyonunu ilk iki seferde değer geçmeden çağırdık: `x` varsayılan değeri olan `{ number: 10 }`'a sahip. Sonra, bu sayının çarpılmış değerini logluyoruz, o da `20`. + +Üçüncü kez, `multiply`'ı çağırdığımız zaman, argüman geçiyoruz: `value` isimli nesne. `*=` operatörü aslında `x.number = x.number * 2` için kısa yazımdır: `x.number`'ın değerini değiştiriyoruz ve çarpılmış değer olan `20`'yi logluyoruz. + +Dördüncü kez, `value` nesnesini tekrar geçiyoruz. `x.number` önceden `20`'ye değiştirilmişti, yani `x.number *= 2` `40` loglar. + +
++ +#### Cevap: D + +`reduce` methodunun aldığı ilk argüman _biriktiricidir_, "_accumulator_", bu örnekte `x`. İkinci argüman _o anki değerdir_, `y`. reduce methodu ile, dizideki her eleman üzerinde callback fonksiyonunu çalıştırırız, bu da en sonunda tek bir değer sonuçlanabilir. + +Bu örnekte, geriye bir değer döndürmüyoruz, sadece biriktiricinin değerini ve o anki değeri logluyoruz. + +Biriktiricinin değeri, bir önceki callback fonksiyonunun dönen değerine eşittir. Eğer, opsiyonel olan `initialValue` agümanını `reduce` methoduna geçmezseniz, biriktiricinin değeri, ilk çağrılışta gelen elemana eşit olur. + +İlk çağrılışta, biriktirici (`x`) `1`'dir, ve `y`'nin o anki değeri `2`'dir. callback fonksiyonundan bir şey döndürmüyoruz, biriktiriciyi ve o anki değeri logluyoruz: `1` ve `2` loglanır. + +Eğer bir fonksiyondan değer döndürmezseniz, fonksiyon `undefined` döndürür. Sonraki çağrılışta, biriktirici `undefined`, ve o anki geçerli değer `3`'tür. `undefined` ve `3` loglanır. + +Dördündü çağrıda, tekrar callback fonksiyonundan değer döndürmüyoruz. Biriktirici tekrar `undefined`, ve o anki geçerli değer `4`. `undefined` ve `4` loglanır. + +
++ +#### Cevap: B + +Türetilmiş bir sınıfta, `super`'i çağırmadan önce `this` anahtar kelimesine erişemezsiniz. Eğer erişmeyi denerseniz, ReferenceError fırlatır: 1 ve 4 referans hatası fırlatır. + +`super` anahtar kelimesiyle, parent sınıfın yapıcı methodunu verilen argümanlarla beraber çağırırız. Parent sınıfın yapıcısı `name` argümanını alıyor, bu yüzden `super`'e `name`'i vermemiz gerek. + +`Dog` sınıfı iki argüman alıyor, `name` `Animal` sınıfından türediğinden, ve `size` `Dog` sınıfı üzerinde ekstra özellik olarak. İkisinin de `Dog` yapıcı methoduna geçilmesi gerek, bu da 2. yapıcı methodda doğru şekilde kullanılarak yapılmıştır. + +
++ +#### Cevap: B + +`import` anahtar kelimesiyle, tüm içe aktarılan modüller _ilk çözümlenir_, "_pre-parsed_". Bu şu demektir, içe aktarılan modüller _önce_ çalışır, içe aktarım yapan dosyadaki kodlar _sonra_ çalıştırılır. + +CommonJS'deki `require()` ve `import` arasındaki fark budur! `require()` ile, bağımlılıkları kod çalışmaya başladığında yükleyebilirsiniz. `import` yerine `require` kullanmış olsaydık, `running index.js`, `running sum.js`, `3` konsolda loglanmış olacaktı. + +
++ +#### Cevap: A + +Her Symbol tamamen benzersizdir. Symbol'e geçilen argümanın amacı, Symbol'e bir açıklama vermektir. Symbol'ün değeri geçilen argümana bağlı değildir. Eşitliği test ederken, tamamen yeni iki symbol oluşturuyoruz: ilki `Symbol('foo')` ve ikincisi `Symbol('foo')`. Bu iki değer benzersiz ve birbirlerine eşit değil, `Symbol('foo') === Symbol('foo')` `false` döndürür. + +
++ +#### Cevap: C + +`padStart` methoduyla, bir string'in başlangıcına dolgu yapabiliriz. Bu methoda geçilen değer, dolguyla beraber string'in _toplam_ uzunluğudur. `"Lydia Hallie"`'in uzunluğu `12`, `name.padStart(13)` string'in başlangıcına 1 boşluk eker, çünkü 12 + 1 = 13. + +Eğer `padStart` methoduna geçilen argüman, string'in uzunluğundan daha azsa, dolgu yapılmaz. + +
++ +#### Cevap: A + +`+` operatörü ile stringleri birleştirebilirsiniz. Bu örnekte, `"🥑"` ile `"💻"` birleştiriyoruz, `"🥑💻"` olarak sonuçlanıyor. +
++ +#### Cevap: C + +Generator fonksiyon `yield` anahtar kelimesini gördüğünde çalışmasını "durdurur". Öncelikle, fonksiyonun "Do you love JavaScript?" stringini vermesini sağlamamız gerek ki bu `game.next().value` çağrılarak yapılabilir. + +İlk `yield` anahtar kelimesi bulunana dek her satır çalıştırılır. Fonksiyonun içinde, ilk satırda `yield` anahtar kelimesi var: çalışma ilk yield ile durur. _Bu demektir ki `answer` değişkeni henüz tanımlanmadı!_ + +`game.next("Yes").value` çağırdığımız zaman, önceki `yield` `next()` fonksiyonuna geçilen parametlerin değeri ile değiştirilir, bu durumda `"Yes"`. `answer` değişkeninin değeri artık `"Yes"`'e eşit. if ifadesi `false` döndürür, ve `JavaScript loves you back ❤️` loglanır. + +
++ +#### Cevap: C + +`String.raw` kaçış karakterlerinin (`\n`, `\v`, `\t` vb.) göz ardı edildiği bir string döndürür. Ters bölü işareti şöyle bir şey gibi sonuçlanabileceğinden sorun olabilir: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Şöyle sonuçlanır: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +`String.raw` ile, kaçış karakteri basitçe göz ardı edilir ve yazdırılır: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +Bu örnekte, string `Hello\nworld`, dolayısıyla `Hello\nworld` olarak loglanır. + +
++ +#### Cevap: C + +Asenkron bir fonksiyon her zaman promise döndürür. `await` promise'ı çözmek için beklemeli: `getData()`'yı `data`'ya eşitlemek için çağırdığımız zaman bekleyen promise döndürülür. + +Çözülmüş değer olan `"I made it"`'e erişmek isteseydik, `data` üzerinde `.then()` methodunu kullanabilirdik: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Bu `"I made it!"` loglardı. + +
++ +#### Cevap: B + +`push()` methodu yeni dizinin _uzunluğunu_ döndürür. Önceden, dizi bir eleman içeriyordu (`"banana"`) ve uzunluğu 1'di. Diziye `"apple"`'ı ekledikten sonra, dizi iki eleman içerir ve uzunluğu `2`'dir. `addToList` fonksiyonundan döndürülen budur. + +`push` methodu orijinal diziyi değiştirir. Eğer _dizinin uzunluğunu_ değil de _diziyi_ döndürmek isterseniz, `item`'i ekledikten sonra `list`'i döndürmelisiniz. + +
++ +#### Cevap: B + +`Object.freeze` bir nesneye özellik eklemeyi, silmeyi ya da değiştirmeyi olanaksız kılar (özelliğin değeri başka bir nesneye ait olmadıkça) + +`shape` değişkenini oluşturup, donmuş `box` nesnesine eşitlediğimiz zaman, `shape` de ayrıca donmuş nesneyi referans eder. `Object.isFrozen` kullanarak bir nesnenin dondurulmuş olup olmadığını kontrol edebilirsiniz. Bu örnekte, `shape` değişkeni donmuş bir nesneyi referans gösterdiğinden, `Object.isFrozen(shape)` `true` döndürür. + +`shape` donmuş olduğundan, ve `x`'in değeri bir nesne olmadığından, `x` özelliğini değiştiremeyiz. `x` hala `10`'a eşit, ve `{ x: 10, y: 20 }` loglanır. + +
++ +#### Cevap: D + +Eşitliğin sağ tarafındaki nesneden `name` özelliğini çıkarttığımız zaman, `myName` isimli değişkene, o özelliğin değeri olan `"Lydia"`'yı atıyoruz. + +`{ name: myName }` ile, JavaScript'e diyoruz ki; eşitliğin sağ tarafındaki `name` özelliğinin değeriyle birlikte `myName` diye bir değişken tanımlamak istiyoruz. + +`name`'i loglamayı denediğimizden dolayı, ki bu değişken tanımlanmamış, ReferenceError fırlatılır. + +
++ +#### Cevap: A + +Saf fonksiyon, aynı argümanlar geçildiği zaman, _her zaman_ aynı sonucu döndüren fonksiyondur. + +`sum` fonksiyonu her zaman aynı sonucu döndürür. Eğer `1` ve `2` geçersek, _her zaman_ `3` döndürecektir. Eğer `5` ve `10` geçersek, _her zaman_ `15` döndürür, bunun gibi devam eder... Saf fonksiyonun tanımlaması budur. + +
++ +#### Cevap: C + +`add` fonksiyonu _ezberlenmiş_, "_memoized_", bir fonksiyondur. Ezberleme ile, fonksiyonun sonuçlarını, fonksiyonun daha hızlı çalışması için cache'leyebiliriz. Bu örnekte, önceki dönen değerleri saklayan bir `cache` nesnesi oluşturuyoruz. + +Eğer `addFunction` fonksiyonunu aynı argüman ile tekrar çağırırsak, önce cache içinde o değerin hali hazırda olup olmadığını kontrol eder. Eğer varsa, cache değeri döndürülecektir ki böylece çalışma zamanından tasarruf sağlanır. Eğer yoksa, cache'lenmemişse, değeri hesaplayıp ardından saklayacaktır. + +`addFunction` fonksiyonunu üç kez aynı değer ile çağırıyoruz: ilk çağırmada, `num` `10`'a eşit olduğu zaman fonksiyonun değeri henüz cache'lenmemiş. `num in cache` if ifadesi `false` döndürür + ve else bloğu çalıştırılır: `Calculated! 20` loglanır, ve sonuç cache nesnesine eklenir. `cache` şimdi şuna benziyor; `{ 10: 20 }` + +İkincide, `cache` nesnesi `10` için döndürülen değeri içeriyor. `num in cache` if ifadesi `true` döndürür, ve `'From cache! 20'` loglanır. + +Üçüncü sefer de, fonksiyona `5 * 2` geçiyoruz ki bu da `10` olarak değerlendirilir. `cache` nesnesi `10` için döndürülen değeri içeriyor. `num in cache` if ifadesi `true` döndürür, ve `'From cache! 20'` loglanır. + +
++ +#### Cevap: A + +_for-in_ döngüsü ile, **sayılabilir** (**enumerable**) özellikler üzerinde iterasyon yapabiliriz. Dizilerde, sayılabilir özellikler dizi elemanlarının "keyleridir", ki bu keyler aslında dizinin indeksidir. Diziyi şöyle görebilirsiniz: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Burada keyler, sayılabilir özelliklerdir. `0` `1` `2` `3` loglanır. + +_for-of_ döngüsü ile, **yinelenebilirler** (**iterables**) üzerinde iterasyon yapabiliriz. Dizi, yinelebilirdir. Dizi üzerinde iterasyon yaptığımız zaman, `item` değişkeni o anda iterasyon yapılan elemana eşittir, `"☕"` ` "💻"` `"🍷"` `"🍫"` loglanır. + +
++ +#### Cevap: C + +Dizi elemanları herhangi bir değeri tutabilir. Sayılar, stringler, nesneler, başka diziler, null, doğru/yanlış değerler, undefined, ve date, fonksiyonlar, hesaplamalar gibi başka ifadeler. + +Eleman dönen değere eşit olacaktır. `1 + 2` `3` döndürür, `1 * 2` `2` döndürür, ve `1 / 2` `0.5` döndürür. + +
++ +#### Cevap: B + +Varsayılan olarak, fonksiyona bir değer geçilmedikçe, argümanlar `undefined` değerine sahiptir. Bu örnekte, `name` argümanı için bir değer geçmedik. + +ES6'da, bu varsayılan `undefined` değerini varsayılan parametreler ile ezebiliriz. Örneğin; + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +Bu örnekte, eğer bir değer geçmeseydik ya da `undefined` geçseydik, `name` her zaman `Lydia`'a eşit olacaktı. + +
++ +#### Cevap: B + +`this` anahtar kelimesinin değeri, onu nerede kullandığınıza bağlıdır. **method** içinde, `getStatus` methodu gibi, `this` anahtar kelimesi _methodun bağlı olduğu nesneyi_ referans gösterir. Method `data` nesnesine ait, bu yüzden `this` `data` nesnesini referans gösterir. `this.status`'ü logladığımız zaman, `data` nesnesindeki `status` özelliği loglanır, ki o da `"🥑"`. + +`call` methodu ile, `this` anahtar kelimesinin referans gösterdiği nesneyi değiştirebiliriz. **fonksiyon** içinde, `this` anahtar kelimesi _fonksiyonun ait olduğu nesneyi_ referans gösterir. _global nesne_ üzerinde `setTimeout` fonksiyonu tanımladık, yani `setTimeout` fonksiyonu içinde, `this` anahtar kelimesi _global nesneyi_ referans gösterir. Global nesnede, değeri `"😎"` olan _status_ olarak adlandırılmış bir değişken var. `this.status`'ü logladığımız zaman, `"😎"` loglanır. + +
++ +#### Cevap: A + +`city` değişkenini, `person` nesnesindeki `city` özelliğinin değerine eşitledik. `person` nesnesinde `city` diye isimlendirilmiş bir özellik yok, bu yüzden `city` değişkeni `undefined` değerine sahip olur. + +`person` nesnesinin kendisini referans _göstermediğimize_ dikkat edin! Sadece `city` değişkenini, `person` nesnesindeki `city` özelliğinin o andaki değerine eşitledik. + +Sonra, `city`'i `"Amsterdam"` string'ine eşitledik. Bu `person` nesnesini değiştirmez: bu nesneye referans yok. + +`person` nesnesini logladığımız zaman, değişikliğe uğramamış nesne döndürülür. + +
++ +#### Cevap: C + +`const` ve `let` anahtar kelimesine sahip değişkenler _block-scoped_'dur. Blok süslü parantezler (`{}`) arasındaki herhangi bir şeydir. Bu örnekte, if/else ifadesindeki süslü parantezlerdir. Bir değişkene, tanımlandığı blok dışından erişemezsiniz, ReferenceError fırlatılır. + +
++ +#### Cevap: C + +İkinci `.then` içindeki `res`'in değeri bir önceki `.then`'den dönen değere eşittir. Bunun gibi, değerlerin bir sonraki yöneticiye (handler) geçileceği şekilde, `.then`'leri birbirlerine bağlayabilirsiniz, + +
++ +#### Cevap: A + +`!!name` ile, `name`'in değerinin doğrusal ya da yanlış-ımsı olup olmadığını belirleriz. Eğer `name` doğrusalsa, ki test etmek istediğimiz bu, `!name` `false` döndürür. `!false` (bu da `!!name` ne demekse o demektir gerçekte) `true` döndürür. + +`hasName`'i `name`'e eşitleyerek, `hasName`'i `getName` fonksiyonuna hangi değeri geçtiyseniz ona eşitlersiniz, `true` değerine değil. + +`new Boolean(true)` nesne (object wrapper) döndürür, doğru/yanlış (boolean) değerinin kendisini değil. + +`name.length` geçilen argümanın uzunluğunu döndürür, `true` olup olmadığını değil. + +
++ +#### Cevap: B + +Bir string içindeki belli bir indeksteki karakteri almak için, köşeli parantez notasyonunu kullanabilirsiniz. String içindeki ilk karakterin indeksi 0'dır, ve böylece devam eder. Bu örnekte indeksi 0 olan elemanı istiyoruz, `"I"` karakteri, loglanır. + +Bu yöntemin IE7 ve altında desteklenmediğine dikkat edin. Bu durumda, `.charAt()` kullanabilirsiniz. + +
++ +#### Cevap: B + +Varsayılan parametrenin değerini fonksiyonun başka parametresine eşitleyebilirsiniz, varsayılan parametreden _önce_ tanımladıkları müddetçe. `sum` fonksiyonuna `10` değerini geçtik. Eğer `sum` fonksiyonu sadece 1 argüman alırsa, `num2` değeri geçilmedi demektir, ve `num1`'ın değeri geçtiğimiz `10` değerine eşittir bu durumda. `num2`'nun varsayılan değeri `num1`'dır ki o da `10`'dur. `num1 + num2` `20` döndürür. + +Eğer varsayılan parametrenin değerini, _sonrasında_ (sağında) tanımlanmış bir parametreye eşitlemeye çalışıyorsanız, parametrenin değeri henüz oluşturulmamıştır, hata fırlatacaktır. + +
++ +#### Cevap: A + +`import * as name` yazımı ile, `module.js` dosyası içindeki _tüm `export`'ları_ `index.js` dosyası içinde `data` olarak adlandırdığımız yeni bir nesneye aktarıyoruz. `module.js` dosyası içinde, iki `export` var: varsayılan export ve isimlendirilmiş export. Varsayılan export `"Hello World"` string'i döndüren bir fonksiyon ve isimlendirilmiş export `"Lydia"` değerine sahip `name` olarak isimlendirilmiş değişken. + +`data` nesnesi varsayılan exportlar için `default` özelliğine, isilendirilmiş exportlar için isimlendirilmiş export'un ismi olan ve değeri isimlendirilmiş export'un değeri olan özelliklere sahiptir. + +
++ +#### Cevap: C + +Sınıflar fonksiyon yapıcıları için "syntactical sugar"dır. `Person` sınıfına denk olan sınıf yapıcısı şöyle olabilirdi: + +```javascript +function Person() { + this.name = name +} +``` + +Bir fonksiyon yapıcısını `new` ile çağırmak `Person` "instance" oluşturur, `typeof` anahtar kelimesi instance için `"object"` döndürür. `typeof member` `"object"` döndürür. + +
++ +#### Cevap: D + +`.push` methodu dizinin _yeni uzunluğunu_ döndürür, dizinin kendisini değil! `newList`'i `[1, 2, 3].push(4)`'a eşitleyerek, `newList`'i dizinin yeni uzunluğuna eşitledik: `4`. + +Sonra, `.push` methodunu `newList` üzerinde kullanmayı denedik. `newList` sayısal değer `4` olduğundan, `.push` methodunu kullanamayız: TypeError fırlatılır. + +
++ +#### Cevap: D + +Sıradan fonksiyonlar, `giveLydiaPizza` gibi, `constructor` özelliği olan `prototype` nesnesi özelliğine sahiptir. Ancak ok fonksiyonlar (arrow functions), `giveLydiaChocolate` gibi, bu `prototype` özelliğine sahip değildir. `giveLydiaChocolate.prototype` ile `prototype` özelliğine erişmeye çalışıldığında `undefined` döndürülür. + +
++ +#### Cevap: A + +`Object.entries(person)` key ve nesneleri içeren dizilerden oluşan dizi döndürür: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +`for-of` döngüsünü kullanarak, dizi içindeki her bir elemanı gezebiliriz, alt dizileri bu örnekte. for-of döngüsü içinde alt dizileri `const [x, y]` kullanarak parçalayabiliriz. `x` alt dizideki ilk elemana, `y` alt dizideki ikinci elemana eşittir. + +İlk alt dizi `[ "name", "Lydia" ]`, `x` `"name"`'e ve `y` `"Lydia"`'ya eşittir. +İkinci alt dizi `[ "age", 21 ]`, `x` `"age"`'e ve `y` `21`'a eşittir. + +
++ +#### Cevap: D + +`...args` bir "rest" parametredir. "Rest" parametresinin değeri geriye kalan tüm argümanları içeren bir dizidir, ve **sadece son parametre olabilir.** Bu örnekte, rest parametresi ikindi parametreydi. Bu mümkün değildir ve syntax hatası fırlatılacaktır. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit] +} + +getItems(["banana", "apple"], "pear", "orange") +``` + +Yukarıdaki örnek çalışır. `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` dizisini döndürür. + +
++ +#### Cevap: B + +JavaScript'te, noktalı virgülü (`;`) özellikle yazmak _zorunda değiliz_, ancak JavaScript motoru ifadelerden sonra noktalı virgül eklemektedir. bu **Automatic Semicolon Insertion**, **Otomatik Noktalı Virgül Ekleme**, olarak adlandırılır. İfade, örneğin, değişkenler ya da `throw`, `return`, `break`, vb. gibi anahtar kelimeler olabilir. + +Burada, bir `return` ifadesi yazdık, ve _yeni bir satırda_ başka bir değer olarak `a + b`. Ancak, `a + b` yeni satırda olduğundan, JavaScript motoru onun aslında bizim döndürmek istediğimiz değer olduğunu bilmiyor. Onun yerine, `return`'den sonra otomatik olarak noktalı virgül ekliyor. Şöyle düşünebilirsiniz: + +```javascript + return; + a + b +``` + +Fonksiyon `return` anahtar kelimesinden sonra çalışmayı durduracağından, `a + b` asla ulaşılamaz demektir. Eğer hiçbir değer döndürülmezse, fonksiyon `undefined` döndürür. Dikkat etmeniz gereken, `if/else` ifadelerinden sonra otomatik ekleme yapılmadığıdır! + +
++ +#### Cevap: B + +Sınıfları diğer sınıf/fonksiyon yapıcılara eşitleyebiliriz. Bu örnekte, `Person`'ı `AnotherPerson`'a eşitliyoruz. Bu yapıcıdaki `name` `Sarah`'dır, yani `Person` instance'ı olan `member` üzerindeki `name` özelliği `"Sarah"`'tır. + +
++ +#### Cevap: D + +Symbol _sayılabilir_, "_enumerable_" değildir. Object.keys methodu nesne üzerindeki tüm _sayılabilir_ özellikleri döndürür. Symbol gizli kalır ve boş bir dizi döndürülür. Tüm nesne loglandığı zaman, bütün özellikler görülebilir, sayılabilir olmayanlar bile. + +Bu symbol'ün birçok özelliğinden birisidir: tamamen benzersiz bir değer temsil etmenin yanında (ki nesneler üzerindeki kazara isim çakışmasını önler, örneğin aynı nesneye özellikler eklemek isteyen 2 kütüphaneyle çalışırken), ayrıca bu yolla nesne üzerindeki özellikleri "saklayabilirsiniz" (gerçi tamamen değil. `Object.getOwnPropertySymbols()` methodunu kullanarak symbol'lere hala erişebilirsiniz). + +
++ +#### Cevap: A + +`getList` fonksiyonu argüman olarak bir dizi alır. `getList` fonksiyonunun parentezleri arasında, bu diziyi anında parçalıyoruz. Şu şekilde görebilirsiniz: + + `[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + + `...y` rest parametresi ile, dizi içinde "geriye kalan" tüm argümanları topluyoruz. Geriye kalan argümanlar `2`, `3`, ve `4` bu durumda. `y`'nin değeri tüm rest parametleri içeren bir dizi. `x`'in değeri `1`'a eşit, yani `[x, y]` logladığımız zaman, `[1, [2, 3, 4]]` loglanır. + + `getUser` fonksiyonu bir nesne alıyor. Ok fonksiyonlar ile, eğer sadece bir değer döndürmek istiyorsak süslü parentezleri yazmak _zorunda değiliz._ Ancak, bir ok fonksiyondan bir _nesne_ döndürmek istiyorsanız, parentezler arasında yazmak zorundasınız, aksi halde değer döndürülmez! Aşağıdaki fonksiyon bir nesne döndürecektir: + +```const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })``` + +Bu örnekte değer döndürülmediği için, fonksiyon `undefined` döndürür. + +
++ +#### Cevap: C + + `name` değişkeni string bir değer saklıyor, ki bu bir fonksiyon değil, bu yüzden çağrılamaz. + +TypeError'lar bir değer beklenilen tipte olmadığı zaman fırlatılır. `name`'i çağırmaya çalıştığımızdan, JavaScript `name`'in bir fonksiyon olmasını bekliyor. Ancak o bir string, bu yüzden TypeError fırlatılır: name is not a function! + +SyntaxError'lar JavaScript'in geçerli olmadığı bir şeyler yazdığız zaman fırlatılır, örneğin `return`'ü `retrun` olarak yazdığınız zaman. + +ReferenceError'lar erişmeye çalıştığınız değer için JavaScript referans bulamadığı zaman fırlatılır. + +
++ +#### Cevap: B + +`[]` doğrusal bir değerdir. `&&` operatörü ile, eğer soldaki değer doğrusal bir değerse sağdaki değer döndürülür. Bu örnekte, soldaki değer `[]` doğrusal bir değerdir, böylece `"Im"` döndürülür. + +`""` yanlış-ımsı bir değerdir. Eğer soldaki değer yanlış-ımsı ise, bir şey döndürülmez. `n't` döndürülmedi. + +
++ +#### Cevap: C + +`||` operatörü ile, ile doğrusal operand'ı döndürebiliriz. Eğer tüm değerler yanlış-ımsı ise, son operand döndürülür. + +`(false || {} || null)`: boş nesne `{}` doğrusal bir değerdir. İlk (ve tek) doğrusal değer, döndürülür. `one` `{}` eşittir. + +`(null || false || "")`: tüm operand'lar yanlış-ımsı. Bu demektir ki son operand, `""` döndürülür. `two` `""` eşittir. + +`([] || 0 || "")`: boş dizi `[]` doğrusal bir değerdir. Bu ilk doğrusal değer, döndürülür. `three` `[]` eşittir. + +
++ +#### Відповідь: D + +Всередині функції ми спершу визначаємо змінну `name` за допомогою ключового слова `var`. Це означає, що змінна буде знайдена (область пам'яті під змінну буде виділена під час створення) зі значенням `undefined` за замовчуванням, до тих пір поки виконання коду не дійде до рядка, де визначається змінна. Ми ще не визначили значення `name`, коли намагаємося вивести її в консоль, тому в консолі буде `undefined`. + +Змінні, визначені за допомогою `let` (і `const`), також знаходяться, але на відміну від `var`, не створюються. Доступ до них неможливий до тих пір, поки не виконається рядок їх визначення (ініціалізації). Це називається "тимчасова мертва зона". Коли ми намагаємося звернутися до змінних до того моменту як вони визначені, JavaScript видає `ReferenceError`. + +
++ +#### Відповідь: C + +Через черги подій в JavaScript, функція `setTimeout` викликається _після того_ як цикл буде завершено. Так як змінна `i` в першому циклі була визначена за допомогою `var`, вона буде глобальною. У циклі ми кожен раз збільшуємо значення `i` на `1`, використовуючи унарний оператор `++.` До моменту виконання функції `setTimeout` значення `i` дорівнюватиме `3`, як показано в першому прикладі. + +У другому циклі змінна `i` визначена за допомогою `let`. Такі змінні (а також `const`) мають блокову область видимості (блок це що завгодно між `{}`). З кожною ітерацією `i` матиме нове значення, і кожне значення буде замкнуто у своїй області видимості всередині циклу. + +
++ +#### Відповідь: B + +Зауваж, що `diameter` це звичайна функція, в той час як `perimeter` це стрілкова функція. + +У стрілкових функцій значення `this` вказує на навколишню область видимості, на відміну від звичайних функцій! Це означає, що при виклику `perimeter` значення `this` у цій функції вказує не на об'єкт `shape`, а на зовнішню область видимості (наприклад, window). + +У цього об'єкта немає ключа `radius`, тому повертається `undefined`. + +
++ +#### Відповідь: A + +Унарний плюс призводить операнд до числа. `true` це `1`, а `false` це `0`. + +Строка `'Lydia'` це "справжнє" значення. Ми запитуємо "справжнє значення є помилковим"? Відповідь: `false`. + +
++ +#### Відповідь: A + +В JavaScript все ключі об'єкта є рядками (крім `Symbol`). І хоча ми не _набираємо_ їх як рядки, вони завжди перетворюються до рядків під капотом. + +JavaScript інтерпретує (або розпаковує) оператори. При використанні квадратних дужок JS зауважує `[` і продовжує поки не зустріне `]`. Тільки після цього він вирахує то, що знаходиться всередині дужок. + +`mouse[bird.size]`: Спершу визначається `bird.size`, що дорівнює `"small"`. `mouse["small"]` повертає `true`. + +Але із записом через крапку так не відбувається. У `mouse` немає ключа `bird`. Таким чином, `mouse.bird` дорівнює `undefined`. Потім ми запитуємо ключ `size`, використовуючи крапкову нотацію: `mouse.bird.size`. Так як `mouse.bird` це `undefined`, ми запитуємо `undefined.size`. Це не є дійсним, тому ми отримуємо помилку типу: `Can not read property "size" of undefined`. + +
+
+
+#### Відповідь: A
+
+В JavaScript всі об'єкти є _посилальними_ типами даних.
+
+Спершу змінна `c` вказує на об'єкт. Потім ми вказуємо змінної `d` посилатися на той самий об'єкт, що і `c`.
+
+
+
+Коли ти змінюєш один об'єкт, то змінюються значення всіх посилань, що вказують на цей об'єкт.
+
+
+ +#### Відповідь: C + +`new Number()` це вбудований конструктор функції. І хоча він виглядає як число, це не справжнє число: у нього є ряд додаткових фіч і це об'єкт. + +Оператор `==` призводить типи даних до якогось одного і перевіряє рівність _значень_. Обидва значення рівні `3`, тому повертається `true`. + +При використанні оператора `===` значення і тип повинні бути однаковими. Але в нашому випадку це не так: `new Number()` це не число, це **об'єкт**. Тому обидва повертають `false`. + +
++ +#### Відповідь: D + +Функція `colorChange` є статичною. Статичні методи не мають доступу до екземплярів класу. Так як `freddie` це екземпляр, то статичний метод там не доступний. Тому результатом є помилка `TypeError`. + +
++ +#### Відповідь: A + +В консолі виведеться об'єкт, тому що ми щойно створили порожній об'єкт в глобальному об'єкті! Коли ми замість `greeting` написали `greetign`, інтерпретатор JS насправді виконав `global.greetign = {}` (або `window.greetign = {}` в браузері). + +Потрібно використовувати `"use strict"`, щоб уникнути такої поведінки. Цей запис допоможе бути впевненим в тому, що змінна була визначена перед тим як їй присвоїли значення. + +
++ +#### Відповідь: A + +В JavaScript це можливо, тому що функції це об'єкти! (Все є об'єктами крім примітивів). + +Функція - це спеціальний тип об'єкта, який можна викликати. Крім того, функція - це об'єкт з властивостями. Властивість такого об'єкта не можна викликати, так як воно не є функцією. + +
++ +#### Відповідь: A + +Не можна додавати властивості конструктору, як звичайному об'єкту. Якщо потрібно додати фічу до всіх об'єктів, то необхідно використовувати прототипи. В даному випадку, + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +зробить метод `member.getFullName()` чинним. У чому тут перевага? Припустимо, що ми додали цей метод до конструктора. Можливо, не кожному екземпляру `Person` потрібен цей метод. Це призведе до великих втрат пам'яті, тому що всі екземпляри будуть мати цю властивість. Навпаки, якщо ми додамо цей метод тільки до прототипу, у нас буде тільки одне місце в пам'яті, до якого зможуть звертатися всі екземпляри! + +
++ +#### Відповідь: A + +Для `sarah` ми не використали ключове слово `new`. Використання `new` призводить до створення нового об'єкта. Але без `new` він вказує на **глобальний об'єкт**! + +Ми вказали, що `this.firstName` дорівнює `"Sarah"` і `this.lastName` дорівнює `"Smith"`. Насправді ми визначили `global.firstName = 'Sarah'` і `global.lastName = 'Smith'`. `sarah` залишилася `undefined`. + +
+
+
+#### Відповідь: D
+
+Під час фази **захоплення** подія поширюється від батьківського елемента до елемента мети. Після досягнення **мети** починається фаза **спливання**.
+
+
+
+
+ +#### Відповідь: B + +Всі об'єкти мають прототипи, крім **базового об'єкта**. Базовий об'єкт має доступ до деяких методів і властивостей, таких як `.toString`. Саме тому ми можемо використовувати вбудовані методи JavaScript! Всі ці методи доступні в прототипі. Якщо JavaScript не може знайти метод безпосередньо у об'єкту, він продовжує пошук по ланцюжку прототипів поки не знайде. + +
++ +#### Відповідь: C + +JavaScript це **динамічно типізована мова**: ми не визначаємо тип змінних. Змінні можуть автоматично бути перетворені з одного типу в інший без нашої участі, що називається _неявним приведенням типів_. **Приведення** це перетворення з одного типу в інший. + +У цьому прикладі, JavaScript конвертувати число `1` в рядок, щоб операція всередині функції мала сенс і повернула значення. Під час складання числа (`1`) і рядки (`'2'`) число перетворюється до рядка. Ми можемо додавати рядки ось так: `"Hello" + "World"`. Таким чином, "`1"` + `"2"` повертає "`12"`. + +
++ +#### Відповідь: C + +**Постфіксний** унарний оператор `++`: + +1. Повертає значення (`0`) +2. Інкрементує значення (тепер число дорівнює `1`) + +**Префіксний** унарний оператор `++`: + +1. Інкрементує значення (тепер число дорівнює `2`) +2. Повертає значення (`2`) + +Результат: `0 2 2`. + +
++ +#### Відповідь: B + +При використанні тегованих шаблонних літералів першим аргументом завжди буде масив строкових значень. Решта аргументів будуть значення мати переданих виразів! + +
++ +#### Відповідь: C + +В операціях порівняння примітиви порівнюються за їх _значенням_, а об'єкти за _посиланнями_. JavaScript перевіряє, щоб об'єкти вказували на одну і ту ж область пам'яті. + +Порівнювані об'єкти в нашому прикладі не такі: об'єкт, переданий як параметр, вказує на іншу область пам'яті, ніж об'єкти, що використовуються в порівнянні. + +Тому `{age: 18} === {age: 18}` і `{age: 18} == {age: 18}` повертають `false`. + +
++ +#### Відповідь: C + +Оператор поширення (`... args`) повертає масив з аргументами. Масив це об'єкт, тому `typeof args` повертає `"object"`. + +
++ +#### Відповідь: C + +Використовуючи `"use strict"`, можна бути впевненим, що ми помилково не оголосимо глобальні змінні. Ми раніше ніде не оголошували змінну `age`, тому з використанням `"use strict"` виникне ReferenceError. Без використання `"use strict"` помилки не виникне, а змінна `age` додасться в глобальний об'єкт. + +
++ +#### Відповідь: A + +`eval` виконує код, переданий у вигляді рядка. Якщо це рядок (як в такому випадку), то обчислюється вираз. Вираз `10 * 10 + 5` поверне число `105`. + +
++ +#### Відповідь: B + +Дані, збережені в `sessionStorage` очищаються після закриття _вкладки_. + +При використанні `localStorage` дані зберігаються назавжди. Очистити їх можна, наприклад, використовуючи `localStorage.clear()`. + +
++ +#### Відповідь: B + +За допомогою ключового слова `var`, можна визначати скільки завгодно змінних з одним і тим же ім'ям. Змінна зберігатиме останнє присвоєне значення. + +Ви не можете зробити це з `let` або` const`, оскільки вони блочні. + +
++ +#### Відповідь: C + +Всі ключі об'єктів (крім `Symbols`) є рядками, навіть якщо задано не в вигляді рядків. Тому `obj.hasOwnProperty('1')` так само повертає `true`. + +Але це не працює для `set`. Значення `"1"` немає в `set`: `set.has ('1')`, тому повертається `false`. Але `set.has(1)` поверне `true`. + +
++ +#### Відповідь: C + +Якщо є два ключі з однаковим ім'ям, то ключ буде перезаписаний. Його позиція збережеться, але значенням буде встановлено останнім. + +
++ +#### Відповідь: A + +Базовий контекст виконання це глобальний контекст виконання: це те, що є де завгодно у твоєму коді. + +
++ +#### Відповідь: C + +Оператор `continue` пропускає ітерацію, якщо умова повертає `true`. + +
++ +#### Відповідь: A + +`String` це вбудований конструктор, до якого можна додавати властивості. Я додала метод до його прототипу. Рядки-примітиви автоматично конвертуються до рядків-об'єктів. Тому всі рядки (строкові об'єкти) мають доступ до цього методу! + +
++ +#### Відповідь: B + +Ключі об'єкта автоматично конвертуються в рядки. Ми збираємося додати об'єкт в якості ключа до об'єкта `a` зі значенням `123`. + +Проте, коли ми наводимо об'єкт до рядка, він стає `"[object Object]"`. Таким чином, ми говоримо, що `a["object Object"] = 123`. Потім ми робимо те ж саме. `c` це інший об'єкт, який ми неявно наводимо до рядка. Тому `a["object Object"] = 456`. + +Потім, коли ми виводимо `a[b]`, ми маємо на увазі `a["object Object"]`. Ми тільки що встановили туди значення `456`, тому в результаті отримуємо `456`. + +
+
+
+#### Відповідь: B
+
+Ми викликаємо функцію `setTimeout` першою. Тим не менш, вона виводиться в консоль останньою.
+
+Це відбувається через те, що в браузерах у нас є не тільки рантайм движок, але і `WebAPI`. `WebAPI` надає нам функцію `setTimeout` і багато інших можливостей. Наприклад, DOM.
+
+Після того як _коллбек_ відправлений в `WebAPI`, функція `setTimeout` (але не коллбек!) виймається з стека.
+
+
+
+Тепер викликається `foo`, і `"First"` виводиться в консоль.
+
+
+
+`foo` дістається з стека, і викликається `baz`. `"Third"` виводиться в консоль.
+
+
+
+`WebAPI` не може додавати вміст в стек коли захоче. Замість цього він відправляє коллбек-функцію в так звану _чергу_.
+
+
+
+Тут на сцену виходить цикл подій (event loop). **Event loop** перевіряє стек і черга завдань. Якщо стек порожній, то він бере перший елемент з черги і відправляє його в стек.
+
+
+
+Викликається `bar`, в консоль виводиться `"Second"` і ця функція дістається з стека.
+
+
+ +#### Відповідь: C + +Метою події є **найглибший** вкладений елемент. Зупинити поширення подій можна за допомогою `event.stopPropagation` + +
++ Click here! +
++ +#### Відповідь: A + +Після кліка по `p` буде виведено `p` та `div`. У циклі життя події є три фази: **захоплення**, **мета** і **спливання**. За замовчуванням обробники подій виконуються на фазі спливання (якщо не встановлено параметр `useCapture` в `true`). Спливання йде з найглибшого елемента вгору. + +
++ +#### Відповідь: D + +В обох випадках ми передаємо об'єкт, на який буде вказувати `this`. Але `.call` виконується _відразу ж_! + +`.bind` повертає _копію_ функції, але з прив'язаним контекстом. Вона не виконується негайно. + +
++ +#### Відповідь: B + +Функція `sayHi` повертає значення, що повертається з _негайно викликаного функціонального виразу_ (IIFE). Результатом є `0` типу `"number"`. + +Для інформації: в JS 7 вбудованих типів: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol`, та `bigint`. `"Function"` не є окремим типом, тому що функції є об'єктами типу `"object"`. + +
++ +#### Відповідь: A + +Є тільки шість "помилкових" значень: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (порожній рядок) +- `false` + +Конструктори функцій, такі як new `Number` та `new Boolean` є "істинними". + +
++ +#### Відповідь: B + +`typeof 1` повертає `"number"`. +`typeof "number"` повертає `"string"` + +
++ +#### Відповідь: C + +Коли в масив додається значення, яке виходить за межі довжини масиву, JavaScript створює так звані "порожні клітинки". Насправді вони мають значення `undefined`, але в консолі виводяться так: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +в залежності від місця використання (може відрізнятися для браузерів, Node, і т.д.). + +
++ +#### Відповідь: A + +Блок `catch` отримує аргумент `x`. Це не той же `x`, який визначено в якості змінної перед рядком `try`. + +Потім ми присвоюємо даному аргументу значення `1` та встановлюємо значення для змінної `y`. Потім виводимо в консоль значення аргументу `x`, що дорівнює `1`. + +За межами блоку `catch` змінна `x` все ще `undefined`, а `y` дорівнює `2`. Коли ми викликаємо` console.log(x)` за межами блоку `catch`, цей виклик повертає `undefined`, а `y` повертає `2`. + +
++ +#### Відповідь: A + +В JavaScript є тільки примітиви й об'єкти. + +Типи примітивів: `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, та `symbol`. + +Відмінністю примітиву від об'єкта є те, що примітиви не мають властивостей або методів. Проте, `'foo'.toUpperCase()` перетворюється в `'FOO'` та не викликає `TypeError`. Це відбувається тому, що при спробі отримання властивості або методу у примітиву (наприклад, рядки), JavaScript неявно оберне примітив об'єктом, використовуючи один з класів-обгорток (наприклад, `String`), а потім відразу ж знищить обгортку після обчислення виразу. Всі примітиви крім `null` та `undefined` поводяться таким чином. + +
++ +#### Відповідь: C + +`[1, 2]` - початкове значення, з яким ініціалізується змінна `acc`. Після першого проходу `acc` дорівнюватиме `[1,2]`, а `cur` буде `[0,1]`. Після конкатенації результат буде `[1, 2, 0, 1]`. + +Потім `acc` дорівнює `[1, 2, 0, 1]`, а cur `[2, 3]`. Після злиття отримаємо `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`. + +
++ +#### Відповідь: B + +`null` "НЕправдивий". `!null` повертає `true`. `!true` повертає `false`. + +`""` "НЕправдивий". `!""` повертає `true`. `!true` повертає `false`. + +`1` "правдивий". `!1` повертає `false`. `!false` повертає `true`. + +
++ +#### Відповідь: A + +Цей метод повертає унікальний id, який може бути використаний для очищення інтервалу за допомогою функції `clearInterval()`. + +
++ +#### Відповідь: A + +Рядок є ітерабельною сутністю. Оператор поширення перетворює кожен символ в окремий елемент. + +
++ +#### Відповідь: C + +Звичайні функції не можна зупинити "на півдорозі" після виклику. Однак функція-генератор може зупинитися "на півдорозі", а потім продовжити з того місця, де вона зупинилась. Кожного разу, коли функція-генератор зустрічає ключове слово `yield`, функція видає значення, що вказане після нього. Зауважте, що функція-генератор в цьому випадку не _повертає_ (return) значення, вона _дає_ (yields) значення. + +Спочатку ми ініціалізуємо функцію-генератор з `i` рівним `10`. Ми викликаємо функцію-генератор за допомогою методу `next()`. Коли ми вперше викликаємо функцію генератора, `i` дорівнює `10`. Перше ключове слово `yield`: воно дає значення `i`. Генератор тепер "призупинено", і `10` записується у консоль. + +Потім ми знову викликаємо функцію за допомогою методу `next()`. Виконання коду продовжується там, де зупинилося раніше, все ще з `i` що дорівнює `10`. Тепер функція зустрічає наступне ключове слово `yield` і дає `i * 2`. `i` дорівнює `10`, тож віддається `10 * 2`, що дорівнює `20`. У результаті: `10, 20`. + +
++ +#### Відповідь: B + +Коли ми передаємо кілька промісів методу `Promise.race`, він вирішує/відхиляє _перший_ проміс, яки вирішився/відхилився. Методу `setTimeout` ми передаємо таймер: 500 мс для першого промісу (`firstPromise`) та 100 мс для другого промісу (`secondPromise`). Це означає, що `secondPromise` вирішиться першим зі значенням `'two'`. `res` тепер містить значення `'two'`, яке буде зображено у консолі. + +
+
+
+#### Відповідь: D
+
+Спочатку ми оголошуємо змінну `person` що містить об'єкта, який має властивість `name`.
+
+
+
+Потім ми оголошуємо змінну `members`. Ми встановлюємо перший елемент масиву рівним значенню змінної `person`. Об'єкти взаємодіють за допомогою _посилання_, коли їх встановлюють рівними один одному. Коли ви призначаєте посилання з однієї змінної на іншу, ви робите _копію_ цього посилання. (зверніть увагу, що вони не мають _однакового_ посилання!)
+
+
+
+Далі ми встановлюємо змінну `person` рівною `null`.
+
+
+
+Ми лише змінюємо значення змінної `person`, а не перший елемент у масиві, оскільки цей елемент має інше (скопійоване) посилання на об’єкт.Перший елемент у `members` все ще містить своє посилання на вихідний об’єкт. Коли ми виводимо у консоль масив `members`, перший елемент усе ще містить значення об'єкта, який і показується у консолі.
+
+
+ +#### Đáp án: D + +Trong hàm chúng ta đã khai báo biến `name` với `var`. Điều đó có nghĩa là biến này sẽ được hoisted (một vùng nhớ sẽ được set up khi biến được khởi tạo) với giá trị mặc định là `undefined`, cho tới khi chúng ta thực sự định nghĩa biến đó. Trong hàm này, chúng ta chưa hề định nghĩa biến `name` tại dòng mà ta log ra, vậy nên giá trị mặc định của nó vẫn là `undefined`. + +Các biến được khai báo với keyword `let` (và `const`) cũng được hoisted nhưng không giống như `var`, chúng không được khởi tạo. Chúng ta sẽ không thể truy cập chúng cho tới khi chúng ta khai báo (khởi tạo) chúng. Người ta gọi đó là "temporal dead zone". Khi ta truy cập đến một giá trị trước khi chúng được khai báo, JavaScript sẽ throws một `ReferenceError`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Bởi vì event queue trong JavaScript, hàm `setTimeout` callback sẽ được gọi _sau khi_ vòng lặp được thực hiện. Bời vì biến `i` trong vòng lặp đầu tiên được khai báo với từ khóa `var`, nên nó sẽ là một biến global. Trong suốt vòng lặp, mỗi lần chúng ta tăng giá trị của `i` lên `1`, sử dụng phép toán `++`. Cho tới khi callback `setTimeout` được gọi, giá trị của `i` đã trở thành `3` rồi. + +Trong vòng lặp thứ 2, biến `i` được khai báo với từ khóa `let`, có nghĩa nó là một biến block-scoped (block là những gì được viết bên trong cặp ngoặc `{ }`). Tại mỗi vòng lặp, `i` sẽ là một biến mới có một giá trị mới, và giá trị đó có scope là bên trong vòng lặp mà thôi. + +
++ +#### Đáp án: B + +Chú ý rằng giá trị `diameter` là một hàm thông thường, còn `perimeter` là một _arrow function_. + +Không giống như hàm thông thường, với _arrow function_, biến`this` sẽ trỏ tới surrounding scope! Có nghĩa là khi chúng ta gọi `perimeter`, nó sẽ không được gọi bởi shape object, mà nó được gọi bởi object nào đó tại surrounding scope (ví dụ `window` chẳng hạn). + +Khi không có giá trị `radius` tại object đó, nó sẽ trả về `undefined`. + +
++ +#### Đáp án: A + +Phép toán cộng `+` sẽ convert một toán hạng sang dạng number. `true` là `1`, và `false` is `0`. + +Chuỗi `'Lydia'` là một _truthy value_. Điều chúng ta thật sự đang hỏi chính là "có phải một giá trị truthy là falsy?". Rõ ràng câu trả lời là `false` rồi. + +
++ +#### Đáp án: A + +Trong JavaScript thì tất cả keys của các object đều là string (ngoại trừ khi nó là một Symbol). Dù chúng ta không viết chúng như một string, về cơ bản chúng sẽ luôn được chuyển sang dạng string. + +JavaScript thông dịch (hay unboxes) từng câu lệnh. Khi chúng ta sử dụng cặp dấu ngoặc `[]`, nó sẽ tìm kiếm dấu mở ngoặc đầu tiên `[`, và sẽ tiếp tục tìm kiếm cho tới khi gặp dấu đóng ngoặc `]`. Chỉ khi đó thì câu lệnh mới được thực thi. + +`mouse[bird.size]`: Giá trị đầu tiên `bird.size` là `"small"`. `mouse["small"]` sẽ trả về `true` + +Tuy nhiên, khi chúng ta sử dụng dấu chấm `.`, điều trên không còn đúng nữa. `mouse` không hề có key nào tên là `bird`, có nghĩa `mouse.bird` sẽ là `undefined`. Sau đó chúng ta gọi `size` sử dụng chấm `.`: `mouse.bird.size`. Vì `mouse.bird` là `undefined`, lời gọi sẽ trở thành `undefined.size`. Đây là một lời gọi không hợp lệ, nó sẽ throw ra một lỗi kiểu như `Cannot read property "size" of undefined`. + +
+
+
+#### Đáp án: A
+
+Trong JavaScript, tất cả các object sẽ được _tham chiếu_ khi chúng được gán _bằng_wwwww một giá trị khác.
+
+Đầu tiên, giá trị `c` có giá trị là một object. Sau đó, chúng ta gán `d` tham chiếu tới object mà `c` trỏ tới.
+
+
+
+Khi ta thay đổi giá trị của object, tất cả các biến tham chiếu cũng đều thay đổi giá trị theo.
+
+
+ +#### Đáp án: C + +`new Number()` là một hàm built-in constructor. Mặc dù nó trông có vẻ giống như là một số, nhưng không phải: nó thực sự là một object với hàng tá những thông số khác nữa. + +Khi ta sử dụng phép so sánh `==`, nó đơn thuần chỉ kiểm tra xem 2 biến có _giá trị_ giống nhau. Chúng đều có giá trị là `3`, vậy nên phép toán đầu trả về `true`. + +Tuy nhiên khi sử dụng phép so sánh `===`, cả _giá trị_ và _kiểu_ đều phải giống nhau. Rõ ràng: `new Number()` không phải là một số, nó là một **object**. Cả 2 phép toán sau đều trả về `false.` + +
++ +#### Đáp án: D + +Hàm `colorChange` là một hàm static (hàm tĩnh). Hàm static được thiết kế để chỉ để tồn tại ở mức class, và không thể truyền cho bất cứ instance con nào. Vì `freddie` là một instance con, hàm static này sẽ không được truyền xuống, và do đó không thể gọi được tại `freddie` instance: nó sẽ throw ra một `TypeError`. + +
++ +#### Đáp án: A + +Nó sẽ log ra object `greetign`, bởi vì chúng ta vừa khởi tạo một global object! Khi chúng ta đánh máy nhầm `greeting` thành `greetign`, trình thông dịch của JS sẽ coi nó như là `global.greetign = {}` (hay `window.greetign = {}` nếu chạy trên browser). + +Để tránh điều này chúng ta có thể sử dụng `"use strict"`. Nó sẽ đảm bảo rẳng các biến đều phải được khai báo trước khi sử dụng. + +
++ +#### Đáp án: A + +Điều này là có thể với Javascript, bởi vì `function` cũng chỉ là `object` mà thôi! (Các kiểu dữ liệu khác ngoài các kiểu nguyên thủy được gọi là kiểu dữ liệu tham chiếu) + +Function là một object đặc biệt. Phần code mà bạn viết không phải là function thực tế đâu. Function ở đây chính là một object với các thuộc tính. Và các thuộc tính này có thể gọi được. + +
++ +#### Đáp án: A + +Chúng ta không thể add thêm một thuộc tính cho một constructor giống như một object thông thường. Nếu bạn muốn add thêm thuộc tính nào đó cho tất cả các object một lần, bạn phải dùng `prototype`. Trong trường hợp này cũng vậy. + +```js +Person.prototype.getFullName = function() { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +}; +``` + +khi này `member.getFullName()` sẽ hoạt động. Tại sao nên làm vậy? Hãy thử thêm chúng trực tiếp vào constructor xem sao. Không phải mọi instance `Person` đều cần phương thức này. Nó sẽ dẫn tới việc lãng phí rất nhiều bộ nhớ, khi chúng đều phải lưu trữ thuộc tính này cho mỗi instance. Thay vì thế, nếu ta chỉ thêm chúng vào `prototype`, ta sẽ chỉ tốn bộ nhớ _một lần_ mà thôi, và mọi object khác đều có thể truy cập đến nó! + +
++ +#### Đáp án: A + +Với `sarah`, chúng ta khai báo mà không có từ khóa `new`. Khi sử dụng `new`, nó sẽ trỏ đến một object mới mà ta vừa tạo ra. Tuy nhiên nếu ta không dùng `new` thì nó sẽ trỏ tới **global object**! + +Chúng ta cho rằng `this.firstName` là `"Sarah"` và `this.lastName` là `"Smith"`. Tuy nhiên sự thực là chúng ta đã định nghĩa `global.firstName = 'Sarah'` và `global.lastName = 'Smith'`. Bản thân biến `sarah` vẫn là `undefined`. + +
+
+
+#### Đáp án: D
+
+Trong **capturing** phase, event được truyền từ các phần tử cha cho tới phần tử target. Sau khi tới được phần tử **target** thì **bubbling** sẽ bắt đầu.
+
+
+
+
+ +#### Đáp án: B + +Tất cả các object đều có prototypes, ngoại trừ **base object**. Object base có thể truy cập đến vài methods và properties, ví dụ như `.toString`. Đó là lý do tại sao chúng ta có thể sử dụng được các built-in methods trong JavaScript! Tất cả các phương thức đó đều có trong prototype. Mặc dù JavaScript không thể tìm thấy chúng trong object một cách trực tiếp, nó sẽ được truyền xuống thông qua prototype chain và xuống tới object, tại đây chúng ta có thể truy cập được nó. + +
+ ++ +#### Đáp án: C + +JavaScript là một ngôn ngữ **dynamically typed**: chúng ta không khai báo kiểu dữ liệu khi khai báo biến. Giá trị có thể bị tự động convert sang một kiểu dữ liệu khác mà ta không hề hay biết, điều này được gọi là _implicit type coercion_. **Coercion** có nghĩa là convert từ kiểu này sang kiểu khác. + +Trong ví dụ này, JavaScript sẽ convert số `1` sang dạng string. Mỗi khi ta cộng một số (`1`) với một string (`'2'`), số sẽ luôn được xem như là một string. Kết quả sẽ là một phép nối chuỗi giống như `"Hello" + "World"`, vậy nên `"1" + "2"` sẽ trả về là `"12"`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Khi phép toán `++` nằm ở **đằng sau** (**postfix**): + +1. Trả về giá trị (trả về `0`) +2. Tăng giá trị lên (number giờ là `1`) + +Khi phép toán `++` nằm ở **đằng trước** (**prefix**): + +1. Tăng giá trị lên (number giờ là `2`) +2. Trả về giá trị (trả về `2`) + +Vậy kết quả là `0 2 2`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Nếu bạn dùng _tagged template literals_, giá trị của đối số đầu tiên luôn luôn là một mảng các string. Những đối số còn lại sẽ lấy giá trị từ biểu thức đưa vào! + +
++ +#### Đáp án: C + +Khi test sự bằng nhau, các kiểu dữ liệu cơ bản sẽ so sánh _giá trị_ của chúng, còn object thì so sánh _tham chiếu_. JavaScript sẽ kiểm tra xem các object đó có trỏ đến những vùng nhớ giống nhau hay không. + +Hai object chúng ta đang so sánh không có được điều đó: object đối số tham chiếu đến một vùng nhớ khác với object chúng ta dùng để kiểm tra sự bằng nhau. + +Đó là lý do tại sao cả `{ age: 18 } === { age: 18 }` và `{ age: 18 } == { age: 18 }` đều trả về `false`. + +
++ +#### Đáp án: C + +_Spread operator_ (`...args`.) sẽ trả về một mảng các đối số. Mảng thực chất là một object, vậy nên `typeof args` sẽ trả về `"object"`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Với `"use strict"`, chúng ta sẽ đảm bảo được rằng ta sẽ không bao giờ khai báo biến global một cách vô ý. Tại đây chúng ta chưa khai báo biến `age`, và khi dùng `"use strict"`, nó sẽ throw ra một _reference error_. Nếu như không dùng `"use strict"`, nó sẽ vẫn hoạt động, vì thuộc tính `age` sẽ được thêm vào global object. + +
++ +#### Đáp án: A + +`eval` sẽ đánh giá đoạn code bên trong string. Nếu nó là một biểu thức, giống như trong trường hợp này, nó sẽ tính toán giá trị đó. Biểu thức là `10 * 10 + 5`, kết quả sẽ là `105`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Dữ liệu được lưu trữ trong `sessionStorage` sẽ được xóa khi đóng _tab_. + +Nếu chúng ta dùng `localStorage`, data sẽ được lưu trữ mãi mãi, trừ phi hàm `localStorage.clear()` được gọi. + +
++ +#### Đáp án: B + +Với từ khóa `var` bạn có thể khai báo bao nhiêu biến trùng tên tùy thích. Biến đó sẽ có giá trị là lần cuối khai báo. + +Bạn không thể làm điều tương tự với `let` hay `const` vì chúng là _block-scoped_. + +
++ +#### Đáp án: C + +Tất cả các keys của object (ngoại trừ Symbols) về bản chất đều là string, dù chúng ta có viết chúng ra dạng string hay không. Nó là lý do tại sao `obj.hasOwnProperty('1')` cũng trả về `true`. + +Tuy nhiên điều đó không đúng với `set`. Không hề có `'1'` trong set của chúng ta: `set.has('1')` trả về `false`. Có số `1` trong set, nên `set.has(1)` trả về `true`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Nếu chúng ta có 2 keys giống nhau, thì chúng sẽ bị replace. Nó sẽ vẫn nằm ở vị trí đầu tiên chúng được khai báo, nhưng giá trị thì sẽ là giá trị lần cuối. + +
++ +#### Đáp án: A + +Ngữ cảnh thực thi cơ bản chính là ngữ cảnh global: nó là thứ mà chúng ta có thể truy cập được ở bất cứ đâu trong code. + +
++ +#### Đáp án: C + +Lệnh `continue` sẽ bỏ qua một vòng lặp nếu điều kiện của nó là `true`. + +
++ +#### Đáp án: A + +`String` là một built-in constructor, có nghĩa là chúng ta có thể thêm các thuộc tính vào đó. Ta vừa thêm vào đó một thuộc tính. Kiểu String cơ bản sẽ được convert sang dạng object bởi hàm string prototype. Vì thế nên tất cả các string object đều có thể truy cập đến hàm `giveLydiaPizza` này! + +
++ +#### Đáp án: B + +Object keys sẽ tự động được convert sang dạng string. Chúng ta đang set một object như là một key cho object `a`, với giá trị là `123`. + +Tuy nhiên khi ta string hóa một object, nó sẽ trở thành `"[object Object]"`. Nên tại đây phép gán này thực chất chính là `a["object Object"] = 123`. Phép gán tiếp theo cũng giống hệt vậy. `c` là một object khác mà chúng ta đang string hóa nó. Theo đó, `a["object Object"] = 456`. + +Cuối cùng khi gọi `a[b]`, thực chất chính là gọi `a["object Object"]`. Giá trị của nó là `456`, nên trả về là `456`. + +
+
+
+#### Đáp án: B
+
+Chúng ta có một hàm `setTimeout` được gọi đầu tiên. Nên, nó sẽ được log ra cuối cùng.
+
+Điều đó bởi vì trên browser, chúng ta không hề có runtime engine, đơn thuần chỉ có `WebAPI`. `WebAPI` cho chúng ta một hàm `setTimeout`, ta hãy ví dụ nó trên DOM.
+
+Sau khi _callback_ được gửi tới WebAPI, bản thân hàm `setTimeout` (nhưng không phải callback nhé!) sẽ được đưa ra khỏi stack.
+
+
+
+Giờ đây, `foo` được gọi, và `"First"` được log ra.
+
+
+
+`foo` được đưa ra khỏi stack, và `baz` được gọi. `"Third"` được log ra.
+
+
+
+WebAPI không thể thêm thứ gì đó vào stack cho tới khi nó được sẵn sàng. Thay vào đó, nó đẩy callback function đến một nơi gọi là _queue_.
+
+
+
+Đó chính là nơi mà **event loop** làm việc. Một **event loop** sẽ quan sát stack và task queue. Nếu stack trở nên rỗng, nó sẽ lấy giá trị đầu tiên trong queue để đưa tiếp vào stack.
+
+
+
+`bar` được gọi, `"Second"` được log ra, và nó được đưa ra khỏi stack.
+
+
+ +#### Đáp án: C + +Phần tử sâu nhất trong các phần tử lồng nhau sẽ là target của event. Bạn có thể ngăn việc đó lại bằng cách sử dụng `event.stopPropagation` + +
++ Click here! +
++ +#### Đáp án: A + +Nếu ta click vào `p`, ta sẽ thấy hai log: `p` và `div`. Trong chuỗi event sẽ có 3 phases: capturing, target, và bubbling. Mặc định thì event handlers sẽ được thực hiện tại bubbling phase (trừ phi chúng ta khai báo `useCapture` là `true`). Chúng sẽ đi từ phần tử sâu nhất ra đến bên ngoài. + +
++ +#### Đáp án: D + +Với cả hai, chúng ta có thể đưa vào object để sử dụng từ khóa `this`. Tuy nhiên, `.call` có nghĩa là _thực hiện ngay lập tức_! + +`.bind.` trả về một bản _copy_ của function, với context kèm theo! Nó sẽ không thực hiện ngay lập tức. + +
++ +#### Đáp án: B + +`sayHi` function trả về giá trị của một _hàm gọi ngay lập tức_ (immediately invoked function - IIFE). Function này trả về `0`, kiểu dữ liệu `"number"`. + +FYI: chỉ có 7 kiểu dữ liệu built-in: `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol`, and `bigint`. `"function"` không phải là một kiểu, mà là objects, kiểu dữ liệu là `"object"`. + +
++ +#### Đáp án: A + +Chỉ có 6 giá trị _falsy_: + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `0` +- `''` (chuỗi rỗng) +- `false` + +Function constructors như `new Number` và `new Boolean` đều là _truthy_. + +
++ +#### Đáp án: B + +`typeof 1` trả về `"number"`. +`typeof "number"` trả về `"string"` + +
++ +#### Đáp án: C + +Mỗi khi chúng ta set một giá trị cho một phần tử trong mảng mà vượt quá độ dài của mảng, JavaScript sẽ tạo ra những "empty slots". Chúng sẽ có giá trị là `undefined`, nhưng khi ghi ra thì chúng ta sẽ thấy dạng: + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +phụ thuộc vào nơi mà chúng ta chạy chúng (có thể khác nhau tùy môi trường browser, node, etc.) + +
++ +#### Đáp án: A + +`catch` block nhận về giá trị `x`. Đây không phải là giá trị `x` mà ta khai báo với từ khóa `let` ở bên trên. Đây là biến `x` trong _block-scoped_. + +Tiếp đó, chúng ta set giá trị của biến block-scoped này là `1`, và đồng thời cũng set giá trị cho biến `y`. Giờ đây chúng ta log ra giá trị của biến block-scoped variable `x`, bằng `1`. + +Bên ngoài `catch` block, `x` vẫn là `undefined`, và `y` là `2`. Khi gọi `console.log(x)` bên ngoài `catch` block, nó sẽ trả về `undefined`, và `y` trả về `2`. + +
++ +#### Đáp án: A + +JavaScript chỉ có primitive types và objects. + +Primitive types là `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, and `symbol`. + +Điểm khác nhau giữa primitive và object chính là primitives không có thuộc tính hay phương thức; tuy nhiên, chúng ta để ý rằng là `'foo'.toUpperCase()` sẽ trả về `'FOO'` mà không phải là một `TypeError`. Đó là bởi vì khi chúng ta truy cập các thuộc tính hay phương thức của một primitive như là string, JavaScript sẽ ngầm bao nó bởi một `wrapper class`, ví dụ `String`, và sau đó sẽ hủy việc bao đó ngay sau khi thực hiện xong. Mọi primitives ngoại trừ `null` và `undefine` đều hoạt động giống như vậy. + +
++ +#### Đáp án: C + +`[1, 2]` là giá trị khởi tạo. Đây là giá trị chúng ta bắt đầu, và cũng là giá trị đầu tiên của `acc`. Tại vòng đầu tiên, `acc` là `[1,2]`, và `cur` là `[0, 1]`. Ta nối chúng lại tạo ra `[1, 2, 0, 1]`. + +Tiếp tục, `[1, 2, 0, 1]` là `acc` và `[2, 3]` là `cur`. Ta nối chúng lại tạo ra `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`. + +
++ +#### Đáp án: B + +`null` là falsy. `!null` trả về `true`. `!true` trả về `false`. + +`""` là falsy. `!""` trả về `true`. `!true` trả về `false`. + +`1` là truthy. `!1` trả về `fase`. `!false` trả về `true`. + +
++ +#### Đáp án: A + +Nó trả về một id duy nhất. Id này dùng để clear interval sau này với hàm `clearInterval()`. + +
++ +#### Đáp án: A + +String là một _iterable_. Thế nên _spread operator_ sẽ map toàn bộ các ký tự trong chuỗi lại thành một mảng. + +
++ +#### Đáp án: C + +Một hàm bình thường không thể bị dừng giữa chừng khi được gọi. Tuy nhiên một _generator_ thì khác, nó có thể "dừng lại" được, và sau đó nó sẽ tiếp tục từ vị trí nó dừng lại. Mỗi khi một _generator_ gặp một từ khóa `yield`, nó sẽ sinh ra giá trị ngay phía sau nó. Chú ý là _generator_ không _trả về_ giá trị, nó _sinh ra_ giá trị. + +Đầu tiên, chúng ta khởi tạo generator với giá trị `i` là `10`. Generator được gọi bằng cách sử dụng phương thức `next()`. Khi lần đầu gọi thì `i` vẫn là `10`. Khi nó bắt gặp từ khóa `yield`: nó sẽ sinh ra giá trị `i`. Generator sẽ được "tạm dừng" tại đây, và ghi ra giá trị `10`. + +Sau đó chung ta tiếp tục gọi generator bằng cách sử dụng tiếp phương thức `next()`. Nó sẽ bắt đầu từ vị trí nó tạm dừng lúc trước, khi `i` vẫn đang là `10`. Và khi nó bắt gặp từ khóa `yield`, nó sẽ sinh ra giá trị `i * 2`. `i` là `10`, nên nó sẽ sinh ra `10 * 2`, tức `20`. Vậy kết quả cuối cùng là `10, 20`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Khi chúng ta đưa các promise vào trong một hàm `Promise.race`, nó sẽ chỉ resolves hay rejects promise _đầu tiên_ được resolves/rejects. Với hàm `setTimeout`, chúng ta đưa vào một khoảng thời gian: 500 mili giây cho promise đầu tiên (`firstPromise`), và 100 mili giây cho promise thứ hai (`secondPromise`). Nó có nghĩa là `secondPromise` sẽ hoàn thành trước và trả về giá trị `'two'`. `res` khi này sẽ nhận giá trị `'two'` và được in ra console. + +
+
+
+#### Đáp án: D
+
+Đầu tiên, chúng ta khai báo một biến `person` là một object có thuộc tính `name`.
+
+
+
+Sau đó chúng ta khai báo một biến `members`. Ta set giá trị đầu tiên của mảng là giá trị của biến `person`. Khi sử dụng gán bằng, object sẽ được _tham chiếu_ tới object mà nó được gán. Khi ta gán tham chiếu từ một biến sang biến khác, ta tạo ra một bản sao của tham chiếu đó. (nên nhớ rằng đó vẫn là 2 tham chiếu hoàn toàn khác nhau!)
+
+
+
+Sau đó ta set giá trị của `person` bằng `null`.
+
+
+
+Chúng ta chỉ đơn thuần là thay đổi giá trị của biến `person` mà thôi, chứ không phải giá trị của phần tử đầu tiên ở trong mảng, vì chúng ta có một tham chiếu khác đến object đó. Phần tử đầu tiên của mảng `members` vẫn giữ tham chiêu đến object gốc. Do vậy, khi chúng ta in ra mảng `members`, phần tử đầu tiên sẽ vẫn in ra giá trị của objet gốc.
+
+
+ +#### Đáp án: B + +Với vòng lặp `for-in` chúng ta sẽ lặp qua tất cả các `keys` của object, trong trường hợp này là `name` và `age`. Về cơ bản, object keys là string (nếu nó không phải là Symbol). Tại mỗi vòng lặp, giá trị của `item` chính là giá trị của key hiện tại trong vòng lặp. Đầu tiên, `item` là `name`, và được in ra. Vòng lặp sau, `item` là `age`, và được in ra. + +
++ +#### Đáp án: B + +Compiler sẽ đánh giá biểu thức dựa trên độ ưu tiên giữa các phép toán trong biểu thức đó, từ đó nó sẽ tính toán hoặc trái-sang-phải hoặc phải-qua-trái. Ở đây chúng ta chỉ có một phép toán mà thôi, phép cộng: `+`. Với phép cộng, tính toán sẽ là từ trái-qua-phải. + +Giá trị `3 + 4` được tính toán trước. Kết quả là `7`. + +`7 + '5'` sẽ ra kết quả là `"75"` bởi xuất hiện ép kiểu tại đây. JavaScript sẽ convert `7` sang dạng string, bạn có thể xem thêm tại câu hỏi 15. Và sau đó 2 string sẽ được nối lại với nhau bởi phép toán cộng `+`. Kết quả `"7" + "5"` sẽ là `"75"`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Chỉ có số đầu tiên trong chuỗi kí tự được trả về. Hệ cơ số là _hệ thập phân_ (đối số thứ 2 trong hàm chính là cơ số: hệ thập phân, hệ 16, hệ 8, hệ nhị phân, vv.), Hàm `parseInt` sẽ kiểm tra xem các ký tự trong chuỗi có đảm bảo hợp lệ hay không. Một khi chúng tìm ra ký tự không phải là ký tự hợp lệ trong hệ cơ số, nó dừng lại và bỏ qua các ký tự phía sau. + +`*` không phải là một số. Vậy nên nó sẽ chỉ convert ký tự `"7"` sang hệ thập phân là `7`. `num` sẽ có giá trị là `7`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Khi ta tiến hành `map` một mảng, giá trị của `num` sẽ chính là giá trị của phần tử hiện giờ trong vòng lặp. Trong trường hợp này, các phần tử đều là dạng số, tức là `typeof num === "number"` sẽ là `true`. Hàm `map` sẽ tạo ra một mảng mởi từ các giá trị của mảng ban đầu. + +Tuy nhiên chúng ta không hề trả về giá trị nào cả. Khi đó, hàm số sẽ mặc định trả về `undefined`. Do đó qua mỗi vòng lặp, ta lại nhận được thêm một giá trị `undefined` nữa. + +
++ +#### Đáp án: A + +`Đối số` sẽ được đưa vào hàm dạng _tham trị_, trừ phi nó là object, khi đó nó sẽ được đưa vào hàm dạng _tham chiếu_. `birthYear` là dạng giá trị, vì nó là string chứ không phải object. Khi chúng ta đưa vào dạng giá trị, một bản sao của giá trị đó sẽ được tạo ra (xem thêm câu 46). + +`birthYear` trỏ đến giá trị là `"1997"`. Đối số `year` cũng sẽ rỏ đến giá trị `"1997"`, nhưng giá trị này chỉ là một bản sao của giá trị mà `birthYear` trỏ tới mà thôi, hai giá trị đó hoàn toàn khác nhau. Do đó khi ta thay đổi giá trị `year` bằng `"1998"`, chúng ta chỉ thay đổi giá trị của `year` mà thôi. `birthYear` sẽ vẫn giữ giá trị là `"1997"`. + +`person` là một object. Biến `member` có một tham chiếu tới cùng object mà `person` trỏ tới. Khi chúng ta thay đổi một thuộc tính của object mà `member` trỏ tới, giá trị của `person` cũng sẽ tự động thay đổi theo, vì chúng có chung tham chiếu. `name` của `person` khi này sẽ có giá trị mới là `"Lydia"`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Với lệnh `throw`, chúng ta có thể tạo ra các errors tùy ý. Với câu lệnh đó, chúng ta có thể throw các exception. Một _exeption_ có thể là một chuỗi, một số, một boolean hoặc một object. Trong trường hợp này thì nó là chuỗi `'Hello world'`. + +Với lệnh `catch` chúng ta có thể xử lý những exeption được throw ra khi thực hiện `try`. Một exeption đã được throw ra: chuỗi `'Hello world'`. `e` chính là chuỗi đó và chúng ta sẽ in ra. Kết quả là `'Oh an error: Hello world'`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Khi chúng ta trả về một thuộc tính, giá trị của thuộc tính bằng với giá trị đã được trả về bởi lệnh _return_, chứ không phải giá trị được set trong constructor. Chúng ta trả về giá trị là `"Maserati"`, do đó `myCar.make` sẽ là `"Maserati"`. + +
++ +#### Đáp án: A + +`let x = y = 10;` chính là cách viết ngắn gọn của: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +Khi ta set `y` bằng `10`, thực tế chúng ta đã sử dụng biến global `y` (`window` nếu là trên browser, `global` nếu là môi trường Node).Trên browser, `window.y` sẽ là `10`. + +Sau đó, chúng ta khai báo giá trị của `x` với giá trị của `y`, tức `10`. Tuy nhiên khi ta khai báo với từ khóa `let` biến x sẽ chỉ tồn tại trong _block scoped_; hay trong trường hợp này là `hàm thực hiện ngay lập tức` (immediately-invoked function - IIFE). Khi ta sử dụng phép toán `typeof`, `x` hoàn toàn chưa được định nghĩa: vì `x` lúc này nằm bên ngoài block nó được định nghĩa lúc trước. Nghĩa là `x` là `undefined`. Do đó `console.log(typeof x)` trả về `"undefined"`. + +Tuy nhiên với `y` thì khác, ta đã có giá trị của `y` khi set `y` bằng `10`. Giá trị đó có thể truy cập được từ bất kì đâu bởi chúng là biến global. `y` được định nghĩa với kiểu là `"number"`. Do đó `console.log(typeof y)` trả về `"number"`. + +
++ +#### Đáp án: A + +Chúng ta có thể xóa các thuộc tính khỏe object bằng từ khóa `delete`, kể cả với prototype. Khi chúng ta xóa một thuộc tính trên prototype, nó sẽ bị vô hiệu hóa hoàn toàn trong chuỗi prototype. Trong trường hợp này, hàm `bark` sẽ bị vô hiệu hóa ngay sau khi chúng ta thực hiện hàm xóa `delete Dog.prototype.bark`, tất nhiên ta vẫn có thể truy cập vào nó nhưng giá trị sẽ là `undefined`. + +Khi chúng ta chạy một thứ không phải là `hàm`, nó sẽ bắn ra một `TypeError`. Trong trường hợp này là `TypeError: pet.bark is not a function`, vì bản thân thuộc tính `pet.bark` là `undefined`. + +
++ +#### Đáp án: D + +`Set` là một tập hơp các giá trị _không trùng nhau_. + +Chúng ta đưa đầu vào là một mảng `[1, 1, 2, 3, 4]` với giá trị `1` bị trùng. Giá trị trùng đó sẽ bị loại bỏ. Kết quả là `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Một module khi được import sẽ là __read-only__: chúng ta sẽ không thể chỉnh sửa module đó, chỉ có bản thân module đó có thể chỉnh sửa giá trị của nó mà thôi. + +Khi ta thay đổi giá trị cuả `myCounter`, nó sẽ throw ra một lỗi: `myCounter` là _read-only_ và không thể thay đổi. + +
++ +#### Đáp án: A + +Phép toán `delete` sẽ trả về một giá trị boolean: `true` nếu xóa thành công, `false` nếu thất bại. Tuy nhiên, nếu biến được khai báo với các từ khóa `var`, `const` hay `let` thì nó sẽ không thể bị xóa bởi phép toán `delete`. + +Biến `name` được khai báo với từ khóa `const`, nên nó sẽ không thể bị xóa và trả về `false`. Khi ta set `age` bằng `21`, thực tế là ta đang sử dụng biến global `age`. Ta có thể xóa sử dụng phép toán `delete`, khi này `delete age` trả về `true`. + +
+
+
+#### Đáp án: C
+
+Chúng ta có thể unpack các giá trị từ mảng hoặc thuộc tính từ objects bằng phương pháp `destructuring`. Ví dụ:
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+Giá trị của `a` sẽ là `1`, `b` sẽ là `2`. Thực tế, câu hỏi của chúng ta đơn giản là:
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+Có nghĩa là `y` chính là giá trị đầu tiên trong mảng, tức số `1`. Do đó khi ta in ra `y` thì sẽ là`1`.
+
+
+ +#### Đáp án: B + +Ta có thể kết hợp 2 object sử dụng phép toán `spread operator` `...`. Nó cho phép ta tạo ra bản sao của từng cặp key/values trong từng object và nối chúng lại với nhau thành một object mới. Trong trường hợp này chúng ta tạo ra các bản sao của các cặp key/value của object `user` object, và nối chúng vào object `admin`. `admin` object khi này sẽ trở thành `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Với phương thức `defineProperty`, chúng ta có thể thêm các thuộc tính mới, cũng như sửa các thuộc tính sẵn có của object. Khi chúng ta thêm thuộc tính vào object bằng `defineProperty`, chúng sẽ mặc định là thuộc tính _not enumerable_. Phương thức `Object.keys` sẽ trả về tất cả các thuộc tính _enumerable_ của object, trong trường hợp này thì chỉ có `"name"` mà thôi. + +Thêm nữa, các thuộc tính được thêm bởi `defineProperty` là mặc định không thể thay đổi được. Tất nhiên ta có thể override các điều đó bằng các thuộc tính như `writable`, `configurable` và `enumerable`. Tức là `defineProperty` là một cách rất mềm dẻo để tạo ra và điều chỉnh thuộc tính của object. + +
++ +#### Đáp án: A + +Đối số thứ hai của `JSON.stringify` là _replacer_. Replacer Có thể là một hàm hoặc một mảng, nó sẽ quy định xem giá trị nào sẽ được chuỗi hóa ra sao. + +Nếu replacer là một _mảng_, chỉ có các thuộc tính có tên trong mảng được convert thành chuỗi JSON. Trong trường hợp này, chỉ có các thuộc tính `"level"` và `"health"` được đưa vào, `"username"` bị loại bỏ. `data` giờ sẽ là `"{"level":19, "health":90}"`. + +Nếu replacer là _function_, hàm này sẽ được gọi trên từng thuộc tính của object được chuỗi hóa. Giá trị trả về sẽ là giá trị được đưa vào chuỗi JSON. Nếu trả về `undefined`, thuộc tính này sẽ bị loại bỏ khỏi chuỗi. + +
++ +#### Đáp án: A + +Phép toán `++` sẽ _trả về trước_ giá trị của toán hạng, _sau đó tăng_ giá trị của toán hạng lên. Giá trị của `num1` là `10`, vì `increaseNumber` sẽ trả về giá trị của `num`, đang là `10`, và sau đó mới tăng giá trị của `num` lên. + +`num2` cũng là `10`, vì chúng ta đưa `num1` vào `increasePassedNumber`. `number` bằng `10`(tức giá trị của `num1`). Cũng giống như trên, phép toán `++` sẽ _trả về trước_ giá trị của toán hạng, _sau đó tăng_ giá trị của toán hạng lên. Giá trị của `number` là `10`, do đó `num2` cũng sẽ là `10`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Trong ES6 thì chúng ta có thể khởi tạo tham số với giá trị mặc định. Giá trị của tham số sẽ là giá trị mặc định nếu ta không truyền gì vào hàm, hoặc khi giá trị truyền vào là `"undefined"`. Trong trường hợp này, ta dùng `spread operator` (toán tử mở rộng) để biến `value` thành một object mới, do đó `x` sẽ có giá trị mặc định là `{ number: 10 }`. + +Chú ý một điều là đối số sẽ được xét giá trị tại _call time_! Có nghĩa là mỗi khi chúng ta gọi hàm, một _object mới_ sẽ được tạo ra. Chúng ta gọi hàm `multiply` hai lần mà không truyền vào đối số nào cả: `x` sẽ nhận giá trị mặc định `{ number: 10 }`. Sau đó chúng ta sẽ ghi ra giá trị là `20`. + +Lần gọi thứ ba chúng ta truyền vào một đối số: chính là `value`. Toán tử `*=` chính là cách viết gọn của `x.number = x.number * 2`: chúng ta thay đổi giá trị của `x.number`, và ghi ra giá trị `20`. + +Tại lần gọi thứ tư, chúng ta truyền vào `value` một lần nữa. `x.number` trước đó đã bị thay đổi thành `20`, nên `x.number *= 2` sẽ ghi ra `40`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Đối số đầu tiên của hàm `reduce` chính là _accumulator_ (tổng tích lũy), trong trường hợp này là `x`. Đối số thứ 2 chính là _giá trị hiện tại_, tức `y`. Với hàm reduce, ta sẽ gọi callback trên mỗi phần tử của mảng, cứ vậy cho tới khi ra đến một giá trị cuối cùng. + +Trong trường hợp này, chúng ta không trả về bất cứ giá trị nào cả, mà đơn thuần chỉ là ghi ra giá trị của _tổng tích lũy_ và _giá trị hiện tại_ mà thôi. + +Giá trị của tổng tích lũy chính là giá trị được hàm callback trả về tại vòng lặp trước đó. Nếu ta không đặt giá trị khởi tạo cho đối số trong hàm `reduce`, thì tổng tích lũy sẽ chính bằng giá trị đầu tiên tại lời gọi đầu tiên. + +Trong lời gọi đầu tiên, tổng tích lũy (`x`) là `1`, và giá trị hiện tại (`y`) là `2`. Chúng ta không trả về giá trị cho hàm callback, mà đơn thuần chỉ ghi chúng ta, vậy nên `1` và `2` được ghi ra. + +Nếu ta không trả về giá trị trong một function, thì nó sẽ mặc định trả về là `undefined`. Do đó trong lời gọi tiếp theo tổng tích lũy sẽ là `undefined`, và giá trị hiện tại là `3`. `undefined` và `3` sẽ được ghi ra. + +Tiếp tục như vậy, trong lời gọi thứ tư thì tổng tích lũy sẽ vẫn là `undefined`, giá trị hiện tại là `4`. `undefined` và `4` sẽ được ghi ra. +
++ +#### Đáp án: B + +Trong class dẫn xuất, ta không thể truy cập từ khóa `this` trước khi gọi `super`. Nếu bạn chạy thử, nó sẽ throw ra một `ReferenceError`, do đó 1 và 4 sẽ throw ra reference error. + +Với việc gọi `super`, chúng ta đã gọi hàm constructor của class cha với tham số truyền vào. Trong trường hợp này, class cha nhận `name` làm đối số trong constructor, do đó chúng cần đưa `name` vào hàm `super`. + +`Labrador` class nhận vào hai đối số, `name` vì nó kế thừa `Dog`, và `size` - một thuộc tính của `Labrador` class. Cả hai đều cần thiết để đưa vào trong constructor của class `Labrador`, do đó cách khởi tạo đúng là 2. +
++ +#### Đáp án: B + +Với `import`, tất cả các module import vào đều sẽ được _pre-parsed_ (đánh giá trước). Có nghĩa là những module được import vào sẽ được _chạy trước_, còn code trong file sẽ _chạy sau_. + +Đó chính là điều khác biệt giữa `require()` trong CommonJS và `import`! Với `require()`, ta có thể load các dependencies tại bất cứ khi nào ta cần. Nếu ta sử dụng `require` thay thế cho `import` thì `running index.js`, `running sum.js`, `3` sẽ được ghi ra. + +
++ +#### Đáp án: A + +Mỗi Symbol là một thứ hoàn toàn khác biệt. Giá trị truyền vào làm đối số trong Symbol chỉ đơn thuần là phần giải thích cho Symbol đó mà thôi, và nó không liên quan gì tới giá trị của Symbol đó cả. Chúng ta kiểm tra tính bằng nhau của hai Symbol hoàn toàn khác biệt: `Symbol('foo')` thứ nhất, và `Symbol('foo')` thứ hai. Mỗi giá trị đều là riêng biệt và duy nhất, nên `Symbol('foo') === Symbol('foo')` sẽ trả về `false`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Với hàm `padStart` chúng ta có thể thêm vào khoảng trắng đằng trước mỗi chuỗi. Giá trị đưa vào trong hàm là _tổng độ dài_ của chuỗi sau khi thêm vào khoảng trắng. Chuỗi `"Lydia Hallie"` có độ dài là `12` nên `name.padStart(13)` sẽ thêm vào một khoảng trắng đằng trước chuỗi. + +Nếu đối số truyền vào cho hàm `padStart` nhỏ hơn độ dài của chuỗi, không có khoảng trắng nào được thêm vào. + +
++ +#### Đáp án: A + +Với phép toán `+`, ta có thể nối các xâu chuỗi. Trong trường hợp này, ta nối chuỗi `"🥑"` với chuỗi `"💻"`, kết quả tạo ra `"🥑💻"`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Một _generator_ sẽ "tạm dừng" khi nhìn thấy từ khóa `yield`. Đầu tiên ra sẽ đưa ra chuỗi "Do you love JavaScript?", bằng cách gọi `game.next().value`. + +Chương trình sẽ chạy từng dòng, cho tới khi nó tìm thấy từ khóa `yield`. Có một từ khóa `yield` tại dòng đầu tiên của hàm: chương trình sẽ dừng tại đâ! _Điều đó có nghĩa là biến `answer` chưa hề được định nghĩa!_ + +Khi ta gọi `game.next("Yes").value`, `yield` trước đó sẽ được thay thế bởi giá trị được truyền vào hàm `next()`, trong trường hợp này là`"Yes"`. Theo đó giá trị của biến `answer` giờ sẽ là `"Yes"`. Điều kiện if sẽ trả về `false`, và `JavaScript loves you back ❤️` sẽ được ghi ra. + +
++ +#### Đáp án: C + +`String.raw` trả về chuỗi nguyên bản, các ký tự (`\n`, `\v`, `\t` etc.) sẽ vẫn là nguyên bản và không biến thành xuống dòng hay khoảng trắng! Nếu ta không để là chuỗi nguyên bản, sẽ có trường hợp xảy ra lỗi không mong muốn, ví dụ với đường dẫn: + +`` const path = `C:\Documents\Projects\table.html` `` + +Sẽ cho ta chuỗi là: + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +Với `String.raw`, nó sẽ trả về là: + +`C:\Documents\Projects\table.html` + +Do đó, trong trường hợp này `Hello\nworld` sẽ được ghi ra. + +
++ +#### Đáp án: C + +Một hàm `async` luôn luôn trả về một `promise`. `await` sẽ chờ cho tới khi promise đó được hoàn thành: một pending promise sẽ được trả về khi ta gọi `getData()` bằng cách gán nó cho biến `data`. + +Nếu ta muốn truy cập giá trị đã hoàn thành của promise, trong trường hợp này là `"I made it"`, ta có thể sử dụng hàm `.then()` ngay sau `data` như sau: + +`data.then(res => console.log(res))` + +Khi này nó sẽ ghi ra `"I made it!"` + +
++ +#### Đáp án: B + +Hàm `.push()` trả về _độ dài_ của mảng mới! Trước đó, mảng chỉ hồm một phần tử là `"banana"` và có độ dài là `1`. Sau khi thêm chuỗi `"apple"` vào mảng, mảng lúc này có hai chuỗi và có độ dài là `2`. Do đó hàm `addToList` sẽ trả về 2. + +Hàm `push` sẽ thay đổi chính bản thân mảng truyền vào. Do đó nếu chúng ta muốn trả về _mảng_ thay vì chỉ trả về _độ dài_, chúng ta nên trả về trực tiếp mảng `list` sau khi đã thêm `item` vào đó. + +
++ +#### Đáp án: B + +`Object.freeze` khiến cho chúng ta không thể thêm vào, xóa đi hay thay đổi bất kì thuộc tính nào của object (trừ phi giá trị của thuộc tính lại chính là một object khác). + +Khi chúng ta tạo ra biến `shape` và set cho nó giá trị bằng với một object đã được đóng băng là `box`, thì `shape` cũng sẽ trỏ tới một object đã được đóng băng. Ta có thể check một object có đang bị đóng băng hay không bằng `Object.isFrozen`. Trong trường hợp này, `Object.isFrozen(shape)` trả về true, vì `shape` đang trỏ tới một object bị đóng băng. + +Do đó, cộng với việc `x` không phải là object, ta sẽ không thể thay đổi giá trị của `x`. `x` sẽ vẫn là `10`, và `{ x: 10, y: 20 }` được ghi ra. + +
++ +#### Đáp án: D + +Khi ta tiến hành unpack giá trị `name` từ object ở phía bên phải, ta đã gán giá trị `"Lydia"` của nó cho biến có tên là `myName`. + +Với cú pháp `{ name: myName }`, chúng ta muốn khai báo một biến `myName` với giá trị là giá trị của thuộc tính `name` trong object phía bên phải. + +Do `name` chưa được định nghĩa, nên ghi log ra, nó sẽ throw ra một ReferenceError. + +
++ +#### Đáp án: A + +Một hàm được gọi là _pure function_ khi nó luôn luôn trả về một giá trị giống nhau, nếu đối số đưa vào là giống nhau. + +Hàm `sum` luôn trả về giá trị giống nhau. Nếu ta đưa vào `1` và `2`, nó sẽ _luôn_ trả về `3`. Nếu ta đưa vào `5` và `10`, nó _luôn_ trả về `15`. Cứ như vậy, đây là một _pure function_. + +
++ +#### Đáp án: C + +Hàm `add` chính là một hàm _memoized_ (hàm có nhớ). Với việc có nhớ, chúng ta có thể cache lại kết quả của function để tăng tốc độ tính toán lên. Trong trường hợp này, chúng ta tạo ra một `cache` object để lưu trữ những kết quả tính toán trước đó. + +Mỗi lần chúng ta gọi hàm `addFunction` với đối số giống nhau, đầu tiên nó sẽ check xem đối số đó có tồn tại trong cache hay không. Nếu có, giá trị trong cache sẽ được trả về luôn, tiết kiệm thời gian tính toán. Còn nếu không thì nó sẽ tiến hành tính toán kết quả và tiếp tục lưu vào cache. + +Chúng ta gọi hàm `addFunction` ba lần với cùng một đối số: trong lần gọi đầu tiên, giá trị của `num` là `10` và chưa có mặt trong cache. Do đó `num in cache` trả về `false`, và sẽ chạy vào else block: `Calculated! 20` sẽ được ghi ra, và 10 sẽ được đưa vào cạche. `cache` khi này sẽ là `{ 10: 20 }`. + +Tại lần gọi thứ hai, `cache` object đã có giá trị `10`. `num in cache` trả về `true`, và `'From cache! 20'` được ghi ra. + +Tại lần gọi thứ ba, ta đưa vào `5 * 2`, tức `10` vào hàm. Tiếp tục giống như trên, `'From cache! 20'` sẽ được ghi ra. + +
++ +#### Đáp án: A + +Với vòng lặp _for-in_, chúng ta có thể duyệt qua các thuộc tính **enumerable** của object. Với mảng, thuộc tính enumerable chính là các "key" của mảng, hay chính là các index của mảng đó. Ta có thể coi mảng như là: + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +Do đó `0` `1` `2` `3` được ghi ra. + +Với vòng lặp _for-of_, chúng ta sẽ duyệt qua các phần tử của một **iterable**. Một mảng chính là một iterable. Khi chúng ta duyệt qua mảng, biến "item" chính là phần tử mà nó đang duyệt qua, do đó `"☕"` ` "💻"` `"🍷"` `"🍫"` được ghi ra. + +
++ +#### Đáp án: C + +Mảng có thể nhận bất cứ giá trị nào. Số, chuỗi, objects, mảng khác, null, boolean, undefined, và nhiều dạng biểu thức nữa như ngày tháng, hàm, và các tính toán. + +Giá trị của phần tử chính là giá trị trả về. `1 + 2` trả về `3`, `1 * 2` trả về `2`, và `1 / 2` trả về `0.5`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Mặc định, đối số sẽ có giá trị là `undefined`, trừ phi ta gán giá trị cho nó khi đưa vào hàm. Trong trường hợp này, ta không đưa vào giá trị nào cho đối số `name` cả. Do đó `name` sẽ là `undefined` và được ghi ra. + +Với cú pháp ES6, ta có thể thay đổi giá trị mặc định `undefined` bằng một giá trị mặc định khác. Ví dụ: + +`function sayHi(name = "Lydia") { ... }` + +Trong trường hợp này, nếu ta không đưa giá trị nào vào hoặc đưa vào `undefined`, `name` cũng sẽ nhận giá trị mặc định là `Lydia`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Giá trị của `this` phụ thuộc vào vị trí mà nó được gọi. Trong một **phương thức**, ví dụ `getStatus`, `this` trỏ tới _object chứa phương thức đó_. Phương thức này thuộc `data` object, do đó `this` trỏ tới `data` object. Khi chúng ta gọi `this.status` thì thuộc tính `status` của `data` sẽ được ghi ra, chính là `"🥑"`. + +Với phương thức `call`, chúng ta thay đổi tham chiếu mà `this` trỏ tới. Trong **hàm**, từ khóa `this` trỏ tới _object chứa hàm đó_. Chúng ta khai báo hàm `setTimeout` trong _global object_, do đó bên trong hàm `setTimeout` thì `this` sẽ trỏ tới _global object_. Tại biến global object, có một biến _status_ với giá trị `"😎"`. Do đó khi gọi `this.status`, `"😎"` sẽ được ghi ra. + +
++ +#### Đáp án: A + +Chúng ta set biến `city` bằng với giá trị của thuộc tính `city` của object `person`. Nhưng object này không có thuộc tính nào là `city` cả, nên giá trị của biến `city` sẽ là `undefined`. + +Chú ý là chúng ta _không tham chiếu_ tới bản thân object `person`! Chúng ta chỉ đơn giản là set giá trị của biến `city` bằng với giá trị của thuộc tính `city` trong object `person` mà thôi. + +Sau đó chúng ta set biến `city` bằng với chuỗi `"Amsterdam"`. Điều này không hề ảnh hưởng gì tới object person vì không có tham chiếu nào ở đây cả. + +Do đó khi ghi object `person` ra, Tất cả các thuộc tính vẫn như cũ không hề thay đổi gì cả. + +
++ +#### Đáp án: C + +Biến số được khai báo với các từ khóa như `const` hay `let` đều là _block-scoped_. Block chính là những khối được bao bọc bởi cặp ngoặc nhọn (`{ }`). Trong trường hợp này nó chính là cặp ngoặc bao quanh những câu lệnh `if/else`. Chúng ta không thể truy cập đến biến đó bên ngoài block, và kết quả là throw một ReferenceError. + +
++ +#### Đáp án: C + +Giá trị của `res` trong `.then` thứ hai chính là giá trị trả về từ `.then` trước đó. Chúng ta có thể thực hiện `.then` liên tiếp như vậy, các giá trị sẽ liên tiếp được truyền tới hàm xử lý tiếp theo. + +
++ +#### Đáp án: A + +Với `!!name`, chúng ta sẽ đánh giá giá trị của `name` là _truthy_ hay _falsy_. Nếu name là truthy, thì `!name` sẽ trả về `false`. `!false` (hay chính là `!!name` khi này) sẽ trả về `true`. + +Bằng cách set `hasName` bằng với `name`, chúng ta set `hasName` bằng với giá trị đối số đưa vào trong hàm `getName`, không thỏa mãn vì ta đã giới hạn là không đưa `true` vào. + +`new Boolean(true)` trả về một object wrapper, chứ không phải là một giá trị boolean. + +`name.length` trả về độ dài của đối số, chứ không phải `true`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Trong trường hợp ta muốn lấy ra một ký tự trong một chuỗi, ta có thể sử dụng toán tử ngoặc vuông. Ký tự đầu tiên sẽ có thứ tự là 0, và cứ tiếp tục như vậy. Trong trường hợp này chúng ta lấy ra ký tự có thứ tự là 0, đó chính là ký tự `"I'`. + +Chú ý là phương thức này không hoạt động với IE7 trở xuống. Thay vì thế ta sử dụng `.charAt()` + +
++ +#### Đáp án: B + +Ta có thể set giá trị mặc định của một tham số là tham số khác trong hàm, miễn là tham số đó được khai báo _trước_ tham số mặc định. Chúng ta đưa `10` vào hàm `sum`. Nếu hàm `sum` chỉ nhận 1 đối số, nó có nghĩa là giá trị của `num2` không được đưa vào, nên nó sẽ lấy giá trị mặc định là giá trị của `num1` đã được đưa vào, hay chính là `10` trong trường hợp này. Khi này `num1 + num2` trả về `20`. + +Nếu chúng ta thử set một giá trị mặc định của tham số bằng với giá trị của tham số khai báo _sau_ (về bên phải), giá trị của tham số đó sẽ không được khởi tạo và dẫn đến throw ra lỗi. + +
++ +#### Đáp án: A + +Cú pháp `import * as data` sẽ import _tất cả những gì được export_ từ `module.js` vào trong `index.js` và lưu trữ dưới một object có tên là `data`. Trong file `module.js`, có hai thứ được export ra: default export và một named export. Default export là một hàm trả về chuỗi `"Hello World"`, và named export là một biến `name` nhận giá trị là chuỗi `"Lydia"`. + +Do đó `data` object có thuộc tính `default` cho default export, các thuộc tính khác sẽ có tên chính là tên của named exports và giá trị đi kèm. + +
++ +#### Đáp án: C + +Classes chỉ đơn thuần là `syntactical sugar` (cú pháp đặc biệt) của function constructors mà thôi. Nó tương đương với việc ta viết một function thế này: + +```javascript +function Person() { + this.name = name +} +``` + +Gọi một constructor với từ khóa `new` sẽ tạo ra một instance của class `Person`, `typeof` sẽ trả về là `"object"` cho các instance. Do đó `typeof member` trả về `"object"`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Hàm `.push` trả về _độ dài mới_ của mảng, chứ không phải bản thân mảng đó! Bằng cách set `newList` bằng với `[1, 2, 3].push(4)`, ta đã set cho `newList` giá trị là `4` - tức độ dài của mảng lúc này. + +Sau đó chúng ta tiến hành `.push` trên `newList`. Vì `newList` là một số thông thường, ta không thể dùng `.push` được, nên sẽ throw ra một TypeError. + +
++ +#### Đáp án: D + +Hàm thông thường giống như `giveLydiaPizza`, sẽ có thuộc tính `prototype` là một object (prototype object) với một thuộc tính là `constructor`. Còn `arrow functions` giống như `giveLydiaChocolate`thì không có thuộc tính `prototype` này. `undefined` trả về khi ta truy cập thuộc tính `prototype` bằng cách gọi `giveLydiaChocolate.prototype`. + +
++ +#### Đáp án: A + +`Object.entries(person)` sẽ trả về một mảng của mảng, bao gồm các key và các object: + +`[ [ 'name', 'Lydia' ], [ 'age', 21 ] ]` + +Khí sử dụng `for-of`, chúng ta sẽ duyệt qua từng thành phần của mảng, trong trường hợp này chính là những mảng con. Đồng thời tiến hành gán giá trị luôn trong vongf lặp for-of, bằng cách sử dụng `const [x, y]`. Khi này `x` sẽ là phần tử đầu tiên trong mảng con, `y` chính là phần tử thứ hai trong mảng con. + +Mảng con đầu tiên là `[ "name", "Lydia" ]`, nên `x` sẽ là `"name"`, và `y` sẽ là `"Lydia"`, và được ghi ra. +Mảng con thứ hai là `[ "age", 21 ]`, nên `x` sẽ là `"age"`, và `y` sẽ là `21`, và được ghi ra. + +
++ +#### Đáp án: D + +`...args` là cú pháp tham số cuối cùng. Giá trị của tham số cuối cùng chính là toàn bộ các đối số còn lại, **và nó là tham số cuối cùng duy nhất**! Trong trường hợp này, tham số cuối cùng lại là tham số thứ hai. Điều đó là không thể được, và sẽ throw ra một lỗi cú pháp. + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit] +} + +getItems(["banana", "apple"], "pear", "orange") +``` + +Nếu ta code như thế này thì lại đúng. Giá trị trả về sẽ là `[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` +
++ +#### Đáp án: B + +Với JavaScript, ta _không bắt buộc_ phải viết dấu chấm phẩy (`;`), JavaScript engine sẽ tự động thêm vào sau mỗi câu lệnh. Nó gọi là **Automatic Semicolon Insertion**. Một câu lệnh có thể là khai báo biến, hoặc từ khóa như `throw`, `return`, `break`, vv. + +Ở đây ta sử dụng câu lệnh `return` ở một dòng và giá trị `a + b` ở một _dòng khác_. Tuy nhiên do khác dòng nên JS engine không thể biết đâu là giá trị ta thực sự muốn trả về. Thay vì thế, nó sẽ tự động thêm vào dấu chấm phẩy ngay sau `return` giống như này: + +```javascript + return; + a + b +``` + +Có nghĩa là `a + b` sẽ không bao giờ được thực hiện, vì hàm đã được `return` rồi. Do không giá trị nào được trả về, nên giá trị trả về của hàm sẽ là `undefined`. Lưu ý là sẽ không tự động thêm dấu chấm phẩy ngay sau `if/else` đâu nhé! + +
++ +#### Đáp án: B + +Chúng ta có thể set một class với giá trị là một classes/function constructor khác. Trong trường hợp này, ta set `Person` bằng với `AnotherPerson`. Trong constructor, `this.name` là `Sarah`, do đó giá trị của thuộc tính này trong instance `member` chính là `"Sarah"`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Phương thức `Object.keys` sẽ trả về toàn bộ những key của các thuộc tính _enumerable_ trên một object. Nhưng Symbol không phải dạng _enumerable_. do đó nó sẽ trả về một mảng rỗng. Tuy nhiên khi ta log ra toàn bộ object, thì ta sẽ ghi ra toàn bộ các thuộc tính, cho dù đó có là thuộc tính _enumerable_ hay không. + +Đó chính là một đặc trưng của Symbol: Bên cạnh việc nó biểu diễn một giá trị duy nhất (tránh việc xảy ra xung đột tên gọi, ví dụ khi ta sử dụng 2 thư viện mà muốn thêm thuộc tính vào cho cùng một object chẳng hạn), nó còn giúp "ẩn" thuộc tính đó đi (dù không hoàn toàn, ta vẫn có thể truy cập được bằng cách sử dụng phương thức `Object.getOwnPropertySymbols()`). + +
++ +#### Đáp án: A + +Hàm `getList` nhận vào một mảng các đối số, và tiến hành xử lý mảng đó luôn khi đưa vào hàm: + + `[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + + Với việc sử dụng cú pháp tham số cuối cùng `...y`, chúng ta đưa toàn bộ "những đối số còn lại" vào một mảng y. Trong trường hợp này đó là mảng gồm các phần tử `2`, `3` và `4`. Do đó giá trị của `y` lúc này chính là mảng `[2, 3, 4]`. Giá trị của `x` là `1`, nên khi ghi `[x, y]` ra, kết quả sẽ là `[1, [2, 3, 4]]`. + +Hàm `getUser` nhận vào một object. Với cú pháp arrow function, chúng ta sẽ không phải viết trong ngoặc nhọn `{}` nữa nếu ta chỉ muốn đơn thuần trả về giá trị. Tuy nhiên, nếu ta muốn trả về một _object_ t arrow function, ta sẽ phải viết chúng trong dấu ngoặc tròn `()`, nếu không thì sẽ không có giá trị nào được trả về! Ví dụ như sau: + +```const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })``` + +Do không giá trị nào được trả về, kết quả sẽ là `undefined`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Biến `name` có giá trị là một chuỗi, không phải hàm, vì thế không thể gọi được. + +TypeErrors sẽ được throw ra nếu một giá trị không được sử dụng đúng kiểu. JavaScript muốn `name` là một hàm khi ta tiến hành gọi nó. Nhưng nó là chuỗi, nên sẽ throw ra một TypeError. + +SyntaxErrors sẽ được throw khi ta viết code không đúng cú pháp của JavaScript, ví dụ thay vì `return` ta viết `retrun`. + +ReferenceErrors sẽ được throw ra khi Javascript không thể tìm được tham chiếu nào đến giá trị mà ta đang cố truy cập. + +
++ +#### Đáp án: B + +`[]` là một giá trị truthy. Với phép toán `&&` , giá trị bên phải sẽ được trả về nếu giá trị bên trái là truthy. Trong trường hợp này giá trị bên trái `[]` là truthy, nên `"Im'` sẽ được trả về. + +`""` là một giá trị falsy. Nếu giá trị bên trái là falsy, không có gì được trả về cả. Do đó `n't` sẽ không được trả về. + +
++ +#### Đáp án: C + +Với phép toán `||`, ta sẽ trả về giá trị truethy đầu tiên. Nếu tất cả đều là falsy, giá trị cuối cùng sẽ được trả về. + +`(false || {} || null)`: object rỗng `{}` là một giá trị truthy. Nó là giá trị truethy đầu tiên và duy nhất nên sẽ được trả về. Do đó `one` sẽ là `{}`. + +`(null || false || "")`: Tất cả toán hạng đều là falsy. Có nghĩa là toán hạng cuối cùng `""` sẽ được trả về. Do đó `two` sẽ là `""`. + +`([] || 0 || "")`: mảng rỗng `[]` là một giá trị truthy. Nó là giá trị truthy đầu tiên nên sẽ được trả về. Do đó `three` sẽ là `[]`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Có thể tưởng tượng đơn giản cách promise thực thi như sau: _bây giờ tôi sẽ để tạm nó sang một bên vì nó tính toán mất thời gian. Chỉ khi nào nó được hoàn thành (resolved) hay bị hủy bỏ (rejected) hay khi call stack trở nên rỗng thì tôi sẽ lấy giá trị trả về ra._ + +Dù chúng ta có thể sử dụng giá trị thu được bằng cú pháp `.then`, hoặc sử dụng cặp cú pháp `await/async`, nhưng, cách chúng hoạt động là khác nhau. + +Trong `firstFunction`, chúng ta đưa promise qua một bên chờ cho nó tính toán xong, và vẫn tiếp tục chạy những code tiếp sau đó, theo đó `console.log('second')` sẽ được chạy. Sau đó promise được hoàn thành trả về giá trị `I have resolved`, giá trị này sẽ được log ra khi call stack trở nên rỗng. + +Với từ khóa `await` trong `secondFunction`, ta đã tạm dừng một hàm bất đồng bộ cho tới khi chúng trả về giá trị, sau đó ta mới đi tiếp đến các câu lệnh tiếp theo. + +Do đó nó sẽ chờ cho tới khi `myPromise` được hoàn thành và trả về giá trị `I have resolved`, sau đó chúng ta sẽ chạy tiếp câu lệnh tiếp theo in ra `second`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Phép toán `+` không chỉ dùng để cộng các số, mà nó còn dùng để nối chuỗi nữa. Mỗi khi Javascript engine gặp một giá trị trong phép toán không phải dạng số, nó sẽ chuyển các số trong phép toán đó sang dạng chuỗi. + +Phép toán đầu tiên item là một số `1`, nên `1 + 2` trả về 3. + +Ở phép toán thứ hai, item là một chuỗi `"Lydia"`. trong khi đó `2` là một số, nên `2` sẽ bị chuyển sang dạng chuỗi, sau khi nối vào ta có chuỗi `"Lydia2"`. + +Ở phép toán thứ ba, `{ name: "Lydia" }` là một object. Tuy nhiên dù có là object hay gì đi nữa thì nó cũng sẽ bị chuyển sang dạng chuỗi. Đối với object thì khi chuyển sang dạng chuỗi nó sẽ trở thành `"[object Object]"`. `"[object Object]"` nối với `"2"` trở thành `"[object Object]2"`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Ta có thể truyền vào giá trị bất kì cho `Promise.resolve`, dù có là promise hay không promise. Bản thân nó sẽ là một hàm trả về một promise với giá trị đã được resolved. + +Trong trường hợp này ta đưa vào giá trị `5`. Nó sẽ trả về một resolved promise với giá trị `5`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Object sẽ được truyền vào hàm theo reference. Khi chúng ta nói so sánh strict equal (`===`), nghĩa là ta đang so sánh các reference của chúng. + +Ta set giá trị mặc định của `person2` là object `person`, và đưa object `person` vào làm giá trị cho đối số `person1`. + +Điều đó có nghĩa là chúng cùng trỏ đến một object trong bộ nhớ, do đó chúng bằng nhau, và `They are the same!` được in ra. + +
++ +#### Đáp án: D + +Trong Javascript ta có hai cách để truy cập thuộc tính của một object: sử dụng ngoặc vuông `[]`, hoặc sử dụng chấm `.`. Trong trương hợp này chúng ta sử dụng chấm (`colorConfig.colors`) thay cho ngoặc vuông (`colorConfig["colors"]`). + +Với cách sử dụng chấm, Javascript sẽ tìm kiếm một thuộc tính có tên chính xác như tên ta đưa vào. Trong trường hợp này nó là thuộc tính `colors` trong object `colorConfig` Tuy nhiên trong object này không có thuộc tính nào tên là `colors`, nên nó sẽ trả về `undefined`. Sau đó chúng ta cố truy cậ vào thuộc tính 1 của nó bằng cách gọi `[1]`. Chúng ta không thể làm như vậy trên giá trị `undefined`, nên nó sẽ trả về `TypeError`: `Cannot read property '1' of undefined`. + +Javascript thông dịch theo câu lệnh. Khi ta sử dụng ngoặc vuông, Nnó sẽ tìm mở ngoặc đầu tiên `[` và tiếp tục cho tới khi gặp đóng ngoặc tương ứng `]`. Chỉ khi đó nó mới đánh giá câu lệnh. Nếu chúng ta sử dụng cú pháp `colorConfig[colors[1]]`, nó sẽ trả về giá trị của thuộc tính `red` trong object `colorConfig`. + +
++ +#### Đáp án: A + +Về cơ bản, emoji vẫn là các ký tự unicode mà thôi. Mã unicode cho hình trái tim là `"U+2764 U+FE0F"`. Chúng luôn luôn là một, nên phép toán đơn giản trả về `true`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Với `splice`, ta thay đổi mảng gốc bằng cách thêm sửa xóa các phần tử. Trong trường hợp này ta xóa 2 phần tử kể từ index 1 (ta xóa `'🥑'` và `'😍'`) và thêm vào ✨ emoji. + +`map`, `filter` và `slice` trả về một mảng mới, `find` trả về một phần tử, và `reduce` trả về giá trị tích lũy. + +
++ +#### Đáp án: A + +Trong Javascript tất cả các kiểu cơ bản (mọi thứ không phải object) đều tương tác bằng _giá trị_. Chúng ta set giá trị của thuộc tính `favoriteFood` trong object `info` bằng ký tự bánh pizza, `'🍕'`. Chuỗi trong javascript là một kiểu cơ bản, nên nó cũng sẽ tương tác bằng giá trị. + +Bản thân mảng `food` không hề thay đổi, do giá trị của `favoriteFood` chỉ là một bản _copy_ của giá trị đầu tiên trong mảng mà thôi, và không hề trỏ tới reference của `food[0]`. Do đó khi ghi ra, giá trị của mảng vẫn là giá trị ban đầu, `['🍕', '🍫', '🥑', '🍔']`. + +
++ +#### Đáp án: A + +Với phương thức `JSON.parse()`, ta sẽ parse một chuỗi JSON thành một giá trị JavaScript. + +Ví dụ: + +```javascript +// Chuyển một số thành một chuỗi JSON, sau đó parse chuỗi JSON đó để trả về một giá trị JavaScript: +const jsonNumber = JSON.stringify(4) // '4' +JSON.parse(jsonNumber) // 4 + +// Chuyển một mảng thành một chuỗi JSON, sau đó parse chuỗi JSON để trả về một giá trị JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]) // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray) // [1, 2, 3] + +// Chuyển một object thành một chuỗi JSON, sau đó parse chuỗi JSON để trả về một giá trị JavaScript: +const jsonArray = JSON.stringify({ name: "Lydia" }) // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray) // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### Đáp án: D + +Mỗi hàm sẽ có một _context thực thi_ (hay _scope_) của riêng nó. Hàm `getName` đầu tiên sẽ tìm trong context của nó (scope) để tìm xem có biến nào tên là `name` hay không. Trong trường hợp này, hàm `getName` có biến `name` được khai báo với từ khóa `let`, giá trị là `'Sarah'`. + +Một biến được khai báo với từ khóa `let` (hoặc `const`) sẽ được `hoisted`, nhưng không giống như `var`, nó sẽ không được _khởi tạo_. Nó sẽ không thể truy cập được trước dòng ta khai báo (initialize). Nó được gọi là "temporal dead zone". Khi ta cố truy cập một biến trước khi nó được khai báo, JavaScript sẽ throw ra `ReferenceError`. + +Nếu ta không khai báo biến `name` bên trong hàm `getName`, thì Javascript engine sẽ tiếp tục tìm kiếm trong _scope chain_. Nó sẽ tìm thấy ở scope phía ngoài một biến `name` với giá trị là `Lydia`. Trong trường hợp này nó sẽ log ra `Lydia`. + +```javascript +let name = 'Lydia' + +function getName() { + console.log(name) +} + +getName() // Lydia +``` + +
++ +#### Đáp án: C + +Với từ khóa `yield`, ta sẽ trả về các giá trị trong một `generator`. Với từ khóa `yield*`, ta có thể trả về giá trị từ một `engerator` khác, hoặc một `iterable object` (ví dụ mảng). + +Trong `generatorOne`, ta trả về toàn bộ mảng `['a', 'b', 'c']` sử dụng từ khóa `yield`. Giá trị của thuộc tính `value` trong object thu được bởi phương thức `next` trong `one` (`one.next().value`) là toàn bộ mảng `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value) // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value) // undefined +``` + +Trong `generatorTwo`, ta sử dụng từ khóa `yield*`. Có nghĩa là giá trị đầu tiên mà `two` trả về là giá trị đầu tiên trong `iterator`. Trong trường hợp này `iterator` của chúng ta là mảng `['a', 'b', 'c']`. Giá trị đầu tiên của mảng là `a`, nên lần đầu tiên khi ta gọi `two.next().value`, `a` sẽ được trả về. + +```javascript +console.log(two.next().value) // 'a' +console.log(two.next().value) // 'b' +console.log(two.next().value) // 'c' +console.log(two.next().value) // undefined +``` + +
++ +#### Đáp án: A + +Biểu thức bên trong chuỗi template (tức chuỗi nằm trong hai dấu ``, gọi là `template literals`) sẽ được đánh giá trước. Sau đó kết quả của biểu thức sẽ được đưa vào chuỗi, trong trường hợp này biểu thức là `(x => x)('I love')`. Chúng ta truyền giá trị đối số `'I love'` cho một arrow function `x => x`. `x` lúc này là `'I love'`, và trả về chính nó. Cuối cùng kết quả của chuỗi là `I love to program`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Thông thường khi ta set một object bằng `null`, thì object này sẽ được bộ dọn rác dọn đi do không còn gì reference đến nó nữa (_garbage collected_). Tuy nhiên, do callback trong `setInterval` là một arrow function (do đó nó sẽ gắn với object `config`), nên callback này vẫn sẽ giữ reference đến object `config`. Vì vẫn còn giữ reference, nên object sẽ không bị dọn đi. Do đó nó vẫn sẽ được gọi sau mỗi 1000ms (tức 1 giây). + +
++ +#### Đáp án: B + +Khi ta thêm vào một cặp key/value với từ khóa `set`, key sẽ là đối số đầu tiên đưa vào trong hàm `set` function, và value sẽ là đối số thứ hai.Trong trường hơp này key chính là _hàm_ `() => 'greeting'`, value là `'Hello world'`. `myMap` trở thành `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`. + +1 sai, vì key là `() => 'greeting'` chứ không phải là `'greeting'`. +3 sai, vì khi chúng ta đưa một hàm vào làm đối số trong phương thức `get`, nó sẽ được đưa vào dưới dạng _reference_. Function vốn là object, do đó 2 hàm sẽ không bao giờ là `strictly equal`, mặc dù chúng có trông giống nhau đi chăng nữa thì chúng vẫn trỏ đến các vùng nhớ khác nhau. + +
++ +#### Đáp án: C + +Cả hai hàm `changeAge` và `changeAgeAndName` đều có tham số mặc định - nó là một _bản copy_ mới của object `{ ...person }`. Object này sẽ copy tất cả những cặp key/values bên trong object `person`. + +Đầu tiên, chúng ta gọi hàm `changeAge` và đưa chính object `person` vào làm đối số. Hàm này sẽ tăng giá trị của thuộc tính `age` lên 1. `person` lúc này là `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +Sau đó, chúng ta gọi hàm `changeAgeAndName` tuy nhiên không đưa vào đối số nào cả. Do đó giá trị của `x` lúc này sẽ là giá trị mặc định, tức một bản _copy_ của object `{ ...person }`. Do nó chỉ là một bản copy (tức object mới), nên nó không ảnh hưởng gì tới giá trị của object `person` gốc, giá trị của `person` gốc sẽ vẫn là `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Với toán tử ba chấm (`spread operator`) `...`, chúng ta có thể unpack một iterable thành từng các phần tử riêng biệt. Hàm `sumValues` nhận vào 3 giá trị: `x`, `y` và `z`. `...[1, 2, 3]` sẽ trả về `1, 2, 3`, đưa vào `sumValues` sẽ cho ta kết quả là 6. + +
++ +#### Đáp án: B + +Với phép toán `+=`, Ta tăng giá trị của `num` lên `1`. `num` có giá trị khởi tạo là `1`, do đó `1 + 1` là `2`. Phần tử thứ hai của `list` là 🥰, do đó `console.log(list[2])` sẽ in ra 🥰. + +
++ +#### Đáp án: B + +Với phép toán optional chaining `?.`, chúng ta sẽ không cần phải check xem giá trị phía sau nó có được phép truy cập hay có tồn tại hay không. Nếu ta cố lấy một thuộc tính của `undefined` hay `null` (_nullish_), biểu thức sẽ dừng lại và trả về `undefined`. + +`person.pet?.name`: `person` có thuộc tính `pet`: do đó `person.pet` không phải là một nullish. Nó có một thuộc tính `name`, với giá trị `Mara`. + +`person.pet?.family?.name`: `person` có thuộc tính `pet`: do đó `person.pet` không phải là nullish. Tuy nhiên `pet` không có thuộc tính `family`, nên `person.pet.family` là nullish. Biểu thức sẽ trả về `undefined`. + +`person.getFullName?.()`: `person` có thuộc tính `getFullName`: do đó `person.getFullName()` không phải nullish và có thể gọi ra, trả về `Lydia Hallie`. + +`member.getLastName?.()`: `member` không được định nghĩa: do đó `member.getLastName()` là nullish. Biểu thức trả về `undefined`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Ta đưa một điều kiện `groceries.indexOf("banana")` vào câu lệnh `if`. `groceries.indexOf("banana")` trả về `0`, là một giá trị `falsy`. Do đó điệu kiện `if` sẽ chạy vào khối `else` và in ra `We don't have to buy bananas!`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Phương thức `language` là một `setter`. Setter không mang giá trị, nhiệm vụ của nó chỉ đơn giản là _thay đổi_ thuộc tính. Khi ta gọi một phương thức `setter` nó sẽ trả về `undefined`. + +
++ +#### Đáp án: C + +`typeof name` trả về `"string"`. Chuỗi `"string"` là một giá trị `truthy`, do đó `!typeof name` sẽ trả về một giá trị bool là `false`. Do đó `false === "object"` và `false === "string"` đều trả về`false`. + +(Nếu chúng ta muốn check xem một kiểu dữ liệu không phải là một kiểu nào đó, chúng ta nên viết `!==` thay vì `!typeof`) + +
++ +#### Đáp án: A + +Hàm `add` trả về một arrow function, arrow function này lại trả về một arrow function khác, arrow function này lại trả về một arrow function khác nữa. Hàm đầu tiên nhận vào một tham số `x` với giá trị là 4 `4`. Chúng ta gọi hàm thứ hai, nhận vào giá trị của `y` là `5`. Sau đó chúng ta gọi hàm thứ 3, nhận vào giá trị của `z` là `6`. Sau đó ta truy cập các giá trị của `x`, `y` và `z` bên trong arrow function cuối cùng, khi này JS engine sẽ lần ngược lại scope chain để tìm các giá trị `x` và `y` tương ứng. Do đó cuối cùng nó sẽ trả về `4` `5` `6`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Generator `range` trả về một async object với các promise tương ứng với mỗi phần tử ta đưa vào: `Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`. Ta set giá trị `gen` bằng với một async object để thực hiện vòng lặp `for await ... of` sau đó. Tiếp đó ta lại set giá trị của `item` bằng với giá trị trả về của mỗi promise: đầu tiên là `Promise{1}`, sau đó `Promise{2}`, sau đó `Promise{3}`. Do chúng ta sử dụng cú pháp `async/await` nên sẽ trả về giá trị đã được resolve của promise `item`, do đó lần lượt `1`, `2`, và `3` được in ra. + +
++ +#### Đáp án: D + +`myFunc` nhận vào một object có các thuộc tính `x`, `y` và `z` làm đối số của nó. Do chúng ta đưa vào 3 số riêng biệt (1, 2, 3) chứ không phải một object với các thuộc tính `x`, `y`, `z` như ({x: 1, y: 2, z: 3}), nên `x`, `y`, `z` đều có giá trị là `undefined`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Với phương thức `Intl.NumberFormat`, chúng ta có thể format bất cứ số nào theo định dạng ta mong muốn. Ở đây ta format giá trị `130` theo định dạng `en-US`, kiểu `unit`, đơn vị là `mile-per-hour`, và nó sẽ trả về `130 mph`. Tiếp theo số `300` sẽ được format theo định dạng `en-US`, kiểu `currentcy`, đơn vị `USD`, và kết quả là `$300.00`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Khi tiến hành cú pháp destructuring object, chúng ta có thể unpack các giá trị ở phía phải của một object, và đưa giá trị đã được unpack đó làm giá trị của thuộc tính tương ứng của object phía trái. Trong trường hợp này, ta đã gán giá trị "💀" cho `spookyItems[3]`. Có nghĩa là mảng `spookyItems` đã bị thay đổi, chúng ta đã thêm vào nó một phần tử "💀". Do đó khi in ra thì kết quả sẽ là `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]` . + +
++ +#### Đáp án: C + +Với phương thức `Number.isNaN`, ta có thể check một giá trị có phải là _dạng số_ và bằng `NaN` hay không. `name` không phải là một số, do đó `Number.isNaN(name)` sẽ trả về `false`. `age` là một số, nhưng không bằng `NaN`, do đó `Number.isNaN(age)` cũng trả về `false`. +Với phương thức `isNaN`, ta đơn thuần chỉ check xem giá trị đưa vào không phải là _dạng số_ hay không. `name` không phải là dạng số, nên `isNaN(name)` trả về `true`. `age` là số, nên `isNaN(age)` trả về `false`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Một biến được khai báo với từ khóa `const` sẽ không thể truy cập trước khi nó được khởi tạo: nó gọi là _temporal dead zone_. Trong hàm `getInfo`, giá trị `randomValue` sẽ được tìm kiếm đầu tiên trong scope của hàm `getInfo`. Tại dòng ta muốn lấy ra `typeof randomValue`, giá trị `randomValue` chưa được khởi tạo, do đó một `ReferenceError` sẽ được throw ra! Lưu ý nhỏ là Javascript engine sẽ không tìm kiếm ở scope khác nữa do `randomValue` đã được khai báo bên trong hàm `getInfo`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Trong khối `try`, ta in ra giá trị của biến `myPromise`: `"Woah some cool data"`. Do không có lỗi gì xảy ra ở đây cả, nên các lệnh trong khối `catch` sẽ không được chạy. Tuy nhiên các lệnh trong khối `finally` thì sẽ _luôn luôn_ chạy, nên `"Oh finally!"` sẽ được in ra. + +
++ +#### Đáp án: B + +Với phương thức `flat`, ta có thể tạo một mảng mới với các phần tử đã được `flattened` (làm phẳng). Độ sâu của mảng đã làm phẳng sẽ phụ thuộc vào giá trị ta đưa vào. Trong trường hợp này ta đưa vào là `1` (thực ra đây là giá trị default, ta không đưa vào cũng không sao), có nghĩa là chỉ những phần tử ở độ sâu 1 sẽ được làm phẳng. Chúng là`['🥑']` và `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]` trong trường hợp này. Nối lại ta sẽ có mảng mới `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. + +
+
+
+#### Đáp án: D
+
+`counterOne` là một instance của class `Counter`. Trong counter class có thuộc tính `count` bên trong constructor, và một phương thức `increment`. Đầu tiên chúng ta gọi phương thức `increment` hai lần bằng `counterOne.increment()`. Nên hiện tại giá trị của `counterOne.count` là `2`.
+
+
+
+Sau đó chúng ta có thêm một biến mới là `counterTwo`, và set cho nó giá trị bằng với `counterOne`. Do object được tương tác bằng reference, nên việc này tương ứng với ta đã tạo thêm một reference đến bộ nhớ mà biến `counterOne` đã trỏ vào. Do chúng có chung bộ nhớ, bất cứ thay đổi nào trên `counterTwo` cũng sẽ thay đổi trên `counterOne`. Lúc này `counterTwo.count` cũng sẽ là `2`.
+
+Ta gọi hàm `counterTwo.increment()` để tăng `count` lên `3`. Sau đó chúng ta in ra `count` ở `counterOne`, kết quả là `3`.
+
+
+
+
+ +#### Đáp án: D + +Đầu tiên chúng ta gọi `funcOne`. Trong dòng đầu tiên của `funcOne`, chúng ta gọi `myPromise`, đây là một hàm _bất đồng bộ_. Trong khi chờ promise này hoàn thành, nó sẽ tiếp tục thực thi các dòng khác trong `funcOne`. Dòng tiếp theo là cũng là một hàm _bất đồng bộ_ `setTimeout`, phần callback của nó sẽ được gửi tới Web API (các bạn có thể tham khảo câu hỏi trước đó để hiểu về callstack và Web API). + +Do cả promise và timeout đều là những hàm xử lý bất đồng bộ, nên trong khi chờ chúng hoàn thành thì các dòng tiếp theo vẫn tiếp tục được thực thi. Có nghĩa là `Last line!` sẽ được in ra đầu tiên, do nó là một hàm chạy _đồng bộ_. Và đây cũng là dòng cuối cùng của hàm `funcOne`, khi này promise sẽ được resolve, trả về `Promise!`. Tuy nhiên do ta tiếp tục gọi hàm `funcTwo()`, call stack của ta vẫn chưa rỗng, nên callback của `setTimeout` vẫn chưa thể được đưa vào callstack (vẫn đang năm ở Web API). + +Trong hàm `funcTwo` đầu tiên ta sẽ _awaiting_ myPromise. Với từ khóa `await`, Ta sẽ tạm dừng thực thi cho tới khi n ào promise được resolved (hay rejected). Khi này ta sẽ in ra giá trị của `res` (do bản thân hàm promise lại trả về một promise). Nó sẽ in ra `Promise!`. + +Dòng tiếp theo lại là một hàm _bất đồng bộ_ `setTimeout`, callback khi này tiếp tục được gửi tới Web API. + +Ta tiếp tục thực thi dòng cuối cùng của `funcTwo`, trả về `Last line!`. Khi này `funcTwo` đã làm rỗng call stack. Các callback khi nãy (`() => console.log("Timeout!")` từ `funcOne`, và `() => console.log("Timeout!")` từ `funcTwo`) lần lượt được đưa vào trong call stack. Callback đầu tiên in ra `Timeout!`. Callback thứ hai in ra `Timeout!`. Kết quả cuối cùng sẽ là `Last line! Promise! Promise! Last line! Timeout! Timeout!` + +
++ +#### Đáp án: C + +Với dấu hoa thị `*`, ta sẽ import tất cả những gì đã được export ra bởi file đó, cả default lẫn những hàm có tên. Nếu ta có một dòng như sau: + +```javascript +// info.js +export const name = "Lydia"; +export const age = 21; +export default "I love JavaScript"; + +// index.js +import * as info from "./info"; +console.log(info); +``` + +Thì kết quả sẽ là: + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +Trong ví dụ hàm `sum`, nó giống với chúng ta đã import hàm `sum` như thế này: + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +Ta có thể gọi hàm này bằng cách sử dụng `sum.default` + +
++ +#### Đáp án: C + +Với Proxy object, ta có thể add thêm được các hành vi (behavior) cho object bằng cách đưa nó vào làm đối số thứ hai. Trong trường hợp này, chúng ta đưa vào object `handler` có hai thuộc tính: `set` và `get`. `set` sẽ được gọi mỗi khi ta _thay đổi_ giá trị của thuộc tính, `get` sẽ được gọi mỗi khi ta _truy cập_ giá trị của thuộc tính. + +Giá trị của `person` sẽ là đối số đầu tiên đưa vào, là một object rỗng `{}`. Hành vi của `person` là đối số thứ hai, tức `handler`. Do đó môi khi ta thêm thuộc tính của obejct `person`, `set` sẽ được gọi. Nếu ta truy cập thuộc tính của `person` thì `get` sẽ được gọi. + +Đầu tiên ra thêm vào thuộc tính `name` cho proxy object (`person.name = "Lydia"`). `set` được gọi và in ra `"Added a new property!"`. + +Sau đó chúng truy cập thuộc tính này, `get` được gọi và in ra `"Accessed a property!"`. + +
++ +#### Đáp án: A + +Với `Object.seal` ta có thể ngăn _thêm vào_ các thuộc tính mới, hay _xóa đi_ các thuộc tính cũ. + +Tuy nhiên ta vẫn có thể _thay đổi_ các thuộc tính cũ. + +
++ +#### Đáp án: C + +Phương thức `Object.freeze` sẽ _đóng băng_ object. Ta không thể thêm/sửa/xóa bất kì thuộc tính nào. + +Tuy nhiên trên thực tế đây chỉ là đóng băng _nông_ (_shallowly_) object, có nghĩa là nó chỉ đóng băng các thuộc tính _trực tiếp_ của object mà thôi. Nếu thuộc tính lại là một object khác, như `address` trong trường hợp này, thuộc tính bên trong của `address` sẽ không bị đóng băng, và ta vẫn có thể chỉnh sửa như bình thường. + +
++ +#### Đáp án: A + +Đầu tiên, ta gọi hàm `myFunc()` nhưng không đưa vào đối số nào. Do đó `num` và `value` sẽ nhận các giá trị mặc định: `num` là `2`, và `value` sẽ là giá trị trả về của hàm `add`. Với hàm `add`, ta đưa `num` vào làm đối số, tức `2`. `add` trả về `4`, đây sẽ là giá trị của `value`. + +Sau đó ta gọi hàm `myFunc(3)`, khi này `3` sẽ là giá trị của `num`. Ta không đưa vào giá trị cho `value`. Lúc này `value` tiếp tục nhận giá trị mặc định: giá trị trả về của hàm `add`. Trong `add`, ta đưa vào `num`, khi này là `3`. `add` sẽ trả về `6`, đây sẽ là giá trị của `value`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Với cú pháp ES2020, ta có thể thêm các thuộc tính private vào class bằng cách sử dụng `#`. Ta không thể truy cập được biến này bên ngoài class. Khi ta in ra `counter.#number`, một SyntaxError sẽ được throw: ta không thể truy cập từ phía ngoài class `Counter`! + +
++ +#### Đáp án: B + +Ta duyệt và in ra giá trị của từng member bên trong `members`, mà `members` lại nằm bên trong mảng `teams`, ta cần đưa vào đối số `teams[i].members` cho hàm generator `getMembers` trong phần code thiếu. Hàm generator sẽ trả về một generator object. Để duyệt qua từng phần tử của một generator object, ta dùng từ khóa `yield*`. + +Nếu ta dùng `yield`, `return yield`, hay `return`, toàn bộ generator sẽ được trả về trong lần đầu tiên chúng ta gọi phương thức `next`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Hàm `addHobby` nhận vào hai đối số, `hobby`, và `hobbies` với giá trị default là mảng `hobbies` của object `person`. + +Đầu tiên chúng ta gọi hàm `addHobby` và đưa vào `"running"` làm giá trị cho `hobby`, và một mảng rỗng cho `hobbies`. Do chúng ta đưa vào một mảng rỗng cho `hobbies`, `"running"` sẽ được add vào một mảng rỗng. + +Sau đó chúng ta tiếp tục gọi hàm `addHobby`, đưa `"dancing"` vào làm giá trị cho `hobby`. Chúng ta không hề đưa vào giá trị nào cho `hobbies`, do đó nó sẽ sử dụng giá trị mặc định, tức mảng `hobbies` trong thuộc tính của object `person`. Có nghĩa là ta đã thêm `dancing` vào trong mảng `person.hobbies`. + +Cuối cùng chúng ta lại gọi `addHobby`, đưa `"baking"` vào làm giá trị cho `hobby`, và mảng `person.hobbies` làm giá trị cho `hobbies`. Có nghĩa là ta đã thêm `baking` vào trong mảng `person.hobbies`. + +Sau khi thêm `dancing` và `baking`, giá trị của `person.hobbies` là `["coding", "dancing", "baking"]` + +
++ +#### Đáp án: B + +Chúng ta tạo ra biến `pet` là một instance của clas `Flamingo`. Khi ta tạo ra instance, `constructor` bên trong `Flamingo` sẽ được gọi. Đầu tiên, `"I'm pink. 🌸"` được in ra, sau đó chúng ta gọi `super()`. `super()` sẽ gọi constructor ở class cha, tức `Bird`. Hàm constructor trong `Bird` được gọi và in ra `"I'm a bird. 🦢"`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Từ khóa `const` làm cho ta không thể _định nghĩa lại_ giá trị của biến, nó là _read-only_. Tuy nhiên giá trị của bên trong nó thì không phải là bất biến. Các thuộc tính bên trong mảng `emojis` vẫn có thể được sửa đổi, ví dụ thêm phần tử, cắt, hoặc là đưa độ dài mảng về 0. + +
++ +#### Đáp án: C + +Mặc định ta không thể duyệt qua được object. Trừ phi nó được cài đặt iterator protocol. Ta có thể cài đặt bằng cách thêm vào một iterator symbol `[Symbol.iterator]`, biến nó trở thành generator object (object có thể duyệt được), ví dụ `*[Symbol.iterator]() {}`. + +Để generator này trả về được mảng các giá trị của các thuộc tính của object `person`, tức `Object.values` của object `person`, ta sẽ sử dụng cấu trúc `yield* Object.values(this)`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Câu lệnh `if` trong vòng lập `forEach` kiểm tra giá trị của `num` là truthy hay falsy. Vì số đầu tiên trong mảng `nums` là `0`, giá trị falsy, code trong câu lệnh `if` sẽ không chạy. `count` chỉ tăng giá trị đối với 3 số còn lại trong mảng `nums`, `1`, `2` và `3`. Vì giá trị của `count` tăng thêm `1` trong 3 lần, giá trị của `count` sẽ là `3`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Phép toán `?` cho phép ta truy cập giá trị bên trong của object. Chúng ta thử in ra phần tử có thứ tự là `1` trong mảng con với thứ tự là `1` trong mảng `fruits`. Nếu mảng con với thứ tự là `1` trong mảng `fruits` không tồn tại, nó sẽ trả về `undefined`. Nếu mảng con với thứ tự là `1` trong mảng `fruits` tồn tại, nhưng mảng con này không có phần tử nào mang thứ tự `1`, nó cũng sẽ trả về `undefined`. + +Trước tiên, chúng ta thử in ra phần tử thứ hai trong mảng con `['🍍']` của `[['🍊', '🍌'], ['🍍']]`. Mảng con này chỉ chứa một phần tử, nghĩa là không có phần tử nào với thứ tự là `1`, và trả về `undefined`. + +Sau đó, ta gọi hàm `getFruits` khi không truyền vào một đối số nào, nghĩa là `fruits` có giá trị mặc định là `undefined`. Vì ta truyền phần tử mang thứ tự `1` của `fruits`, nó trả về `undefined` do phần tử này không tồn tại. + +Cuối cùng, ta thử in ra phần tử thứ hai trong mảng con `['🍊', '🍌']` của mảng `['🍍'], ['🍊', '🍌']`. Phần tử mang thứ tự `1` bên trong mảng con này là `🍌` sẽ được in ra. + +
++ +#### Đáp án: A + +Ta set biến `calc` bằng một instance mới của `Calc` class. Sau đó ta tạo ra instance mới của `Calc` và gọi `increase` hàm trên instance đó. Vì thuộc tính count nằm trong constructor của `Calc` class, thuộc tính count không được sử dụng trên prototype của `Calc`. Điều này nghĩa là giá trị của count chưa được thay đổi cho instance mà calc trỏ vào, giá trị của count vẫn là `0`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Hàm `updateUser` thay đổi các giá trị của thuộc tính `email` và `password` của user, nếu các giá trị của chúng được truyền vào hàm sau và sau đó hàm trả về `user` object. Giá trị trả về của hàm `updateUser` là `user` object, tức là giá trị của updateUser là trỏ đến cùng một `user` object mà `user` trỏ vào. `updatedUser === user` bằng `true`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Trước tiên, ta gọi hàm `slice` trên mảng fruit. Hàm slice không thay đổi mảng ban đầu nhưng sẽ trả về giá trị mà nó cắt từ mảng đó: banana emoji. Sau đó ta gọi hàm `splice` trên mảng fruit. Hàm splice sẽ thay đổi mảng ban đầu, nghĩa là mảng fruit bây giờ sẽ bao gồm `['🍊', '🍎']`. Cuối cùng, ta gọi mảng `unshift` trên mảng `fruit` để thay đổi mảng ban đầu bằng cách cộng thêm giá trị được đưa ra, trong trường hợp này là ‘🍇’, phần tử đầu tiên của mảng. Mảng fruit bây giờ bao gồm ['🍇', '🍊', '🍎']`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Các keys của object được chuyển thành các chuỗi. + +Do giá trị của `dog` là một object, `animals[dog]` thực sự nghĩa là ta tạo ra một thuộc tính mới gọi là `"object Object"` bằng với object mới. `animals["object Object"]` lúc này bằng với `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`. + +`cat` cũng là một object, nên `animals[cat]` thực sự nghĩa là ta thay đổi giá trị của `animals[``"``object Object``"``]` bằng thuộc tính cat mới. + +Khi in ra `animals[dog]`, hoặc thực chất là `animals["object Object"]` vì thay `dog` object bằng một chuỗi thì nó trả về `"object Object"`, ta nhận được `{ emoji: "🐈", name: "Sara" }`. + +
++ +#### Đáp án: A + +Hàm `updateEmail` là một cú pháp arrow function và nó không gắn với `user` object. Điều này cho thấy từ khoá `this` không trỏ tới `user` object mà trỏ tới global scope. Giá trị của `email` trong `user` object không thay đổi. Khi ta in ra giá trị của `user.email`, nó trả về giá trị ban đầu của `my@email.com`. + +
++ +#### Đáp án: D + +Hàm `Promise.all` trả về những promise truyền vào song song nhau. Nếu một promise thất bại, hàm `Promise.all` _rejects_ với giá trị của promise đó. Trong trường hợp này, `promise3` bị reject với giá trị `"Third"`. Ta đang kiểm tra giá trị bị reject trong chuỗi hàm `catch` khi goi hàm `runPromises` để tìm ra lỗi trong hàm `runPromises`. Chỉ có `"Third"` được trả về vì `promise3` reject giá trị này. + +
++ +#### Đáp án: C + +Hàm `fromEntries` trả về một mảng 2d trong một object. Phần tử đầu tiên trong từng mảng con sẽ là từ khoá và phần tử thứ hai trong từng mảng con sẽ là giá trị. Trong trường hợp này, ta tiến hành map qua mảng `keys`, nó sẽ trả về một mảng mà phần tử đầu tiên của mảng đó là phần tử trên thứ tự hiện tại của mảng key, và phần tử thứ hai của mảng đó là phần tử trên thứ tự hiện tại của mảng values. + +Theo như trên thì ta tạo ra một mảng gồm những mảng con chứa đựng những từ khoá và giá trị đúng, và nó trả về `{ name: "Lydia", age: 22 }`. + +
++ +#### Đáp án: C + +Giá trị mặc định của `address` là một object rỗng `{}`. Khi ta cho biến `member` bằng với object được trả về bởi hàm `createMember`, ta đã không truyền vào một giá trị của address, nghĩa là giá trị của address là object rỗng `{}` được mặc định. Object rỗng mang giá trị truthy, tức là điều kiện `address ? address : null` trả về `true`. Giá trị của address là một object rỗng `{}`. + +
++ +#### Đáp án: B + +Điều kiện trong mệnh đề `if` kiểm tra xem giá trị của `!typeof randomValue` bằng với `"string"` hay không. Phép toán `!` chuyển giá trị đó thành giá trị boolean. Nếu giá trị là truthy, giá trị trả về sẽ là `false`, nếu giá trị là falsy, giá trị trả về sẽ là `true`. Trong trường hợp này, giá trị trả về của `typeof randomValue` là giá trị truthy `"number"`, nghĩa là giá trị của `!typeof randomValue` là một giá trị boolean `false`. + +`!typeof randomValue === "string"` luôn trả về false, vì ta thực sự đang kiểm tra `false === "string"`. Vì điều kiện đã trả về `false`, code của mệnh đề `else` sẽ chạy và `Yay it's a string!` được in ra. + +
++ +#### 答案：D + +在函数内部，我们首先通过 `var` 关键字声明了 `name` 变量。这意味着变量被提升了（内存空间在创建阶段就被设置好了），直到程序运行到定义变量位置之前默认值都是 `undefined`。因为当我们打印 `name` 变量时还没有执行到定义变量的位置，因此变量的值保持为 `undefined`。 + +通过 `let` 和 `const` 关键字声明的变量也会提升，但是和 `var` 不同，它们不会被初始化。在我们声明（初始化）之前是不能访问它们的。这个行为被称之为暂时性死区。当我们试图在声明之前访问它们时，JavaScript 将会抛出一个 `ReferenceError` 错误。 + +
++ +#### 答案：C + +由于 JavaScript 的事件循环，`setTimeout` 回调会在*遍历结束后*才执行。因为在第一个遍历中遍历 `i` 是通过 `var` 关键字声明的，所以这个值是全局作用域下的。在遍历过程中，我们通过一元操作符 `++` 来每次递增 `i` 的值。当 `setTimeout` 回调执行的时候，`i` 的值等于 3。 + +在第二个遍历中，遍历 `i` 是通过 `let` 关键字声明的：通过 `let` 和 `const` 关键字声明的变量是拥有块级作用域（指的是任何在 {} 中的内容）。在每次的遍历过程中，`i` 都有一个新值，并且每个值都在循环内的作用域中。 + +
++ +#### 答案：B + +注意 `diameter` 的值是一个常规函数，但是 `perimeter` 的值是一个箭头函数。 + +对于箭头函数，`this` 关键字指向的是它当前周围作用域（简单来说是包含箭头函数的常规函数，如果没有常规函数的话就是全局对象），这个行为和常规函数不同。这意味着当我们调用 `perimeter` 时，`this` 不是指向 `shape` 对象，而是它的周围作用域（在例子中是 `window`）。 + +在 `window` 中没有 `radius` 这个属性，因此返回 `undefined`。 + +
++ +#### 答案：A + +一元操作符加号尝试将 bool 转为 number。`true` 转换为 number 的话为 `1`，`false` 为 `0`。 + +字符串 `'Lydia'` 是一个真值，真值取反那么就返回 `false`。 + +
++ +#### 答案：A + +在 JavaScript 中，所有对象的 keys 都是字符串（除非对象是 Symbol）。尽管我们可能不会定义它们为字符串，但它们在底层总会被转换为字符串。 + +当我们使用括号语法时（[]），JavaScript 会解释（或者 unboxes）语句。它首先看到第一个开始括号 `[` 并继续前进直到找到结束括号 `]`。只有这样，它才会计算语句的值。 + +`mouse[bird.size]`：首先计算 `bird.size`，这会得到 `small`。`mouse["small"]` 返回 `true`。 + +然后使用点语法的话，上面这一切都不会发生。`mouse` 没有 `bird` 这个 key，这也就意味着 `mouse.bird` 是 `undefined`。然后当我们使用点语法 `mouse.bird.size` 时，因为 `mouse.bird` 是 `undefined`，这也就变成了 `undefined.size`。这个行为是无效的，并且会抛出一个错误类似 `Cannot read property "size" of undefined`。 + +
+
+
+#### 答案：A
+
+在 JavaScript 中，当设置两个对象彼此相等时，它们会通过*引用*进行交互。
+
+首先，变量 `c` 的值是一个对象。接下来，我们给 `d` 分配了一个和 `c` 对象相同的引用。
+
+
+
+因此当我们改变其中一个对象时，其实是改变了所有的对象。
+
+
+ +#### 答案：C + +`new Number()` 是一个内建的函数构造器。虽然它看着像是一个 number，但它实际上并不是一个真实的 number：它有一堆额外的功能并且它是一个对象。 + +当我们使用 `==` 操作符时，它只会检查两者是否拥有相同的*值*。因为它们的值都是 `3`，因此返回 `true`。 + +然后，当我们使用 `===` 操作符时，两者的值以及*类型*都应该是相同的。`new Number()` 是一个对象而不是 number，因此返回 `false`。 + +
++ +#### 答案：D + +`colorChange` 是一个静态方法。静态方法被设计为只能被创建它们的构造器使用（也就是 `Chameleon`），并且不能传递给实例。因为 `freddie` 是一个实例，静态方法不能被实例使用，因此抛出了 `TypeError` 错误。 + +
++ +#### 答案：A + +代码打印出了一个对象，这是因为我们在全局对象上创建了一个空对象！当我们将 `greeting` 写错成 `greetign` 时，JS 解释器实际在上浏览器中将它视为 `global.greetign = {}`（或者 `window.greetign = {}`）。 + +为了避免这个为题，我们可以使用 `"use strict"。这能确保当你声明变量时必须赋值。 + +
++ +#### 答案：A + +这在 JavaScript 中是可以的，因为函数是对象！（除了基本类型之外其他都是对象） + +函数是一个特殊的对象。你写的这个代码其实不是一个实际的函数。函数是一个拥有属性的对象，并且属性也可被调用。 + +
++ +#### 答案：A + +你不能像常规对象那样，给构造函数添加属性。如果你想一次性给所有实例添加特性，你应该使用原型。因此本例中，使用如下方式： + +```js +Person.prototype.getFullName = function () { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +} +``` + +这才会使 `member.getFullName()` 起作用。为什么这么做有益的？假设我们将这个方法添加到构造函数本身里。也许不是每个 `Person` 实例都需要这个方法。这将浪费大量内存空间，因为它们仍然具有该属性，这将占用每个实例的内存空间。相反，如果我们只将它添加到原型中，那么它只存在于内存中的一个位置，但是所有实例都可以访问它！ + +
++ +#### 答案：A + +对于 `sarah`，我们没有使用 `new` 关键字。当使用 `new` 时，`this` 引用我们创建的空对象。当未使用 `new` 时，`this` 引用的是**全局对象**（global object）。 + +我们说 `this.firstName` 等于 `"Sarah"`，并且 `this.lastName` 等于 `"Smith"`。实际上我们做的是，定义了 `global.firstName = 'Sarah'` 和 `global.lastName = 'Smith'`。而 `sarah` 本身是 `undefined`。 + +
+
+
+#### 答案：D
+
+在**捕获**（capturing）阶段中，事件从祖先元素向下传播到目标元素。当事件达到**目标**（target）元素后，**冒泡**（bubbling）才开始。
+
+
+
+
+ +#### 答案：B + +除了**基本对象**（base object），所有对象都有原型。基本对象可以访问一些方法和属性，比如 `.toString`。这就是为什么你可以使用内置的 JavaScript 方法！所有这些方法在原型上都是可用的。虽然 JavaScript 不能直接在对象上找到这些方法，但 JavaScript 会沿着原型链找到它们，以便于你使用。 + +
++ +#### 答案：C + +JavaScript 是一种**动态类型语言**：我们不指定某些变量的类型。值可以在你不知道的情况下自动转换成另一种类型，这种类型称为**隐式类型转换**（implicit type coercion）。**Coercion** 是指将一种类型转换为另一种类型。 + +在本例中，JavaScript 将数字 `1` 转换为字符串，以便函数有意义并返回一个值。在数字类型（`1`）和字符串类型（`'2'`）相加时，该数字被视为字符串。我们可以连接字符串，比如 `"Hello" + "World"`，这里发生的是 `"1" + "2"`，它返回 `"12"`。 + +
++ +#### 答案：C + +一元**后自增**运算符 `++`： + +1. 返回值（返回 `0`） +2. 值自增（number 现在是 `1`） + +一元**前自增**运算符 `++`： + +1. 值自增（number 现在是 `2`） +2. 返回值（返回 `2`） + +结果是 `0 2 2`. + +
++ +#### 答案：B + +如果使用标记模板字面量，第一个参数的值总是包含字符串的数组。其余的参数获取的是传递的表达式的值！ + +
++ +#### 答案：C + +在测试相等性时，基本类型通过它们的值（value）进行比较，而对象通过它们的引用（reference）进行比较。JavaScript 检查对象是否具有对内存中相同位置的引用。 + +题目中我们正在比较的两个对象不是同一个引用：作为参数传递的对象引用的内存位置，与用于判断相等的对象所引用的内存位置并不同。 + +这也是 `{ age: 18 } === { age: 18 }` 和 `{ age: 18 } == { age: 18 }` 都返回 `false` 的原因。 + +
++ +#### 答案：C + +扩展运算符（`...args`）会返回实参组成的数组。而数组是对象，因此 `typeof args` 返回 `"object"`。 + +
++ +#### 答案：C + +使用 `"use strict"`，你可以确保不会意外地声明全局变量。我们从来没有声明变量 `age`，因为我们使用 `"use strict"`，它将抛出一个引用错误。如果我们不使用 `"use strict"`，它就会工作，因为属性 `age` 会被添加到全局对象中了。 + +
++ +#### 答案：A + +代码以字符串形式传递进来，`eval` 对其求值。如果它是一个表达式，就像本例中那样，它对表达式求值。表达式是 `10 * 10 + 5`。这将返回数字 `105`。 + +
++ +#### 答案：B + +关闭 **tab 标签页** 后，`sessionStorage` 存储的数据才会删除。 + +如果使用 `localStorage`，那么数据将永远在那里，除非调用了 `localStorage.clear()`。 + +
++ +#### 答案：B + +使用 `var` 关键字，你可以用相同的名称声明多个变量。然后变量将保存最新的值。 + +你不能使用 `let` 或 `const` 来实现这一点，因为它们是块作用域的。 + +
++ +#### 答案：C + +所有对象的键（不包括 Symbol）在底层都是字符串，即使你自己没有将其作为字符串输入。这就是为什么 `obj.hasOwnProperty('1')` 也返回 `true`。 + +对于集合，它不是这样工作的。在我们的集合中没有 `'1'`：`set.has('1')` 返回 `false`。它有数字类型为 `1`，`set.has(1)` 返回 `true`。 + +
++ +#### 答案：C + +如果你有两个名称相同的键，则键会被替换掉。它仍然位于第一个键出现的位置，但是值是最后出现那个键的值。 + +
++ +#### 答案：A + +基本执行上下文是全局执行上下文：它是代码中随处可访问的内容。 + +
++ +#### 答案：C + +如果某个条件返回 `true`，则 `continue` 语句跳过本次迭代。 + +
++ +#### 答案：A + +`String` 是内置的构造函数，我们可以向它添加属性。我只是在它的原型中添加了一个方法。基本类型字符串被自动转换为字符串对象，由字符串原型函数生成。因此，所有 string(string 对象) 都可以访问该方法！ + +
++ +#### 答案：B + +对象的键被自动转换为字符串。我们试图将一个对象 `b` 设置为对象 `a` 的键，且相应的值为 `123`。 + +然而，当字符串化一个对象时，它会变成 `"[object Object]"`。因此这里说的是，`a["[object Object]"] = 123`。然后，我们再一次做了同样的事情，`c` 是另外一个对象，这里也有隐式字符串化，于是，`a["[object Object]"] = 456`。 + +然后，我们打印 `a[b]`，也就是 `a["[object Object]"]`。之前刚设置为 `456`，因此返回的是 `456`。 + +
+
+
+#### 答案：B
+
+我们有一个 `setTimeout` 函数，并首先调用它。然而，它是最后打印日志的。
+
+这是因为在浏览器中，我们不仅有运行时引擎，还有一个叫做 `WebAPI` 的东西。`WebAPI` 提供了 `setTimeout` 函数，也包含其他的，例如 DOM。
+
+将 _callback_ 推送到 WebAPI 后，`setTimeout` 函数本身 (但不是回调！) 将从栈中弹出。
+
+
+
+现在，`foo` 被调用，打印 `"First"`。
+
+
+
+`foo` 从栈中弹出，`baz` 被调用。打印 `"Third"`。
+
+
+
+WebAPI 不能随时向栈内添加内容。相反，它将回调函数推到名为 _queue_ 的地方。
+
+
+
+这就是事件循环开始工作的地方。一个**事件循环**查看栈和任务队列。如果栈是空的，它接受队列上的第一个元素并将其推入栈。
+
+
+
+`bar` 被调用，打印 `"Second"`，然后它被栈弹出。
+
+
+ +#### 答案：C + +导致事件的最深嵌套的元素是事件的 target。你可以通过 `event.stopPropagation` 来停止冒泡。 + +
++ Click here! +
++ +#### 答案：A + +如果我们点击 `p`，我们会看到两个日志：`p` 和 `div`。在事件传播期间，有三个阶段：捕获、目标和冒泡。默认情况下，事件处理程序在冒泡阶段执行（除非将 `useCapture` 设置为 `true`）。它从嵌套最深的元素向外传播。 + +
++ +#### 答案：D + +使用这两种方法，我们都可以传递我们希望 `this` 关键字引用的对象。但是，`.call` 是**立即执行**的。 + +`.bind` 返回函数的**副本**，但带有绑定上下文！它不是立即执行的。 + +
++ +#### 答案：B + +`sayHi` 方法返回的是立即执行函数 (IIFE) 的返回值。此立即执行函数的返回值是 `0`，类型是 `number` + +参考：只有 7 种内置类型：`null`，`undefined`，`boolean`，`number`，`string`，`object`, `symbol` 和 `bigint`。``function`` 不是一种类型，函数是对象，它的类型是``object``。 + +
++ +#### 答案：A + +只有 8 种 [falsy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Falsy) 值： + + + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `false` +- `''` (empty string) +- `0` +- `-0` +- `0n` (BigInt(0)) + +`Function` 构造函数，比如 `new Number` 和 `new Boolean`，是 [truthy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Truthy)。 + +
++ +#### 答案：B + +`typeof 1` 返回 `"number"`。 +`typeof "number"` 返回 `"string"`。 + +
++ +#### 答案：C + +当你为数组设置超过数组长度的值的时候，JavaScript 会创建名为 "empty slots" 的东西。它们的值实际上是 `undefined`。你会看到以下场景： + +`[1, 2, 3, 7 x empty, 11]` + +这取决于你的运行环境（每个浏览器，以及 node 环境，都有可能不同） + +
++ +#### 答案：A + +`catch` 代码块接收参数 `x`。当我们传递参数时，这与之前定义的变量 `x` 不同。这个 `x` 是属于 `catch` 块级作用域的。 + +然后，我们将块级作用域中的变量赋值为 `1`，同时也设置了变量 `y` 的值。现在，我们打印块级作用域中的变量 `x`，值为 `1`。 + +`catch` 块之外的变量 `x` 的值仍为 `undefined`，`y` 的值为 `2`。当我们在 `catch` 块之外执行 `console.log(x)` 时，返回 `undefined`，`y` 返回 `2`。 + +
++ +#### 答案：A + +JavaScript 只有基本类型和对象。 + +基本类型包括 `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, `symbol`。 + +
++ +#### 答案：C + +`[1, 2]`是初始值。初始值将会作为首次调用时第一个参数 `acc` 的值。在第一次执行时，`acc` 的值是 `[1, 2]`，`cur` 的值是 `[0, 1]`。合并它们，结果为 `[1, 2, 0, 1]`。 +第二次执行，`acc` 的值是 `[1, 2, 0, 1]`，`cur` 的值是 `[2, 3]`。合并它们，最终结果为 `[1, 2, 0, 1, 2, 3]` + +
++ +#### 答案：B + +`null` 是 [falsy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Falsy)。`!null` 的值是 `true`。`!true` 的值是 `false`。 + +`""` 是 [falsy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Falsy)。`!""` 的值是 `true`。`!true` 的值是 `false`。 + +`1` 是 [truthy](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Glossary/Truthy)。`!1` 的值是 `false`。`!false` 的值是 `true`。 + +
++ +#### 答案：A + +`setInterval` 返回一个唯一的 id。此 id 可被用于 `clearInterval` 函数来取消定时。 + +
++ +#### 答案：A + +string 类型是可迭代的。扩展运算符将迭代的每个字符映射成一个元素。 + +
++ +#### 答案：C + +一般的函数在执行之后是不能中途停下的。但是，生成器函数却可以中途“停下”，之后可以再从停下的地方继续。当生成器遇到`yield`关键字的时候，会生成`yield`后面的值。注意，生成器在这种情况下不 _返回_ (_return_ ) 值，而是 _生成_ (_yield_) 值。 + +首先，我们用`10`作为参数`i`来初始化生成器函数。然后使用`next()`方法一步步执行生成器。第一次执行生成器的时候，`i`的值为`10`，遇到第一个`yield`关键字，它要生成`i`的值。此时，生成器“暂停”，生成了`10`。 + +然后，我们再执行`next()`方法。生成器会从刚才暂停的地方继续，这个时候`i`还是`10`。于是我们走到了第二个`yield`关键字处，这时候需要生成的值是`i*2`，`i`为`10`，那么此时生成的值便是`20`。所以这道题的最终结果是`10,20`。 + + +
++ +#### 答案：B + +当我们向`Promise.race`方法中传入多个`Promise`时，会进行 _优先_ 解析。在这个例子中，我们用`setTimeout`给`firstPromise`和`secondPromise`分别设定了 500ms 和 100ms 的定时器。这意味着`secondPromise`会首先解析出字符串`two`。那么此时`res`参数即为`two`，是为输出结果。 + +
+
+
+#### 答案：D
+
+
+首先我们声明了一个拥有`name`属性的对象 `person`。
+
+
+
+然后我们又声明了一个变量`members`. 将首个元素赋值为变量`person`。当设置两个对象彼此相等时，它们会通过 _引用_ 进行交互。但是当你将引用从一个变量分配至另一个变量时，其实只是执行了一个 _复制_ 操作。（注意一点，他们的引用 _并不相同_!）
+
+
+
+接下来我们让`person`等于`null`。
+
+
+
+我们没有修改数组第一个元素的值，而只是修改了变量`person`的值，因为元素（复制而来）的引用与`person`不同。`members`的第一个元素仍然保持着对原始对象的引用。当我们输出`members`数组时，第一个元素会将引用的对象打印出来。
+
+
+ +#### 答案：B + +在`for-in`循环中，我们可以通过对象的 key 来进行迭代，也就是这里的`name`和`age`。在底层，对象的 key 都是字符串（如果他们不是 Symbol 的话）。在每次循环中，我们将`item`设定为当前遍历到的 key.所以一开始，`item`是`name`，之后 `item`输出的则是`age`。 + +
++ +#### 答案：B + +当所有运算符的 _优先级_ 相同时，计算表达式需要确定运算符的结合顺序，即从右到左还是从左往右。在这个例子中，我们只有一类运算符`+`，对于加法来说，结合顺序就是从左到右。 + +`3 + 4`首先计算，得到数字`7`. + +由于类型的强制转换，`7 + '5'`的结果是`"75"`. JavaScript 将`7`转换成了字符串，可以参考问题 15.我们可以用`+`号把两个字符串连接起来。`"7" + "5"` 就得到了`"75"`. + +
++ +#### 答案：C + +只返回了字符串中第一个字母。设定了 _进制_ 后 (也就是第二个参数，指定需要解析的数字是什么进制：十进制、十六机制、八进制、二进制等等……),`parseInt` 检查字符串中的字符是否合法。一旦遇到一个在指定进制中不合法的字符后，立即停止解析并且忽略后面所有的字符。 + +`*`就是不合法的数字字符。所以只解析到`"7"`，并将其解析为十进制的`7`. `num`的值即为`7`. + +
++ +#### 答案：C + +对数组进行映射的时候，`num`就是当前循环到的元素。在这个例子中，所有的映射都是 number 类型，所以 if 中的判断`typeof num === "number"`结果都是`true`.map 函数创建了新数组并且将函数的返回值插入数组。 + +但是，没有任何值返回。当函数没有返回任何值时，即默认返回`undefined`.对数组中的每一个元素来说，函数块都得到了这个返回值，所以结果中每一个元素都是`undefined`. + +
++ +#### 答案：A + +普通参数都是 _值_ 传递的，而对象则不同，是 _引用_ 传递。所以说，`birthYear`是值传递，因为他是个字符串而不是对象。当我们对参数进行值传递时，会创建一份该值的 _复制_。（可以参考问题 46） + +变量`birthYear`有一个对`"1997"`的引用，而传入的参数也有一个对`"1997"`的引用，但二者的引用并不相同。当我们通过给 `year`赋值`"1998"`来更新`year`的值的时候我们只是更新了`year`（的引用）。此时`birthYear`仍然是`"1997"`. + +而`person`是个对象。参数`member`引用与之 _相同的_ 对象。当我们修改`member`所引用对象的属性时，`person`的相应属性也被修改了，因为他们引用了相同的对象。`person`的 `name`属性也变成了 `"Lydia"`. + +
++ +#### 答案：D + +通过`throw`语句，我么可以创建自定义错误。而通过它，我们可以抛出异常。异常可以是一个字符串，一个 数字，一个 布尔类型 或者是一个 对象。在本例中，我们的异常是字符串`'Hello world'`. + +通过 `catch`语句，我们可以设定当`try`语句块中抛出异常后应该做什么处理。在本例中抛出的异常是字符串`'Hello world'`. `e`就是这个字符串，因此被输出。最终结果就是`'Oh an error: Hello world'`. + +
++ +#### 答案：B + +返回属性的时候，属性的值等于 _返回的_ 值，而不是构造函数中设定的值。我们返回了字符串 `"Maserati"`，所以 `myCar.make`等于`"Maserati"`. + +
++ +#### 答案：A + +`let x = y = 10;` 是下面这个表达式的缩写： + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +我们设定`y`等于`10`时，我们实际上增加了一个属性`y`给全局对象 (浏览器里的`window`, Nodejs 里的`global`)。在浏览器中，`window.y`等于`10`. + +然后我们声明了变量`x`等于`y`，也是`10`.但变量是使用 `let`声明的，它只作用于 _块级作用域_，仅在声明它的块中有效；就是案例中的立即调用表达式 (IIFE)。使用`typeof`操作符时，操作值 `x`没有被定义：因为我们在`x`声明块的外部，无法调用它。这就意味着`x`未定义。未分配或是未声明的变量类型为`"undefined"`. `console.log(typeof x)`返回`"undefined"`. + +而我们创建了全局变量`y`，并且设定`y`等于`10`.这个值在我们的代码各处都访问的到。`y`已经被定义了，而且有一个`"number"`类型的值。`console.log(typeof y)`返回`"number"`. + +
++ +#### 答案：A + +我们可以用`delete`关键字删除对象的属性，对原型也是适用的。删除了原型的属性后，该属性在原型链上就不可用了。在本例中，函数`bark`在执行了`delete Dog.prototype.bark`后不可用，然而后面的代码还在调用它。 + +当我们尝试调用一个不存在的函数时`TypeError`异常会被抛出。在本例中就是 `TypeError: pet.bark is not a function`，因为`pet.bark`是`undefined`. + +
++ +#### 答案：D + +`Set`对象是独一无二的值的集合：也就是说同一个值在其中仅出现一次。 + +我们传入了数组`[1, 1, 2, 3, 4]`，他有一个重复值`1`.以为一个集合里不能有两个重复的值，其中一个就被移除了。所以结果是 `{1, 2, 3, 4}`. + +
++ +#### 答案：C + +引入的模块是 _只读_ 的：你不能修改引入的模块。只有导出他们的模块才能修改其值。 + +当我们给`myCounter`增加一个值的时候会抛出一个异常：`myCounter`是只读的，不能被修改。 + +
++ +#### 答案：A + +`delete`操作符返回一个布尔值：`true`指删除成功，否则返回`false`. 但是通过 `var`, `const` 或 `let` 关键字声明的变量无法用 `delete` 操作符来删除。 + +`name`变量由`const`关键字声明，所以删除不成功：返回 `false`. 而我们设定`age`等于`21`时，我们实际上添加了一个名为`age`的属性给全局对象。对象中的属性是可以删除的，全局对象也是如此，所以`delete age`返回`true`. + +
+
+
+#### 答案：C
+
+我们可以通过解构赋值来解析来自对象的数组或属性的值，比如说：
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+`a`的值现在是`1`，`b`的值现在是`2`.而在题目中，我们是这么做的：
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+也就是说，`y`等于数组的第一个值就是数字`1`.我们输出`y`，返回`1`.
+
+
+ +#### 答案：B + +扩展运算符`...`为对象的组合提供了可能。你可以复制对象中的键值对，然后把它们加到另一个对象里去。在本例中，我们复制了`user`对象键值对，然后把它们加入到`admin`对象中。`admin`对象就拥有了这些键值对，所以结果为`{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`. + +
++ +#### 答案：B + +通过`defineProperty`方法，我们可以给对象添加一个新属性，或者修改已经存在的属性。而我们使用`defineProperty`方法给对象添加了一个属性之后，属性默认为 _不可枚举 (not enumerable)_. `Object.keys`方法仅返回对象中 _可枚举 (enumerable)_ 的属性，因此只剩下了`"name"`. + +用`defineProperty`方法添加的属性默认不可变。你可以通过`writable`, `configurable` 和 `enumerable`属性来改变这一行为。这样，`defineProperty`方法可以让您更好地控制要添加到对象的属性。 + +
++ +#### 答案：A + +`JSON.stringify`的第二个参数是 _替代者 (replacer)_. 替代者 (replacer) 可以是个函数或数组，用以控制哪些值如何被转换为字符串。 + +如果替代者 (replacer) 是个 _数组_，那么就只有包含在数组中的属性将会被转化为字符串。在本例中，只有名为`"level"` 和 `"health"` 的属性被包括进来，`"username"`则被排除在外。`data` 就等于 `"{"level":19, "health":90}"`. + +而如果替代者 (replacer) 是个 _函数_，这个函数将被对象的每个属性都调用一遍。 +函数返回的值会成为这个属性的值，最终体现在转化后的 JSON 字符串中（译者注：Chrome 下，经过实验，如果所有属性均返回同一个值的时候有异常，会直接将返回值作为结果输出而不会输出 JSON 字符串），而如果返回值为`undefined`，则该属性会被排除在外。 + +
++ +#### 答案：A + +一元操作符 `++` _先返回_ 操作值，_再累加_ 操作值。`num1`的值是`10`，因为`increaseNumber`函数首先返回`num`的值，也就是`10`，随后再进行 `num`的累加。 + +`num2`是`10`因为我们将 `num1`传入`increasePassedNumber`. `number`等于`10`（`num1`的值。同样道理，`++` _先返回_ 操作值，_再累加_ 操作值。）`number`是`10`，所以`num2`也是`10`. + +
++ +#### 答案：C + +在 ES6 中，我们可以使用默认值初始化参数。如果没有给函数传参，或者传的参值为 `"undefined"`，那么参数的值将是默认值。上述例子中，我们将 `value` 对象进行了解构并传到一个新对象中，因此 `x` 的默认值为 `{number：10}`。 + +默认参数在调用时才会进行计算，每次调用函数时，都会创建一个新的对象。我们前两次调用 `multiply` 函数且不传递值，那么每一次 `x` 的默认值都为 `{number：10}`，因此打印出该数字的乘积值为`20`。 + +第三次调用 `multiply` 时，我们传递了一个参数，即对象`value`。`*=`运算符实际上是`x.number = x.number * 2`的简写，我们修改了`x.number`的值，并打印出值`20`。 + +第四次，我们再次传递`value`对象。`x.number`之前被修改为`20`，所以`x.number * = 2`打印为`40`。 + +
++ +#### 答案：D + +`reducer` 函数接收 4 个参数： + +1. Accumulator (acc) (累计器) +2. Current Value (cur) (当前值) +3. Current Index (idx) (当前索引) +4. Source Array (src) (源数组) + +`reducer` 函数的返回值将会分配给累计器，该返回值在数组的每个迭代中被记住，并最后成为最终的单个结果值。 + +`reducer` 函数还有一个可选参数`initialValue`，该参数将作为第一次调用回调函数时的第一个参数的值。如果没有提供`initialValue`，则将使用数组中的第一个元素。 + +在上述例子，`reduce`方法接收的第一个参数 (Accumulator) 是`x`，第二个参数 (Current Value) 是`y`。 + +在第一次调用时，累加器`x`为`1`，当前值`“y”`为`2`，打印出累加器和当前值：`1`和`2`。 + +例子中我们的回调函数没有返回任何值，只是打印累加器的值和当前值。如果函数没有返回值，则默认返回`undefined`。在下一次调用时，累加器为`undefined`，当前值为“3”，因此`undefined`和`3`被打印出。 + +在第四次调用时，回调函数依然没有返回值。累加器再次为 `undefined`，当前值为“4”。`undefined`和`4`被打印出。 +
++ +#### 答案：B + +在子类中，在调用`super`之前不能访问到`this`关键字。如果这样做，它将抛出一个`ReferenceError`：1 和 4 将引发一个引用错误。 + +使用`super`关键字，需要用给定的参数来调用父类的构造函数。父类的构造函数接收`name`参数，因此我们需要将`name`传递给`super`。 + +`Labrador`类接收两个参数，`name`参数是由于它继承了`Dog`，`size`作为`Labrador`类的额外属性，它们都需要传递给`Labrador`的构造函数，因此使用构造函数 2 正确完成。 +
++ +#### 答案：B + +`import`命令是编译阶段执行的，在代码运行之前。因此这意味着被导入的模块会先运行，而导入模块的文件会后执行。 + +这是 CommonJS 中`require（）`和`import`之间的区别。使用`require()`，您可以在运行代码时根据需要加载依赖项。如果我们使用`require`而不是`import`，`running index.js`，`running sum.js`，`3`会被依次打印。 + +
++ +#### 答案：A + +每个`Symbol`都是完全唯一的。传递给`Symbol`的参数只是给`Symbol`的一个描述。`Symbol`的值不依赖于传递的参数。当我们测试相等时，我们创建了两个全新的符号：第一个`Symbol（'foo'）`，第二个`Symbol（'foo'）`，这两个值是唯一的，彼此不相等，因此返回`false`。 + +
++ +#### 答案：C + +使用`padStart`方法，我们可以在字符串的开头添加填充。传递给此方法的参数是字符串的总长度（包含填充）。字符串`Lydia Hallie`的长度为`12`，因此`name.padStart（13）`在字符串的开头只会插入 1（`13 - 12 = 1`）个空格。 + +如果传递给`padStart`方法的参数小于字符串的长度，则不会添加填充。 + +
++ +#### 答案：A + +使用`+`运算符，您可以连接字符串。上述情况，我们将字符串`“🥑”`与字符串`”💻“`连接起来，产生`”🥑💻“`。 + +
++ +#### 答案：C + +`generator`函数在遇到`yield`关键字时会“暂停”其执行。首先，我们需要让函数产生字符串`Do you love JavaScript?`，这可以通过调用`game.next().value`来完成。上述函数的第一行就有一个`yield`关键字，那么运行立即停止了，`yield`表达式本身没有返回值，或者说总是返回`undefined`，这意味着此时变量 `答案` 为`undefined` + +`next`方法可以带一个参数，该参数会被当作上一个 `yield` 表达式的返回值。当我们调用`game.next("Yes").value`时，先前的 `yield` 的返回值将被替换为传递给`next()`函数的参数`"Yes"`。此时变量 `答案` 被赋值为 `"Yes"`，`if`语句返回`false`，所以`JavaScript loves you back ❤️`被打印。 + +
++ +#### 答案：C + +`String.raw`函数是用来获取一个模板字符串的原始字符串的，它返回一个字符串，其中忽略了转义符（`\n`，`\v`，`\t`等）。但反斜杠可能造成问题，因为你可能会遇到下面这种类似情况： + +```javascript +const path = `C:\Documents\Projects\table.html` +String.raw`${path}` +``` + +这将导致： + +`"C:DocumentsProjects able.html"` + +直接使用`String.raw` +```javascript +String.raw`C:\Documents\Projects\table.html` +``` +它会忽略转义字符并打印：`C:\Documents\Projects\table.html` + +上述情况，字符串是`Hello\nworld`被打印出。 + +
++ +#### 答案：C + +异步函数始终返回一个 promise。`await`仍然需要等待 promise 的解决：当我们调用`getData()`并将其赋值给`data`，此时`data`为`getData`方法返回的一个挂起的 promise，该 promise 并没有解决。 + +如果我们想要访问已解决的值`"I made it!"`，可以在`data`上使用`.then()`方法： + +`data.then(res => console.log(res))` + +这样将打印 `"I made it!"` + +
++ +#### 答案：B + +`push()`方法返回新数组的长度。一开始，数组包含一个元素（字符串`"banana"`），长度为 1。在数组中添加字符串`"apple"`后，长度变为 2，并将从`addToList`函数返回。 + +`push`方法修改原始数组，如果你想从函数返回数组而不是数组长度，那么应该在 push `item`之后返回`list`。 + +
++ +#### 答案：B + +`Object.freeze`使得无法添加、删除或修改对象的属性（除非属性的值是另一个对象）。 + +当我们创建变量`shape`并将其设置为等于冻结对象`box`时，`shape`指向的也是冻结对象。你可以使用`Object.isFrozen`检查一个对象是否被冻结，上述情况，`Object.isFrozen（shape）`将返回`true`。 + +由于`shape`被冻结，并且`x`的值不是对象，所以我们不能修改属性`x`。`x`仍然等于`10`，`{x：10，y：20}`被打印。 + +注意，上述例子我们对属性`x`进行修改，可能会导致抛出 TypeError 异常（最常见但不仅限于严格模式下时）。 + +
++ +#### 答案：D + +当我们从右侧的对象解构属性`name`时，我们将其值`Lydia`分配给名为`myName`的变量。 + +使用`{name：myName}`，我们是在告诉 JavaScript 我们要创建一个名为`myName`的新变量，并且其值是右侧对象的`name`属性的值。 + +当我们尝试打印`name`，一个未定义的变量时，就会引发`ReferenceError`。 + +
++ +#### 答案：A + +纯函数在相同的输入值时，需产生相同的输出，其输出的结果，与输入值以外的其他隐藏信息或状态无关，也和由 I/O 设备产生的外部输出无关。 +纯函数不会产生副作用。 + +纯函数与副作用的定义可参考： +https://zh.wikipedia.org/wiki/%E5%89%AF%E4%BD%9C%E7%94%A8_(%E8%AE%A1%E7%AE%97%E6%9C%BA%E7%A7%91%E5%AD%A6) + +
++ +#### 答案：C + +`add`函数是一个记忆函数。通过记忆化，我们可以缓存函数的结果，以加快其执行速度。上述情况，我们创建一个`cache`对象，用于存储先前返回过的值。 + +如果我们使用相同的参数多次调用`addFunction`函数，它首先检查缓存中是否已有该值，如果有，则返回缓存值，这将节省执行时间。如果没有，那么它将计算该值，并存储在缓存中。 + +我们用相同的值三次调用了`addFunction`函数： + +在第一次调用，`num`等于`10`时函数的值尚未缓存，if 语句`num in cache`返回`false`，else 块的代码被执行：`Calculated! 20`，并且其结果被添加到缓存对象，`cache`现在看起来像`{10:20}`。 + +第二次，`cache`对象包含`10`的返回值。if 语句 `num in cache` 返回`true`，`From cache! 20`被打印。 + +第三次，我们将`5 * 2`(值为 10) 传递给函数。`cache`对象包含`10`的返回值。if 语句 `num in cache` 返回`true`，`From cache! 20`被打印。 + +
++ +#### 答案：A + +通过`for-in`循环，我们可以遍历一个对象**自有的**、**继承的**、**可枚举的**、**非 Symbol 的**属性。在数组中，可枚举属性是数组元素的“键”，即它们的索引。类似于下面这个对象： + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +其中键则是可枚举属性，因此 `0`，`1`，`2`，`3`被记录。 + +通过`for-of`循环，我们可以迭代**可迭代对象**（包括 `Array`，`Map`，`Set`，`String`，`arguments`等）。当我们迭代数组时，在每次迭代中，不同属性的值将被分配给变量`item`，因此`“☕”`，`“💻”`，`“🍷”`，`“🍫”`被打印。 + +
++ +#### 答案：C + +数组元素可以包含任何值。数字，字符串，布尔值，对象，数组，`null`，`undefined`，以及其他表达式，如日期，函数和计算。 + +元素将等于返回的值。`1 + 2`返回`3`，`1 * 2`返回'2`，'1 / 2`返回`0.5`。 + +
++ +#### 答案：B + +默认情况下，如果不给函数传参，参数的值将为`undefined`。上述情况，我们没有给参数`name`传值。`name`等于`undefined`，并被打印。 + +在 ES6 中，我们可以使用默认参数覆盖此默认的`undefined`值。例如： + +`function sayHi (name =“Lydia”){...}` + +在这种情况下，如果我们没有传递值或者如果我们传递`undefined`，`name`总是等于字符串`Lydia` + +
++ +#### 答案：B + +`this`关键字的指向取决于使用它的位置。在**函数**中，比如`getStatus`，`this`指向的是调用它的对象，上述例子中`data`对象调用了`getStatus`，因此`this`指向的就是`data`对象。当我们打印`this.status`时，`data`对象的`status`属性被打印，即`"🥑"`。 + +使用`call`方法，可以更改`this`指向的对象。`data.getStatus.call(this)`是将`this`的指向由`data`对象更改为全局对象。在全局对象上，有一个名为`status`的变量，其值为`”😎“`。因此打印`this.status`时，会打印`“😎”`。 +
++ +#### 答案：A + +我们将变量`city`设置为等于`person`对象上名为`city`的属性的值。这个对象上没有名为`city`的属性，因此变量`city`的值为`undefined`。 + +请注意，我们没有引用`person`对象本身，只是将变量`city`设置为等于`person`对象上`city`属性的当前值。 + +然后，我们将`city`设置为等于字符串`“Amsterdam”`。这不会更改 person 对象：没有对该对象的引用。 + +因此打印`person`对象时，会返回未修改的对象。 + +
++ +#### 答案：C + +`const`和`let`声明的变量是具有**块级作用域**的，块是大括号（`{}`）之间的任何东西，即上述情况`if / else`语句的花括号。由于块级作用域，我们无法在声明的块之外引用变量，因此抛出`ReferenceError`。 + +
++ +#### 答案：C + +第二个`.then`中`res`的值等于前一个`.then`中的回调函数返回的值。你可以像这样继续链接`.then`，将值传递给下一个处理程序。 + +
++ +#### 答案：A + +使用逻辑非运算符`!`，将返回一个布尔值，使用`!! name`，我们可以确定`name`的值是真的还是假的。如果`name`是真实的，那么`!name`返回`false`。`!false`返回`true`。 + +通过将`hasName`设置为`name`，可以将`hasName`设置为等于传递给`getName`函数的值，而不是布尔值`true`。 + +`new Boolean（true）`返回一个对象包装器，而不是布尔值本身。 + +`name.length`返回传递的参数的长度，而不是布尔值`true`。 + +
++ +#### 答案：B + +可以使用方括号表示法获取字符串中特定索引的字符，字符串中的第一个字符具有索引 0，依此类推。在这种情况下，我们想要得到索引为 0 的元素，字符`'I'`被记录。 + +请注意，IE7 及更低版本不支持此方法。在这种情况下，应该使用`.charAt（）` + +
++ +#### 答案：B + +您可以将默认参数的值设置为函数的另一个参数，只要另一个参数定义在其之前即可。我们将值`10`传递给`sum`函数。如果`sum`函数只接收 1 个参数，则意味着没有传递`num2`的值，这种情况下，`num1`的值等于传递的值`10`。`num2`的默认值是`num1`的值，即`10`。```num1 + num2```返回`20`。 + +如果您尝试将默认参数的值设置为后面定义的参数，则可能导致参数的值尚未初始化，从而引发错误。比如： +```js +function test(m = n, n = 2) { + console.log(m, n) +} +test() // Uncaught ReferenceError: Cannot access 'n' before initialization +test(3) // 3 2 +test(3, 4) // 3 4 +``` + +
++ +#### 答案：A + +使用`import * as name`语法，我们将`module.js`文件中所有`export`导入到`index.js`文件中，并且创建了一个名为`data`的新对象。在`module.js`文件中，有两个导出：默认导出和命名导出。默认导出是一个返回字符串“Hello World”的函数，命名导出是一个名为`name`的变量，其值为字符串`“Lydia”`。 + +`data`对象具有默认导出的`default`属性，其他属性具有指定 exports 的名称及其对应的值。 + +
++ +#### 答案：C + +类是构造函数的语法糖，如果用构造函数的方式来重写`Person`类则将是： + +```javascript +function Person() { + this.name = name +} +``` + +通过`new`来调用构造函数，将会生成构造函数`Person`的实例，对实例执行`typeof`关键字将返回`"object"`，上述情况打印出`"object"`。 + +
++ +#### 答案：D + +`.push`方法返回数组的长度，而不是数组本身！通过将`newList`设置为`[1,2,3].push(4)`，实际上`newList`等于数组的新长度：`4`。 + +然后，尝试在`newList`上使用`.push`方法。由于`newList`是数值`4`，抛出 TypeError。 + +
++ +#### 答案：D + +常规函数，例如`giveLydiaPizza`函数，有一个`prototype`属性，它是一个带有`constructor`属性的对象（原型对象）。然而，箭头函数，例如`giveLydiaChocolate`函数，没有这个`prototype`属性。尝试使用`giveLydiaChocolate.prototype`访问`prototype`属性时会返回`undefined`。 + +
++ +#### 答案：A +`Object.entries()`方法返回一个给定对象自身可枚举属性的键值对数组，上述情况返回一个二维数组，数组每个元素是一个包含键和值的数组： + +`[['name','Lydia'],['age', 21]]` + +使用`for-of`循环，我们可以迭代数组中的每个元素，上述情况是子数组。我们可以使用`const [x，y]`在`for-of`循环中解构子数组。`x`等于子数组中的第一个元素，`y`等于子数组中的第二个元素。 + +第一个子阵列是`[“name”，“Lydia”]`，其中`x`等于`name`，而`y`等于`Lydia`。 +第二个子阵列是`[“age”，21]`，其中`x`等于`age`，而`y`等于`21`。 + +
++ +#### 答案：D + +`... args`是剩余参数，剩余参数的值是一个包含所有剩余参数的数组，**并且只能作为最后一个参数**。上述示例中，剩余参数是第二个参数，这是不可能的，并会抛出语法错误。 + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit] +} + +getItems(["banana", "apple"], "pear", "orange") +``` + +上述例子是有效的，将会返回数组：`[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` +
++ +#### 答案：B + + +在 JavaScript 中，我们不必显式地编写分号 (`;`)，但是 JavaScript 引擎仍然在语句之后自动添加分号。这称为**自动分号插入**。例如，一个语句可以是变量，或者像`throw`、`return`、`break`这样的关键字。 + +在这里，我们在新的一行上写了一个`return`语句和另一个值`a + b `。然而，由于它是一个新行，引擎并不知道它实际上是我们想要返回的值。相反，它会在`return`后面自动添加分号。你可以这样看： + +```javascript + return; + a + b +``` + +这意味着永远不会到达`a + b`，因为函数在`return`关键字之后停止运行。如果没有返回值，就像这里，函数返回`undefined`。注意，在`if/else`语句之后没有自动插入！ + +
++ +#### 答案：B + + +我们可以将类设置为等于其他类/函数构造函数。在这种情况下，我们将`Person`设置为`AnotherPerson`。这个构造函数的名字是`Sarah`，所以新的`Person`实例`member`上的 name 属性是`Sarah`。 + + +
++ +#### 答案：D + + +`Symbol`类型是不可枚举的。`Object.keys`方法返回对象上的所有可枚举的键属性。`Symbol`类型是不可见的，并返回一个空数组。记录整个对象时，所有属性都是可见的，甚至是不可枚举的属性。 + +这是`Symbol`的众多特性之一：除了表示完全唯一的值（防止对象意外名称冲突，例如当使用 2 个想要向同一对象添加属性的库时），您还可以`隐藏`这种方式对象的属性（尽管不完全。你仍然可以使用`Object.getOwnPropertySymbols()`方法访问 `Symbol`。 + +
++ +#### 答案：A + +`getList`函数接收一个数组作为其参数。在`getList`函数的括号之间，我们立即解构这个数组。您可以将其视为： + + `[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + + +使用剩余的参数`... y`，我们将所有剩余参数放在一个数组中。在这种情况下，其余的参数是`2`，`3`和`4`。 `y`的值是一个数组，包含所有其余参数。在这种情况下，`x`的值等于`1`，所以当我们打印`[x，y]`时，会打印`[1，[2,3,4]]`。 + + `getUser`函数接收一个对象。对于箭头函数，如果只返回一个值，我们不必编写花括号。但是，如果您想从一个箭头函数返回一个对象，您必须将它写在圆括号之间，否则两个花括号之间的所有内容都将被解释为一个块语句！在这种情况下，花括号之间的代码不是有效的 JavaScript 代码，因此会抛出 SyntaxError。 + +以下函数将返回一个对象： + +`const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })` + +
++ +#### 答案：C + + +变量`name`保存字符串的值，该字符串不是函数，因此无法调用。 + +当值不是预期类型时，会抛出`TypeErrors`。JavaScript 期望`name`是一个函数，因为我们试图调用它。但它是一个字符串，因此抛出`TypeError`：`name is not a function` + +当你编写了一些非有效的 JavaScript 时，会抛出语法错误，例如当你把`return`这个词写成`retrun`时。 +当 JavaScript 无法找到您尝试访问的值的引用时，抛出`ReferenceErrors`。 + +
++ +#### 答案：B + + +`[]`是一个真值。使用`&&`运算符，如果左侧值是真值，则返回右侧值。在这种情况下，左侧值`[]`是一个真值，所以返回`Im`。 + +`""`是一个假值。如果左侧值是假的，则不返回任何内容。`n't`不会被退回。 + +
++ +#### 答案：C + +使用`||`运算符，我们可以返回第一个真值。如果所有值都是假值，则返回最后一个值。 + +`（false || {} || null）`：空对象`{}`是一个真值。这是第一个（也是唯一的）真值，它将被返回。`one`等于`{}`。 + +`（null || false ||“”）`：所有值都是假值。这意味着返回传递的值`""`。`two`等于`""`。 + +`（[] || 0 ||“”）`：空数组`[]`是一个真值。这是第一个返回的真值。`three`等于`[]`。 + +
++ +#### 答案：D + + +有了 promise，我们通常会说：当我想要调用某个方法，但是由于它可能需要一段时间，因此暂时将它放在一边。只有当某个值被 resolved/rejected，并且执行栈为空时才使用这个值。 + +我们可以在`async`函数中通过`.then`和`await`关键字获得该值。尽管我们可以通过`.then`和`await`获得 promise 的价值，但是它们的工作方式有所不同。 + +在 `firstFunction`中，当运行到`myPromise`方法时我们将其放在一边，即 promise 进入微任务队列，其他后面的代码（`console.log('second')`）照常运行，因此`second`被打印出，`firstFunction`方法到此执行完毕，执行栈中宏任务队列被清空，此时开始执行微任务队列中的任务，`I have resolved`被打印出。 + +在`secondFunction`方法中，我们通过`await`关键字，暂停了后面代码的执行，直到异步函数的值被解析才开始后面代码的执行。这意味着，它会等着直到 `myPromise` 以值`I have resolved`被解决之后，下一行`second`才开始执行。 + + +
++ +#### 答案：C + +“+”运算符不仅用于添加数值，还可以使用它来连接字符串。每当 JavaScript 引擎发现一个或多个值不是数字时，就会将数字强制为字符串。 + +第一个是数字 1。1 + 2 返回数字 3。 + +但是，第二个是字符串“Lydia”。 “Lydia”是一个字符串，2 是一个数字：2 被强制转换为字符串。 “Lydia”和“2”被连接起来，产生字符串“Lydia2”。 + +`{name：“Lydia”}`是一个对象。数字和对象都不是字符串，因此将二者都字符串化。每当我们对常规对象进行字符串化时，它就会变成`[Object object]`。与“2”串联的“ [Object object]”成为“[Object object]2”。 + +
+
+
+#### 答案：C
+
+我们可以将我们想要的任何类型的值传递`Promise.resolve`，无论是否`promise`。该方法本身返回带有已解析值的`Promise` (`
+ +#### 答案：B + +对象通过引用传递。当我们检查对象的严格相等性（===）时，我们正在比较它们的引用。 + +我们将“person2”的默认值设置为“person”对象，并将“person”对象作为“person1”的值传递。 + +这意味着两个值都引用内存中的同一位置，因此它们是相等的。 + +运行“else”语句中的代码块，并记录`They are the same!`。 + +
++ +#### 答案：D + +在 JavaScript 中，我们有两种访问对象属性的方法：括号表示法或点表示法。在此示例中，我们使用点表示法（`colorConfig.colors`）代替括号表示法（`colorConfig [“colors”]`）。 + +使用点表示法，JavaScript 会尝试使用该确切名称在对象上查找属性。在此示例中，JavaScript 尝试在 colorConfig 对象上找到名为 colors 的属性。没有名为“colors”的属性，因此返回“undefined”。 +然后，我们尝试使用`[1]`访问第一个元素的值。我们无法对未定义的值执行此操作，因此会抛出`Cannot read property '1' of undefined`。 + +JavaScript 解释（或取消装箱）语句。当我们使用方括号表示法时，它会看到第一个左方括号`[`并一直进行下去，直到找到右方括号`]`。只有这样，它才会评估该语句。如果我们使用了 colorConfig [colors [1]]，它将返回 colorConfig 对象上 red 属性的值。 + + +
++ +#### 答案：A + +在内部，表情符号是 unicode。heat 表情符号的 unicode 是`“U + 2764 U + FE0F”`。对于相同的表情符号，它们总是相同的，因此我们将两个相等的字符串相互比较，这将返回 true。 + +
++ +#### 答案：D + +使用`splice`方法，我们通过删除，替换或添加元素来修改原始数组。在这种情况下，我们从索引 1 中删除了 2 个元素（我们删除了`'🥑'`和`'😍'`），同时添加了✨emoji 表情。 + +`map`，`filter`和`slice`返回一个新数组，`find`返回一个元素，而`reduce`返回一个减小的值。 + +
++ +#### 答案：A + +我们将`info`对象上的`favoriteFood`属性的值设置为披萨表情符号“🍕”的字符串。字符串是原始数据类型。在 JavaScript 中，原始数据类型通过值起作用 + +在这种情况下，我们将`info`对象上的`favoriteFood`属性的值设置为等于`food`数组中的第一个元素的值，字符串为披萨表情符号（`'🍕'`）。字符串是原始数据类型，并且通过值进行交互，我们更改`info`对象上`favoriteFood`属性的值。food 数组没有改变，因为 favoriteFood 的值只是该数组中第一个元素的值的复制，并且与该元素上的元素没有相同的内存引用食物`[0]`。当我们记录食物时，它仍然是原始数组`['🍕'，'🍫'，'🥑'，'🍔']`。 + +
++ +#### 答案：A + +使用`JSON.parse()`方法，我们可以将 JSON 字符串解析为 JavaScript 值。 + +```javascript +// 将数字字符串化为有效的 JSON，然后将 JSON 字符串解析为 JavaScript 值： +const jsonNumber = JSON.stringify(4) // '4' +JSON.parse(jsonNumber) // 4 + +// 将数组值字符串化为有效的 JSON，然后将 JSON 字符串解析为 JavaScript 值： +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]) // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray) // [1, 2, 3] + +// 将对象字符串化为有效的 JSON，然后将 JSON 字符串解析为 JavaScript 值： +const jsonArray = JSON.stringify({ name: "Lydia" }) // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray) // { name: 'Lydia' } +``` + +
++ +#### 答案：D + +每个函数都有其自己的执行上下文。`getName`函数首先在其自身的上下文（范围）内查找，以查看其是否包含我们尝试访问的变量`name`。上述情况，`getName`函数包含其自己的`name`变量：我们用`let`关键字和`Sarah`的值声明变量`name`。 + +带有`let`关键字（和`const`）的变量被提升，但是与`var`不同，它不会被*** 初始化***。在我们声明（初始化）它们之前，无法访问它们。这称为“暂时性死区”。当我们尝试在声明变量之前访问变量时，JavaScript 会抛出`ReferenceError: Cannot access 'name' before initialization`。 + +如果我们不在`getName`函数中声明`name`变量，则 javascript 引擎会查看原型链。会找到其外部作用域有一个名为`name`的变量，其值为`Lydia`。在这种情况下，它将打印`Lydia`： + +```javascript +let name = 'Lydia' + +function getName() { + console.log(name) +} + +getName() // Lydia +``` + +
++ +#### 答案：C + +通过 `yield` 关键字，我们在 `Generator` 函数里执行`yield`表达式。通过 `yield*` 关键字，我们可以在一个`Generator` 函数里面执行（`yield`表达式）另一个 `Generator` 函数，或可遍历的对象 (如数组). + +在函数 `generatorOne` 中，我们通过 `yield` 关键字 yield 了一个完整的数组 `['a', 'b', 'c']`。函数`one`通过`next`方法返回的对象的`value` 属性的值 (`one.next().value`) 等价于数组 `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value) // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value) // undefined +``` + +在函数 `generatorTwo` 中，我们使用 `yield*` 关键字。就相当于函数`two`第一个`yield`的值，等价于在迭代器中第一个 `yield` 的值。数组`['a', 'b', 'c']`就是这个迭代器。第一个 `yield` 的值就是 `a`，所以我们第一次调用 `two.next().value`时，就返回`a`。 + +```javascript +console.log(two.next().value) // 'a' +console.log(two.next().value) // 'b' +console.log(two.next().value) // 'c' +console.log(two.next().value) // undefined +``` + +
++ +#### 答案：A + +带有模板字面量的表达式首先被执行。相当于字符串会包含表达式，这个立即执行函数 `(x => x)('I love')` 返回的值。我们向箭头函数 `x => x` 传递 `'I love'` 作为参数。`x` 等价于返回的 `'I love'`。这就是结果 `I love to program`。 + +
++ +#### 答案：C + +一般情况下当我们将对象赋值为 `null`，那些对象会被进行 _垃圾回收（garbage collected）_ 因为已经没有对这些对象的引用了。然而，`setInterval`的参数是一个箭头函数（所以上下文绑定到对象 `config` 了），回调函数仍然保留着对 `config`的引用。只要存在引用，对象就不会被垃圾回收。因为没有被垃圾回收，`setInterval` 的回调每 1000ms (1s) 会被调用一次。 + +
++ +#### 答案：B + +当通过 `set` 方法添加一个键值对，一个传递给 `set`方法的参数将会是键名，第二个参数将会是值。在这个 case 里，键名为 _函数_ `() => 'greeting'`，值为`'Hello world'`。 `myMap` 现在就是 `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`。 + +1 是错的，因为键名不是 `'greeting'` 而是 `() => 'greeting'`。 +3 是错的，因为我们给`get` 方法传递了一个新的函数。对象受 _引用_ 影响。函数也是对象，因此两个函数严格上并不等价，尽管他们相同：他们有两个不同的内存引用地址。 + +
++ +#### 答案：C + +函数 `changeAge` 和函数 `changeAgeAndName` 有着不同的参数，定义一个 _新_ 生成的对象 `{ ...person }`。这个对象有着所有 `person` 对象 中 k/v 值的副本。 + +首项，我们调用 `changeAge` 函数并传递 `person` 对象作为它的参数。这个函数对 `age` 属性进行加一操作。`person` 现在是 `{ name: "Lydia", age: 22 }`。 + +然后，我们调用函数 `changeAgeAndName`，然而我们没有传递参数。取而代之，`x` 的值等价 _new_ 生成的对象：`{ ...person }`。因为它是一个新生成的对象，它并不会对对象 `person` 造成任何副作用。`person` 仍然等价于 `{ name: "Lydia", age: 22 }`。 + +
++ +#### 答案：C + +通过展开操作符 `...`，我们可以 _暂开_ 单个可迭代的元素。函数 `sumValues` function 接收三个参数：`x`, `y` 和 `z`。`...[1, 2, 3]` 的执行结果为 `1, 2, 3`，将会传递给函数 `sumValues`。 + +
++ +#### 答案：B + +通过 `+=` 操作符，我们对值 `num` 进行加 `1` 操作。`num` 有初始值 `1`，因此 `1 + 1` 的执行结果为 `2`。数组 `list` 的第二项为 🥰，`console.log(list[2])` 输出 🥰. + +
++ +#### 答案：B + +通过 ES10 或 TS3.7+[可选链操作符 `?.`](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Web/JavaScript/Reference/Operators/%E5%8F%AF%E9%80%89%E9%93%BE)，我们不再需要显式检测更深层的嵌套值是否有效。如果我们尝试获取 `undefined` 或 `null` 的值 (_nullish_)，表达将会短路并返回 `undefined`. + +`person.pet?.name`：`person` 有一个名为 `pet` 的属性：`person.pet` 不是 nullish。它有个名为 `name` 的属性，并返回字符串 `Mara`。 +`person.pet?.family?.name`：`person` 有一个名为 `pet` 的属性：`person.pet` 不是 nullish. `pet` _并没有_ 一个名为 `family` 的属性，`person.pet.family` 是 nullish。表达式返回 `undefined`。 +`person.getFullName?.()`：`person` 有一个名为 `getFullName` 的属性：`person.getFullName()` 不是 nullish 并可以被调用，返回字符串 `Lydia Hallie`。 +`member.getLastName?.()`: 变量`member` 不存在，因此会抛出错误`ReferenceError`。 + +
++ +#### 答案：B + +我们传递了一个状态 `groceries.indexOf("banana")` 给 if 条件语句。`groceries.indexOf("banana")` 返回 `0`，一个 falsy 的值。因为 if 条件语句的状态为 falsy，`else` 块区内的代码执行，并且 `We don't have to buy bananas!` 被输出。 + +
++ +#### 答案：D + +方法 `language` 是一个 `setter`。Setters 并不保存一个实际值，它们的使命在于 _修改_ 属性。当调用方法 `setter`，返回 `undefined`。 + +
++ +#### 答案：C + +`typeof name` 返回 `"string"`。字符串 `"string"` 是一个 truthy 的值，因此 `!typeof name` 返回一个布尔值 `false`。`false === "object"` 和 `false === "string"` 都返回 `false`。 + +（如果我们想检测一个值的类型，我们应该用 `!==` 而不是 `!typeof`） + +
++ +#### 答案：A + +函数 `add` 是一个返回 返回箭头函数的箭头函数 的箭头函数（still with me?）。第一个函数接收一个值为 `4` 的参数 `x`。我们调用第二个函数，它接收一个值为 `5` 的参数 `y`。然后我们调用第三个函数，它接收一个值为 `6` 的参数 `z`。当我们尝试在最后一个箭头函数中获取 `x`, `y` 和 `z` 的值，JS 引擎根据作用域链去找 `x` 和 `y` 的值。得到 `4` `5` `6`. + +
++ +#### 答案：C + +我们给 函数 range 传递：`Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`，Generator 函数 `range` 返回一个全是 async object promise 数组。我们将 async object 赋值给变量 `gen`，之后我们使用`for await ... of` 进行循环遍历。我们将返回的 Promise 实例赋值给 `item`：第一个返回 `Promise{1}`，第二个返回 `Promise{2}`，之后是 `Promise{3}`。因为我们正 _awaiting_ `item` 的值，resolved 状态的 promise，promise 数组的 resolved _值_ 以此为：`1`，`2`，`3`. + +
++ +#### 答案：D + +`myFunc` 期望接收一个包含 `x`, `y` 和 `z` 属性的对象作为它的参数。因为我们仅仅传递三个单独的数字值 (1, 2, 3) 而不是一个含有 `x`, `y` 和 `z` 属性的对象 ({x: 1, y: 2, z: 3})，`x`, `y` 和 `z` 有着各自的默认值 `undefined`. + +
++ +#### 答案：B + +通过方法 `Intl.NumberFormat`，我们可以格式化任意区域的数字值。我们对数字值 `130` 进行 `mile-per-hour` 作为 `unit` 的 `en-US` 区域 格式化，结果为 `130 mph`。对数字值 `300` 进行 `USD` 作为 `currency` 的 `en-US` 区域格式化，结果为 `$300.00`. + +
++ +#### 答案：B + +通过解构对象们，我们可以从右手边的对象中拆出值，并且将拆出的值分配给左手边对象同名的属性。在这种情况下，我们将值 "💀" 分配给 `spookyItems[3]`。相当于我们正在篡改数组 `spookyItems`，我们给它添加了值 "💀"。当输出 `spookyItems` 时，结果为 `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]`。 + +
++ +#### 答案：C + +通过方法 `Number.isNaN`，你可以检测你传递的值是否为 _数字值_ 并且是否等价于 `NaN`。`name` 不是一个数字值，因此 `Number.isNaN(name)` 返回 `false`。`age` 是一个数字值，但它不等价于 `NaN`，因此 `Number.isNaN(age)` 返回 `false`. + +通过方法 `isNaN`，你可以检测你传递的值是否一个 number。`name` 不是一个 `number`，因此 `isNaN(name)` 返回 `true`. `age` 是一个 `number` 因此 `isNaN(age)` 返回 `false`. + +
++ +#### 答案：D + +通过 `const` 关键字声明的变量在被初始化之前不可被引用：这被称之为 _暂时性死区_。在函数 `getInfo` 中，变量 `randomValue` 声明在`getInfo` 的作用域的此法环境中。在想要对 `typeof randomValue` 进行 log 之前，变量 `randomValue` 仍未被初始化：错误`ReferenceError` 被抛出！JS 引擎并不会根据作用域链网上寻找该变量，因为我们已经在 `getInfo` 函数中声明了 `randomValue` 变量。 + +
++ +#### 答案：C + +在 `try` 块区，我们打印 `myPromise` 变量的 awaited 值：`"Woah some cool data"`。因为`try` 块区没有错误抛出，`catch` 块区的代码并不执行。`finally` 块区的代码 _总是_ 执行，`"Oh finally!"` 被输出。 + +
++ +#### 答案：B + +通过方法 `flat`，我们可以创建一个新的，已被扁平化的数组。被扁平化的深度取决于我们传递的值。在这个 case 里，我们传递了值 `1` (并不必要，这是默认值)，相当于只有第一层的数组才会被连接。即这个 case 里的 `['🥑']` and `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`。连接这两个数组得到结果 `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. + +
+
+
+#### 答案：D
+
+`counterOne` 是类 `Counter` 的一个实例。类 Counter 包含一个`count` 属性在它的构造函数里，和一个 `increment` 方法。首先，我们通过 `counterOne.increment()` 调用方法 `increment` 两次。现在，`counterOne.count` 为 `2`.
+
+
+
+然后，我们创建一个新的变量 `counterTwo` 并将 `counterOne` 的引用地址赋值给它。因为对象受引用地址的影响，我们刚刚创建了一个新的对象，其引用地址和 `counterOne` 的等价。因此它们指向同一块内存地址，任何对其的副作用都会影响 `counterTwo`。现在 `counterTwo.count` 为 `2`。
+
+我们调用 `counterTwo.increment()` 将 `count` 的值设为 `3`。然后，我们打印 `counterOne` 里的 count，结果为 `3`。
+
+
+
+
+ +#### 答案：D + +首先，我们调用 `funcOne`。在函数 `funcOne` 的第一行，我们调用`myPromise` promise _异步操作_。当 JS 引擎在忙于执行 promise，它继续执行函数 `funcOne`。下一行 _异步操作_ `setTimeout`，其回调函数被 Web API 调用。 (详情请参考我关于 event loop 的文章.) + +promise 和 timeout 都是异步操作，函数继续执行当 JS 引擎忙于执行 promise 和 处理 `setTimeout` 的回调。相当于 `Last line!` 首先被输出，因为它不是异步操作。执行完 `funcOne` 的最后一行，promise 状态转变为 resolved，`Promise!` 被打印。然而，因为我们调用了 `funcTwo()`，调用栈不为空，`setTimeout` 的回调仍不能入栈。 + +我们现在处于 `funcTwo`，先 _awaiting_ myPromise。通过 `await` 关键字，我们暂停了函数的执行直到 promise 状态变为 resolved (或 rejected)。然后，我们输出 `res` 的 awaited 值（因为 promise 本身返回一个 promise）。接着输出 `Promise!`。 + +下一行就是 _异步操作_ `setTimeout`，其回调函数被 Web API 调用。 + +我们执行到函数 `funcTwo` 的最后一行，输出 `Last line!`。现在，因为 `funcTwo` 出栈，调用栈为空。在事件队列中等待的回调函数（`() => console.log("Timeout!")` from `funcOne`, and `() => console.log("Timeout!")` from `funcTwo`）以此入栈。第一个回调输出 `Timeout!`，并出栈。然后，第二个回调输出 `Timeout!`，并出栈。得到结果 `Last line! Promise! Promise! Last line! Timeout! Timeout!` + +
++ +#### 答案：C + +使用符号 `*`，我们引入文件中的所有值，包括默认和具名。如果我们有以下文件： + +```javascript +// info.js +export const name = "Lydia"; +export const age = 21; +export default "I love JavaScript"; + +// index.js +import * as info from "./info"; +console.log(info); +``` + +将会输出以下内容： + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +以 `sum` 为例，相当于以下形式引入值 `sum`： + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +我们可以通过调用 `sum.default` 来调用该函数 + +
++ +#### 答案：C + +使用 Proxy 对象，我们可以给一个对象添加自定义行为。在这个 case，我们传递一个包含以下属性的对象 `handler` : `set` and `get`。每当我们 _设置_ 属性值时 `set` 被调用，每当我们 _获取_ 时 `get` 被调用。 + +第一个参数是一个空对象 `{}`，作为 `person` 的值。对于这个对象，自定义行为被定义在对象 `handler`。如果我们向对象 `person` 添加属性，`set` 将被调用。如果我们获取 `person` 的属性，`get` 将被调用。 + +首先，我们向 proxy 对象 (`person.name = "Lydia"`) 添加一个属性 `name`。`set` 被调用并输出 `"Added a new property!"`。 + +然后，我们获取 proxy 对象的一个属性，对象 handler 的属性 `get` 被调用。输出 `"Accessed a property!"`。 + +
++ +#### 答案：A + +使用 `Object.seal` 我们可以防止新属性 _被添加_，或者存在属性 _被移除_. + +然而，你仍然可以对存在属性进行更改。 + +
++ +#### 答案：C + +使用方法 `Object.freeze` 对一个对象进行 _冻结_。不能对属性进行添加，修改，删除。 + +然而，它仅 对对象进行 _浅_ 冻结，意味着只有 对象中的 _直接_ 属性被冻结。如果属性是另一个 object，像案例中的 `address`，`address` 中的属性没有被冻结，仍然可以被修改。 + +
++ +#### 答案：A + +首先我们不传递任何参数调用 `myFunc()`。因为我们没有传递参数，`num` 和 `value` 获取它们各自的默认值：num 为 `2`，而 `value` 为函数 `add` 的返回值。对于函数 `add`，我们传递值为 2 的 `num` 作为参数。函数 `add` 返回 `4` 作为 `value` 的值。 + +然后，我们调用 `myFunc(3)` 并传递值 `3` 参数 `num` 的值。我们没有给 `value` 传递值。因为我们没有给参数 `value` 传递值，它获取默认值：函数 `add` 的返回值。对于函数 `add`，我们传递值为 3 的 `num`给它。函数 `add` 返回 `6` 作为 `value` 的值。 + +
++ +#### 答案：D + +在 ES2020 中，通过 `#` 我们可以给 class 添加私有变量。在 class 的外部我们无法获取该值。当我们尝试输出 `counter.#number`，语法错误被抛出：我们无法在 class `Counter` 外部获取它！ + +
++ +#### 答案：B + +为了遍历 `teams` 数组中对象的属性 `members` 中的每一项，我们需要将 `teams[i].members` 传递给 Generator 函数 `getMembers`。Generator 函数返回一个 generator 对象。为了遍历这个 generator 对象中的每一项，我们需要使用 `yield*`. + +如果我们没有写 `yield`，`return yield` 或者 `return`，整个 Generator 函数不会第一时间 return 当我们调用 `next` 方法。 + +
++ +#### 答案：C + +函数 `addHobby` 接受两个参数，`hobby` 和有着对象 `person` 中数组 `hobbies` 默认值的 `hobbies`。 + +首相，我们调用函数 `addHobby`，并给 `hobby` 传递 `"running"` 以及给 `hobbies` 传递一个空数组。因为我们给 `hobbies` 传递了空数组，`"running"` 被添加到这个空数组。 + +然后，我们调用函数 `addHobby`，并给 `hobby` 传递 `"dancing"`。我们不向 `hobbies` 传递值，因此它获取其默认值 —— 对象 `person` 的 属性 `hobbies`。我们向数组 `person.hobbies` push `dancing`。 + +最后，我们调用函数 `addHobby`，并向 `hobby` 传递 值 `"baking"`，并且向 `hobbies` 传递 `person.hobbies`。我们向数组 `person.hobbies` push `dancing`。 + +pushing `dancing` 和 `baking` 之后，`person.hobbies` 的值为 `["coding", "dancing", "baking"]` + +
++ +#### 答案：B + +我们创建了类 `Flamingo` 的实例 `pet`。当我们实例化这个实例，`Flamingo` 中的 `constructor` 被调用。首相，输出 `"I'm pink. 🌸"`，之后我们调用`super()`。`super()` 调用父类的构造函数，`Bird`。`Bird` 的构造函数被调用，并输出 `"I'm a bird. 🦢"`。 + +
++ +#### 答案：D + +`const` 关键字意味着我们不能 _重定义_ 变量中的值，它 _仅可读_。然而，值本身不可修改。数组 `emojis` 中的值可被修改，如 push 新的值，拼接，又或者将数组的长度设置为 0。 + +
++ +#### 答案：C + +对象默认并不是可迭代的。如果迭代规则被定义，则一个对象是可迭代的（An iterable is an iterable if the iterator protocol is present）。我们可以通过添加迭代器 symbol `[Symbol.iterator]` 来定义迭代规则，其返回一个 generator 对象，比如说构建一个 generator 函数 `*[Symbol.iterator]() {}`。如果我们想要返回数组 `["Lydia Hallie", 21]`: `yield* Object.values(this)`，这个 generator 函数一定要 yield 对象 `person` 的`Object.values`。 + +
++ +#### 答案：C + +在 `forEach` 循环内部的 `if` 会判断 `num` 的值是 truthy 或者是 falsy。因为 `nums` 数组的第一个数字是 `0`，一个 falsy 值，`if` 语句代码块不会被执行。`count` 仅仅在 `nums` 数组的其他 3 个数字 `1`，`2`，`3` 时加 1。因为 `count` 执行了 3 次加 `1` 运算，所以 `count` 的值为 `3`。 + +
++ +#### 答案：D + +`?` 允许我们去选择性地访问对象内部更深层的嵌套属性。我们尝试打印 `fruits` 数组索引值为 `1` 的子数组内部的索引值为 `1` 的元素。如果在 `fruits` 数组索引值 为 `1` 的位置不存在元素，会直接返回 `undefined`。如果 `fruits` 数组在索引值为 `1` 的位置存在元素，但是子数组在索引值为 `1` 的位置不存在元素，也会返回 `undefined`。 + +首先，我们尝试打印 `[['🍊', '🍌'], ['🍍']]` 的子数组 `['🍍']` 的第 2 个元素。这个子数组只包含一个元素，也就意味着在索引值为 `1` 的位置不存在元素，所以返回的是 `undefined`。 + +其次，我们在没有传入任何参数调用了 `getFruits` 函数，也就意味着形参 `fruits` 的默认值为`undefined`。因为我们选择性地链接了 `fruits` 在索引值为 `1` 的元素，因为在索引值为 `1` 的位置不存在元素，因此返回的是 `undefined`。 + +最后，我们尝试打印 `['🍍'], ['🍊', '🍌']` 的子数组 `['🍊', '🍌']` 的第 2 个元素。子数组索引值为 `1`的位置为 `🍌`，因此它被打印出了。 + +
++ +#### 答案：A + +我们设置 `calc` 变量为 `Calc` 类的一个新实例。然后，我们初始化一个 `Calc` 的新实例，而且调用了这个实例的 `increase` 方法。因为 count 属性是在 `Calc` class 的 constructor 内部的，所以 count 属性不会在 `Calc` 的原型链上共享出去。这就意味着 calc 实例的 count 值不会被更新，count 仍然是 `0`。 + +
++ +#### 答案：B + + `updateUser` 函数更新 user 的 `email` 和 `password` 属性的值，如果它们的值传入函数，函数返回的就是 `user` 对象。`updateUser` 函数的返回值是 `user` 对象，意味着 updatedUser 的值与 `user` 指向的是同一个 `user` 对象。`updatedUser === user` 为 `true`. + +
++ +#### 答案：C + +首先，我们在 fruit 数组上调用 `slice` 方法。slice 方法不会修改原始数组，但是会返回从数组切片下来的值：香蕉 emoji。 +其次，我们在 fruit 数组上调用 `splice` 方法。splice 方法会修改原始数组，也就意味着 fruit 数组此时为 `['🍊', '🍎']`。 +最后，我们在 fruit 数组上调用 `unshift` 方法，通过添加一个值的方式改变了原始数组，添加的是'🍇'，它成为了数组的第一个元素。现在 fruit 数组的组成为 `['🍇', '🍊', '🍎']`。 + +
++ +#### 答案：B + +对象的键会被转换为字符串。 + +因为 `dog` 的值是一个对象，`animals[dog]` 实际上意味着我们创建了一个叫做 `"object Object"` 的属性来代表新的对象。`animals["object Object"]` 现在等于 `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`。 + +`cat` 也是一个对象，`animals[cat]` 实际上意味着我们在用新的 cat 的属性覆盖 `animals[``"``object Object``"``]` 的值。 + +打印 `animals[dog]`，实际上是`animals["object Object"]`，这是因为转化`dog`对象为一个字符串结果 `"object Object"`，所以返回 `{ emoji: "🐈", name: "Sara" }`。 + +
++ +#### 答案：A + +`updateEmail` 函数是一个箭头函数，它没有和 `user` 对象绑定。这就意味着 `this` 关键字不会引用到 `user` 对象，但是会引用到全局对象。`user` 对象内部的 `email` 的值不会更新。当打印 `user.email` 的时候，原始值 `my@email.com` 被返回。 + +
++ +#### 答案：D + + `Promise.all` 方法可以并行式运行 promise。如果其中一个 promise 失败了，`Promise.all` 方法会带上被 reject 的 promise 的值_rejects_。在这个例子中，`promise3` 带着 `"Third"` 值 reject。我们在调用 `runPromises` 时在 `runPromises` 函数内部的 `catch` 方法去捕获任意 error 从而捕获到被 reject 的值。因为 `promise3` 带着 `"Third"` 被 reject，所以只有 `"Third"` 打印。 + +
++ +#### 答案：C + + `fromEntries` 方法可以将二维数组转换为对象。在每个子数组的第一个元素是 key，在每个子数组的第二个元素是 value。在这个例子中，我们映射了 `keys` 数组，它返回了一个数组，数组的第一个元素为 keys 数组当前索引的值，第二个元素为 values 数组当前索引的值。 + +这样就创建了一个包含正确 keys 和 values 的子数组的数组，因此结果为`{ name: "Lydia", age: 22 }`。 + +
++ +#### 答案：C + + `address` 的默认值是一个空对象 `{}`。当我们设置 `member` 变量为 `createMember` 函数返回的对象，我们没有为 address 参数传值，意味着 address 的值为默认的空对象 `{}`。一个空对象是一个 truthy 值，意味着 `address ? address : null` 条件会返回 `true`。address 的值为空对象 `{}`。 + +
++ +#### 答案：B + + `if` 语句的条件判断 `!typeof randomValue` 的值是否等于 `"string"`。`!` 操作符将这个值转化为一个布尔值。如果值是 truthy 的话，返回值会是 `false`，如果值是 falsy，返回值会是 `true`。在这里，`typeof randomValue` 的返回值是一个 truthy 值 `"number"`，意味着 `!typeof randomValue` 的值是一个布尔值 `false`。 + + `!typeof randomValue === "string"` 总是返回 false，因为我们实际上是在执行 `false === "string"`。因为条件返回的是 `false`，所以 `else` 语句中的代码块会被运行，因此打印 `Yay it's a string!`。 + +
+
+ + +#### 答案：D + +在函式內部，我們首先透過 `var` 關鍵字宣告了 `name` 變數。這表示變數被提升了（記憶體位置在建立時期就被設置好了），直到程式執行到定義變數的那行之前，預設值都是 `undefined`。因為當我們印出 `name` 變數時，還沒有執行到定義變數的那一行程式碼，因此變數的值保持為 `undefined`。 + +透過 `let` 和 `const` 關鍵字宣告的變數也會提升，但是和 `var` 不同，它們不會被初始化，在我們初始化之前是不能訪問它們的，這個行為被稱之為暫時性死區。當我們嘗試在初始化之前訪問它們時，JavaScript 將會抛出一個 `ReferenceError` 錯誤。 + +
++ +#### 答案：C + +由於 JavaScript 的事件佇列（Event Queue），`setTimeout` 的 `callback` 會在*遍歷結束後*才執行。因為在第一個迴圈中，遍歷 `i` 是透過 `var` 關鍵字宣告的，`var` 屬於 Function scope（需要用 `function() {}` 才能將值鎖在作用域裡面） +，所以 `for` 迴圈會造成變數外流，變成全域變數。在遍歷過程中，我們透過一元運算子 `++` 來遞增 `i` 的值。當 `setTimeout` 的 `callback` 執行的時候，`i` 的值等於 3。 + +在第二個迴圈中，遍歷 `i` 是透過 `let` 關鍵字宣告的：透過 `let` 和 `const` 關鍵字的變數擁有塊級作用域（指的是任何在 `{}` 中的内容）。在每次的遍歷過程中，`i` 都有一個新值，每次遍歷時 `i` 值的作用域都在迴圈内。 + +
++ +#### 答案 B + +注意 `diameter` 的值是一個一般的函式，但是 `perimeter` 的值是一個箭頭函式。 + +對於箭頭函式，`this` 關鍵字指向的是它當前周圍作用域，這個行為和一般函式不同。這表示當我們呼叫 `perimeter` 時，`this` 不是指向 `shape` 物件，而是它的周圍作用域（在範例中是 `window`）。 + +在 `window` 中沒有 `radius` 這個屬性，因此回傳 `undefined`。 + +
++ +#### 答案：A + +一元運算子加號 `+`，嘗試將 boolean 布林值型別轉為 number 數字型別。`true` 轉為 number 數字型別的話為 `1`，`false` 爲 `0`。 + +字串型別 `'Lydia'` 是一個真值，我們實際上問的題目是：「這個真值的相反會是什麼？」，真值的相反，將得到 `false`。 + +
+ ++ +#### 答案：A + +在 JavaScript 中，所有物件的 keys 都是字串型別（除非是 Symbol 物件）。儘管我們或許不會定義它們為字串，但它們在底層總會被轉換爲字串。 + +當我們使用中括號時（[]），JavaScript 會解譯語句。它首先看到中括號的第一個開始處 `[` 並繼續往下直到找到結束的中括號 `]`。只有這樣，它才能計算語句的值。 + +`mouse[bird.size]`：首先計算 `bird.size`，這會得到 `small`。`mouse["small"]` 得到 `true`。 + +使用點的語法的時候，上面這一切都不會發生。`mouse` 沒有 `bird` 這個 key，這就表示 `mouse.bird` 是 `undefined`。然後當我們使用點語法 `mouse.bird.size` 時，因為 `mouse.bird` 是 `undefined`，這也就變成了我們實際的語句是 `undefined.size`，而此行為是無效的，並會抛出一個錯誤 `Cannot read property "size" of undefined`。 + +
+
+
+#### 答案：A
+
+在 JavaScript 中，當設定兩個物件彼此相等時，它們會經由*引用（reference）*進行互動。
+
+首先，變數 `c` 的值是一個物件。接下来，我們將 `d` 分配了一個和 `c` 物件相同的引用。
+
+
+
+因此當我們改變其中一個物件時，其實是改變了所有的物件的同一個引用的內容。
+
+
+ +#### 答案：C + +`new Number()` 是一個内建的函式建構子。它雖然看起來像是個 number，但它實際上並非真正的 number：它有一堆額外的功能，而且它是一個物件。 + +當我們使用 `==` 運算子的時候，它只會檢查兩者是否擁有有相同的*值*。因為它們的值都是 `3`，因此回傳 `true`。 + +然後，當我們使用 `===` 運算子時，兩者的值以及*型別*都必須是相同的。`new Number()` 是一個物件型別而不是 number（一般型別），因此回傳 `false`。 + +
++ +#### 答案：D + +`colorChange` 是一個靜態方法。靜態方法被設計爲只能被創造它們的建構子使用（也就是 `Chameleon` 中的 `constructor`），並且不能傳遞給實例。因為 `freddie` 是一個實例，而靜態方法不能被實例使用，因此會抛出 `TypeError` 錯誤。 + +
++ +#### 答案：A + +程式碼印出了一個物件，這是因為我們在全域物件上建立了一個空物件！當我們將 `greeting` 寫錯成 `greetign` 時，JS 解譯器實際上將它視爲 `global.greetign = {}`（或者在瀏覽器中視為 `window.greetign = {}`）。 + +為了避免這個狀況，我們可以使用 `"use strict"`，來確保當你宣告變數時，必須賦值。 + +
++ +#### 答案：A + +這在 JavaScript 中是可以的，因爲函式是物件！（除了基本型別之外其他都是物件） + +函式是一個特殊的物件，函式是一個擁有屬性的物件，屬性也可被使用、呼叫的。 + +
++ +#### 答案：A + +你可以為一般物件新增屬性，但建構函式（constructor）無法透過上面的方式來新增屬性。若你想一次性在所有實例上都新增某個屬性，要使用原型的方式。因此本例中，使用以下的方式： + +```js +Person.prototype.getFullName = function () { + return `${this.firstName} ${this.lastName}`; +} +``` + +這樣一來，`member.getFullName()` 就能有效。這樣做有什麼好處？假設我們真的能如題將這個方法新增到建構函式本身，並不是每個 `Person` 實例都需要這個方法，但每個實例卻仍然擁有該属性，代表著這將佔據每個實例的記憶體，造成大量的記憶體空間因此浪費掉了。相反，如果我們只將它新增在原型中，那麼它只存在記憶體中的一個位置，而所有實例都可以使用它！ + +
++ +#### 答案：A + +對 `sarah` 而言，我們沒有使用 `new` 關鍵字。當使用 `new` 時，`this` 引用我們建立的空物件。沒有使用 `new` 的時候，`this` 引用的是**全域物件**（global object）。 + +我們會說 `this.firstName` 等於 `"Sarah"`，而 `this.lastName` 等於 `"Smith"`。實際上我們做的是，定義了 `global.firstName = 'Sarah'` 和 `global.lastName = 'Smith'`。而 `sarah` 本身是 `undefined`，因為 `Person` 這個函式本身並沒有回傳值。 + +
+
+
+#### 答案：D
+
+先捕獲，再冒泡！在**捕獲**（capturing）階段中，事件從祖先元素向下傳播到目標元素。當事件到達**目標**（target）元素後，**冒泡**（bubbling）才開始。
+
+
+
+
+ +#### 答案：B + +除了**基本物件**（base object，使用 `new` 關鍵字建立的物件）以外，所有物件都有原型。基本物件可以使用一些方法和属性，比如 `.toString`，這就是為什麼你可以使用內建的 JavaScript 方法！所有這類在原型上的方法都是可被使用的。雖然 JavaScript 不能直接在物件上找到這些方法，但 JavaScript 會沿著原型鍊找到它們，以便使用。 + +
++ +#### 答案：C + +JavaScript 是一個**動態型別語言**：我們不指定變數的型別。值可以在你不知道的情况下自動轉換成另一種型別，稱為**隱含式轉型**（implicit type coercion）。**Coercion** 是指將一種型別轉換成另一種型別。 + +在此範例中，JavaScript 將數字型別 `1` 轉換為字串型別，以便函式能回傳一個有意義的值。數字型別（`1`）和字串型別（`'2'`）相加的時候，該數字會被視為字串。我們也能連接不同的字串，比如 `"Hello" + "World"`，而此例是 `"1" + "2"`，它將回傳 `"12"`。 + +
++ +#### 答案：C + +一元運算子 `++` 加在變數後方： + +1. 回傳值 (這個值是 `0`) +2. 新增值 (變數 `number` 的值現在是 `1`) + +一元運算子 `++` 加在變數前方： + +1. 新增值 (變數 `number` 的值現在是 `2`) +2. 回傳值 (這個值是 `2`) + +因此答案是 `0 2 2`. + +
++ +#### 答案：B + +若你使用標籤樣板字面值（Tagged template literals），第一個參數的值永遠會是一個裝載字串的陣列，函式中的剩下的參數會取得表達式中傳進的變數（`person`、`age`）的值（`'Lydia'`、`21`）！ + +
++ +#### 答案：C + +驗證相等，一般型別只比較「值」，物件型別則是比較他們的「參考」。JavaScript 會確認不同物件的參考是否指向同一個記憶體位置。 + +題目中，我們比較的兩個物件擁有不同的記憶體位置：一個物件是作為參數傳遞的物件，它的記憶體位置與另一個拿來判斷是否相等的物件並不相同。 + +這就是 `{ age: 18 } === { age: 18 }` 與 `{ age: 18 } == { age: 18 }` 會回傳 `false` 的原因。 + +
++ +#### 答案：C + +其餘參數（`...args`）會蒐集傳進來剩下來未使用的參數，成為一個「陣列」。陣列的型別是「物件」，所以透過 `typeof args` 將會回傳該值的型別，將是 `"object"`。 + +
++ +#### 答案：C + +`"use strict"` 可以避免妳意外地宣告全區域變數。使用 `"use strict"` 時，我們若沒有宣告 `age` 這個變數，就直接賦值的話，會拋出 `ReferenceError`，若沒有使用 `"use strict"`，屬性 `age` 就會新增到全域物件上（瀏覽器上的全域物件是 `window`）。 + +
++ +#### 答案：A + +`eval` 會去執行傳進去的「字串」。如果該字串是一個表達式，如題目中的程式碼，那麼 `eval` 會自動執行該表達式 `10 * 10 + 5`，所以答案會是 `105`。 + +
++ +#### 答案：B + +儲存在 `sessionStorage` 的資料會在使用者「關閉頁籤」後消失。 + +若是使用 `localStorage` 來儲存資料的話，資料則會永遠存在瀏覽器端，直到觸發了 `localStorage.clear()` 才可以清除資料。 + +
++ +#### 答案：B + +使用 `var` 關鍵字重複宣告的變數，該值會以最新賦予的值作為它的「值」。這件事情在 `let` or `const` 不會發生，因為這兩個關鍵字所宣告的變數作用域是塊級作用域（block-scoped）。 + +
++ +#### 答案：C + +除了 `Symbol` 以外的物件的 `key` 在底層都是字串類別，即使你建立該物件屬性時，並不是以字串來建立的，所以 `obj.hasOwnProperty('1')` 會回傳 `true`。不過 `set` 不是這樣的規則，在題目中的 `set` 並沒有字串 `'1'` 這個屬性名稱，所以 `set.has('1')` 會回傳 `false`，不過是有數字類別 `1` 的屬性值，`set.has(1)` 將會回傳 `true`。 + +
++ +#### 答案：C + +若物件中的屬性有重複名稱者，第一個屬性會保持它的位置，但值會被最後一個重複屬性名稱的值給取代。 + +
++ +#### 答案：A + +基本执行上下文是全局执行上下文：它是代码中随处可访问的内容。 +基底的執行環境是全域的：代表它在程式碼中，可被隨處使用。 + +
++ +#### 答案：C + +當 `if` 條件成立時會回傳 `true`，執行 `continue` 語句，代表忽略本次迭代（`console.log(i)`）。 + +
++ +#### 答案：A + +`String` 是內建的建構函式，我們可以向它新增属性。我只是在它的原型中加上一個方法。基本型別字串被自動轉換成字串物件，由字串原型函式生成。因此，所有 string（string 物件）都可以使用 `giveLydiaPizza` 方法！ + +
++ +#### 答案：B + +物件的 key 自動轉為字串型別。我們正嘗試將物件 `b` 的 key 設為物件 `a` 的 key，其值爲 `123`。 + +然而，當物件「字串化」，它會變成 `"[object Object]"`。所以這裡的意思是，`a["[object Object]"] = 123`。然後，我們又再做了一次一樣的事情，`c` 也是隱式的物件字串化，所以，`a["[object Object]"] = 456`。 + +最後，我們輸出 `a[b]`，也就是 `a["[object Object]"]`。之前剛賦值爲 `456`，將回傳 `456`。 + +
+
+
+#### 答案：B
+
+我們有一個 `setTimeout` 函式，首先呼叫它。然而，它的執行順序是最後執行的。
+
+因為在瀏覽器中，我們除了有執行引擎，還有一個 `WebAPI`。`WebAPI` 提供了 `setTimeout` 函式，也包含其他的，例如 DOM。
+
+在『callback』推送到 `WebAPI` 後，`setTimeout` 函式本身（不是回呼函式）將從堆疊（`stack`）中彈出。
+
+
+
+現在，`foo` 被呼叫，印出 `"First"`。
+
+
+
+`foo` 從堆疊中彈出，`baz` 被呼叫，印出 `"Third"`。
+
+
+
+WebAPI 不能隨時向堆疊内新增内容。相反，它會將回呼函式彈到名爲『`queue`』的地方。
+
+
+
+這就是事件迴圈（`Event Loop`）的流程，了解**事件迴圈**堆疊與任務佇列的運作模式。如果堆疊是空的，它接受任務佇列上的第一个元素，推入堆疊中。
+
+
+
+`bar` 被呼叫，印出 `"Second"`，然後它被彈出堆疊。
+
+
+ +#### 答案：C + +產生事件 (event) 的元件即為此事件的 target，您可以透過 `event.stopPropagation` 來停止事件的冒泡 (bubbling) + +
++ Click here! +
++ +#### 答案：A + +輸出內容是 `p` 及 `div`。在事件傳播 (event propagation) 期間，分為三個階段：捕獲 (capturing)，目標 (target) 和冒泡 (bubbling)。 +預設情況下，事件處理 (event handlers) 在冒泡階段執行（除非您將 useCapture 設置為 true)。它從巢狀元素的最深層向外層。 + +
++ +#### 答案：D + +通過 `.call` 及 `.bind`，我們可以將想要 `this` 關鍵字引用的物件傳遞給它。 +然而，`.call` 會 _立即執行_! `.bind.` 則是會回傳一份函式 (function) 的 _複製_ 且不會立即執行。 + +
++ +#### 答案：B + +`sayHi` 函數會回傳立即執行函式表示式 (IIFE）的回傳值。該函數回傳類型為 `"number"` 的 `0`。 +FYI: JS 只有 7 種原生類型 (type) : `null`, `undefined`, `boolean`, `number`, `string`, `object`, `symbol`, 和 `bigint`. `"function"` 不是一種類型而是物件。 + +
++ +#### 答案：A + +只有八個值是 falsy + +- `undefined` +- `null` +- `NaN` +- `false` +- `''` (空字串) +- `0` +- `-0` +- `0n` (BigInt(0)) + +函式建構式 (Function constructors) 如 `new Number` 和 `new Boolean` 都為 truthy。 + +
++ +#### 答案：B + +`typeof 1` 回傳 `"number"` +`typeof "number"` 回傳 `"string"` + +
++ +#### 答案：C + +當您設置的元素其位置大過陣列長度時，JavaScript 會建立一個叫做 "empty slots" 的物件，它們的值實際上為 `undefined`。 + +但您會看到類似的輸出內容 : `[1, 2, 3, 7 x empty, 11]`。實際執行環境會使其輸出內容略微不同 (瀏覽器，node... 等) + +
++ +#### 答案：A + +程式中的 `catch` 區塊捕獲了一個例外情況且賦殖予 argument `x`。這個 `x` 是在區塊內產生的，其有效範圍只在區塊內 (block-scoped)，它跟 `console.log` 中所傳入的 `x` 並不是同一個。 + +接著我們將此區塊變數 `x` 設置為等於 `1`，並設置變數 `y` 的值，現在我們 console.log 區塊變數 `x`，無意外地它輸出 `1`。 + +而在 `catch` 區塊之外的 `x` 仍然是 `undefined` 且 `y` 是 `2`。因此當我們想在 `catch` 區塊之外使用 `console.log（x)` 時，它回傳 `undefined`，而 `y` 回傳 `2`。 + +
++ +#### 答案：A + +JavaScript 只有 primitive types 和 objects. + +而 Primitive types 包含 `boolean`, `null`, `undefined`, `bigint`, `number`, `string`, 和 `symbol`. + +Primitive 不同於 object 的是它沒有任何的屬性 (properties) 和方法 (methods); 沒有方法的情況下為何 `'foo'.toUpperCase()` (string) 是輸出 `'FOO'` 而不是 `TypeError` ? +這是因為當您嘗試訪問 primitive types (例如字串) 的屬性或方法時，JavaScript 會使用其中一個 wrapper classes 包裝該 primitive type。 + +例如使用了 `String` 包裝 primitive type `string`，接著在 expression 被 evaluates 後拋棄該包裝。所有 primitives 除了 `null` 和 `undefined` 外都是遵循此行為。 + +
++ +#### 答案：C + +`[1, 2]` 為初始值，同時也是第一個 `acc`。在第一輪中，`acc` 是 `[1,2]` 且 `cur` 是 `[0, 1]`，兩陣列連接後的結果是 `[1, 2, 0, 1]`。 + +接著 `[1, 2, 0, 1]` 是 `acc` 且 `[2, 3]` 是 `cur`，兩陣列連接後的結果是 `[1, 2, 0, 1, 2, 3]`。 + +
++ +#### 答案：B + +`null` 是 falsy. `!null` 回傳 `true`. `!true` 回傳 `false`. + +`""` 是 falsy. `!""` 回傳 `true`. `!true` 回傳 `false`. + +`1` 是 truthy. `!1` 回傳 `false`. `!false` 回傳 `true`. + +
++ +#### 答案：A + +會回傳一個唯一的 id，並可用於 `clearInterval()` 以清除該 interval。 + +
++ +#### 答案：A + +字串 (string) 類別是可以被迭代的 (iterable)，展開運算子 (spread operator) 將可迭代的字元 (character) 映射 (map) 置一個元素 (element) 上。 + +
++ +#### 答案：C + +一般函式不能在被呼叫後中途停止。但是，generator 可以在中途 "停止" 且之後可以從停止的位置繼續執行。 +每當一個 generator 函式遇到一個 `yield` 關鍵字時，該函式就會產生其後指定的值。請注意，在這種情況下，generator 函式不是 _return_ 值，而是 _yields_ 值。 + +首先，我們使用等於 "10" 的 "i" 初始化 generator 函式。我們使用 "next（)" 方法呼叫 generator 函式。第一次呼叫 generator 函式時， "i" 等於 "10"。 +它遇到第一個 `yield` 關鍵字：它產生 `i` 的值。現在，generator 已 "暫停"，並且記錄了 "10"。 + +然後，我們使用 `next（）` 方法再次呼叫該函式。它將從先前停止的地方繼續，仍然是 "i" 等於 "10"。現在，它遇到下一個 `yield` 關鍵字，並產生 `i * 2`。 +"i" 等於 "10"，因此回傳 "10 * 2"，即 "20"。故結果為 10、20。 + +
++ +#### 答案：B + +當我們向 Promise.race 方法傳遞多個 promise 時，它將 resolves / rejects _最先的_ promise。 +在 setTimeout 方法中，我們傳遞了一個計時器：第一個 promise（firstPromise）為 500 毫秒，第二個 promise（secondPromise）為 100 毫秒。這意味著 "secondPromise" 將先用 "two" 的值進行 resolves。現在，`res` 擁有 'two' 的值且該值被 console.log。 + +
+
+
+#### 答案：D
+
+首先，我們宣告一個物件變數 `person` 包含 `name` 屬性以及值 `Lydia`。
+
+
+
+接著我們宣告另一個陣列變數 `members`。我們將該陣列的第一個元素設置等於 `person` 變數的值。
+當我們將它們設置為相等時，物件透過 _reference_ 互相關聯。當我們將一個物件變數的 reference 賦值給另一個變數時，實際上我們是 _複製_ 該 reference (它們沒有 _相同_ 的 reference !)
+
+
+
+接著我們將變數 `person` 賦予 `null`。
+
+
+
+我們僅修改變數 `person` 的值，並無修改陣列中的第一個元素。
+基於該元素有份不同的 reference (一份複製的)，故 `members` 陣列中第一位元素仍保有對物件的指向，於是當我們 console.log `members` 陣列時，輸出內容為物件。
+
+
+ +#### 答案：B + +通過 `for-in` 循環，我們可以遍歷物件的鍵，在這個題目中的鍵是 `name` 和 `age`。在內部，物件鍵是字串 (strings)（如果它們不是 Symbol）。 +在每次循環中，我們將 `item` 的值設置為等於其迭代的當前鍵。第一輪循環中，`item` 等於 `name`，並輸出內容。接著，`item` 等於 `age`，並輸出內容。 + +
++ +#### 答案：B + +運算子關聯性是編譯器計算表達式的順序，從左到右或從右到左。僅適用於所有運算子具有 _相同_ 優先級時，才會發生這種情況。 +在這裡我們只有一種類型的運算子：+。而其關聯性是從左到右。 + +首先計算 `3 + 4`。結果為數字 7。 + +由於強制 (coercion) ，`7 +'5'` 會導致結果為 `75`。JavaScript 將數字 `7` 轉換型態成字串，請參閱問題 15。我們可以使用 `+` 運算子將兩個字串連接起來。`7` + `5` 產生 `75`。 + +
++ +#### 答案：C + +僅會回傳字串中的第一個數字。基於 _radix_ (第二個參數，用於指定我們要將其解析為哪種類型的數字：以 10 為基數，十六進制，八進制，二進制等），`parseInt` 檢查字串中的字元是否有效。 +一旦遇到基數中無效數字的字元，它將停止解析並忽略以下字元。 + +`*` 不是合法的 `number`，所以程式僅將字串形態的 `"7"` 轉換至 decimal 形態的 `7`，故 `num` 現在的值為 `7`。 + +
++ +#### 答案：C + +當對陣列做映射 (map) 時，`num` 的值等同於它當前正在循環的元素。在這種情況中元素均為 numbers，所以條件式 `typeof num === "number"` 會回傳 `true` 的值。 +map 函式會建立一個新陣列，並插入該函式回傳的值。 + +但是我們不回傳任何值。當我們不從函式回傳值時，函式將回傳 `undefined`。由於陣列中的每個元素都會呼叫該函式，因此對於每個元素，我們都回傳 `undefined`。 + +
++ +#### 答案：A + +參數是透過 _value_ 傳遞，除非它們是一個物件 (object)，物件則由透過 _reference_ 傳遞。`birthYear` 是透過值傳遞的，因為它是字串不是物件。當我們按值傳遞參數時，將建立該值的 _copy_ (請參閱問題 46）。 + +變數 `birthYear` 具有對值 `1997` 的 reference。參數 `year` 也有對值 `1997` 的 reference，但與變數 `birthYear` 所 reference 的不同。 +因此當我們通過將 `year` 設置為等於 `1998` 來更新 `year` 的值時，我們僅更新了 `year` 的值。`birthYear` 仍然等於 `"1997"`。 + +`person` 的值是一個物件。參數 `member` 具有（複製的）reference 指向 _相同_ 物件。 +因此當我們修改物件 `member` 的屬性時，`person` 的值也會被修改，因為它們都 reference 了相同的物件。`person` 的 `name` 屬性現在等於值 `"Lydia"`。 + +
++ +#### 答案：D + +使用 `throw` 語句，我們可以建立自定義的錯誤。使用此語句，您可以觸發例外 (exception)。例外可以是 `string`，`number`，`boolean` 或 `object`。 +在這種情況下，我們的例外是字串 `Hello world`。 + +通過 `catch` 語句，我們可以指定如果在 `try` 的程式區塊中拋出例外時該怎麼辦。例如拋出例外：字串 `'Hello world'`。 +現在，`e` 等於我們記錄的字串。因此輸出結果將會是 `'Oh an error: Hello world'`。 + +
++ +#### 答案：B + +當您回傳屬性 (property) 時，該屬性的值等於 _returned_ 的值，而不是在函式建構式 (constructor function) 中設置的值。我們回傳字串 `Maserati`，因此 `myCar.make` 等於 `Maserati`。 + +
++ +#### 答案：A + +`let x = y = 10;` 實際上是 shorthand for: + +```javascript +y = 10; +let x = y; +``` + +當我們將 `y `設置為等於 `10` 時，我們實際上將屬性 `y` 加入到 global object 中（瀏覽器中的 `window`，Node 中的 `global`）。現在，瀏覽器中 `window.y` 現在等於 `10`。 + +接著我們宣告一個變數 `x`，並將其值賦予為 `y`，即 `10`。用` let` 關鍵字宣告的變數是 _block scoped_，它們僅在宣告它們的區塊中定義；另外此案例的函示是，立即函示表達式（IIFE）。 +當我們使用 `typeof` 運算子時，`x` 並未被定義：我們試圖在宣告它的區塊外訪問 `x`。這將獲得 `x` 並未被定義的結果。未分配值或未宣告的值的類型為 `"undefined"`。`console.log(typeof x)` 回傳 `"undefined"`。 + +但是，當將 `y` 設置為 `10` 時，我們建立了 global variable `y`。在我們程式中的任何位置均可訪問此值。 +`y` 被定義，並且為類型 `number` 的值。因此 `console.log（typeof y` 回傳 `"number"`。 + +
++ +#### 答案：A + +透過 `delete` 關鍵字，我們可以從物件中刪除它的屬性。同樣適用在原型 (prototype)。通過刪除原型上的屬性，該屬性在原型鏈中將不可再被使用。 +在這個案例中，`bark` 函式在 `delete Dog.prototype.bark` 之後的原型上不再可用，但是我們仍然嘗試訪問它。 + +因此當我們嘗試呼叫不是函式的東西時，程式將拋出 `TypeError`。在這個案例中，將為 `TypeError: pet.bark is not a function`，因為 `pet.bark` 是 `undefined`。 + +
++ +#### 答案：D + +`Set` 物件是 _唯一_ 值的集合：任何存在於 `Set` 的值均為唯一的，不會存在相同的值 (重複的值將會由後出現的覆蓋已出現的)。 + +陣列 `[1, 1, 2, 3, 4]` 中有重複的值 `1`，因此結果會是 `{1, 2, 3, 4}`。 + +
++ +#### 答案：C + +被引用 (imported) 的模組 (module) 是 _唯讀_ 的：您無法修改被引用模組中項目，只有輸出 (export) 該項目的模組可以更改它的值。 + +因此當我們嘗試增加 `myCounter` 的值時，他將拋出錯誤：`myCounter` is read-only and cannot be modified。 + +
++ +#### 答案：A + +`delete` 運算子會回傳一個布林值：成功刪除物件的情況下會回傳 `true`，反之則為 `false`。但是經由 `var`，`const` 或是 `let` 關鍵字所宣告的變數是無法使用 `delete` 運算子刪除的。 + +此處，`name` 無法成功刪除且會回傳 `false`，因為它是經由 `const` 所宣告。當我們宣告 `age` 的值為 `21` 時，實際上我們做的是將一個名為 `age` 的屬性為添加到了全球物件中，您可以透過 `delete` 來刪除物件中的屬性，因此您也能刪除全球物件中的屬性，故將回傳 `true`。 + +
+
+
+#### 答案：C
+
+我們可以通過解構 (destructuring) 從陣列或物件的屬性中獲得值。例如：
+
+```javascript
+[a, b] = [1, 2];
+```
+
+
+
+a 的值現在為 `1` 且 b 的值現在為`2`。我們針對此問題所做的動作為：
+
+```javascript
+[y] = [1, 2, 3, 4, 5];
+```
+
+
+
+這代表著 `y` 的值等同於陣列中第一個元素的值，即為 `1`。因此我們執行 `console.log(y)` 時， `1` 將被輸出。
+
+
+ +#### 答案：B + +使用 spread 運算子可以合併物件 (`...`)。它使您可以建立一個物件的鍵/值的複製，並將其添加到另一物件中。 +在這裡我們建立了 `user` 物件的複製並將其添加至 `admin` 物件。因此將輸出 `{ admin: true, name: "Lydia", age: 21 }`。 + +
++ +#### 答案：B + +透過 `defineProperty`，我們可以對物件增加新的屬性或是修改已經存在的屬性。當我們使用 `defineProperty` 增加物件的屬性時，它們被預設為 _不可 enumerable_。 + `Object.keys` 方法僅回傳物件中所有 _可 enumerable_ 的屬性名稱，這個案例中只有 `"name"`。 + +預設下，使用 `defineProperty `方法增加的屬性是不可變的。但您可以覆蓋這個行為透過 `writable`，`configurable` 及 `enumerable` 屬性。 +於是，`defineProperty` 方法可以使您對要增加到物件的屬性進行更多的控制。 + +
++ +#### 答案：A + +`JSON.stringify` 的第二個參數是 _替換者 (replacer)_，替換者可以是函式，也可以是陣列，並允許您控制值要如何獲怎麼串化 (stringified)。 + +如果替換者是 _陣列_，僅將陣列中包含的屬性名稱加到 JSON 字串中。 +此案例中，僅有 `"level"` and `"health"` 被包含，`"username"` 沒有被包含在內，因此 `data` 的值將為 `"{"level":19, "health":90}"`。 + +如果替換者是 _函式_，在要字串化的每個物件屬性上將會呼叫此函式。從此函式回傳的值將是加到 JSON 字串中的屬性的值。如果值為 `undefined`，則此屬性從 JSON 字串中排除。 + +
++ +#### 答案：A + +單元運算子 `++` 首先 _回傳_ 操作數的值，然後 _遞增_ 操作數的值。`num1` 的值是 `10`，因為 `increaseNumber` 函式首先回傳 `num` 的值，即 `10`，之後才遞增 `num` 的值。 + +`num2` 是 `10`，因為我們將 `num1` 傳遞給了 `increasePassedNumber`。`number` 等於 `10`（`num1` 的值。同樣，單元運算子 `++` 首先 _回傳_ 操作數的值，然後 _遞增_ 操作數的值。 +`number` 的值是 `10`，因此 `num2` 等於 `10`。 + +
++ +#### 答案：C + +在 ES6 中，我們可以使用預設值初始化參數。如果沒有其他值傳遞給該函式或是傳入的參數是 `undefined`，則該參數的值為預設值。此案例中，我們將 `value` 物件的屬性擴展到一個新物件中，因此 `x` 具有預設值 `{number：10}`。 + +預設值是在 _呼叫_ 時被 evaluated。每次呼叫該函式時，都會建立一個 _新_ 物件。我們在沒有傳遞值的情況下呼叫了 `multiply` 函式兩次：`x` 的預設值是 `{{number：10}`。因此，我們輸出該數字的相乘值，即 `20`。 + +第三次呼叫時，我們確實傳遞了一個參數：名為 `value` 的物件。`*=` 運算子實際上是 `x.number = x.number * 2` 的簡寫：因此我們修改了 `x.number` 的值，並記錄相乘後的值 `20`。 + +第四次，我們再次傳遞名為 `value` 的物件。`x.number` 先前已修改為 `20`，因此 `x.number * = 2` 為 `40`。 + +
++ +#### 答案：D + +`reduce` 方法接收的第一個參數是 _累加器 (accumulator)_，在這種情況下是 `x`。第二個參數是 _current value_ `y`。使用 `reduce` 方法，我們對陣列中的每個元素執行一個 callback 函式，並在最終回一個值。 + +在此示例中，我們不回傳任何值，僅記錄了累加器的值和當前值。 + +累加器的值等於 callback 函式先前回傳的值。如果沒有 `initialValue` 參數傳遞給 `reduce` 方法，則累加器的初始值將會等於第一個元素。 + +在第一個呼叫中，累加器（`x`）為`1`，當前值（`y`）為`2`。我們不從 callback 函式回傳，而是輸出累加器和當前值：`1` 和 `2`。 + +如果您不從 callback 函式回傳值，則它將回傳 `undefined`。在下一次呼叫時，累加器為 `undefined`，當前值為 `3`。於是 `undefined` 和 `3` 被輸出。 + +在第四次呼叫中，我們再次不從 callback 函式回傳。累加器再次為 `undefined`，當前值為 `4`。於是 `undefined` 和 `4` 被輸出。 + +
++ +#### 答案：B + +在子類別中，在呼叫 `super` 前不能存取 `this` 關鍵字，如果你這麼做，它將拋出一個 `ReferenceError`，建構式 1 與 4 會引發這個錯誤。 + +使用 `super` 關鍵字時，我們要提供參數給父類別呼叫其建構式。父類別需要接受一個 `name` 參數，所以我們需要把 `name` 傳給 `super`。 + +`Labrador` 類別接收兩個參數，`name` 參數是由於它繼承了 `Dog`，`size` 作為`Labrador` 類的額外屬性，它們都需要傳遞給 `Labrador` 的建構式，因此使用建構式 2 是正確答案。 + +
++ +#### 答案：B + +`import` 命令是 _編譯階段_ 執行的。這代表被引入的模組會優先執行，而引入模組的檔案會 _之後執行_。 + +這是 `CommonJS` 中 `require()` 和 `import` 之間的區別！使用 `require()`，您可以在執行程式時根據需要戴入依賴的項目。如果我們使用 `require` 而不是 `import` 來執行此題，結果將會依 `running index.js`，`running sum.js`，`3` 的順序輸出。 + +
++ +#### 答案：A + +每個 Symbol 都是完全唯一的。傳遞給 Symbol 的參數只是給 Symbol 的一個描述。Symbol 的值不依賴於傳遞的參數。當我們建立兩個全新的 Symbol 去比較時：第一個`Symbol('foo')`，第二個`Symbol('foo')`, 因這兩個值是唯一的，彼此不相等，因此 `Symbol('foo') === Symbol('foo')` 會得到 `false`。 + +
++ +#### 答案：C + +使用 `padStart` 函數，我們可以在字串的前面加上填充字串。傳遞給此函數的參數是字串的總長度（包含填充字串）。字串 Lydia Hallie 的長度為 `12` , 因此 `name.padStart(13)` 在字串的開頭只會插入 1 個空格，因為 12 + 1 等於 13。 + +如果傳給 `padStart` 函數的參數小於字串的長度，則不會加上填充字串。 + +
++ +#### 答案：A + +使用 `+` 運算元，你可以連接字串。在此例，我們將字串“🥑”與字串”💻“連接起來，產生”🥑💻“。 + +
++ +#### 答案：C + +`generator` 函數在遇到 yield 關鍵字時會“暫停”執行。首先，我們需要讓函數產生字串 "你喜歡 JavaScript 嗎？"，這可以透過呼叫 `game.next().value` 來完成。 + +`startGame()` 函數會一行一行執行直到遇到 `yield` 關鍵字，在函數裡第一個就有一個 `yield` 關鍵字：所以執行到第一行就停止了！_此時 answer 變數還尚未定義_ + +當我們呼叫 `game.next("Yes").value`，前一個 `yield` 被傳遞給 `next()` 的參數值所取代。此例我們使用 `Yes`。變數 `answer` 的值現在等於 `Yes`。if 語句的條件回傳 `false`，並且會回傳 `JavaScript 也愛你 ❤️`。 + +
++ +#### 答案：C + +`String.raw`會回傳一個字串，其中轉義符 (`/n`, `/v`, `/t`等) 被忽略！反斜線可能是一個問題，因為你可能會有這樣的結果。 + +`const path = "C:\Documents\Projects\table.html"`。 + +將會得到： + +`C:DocumentsProjects able.html` + +如果使用`String.raw`，它將直接忽略轉譯並輸出。 + +`C:\Documents\Projects\table.html`。 + +在這種情況下，字串會以 "Hello\nworld"，被記錄下來。 + +
++ +#### 答案：C + +一個異步函數總是回傳一個 promise。 `await` 仍然要等待 promise 的 resolve：當我們呼叫 `getData()` 等於 `data` 時，會得到一個等待的 promise。 + +如果我們想獲取 resolve 後的值`"I made it"`，我們可以在`data`上使用`.then()`函數： + +`data.then(res => console.log(res))`。 + +這樣就會出現 `"I made it!"` 的記錄。 + +
++ +#### 答案：B + +`.push()`函數回傳的是陣列的長度！原本陣列包含一個元素（字串`"香蕉"`），長度為`1`。後來將字串 `"apple"` 加到陣列中後，陣列包含兩個元素。所以會從`addToList`函數中得到，長度為 `"2"`。 + +`push`函數修改了原來的陣列。如果你想從函數中回傳 _陣列_ 而不是 _陳列的長度_，你應該在加完`item`到陣列後，回傳`list`。 + +
++ +#### 答案：B + +`Object.freeze` 使我們無法增加、刪除或修改 Object 的屬性（除非該屬性的值是另一個 Object）。 + +當我們建立變數`shape`並等同被凍結的 Object`box`時，`shape`也是指一個被凍結的 Object。你可以透過使用`Object.isFrozen`檢查一個 Object 是否被凍結。在這種情況下，`Object.isFrozen(shape)`回傳 true，因為變數`shape`也指向一個凍結 Object。 + +由於`shape`是被凍結的，而且`x`的值不是一個 Object，所以我們不能修改`x`的屬性。`x`仍然等於`10`，於是`{ x: 10, y: 20 }`被記錄下來。 + +
++ +#### 答案：D + +當我們從右側的物件解構屬性`name`時，我們將其值`Lydia`分配給名為`myName`的變數。 + +使用`{name：myName}`，我們是在告訴 JavaScript 我們要建立一個名為`myName`的新變數，並且其值是右側物件的`name`屬性的值。 + +當我們嘗試輸出`name`，一個未定義的變數時，就會引發`ReferenceError`。 + +
++ +#### 答案：B + +純函數一種若輸入參數相同，則永遠會得到相同輸出的函數。 + +在特定情況下，即使輸入相同參數，也不能得到相同的回傳值： + +
+var a = b = {}
+a[Symbol.toPrimitive] = b[Symbol.toPrimitive] = () => Math.random()
+sum(a, b) // Uncertain
+
+
+所以它不是純函數。
+
+
++ +#### 答案：C + +`add`函數是一個記憶函數。通過記憶化，我們可以暫存函數的結果，以加快其執行速度。上述情況，我們建立一個`cache`物件，用於存儲先前存過的值。 + +如果我們使用相同的參數多次呼叫`addFunction`函數，它首先檢查暫存中是否已有該值，如果有，則回傳暫存值，節省執行時間。如果沒有，那麼它將計算該值，並存儲在暫存中。 + +我們用相同的值三次呼叫了`addFunction`函數： + +在第一次呼叫，`num`等於`10`時函數的值尚未暫存，if 語句`num in cache`回傳`false`，else 塊的代碼被執行：`Calculated! 20`，並且其結果被添加到暫存物件，`cache`現在看起來像`{10:20}`。 + +第二次，`cache`物件包含`10`的回傳值。if 語句 `num in cache` 回傳`true`，印出`From cache! 20`。 + +第三次，我們將`5 * 2`(值為 10) 傳遞給函數。`cache`物件包含`10`的回傳值。if 語句 `num in cache` 回傳`true`，印出`From cache! 20`。 + +
++ +#### 答案：A + +透過`for-in`迴圈，我們可以遍歷一個物件**自有的**、**繼承的**、**可列舉的**、**非 Symbol 的**屬性。在陣列中，可列舉屬性是陣列元素的“鍵”，即它們的索引。類似於下面這個物件： + +`{0: "☕", 1: "💻", 2: "🍷", 3: "🍫"}` + +其中鍵則是可列舉屬性，因此 `0`，`1`，`2`，`3`被記錄。 + +透過`for-of`迴圈，我們可以迭代**可迭代物件**（包括 `Array`，`Map`，`Set`，`String`，`arguments`等）。當我們迭代陣列時，在每次迭代中，不同屬性的值將被分配給變數`item`, 因此輸出`“☕”`，`“💻”`，`“🍷”`，`“🍫”`。 + +
++ +#### 答案：C + +陣列元素可以包含任何值。數字，字符，布林，物件，陣列，`null`，`undefined`, 以及其他表達式，如日期，函數和計算式。 + +元素將等於回傳的值。`1 + 2`回傳`3`，`1 * 2`回傳'2`，'1 / 2`回傳`0.5`。 + +
++ +#### 答案：B + +預設情況下，如果不傳參數給函數，函數內參數的值將為`undefined`。上述情況，我們沒有給參數`name`傳值。`name`等於`undefined`，並被印出。 + +在 ES6 中，我們可以使用預設參數覆蓋此預設的`undefined`值。例如： + +`function sayHi (name =“Lydia”){...}` + +在這種情況下，如果我們沒有傳遞值或者如果我們傳遞`undefined`，`name`總是等於字符`Lydia` + +
++ +#### 答案：B + +`this`關鍵字的指向取決於使用它的位置。在**函數**中，比如`getStatus`，`this`指向的是呼叫它的物件，上述例子中`data`物件呼叫了`getStatus`，因此`this`指向的就是`data`物件。當我們輸出`this.status`時，`data`物件的`status`屬性被輸出，即`"🥑"`。 + +使用`call`方法，可以更改`this`指向的物件。`data.getStatus.call(this)`是將`this`的指向由`data`物件更改為全局物件。在全局物件上，有一個名為`status`的變數，其值為`”😎“`。因此輸出`this.status`時，會輸出`“😎”`。 +
++ +#### 答案：A + +我們將變數`city`設置為等於`person`物件上名為`city`的屬性的值。這個物件上沒有名為`city`的屬性，因此變數`city`的值為`undefined`。 + +請注意，我們沒有引用`person`物件本身，只是將變數`city`設置為等於`person`物件上`city`屬性的當前值。 + +然後，我們將`city`設置為等於字串`“Amsterdam”`。這不會更改 person 物件：沒有對該物件的引用。 + +因此輸出`person`物件時，會回傳未修改的物件。 + +
++ +#### 答案：C + +`const`和`let`定義的變數是具有**區塊作用域**的，區塊是大括號（`{}`）之間的任何東西，即上述情況`if / else`語句的大括號。由於區塊作用域，我們無法在定義的塊之外引用變數，因此拋出`ReferenceError`。 + +
++ +#### 答案：C + +第二個`.then`中`res`的值等於前一個`.then`中函數回傳的值。你可以像這樣繼續連接`.then`，將值傳遞給下一個處理程序。 + +
++ +#### 答案：A + +使用邏輯非運算子`!`，將回傳一個布林值，使用`!! name`，我們可以確定`name`的值是`true`還是`false`。如果`name`是`true`，那麼`!name`回傳`false`。`!false`回傳`true`。 + +通過將`hasName`設置為`name`，可以將`hasName`設置為等於傳遞給`getName`函數的值，而不是布林值`true`。 + +`new Boolean（true）`回傳一個物件包裝器，而不是布林值本身。 + +`name.length`回傳傳遞的參數的長度，而不是布林值`true`。 + +
++ +#### 答案：B + +可以使用雙括號表示法獲取字串中特定索引的字串，字串中的第一個字串具有索引 0，依此類推。在這種情況下，我們想要得到索引為 0 的元素，字串`'I'`被記錄。 + +請注意，IE7 及更低版本不支援此方法。應該使用`.charAt（）` + +
++ +#### 答案：B + +您可以將預設參數的值設置為函數的另一個參數，只要另一個參數定義在其之前即可。我們將值`10`傳遞給`sum`函數。如果`sum`函數只接收 1 個參數，則意味著沒有傳遞`num2`的值，這種情況下，`num1`的值等於傳遞的值`10`。`num2`的預設值是`num1`的值，即`10`。```num1 + num2```回傳`20`。 + +如果您嘗試將預設參數的值設置為後面定義的參數，則可能導致參數的值尚未初始化，從而引發錯誤。比如： +```js +function test(m = n, n = 2) { + console.log(m, n) +} +test() // Uncaught ReferenceError: Cannot access 'n' before initialization +test(3) // 3 2 +test(3, 4) // 3 4 +``` + +
++ +#### 答案：A + +使用`import * as name`語法，我們將`module.js`文件中所有`export`匯入到`index.js`文件中，並且建立了一個名為`data`的新物件。在`module.js`文件中，有兩個匯出：預設匯出和命名匯出。預設匯出是一個回傳字串“Hello World”的函數，命名匯出是一個名為`name`的變數，其值為字串`“Lydia”`。 + +`data`物件具有預設匯出的`default`屬性，其他屬性具有指定 exports 的名稱及其對應的值。 + +
++ +#### 答案：C + +class 是建構函數的語法糖，如果用建構函數的方式來重寫`Person`class 則會是： + +```javascript +function Person() { + this.name = name +} +``` + +透過`new`來呼叫建構函數，將會產生建構函數`Person`的實例，對實例執行`typeof`關鍵字將回傳`"object"`，上述情況輸出`"object"`。 + +
++ +#### 答案：D + +`.push`函數回傳陣列的長度，而不是陣列本身！通過將`newList`設置為`[1,2,3].push(4)`，實際上`newList`等於陣列的新長度：`4`。 + +然後，嘗試在`newList`上使用`.push`函數。由於`newList`是數值`4`，拋出 TypeError。 + +
++ +#### 答案：D + +正規式函數，例如`giveLydiaPizza`函數，有一個`prototype`屬性，它是一個帶有`constructor`屬性的物件（原型物件）。然而，箭頭函數，例如`giveLydiaChocolate`函數，沒有這個`prototype`屬性。嘗試使用`giveLydiaChocolate.prototype`存取`prototype`屬性時會得到`undefined`。 + +
++ +#### 答案：A +`Object.entries()`函數回傳一個給定物件本身可枚舉屬性的鍵值對陣列，上述情況回傳一個二維陣列，陣列每個元素是一個包含鍵和值的陣列： + +`[['name','Lydia'],['age', 21]]` + +使用`for-of`循環，我們可以迭代陣列中的每個元素，上述情況是子陣列。我們可以使用`const [x，y]`在`for-of`循環中解構子陣列。`x`等於子陣列中的第一個元素，`y`等於子陣列中的第二個元素。 + +第一個子陣列是`[“name”，“Lydia”]`，其中`x`等於`name`，而`y`等於`Lydia`。 +第二個子陣列是`[“age”，21]`，其中`x`等於`age`，而`y`等於`21`。 + +
++ +#### 答案：D + +`... args`是剩餘參數，剩餘參數的值是一個包含所有剩餘參數的陣列，**並且只能作為最後一個參數**。上面示範中，剩餘參數是第二個參數，這是不可能的，並會拋出語法錯誤。 + +```javascript +function getItems(fruitList, favoriteFruit, ...args) { + return [...fruitList, ...args, favoriteFruit] +} + +getItems(["banana", "apple"], "pear", "orange") +``` + +上面示範中是有效的，將會回傳陣列：`[ 'banana', 'apple', 'orange', 'pear' ]` +
++ +#### 答案：B + + +在 JavaScript 中，我們不必硬性寫分號 (`;`)，但是 JavaScript 引擎仍然在語法之後自動補上分號。這稱為**自動分號插入**。例如，一個語法可以是變數，或者像`throw`、`return`、`break`這樣的關鍵字。 + +在這裡，我們在新的一行上寫了一個`return`語法和另一個值`a + b `。然而，由於它是一個新的一行，引擎並不知道它實際上是我們想要回傳的值。相反，它會在`return`後面自動補上分號。你可以這樣看： + +```javascript + return; + a + b +``` + +這意味著永遠不會到達`a + b`，因為函數在`return`關鍵字之後停止執行。如果沒有回傳值，就像這裡，函數回傳`undefined`。注意，在`if/else`語法之後沒有自動插入！ + +
++ +#### 答案：B + + +我們可以將class設置為等於其他class/函數建構函數。在這種情況下，我們將`Person`設置為`AnotherPerson`。這個建構函數的名字是`Sarah`，所以新的`Person`實例`member`上的name屬性是`Sarah`。 + + +
++ +#### 答案：D + + +`Symbol`類型是不可枚舉的。`Object.keys`函數回傳物件上的所有可枚舉的鍵屬性。`Symbol`類型是不可見的，並回傳一個空陣列。記錄整個物件時，所有屬性都是可見的，甚至是不可枚舉的屬性。 + +這是`Symbol`的眾多特性之一：除了表示完全唯一的值（防止物件意外名稱衝突，例如當使用 2 個想要向同一物件添加屬性的庫時），您還可以`隱藏`這種方式物件的屬性（儘管不完全。你仍然可以使用`Object.getOwnPropertySymbols()`函數存取`Symbol`。 + +
++ +#### 答案：A + +`getList`函數接收一個陣列作為其參數。在`getList`函數的括號之間，我們立即解構這個陣列。您可以這樣表達： + + `[x, ...y] = [1, 2, 3, 4]` + + +使用剩餘的參數`... y`，我們將所有剩餘參數放在一個陣列中。在這種情況下，其餘的參數是`2`，`3`和`4`。 `y`的值是一個陣列，包含所有其餘參數。在這種情況下，`x`的值等於`1`，所以當我們輸出`[x，y]`時，會輸出`[1，[2,3,4]]`。 + + `getUser`函數接收一個物件。對於箭頭函數，如果只回傳一個值，我們不必編寫大括號。但是，如果您想從一個箭頭函數回傳一個物件，您必須在小括號之間編寫它，否則不會回傳任何值！下面的函數將回傳一個物件： + +```const getUser = user => ({ name: user.name, age: user.age })``` + +由於在這種情況下不回傳任何值，因此該函數回傳`undefined`。 + +
++ +#### 答案：C + +變數`name`保存字串的值，該字串不是函數，因此無法呼叫。 + +當值不是預期類型時，會拋出`TypeErrors`。JavaScript 期望`name`是一個函數，因為我們試圖呼叫它。但它是一個字串，因此拋出`TypeError`：`name is not a function` + +當你編寫了一些非有效的 JavaScript 時，會拋出語法錯誤，例如當你把`return`這個詞寫成`retrun`時。 +當 JavaScript 無法找到您嘗試存取的值的引用時，拋出`ReferenceErrors`。 + +
++ +#### 答案：B + + +`[]`是一個真值。使用`&&`運算子，如果左側值是真值，則回傳右側值。在這種情況下，左側值`[]`是一個真值，所以回傳`Im`。 + +`""`是一個假值。如果左側值是假的，則不回傳任何內容。`n't`不會被退回。 + +
++ +#### 答案：C + +使用`||`運算子，我們可以得到第一個真值。如果所有值都是假值，則得到最後一個值。 + +`（false || {} || null）`：空物件`{}`是一個真值。這是第一個（也是唯一的）真值，它將被得到。`one`等於`{}`。 + +`（null || false ||“”）`：所有值都是假值。這意味著得到傳遞的值`""`。`two`等於`""`。 + +`（[] || 0 ||“”）`：空陣列`[]`是一個真值。這是第一個得到的真值。`three`等於`[]`。 + +
++ +#### 答案：D + + +有了 promise，我們通常會說：當我想要呼叫某個函數，但是由於它可能需要一段時間，因此暫時將它放在一邊。只有當某個值被 resolved/rejected，並且執行序為空時才使用這個值。 + +我們可以在`async`函數中通過`.then`和`await`關鍵字獲得該值。儘管我們可以通過`.then`和`await`獲得 promise 的值，但是它們的運作方式不同。 + +在`firstFunction`中，當執行到`myPromise`函數時我們將其放在一邊，即 promise 進入微任務佇列，其他後面的程式（`console.log('second')`）照常執行，因此`second `被輸出，`firstFunction`函數到此執行完畢，執行序中任務佇列被清空，此時開始執行微任務佇列中的任務，`I have resolved`被輸出。 + +在`secondFunction`函數中，我們通過`await`關鍵字，暫停了後面程式的執行，直到異步函數的值被解析才開始後面程式的執行。這意味著，它會等著直到 `myPromise` 以值`I have resolved`被`resolve`之後，下一行`second`才開始執行。 + + +
++ +#### 答案：C + +“+”運算子不僅用於相加數字，還可以使用它來連接字串。每當 JavaScript 引擎發現一個或多個值不是數字時，就會將數字強制為字串。 + +第一個是數字 1。1 + 2 得到數字 3。 + +但是，第二個是字串“Lydia”。 “Lydia”是一個字串，2 是一個數字：2 被強制轉換為字串。 “Lydia”和“2”被連接起來，產生字串“Lydia2”。 + +`{name：“Lydia”}`是一個物件。數字和物件都不是字串，因此將二者都字串化。每當我們對正規式物件進行字串化時，它就會變成`[Object object]`。與“2”串聯的“ [Object object]”成為“[Object object]2”。 + +
+
+
+#### 答案：C
+
+我們可以將我們想要的任何類型的值傳遞`Promise.resolve`，無論是否`promise`。該函數本身回傳帶有已解析值的`Promise` (`
+ +#### 答案：B + +物件通過參考位址傳遞。當我們檢查物件的嚴格相等性（===）時，我們正在比較它們的參考位址。 + +我們將“person2”的預設值設置為“person”物件，並將“person”物件作為“person1”的值傳遞。 + +這意味著兩個值都引用緩存中的同一位置，因此它們是相等的。 + +執行“else”語句中的代碼塊，並記錄`They are the same!`。 + +
++ +#### 答案：D + +在 JavaScript 中，我們有兩種存取物件屬性的方法：括號表示法或點表示法。在此範例中，我們使用點表示法（`colorConfig.colors`）代替括號表示法（`colorConfig [“colors”]`）。 + +使用點表示法，JavaScript 會嘗試使用該確切名稱在物件上查找屬性。在此範例中，JavaScript 嘗試在 colorConfig 物件上找到名為 colors 的屬性。沒有名為“colors”的屬性，因此得到“undefined”。 +然後，我們嘗試使用`[1]`存取第一個元素的值。我們無法對未定義的值執行此操作，因此會拋出`Cannot read property '1' of undefined`。 + +JavaScript 解釋（或取消裝箱）語句。當我們使用中括號表示法時，它會看到第一個左方括號`[`並一直進行下去，直到找到右方括號`]`。只有這樣，它才會評估該語句。如果我們使用了 colorConfig [colors [1]]，它將得到 colorConfig 物件上 red 屬性的值。 + + +
++ +#### 答案：A + +在內部，表情符號是 unicode。heat 表情符號的 unicode 是`“U + 2764 U + FE0F”`。對於相同的表情符號，它們總是相同的，因此我們將兩個相等的字串相互比較，這將回傳 true。 + +
++ +#### 答案：D + +使用`splice`方法，我們透過刪除，取代或增加元素來修改原始陣列。在這種情況下，我們從索引 1 中刪除了 2 個元素（我們刪除了`'🥑'`和`'😍'`），同時增加了✨emoji 表情。 + +`map`，`filter`和`slice`回傳一個新陣列，`find`回傳一個元素，而`reduce`回傳一個計算過的值。 + +
++ +#### 答案：A + +我們將`info`物件上的`favoriteFood`屬性的值設置為披薩表情符號“🍕”的字串。字串是原始內容類型。在 JavaScript 中，原始內容類型通過值起作用 + +在這種情況下，我們將`info`物件上的`favoriteFood`屬性的值設置為等於`food`陣列中的第一個元素的值，字串為披薩表情符號（`'🍕'`）。字串是原始內容類型，並且通過值進行交換，我們更改`info`物件上`favoriteFood`屬性的值。food 陣列沒有改變，因為 favoriteFood 的值只是該陣列中第一個元素的值的複製，並且與該元素上的元素沒有相同的緩存引用食物`[0]`。當我們記錄食物時，它仍然是原始陣列`['🍕'，'🍫'，'🥑'，'🍔']`。 + +
++ +#### 答案：A + +使用`JSON.parse()`函數，我們可以將 JSON 字串解析為 JavaScript 值。 + +```javascript +// 將數字字串化為有效的 JSON，然後將 JSON 字串解析為 JavaScript 值： +const jsonNumber = JSON.stringify(4) // '4' +JSON.parse(jsonNumber) // 4 + +// 將陣列值字串化為有效的 JSON，然後將 JSON 字串解析為 JavaScript 值： +const jsonArray = JSON.stringify([1, 2, 3]) // '[1, 2, 3]' +JSON.parse(jsonArray) // [1, 2, 3] + +// 將物件字串化為有效的 JSON，然後將 JSON 字串解析為 JavaScript 值： +const jsonArray = JSON.stringify({ name: "Lydia" }) // '{"name":"Lydia"}' +JSON.parse(jsonArray) // { name: 'Lydia' } +``` +
++ +#### 答案：D + +每個函數都有其自己的執行上下文。`getName`函數首先在其自身的上下文（範圍）內查找，以查看其是否包含我們嘗試存取的變數`name`。上述情況，`getName`函數包含其自己的`name`變數：我們用`let`關鍵字和`Sarah`的值定義變數`name`。 + +帶有`let`關鍵字（和`const`）的變數被提升，但是與`var`不同，它不會被***初始化***。在我們定義（初始化）它們之前，無法存取它們。這稱為“暫時性死區”。當我們嘗試在定義變數之前存取變數時，JavaScript 會拋出`ReferenceError: Cannot access 'name' before initialization`。 + +如果我們不在`getName`函數中定義`name`變數，則 javascript 引擎會查看原型鏈。會找到其外部作用域有一個名為`name`的變數，其值為`Lydia`。在這種情況下，它將輸出`Lydia`： + +```javascript +let name = 'Lydia' + +function getName() { + console.log(name) +} + +getName() // Lydia +``` + +
++ +#### 答案：C + +透過`yield` 關鍵字，我們在`Generator` 函數裡執行`yield`語法。透過`yield*` 關鍵字，我們可以在一個`Generator` 函數裡面執行（`yield`語法）另一個`Generator ` 函數，或可遍歷的物件 (如陣列). + +在函數 `generatorOne` 中，我們透過 `yield` 關鍵字 yield 了一個完整的陣列 `['a', 'b', 'c']`。函數`one`透過`next`方法回傳的物件的`value` 屬性的值 (`one.next().value`) 等價於陣列 `['a', 'b', 'c']`. + +```javascript +console.log(one.next().value) // ['a', 'b', 'c'] +console.log(one.next().value) // undefined +``` + +在函數 `generatorTwo` 中，我們使用 `yield*` 關鍵字。就相當於函數`two`第一個`yield`的值，等價於在迭代器中第一個 `yield` 的值。陣列`['a', 'b', 'c']`就是這個迭代器。第一個`yield` 的值就是`a`, 所以我們第一次呼叫`two.next().value`時，就回傳`a`。 + +```javascript +console.log(two.next().value) // 'a' +console.log(two.next().value) // 'b' +console.log(two.next().value) // 'c' +console.log(two.next().value) // undefined +``` + +
++ +#### 答案：A + +帶有模板字面量的表達式優先被執行。相當於字串會包含表達式，這個立即執行函數`(x => x)('I love')` 回傳的值。我們向箭頭函數`x => x` 傳遞`'I love'` 作為參數。 `x` 等價於回傳的 `'I love'`。這就是結果 `I love to program`。 + +
++ +#### 答案：C + +一般情況下當我們將物件賦值為 `null`, 那些物件會被進行 _垃圾回收（garbage collected）_ 因為已經沒有對這些物件的引用了。然而，`setInterval`的參數是一個箭頭函數（所以上下文綁定到物件 `config` 了），函數仍然保留著對 `config`的引用。只要存在引用，物件就不會被垃圾回收。因為沒有被垃圾回收，`setInterval` 的每 1000ms (1s) 會被呼叫一次。 + +
++ +#### 答案：B + +當透過 `set` 函數增加一個鍵值對，一個傳遞給 `set`函數的參數將會是鍵名，第二個參數將會是值。在這個 case 裡，鍵名為 _函數_ `() => 'greeting'`，值為`'Hello world'`。 `myMap` 現在就是 `{ () => 'greeting' => 'Hello world!' }`。 + +1 是錯的，因為鍵名不是 `'greeting'` 而是 `() => 'greeting'`。 +3 是錯的，因為我們給`get` 函數傳遞了一個新的函數。物件受 _引用_ 影響。函數也是物件，因此兩個函數嚴格上並不等價，儘管他們相同：他們有兩個不同的緩存引用地址。 + +
++ +#### 答案：C + +函數 `changeAge` 和函數 `changeAgeAndName` 有著不同的參數，定義一個 _新_ 生成的物件 `{ ...person }`。這個物件有著所有 `person` 物件 中 k/v 值的副本。 + +首項，我們呼叫 `changeAge` 函數並傳遞 `person` 物件作為它的參數。這個函數對 `age` 屬性進行加一操作。`person` 現在是 `{ name: "Lydia", age: 22 }`。 + +然後，我們呼叫函數 `changeAgeAndName`，然而我們沒有傳遞參數。取而代之，`x` 的值等價 _new_ 生成的物件：`{ ...person }`。因為它是一個新生成的物件，它並不會對物件 `person` 造成任何副作用。`person` 仍然等價於 `{ name: "Lydia", age: 22 }`。 + +
++ +#### 答案：C + +通過展開語法 `...`，我們可以 _展開_ 單個可迭代的元素。函數 `sumValues` function 接收三個參數：`x`, `y` 和 `z`。`...[1, 2, 3]` 的執行結果為 `1, 2, 3`，將會傳遞給函數 `sumValues`。 + +
++ +#### 答案：B + +透過 `+=` 運算子，我們對變數 `num` 進行加 `1` 操作。`num` 有初始值 `1`，因此 `1 + 1` 的執行結果為 `2`。陣列 `list` 的第二項為 🥰，`console.log(list[2])` 輸出 🥰. + +
++ +#### 答案：B + +通過 ES10 或 TS3.7+[可選鏈運算子`?.`](https://developer.mozilla.org/zh-CN/docs/Web/JavaScript/Reference/Operators/%E5%8F%AF% E9%80%89%E9%93%BE)，我們不再需要顯式檢測更深層的嵌套值是否有效。如果我們嘗試存取 `undefined` 或 `null` 的值 (_nullish_)，表達將會短路並回傳 `undefined`. + +`person.pet?.name`：`person` 有一個名為 `pet` 的屬性：`person.pet` 不是 nullish。它有個名為 `name` 的屬性，並回傳字串 `Mara`。 +`person.pet?.family?.name`：`person` 有一個名為`pet` 的屬性：`person.pet` 不是 nullish. `pet` _並沒有_ 一個名為`family` 的屬性，` person.pet.family` 是 nullish。表達式回傳 `undefined`。 +`person.getFullName?.()`：`person` 有一個名為 `getFullName` 的屬性：`person.getFullName()` 不是 nullish 並可以被呼叫，回傳字串 `Lydia Hallie`。 +`member.getLastName?.()`: `member` is not defined: `member.getLastName()` is nullish. The expression returns `undefined`. + +
++ +#### 答案：B + +我們傳遞了一個狀態 `groceries.indexOf("banana")` 給 if 語法。`groceries.indexOf("banana")` 回傳 `0`，一個 falsy 的值。因為 if 語法的狀態為 falsy，`else` 塊區內的代碼執行，並且 `We don't have to buy bananas!` 被輸出。 + +
++ +#### 答案：D + +函數 `language` 是一個 `setter`。Setters 並不保存一個實際值，它們的使命在於 _修改_ 屬性。當呼叫函數 `setter`，回傳 `undefined`。 + +
++ +#### 答案：C + +`typeof name` 回傳 `"string"`。字串 `"string"` 是一個 truthy 的值，因此 `!typeof name` 回傳一個布林值 `false`。`false === "object"` 和 `false === "string"` 都回傳 `false`。 + +（如果我們想檢測一個值的類型，我們應該用 `!==` 而不是 `!typeof`） + +
++ +#### 答案：A + +函數 `add` 是一個回傳 回傳箭頭函數的箭頭函數 的箭頭函數（still with me?）。第一個函數接收一個值為 `4` 的參數 `x`。我們呼叫第二個函數，它接收一個值為 `5` 的參數 `y`。然後我們呼叫第三個函數，它接收一個值為 `6` 的參數 `z`。當我們嘗試在最後一個箭頭函數中獲取 `x`, `y` 和 `z` 的值，JS 引擎根據作用域鏈去找 `x` 和 `y` 的值。得到 `4` `5` `6`. + +
++ +#### 答案：C + +我們給 函數 range 傳遞：`Promise{1}`, `Promise{2}`, `Promise{3}`，Generator 函數 `range` 回傳一個全是 async object promise 陣列。我們將 async object 賦值給變數 `gen`，之後我們使用`for await ... of` 進行循環遍歷。我們將回傳的 Promise 實例賦值給 `item`：第一個回傳 `Promise{1}`，第二個回傳 `Promise{2}`，之後是 `Promise{3}`。因為我們正 _awaiting_ `item` 的值，resolved 狀態的 promise，promise 陣列的 resolved _值_ 以此為：`1`，`2`，`3`. + +
++ +#### 答案：D + +`myFunc` 預期接收一個包含 `x`, `y` 和 `z` 屬性的物件作為它的參數。因為我們僅僅傳遞三個單獨的數字值 (1, 2, 3) 而不是一個含有`x`, `y` 和`z` 屬性的物件 ({x: 1, y: 2, z: 3}) ，`x`, `y` 和`z` 有著各自的預設值`undefined`. + +
++ +#### 答案：B + +通過函數 `Intl.NumberFormat`，我們可以格式化任意區域的數字值。我們對數字值 `130` 進行 `mile-per-hour` 作為 `unit` 的 `en-US` 區域 格式化，結果為 `130 mph`。對數字值 `300` 進行 `USD` 作為 `currency` 的 `en-US` 區域格式化，結果為 `$300.00`. + +
++ +#### 答案：B + +通過解構物件們，我們可以從右手邊的物件中拆出值，並且將拆出的值分配給左手邊物件同名的屬性。在這種情況下，我們將值 "💀" 分配給 `spookyItems[3]`。相當於我們正在篡改陣列 `spookyItems`，我們給它添加了值 "💀"。當輸出 `spookyItems` 時，結果為 `["👻", "🎃", "🕸", "💀"]`。 + +
++ +#### 答案：C + +通過函數 `Number.isNaN`，你可以檢測你傳遞的值是否為 _數字值_ 並且是否等於 `NaN`。`name` 不是一個數字值，因此 `Number.isNaN(name)` 回傳 `false`。`age` 是一個數字值，但它不等於 `NaN`，因此 `Number.isNaN(age)` 回傳 `false`. + +通過函數 `isNaN`，你可以檢測你傳遞的值是否一個 number。`name` 不是一個 `number`，因此 `isNaN(name)` 回傳 `true`. `age` 是一個 `number` 因此 `isNaN(age)` 回傳 `false`. + +
++ +#### 答案：D + +通過 `const` 關鍵字定義的變數在被初始化之前不可被引用：這被稱之為 _暫時性死區_。在函數 `getInfo` 中，變數 `randomValue` 定義在`getInfo` 的作用域的此法環境中。在想要對`typeof randomValue` 進行 log 之前，變數`randomValue` 仍未被初始化：錯誤`ReferenceError` 被拋出！JS 引擎並不會根據作用域鍊網上尋找該變數，因為我們已經在`getInfo`函數中定義了`randomValue` 變數。 + +
++ +#### 答案：C + +在 `try` 塊區，我們輸出 `myPromise` 變數的 awaited 值：`"Woah some cool data"`。因為`try` 塊區沒有錯誤拋出，`catch` 塊區的代碼並不執行。`finally` 塊區的代碼 _總是_ 執行，`"Oh finally!"` 被輸出。 + +
++ +#### 答案：B + +通過函數 `flat`，我們可以建立一個新的，已被扁平化的陣列。被扁平化的深度取決於我們傳遞的值。在這個 case 裡，我們傳遞了值 `1` (並不必要，這是預設值)，相當於只有第一層的陣列才會被連接。即這個 case 裡的 `['🥑']` and `['✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`。連接這兩個陣列得到結果 `['🥑', '✨', '✨', ['🍕', '🍕']]`. + +
+
+
+#### 答案：D
+
+`counterOne` 是類 `Counter` 的一個實例。類 Counter 包含一個`count` 屬性在它的建構函數里，和一個 `increment` 函數。首先，我們通過 `counterOne.increment()` 呼叫函數 `increment` 兩次。現在，`counterOne.count` 為 `2`.
+
+
+
+然後，我們建立一個新的變數 `counterTwo` 並將 `counterOne` 的引用地址賦值給它。因為物件受引用地址的影響，我們剛剛建立了一個新的物件，其引用地址和 `counterOne` 的等價。因此它們指向同一塊緩存地址，任何對其的副作用都會影響 `counterTwo`。現在 `counterTwo.count` 為 `2`。
+
+我們呼叫 `counterTwo.increment()` 將 `count` 的值設為 `3`。然後，我們輸出 `counterOne` 裡的 count，結果為 `3`。
+
+
+
+
+ +#### 答案：D + +首先，我們呼叫 `funcOne`。在函數 `funcOne` 的第一行，我們呼叫`myPromise` promise _異步操作_。當 JS 引擎在忙於執行 promise，它繼續執行函數 `funcOne`。下一行 _異步操作_ `setTimeout`，其回呼函數被 Web API 呼叫。 (詳情請參考我關於 event loop 的文章.) + +promise 和 timeout 都是異步操作，函數繼續執行當 JS 引擎忙於執行 promise 和 處理 `setTimeout` 的呼叫。相當於 `Last line!` 首先被輸出，因為它不是異步操作。執行完 `funcOne` 的最後一行，promise 狀態轉變為 resolved，`Promise!` 被輸出。然而，因為我們呼叫了 `funcTwo()`, 呼叫堆疊不為空，`setTimeout` 的回呼仍不能入堆疊。 + +我們現在處於 `funcTwo`，先 _awaiting_ myPromise。通過 `await` 關鍵字，我們暫停了函數的執行直到 promise 狀態變為 resolved (或 rejected)。然後，我們輸出 `res` 的 awaited 值（因為 promise 本身回傳一個 promise）。接著輸出 `Promise!`。 + +下一行就是 _異步操作_ `setTimeout`，其回呼函數被 Web API 呼叫。 + +我們執行到函數 `funcTwo` 的最後一行，輸出 `Last line!`。現在，因為 `funcTwo` 出堆疊，呼叫堆疊為空。在事件佇列中等待的回呼函數（`() => console.log("Timeout!")` from `funcOne`, and `() => console.log("Timeout!")` from `funcTwo`）以此入堆疊。第一個回呼輸出 `Timeout!`，並出堆疊。然後，第二個回呼輸出 `Timeout!`，並出堆疊。得到結果 `Last line! Promise! Promise! Last line! Timeout! Timeout!` + +
++ +#### 答案：C + +使用符號 `*`，我們引入文件中的所有值，包括預設和具名。如果我們有以下文件： + +```javascript +// info.js +export const name = "Lydia"; +export const age = 21; +export default "I love JavaScript"; + +// index.js +import * as info from "./info"; +console.log(info); +``` + +將會輸出以下內容： + +```javascript +{ + default: "I love JavaScript", + name: "Lydia", + age: 21 +} +``` + +以 `sum` 為例，相當於以下形式引入值 `sum`： + +```javascript +{ default: function sum(x) { return x + x } } +``` + +我們可以通過呼叫 `sum.default` 來呼叫該函數 + +
++ +#### 答案：C + +使用 Proxy 物件，我們可以給一個物件添加自定義行為。在這個 case，我們傳遞一個包含以下屬性的物件 `handler` : `set` and `get`。每當我門 _設置_ 屬性值時 `set` 被呼叫，每當我們 _獲取_ 時 `get` 被呼叫。 + +第一個參數是一個空物件 `{}`，作為 `person` 的值。對於這個物件，自定義行為被定義在物件 `handler`。如果我們向物件 `person` 添加屬性，`set` 將被呼叫。如果我們獲取 `person` 的屬性，`get` 將被呼叫。 + +首先，我們向 proxy 物件 (`person.name = "Lydia"`) 添加一個屬性 `name`。`set` 被呼叫並輸出 `"Added a new property!"`。 + +然後，我們獲取 proxy 物件的一個屬性，物件 handler 的屬性 `get` 被呼叫。輸出 `"Accessed a property!"`。 + +
++ +#### 答案：A + +使用 `Object.seal` 我們可以防止新屬性 _被添加_，或者存在屬性 _被移除_. + +然而，你仍然可以對存在屬性進行更改。 + +
++ +#### 答案：C + +使用函數 `Object.freeze` 對一個物件進行 _凍結_。不能對屬性進行添加，修改，刪除。 + +然而，它僅 對物件進行 _淺_ 凍結，意味著只有 物件中的 _直接_ 屬性被凍結。如果屬性是另一個 object，像案例中的 `address`，`address` 中的屬性沒有被凍結，仍然可以被修改。 + +
++ +#### 答案：A + +首先我們不傳遞任何參數呼叫 `myFunc()`。因為我們沒有傳遞參數，`num` 和 `value` 獲取它們各自的預設值：num 為 `2`, 而 `value` 為函數 `add` 的回傳值。對於函數 `add`，我們傳遞值為 2 的 `num` 作為參數。函數 `add` 回傳 `4` 作為 `value` 的值。 + +然後，我們呼叫 `myFunc(3)` 並傳遞值 `3` 參數 `num` 的值。我們沒有給 `value` 傳遞值。因為我們沒有給參數 `value` 傳遞值，它獲取預設值：函數 `add` 的回傳值。對於函數 `add`，我們傳遞值為 3 的 `num`給它。函數 `add` 回傳 `6` 作為 `value` 的值。 + +
++ +#### 答案：D + +在 ES2020 中，通過 `#` 我們可以給 class 添加私有變數。在 class 的外部我們無法存取該值。當我們嘗試輸出 `counter.#number`，語法錯誤被拋出：我們無法在 class `Counter` 外部存取它！ + +
++ +#### 答案：B + +為了遍歷 `teams` 陣列中物件的屬性 `members` 中的每一項，我們需要將 `teams[i].members` 傳遞給 Generator 函數 `getMembers`。Generator 函數回傳一個 generator 物件。為了遍歷這個 generator 物件中的每一項，我們需要使用 `yield*`. + +如果我們沒有寫 `yield`，`return yield` 或者 `return`，整個 Generator 函數不會第一時間 return 當我們呼叫 `next` 函數。 + +
++ +#### 答案：C + +函數 `addHobby` 接受兩個參數，`hobby` 和有著物件 `person` 中陣列 `hobbies` 預設值的 `hobbies`。 + +首相，我們呼叫函數 `addHobby`，並給 `hobby` 傳遞 `"running"` 以及給 `hobbies` 傳遞一個空陣列。因為我們給 `hobbies` 傳遞了空陣列，`"running"` 被添加到這個空陣列。 + +然後，我們呼叫函數 `addHobby`，並給 `hobby` 傳遞 `"dancing"`。我們不向 `hobbies` 傳遞值，因此它獲取其預設值 —— 物件 `person` 的 屬性 `hobbies`。我們向陣列 `person.hobbies` push `dancing`。 + +最後，我們呼叫函數 `addHobby`，並向 `hobby` 傳遞 值 `"baking"`，並且向 `hobbies` 傳遞 `person.hobbies`。我們向陣列 `person.hobbies` push `dancing`。 + +pushing `dancing` 和 `baking` 之後，`person.hobbies` 的值為 `["coding", "dancing", "baking"]` + +
++ +#### 答案：B + +我們建立了 class `Flamingo` 的實例 `pet`。當我們實例化這個實例，`Flamingo` 中的 `constructor` 被呼叫。首相，輸出 `"I'm pink. 🌸"`, 之後我們呼叫`super()`。`super()` 呼叫父 class 的建構函數，`Bird`。`Bird` 的建構函數被呼叫，並輸出 `"I'm a bird. 🦢"`。 + +
++ +#### 答案：D + +`const` 關鍵字意味著我們不能 _重定義_ 變數中的值，它 _僅可讀_。然而，值本身不可修改。陣列 `emojis` 中的值可被修改，如 push 新的值，拼接，又或者將陣列的長度設置為 0。 + +
++ +#### 答案：C + +物件預設並不是可迭代的。如果迭代規則被定義，則一個物件是可迭代的（An iterable is an iterable if the iterator protocol is present）。我們可以通過添加迭代器 symbol `[Symbol.iterator]` 來定義迭代規則，其回傳一個 generator 物件，比如說構建一個 generator 函數 `*[Symbol.iterator]() {}`。如果我們想要回傳陣列 `["Lydia Hallie", 21]`: `yield* Object.values(this)`，這個 generator 函數一定要 yield 物件 `person` 的`Object.values`。 + +
++ +#### 答案：C + +在 `forEach` 循環內部的 `if` 會判斷 `num` 的值是 truthy 或者是 falsy。因為 `nums` 陣列的第一個數字是 `0`，一個 falsy 值，`if` 語句代碼塊不會被執行。`count` 僅僅在 `nums` 陣列的其他 3 個數字 `1`，`2`，`3` 時加 1。因為 `count` 執行了 3 次加 `1` 運算，所以 `count` 的值為 `3`。 + +
++ +#### 答案：D + +`?` 允許我們去選擇性地訪問物件內部更深層的嵌套屬性。我們嘗試輸出 `fruits` 陣列索引值為 `1` 的子陣列內部的索引值為 `1` 的元素。如果在 `fruits` 陣列索引值 為 `1` 的位置不存在元素，會直接回傳 `undefined`。如果 `fruits` 陣列在索引值為 `1` 的位置存在元素，但是子陣列在索引值為 `1` 的位置不存在元素，也會回傳 `undefined`。 + +首先，我們嘗試輸出 `[['🍊', '🍌'], ['🍍']]` 的子陣列 `['🍍']` 的第 2 個元素。這個子陣列只包含一個元素，也就意味著在索引值為 `1` 的位置不存在元素，所以回傳的是 `undefined`。 + +其次，我們在沒有傳入任何參數呼叫了 `getFruits` 函數，也就意味著形參 `fruits` 的預設值為`undefined`。因為我們選擇性地鏈接了 `fruits` 在索引值為 `1` 的元素，因為在索引值為 `1` 的位置不存在元素，因此回傳的是 `undefined`。 + +最後，我們嘗試輸出 `['🍍'], ['🍊', '🍌']` 的子陣列 `['🍊', '🍌']` 的第 2 個元素。子陣列索引值為 `1`的位置為 `🍌`，因此它被輸出出了。 + +
++ +#### 答案：A + +我們設置 `calc` 變數為 `Calc` 類的一個新實例。然後，我們初始化一個 `Calc` 的新實例，而且呼叫了這個實例的 `increase` 函數。因為 count 屬性是在 `Calc` class 的 constructor 內部的，所以 count 屬性不會在 `Calc` 的原型鏈上共享出去。這就意味著 calc 實例的 count 值不會被更新，count 仍然是 `0`。 + +
++ +#### 答案：B + + `updateUser` 函數更新 user 的 `email` 和 `password` 屬性的值，如果它們的值傳入函數，函數回傳的就是 `user` 物件。`updateUser` 函數的回傳值是 `user` 物件，意味著 updatedUser 的值與 `user` 指向的是同一個 `user` 物件。`updatedUser === user` 為 `true`. + +
++ +#### 答案：C + +首先，我們在 fruit 陣列上呼叫 `slice` 函數。slice 函數不會修改原始陣列，但是會回傳從陣列切片下來的值：香蕉 emoji。 +其次，我們在 fruit 陣列上呼叫 `splice` 函數。splice 函數會修改原始陣列，也就意味著 fruit 陣列此時為 `['🍊', '🍎']`。 +最後，我們在 fruit 陣列上呼叫 `unshift` 函數，通過添加一個值的方式改變了原始陣列，添加的是'🍇'，它成為了陣列的第一個元素。現在 fruit 陣列的組成為 `['🍇', '🍊', '🍎']`。 + +
++ +#### 答案：B + +物件的鍵會被轉換為字符串。 + +因為 `dog` 的值是一個物件，`animals[dog]` 實際上意味著我們建立了一個叫做 `"object Object"` 的屬性來代表新的物件。`animals["object Object"]` 現在等於 `{ emoji: "🐶", name: "Mara"}`。 + +`cat` 也是一個物件，`animals[cat]` 實際上意味著我們在用新的 cat 的屬性覆蓋 `animals[``"``object Object``"``]` 的值。 + +輸出`animals[dog]`，實際上是`animals["object Object"]`，這是因為轉化`dog`物件為一個字符串結果`"object Object"`，所以回傳`{ emoji: "🐈" , name: "Sara" }`。 + +
++ +#### 答案：A + +`updateEmail` 函數是一個箭頭函數，它沒有和 `user` 物件綁定。這就意味著 `this` 關鍵字不會引用到 `user` 物件，但是會引用到全局物件。`user` 物件內部的 `email` 的值不會更新。當輸出 `user.email` 的時候，原始值 `my@email.com` 被回傳。 + +
++ +#### 答案：D + + `Promise.all` 函數可以並行式執行 promise。如果其中一個 promise 失敗了，`Promise.all` 函數會帶上被 reject 的 promise 的值_rejects_。在這個例子中，`promise3` 帶著 `"Third"` 值 reject。我們在呼叫 `runPromises` 時在 `runPromises` 函數內部的 `catch` 函數去捕獲任意 error 從而捕獲到被 reject 的值。因為 `promise3` 帶著 `"Third"` 被 reject，所以只有 `"Third"` 輸出。 + +
++ +#### 答案：C + +`fromEntries` 函數可以將二維陣列轉換為物件。在每個子陣列的第一個元素是 key，在每個子陣列的第二個元素是 value。在這個例子中，我們映射了 `keys` 陣列，它回傳了一個陣列，陣列的第一個元素為 keys 陣列當前索引的值，第二個元素為 values 陣列當前索引的值。 + +這樣就建立了一個包含正確 keys 和 values 的子陣列的陣列，因此結果為`{ name: "Lydia", age: 22 }`。 + +
++ +#### 答案：C + + `address` 的預設值是一個空物件 `{}`。當我們設置 `member` 變數為 `createMember` 函數回傳的物件，我們沒有為 address 參數傳值，意味著 address 的值為預設的空物件 `{}`。一個空物件是一個 truthy 值，意味著 `address ? address : null` 條件會回傳 `true`。address 的值為空物件 `{}`。 + +
++ +#### 答案：B + + `if` 語句的條件判斷 `!typeof randomValue` 的值是否等於 `"string"`。`!` 操作符將這個值轉化為一個布林值。如果值是 truthy 的話，回傳值會是 `false`，如果值是 falsy，回傳值會是 `true`。在這裡，`typeof randomValue` 的回傳值是一個 truthy 值 `"number"`，意味著 `!typeof randomValue` 的值是一個布林值 `false`。 + + `!typeof randomValue === "string"` 總是回傳 false，因為我們實際上是在執行 `false === "string"`。因為條件回傳的是 `false`，所以 `else` 語句中的代碼塊會被執行，因此輸出 `Yay it's a string!`。 + +
+